Ik werk hier 'stiekem' aan een 3e boekje. Een tweede jaar met Saar. Dat maak ik rond haar volgende verjaardag van verzamelde blogstukjes ... maar dan moet ik natuurlijk wel regelmatig over haar schrijven.
Het meest vermeldenswaard is de blauwe plek op haar voorhoofd ... die ze zichzelf uit frustratie, omdat los lopen nog niet helemaal wil lukken, bezorgde door hard met haar hoofd te bonken ... op de betonnen vloer thuis.
Van leuntje naar steuntje gaat lopen heel goed ... ook tussen je vingers loopt ze het hele huis rond ... los staan houdt ze steeds langer vol. Je kunt je hele leven nog lopen ... Kruipen schijnt goed te zijn voor de ontwikkeling van beide hersenhelften en kruipen doet ze als een trein. Ik las ooit dat dyslextie in verband gebracht werd met het overslaan van de kruipfase.
Vandaag reist ze met haar ouders af naar Frankrijk ... voor een welverdiende eerste vakantie. Ze gaan 's avonds rijden ... hopend dat Saar slaapt omdat het haar nachttijd is. Goed bedacht ... ik ben benieuwd of het zo werkt. Wie weet loopt ze los als ze terug zijn.
Be happy, be healthy, be helpful ... als je naar kinderen kijkt ... zie je hoe de tijd vliegt.
