Wat was ik trots deel uit te maken van de kring vrienden en familie rond Saar. Ze heeft zichzelf een plek veroverd in de harten van velen en er waren er velen ... een huis en tuin vol!

Slechts een half minuutje moest Saar huilen ... omdat haar papa de vork, waarmee ze zelf haar stuk taart wilde eten, afpakte.

Ze is tenslotte groot genoeg om met een vork te eten.   

De rest van de tijd was ze stralend, lachend, knuffelend, af en toe zelf spelend, met om de beurt speciale aandacht voor al de mensen die speciaal voor haar feestje waren gekomen. De cadeautafel kan zo de strijd aan met een goed gesorteerde speelgoedwinkel ... De omslagfoto van mijn boekje Een jaar met Saar ontlokte haar een IKKE ... wijzend op zichzelf ... het kan niet waar zijn ... we noemen haar nooit ikke ...!

Een bijzonder eerste jaar werd afgesloten ... een vast groots nieuw jaar ingeluid. 

Be happy, be healthy, be helpful .. van mensen die van je houden kunnen er nooit teveel zijn, zelfs niet tegelijk.