Het is bijna de helft van de dag en ik ben al uren onderweg … Vroeg wakker heb ik uitgebreid 'toilet' gemaakt. Soms doe ik meer moeite dan anders met een make-upje en onder het motto ik heb toch tijd genoeg schilderde ik een aantrekkelijk plaatsje. Om half 8 was ik in huize Saar alwaar ik de mama fiets mocht lenen maar niet voordat ik een heerlijk half uur genoten heb samen met ontbijtende Saar. Inmiddels snap ik beter waarom kinderen toch wél leren praten … met meer woorden kun je duidelijker maken wat je wilt en voor wat niet is NEE zelfs in diverse sterktes en toonhoogtes toch wat eentonig. Ik voel met Saar mee … ze snapt zoveel woorden maar nog lang niet allemaal komen ze over haar lippen.

Na een kwartiertje fietsen kregen mijn benen een half uur profi massage van mijn uitstekende fysiotherapeut. Ik gun mezelf eens per paar weken deze luxe van klein onderhoud en vaar daar wel bij.

Terug in Noord vond ik de hond en mijn vriendin, zijn oppas, in het park. Thuis repareerde ik zélf de afwasmachine die een niet goed sluitende deur had …, keek naar Jinek en verheug me over de klimaatwet en gun mezelf een uurtje in de zon in afwachting van een rondje werk.

Allemaal niets bijzonders en met elkaar  bijzonder genoeg.