Albert II Koning zonder volk en democratie zonder rechten en inhoud.
Terwijl westerse landen zich omschrijven als democratisch, zijn de meeste regimes corrupt tot op het bot, en heeft er Jan Publiek via hun corrupte vertegenwoordigers nauwelijks of geen reële inspraak.
Men kan praktijken zoals het miskennen van essentiële rechten van burgers en in het bijzonder de rechten van kinderen en weerloze, niet anders omschrijven als laffe en brutale geweldpleging tegen weerloze schepselen, een fenomeen dat blijkbaar in kerkelijke kringen al heel wat ophef teweeg bracht, en dank zij een verlamde en gemanipuleerde rechtspraak en klerikale schijnheiligheid kon uitdeinen, terwijl het in civiele middens er niet minder aantoegaat.
Een kind dat in het buitenland als weesmeisje onder voogdij van haar tante en haar echtgenoot een Belgische oom opgroeide, doch later bij overkomst van het gezin naar België, de toegang tot het grondgebied onwettig wordt geweigerd, een daad die nadien via valsheid in geschrift en verklaringen de schijn moet krijgen van gerecht en correct, is door dergelijke daad hulpeloos en in vele gevallen mogelijk gedoemd en afgesneden van de enige menselijke en zeer intense relaties waarmee het weeskind banden had.
Zowel de Albert II als zijn bende vazallen der federale regering steunt echter door kennis van de zaak, met hun stilzwijgende instemming, dergelijke gruweldaden, terwijl de verantwoordelijke minister Turtelboom ofwel voor ziekelijk eigen genoegen en zonder enige grond, ofwel in opdracht van derden deze gruweldaden als verantwoordelijke voor migratie, visum en asiel op zich dient te nemen, doch doet alsof haar neus bloed. Plegen zij geweld en moorden zij voor hun plezier, of is het slechts om hun wansmakelijke grootheid ziekelijk te bewijzen. Gaat de zeer sociale Maggie de Block haar status van sociaal verantwoorde mandataris besmeuren, door hier aan deel te nemen, voorlopig ziet het er wel naar uit. Het is duidelijk, zij zijn niet bereid om voor het volk op te komen, integendeel, we gaan met hun steun stap na stap verder achteruit, terug naar de duistere middeleeuwen.
Al degene die aan dergelijke gruweldaden opdracht geeft, mee helpt of stilzwijgend steun verleent is in feiten medeplichtig en niet beter dat de daders zelf, doch dit blijkt niet te gelden voor Albert II, zijn kabinet en kabinetsmedewerkers of de leden van de voorgaande regering of van de nieuwe Di Rupo regering, zij mogen moorden of mensen mishandelen, klachten worden wel geseponeerd en de hardnekkige klager eventueel vervolgd of erger. Daarmee wordt het Democratisch Koninkrijk België gedomineerd door een bende criminelen, met aan het hoofd, Albert II, wat gezien hij van Oost Duitse afkomst is en tot de adel behoort, niet verwonderlijk is. Adel is ontstaan uit bendes die de bevolking berovend rijk werden, en zich vanuit hun macht en rijkdom boven de bevolking verhieven en kroonde.
Niet iedereen is akkoord met de gang van zaken, doch verzet is niet alleen gevaarlijk, men weet in weerwil van massas integere rechters, altijd wel een kandidaat rechter op te praten of om te kopen, om zo de dwarsligger ongegrond te veroordelen en psychisch te martelen. Men mag zich gerust de vraag stellen of het toeval is dat bepaalde mensen zoals Karel Van Noppen, Peter De Vleeschauwer, Patrick Haemers vermoord werden of VERMEENDE zelfmoord pleegden. Patrick Haemers die zich zogenaamd van het leven zou benomen hebben, de nacht nadat hij te kennen gaf om daags nadien alles op te biechten tegenover de publiekjury, en wie weet hoeveel meer duistere gevallen er zijn, die het goed gecensureerde nieuws niet haalden.
Een beginnende
ambtenaar verdient tussen 2.300/maand en 16.000/maand afhankelijk van functie
en scholingsgraad. Men geeft algemeen Nu is een index aanpassing voorzien van
1.7% op 1 januari 2012.
Als men bedenkt dat
rendabele landen hun overschotten moeten inleveren om achterblijvers op Tempo
te helpen en er dus momenteel op achteruitgaan is het de vraag of men de unie
niet beter zou afschaffen. De unie als instelling is niet alleen een slokop, doch
heeft Europa slechts een lagere algemene rendabiliteit en groot verlies aan
economische slagkracht bezorgd of noem het maar minder dan windeieren. Verder
vasthouden aan de unie lijkt voor de industrie een niet te versmaden steun,
doch zal uiteindelijk slechts een kleine pleister zijn op een reuzenwonde.
De opmars van Azië is
niet te stuiten en zowel concurrentiepositie als marktbehoud zal men slechts
kunnen handhaven via drastische bezuinigingen en reorganisaties, niet door te
snijden in de vergoedingen van hen die de industrie draaiend houden.
Massas extreme premies
en lonen zijn momenteel wel een bedreiging doordat deze bovenop gebrek aan
organisatie, verliezen en verspillingen komen, en daarmee de westerse deur
dicht doen. Ook de massas overheden en hun verspillingen die gedekt worden met
extra lasten aan de industrie en de arbeider, met massa verzet van ofwel de
enen ofwel de ander, terwijl de economie door staklingen en protest te gronde
wordt gericht, doch niemand wil inleveren.
50% van de werknemers
moet het met een extreem schamel inkomen doen, daar een groeiende stroom van
parasieten Europa overspoelen, verblind door de schijnbare rijkdommen die
slechts voor een minderheid bereikbar zijn. Degene die het met twee inkomens
kunnen stellen hebben geluk, terwijl een steeds grotere groep van ambtenaren,
mandatarissen en beheerders met een steeds groter deel van de koek in hun zakken
weigeren een percentage af te staan aan degene die onderaan zicht krom werken,
en vergeten dat indien de koopkracht van de massa instort, ook de economie mee in
de afgrond wordt gesleurd.
Bedrijven die naar
lage loonlanden vluchten om door de lage lonen hun rendabiliteit op te krikken
vergeten wel dat dergelijke vlucht de massa werklozen in de westerse landen
vergroot, waardoor de koopkracht daalt en hun afzetmarkt afbrokkelt, terwijl de
derde wereld uiteindelijk de markt verder blijft inpalmen.
Een beginnende
ambtenaar verdient tussen 2.300/maand en 16.000/maand afhankelijk van functie
en scholingsgraad. Men geeft algemeen Nu is een index aanpassing voorzien van
1.7% op 1 januari 2012.
Als men bedenkt dat
rendabele landen hun overschotten moeten inleveren om achterblijvers op Tempo
te helpen en er dus momenteel op achteruitgaan is het de vraag of men de unie
niet beter zou afschaffen. De unie als instelling is niet alleen een slokop, doch
heeft Europa slechts een lagere algemene rendabiliteit en groot verlies aan
economische slagkracht bezorgd of noem het maar minder dan windeieren. Verder
vasthouden aan de unie lijkt voor de industrie een niet te versmaden steun,
doch zal uiteindelijk slechts een kleine pleister zijn op een reuzenwonde.
De opmars van Azië is
niet te stuiten en zowel concurrentiepositie als marktbehoud zal men slechts
kunnen handhaven via drastische bezuinigingen en reorganisaties, niet door te
snijden in de vergoedingen van hen die de industrie draaiend houden.
Massas extreme premies
en lonen zijn momenteel wel een bedreiging doordat deze bovenop gebrek aan
organisatie, verliezen en verspillingen komen, en daarmee de westerse deur
dicht doen. Ook de massas overheden en hun verspillingen die gedekt worden met
extra lasten aan de industrie en de arbeider, met massa verzet van ofwel de
enen ofwel de ander, terwijl de economie door staklingen en protest te gronde
wordt gericht, doch niemand wil inleveren.
50% van de werknemers
moet het met een extreem schamel inkomen doen, daar een groeiende stroom van
parasieten Europa overspoelen, verblind door de schijnbare rijkdommen die
slechts voor een minderheid bereikbar zijn. Degene die het met twee inkomens
kunnen stellen hebben geluk, terwijl een steeds grotere groep van ambtenaren,
mandatarissen en beheerders met een steeds groter deel van de koek in hun zakken
weigeren een percentage af te staan aan degene die onderaan zicht krom werken,
en vergeten dat indien de koopkracht van de massa instort, ook de economie mee in
de afgrond wordt gesleurd.
Bedrijven die naar
lage loonlanden vluchten om door de lage lonen hun rendabiliteit op te krikken
vergeten wel dat dergelijke vlucht de massa werklozen in de westerse landen
vergroot, waardoor de koopkracht daalt en hun afzetmarkt afbrokkelt, terwijl de
derde wereld uiteindelijk de markt verder blijft inpalmen.
Het westen bleef, afgeremd door de combinatie van kortzichtig individualisme en egoïsme, in de oudheid steken.
Tweeduizend jaar geleden vergenoegde de ziekelijk sadistisch Romeinse bevolking zich aan de gruwel van het Circus en het afslachten van medemensen.
Duizend jaar geleden vergenoegden onze westerse burgers zich aan het martelen, radbraken en terechtstellen van medeburgers in het openbaar.
Vandaag is er niet veel veranderd en België wordt bestuurd door monsters in maatpak, die collectief de handen ineenslaan om gruwel, terreur, en beestigheden van hun vrienden en medewerkers in te dekken (Roze balletten, Bendes, Dutroux) terwijl het gerecht het nodige doet om klachten te seponeren.
De zaak Dutroux bewees al dat wansmakelijke gruwel goed verborgen blijft voor het publiek door gebrek aan persvrijheid en een falende Justitie, waartegen de overheid niets onderneemt, wat alleen maar op het eigenbelang kan wijzen.
Tot op dit ogenblik blijven er massas beestigheden van hogere geplaatsten verborgen voor het publiek door onderlinge vrijwillige of gedwongen samenwerking van leden van de regering en het gerecht, en het muilkorven van de pers.
Vergroting van de politiek naar Europa heeft tot gevolg dat de mogelijkheden voor machtshebberige monsters verruimen wordt, ten koste van de hard werkende bevolking, die moet delen met slecht ontwikkelde gebieden, waardoor zij die niet bekwaam, of erger nog, te lui zijn om tot een aanvaardbare prestatie te komen, mee de vruchten van de hard werkende westerse bevolking plukken.
Overvloedige verdeling der middelen en toenemende armoede der werkende klasse, waardoor de omzetten der industrie en winsten der industriëlen en aandeelhouders worden opgedreven, gaat niet gepaard met een solidaire bijdrage der rijken en uitzonderlijk vergoede klasse, integendeel, we horen dagelijks dat hogere ambtenaren hun waanzinnige vergoedingen verhogen, terwijl de grotere samenleving door fusies en aaneenschakeling van gewesten en landen het publiek toezicht op het gebeuren en de politiek te behouden verhinderd. Tot overmaat gaan regeringen de crisis te lijf met de belastingsgelden der bevolking, om de schade der rijken te beperken, en de overdadige economie en er aan verbonden uitbuiting der bevolking, terug aan te zwengelen.
Deze westerse overvloed heeft slechts een beperkte inpakt op de bevolking, en dan noch slecht bij hen die twee inkomens per maand halen, doch heeft de criminaliteit der overheden aangewakkerd en gevoed. Bewapening en interventies in kolonies en het buitenland, hadden en hebben de vroegere strooptochten der roofridders vervangen, doch maatschappelijk geordende tropen bewoners wisten in minder dan 100 jaar het juk, waaronder wij van in de prehistorie gebukt lopen, af te schudden.
Het grootste probleem schuilt hier echter niet in. Het grootste struikelblok komt uit het ineenstorten der westerse economie. Een instorting die de werkman niet echt zal deren. Een economische crisis doordat machthebbers en industriëlen voor louter eigen gewin, een waanzinnig en totaal overvloedig consumptie aangezwengeld hadden, zogenaamd om de economie te voeden en de bevolking voldoende werk en inkomen te waarborgen. Een economie die per slot, door lage lonen, hun aandelen moesten aandikken. De noodzaak aan aanbod voor werk en inkomen is echter slechts in westerse landen schrijnend, terwijl de lage lonen de werknemer moeten dwingen tot meer en hogere prestatie om van het overvloedige aanbod te kunnen genieten.
Het is niet de behoefte tot meer prestatie, die regeringen er toe aanzet de mensen voor te spiegelen dat men naar een verhoogde pensioenleeftijd moet, absoluut niet, de afbouw van overvloed, zou ons kunnen leiden tot een algemene pensioenleeftijd rond 55, zoals trouwens in de meeste derdewereld landen nu het geval is. De afbouw der waanzinnige consumptie zou de arbeider een gelijk inkomen kunnen geven voor minder werk, doch zou onze geldgierige top behoorlijk schaden.
Vandaag kan met 2/3 van het nu gepresteerde, de verantwoorde behoefte van de bevolking, ruimschoots op peil gehouden worden, wat zou inhouden dat een arbeidsvermindering van 1/3 arbeidstijd met nagenoeg behoud van lonen niet alleen mogelijk is zonder direct verlies voor de werkgevers, doch ook overvloedig verbruik van grondstoffen, energie en natuurverwoestingen zou afbouwen.
De concurrentie stormloop naar betere prijzen en lagere lonen, leidde in het nabije verleden tot de vlucht van bedrijven naar lage loonlanden, waar de arbeider zulk een laag loon ontving dat hij de verminderde consumptie door verminderdetewerkstelling in het westen niet kan opvangen. Ook hun mentaliteit is van dien aard dat zij zich niet vastklampen aan een strijd om bezit of overvloed, en weelde vaak voor hen geen betekenis heeft, waardoor de westerse afzet instortte en men met massas producten blijft zitten, die dag na dag aan waarde verliezen, doch ook de financiële reserves opgebruikten.
Ook de stroom van buitenlandse werkkrachten en vereniging van Europa moeten de macht der oude adel, industriële bonzen en overheden versterken en onderhouden, terwijl tewerkstelling, opbrengsten in eigen beheer, en verdeeldheid van de bevolking hun positie, macht en overvloed moeten verzekeren.
De Arische ziekte, Psychopathische geldgier der edelen en rijken, eist echter zijn tol en ontpopt zich als de macht waarmee ze hun eigen graf graven.
De instorting van de markt is slechts een begin, waarin zij de bevolking die niet eensgezind optreed, zullen meeslepen om de eigen schade te beperken. Eensgezindheid zou er echter toe leiden dat de brokken en schade door de rijke klasse, namelijk de overheden en industriëlen die in hun overvloeden verdrinken, moeten betaald worden.
2000 jaar geleden hielden de Romeinse heersers het volk onder hun controle en kalm met brood en spelen. De bevolking vandaag is niet veranderd en wordt zoet gehouden met brood en spelen, doch vele van hen begrijpen niet dat dit hun eeuwigdurende handicap is.
Politieke opdeling in kleine onafhankelijke deelregeringen zou het zicht op het politiek gebeuren verhogen en zowel corruptie als ernstige wantoestanden in de kijker helpen, met meer politieke macht en invloed voor het volk.
Ondanks een goed ontwikkelde gemeenschapszin, op basis van het instinct
of inzicht, bij niet blanke Afrikaanse volkeren, is het verwonderlijk
hoeveel geweld dit continent vandaag tekent, wetend dat vóór de
koloniale bezettingen er geen legermachten of politie te bespeuren was.
Een rechtssysteem, ordediensten en politie hebben slechts zin indien er
nood aan is. De Afrikaanse maatschappijen wisten zich te handhaven via
onderhandelingen en overleg, waardoor intern geweld tot een strikt
minimum werd beperkt, en nauwelijks kon ontstaan.
Uiteraard is er veel geweld, waar westerse landen economische belangen,
of industriële families monetaire belangen hebben.
Terwijl wij protesteren tegen de enorme vernielingen der regenwouden en
haar fauna, gaan we naar de handelaar en verkiezen mooie meubelen in
kostbaar tropisch hout, in plaats van meubelen in lokaal gewonnen hout.
Ook het geweld in Afrika en elders, is vaak ten behoeve van ziekelijke
westerse honger naar overvloed en luxe.
Afrika is per slot de voornaamste erts-leverancier van onze
metaalindustrie, en Europa draait industrieel voor een belangrijk deel
op ertsen en grondstoffen van Afrikaanse mijnen. Ook België heeft in
zeer hoge maten belang bij de controle over de Afrikaanse mijngebieden.
Rwanda ligt centraal, op vliegbereik van de belangrijkste erts-winning
van Afrika, zoals deze van Katanga, Oost-Kivu, Kasaï, liggen relatief
dichtbij of grenzend aan Rwanda, doch ook de mijnen van Angola liggen
relatief dichtbij, waardoor Rwanda een strategisch belangrijke ligging
heeft.
Door het zachte klimaat op de hoogvlaktes, met een gemiddeld van slechts
25º, is Rwanda uitzonderlijk geschikt om langdurig westerse troepen te
stationeren.
Het behoud van Rwanda was voor heel de Europese industrie van essentieel
belang, doch het verlies van de controle over de Afrikaanse
mijngebieden, of het verlies van de drukking die uitgaat van een nabije
militair steunpunt zal onze economie niet kelderen, wel de overvloed van
een minderheid van industriëlen.
Congo het voormalige Zaïre.
(Algemene Economische informatie)
De Congolese mijnbouw is de belangrijkste economische sector, die ca.
80% van de export levert. De mijnbouw is geconcentreerd in het
zuidoosten, in de provincies Katanga, Kasaï en Kivu.
De belangrijkste mijnbouwmaatschappij zijn Gécamines (voormalige
Belgische Union minière du Haut-Katanga) en Minier de Zaïre (SODIMIZA),
beide staats-mijnbouwmaatschappijen. Kobalt en koper zijn de
belangrijkste ertsen. Kobalt wordt gevonden in de lagen met kopererts.
Congo bezit 50% van de bekende kobaltreserves van de wereld en is 's
werelds grootste producent. Koper wordt gevonden in de zgn. Copperbelt
(Copperbelt ligt op de grens met het zuidelijk gelegen Zambia) Hier
bevindt zich ongeveer een zesde v/d wereldvoorraad koper.
Andere mijnbouwproducten zijn zink, diamant en tin. Zink wordt
aangetroffen in de koperlagen.
Overige bijproducten van de kopermijnen, zoals zilver, cadmium en
germanium, zijn van minder belang.
Kongo is na Australië de grootste producent van industriediamant.
Bijproducten van de tinmijnen zijn o.m. wolfraam, niobium, tantalium en
beryllium.
In Katanga wordt tevens mangaan, goud en een mindere kwaliteit steenkool
gewonnen.
Ook de mijnen van Angola liggen slechts gemiddeld 1500 km of 3 h vliegen
van Rwanda verwijderd.
België draaischijf van Congolese ertsen.
(Gazet Van Antwerpen 27 juli 2007)
België is veruit de grootste importeur van tinerts uit de oorlogsregio
Oost Congo. De opbrengst van die handel belandt in de zakken van
krijgsheren die kindsoldaten gebruiken en verantwoordelijk zijn voor
zware mensenrechtenschendingen. Een en ander staat in een eindrapport
van VN-experts dat eerstdaags wordt gepubliceerd.
De Belgische importcijfers van tinerts uit Oost Congo zijn zorgwekkend.
Van de 2.904 ton die in 2006 vanuit de stad Goma werden uitgevoerd, ging
liefst 2.296 ton (of bijna 80 procent) naar België. Rwanda komt als
tweede met 429 ton, derde importeur is Maleisië met 73,8 ton. In het
VN-rapport worden geen namen van Belgische bedrijven genoemd.
De macht van de Mwami
De macht van de Toetsi leider, Mwami genaamd, was groot en zijn invloed,
ook tijdens de koloniale bezetting, bepalend voor het volk en het land,
terwijl ook de koloniale bezetter wijselijk met deze Mwamis
coöpereerde.
De Toetsi bevolking, slechts 10 á 15% van de totale bevolking, kon zich
veilig handhaven, dank zij de goede relatie met de Hoetoe's. De
Toetsi's, die van herkomst tot de Indo Afrikaanse ontwikkeling dient
gerekend, verplaatste zich van uit Klein Azië, via Egypte waar zij lange
tijd verbleven, en via de Nijl tot in het gebied waar ze nu wonen.
Terwijl ze aangeduid werden als gevreesde krijgers zijn er nergens in
hun woonomgeving sporen van oorlogen, geweld of verdedigingswerken bij
hun buren te bespeuren. Toetsi's verspreide zich over een enorm gebied,
daar zij op deze hoogvlaktes voldoende weidegronden vonden, doch
dergelijke verspreiding had tot gevolg dat zij waren aangewezen op
samenwerking voor de eigen veiligheid met de lokale Bantoestammen
Geen van beide had rede tot enige agressie tegenover de andere, noch
enige werkelijke kans op een overwinning.
Hoetoe's hadden het voordeel van een meerderheid, doch het Toetsi leger
aanvallen was absurd, hun families aanvallen betekende wel de
gegarandeerde wraak van het geduchte Toetsi leger. Ook het feit dat zij
elkaar benutte en wederzijds beschermde, had tot gevolg dat conflicten
uitgesloten waren. Toetsi hield met hun leger het land vrij van
Arabische slavenjagers, terwijl de Hoetoes de nomaden hun vee mee
beschermden, en handwerk leverden in ruil voor vlees, melk en vee.
Deze volkeren laten tot op heden, hun jeugd de vrijheid op seksueel
vlak. Ook de vrouw die kinderen baarde werd hoger aanzien dan die geen
kinderen baarde. Dit had tot gevolg, dat jonge meisjes alles in het werk
stelden om kinderen te krijgen, en zo in aanmerking voor mannen te
komen. Deze gebruiken hadden tot gevolg dat gezien de vrijheid in
omgang, de vermenging van deze volkeren een logisch gevolg was.
Al lang voor de koloniale bezetting van het gebied, moeten deze
bevolkingen grondig vermengt geweest zijn, en verbleven hier dus
waarschijnlijk geen families die men kon rekenen als etnisch behorende
tot een der twee grote bevolkingsgroepen. Men kon er alleen mengfamilies
aantreffen, die wel de leefstijl hanteerde van hun voorouders, zijnde
Hoetoe of Toetsi.
Vooral de enorme flexibiliteit van de Negroïde volkeren, had tot gevolg
dat Negroïde zich perfect aanpaste, indien zij, als gevolg van de
vermenging, te midden een Indo familie moesten opgroeien.
De massale opkomst van Negroïde vrijwilligers, die het Toetsi leger en
het FPR in nood vervoegde, was in belangrijke maten te danken aan deze
vermenging, en het feit dat in beide kampen leden aanwezig waren die per
slot tot het andere kamp behoorde.
Bij volksvermengingen is het vaak visueel onduidelijk, tot welke
ontwikkeling iemand behoort. Ook het feit dat de Toetsi volkeren al
duizenden jaren in Afrika verblijven, heeft tot gevolg dat men onder hen
mensen aantreft met Negroïde kenmerken.
De Genocide
De manipulatie, door de bevolking kunstmatig in te delen in Hoetoes en
Toetsi, met rasvermelding op hun paspoorten, sedert 1957 door het
Belgische overzees bewind in Rwanda, moest de mogelijkheid bieden om een
Negroïde vazal, aan de macht te helpen.
Onder westerse druk, door vooral België, Frankrijk en Duitsland
uitgeoefend, trad Mwami Mutara III, af, doch hij overleed In 1959
terwijl boze tongen en vele officieuze bronnen gewaagde van moord.
Onderdrukking van de oude bevolking en werkelijke meerderheid stuitte
geleidelijk op meer en meer verzet, terwijl de oude machthebbers het FPR
(Front Patriotique Rwandaise) oprichtte en guerrilla startte tegen het
dictatoriaal regime en onderdrukking.
Onder druk van het durend verzet der bevolking en de activiteiten der
guerrilla, besloot de gevestigde president, Habyarimana, in 1994 om de
macht te delen met de vroegere machthebbers en gaf zijn goedkeuring tot
een vrije verkiezing.
Het rebellen leger der oude alliantie marcheerde hierop triomfantelijk
op naar de hoofdstad, en werd op met gejuich onthaald door de
meerderheid van de bevolking.
Uit een informatielek kon men opmaken dat België een geheime militaire
missie naar Rwanda zond.
De UNO beslist hierop om UNO troepen te zenden, daar men angst had voor
moeilijkheden bij de verkiezingen, doch er waren geen tekenen van die
aard, integendeel.
Er waren wel berichten met betrekking tot de groepering van extremisten,
doch het waren volgens een gelekt filmverslag, westerse militairen die
extremisten trainden en opjutte.
Franse legionairs waren voor de UNO ter plaatsen, doch waarom Franse
Legionairs, wat deden zij daar?
De Belgische overheden gaven bevel om UNO vluchten naar Rwanda slechts
uit te voeren met vliegtuigen die met een anti raket systeem waren
uitgerust. Drie dagen nadien, op 6 april 1994, werd het presidentiële
vliegtuig van Rwanda door blanke militairen, aldus ooggetuigen,
neergehaald te Kigali met aan boord de presidenten van Rwanda en
Burundi.
Het gebruikte luchtdoelraket was van een type geleidde raketten, welke
normaal niet in Afrika voorkomen, trouwens waarom zouden Afrikaanse
legers zich uitputten in de aanschaf van dergelijke wapens. Een
luchtmacht heeft weinig nut in een land waar nauwelijks doelwitten
bestaan en slechts enkele voorname grootsteden aaneengesloten
bebouwingen hebben. Eventuele luchtmacht is er vooral om zich westers te
profileren en er bij te horen.
Onmiddellijk na de crash van het presidentiële vliegtuig riep Radio
Mille Collines de bevolking op tot het uitroeien van de Toetsi en hun
Hoetoe aanhang. Deze radio werd beheerd door een Belg van Italiaanse
afkomst.
Extremisten die tot de Hoetoe bevolking zouden behoren, startte daarop
gewapend met Junglemessen een slachting onder die bevolking met wie ze
waren opgegroeid!, doch verrassend hadden zij plannen met aantekeningen
van die huizen die zij moesten ontruimen.
Extremisten vingen aan met het afslachten van de bevolking, zonder zich
te storen aan de aanwezigheid van licht bewapende UNO soldaten. Zij
waren blijkbaar op de hoogte van het feit dat de UNO niet zou ingrijpen,
zij hadden per slot slechts junglemessen.
Kan men iemand er toe bewegen de mensen met wie men samenleeft en
opgroeit, te vermoorden? Moeilijk doch misschien slechts uitzonderlijk,
maar onmogelijk op dergelijke collectieve en massale wijze.
Deze extremisten opereerde in omgevingen waar zij niet thuis hoorde en
niemand kende, doch waren voor de crash van het presidentiële vliegtuig
naar hun werkterrein gebracht.
Alles was grondig voorbereid, en duidelijk met steun en medeweten van
België, Frankrijk de UNO. en Europese mogendheden,
Wie voorzag de extremisten van junglemessen?
Rwanda heeft geen jungle, en dergelijk mes is dun en lang, slechts
geschikt om jonge snel groeiende planten weg te maaien, zoals
grasachtige, bamboe en andere halmvormende met dunne holle stengels,
doch ook geschikt voor het weg kappen van lianen en jonge nog zachte
gewassen. Een junglemes is lang en onhandig voor algemeen gebruik, te
zwak van blad om tropisch hout te kappen, en waardeloos in Rwanda.)
Het feit dat het FPR aan de grenzen van het land, klaar stonden om het
land binnen te dringen, gesteund door de meerderheid van de bevolking,
hield de extremisten niet tegen. Zij hadden zonder steun van buiten uit,
tegen het rebellenleger geen schijn van kans. Was hen bescherming
beloofd? Door wie zouden zij beschermd worden.
Franse Legionairs gaven openlijk steun aan de extremisten, uiteraard kon
dit niet zonder medeweten en steun van België, de UNO en Frankrijk
zelf.
De Belgische premier JLDH was de eerste die gewaagde van een genocide.
Terwijl het duidelijk was dat Extremisten zowel Hoetoes als Toetsi
viseerde.
De uitzonderlijk zware bewapening met snelle raket-lanceerinstallatie,
van het type der stalinorgels, van het officiële Rwandees leger, was op
zijn minst ongewoon.
Rwanda was een Afrikaans land dat niets ernstig te duchten had of heeft
van zijn buren, waardoor dergelijke bewapening zinloos was.
Ook het in bescherming nemen van extremisten, door Franse legionairs,
tegen het oprukkende FPR wijst op duidelijke afspraken, openlijke
partijdigheid en steun door Frankrijk, alle Europese overheden en de
UNO.
Het bevel aan haar legionairs om het FPR te stoppen en terug het land
uit te drijven, stuitte wereldwijd op zoveel protest dat dit bevel werd
ingetrokken, doch de legionairs namen wel extremisten in bescherming.
De Belgische reporter EDT ter plaatsen die blijkbaar te veel
achtergrondinformatie wist te verzamelen, werd de minnares van minister
JVH waarop deze scheidde van zijn vrouw en tijdelijk zijn plaats in de
politiek verliet, om zich met EDT te verenigen.
Westerse vluchtelingen die in Brussel toekwamen kregen geen gelegenheid
enig commentaar te geven, doch ondanks alles wist een oude non te
reageren, Genocide? Nee, het is zuiver politiek waarop haar verder
commentaar belet werd.
Anno 2000 kan men rekenen dat nagenoeg al 1miljoen mensen omkwamen in
deze slachting, waarvan de helft in die dagen en nogmaals zoveel onder
de vluchtelingen.
Vele extremisten blijken later op te duiken in steden van Engeland
Frankrijk, België, enz. Wie nam hen in bescherming en hielp hen
ontsnappen. Zij konden die dagen slechts met UNO vluchten naar Europa
ontsnappen.
Tien blauwhelmen werden volgens officiële bronnen vermoord, doch een
geestelijke die als eerste op de plaats van het onheil kwam, beweerd dat
er 11 doden waren.
In een TV reportage verklaart een Rwandese dame, dat een katholieke
priester hen dekking in zijn kerk bood, deze afsloot en vluchtte, waarna
onbekende aanvingen granaten door de ramen in de kerk te gooien, zij
alleen ontkwam aan het geweld, doordat zij onder lijken lag. De
betrokken geestelijke werd nooit gezocht noch de verantwoordelijke voor
Radio Mille Collines
Was dit een intern conflict, of wensten Europa de controle over de
ertswinningen van Afrika, in Katanga, Kivu, Kasaï, Angola en Zambia te
vrijwaren, ten behoeve van enkele Europese industriëlen en de metaal
industrie?
It becomes time that the population in Belgium will realize itself that
Belgium by offenders and scatterbrains are controlled, who for eroding
democracy, by setting up government dynasties which will replace then
monarchy, whereupon we with a modern version of dictatorship have been
burdened will sit.
Our governments use grateful of a legal system which does not work to
their sense and contravenes seldom by means of legal ways and
applications through the letter of the law, against the sense of the
legislation.
From the top of the Belgian society, the functioning of the jurisdiction
by means of the gang of Nijvel examine was sabotaged and dismantled,
what aimed at people who stood high on the social level clearly or had
to protect influence. Same the lame jurisdiction lies clearly bound to
organized crime, which would determine apparently part of the total
system.
One gladly will put oneself; however, can a judge in Belgium administer
justice where it is necessary, or can them this only where organized
crime this permits.
But will we ask thus if there still a distinction is between organized
crime and our government?
If we the political stage is not considered this case, and the majority
of the population the mouth is apparently stringed and large parties to
pass sentence is denied.
The citizen has in the year 2010 not only no voice or rights more, yet
the crime spread itself up to the officers and servant s of governmental
bureaucracy.
Crime and right less being have spread themselves explosive, and
complaints not seldom justice is roughly ignored, or on the basis of the
letter of the law and procedure errors annulled, all sound lawyers at
spite.
Paul Marchal were prevented during a lot of months and got no
examination, and led the laid down complaints to nothing noticeably. It
lasted of to disappearance of An Marchal on 23 Augusts 1995 until the
find of its body on 3 September 1996, a year later therefore, which the
family in the uncertainly was left. Until now indicates everything that
Dutroux were protected. The way in which father Marchal is hurts public
knew make is frightfully, the press really did not appear to be keen on,
as a result of which the teacher in order Council mobilized the school
and this way the ball to brought rolling. Can we can be ask how much
there already which the ball to rolling to get is not run out on, and as
right less by the system and the press, which publishes nothing without
legal recommendation, as a result of which complaints remain against
governments or justice hidden, and the freedom of opinion expression is a
dead letter?
Belgian politics are controlled today by political dynasties, whereas
the political mandates of father on son are transferred.
People, parties or groupings which resist themselves against the pace of
matter, collective is impeded and is sabotaged, and police force or
jurisdiction is there for them only in appearance.
Professions on public authorities or the jurisdiction are themselves
meaningless, and jurisdiction fails up to and including, as a result of
which the crime increases with a raging speed.
Whereas the crime increases, one hears no comment concerning the failing
legal system and remains the press out of freedom of speech, yet the
crime hid himself spread for years in the government system, reasonable
well for the eye, and without some comment or resisted.
Sound development can only in a dictatorship, but cannot of course in a
democracy, where the people have real participation and jurisdiction for
all inhabitants is really available.
The Belgian crime history of the last decades has resulted in complete
treating and the protection of crime and a discontinuance of news
distribution concerning government and legal failures
1982 - 1983 - 1985 the gang of Nijvel was first of a list with a
systematic scuttling of the distribution of news concerning research.
1991 minister Cools André, was killed, but the case was never
discovered.
1993 they said Patrick Haemers have commit suicide in prison by hanging
himself to a radiator of only one meter high, but the man was almost two
meters and as a giant was described.
1994 were there a people assassination in Rwanda where Tutsi and their
Hutu followers were sighted, yet after hundreds of years of society and
mixing there can no ethnic Hutu or Tutsi families remain, where they
from came. The Belgian and French UNO soldiers were there and looked on,
yet did not act.
1995 flesh inspector Karel Van Noppe is killed near at its house,
shortly after its reports of hormonal frauds to its superiors
1996 the police force Officer Peter De Vleeschauwer was killed and the
case is never solved.
1996 Dutroux have killed along a lot of young little girls and enjoyed
all kinds of exceptional social support. This last was never examined
seriously.
But if we believe the news, this country very peaceful and the justice
are perfectly, and one hears complain nobody.
Belgian crime grows as mushrooms equal to their speed of rights shrinks,
yet the most dangerous form of terror threatens assume the government
bureaucracy and justice, one cannot count the government or its justice
in such case on. Since the attacks by the gang of Nijvel, in the
octogenarian years, look the control of the country in the hands of a
criminal organization which could be also behind the gang operations
drunk. This organization looks to be setup by the highest circles of the
country or possible by the nobility, but surely and open protected by
the representatives of the crown. Adoption high society of the absolute
and indefinite power was possibly the reason of this gang activities, it
was possible also the only reason of the activities of this gang. The
total incapacity and the scuttling of the justice services were amazing
and overwhelming during the activities of these gangs, which seemingly
aimless and without any reason, on fully day light men, women and
children for hypermarkets shots.
After the activities of these gangs it proved be enter impossible still
openly against the arbitrary in the system, and judges could as of now
with impunity errors or serious summary offenses commit without the
victims can put this to the jaw to become, or without someone can or
dares action in the system against this.
In 1975, the ground of an inhabitant of the municipality Beringen
became which was bought started of the municipality with construction
obligation, had been confiscated because of not swift starting of the
work, which however products. For the court in Hasselt an observation
was never shown of the summary offense, nor only description or
determination of the area, there no summary offense was, and therefore
also never was determined. The court of appeal confirmed the sentence
indicating a reason. The complete construction was set up by a dubious
lawyer of the community of Beringen, which became blindly by the Courts
of Justice consequence, without clear motivation. Damage was for the
victim who more than 10 years for their money without interests had
waited, calamitous.
Report makes or on appeal goes against the illegitimate condemnation
appeared collective be prevented, and the highest court refused under
mom of an excuse, the matter treat.
In the year 1994, the world became a shock by violence against the
population of Rwanda, where all supported that the old regime of the
Mwamies were massacred extremists which only armed slightly with jungle
knifes under the surveillance of armed UNO soldiers from Belgium and
France, and will be protected openly by French legionaries. Here it was
surprising that Europe had it concerning ethnic riots of Huttu
extremists against the Tutsi followers, yet these peoples have been
already suffered hundreds of years by mixing ethnically no longer
present. It was however for Belgian and European powers and industry
important this area, close to exceptionally rich preserve mines. The
only interested party stayed therefore in the highest European and
especially Belgian circles. The population of the area became exactly
for independence by the Belgian overseas areas, by means of the
distinction of origin able support an extreme vassal which in the family
names recognizable, had been ethnically classified as a so-called
member of a democratic majority.
But in the year 2008 the terror has increased by officers and civil
servants frightening, and has itself developed to a real government
terror, by not valuing to power hunger of higher government officers and
servants, who assault themselves shamelessly to the elementary rights
of innocent civil victims, but why? Only for their own pleasure, it
looks impossible but it is truth.
A Belgian man who was married to a Srilankan woman and who stay almost
five years in Sri Lanka have take the orphan child of her late brother
as foster child under guardian in their house. In 2008 they have to turn
back to Belgium and ask on base of legal rights, the visa by
humanitarian reason for there foster child and niece.
The visa service refuge the visa, without real reason or explanation.
Destination and descriptions of documents were reflected by the
representative by means of its declarations fraudulent. The fact which
it concerned protection of a child to a guardian, both, legitimate
recognize in Sri Lanka, with Sri Lanka nationality, and the fact that
the guardian has married legally with a Belgian citizen were enough for
the legal granting of a protection visa for humanitarian reason, this
became however without valid reason or declaration was refused.
The support which got the representative for its fraud as a result of
opposition by the victims and started procedure of argument, of a
consultant on the same ministerial department, is inconceivable.
Also the attempts and cooperation of these two senior officials duped,
the protection child and guardian force the same repeat application, are
for the child an insuperable obstacle and impossible without the
support of the guardians in Belgium. It demands however of the guardians
an extra travel to Sri Lanka with minimum a stay of 2 a 3 weeks to
repeat the whole application and an identical file to compose. Cost of
such annoyances will be close to virtually 10,000 euro.
The way the different agents cooperate to do hide battles or it set-up
of fraud and each resisted head to impression defies each imagination,
and has the airs of a criminal gang shaping, where one does not get the
impression that involved officers Elke Borremans and Dries Hannoulle
to their first experiment are.
Their cooperation has been clearly organized; their action seems a game
in which official as documents are manipulated to break it resisted of
the Guardians for them.
The organized crime may will take lesson at them, and even the Council
for Foreign affairs, where one made a note of profession, seems
undertake nothing, and did not allow defend itself the victims in the
meeting of 25 February 2010, this under the cover the character of the
law and rule.
The Council for foreign affairs, which settle possible profession
against decisions of foreign matter, does not recoil the summary
offenses of the representative of minister Melchior Wathelet by legal
sophisticated arguments and application of the letter of the law as such
support that the summary offenses of the concerning representative Mss.
Elke Borremans are supported, and the victims not on right or justice
can count.
Protect courts, jurisdiction and servants of law and order are there
where our society, can count on natural respect of the rights of the
individual or the community, what implies that these instruments can
become only exploited to the sense of the jurisdiction, for protection
of the individual and the community against abuses and crimes. This
seems a lot of judges such as Mss. Ekka at the Council for foreign
affairs, if not to know to understand.
In the decision-making in sentence of the Council for foreign affairs
the court puts under the chairmanship of Mss. Ekka literally:
1. Useful facts to assess the matter.
1.1 On 24 Augusts 2009 Irangani S.M. submitted in her quality of
guardian at the consulate in Sri Lanka a visa application for long stay,
type of D, on behalf of Dilini Rukmini S.M.
1.2 The representative of the State Secretary for migration and asylum
policy took a decision to negative on 26 November 2009 to presentation
of a visa family reunification.
(However, by nobody family reunification was asked, judges and
State Secretaries would have be able to read, yet in Belgium on the
service of minister Melchior Wathelet junior is this for female judges
and secretaries apparently superfluous.)
Remarkable in the previous is that the Council for foreign affairs
themselves makes in its decision, report of Guardianship, as a result of
which the right of action by in Belgium living aunt, as legal guardian
is confirmed.
Also the fact that in the visa negative the observation appeared that
the applicant has to the right application a visa for humanitarian
reason, is more than bizarre, and proves in facts more angrily faithful
if absolute incompetence of the civil servants involved, including the
president of the court Mv Ekka.
Also the fact that the visa was refused for family reunification, what
cannot be in case of Guardianship appropriate, or the fact that
protection implies a humanitarian visa, by the president is not noticed,
nor the fact that exactly because of this the visa service concerned in
summary offense is.
We wonder oneself why such idiots the function of president of a court
to hold, and with that put the reputation of the jurisdiction on the
slope?
It is, however, this way that such judge the right of the population
undermine, supporting on the letter of the law and the restrictions of
the powers to the letter of the law, whereas exactly because of this the
community is not protected but damaged, and for the civilians left no
right at all.
Whatever, jet one must understand that crime and extremism or
equally which social misbehavior can develops and establish himself
there where the society governments and justice do not tolerate or
support.
Where nevertheless the crime flourishes and grows like mushrooms, is
this only possible with direct or indirect support of the whole
community or highest bodies of the community.
The rising continuously of criminal activities can therefore only mean
that social on the top a socially fall continuously has reached and or
itself offender is to the highest ranks or controlled by a top which
gives absolutely incompetence to control.
Such action of a top officers of a ministry gives the alarming picture
of ministries which are invoked insane craving for power, a reflection
of the Nazism of under the Second World War us. With that distinction
that the Nazism a type set-up gotten out of hand was the own people
improves to protect against exploitation and right less being, in which
one is horrified in spite of all that was linked in high half-measures
in succeeded to.
Staying away protests meant by the people however, the tacitly approval
or extreme and even violent oppression or manipulation of the mass.
In spite of being horrified of Nazi regime, we cannot deny that it
encouraged the crime against the own people boosted or maintained, on
the contrary
One can ask oneself the question or concerned the high criminal officers
of foreign affairs get pleasure to maintain people in a degrading
situation, them had been possible succeed over 70 years in the German
war camps. Belgium ministries look to be by dangerous insane now manned.
They were informed of the fact that it concerned a left orphan child,
who stayed during 5 years under protection at the guardians.
A shame but true, only any mad minds become diseased the image of the
whole community and civil services, in spite of them who serve the
people and community on a proper way.
Such terror put one stamp upon the family life of the family of the
guardian which beside the protection child who is a child of the
deceased brother of the wife; very young children still two counts,
which have experienced the protection child as their older sister. The
youngest child has the protection child, who can be called as the foster
child, of to its birth experience as the elder sister who took along
him looked after and the household in it. In spite of irrefutable proofs
the guardians got nobody interview, as a result of which one can the
question state to how far the power of the defrauder and gangs in the
entourage of at ministers if the responsible minister Melchior Wathelet
Junior reaches, competent for migration and asylum policy, however.
This guardian has start a trial against, but the opposition against them
is hard, and the whole system try to close the way to justice.
The guardian which is born and to the descendants of the Malayan
migrations in Sri Lanka, belongs, just like for the daughter of its
deceased brother, the protection child here named after, cannot keep out
itself against any aggression. This was also reason that the most of
East Asians in our western country aloof keeps himself. Also the
relatives of the guardian belong partly to these solitaries, just like
the protection child that lost its father because these concerned under
lasting aggression from the parents-in-law and spouse to commit suicide.
Solitaries which cannot keep out themselves or vent on the use of
narcotics (opium success in China) alcohol or gone will escape
themselves from the aggressive surroundings. If one cannot escape from
these circumstances, one proceeds in order to escape council to suicide
as only present manner for to violence.
Also the protection child stays by force of circumstance awaiting a trip
to Belgium in the environment of its biological mother as a result of
which she is faced with the lasting aggression against.
Its seating under protection of its aunt, the guardian which lives in
Belgium, was a consequence of the wish of its father who knew its
daughter for the protected, away of aggression of its own environment,
and with the explicit approval of the mother of the child. The Guardians
live thus with the fear that their foster child one or other day it
will last resist, with dreadful yet inevitable impact which is linked
to.
The conclusion:
Foreign affairs in Brussels have deliberately and illegitimate the right
to visa refused.
The visa request was approved after control of the consulate in Colombo,
means that they confirm the legality of the document that the law of
the country under eyes sees.
Mss. Borremans the representative of Melchior Wathelet Jr. the question
for family reunification refused, but such question could not be
accepted by the consular services in Sri Lanka or India.
There is up or towards under no linear origin, what means the family
reunification no option for the consulate in Colombo of New Delhi was or
could be.
The little girl lost its father different years suffered and is an
orphan who lived already almost 5 years with the Guardians in Sri Lanka
during together.
A child that less than 18 years was could possible request no visa to
do, only legal Guardian could do present this and the documents on the
consulate.
The Guardian could fill in no visa request without the legal recognition
of the government of Sri Lanka, and the confirmation of the Belgian
Consul.
There was possible control and approval no legal request without, of the
legal powers of the applicants, by the local diplomatic representation
of Belgium in Sri Lanka.
That means that a legitimate approval to the service in Colombo to the
service foreign affairs has passed on in Brussels.
By the agent being spoken in Brussels concerning the negative for family
reason, what however only was possible for straight line, yet no
application for visa could be.
That means that the service in Colombo has received a legal adoption or
guardian papers.
The current situation and the fear of the guardian its niece for which
she answers to lose in inconceivable and its family threaten undergo at.
Well structured control concerning the mediums, as a result of which
mediums no more publications risk without legal recommendation, prevents
bringing out abuses and visibility or handhold by public on abuse and
responsibilities. Annoyances on individuals cannot develop into response
or maintaining of the victim, and such annoyances develop into a
terrible nightmare of the victims, yet such abuses remain hidden for the
general public.
Nobody gets the chance on its protest of letting hear, and the mediums
do not venture about this it to write, as a result of which chaos and
crime increase for lack of rights and jurisdiction. Political parties
which express the wish against the rising crime to action with man and
power are excluded and cordon sanitary prevented in governments take
part.
Of course financial weaker citizens in such frauds as a result of which
the sense of the laws meaningless and the citizen is not protected, are
especially sighted yet the crime is protected.
The Belgian rights are as the great Chinese wall, long, twisting and
incomprehensible, as a result of which the crime yells as nowhere else,
and the right is missing.
Belgisch recht, België, de mallemolen der Europese criminaliteit
Belgische overheidscriminaliteit anno 2010
Het wordt tijd dat de bevolking in België zich gaat realiseren dat België door
criminelen en dwazen worden bestuurd, die de democratie aan het uithollen zijn,
door regeringsdynastieën op te richten die dan de monarchie zullen vervangen,
waarna we met een moderne versie van dictatuur opgezadeld zullen zitten. Onze
overheden maken dankbaar gebruik van een rechtssysteem dat werkt naar hun zin
en overtreders, niet zelden via juridische spitsvondigheden en toepassingen van
de wet naar de letter en tegen de zin der wetgeving.
Vanuit de top der Belgische maatschappij, werd de werking der rechtspraak via
de Bende onderzoeken gesaboteerd en ontmanteld, wat duidelijk tot doel had om
mensen die hoog op de maatschappelijke ladder stonden of invloed hadden te
vrijwaren. De zelfde manke rechtspraak ligt duidelijk gebonden aan de
georganiseerde misdaad, die blijkbaar deel zou uitmaken van het totale systeem.
Men zal zich wel de vraag stellen, mag een rechter in België rechtspreken waar
het nodig is, of mag hij dit slechts waar de georganiseerde misdaad dit
toestaat.
Zullen we dan ook maar vragen of er nog een onderscheid is tussen de
georganiseerde misdaad en onze regering? Indien we het politiek toneel bezien
is dit blijkbaar niet het geval, en wordt de meerderheid van de bevolking de
mond gesnoerd en grote partijen het recht op spreken ontzegd.
De burger heeft anno 2010 niet alleen geen stem of rechten meer doch de
criminaliteit breidt zich uit naar de ambtenarij.
Criminaliteit en rechteloosheid hebben zich explosief verspreid, en klachten
worden niet zelden door justitie grofweg genegeerd, of op grond van de letter
van de wet en procedurefouten tenietgedaan, alle integere juristen ten spijt.
Paul Marchal werd gedurende vele maanden verhinderd en kreeg geen inzage, en de
neergelegde klachten leidde tot niets merkbaar. Het duurde van aan de
verdwijning van An Marchal op 23 augustus 1995 tot aan de vondst van haar
lichaam op 3 september 1996, een jaar later dus, dat de familie in het
ongewisse werd gelaten. Tot op heden wijst er alles op dat Dutroux werd
beschermd. De wijze waarop vader Marchal zijn grieven publiek wist te maken is
onrustwekkend, de pers bleek niet echt happig, waardoor de onderwijzer ten
einde raad de school mobiliseerde en zo de bal aan het rollen bracht. Mogen we
vragen hoeveel er al zijn die de bal niet aan het rollen krijgen, en als
rechteloze in de steek worden gelaten door het systeem en de pers, die niets
publiceert zonder juridisch advies, waardoor klachten tegen overheden of
justitie verdoken blijven, en de vrijheid van meningsuiting een dode letter is?
Belgische politiek wordt vandaag gecontroleerd door politieke dynastieën,
terwijl de politieke mandaten van vader op zoon worden overgedragen.
Mensen, partijen of groeperingen die zich tegen de gang van zaken verzetten,
worden collectief gehinderd en gesaboteerd, en politie of rechtspraak zijn er
voor hen slechts in schijn.
Zich beroepen op overheidsdiensten of de rechtspraak is zinloos, en rechtspraak
faalt tot en met, waardoor de criminaliteit met een razende vaart toeneemt.
Terwijl de criminaliteit stijgt, hoort men geen commentaar over het falende
rechtssysteem en blijft de pers monddood, doch de criminaliteit verspreid zich
al jaren in het systeem, redelijk goed voor het oog verborgen, en zonder enig
commentaar of verzet.
Degelijke ontwikkeling kan natuurlijk alleen in een dictatuur, niet in een
democratie, waar het volk werkelijke inspraak heeft en rechtspraak voor alle
inwoners werkelijk beschikbaar is.
Belgische criminaliteit groeit als paddenstoelen, doch de gevaarlijkste vorm
van terreur dreigt van de ambtenarij en justitie uit te gaan, men kan namelijk
niet op de overheid en justitie rekenen om dit te bestrijden.
Sinds de acties door de bende van Nijvel, in de tachtigjarige jaren, kijk de
controle van het land in de handen van een misdadige organisatie die ook achter
de gedronken troepverrichtingen zou kunnen zijn. Deze organisatie kijkt om
opstelling door de hoogste cirkels van het land, maar zeker en openlijk
beschermd door de Procureurs des konings. Was het misschien de top van de
maatschappij die zich wou verzekeren van de absolute en onbeperkte macht en
hiervoor de bende en hun activiteiten benutte, en was het mogelijk ook de enige
reden van de activiteiten van deze bende. Het totale onvermogen en het kelderen
van de rechtssysteem waren overweldigend tijdens de bende activiteiten, die
schijnbaar doelloos en zonder enige reden, op vol daglicht mannen, vrouwen en
kinderen voor hypermarkten doodschoten.
Na de activiteiten van de bende van Nijvel bleek het onmogelijk om nog openlijk
in te gaan tegen de willekeurig of rechters in het systeem. Van dan af zien we
dat fouten kleine en ernstige overtredingen niet straffeloosheids aan de kaak
kunnen gesteld worden, en niemand, ook de slachtoffers kunnen of durven de
instrumenten in het systeem hiertegen in werking stellen.
In 1975 werd de grond van een inwoner van de gemeente Beringen die aangekocht
was van de gemeente met bouwverplichting, in beslag genomen wegens het niet
tijdig starten der werken, die echter wel gestart waren. Voor de rechtbank te
Hasselt werd nooit een vaststelling der overtreding getoond, noch enige
beschrijving of vaststelling van het terrein, daar er geen overtreding was, en
dus ook nooit werd vastgesteld. Het hof van beroep bevestigde het vonnis zonder
een rede aan te geven. De hele constructie werd opgezet door een dubieuze
advocaat der gemeente, die blind door de gerechtshoven werd gevolg, zonder
duidelijke motivatie. De schade was voor de gedupeerde die meer dan 10 jaar, op
hun geld zonder interesten moesten wachten, desastreus.
Anno 2008 is de terreur door ambtenaren schrikwekkend toegenomen, en heeft zich
ontwikkeld tot een werkelijke overheidsterreur, door niet te schatten
machtshonger van hogere ambtenaren.
Een Belgisch gezin dat gedurende nagenoeg vijf jaar een wees als pleegkind
onder voogdij in het buitenland bij zich hield, doch nadien terug naar België
moest komen, werd het wettelijke recht op overbrenging van het pleegkind op
grond van frauduleuze verklaringen van een ministeriële attaché van
vreemdelingenzaken, ontzegt. Bestemming en omschrijvingen van documenten werden
door de attaché via haar verklaringen frauduleus vertekend. Het feit dat het om
in Sri Lanka wettig erkende voogdij van een kind aan een voogdes, beiden met
Sri Lanka nationaliteit ging, en het feit dat de voogdes wettelijk met een Belg
gehuwd volstond voor de wettelijke toekenning van een voogdijvisum om
humanitaire reden, Wat echter zonder geldige rede of verklaring werd geweigerd.
De steun die de attaché van minister Wathelet kreeg om haar fraude als gevolg
van de tegenwind en gestarte procedure van betwisting van een adviseur op
hetzelfde ministerieel departement, is onvoorstelbaar. Ook de pogingen en
coöperatie van deze twee hoge ambtenaren om het voogdijkind te dwingen
eenzelfde aanvraag te herhalen, wat voor het kind een onoverkomelijk obstakel
is, en onhaalbaar zonder de steun der voogden in België, vergt van de voogden
een extra reis naar Sri Lanka met minimaal een verblijf van 2 a 3 weken om de
gehele aanvraag over te doen en een identiek dossier nogmaals samen te stellen.
Kostprijs van deze pesterijen nagenoeg 10.000 euro. De manier waarop de
verschillende verantwoordelijken samenwerken om het opzet van de fraude te doen
slagen of te verbergen en elk verzet de kop in te drukken tart elke
verbeelding, en heeft de allures van een criminele bendevorming, waarbij men de
indruk krijgt dat betrokken ambtenaren niet aan hun proefstuk toe zijn. Hun
samenwerking lijkt georganiseerd, en zowel verklaringen als documenten worden
gemanipuleerd om het verzet der voogden te breken. De georganiseerde misdaad
kan bij hen les gaan nemen, en zelfs de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen,
waarbij men beroep aantekende, lijkt niets te ondernemen, en liet de gedupeerde
niet toe zich te verdedigen in de zitting van 25 februari laatst, dit onder de
mom van de letter der wet. De Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, die eventueel beroep tegen beslissingen
van Vreemdelingenzaken afhandelt, schrikt er niet voor terug om de
overtredingen van de attaché van Minister Melchior Wathelet te ondersteunen
door juridische spitsvondigheden en toepassing van de letter van de wet,
zodanig dat de overtredingen van de betreffende attaché Mevr. Elke Borremans
ondersteund wordt, en slachtoffers niet op recht kunnen rekenen.
Dat de dienst voor vreemdelingen zaken met het toekennen van visum of verblijf
een spelletje "Russische Roulette" speelt en men haast willekeurig en
onverantwoord visum of verblijfspapieren toekent is al geweten, doch de
weigering van een wettig voogdijkind druist tegen de elementaire rechten van de
mens in en kan alleen in België. Wie dacht dat schending van mensenrechten een
zaak was van de derde wereld heeft het glad mis, in België gaat het er erger
aan toe, doch ook goed georganiseerd aan het oog onttrokken, en de pers meld
opvallend niets over de rechtspraak, hoewel de criminaliteit zich razend snel
uitbreid, wat alleen mogelijk is als de rechtspraak faalt.
Rechtbanken, rechtspraak en dienaren der wet zijn er om de maatschappij te
helpen beschermen, daar waar de rechten van het individu of de gemeenschap niet
worden gerespecteerd, wat inhoudt dat deze instrumenten slechts mogen benut
worden naar de zin der rechtspraak, ter bescherming van het individu en de
gemeenschap tegen misbruiken en onrecht. Dit schijnen vele rechters zoals Mv.
Ekka rechter bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, niet te weten of te
begrijpen.
In de besluitvorming in vonnis van de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen stelt
de rechtbank onder voorzitterschap van Mv. Ekka letterlijk:
1. Nuttige feiten ter beoordeling van de zaak.
1.1 Op 24 augustus 2009 diende Irangani S.M. in haar hoedanigheid van voogd bij
de diplomatieke post in Sri Lanka een visumaanvraag voor lang verblijf, type D
in namens Dilini Rukmini S.M.
1.2 De gemachtigde van de staatssecretaris voor migratie en asielbeleid nam op
26 november 2009 een beslissing tot weigering tot afgifte van een visum gezinshereniging.
(Er werd echter door niemand een gezinshereniging gevraagd, rechters en
staatssecretarissen zouden moeten kunnen lezen, doch in België op de dienst van
Minister Melchior Wathelet Junior is dit voor vrouwelijke rechters en
secretaresses blijkbaar overbodig.)
Opvallend in het voorgaande is dat de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
zelf in haar besluitvorming melding maakt van de voogdij, waardoor het recht
van optreden door de in België wonende tante, als voogdes wordt bevestigd, en
daarmee de beslissing van Mv. Borremans tegenspreekt en indirect veroordeeld.
Ook het feit dat het visum werd geweigerd om gezinshereniging, wat in geval van
voogdij niet toepasselijk kan zijn, of het feit dat voogdij een humanitair
visum inhoudt, wordt door de voorzitster niet opgemerkt, noch het feit dat net
hierdoor de betrokken visumdienst in overtreding is. Ook het feit dat in visum
weigering de opmerking stond dat de aanvraagster het recht heeft een visum voor
humanitaire reden aan te vragen, is meer dan bizar, en bewijst in feiten de
kwader trouw of absolute onbekwaamheid der betrokken ambtenaren, met inbegrip
van de voorzitster Mv Ekka
Men kan zich afvragen waarom dergelijke idioten de functie van
voorzit(s)ter van een rechtbank bekleden, en daarmee de faam der rechtspraak op
de helling zetten? Het is wel zo dat dergelijke vonnissen het recht der
bevolking ondermijnen, steunende op de letter van de wet en de beperkingen der
bevoegdheden naar de letter der wet, terwijl net hierdoor de gemeenschap niet beschermd
maar geschaad wordt.
Per slot dient men te begrijpen dat criminaliteit en extremisme of eender welk
maatschappelijk wangedrag zich niet kan vestigen en ontwikkelen daar waar de
maatschappij, overheden en justitie dit niet gedogen of ondersteunen.
Waar desondanks de criminaliteit opbloeit, kan dit slecht met directe of
indirecte steun van de gemeenschap of hoogste organen van de gemeenschap.
De stijgende spiraal der criminele activiteiten kan dus alleen betekenen dat de
maatschappelijke tot op de top in een maatschappelijk degraderende spiraal
terecht is gekomen en ofwel zelf crimineel is tot in de hoogste rangen ofwel
bestuurd wordt door een top die absoluut onbekwaam tot leiding geven. Met dat
onderscheid dat het nazisme een soort uit de hand gelopen opzet was om de eigen
bevolking beter te beschermen tegen uitbuiting en willekeur, waarin men ondanks
alle gruwel die er aan verbonden was, in hoge maten in slaagde.
Ondanks de gruwel van het Nazi regime kan men niet ontkennen dat het de
criminaliteit tegen de eigen bevolking aanwakkerde of onderhield, integendeel.
Men kan zich de vraag stellen of de betrokken hoge criminelen ambtenaren er
genoegen aan beleven om mensen in een mensonwaardige situatie te manoeuvreren,
ze hadden over 70 jaar met succes in de oorlogskampen aan de slag gekund.
Worden onze ministeries nu bemand door gevaarlijke gestoorden. Ze waren immers
op de hoogte van het feit dat het om een verlaten weeskind ging, dat gedurende
5 jaar bij de voogdes verbleef.
Spijtig maar waar, slechts enkele zieke geesten verzieken het beeld van de
gehele maatschappij en ambtenarij, ondanks de vele die zich gepast inzetten.
Het uitblijven van protesten door het volk betekend echter, de stilzwijgende
instemming of extreme en zelfs gewelddadige onderdrukking of manipulatie van de
massa.
Dergelijke terreur drukt een zware stempel op het gezinsleven ven het bewuste
gezin der voogdes dat buiten dit voogdijkind nog twee zeer jonge kinderen telt,
die het voogdijkind als hun oudere zus hebben ervaren. Het jongste kind heeft
het voogdijkind of noem het pleegkind, van aan zijn geboorte ervaren als de
grote zus die hem mee verzorgde en de huishouding mee op zich nam. Ondanks
onweerlegbare bewijzen kregen de voogden bij niemand gehoor, waardoor men de
vraag mag stellen hoever de macht der fraudeurs en directe medewerkers van
minister Melchior Wathelet Junior, bevoegd voor migratie en asielbeleid wel
reikt. Mogen we opmerken dat de vrienden en medewerkers die men kiest, een
weerspiegeling zijn van de eigen persoonlijkheid, dan kunnen we ons wel heel
wat vragen stellen betreft de vermelde minister, die dergelijke onbekwame,
asociale en onverantwoorde medewerkers rond zich verzamelt.
De voogdes die in Sri Lanka geboren is en tot de afstammelingen van de
Maleisische migraties behoort, net zoals de dochter van haar overleden broer,
het hier vernoemde voogdijkind, kunnen zich niet weren tegen enige agressie.
Dit laatste is ook rede dat de meeste oost Aziaten zich in ons land afzijdig
houden. Ook de verwanten van de voogdes behoren deels tot deze solitairen, net
zoals het voogdijkind dat haar vader verloor doordat deze onder durende
agressie van de schoonouders en echtgenote tot zelfdoding over ging, en zich
het leven benam. De solitairen die zich niet kan weren zal ofwel zich
afreageren op het gebruik van drugs (opium succes in China) alcohol of weg
vluchten uit de agressieve omgeving. Als men niet uit deze omstandigheden kan
ontsnappen, gaat men ten einde raad over tot zelfdoding als enige aanwezige
manier om aan het geweld te ontkomen. Ook het voogdijkind verblijft
noodgedwongen in afwachting van een overkomst naar België in het milieu van
haar biologische moeder waardoor ze met de durende agressie tegen haar wordt
geconfronteerd. Haar omgeving en verwanten dwingen haar al wat ze van geld van
de voogden ontvangt af te staan, waardoor ze zelf voor eigen onderhout moet
werken en haar school moest opgeven. Haar plaatsing onder voogdij van haar
tante, de voogdes die in België woont, was een gevolg van de wens van haar vader
die hiermee zijn dochter beschermd wist, weg van de agressie van het eigen
milieu, en met de uitdrukkelijke goedkeuring van de moeder van het kind. De
voogden leven dan ook met de angst dat hun pleegdochter de een of andere dag
het moreel zal begeven, met de afschuwelijke doch onvermijdelijke gevolgen die
er aan verbonden zijn.
De conclusie van dit geval van onwettige weigering van Voogdijvisum om
Humanitaire rede:
De verantwoordelijke ambtenaar Borremans van Vreemdelingenzaken in Brussel
heeft doelbewust en onwettig het recht op visum geweigerd.
Het visum verzoek werd goedgekeurd na controle van het consulaat in Colombo,
betekent dat zij de wettigheid van de buitenlandse documenten bevestigen en dat
de wet van het land van herkomst onder ogen werd gezien.
Mej. Borremans, de vertegenwoordigster van Melchior Wathelet Jr. weigerde
familiehereniging, maar dergelijke vraag kon niet door de aanvragers of de
consulaire diensten in Sri Lanka of India worden opgeteld of goedgekeurd, daar
de betrokken aanvraagster geen wettelijk gezinslid was.
Er zijn opgaande of neergaande geen lineaire familie bindingen met de
aanvraagster, die zoals in de weigering werd gesteld, het nichtje van de
voogdes is.
Er werd geen gezinshereniging aangevraagd, doch de aanvraag werd door een
wettelijk erkend voogd namens het kind op grond van het voogdijrecht gedaan, en
door de consul en Ambassadeur te Colombo en New Delhi als wettelijk aanvaard.
Het betrokken weeskind verloor haar vader verschillende jaren geleden en leefde
bijna 5 jaar met de Voogden in Sri Lanka samen.
Een kind dat bij de aanvraag minderjarig was kon onmogelijk om visum verzoeken,
dit kon op het consulaat te Colombo slecht door de wettelijke voogd gedaan
worden.
De voogd kon geen visum verzoek invullen zonder de wettelijke erkenning van de
regering van Sri Lanka, en zonder de bevestiging der legaliteit van het
plaatselijk Belgische Consul in Sri Lanka. Dat betekent dat een wettige
goedkeuring door de dienst in Colombo, via de controle der Belgische Ambassade
in India, aan de dienst voor Vreemdelingenzaken in Brussel werd overgemaakt.
Door Mv Borremans in Brussel werd de weigering voor familiehereniging
aangevoerd, wat nochtans slechts voor verwanten in rechte lijn kon gedaan
worden, terwijl dit niet het geval was.
Dat betekent dat de consulaire dienst in Colombo een wettelijke goedkeuring van
een voogdij moet hebben ontvangen en doorgegeven, anders konden de documenten
niet in Brussel zijn toegekomen, doch voogdij hoort onder visum om Humanitair
reden.
Op het document van weigering staat de vermelding van Mv. Borremans dat het de
aanvrager vrij staat een visum om humanitaire reden aan te vragen. De
documenten zijn echter getekend door de voogdes, wat een humanitaire reden
inhoudt, terwijl op de aanvraag, door de voogdes getekend, de voogdij
herhaaldelijk als rede wordt opgegeven.
Minister Wathelet zou er goed aan doen medewerkers aan te werven, die minstens
de lagere school met vrucht achter zich lieten en kunnen lezen.
Men kan hier slechts uit besluiten dat er grillig en corrupt werd opgetreden,
terwijl er duidelijk door een hogere ambtenaar misbruik wordt gepleegd van haar
macht en positie, om persoonlijke grillen op anderen, doch zonder duidelijke
reden, uit te werken.
Het voogdijkind dat als gevolg der weigering op de eigen verwanten langst
moederskant terug moest vallen, wordt geconfronteerd met geweld en gedwongen de
middelen voor school onderhoud en kleding af te staan en te gaan werken in
plaats van school te lopen. De huidige toestand en de angst van de voogdes om
haar nichtje voor wie zij instaat te verliezen in onvoorstelbaar en haar gezin
dreigt er aan ten onder te gaan. Goed gestructureerde controle over de media,
waardoor nieuwsdiensten geen publicaties meer riskeren zonder juridisch advies,
beletten het uitbrengen van wantoestanden van ambtenaren of overheden en
justitie.
Pesterijen op enkelingen kunnen niet tot reactie of verdediging der gedupeerde
uitgroeien, en dergelijke pesterijen groeien uit tot een verschrikkelijke
nachtmerrie der slachtoffers, doch dergelijke wantoestanden blijven voor het
publiek verborgen.
Het Belgische recht anno 2010, is als de Chinese Muur, lang, kronkelig en
onoverzichtelijk, waardoor de Criminaliteit tiert als nergens anders, en het
recht zoek is.
It looks to be absurd, but we have to ask, who arte Melchior Wathelet
junior, minister of Belgian federal government, and his father Melchior
Wathelet senior.
The father was already named as dubious figure in cases as Dutroux and refuge
as minister of justice, to do something at the moment that he was warned about frauds
of judges and courts under the cover of separation of rights and powers.
The son is named in the one scandal after the other, and his services
and officers of department dont care any rules or laws, even no human rights.
Nobody may do any research about, but we have to know that illegality on
the top, from father to son, everywhere else guide to increase of illegality
and criminality, while at the end the bill shall be present to innocent victims
and public, which already is part of the Belgian daily life and politic.
Day after day the corruption and street criminality grows, and more and
more people become to victim being.
Belgium gets no more future if the population of their country continues
to vote and support old circles of politicians, who have proof already many generations
of bad politic influence and step by step back to the Middle Ages.
We believe that we get welfare, but more luxury for more sweat, blood
and tears, while the man in the third world take pension between his 50 and 55
of age and his wife most of the time, stay home and care housekeeping and
children, looking to the TV and seen the luxury and welfare of the west,
unknown of the western reality of people who get to work man and wife, 40 hours
a week, under during pressure of high speed and high prestige and humanly disgraceful stress.
The poor man of the third world works if he likes, and get free if he
likes, and believe that this is the way of life in Europe also and many of them
are running to what they seen as the paradise of riches and welfare
