De Morgen: zaterdag 28 september. (Hugo Camps)
In zijn toespraak voor de VN hield Elio Di Rupo een pleidooi voor individuele vrijheid. Met een schuin oog op de Russische delegatie zei hij: "Mensen hebben het recht om op straat en in publieke ruimtes hand in hand te lopen. Ook homokoppels."
Hand in hand.
Zou er op het wereldtoneel van de VN ooit één staatshoofd of regeringsleider zijn geweest die het beeld opriep van tot hand-in-hand geslepen geluk? Ter attentie van heteroseksuelen, homo's en travestieten? Ik heb het Dehaene nooit horen zeggen.
Jean-Luc hield het gemakshalve op clusterbommen.
Het was mij eerder opgevallen dat Elio de menselijke touch in de politiek zoekt. Als het om seksuele vrijheid gaat, is hij zelfs een getuigende politicus. Uniek in een land waar erotiek en intimiteit halsstarrig buiten alle politieke discours worden gehouden.
Zou het Elio's suïcidaal trekje kunnen zijn? Wie weet in de romantische traditie van: Napels zien en sterven?
Ik vraag me nu geamuseerd af of er in de Zestien ook een bed staat.
Doorsnee politici worden pas persoonlijk ná hun public service. Lees Yves Leterme in deze krant. Di Rupo volgt dat tijdpad niet.
De man en vrouw in hem zijn er altijd. Als licht en lucht in beklemming. Met de flair van existentiële vrijheid.
(Tot daar De Morgen)
Di Rupo prees de zogeheten vrijheid van de Belgische burger, doch voor de man in de straat zijn democratie en rechten nergens verder weg, en is vrijheid en welvaar naar middeleeuws model een privilege van de aristocratie, net als in een volwaardige dictatuur verbonden aan de partijkaart.
De vrije burger:
Een vrije burger die verarmd met de dag, terwijl de landelijke elite zich buitensporig verrijkt en mandatarissen meer postjes bekleden en rijkelijk vergoed krijgen dan zij behoorlijk kunnen invullen.
Een vrije burger die door een minderheid wordt gedomineerd, terwijl de meerderheid onder vertegenwoordigd is op het nationaal bestuurlijk vlak.
Een vrije burger die door stijgende criminaliteit dagelijks bedreigd wordt, terwijl zijn overheden criminelen beschermen en rijkelijk verzorgen in staatshotels. (Dutroux en Co)
Een vrije burger die als slachtoffers van de Bende van Nijvel geen stem of rechten heeft.
Een vrije burger die als klokkenluider wantoestanden aanklaagt en zelf door hun overheden daarop geviseerd en vervolg of gepest wordt.
Een vrije burger die zich niet op parketten kan beroepen waar er overheidsmandatarissen in grove overtreding zijn.
Een vrije burger die met lede ogen moet aanzien dat migranten meer rechten en diensten genieten dan de autochtone bevolking.
Een vrije burger en kleine zelfstandige die geplaagd en belaagd wordt door bendes en afpersers uit Oost Europa en het Midden Oosten naar Chicago stijl der dertiger jaren.
Een vrije burger die dagelijks geconfronteerd wordt met de graaicultuur der overheden en mandatarissen, terwijl 50% van de bevolking niet kan overleven van één inkomen.
Een vrije burger die tegen wil en dank door een HOFNAR aan het hoofd van een regering, die tegen alle democratische regel en rechten van de burger, naar de pijpen van een monarch danst en het land een model democratie noemt.
Zijn moderne leermethode mogelijk oorzaak van achteruitgang?
In de lage landen, België en Nederland, werd de Nederlandse taalstudie de laatste decennia grondig aangepast en verbeterd zoals dat heet.
Tot net voor 1950 lazen we in de geschriften over de zee- en kanaalvaart dat dit gebeurde met scheepen of booten. Men schreef wat men hoorde, wat per slot eenvoudig en duidelijk was. Men hoorde een lange klinker en schreef er ook een, terwijl men de klinker die kort klonk kort schreef.
Rond 1950 dook er een knappe taalkundige op die met het fenomeen van de open en gesloten lettergrepen begon te goochelen, en de schijfwijze hiermee veranderde afhankelijk van de combinatie korte of lange klinkers en open of gesloten lettergreep, om zo te komen tot het gebruik van eventueel één klinker als lang of kort of twee klinkers als lang, met als gevolg dat zelfs vandaag nog kinderen tot in de derde klas worstelen met het probleem of men al dan niet een korte of lange klinker dient te gebruiken en vooral of een lettergreep open of gesloten is.
Het opdelen in lettergrepen is echter gebonden aan degelijke woordkennis en correcte uitspraak der woorden, wat echter niet het geval is bij kinderen van de eerste jaren van het basisonderwijs. Het onderscheid is namelijk moeilijk voor hen die de taal en bijhorende dictie niet perfect beheren, en dus struikelblok voor elke leerling van het basisonderwijs, gezien ze door hun gebrekkige kennis van de taal of bijhorende dictie de woorden nauwelijks correct kunnen splitsen in lettergrepen, en dus ook geen houvast hebben, om te bepalen of een lettergreep open of gesloten is. De nieuwe leerwijze vereist echter de opdeling van woorden in lettergrepen om de schrijfwijze te begrijpen.
Voor 1960 leerde men de kinderen eerst de klinkers en medeklinkers aan. Al spellen formeerde men met de gekende letters de eerste eenvoudige woorden. Zij konden dus spellend een woord samenstellen en luisterend een woord analyseren en tot letters en schrijfwijze herleiden. Belangrijk in dit leerproces is het feit dat kinderen op deze wijze werden aangezet om te analyseren en formeren, twee uitzonderlijke ontwikkelingen die de intelligentie benutten, in tegenstelling met de huidige leerwijze die gebaseerd zijn op het geheugenwerk en het gebruik van het automatisme, doch waarbij intelligentie haast onaangeroerd en nauwelijks op dit vlak aangewakkerd wordt. Tot overmaat zijn het kinderen die een goed geheugen hebben die uitspringen en best scoren, doch daarom nog niet degenen zijn die een degelijke intelligentie hebben.
Of het nog niet genoeg is, worden we om de haverklap geconfronteerd met wijzigingen in de spelling en schrijfwijze van de Nederlandse taal, waardoor de kennis van de taal tegen dat we ze onder de knie hebben, overhoop wordt gehaald en we van vooraf terug kunnen beginnen omdat een professor linguïst zijn naam wil vereeuwigen.
Intelligente mensen gaan echter meer voort op hun inzicht en benutten hun geheugen slechts om standaards, basisconcepten en ervaringen op te slaan. Hun mentaal vermogen wordt echter toegespitst op inzicht met analyse en formatie, en hebben hierdoor meer nut voor de maatschappij als baanbrekers en nuttige vernieuwers. Tot op het einde van het basisonderwijs hebben vele van deze groep het uitzonderlijk moeilijk, gezien het modern onderwijs in de basisschool vooral steun op het opslaan en vasthouden van basiskennis en normen, met bovenaan Taal nodig voor de communicatie bij de lessen en vorming en vervolgens mathematica of wiskunde wat onontbeerlijk is in het dagelijkse leven en vele wetenschappen met nadruk op technische vormingen. Al met al, is het Automatisme dat wat een lagere schoolopleiding vergemakkelijkt terwijl het voor verder middelbaar en hogere ontwikkelingen, vooral in technische en praktische richtingen veelal van secundair belang is, en het in vele gevallen eerder een nadeel dan een voordeel betekent. We kunnen niet anders dan vast stellen dat zelfs taaldeskundigen en schrijvers worstelen met onze moderne Nederlandse grammatica.
Het menselijke brein heeft een bepaalde capaciteit die versterkt wordt door snelheid waarmee dit brein kan werken. Zo merken we in het dagelijkse leven dat mensen vaak blijven steken in een gesprek, en de hapering opvangen door een eu. Het eu zeggen staat voor een onvoldoend vermogen om begrippen snel opeenvolgend te schikken en zinnen te formeren. Indien we mensen uit tropische landen horen spreken doen zij dit veelal razend snel en zonder onderbrekingen. Deze indruk wordt versterkt indien het om een taal gaat die we niet machtig zijn, doch al bij al horen we in hun gesprekken geen onderbrekingen of zeg maar eu. Dit wijst op een snel werkvermogen van hun hersenen. Kinderen van Bosjesmannen vertonen al op prille leeftijd en bij gebrekkige ervaring, een uitzonderlijk vermogen om zich aan verrassende situaties aan te passen, wat refereert naar een uitzonderlijke praktische intelligentie, een fenomeen dat ook opvalt bij de doorsnee zuidoost Aziaat en vele vooral Noord Afrikaanse zwarten.
Taalprobleem voor de Nederlandse taal en de gebruikte studiemethode net zoals de grammatica zelf zorgen voor een achterstand in het lager onderwijs. De complexiteit van het Nederland drukt zwaar voor vele kinderen in de eerste drie jaren van het lager onderwijs, waardoor studie voor vele een marteling wordt en schoolmoeheid hier al zijn wortels krijgt. Taal achterstand is een fenomeen waar men anno 21ste eeuw volop mee geconfronteerd wordt, en waardoor jongeren ook in het middelbaar onderwijs gehinderd worden in hun studies. Tot overmaat worden vele vormingen extra belast met allerlei vakken waarvan men later nauwelijks nut heeft en slechts dienen om individuele kennis tentoon te spreiden, doch een massa tijd en energie opslorpen. Bij talen als Nederlands wordt men tegen het einde van de lagere school nog geconfronteerd met het feit dat deze taal beperkt is tot een klein grondgebied en men noodgedwongen een tweede taal moet leren wil men later vooruitkomen en niet tot de interne communicatie beperkt blijven.
Terwijl het Engels als internationale communicatie taal zijn opgang kent en technisch niet uit de wereld, politiek en industrie is weg te denken, zwoegen onze leerlingen aan de kennis van het Frans als tweede taal, een taal die in België zowel als vele andere landen zijn nut heeft, doch duidelijk op internationaal vlak en wereld wijd verdrongen wordt door het Engels. De derde taal, Engels dringt zich ook bij het gebruik van sociale netwerken en het internationale nieuws en verslaggeving op, en is in de moderne communicatie niet weg te denken, waarmee zich een extra belastende studietak opdringt.
Beleidsmensen zouden zich beter moeten beraden bij pedagogen en psychologe die scholen en leerlingen volgen en begeleiden, zoals door de diverse centra voor leerlingen begeleiding momenteel gedaan wordt, om vorming vooral in lagere scholen te optimaliseren met een lagere belastingsgraad voor leerlingen en hogere deficiëntie, zodat jongeren de moed niet verliezen voor ze aan een middelbare of professionele vorming beginnen. Er worden teveel ingrepen gedaan zonder rekening te houden met de realiteit of haalbaarheid en effectief nut van de wijzigingen die men doorvoert.
Evolutie is afhankelijk van, en onafscheidelijk verbonden aan communicatie, waardoor vooral internationaal taalgebruik en kennis van het Engels een vereiste is om de evolutie te blijven volgen en er actief deel aan te nemen.
Terwijl de onderwijsmethoden in vele westerse landen duidelijk en onweerlegbaar uitmonden in een groeiende terugval op het technische en praktische terrein, nemen Oost Aziaten het economische en industriële roer over, en slinkt het westerse aanbod in vakbekwame krachten voor industrie en degelijke management.
Sociaalnetwerk, wapen voor het publiek en poort naar democratie.
De bevolking moet gebruik maken om wantoestanden en misbruiken van machthebbers aan de kaak te stellen, hoe meer er in de openbaarheid komt, hoe beter zicht de massa op de reële politiek zal krijgen en hoe duidelijker machtsmisbruik aan de oppervlakte zal verschijnen. Politici die duidelijk, bewust en moetwillig hun positie en macht misbruiken net zoals zij die hen in dergelijk geval de hand boven het hoofd houden, moeten niet alleen gekend zijn, doch ook in verhouding gesanctioneerd, en door de bevolking zelf van alle steun ontzegd worden. België puilt uit van de corruptie en wantoestanden achter de coulissen, door machtsmisbruik en psychisch geweld tegen burgers, kinderen, zwakkeren en opposanten en heeft een duidelijk gemis aan onpartijdige en ongelimiteerde berichtgeving dien aangaande. Wandaden door politici die ongestraft blijven bewijzen slecht dat de regerende politici zich slechts bekommeren om de eigen belangen en niet om de bevolking.
De bevolking moet invullen wat ontbreekt, zonder zich te bezondigen aan laster door verdachtmakingen of verspreiding van ongegronde berichten. Daar waar de zaken onbetwistbaar kunnen aan getoond worden, doet men er goed aan om zonder schroom de betrokkenen met hun aandeel en naam te noemen, zodat het publiek weet wie de snoodaard zijn. Als de politiek de eigen stal niet kan of wil uitmesten moet het volk dit maar doen, en zelf dus de baan breken naar een degelijke democratie.
Geen enkele politicus kan het stellen zonder de steun en goedkeuring van het volk, en is zonder die steun als een boerenkar zonder paard.
Om duidelijk te zijn, wie in België in de federale regering die door de monarchie en hun vermogen constant gemanipuleerd wordt, wil stappen, moet een asociaal en geestesziek gedrocht zijn, of er uit weg blijven en elders zijn heil zoeken.
Ter verduidelijking.
De Federale regering werd onder het waakzame oog en met steun van de monarch Koning Albert II, ondemocratisch en minderheid tegen meerderheid, gevormd door Alexander De Croo voor Open VLD, Wouter Beke voor CD&V, Bruno Tobback voor Sp.a en Wouter Van Besien voor Groen, en dus dwars op de inspraak van de Vlaamse meerderheid, waardoor Vlaanderen aan de Waalse minderheid werd onderworpen.
De halsstarrigheid van de rechtse Vlaamse partijleidingen en de sociale loyaliteit van Bart De Wever voor N-VA, bemoeilijkte de afbouw van Vlaamse inspraak en hun eis op duidelijke democratische rechten, en leverde een eindeloze vertraging in deze absurde regeringsvorming die uiteindelijk, en ondemocratisch tot stand kwam door het sociale verraad van de vier genoemde klassieke Vlaamse partijleidingen.
Na het mes in de ruig van de Vlaamse gemeenschap gestoken te hebben, door het ondertekenen van ondemocratische regeerakkoorden, traden de ondertekenaar aan Vlaamse zijde terug en lieten verdere afwikkeling van het door hen gecreëerd en wansmakelijke akkoord, met slechts nadelen voor zowel Vlaanderen als België en de stabiliteit van het nationale imago, aan andere leden van hun partijen over. België en vooral Vlaanderen kregen af te rekenen met een snel stijgende schuldenberg, terwijl een enorm fortuin in Wallonië wordt gepompt, en de ontstane tekorten door de Vlaamse bevolking dient opgevangen te worden, en dit bovenop de jonge crisis in de westerse economie.
Karel De Gucht - OPEN VLD weigert inzage en controle door de fiscus van zijn inkomen. Het migratie en vreemdelingenbeleid onder toezicht en verantwoordelijkheid van Annemie Turtelboom - OPEN VLD loop letterlijk in het honderd, terwijl criminelen ronduit bescherm worden en verblijf wordt toegekend, eerst door haar ondergeschikte secretarissen voor vreemdelingenzaken, Melchior Wathelet - CDH en later verder gezet door zijn opvolger Maggie de Block - OPEN VLD. Rechten van burgers en kinderen worden genegeerd om opposanten te raken en te breken. De dienst vreemdelingenzaken en visa worden door het laats genoemde trio, schandelijk misbruikt om psychisch geweld uit te oefenen via moordende pesterijen. Geweld op kinderen en weerlozen is het wapen bij uitstek en toont de wansmakelijke en beestige laagheid van betrokken mandatarissen en ambtenaren der federale regering en de verbonden partijleidingen, die zich als crapuul ontpoppen en bij elk verzet, collegiaal de rangen sluiten en elkaar indekken.
De criminaliteit blijft stijgen terwijl de gevangenissen uitpuilen en de rechtspraak duidelijk van bovenuit gemanipuleerd wordt en mank loopt. Overtollige wetten en preciseringen verhinderen de integere jurist naar logica en gevoel van recht voor het individu en de gemeenschap op te treden. Gejongleer met promoties moet ambtenaren dwingen in de mars te blijven, op cadans door de overheden aangegeven. Wie zich oprecht en gewetensvol verzet, wordt gepest en naar posten ver van zijn verblijfsplaats en gezin overgeplaatst, waardoor zijn gezinsleven, huislijke rust en harmonie, zoveel mogelijk geschaad worden.
Onderzoeken worden eindeloos gerokken om ze uiteindelijk via verjaring zonder gevolg te kunnen klasseren. Met het bendedossier wordt tussendoor druk gewapperd om de aandacht van andere zaken af te wentelen, terwijl er van onderzoeken nog steeds niets uit de bus komt, en de bevolking telkens weer bij de neus wordt genomen. Het wordt dan ook steeds duidelijker dat de bende van Nijvel niet alleen beschermd wordt door de federale regering, doch ook bewust misbruikt om de bevolking te schaden. De vraag of de bende door de federale regering in het leven werd geroepen en in regeringsopdracht opereerde en willekeurig en schijnbaar zinloos moordde, is dan ook op zijn plaats en gerechtvaardigd. Dat de operatie van de bende een achterliggende politieke bestemming had is meer dan waarschijnlijk. Terwijl het meer dan waarschijnlijk is dat deze bende operaties onderdeel waren van een groots plan om de bevolking ongemerkt te schaden, zonder de opdrachtgevers in de kijker te doen lopen is haast zeker en waarschijnlijke reden dat alle onderzoeken werden gesaboteerd.
Begunstigden mandatarissen lopen van de ene tikklok naar de andere en vullen een veelvoud van mandaten en bijhorende vergoedingen, zonder degelijk met een van hun vele mandaten ernstig bezig te kunnen zijn. Meer mandaten in besturen betekent ook meer inkomen en minder controle of overzicht van buiten uit. Dat het land dan ook als een stuurloos schip met de dag verder van wal en op drift geraakt, is dan ook het logische gevolg, waarbij België als natie elk krediet bij kandidaat investeerders verliest en de hele economie mee in het slop geraakt.
De koppeling van de onderlinge Europese staten tot een Unie, heeft tot gevolg dat het geheel verziekt wordt door elk ziek lid, en de Belgische Kanker de rest van Europa mee infecteert, net zoals vele noodlijdende landen het geheel uitputten door beroep te doen op onverantwoorde solidariteit en het gezonde delen van de unie meeslepen in hun val.
Met klassieke
Vlaamse partijen is er mogelijk principieel niets mis, doch de
partijleidingen der klassieke politieke partijen steken de Vlaamse kiezers het
mes in de rug en graaien schaamtelos de pot leeg, terwijl ze hun kiezers vragen
om langer te werken en meer laten betalen om de pot terug te vullen.
Dank zij de
kopmannen Alexander De Croo van Open VLD, Wouter Beke van CD&V, Bruno
Tobback van Sp.a en Wouter Van Besien Groen, en niet te vergeten in coöperatie
met Koning Albert II, hebben de Vlamingen een minderheidsparticipatie in de
federale regering en wordt Vlaanderen vandaag letterlijk geplunderd. Nee, met
de klassieke partijen is in principe niets mis, doch hun leiding is in handen
van een ware maffia, die de eigen ideologie grif inruilde voor grof geld en
hierop schaamteloos verder gaat, waardoor het eigen gewin voldoet om de kiezer
en het gehele Vlaamse volk te verraden en aan zijn lot over te laten.
Met de
verkiezingen van 2014 in het vooruitzicht worden alle registers opengetrokken,
en vliegen de goede voornemens en beloftes uit de deur, doch initiatieven om
misbruiken door functionarissen aan banden te leggen, waanzinnige lonen in te
dijken of politieke benoemingen af te schaffen, zijn er nauwelijks of komen
niet verder dan het vel papier waarop ze geschreven of gedrukt worden, als het
al zo ver komt.
Het politieke monster noemt centrum rechts.
Het lijkt
wel alsof de angst de politici der klassieke partijen om het hart slaat, en
politieke partijen met Open VLD op kop spartelen als duivels in een
wijwatervat. De aanvallen op Bard De Wever (BDW) en Nieuwe-Vlaamse Alliantie
(N-VA) zijn niet uit het nieuws weg te denken, doch BDW zijn streefdoel, het
confederalisme, betekend een interne autonomie van de deelstaten en het onvermijdelijk
einde van de communautaire klucht. Dit houdt echter geen separatisme in, zoals
Europarlementariër Karel De Gucht bij hoog en laag beweert. Confederalisme zou een
doelstelling die door elke partij, zeker in Vlaanderen, toegejuicht zou moeten
worden, daar deze piste elke samenwerking met anderen optimaliseerde via een
vrijheid deze samenwerking te realiseren, naar redelijke normen en
overeenkomsten op vrijwillige en naar mogelijkheden van de betrokken partijen.
Alle
registers worden opengetrokken om het Confederalisme en BDW de grond in te
boren, doch zelfs de minste geletterde en de eenvoudigste man van de straat
weet en begrijpt dat een maatschappij gevormd door twee belangengroepen,
slechts door de sterkst vertegenwoordigde kan bestuurd worden, en niet door
alle partijen op gelijke basis en met gelijke inspraak, ongeacht de grote van
vertegenwoordiging, of straffer nog, zoals sinds de regeringsvorming van 2010,
door dominantie van een minderheid.
In een
democratie is de inspraak verdeeld naar verhouding van het ledenaantal der
partijen, en levert elke partij verhoudingsgewijs een aantal
vertegenwoordigers. Door uitsluiting der politieke meerderheid verdrong men het
recht en de regels der democratie en ontstond een dictatoriaal systeem,
waardoor politiek en economisch ongenoegen en weerslag slechts blijvend gevoed
worden.
De communautaire kwaal.
België kent
al van in de oudheid en al van lang vóór de vorming der Belgische staat, de
tweedracht tussen Franstalige en Nederlandstalige die opgetekend werden in de
geschiedenis en de conflicten tussen Leliaards en Klauwaards (slag der
guldensporen.)
De
hardnekkigheid waarmee de klassieke partijen zich verzetten tegen elke piste
die het communautaire conflict kunnen oplossen doet de vraag rijzen, waarom
dan? België heeft dringen stabiliteit nodig en de huidige instabiliteit komt
niemand ten goede. Middelgrote en kleine bedrijven en kleinhandels gaan met
hopen failliet. Grote bedrijven worden door de derdewereld en groeilanden
overgenomen, of uitgekocht om uiteindelijk naar de derdewereld te verhuizen. De
lasten op de steeds schaarsere menigte die rendabele arbeid verricht worden
alsmaar groter. De koopkracht van de massa blijft slinken, terwijl beleggers
hun heil moeten zoeken in aandelen in de derdewereld waardoor de economie
verder naar de groeilanden verschuift, en de armoede in de westerse wereld
verder uitdeint. Waar zal de mallemolen stoppen indien er geen stabiliteit komt?
De klassieke politieke top is geestesziek,
corrupt en crimineel.
De nieuwste
politieke ontwikkelingen (augustus 2013) en de toenemende graaipraktijken
waarbij politieke vrienden veelvuldig allerlei postjes worden toegeschoven
vergezeld van extreme lonen en bonussen, geven het vermoeden dat met opzet een
crimineel systeem wordt gehanteerd om de bevolking uit te zuigen tot alle
weerstand gebroken is. Mandaten worden verleen aan hen die al bewezen alles
behalve deskundig en bekwaam te zijn, en hun onkunde al veelvuldig bewezen.
Kwaliteit wordt terzijde geschoven voor persoonlijke populariteit, geld,
partijkaart en onderlinge hand en spandiensten. Wie niet bij de goede partij
hoort verliest nagenoeg alle rechten en kan zelfs op de politiek gemanipuleerde
diensten voor recht en orde niet meer rekenen. De criminaliteit wordt openlijk
door de overheid gekoesterd, en onderzoek wordt door de hoogste rechtelijke
instanties verhinderd (Bende van Nijvel en de zaak Dutroux) Klachten tegen
fraude van mandatarissen en geweld op burgers en kinderen worden door parketten
zonder gevolg opgeborgen. Criminelen als minister Turtelboom (Open VLD),
staatssecretarissen Wathelet Sr & Jr, (cdH) en Maggie De Block (Open VLD),
die zelfs extreem geweld tegen kinderen niet schuwen om politieke tegenstanders
te intimideren, blijven ongemoeid en collectief beschermd door hun
regeringspartners onder mom van vereiste collegialiteit. De Gucht, (Open VLD)
handel met voorkennis en belastingontduiking, Stefaan De Clerk (CD&V) die
alles op alles zette om criminelen en wangedragingen te beschermen, enz.
Opvallen is wel dat Open VLD in de criminele bres lijkt te staan.
Criminaliteit
op regeringsniveau dat tot uiting komt in het falen van mandatarissen en
regeringsambtenaren, schriftvervalsingen en manipulatie van het systeem voor
recht en orde, waarbij het opzettelijke niet uit te sluiten is, en men geen rechtvaardiging
voor kan leggen, kunnen niet aangeklaagd worden terwijl eventuele klagers zelf
slachtoffer worden en pseudo-legaal vervolgd en gestraft via onverantwoorde
veroordelingen. Ambtenaren worden via de mogelijkheden op promotie
gemanipuleerd en verplicht te dansen naar de pijpen van criminele
regeringsmandatarissen.
De rechten
van de burgers zijn zoek, het land verliest meer en meer zijn stabiliteit, en
het ongenoegen der massa stijgt ten top. België is dringend aan veranderingen
toe.
Webinformatie is overal en alom bereikbaar doch sluit het eigen onderzoek praktisch uit, waardoor fouten in informatie moeilijker te achterhalen zijn en correcties vaak uitblijven. Jongeren doen minder of geen moeite om zelf te onderzoeken en plukken speels, de informatie via Elektronisch communicatie met PC, Smartfone, Tablet en aanverwante die als een zakformaat of licht draagbare doch beperkte PC kunnen dienen, van het web.
Drastische vooruitgang is echter in belangrijke maten gebaseerd op vernieuwingen en het terzijde plaatsen van voorkennis door onafhankelijk onderzoek, terwijl onderzoek op basis van vooraf opgedane ervaringen belangrijk blijven, zijn het vernieuwingen die nieuwe pistes openen en vooruitgang in grote maten mee bepalen. Vele ontwikkelingen lopen spaak omdat ze gebaseerd zijn op onjuiste of onvolledige voorkennis, terwijl het totaal ontbreken van voorkennis de onderzoekers er toe leidt om eigen pistes te creëren.
Vooral de moderne elektronica en het massale gebruik hiervan geven massaal informatie waarvan de volledigheid en correctheid vaak compleet afhankelijk is van de grondigheid van de amateur gebruiker, terwijl het opzoeken van informatie vaak door onvolledigheid, totaal vertekende en misleidende informatie levert, waardoor er dus meer achteruitgang is dan de te verwachten vooruitgang.
Het peil van ontwikkeling bij de jeugd loopt terug, de gemiddelde intelligentie gaat in dalende lijn, waardoor de westerse industrie aan nijpend te kort lijdt, betreft bekwame technici op middelbaar en hoger niveau. Tot overmaat zijn onze westerse scholen verhinderd door programmas die eigen aan het individualisme, overladen zijn met vakken die slechts dienen om persoonlijke algemene kennis aan te dikken en de eigen persoon uitstraling te geven. Ongeveer een vierde van als schoolprogramma is daarmee overladen, terwijl de nuttige vakken hierbij een verkort aanbod ten deel krijgen. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vooral de naarstige Aziaten onze industriële capaciteiten voorbij hollen, waar hun vorming zich beter toespits op daadwerkelijke beroepskennis.
De jeugd wordt langst allerlei wegen en kanalen overladen met informatie die veelal onvolledig en daardoor nutteloos en desinformatie betekend, waardoor schijnbare kennis slechts zinloze en foutieve informatie inhoudt en in feite een nutteloze ballast betekend, die ontwikkeling slechts hindert in plaats van vooruit helpt.
Dat moderne informatieverstrekking nut heeft is een feit, doch de vroegtijdige en ongecontroleerde toepassingen mag men in het kader van ontwikkeling en opvoeding der jongeren gerust in vraag stellen. Elke ouder die zijn kinderen goed observeert zal merken dat het gebruik van PC en aanverwanten als Smartfone en Tablet, jongeren overdadig in beslag neemt en dit ten koste van sociale omgang en sociale ontspanning, terwijl het niet zelden leidt tot frustratie, agressie of zelfs pesten en cyberpesten.
Pestgedrag kan men voor een groot deel toeschrijven als gevolg van individualisme en een gebrek aan gezonde sociale omgang en ontwikkeling met leeftijdsgenoten, doch is ook eigen aan onvolwassen individualisme en de daaruit spruitende competitiedrang. Die competitiedrang drijft individualist naar een streven om zo hoog mogelijk op de sociale ladder te staan, om alsnog individueel boven anderen uit te steken, dit ondanks het gemis aan gezond metaal vermogen. Hier grijpt de sociaal onvermogende naar de weg van het geweld en afbraak van de sociale positie van zijn omringende soortgenoten en collegas.
Ook racisme is niet zelden een gevolg van eigen onvermogen, waarbij het eigen falen wordt omschreven als een falen door ongerecht hinderen door anderen. Multiculturele maatschappij drukt waar deze een behoorlijk peil bereikt heeft, door gebrek aan homogeniteit het ontwikkelingsgemiddelde naar beneden.
Overdreven sturing in het onderwijs en gebrek aan zelfontplooiing, een fenomeen dat door ondoordacht politieke sturing een dreigende handicap vormt, zeker waar wetten deze sturing gaan vastleggen, en de leerling individueel door wetten onderworpen wordt aan normen of beperkingen die buiten zijn individueel vermogen, doel of instinctieve en natuurlijke grenzen liggen. Dit terwijl dergelijke wetten ook het individuele advies van professionele pedagogen en begeleidende psychologen aan banden kan leggen, net zoals de inspraak van de leerling en zijn voogden. Het mag dan ook niemand verwonderen dat het resultaat van scholing en vorming van jongeren niet het beoogde doel bereikt, en de vorming en ontwikkeling van jongeren ver beneden peil en vermogen blijft steken.
Hier is het punt van de overdreven betutteling door wetten en voorschriften een duidelijk en onweerlegbaar euvel waarmee de moderne westerse maatschappij te kampen heeft. In België en sommige andere westerse landen worden wetten en hun onoverzichtelijkheid door overheid massaal misbruikt. Het gebruik van aangepaste beoordeling op maat van feiten wordt niet zelden verhinderd door strikte en gedetailleerde wetgeving, waardoor juristen en bedienaren van recht en orde, vaak verplicht worden te oordelen tegen de goede gang van zaken, het algemeen of individuele belang en zin van goede orde in. Bij dit alles komt dan nog het feit dat de bestaande chaos der wetten een nut leveren voor misbruikers en machthebbers, die maar al te graag zich via chaos, onduidelijkheden, persoonlijke invloed en macht de lakens naar zich trekken en opposanten onderdrukken en pseudo-legaal beroven of pesten. De beoordelaar der wetten en rechten wordt een robot die botweg voorschriften moet volgen en wetten moet toepassen, of deze nu zin of geen zin hebben in een bepaalde situatie, waardoor de goede gang van zaken in de maatschappij verder gekelderd wordt. Dit wordt noch chaotischer waar multiculturele gemeenschappen verder uiteengerukt worden door diverse of tegengestelde filosofieën, godsdienstige normen, of instinctieve diversiteiten en instinctieve normen die extreme doch onuitwisbare tegenstellingen kunnen vormen.
De West Europa Unie, met landen als België aan de top, is in zijn jonge en onvolwassen doch vooral gebrekkige vorm en doelstelling, waarin men het recht van de burger ogenschijnlijk erkent, een toonbeeld van chaos en destructie. Dit terwijl men in diverse landen een monarchie koestert die door plaats, positie en vermogen een politieke invloed blijven uitoefenen in eigenbelang, tegen de normen en fundamenten der democratie en de democratische rechten van burgers in. De combinatie van onverantwoord gebruik der moderne technologie, samen met onverantwoord beheer van technologie en maatschappij, het totaal onverantwoord doch geforceerd ontwikkelen van de multiculturele gemeenschap, bovenop onverantwoorde manipulatie der scholing en vorming van individu en maatschappij door middel van een onoverzichtelijk kluwen van wetten en regels, zijn als het Zwaard van Damocles boven het hoofd en toekomst van de westerse wereld, met West Europa in het oog van de storm.
Elektronica en vooruitgang zijn echter een gevaar voor de sociale ontwikkeling en vrede in de westerse maatschappij en voeding aan rebellie geven, waardoor deze elementen het algemene welzijn bedreigen en de vooruitgang in gevaar brengen.
Het IS niet alleen West Europa, doch de gehele individualistische wereld, die net door een ontoombaar individualisme en bijhorend egocentrisme van haar heersende kasten, dwars op de vooruitgang en mondigheid van de bevolkingen in een gemoderniseerde en technologisch verfijnde en verbeterde wereld, de primitieve normen naar feodale rechte der burgers tracht te handhaven, en stelselmatig de grond onder eigen voeten afgraaft.
