Aan kleinkind Saar zie ik hoe de tijd verstrijkt … In ruim 3,5 jaar tijd groeide zij van hulpeloos naar relatieve zelfstandigheid … via rollen, kruipen, leren staan en wankele stapjes kan ze nu hollen, steppen, traplopen en ze leert ballet. Elke dag vraagt ze of het alweer balletlesdag is … voor haar duurt een week langer dan voor ons. Haar geluid ontwikkelde zich van urrrre naar een royale woordenschat en goed gebruik van grammatica.

In de bus probeerde ik haar gisteren iets uit te leggen over het gebruik van straatnamen, huisnummers en plaatsnamen. Mijn dochter merkte op: "Ik denk dat Saar denkt dat ons huis Haarlem heet".

Joy groeit zoals een baby hoort te doen en is inmiddels al 2 kledingmaatjes verder … Omdat ik per ongeluk een paar maanden geleden een tas te wassen kleertjes in die maat heb weggegeven deden we wat winkels aan om nieuw te scoren. Joy heeft liever rompers die niet over haar hoofd aan moeten en we vonden er, met moeite, nog een paar naar haar zin … maar standaard is die uitvoering niet meer voor baby's van 2 maanden. Raar, want veel baby's vinden met je hoofd door een nauw gat onplezierig. 

Wandelend, zingend, kopend, pannenkoeken etend vulden we de morgen en eindigden in de balletschool alwaar een heuse kerstboom de zaal versiert en Saar vrijmoedig ronddanst alsof ze nooit anders gedaan heeft. Vandaag heb ik napret … en koester glimlachend de herinnering.