Een van de evenementen om te gaan samenzwermen, zoals het eerder beschreven ‘Circuit des Ardennes’ is hetjaarlijks 3 daags festijn in Duitsland ‘classic days’.
Het uitje dat je oergezellig met je echtgenote of vriendin kan pellen, wegens niet enkel de auto als middelpunt. Je krijgt er geen tranen van in de ogen tenzij van pure vreugde. Elke liefhebber die hier passeert weet dat het niet altijd makkelijk is om vrouwlief eens te overtuigen om mee te genieten van wat de wandelende testosteronbommen toch o zo gigantisch leuk vinden.
Er word wel eens beweerd dat de auto vergeleken kan worden met een fallus of ander prestatievermogend sexueel getint symbool. Voor degenen die niet weten wat een fallus is, dat is datu vormig ding tussen twee ellen. Tekeningske bij maken?
Wat heeft classic days dan te bieden wat onze egaÂ’s kan bekoren? Allee toch niet zo moeilijk te raden !Wat doen ze liever dan shoppen, kleren kijken en bling bling, glitter en glamour verheerlijken. OpSchloss Dyck, ja wohl, een echt sprookjeskasteel, vind je het allemaal. Het begint met een dik entree prijsje. Als dat hoog genoeg is, is het voor vrouwlief meestaleen teken dat het dik in de sjakos moet zijn.
Daar het percentage aan classic autoÂ’s de echte oldtimers ruim overtrof, beperken we onze fotoreportage dit jaar tot wat ook het vrouwke interesseert. Het sociale, familiale, menselijke karakter. We hopen ook stillekes dat vrouwelijke lezers op deze blog positieve reacties gaan plaatsen, want ze zijn o zo dun gezaaid die elegante struifjes.
Foto’s van "klassieke"auto’s zijn in dit internettijdperk geen zeldzaamheid meer, dus die schrappen we gewoon-weg. Het evenement blijft mooi, maar in vergelijking met wat we gewoon waren in dezeg”eerste vijf” afleveringen zijn de echte zeldzame pareltjes waar wij van watertanden toch wat summier. Maar ze waren er wel, en voor de madammen, met of zonder bontjas, was het toppie.
foto's Joncheer Jacob Jacobsen bewerkt door Bdl.
lekker en gezellig, knus met z'n 2 tjes romantisch
alles keurig en opgeruimd
in stijl met een bloemetje en.... een varken
klaar voor een uitstapje naar het frietkot.
Daarna opmaken voor het betere werk.
Met vriendin naar de hoedenwinkel voor een passend deksel............een koffiekletske.....
......om de buurvrouw een beetje jaloers te maken.
Nog een bijpassende bril uitzoeken die ook bij het lassen nuttig kan zijn.
en dan zijn we klaar voor het betere modellen werk...
Even de concurentie bekijken !
Opletten dat je nieuwe hoed bij de achtergrond en kleedje past !!!
En dat de verleidingsschaal tot zijn recht komt. Cup 96. Geef toe dat Jonckheer dit jaar succes had bij de lady's, die maar al te graag voor zijn lens poseerden !
Onze fotograaf Jonckheer Jacobsen werd door al deze emotie er toe verleid het eens in kikvorsperspectief te bekijken........ oh la la.
Daar komen ongelukken van !!!!! ..en dat word in de verf gezet.
Het opschirft op dit fallus symbool werd verkeerd opgevat Mother Fuc.......
Zelfs de mond van de fotograaf viel er van open........publiek stond er bij en keer er naar.
Terwijl de fontein verder spoot............
Dan maar de kuisheidsgordel aangelegd.
En als een brave jongen dacht hij er aan hoe hij in het verleden godinnen aanbad.
Niet de auto, sukkels !
Over naar de echte helden.............
Zoals schone Frits en Goliath
De echte mannen die hun handen vuil durven maken.
Of de stoere motobinken, met of zonder buikje.
Duidelijk een zelfbouw machine met opschrift Stohl eigenbauw . Kijk een Harley voorvork die iemand zoekt voor de restauratie van zijn 20er jaren project !
Hoe ouder hoe zotter?
Nog meer motogeweld.
Naast de echte helden waren deze er ook nog; de echte Gentleman.........
Keurig en netjes in het pak, en bretellen om de broek omhoog te houden.
Zonder te overdrijven kwamen we dit jaar weer over de Schelde gedreven. Voor de 3de keer op rij deden we dat per Oldtimer, ondanks dat dit evenement dit jaar op 13 juli gehouden werd. De genen die ongeluk hadden, waren zij die er niet waren.
Onder een iets andere formule, want dit jaar was voor vooroorlogse wagens en moto's alles gratis voor 2 personen. En voor wat jongere 'klassiekers' kon men zeer economisch aan zijn trekken komen. Onbegrijpelijk dat er slechts een opkomst van een tiental pre war wagens was. Okay, de weersvoorspellingen waren niet al te optimaal, en een triatlon in 't stad maakte het er niet makkelijker op om de bestemmingsplaats te bereiken. Leeftijdsgrens van de wagens was opgetrokken tot 1950. Wij kwamen met een beetje good wil ter plaatse, zei het met enige vertraging. Van op het moment van aankomst tot het einde bleef het zo goed als droog, en ook de warme jas mocht aan de kapstok blijven vertoeven.
Onze gastheer had weer al het mogelijke gedaan om het iedereen naar zijn zin te maken. Er was voedsel en drank ohne ende, en naar ieders goesting. Soep, Aziatische en echte Belgisch kost, paëlla, vlees, vis, koud buffet, etc, en na afloop uitgebreide keuze in desserts; ijs, taart, tiramisu, kazen, koffie........... kortom gewoon goed.
Onder de deelnemende voertuigen jammer genoeg slechts 1 Minerva, en een viertal andere wagens zagen we de week voordien nog in de Ardennen. De klassieker parking was goed gevuld, maar dit is niet echt de opzet van dit evenement. En op de koop toe kregen prakisch alle deelnemers nog een waardevolle cadeaubon toegereikt.
Hopelijk kunnen we met de onderstaande foto's de liefhebbers motiveren om er bij de volgende editie 2015 wel bij te zijn. Zet hem nu al in uw agenda. Bezitters van vooroorlogse wagens kunnen met deze niet meer beweren dat er te weinig georganiseerd word. Je moet natuurlijk wel de moeite nemen er te zijn.
Twee grote schotels Paëlla met alles er op en er aan, en alles mocht op.
Koud buffet
Wie het liever op z'n Vlaams deed, kon bij de kroketten en kalfsvlees terecht.
Salades, pasta, rijst, patatten..........
Liefhebbers van Vis konden zich te goed doen aan gerookte forel of maatjes, zalm............
Enkele deelnemers in vol ornaat, met de Minerva als publiekslieveling.
We zaten alweer 3 jaar te wachten op deze uitgave van “Circuit des Ardennes”. Het evenement ter herdenking van de geboorte van het formule 1 gebeuren, ontsproten in het brein van collega Baron de Cathers.
Het weekend lange gebeuren is opgesplitst in 3 categorieën, gespreid over 3 dagen. In totaal melden zich bijna 600 sympathisanten om deel te nemen. Op donderdag al arriveren de eerste deelnemers met de alleroudste vehikels, om op vrijdag de pre 1914 klasse te rijden.
Momenteel geen vergelijkingsmateriaal bij de hand, met uitzondering van ons geheugen welk zegt dat er tijdens de twee eerste afleveringen toch wel meer echte oldtimers werden aangetrokken. Dit jaar misten we de echte speciallekes zoals er destijds verschillende Aero engined car of een Blitzen Benz deelnamen. Lag het aan het weer? We denken van niet, want je moet al een hele tijd vooraf ingeschreven zijn. De kostprijs om deel te nemen dan, of minder goede ervaringen gehad tijdens vorige evenementen? Of beiden wie weet. Wij vonden de vorige afleveringen subliem, maar toch een duur weekendje.
Op zaterdag dan word de leeftijd opgetrokken tot 1940, en daarna worden de gordijnen opengetrokken voor oldtimers tot de jaren 70.
Onze voorkeur hier gaat naar de oudsten onder de oldtimers, en dus waren we present op zaterdag. Angstvallig volgden we de weerberichten, maar vermits we op vrijdag nog tropische temperaturen noteerden, hoopten we op zaterdag enkel op wat mildere temperaturen. Nog met de sandaaltjes, korte broek en zonder jas thuis vroeg vertrokken, maar eens we de Baraque de Fraiture naderden trok het wolkendek dicht, en begon het zowaar zwaar te regenen. Niet de allerbeste vooruitzichten.
Ons voornemen om ons op een mooi plekje naast het circuit te nestelen en mooie ‘actie’ Beelden te schieten viel letterlijk in het water. Het bleef dus bij het flitsen aan de start en op de tussenstopplaatsen. Wel een onverwachte opsteker was dat we bij het oprijden een garage passeerden waarvan het uitstalraam uitpuilde van de oldtimers, en niet het bekende jaren 60 of zeventig spul, maar heuse prewarcars. Je weet wel in zo een echt oud garageke, waar je zelfs geen foto’s door het raam kon maken, wegens net zo lang niet gepoetst dan dat deze auto’s daar ooit geplaatst waren. En tijdens de rally zelf kwamen we nog eens hetzelfde tegen, maar dan gevuld met motorfietsen. Een klein museumpje met toch wel een vijftig tal motoren. Hier wel enkele beelden van, alles spik en span.
De temperaturen vielen nog een beetje mee, als je tenminste een jasje had en jezelf wist droog te houden. Onderweg kwamen we enkele goed geklede mannequins tegen die zowaar bijna van hun kledij ontdaan werden, moesten deze niet zo goed beveiligd geweest zijn.
Kort om, dit was een dag voor de echte die hards van het genre. Diegenen die dus lekker in hun bed bleven of alles van op een afstandje beredeneerden, weten nu tot welke klasse ze niet behoren.
Een van de mooiste categorieën persoonlijk vind ik die van de motoren. Een twintigtal dapperen stonden op zaterdag aan de starlijn, waaronder enkele mooie super originele Harleys, waarvan de oudste door een vrouw bereden werd. Een schitterende FN viercilinder liet ook blijken dat hij tegen een druppeltje bestand was.
Zoals steeds was er ook een Bugatti afdeling, welke toch wel een op een goede opkomst kon rekenen. Als ik goed geteld heb waren ze met een twintigtal, maar ook weer minder dan de voorgaande jaren.
Onderweg zagen we toch dat onder de oudsten der voertuigen toch een beetje last hadden van wateroverlast, maar het kan net zo goed ergens anders aan gelegen hebben. Van de drie panne gevallen zagen we er 2 toch aan de eindmeet. Hola, je moet weten dat dit tripje door de ardennen toch zoÂ’n 180 km op en affen is.
We mogen toch besluiten dat we vanaf vandaag (de maandag daarna) toch weer uitkijken naar een volgende aflevering van Circuit des Ardennes. Het blijft gewoon goed, en word hier in België door geen enkel ander evenement geëvenaard.
ps. mocht er onder de lezers iemand zijn die beelden heeft van op zondag onderweg in de Ardennen, en deze met ons wil delen, ze zijn welkom (enkel pre war) alvast dank. Wij schoten dit jaar geen wild wegens te slecht weer. Klik op de reageer knop links onder elke rubriek.
Deelnemerspallet moedige motards met X-aantal mooie Belgische machines
Deze oer Harley werd in bedwang gehouden door zijn meesteres.
Altijd weer mooi; sportwagens en motoren aan de startlijn...
Om de minuut werd een busseltje motoren losgelaten.
Pracht van een FN 4 cil. Maar al de anderen mogen er ook zijn.
Om in het motorsfeertje te blijven, onderweg schoten we door de beladen vensterramen deze kemels. FN 285 T
Brommers, motoren, een messerschmit e.a. Let op het spandoek van circuit des Ardennes van de eerste generatie.
Heel veel schoon spul......
Een FN 'ezelke'
Een van de pechvogels Humber 1903. Probleempje met de ontsteking.....
Ook deze Dion Bouton laste zijn eigen rustpauze in terwijl de passagiers verkleumden.
Deze ouderling wilde eens onder het buikje gekriebeld worden.
Anno 2011 was dit een van mijn favorieten op dit evenement. Dit jaar was hij er weer bij. Scap 19..
Wat is er nu beter dan de vakantie volle petrol in te zetten met zowel de hele familie, als een overdosis aan oldtimers, en bovendien de maag te vullen met een overvloed aan lekkernijen.
Denis had kosten nog moeite gespaard om van dit feest een voltreffer te maken. Weer of geen weer, het deed niet ter zake, want amusement was er in overvloed. En al viel er tussendoor een druppeltje, de pret kon niet op.
Onze gastheer opteerde er voor het hele zaakje in een kermissfeer onder te dompelen en huurde daartoe warempel een kompleet kermis frietkot en smoutebollenstand. De kinderen kwamen aan hun trekken, ze konden aan de slag op echte graafmachines, of eens van de grond in de bak van een 30 meter hoge hoogtewerker. Roeien op de vijver en een lekker ijsje verorberen aan de oldtimer ijsjeskar. Ook een topper was de visclub die hengels uitdeelde en je persoonlijk een forelletje liet gaan vangen, om deze op de barbecue te laten garen en te verorberen met een smakelijk hopbrouwseltje. ZoÂ’n vers visje is echt wel te smaken. Simpel maar overheerlijk in een papillot klaargemaakt.
Kortom een namiddagje dat zich tot in de zeer late avond liet vervoeren, onder het gezang van een life band, of een andere stand met disco en dansmuziek.
Denis is ons bekend als een fervent oldtimerliefhebber, en maakt zoals Picasso verschillende periodes door. Momenteel doorgaat hij zijn rolls- royce periode. Zijn oog valt vooral voor de Phantom I en II, III types uit de twintiger jaren. Deze periode ging vooraf door een American La france tijd. Ooit zag hij de kans een ganse collectie op de kop te tikken, en deze is nu wellicht de grootste in Europa, of misschien wel wereldwijd? Enkele van deze wagens stalde hij uit op zijn persoonlijk eiland. Het leek wel Pebble beach, maar dan in de vorm van Manhattan, want miss Liberty was er ook. Een ander periode werd beheerst door Caddilac, waarvan ook enkelen naar de feestlocatie verhuisden, maar ook Packards, Pierce arrows kunnen Denis bekoren.
Ook een kleine handvol prewarcars mochten even gelucht worden, waaronder een zeldzame Detroit electrik. Ander merken zoals Talbot, Minerva en Lagonda waren ook ter plaatse. En Denis verzamelt niet enkel vierwielers, maar ook motorfietsen. Ik heb ze niet allemaal geteld, maar er stonden toch wel een 40 tal van deze tweewielige jongens, waaronder enkele Belgisch merken als FN, Sarolea en Gillet.
Vele bezoekers kwamen per Oldtimer, en ook de rolls club was present.
De dag was gewoon weer veel te kort, want alle forellen waren nog niet uit het water gelicht door de kinderen die er maar geen genoeg van kregen, enkel dat vervelende wormpje aan die haak krijgen was er te veel aan. Maar ze gingen er meer door tot den dobber totaal in de nacht verdween. Een vakantieliefje bleef er wel aan hangen? Ze hadden het wel verdiend gezien hun goede resultaten op school.
Persoonlijk wil ik nog benadrukken dat al het personeel, welk zijn uiterste best deed om het iedereen naar de zin te maken een opsteker verdiend.
Wordt vervolgt met nog meer foto's.............
Ergens op het randje van de Kempen staat ze; Miss Liberty een klein stukje Manhattan in België
Fantastisch toch als je al je vrienden kan trakteren op een dagje gratis Kermis..........
Frieten en alle toebehoren en smoutebollen aan de lopende band
ijsjes tot de voorraad op was, terwijl de kids zich amuseren op heftrucks en graafmachines
Terwijl Jonckheer Jacobsen alias Jowett kardinaal nog in zijn brandweerfase zit........ " spelen met rode autootjes is hij nog niet verleerd", zit Dennis zijn Lafrance/simplex periode er voorlopig op
Nadat hij deze verzameling de zijne maakte
Verbruik 80 liter......
Topsnelheid rond de 180km/h Deze Lafrance werd gebruikt om de commandant met spoed ter plaatse te voeren...
Eens in een ander kleurtje.......
Of in't Belgisch geel.....
In totaal bezit Denis er een 14 tal van ..........
Deze geheimtip wil ik de Bourgondiërs onder ons niet onthouden. Houd je van een vakantiegevoel, lekker eten, touren en racen per prewar auto of Moto, dan is dit de Place to be.
Al jaren stond deze trip op mijn eigen verlanglijst, en eindelijk anno 2014 is het er, zei het last minit, van gekomen. Toch weer moeilijk vermits er dit jaar een verlengd weekend op de kalender gedrukt stond, en tal van andere evenementen plaatsvonden. Maar we kozen resoluut voor de Grand prix d'Yvois, zonder daar achteraf spijt van te hebben.
Op een kleine 30 km over onze meest zuidelijke landsgrens, in een typisch slaperig, Frans dorpje ,Carignan, vindt dit evenement reeds enkele jaren plaats. Een prachtige omgeving doet je in Zuid-Frankrijk wanen. Op Zaterdag is er een toertocht en op Zondag word er letterlijk rond de Kerk gekoerst. Net zoals het vroeger was, enkel met al de gewenste veiligheidsmaatregelen. Klein, gezellig, spectaculair. De geur van barbeque, strobalen en benzinedampen mixten met een warme zomerlucht. Raar maar waar, daar houden we van!
Mooie opkomst van sportieve wagens. Ik telde er een 45 tal, en al evenveel motorfietsen. Deelnemers voornamelijk uit Nederland, en Frankrijk, en enkele Belgen. De races werden opgedeeld in verschillende klassen, waaronder ook een reeks voor gewone toerwagens en veteranen, Iedere klasse reed die dag 3x een rondje of 5 door het dorp, tot vermaak van vele toeschouwers. Alles zonder dat je moest drummen of over de koppen lopen, of om de oren gezwaaid werd met 'only VIP ' toestanden. En als toeschouwer is alles gratuit. Frietkot en Hot dog tent ter beschikking, en de kerkdeur stond ook op een kier.
Begin Juni 2015 staat dus ook al weer in de planning.
Om te beginnen, het motoren park was goed gevuld met tal van speciallekes, zoals deze Ravat met Jap kopklepper.
Opvallend veel 'dans son Jus' exemplaren en kopkleppers.
Zoals deze New Map ....... Sjieke dinges
De klasse Motoren brachten het meest spectakel met mooie motorgeluiden. Zeldzame moto deze M...
Het Franse merk Terrot goed vertegenwoordigd. Lekker kussen voor deze buikschuiver.
Een enkel gerestaureerd exemplaar.
Enkele dubbelpoorters kregen dit uitlaatsysteem te verwerken ............. werd aan halve prijs aangeboden
Monet Goyon, een van de zwaarder exemplaren van dit merk.
De zijspan klasse reed appart.
Vader en Zoon. Het manneke reed in de motoklasse op zijn Alcyon racertje, en deed de grote jongens aardig wat concurentie aan.
Ze zijn er nog, de echte Barn finds of in dit geval tuin vondstenÂ…Â… Ambrozijnen godenvoedsel voor oldtimer die hards. Toen wij ter plaatse verschenen, met roekeloze vrijwillgheid, ontdekten we een exemplaar van een wel zeer zeldzame Amerikaan.
Wie het merk direct met het blote oog kan determineren, mag zich een ware kenner noemen.
Een super zeldzame RamblerAmbassador, we schatten rond 1963/1965 is eenzaam achtergebleven, wachtend op een volledige restauratie. Wij stonden er bij en keken er naar, en schoten beelden die er naar smeekten om eens op het internet te verschijnen.
Een Buurman stond ons te woord, en vertelde hoe de steel in de vork zit. Volgens hem sleepte een oud ijzer handelaar al 6 ton aan oud ijzer uit de tuin van SUS KLUS, waar onder een oude Peugeot en tal van motoronderdelen van diverse makeleien. Er zijn door de eigenaar plannen om deze schoonheid toch nog op de baan te krijgen.Vijgen na Pasen?
Is er toch nog belangstelling voor deze wagen, meld je dan in het centrum van As op huisnummer 3, op de N720 of steenweg. Je kan er echt niet naast kijken in de bocht van deze weg.
Het smalste huisje in het paars te AS, en een vriendelijke buurman zal u onbalorig te woord staan.
Update: door Amerikaanse lezers gedetermineerd als zijnde een Rambler 660 classic uit 1964. Zeldzame middenklasser van dit merk.
Nog even, en deze schoonheid is volledig overwoekerd met het bekende groene spul.
De Sticker met een B verraad dat dit ooit een Belgische wagen was.
Denk je aan Ford of opel ? no way!! Een rasechte Rambler.
Dit zicht tref je aan als je door Centrum As tukkert.
Restaureerbaar ? Met een beetje inzet moet het kunnen.
Her en dar slingeren nog wat onderdelen rond.
Al was het maar om eens uit elkaar te vijzen en te ondekken wat er in zit. interessant lesmateriaal.
Iedere rechtgeaarde oldtimerliefhebber vraagt het zich wel eens af, wanneer hij op onbekende plaatsen vertikaal lanterfanterd. Wat zou er zich in al deze garage's en koterijen afspelen? Ligt er nog ergens een verborgen schatje, poedelnaakt op ontdekking te wachten. Dit universeel gespreksonderwerp kwam aan bod bij een marktbezoek, niet zo lang geleden toen ik een bekende onverwacht tegen het lijf liep. Op slechts een mussenscheet hier vandaan, volgens Louis, staat nog een oude wagen. Hij staat er al een hele tijd, en met grote waarschijnlijkheid nog steeds. (af en toe word er hier opzettelijk onzin uitgekraamd)
Ochtendreflex; we gaan direct kijken. 30 seconden later, zoals in de goeien tijd, langs de achterdeur naar binnen. Een bejaarde man in zijn oude opazetel liggend, met vluchtige blik op de eeuwigheid, staat ons graag te woord. Zonder brokken verloopt het hele gesprek niet, want zijn gehoorapparaat heeft blijkbaar een nieuwe batterij nodig. Druk maar eens op dat knopke daar aan de muur verteld hij, en we begeven ons stompelend naar de achterkoer. Een deur word automatisch geopend, en daar staat de trots van de familie.
Een 85 jaar oude Nash 6 cilinder met dubbele ontsteking staat in al zijn glorie onder enkele warme dekens uit te slapen. Zeldzaam !!!! De dekens verdwijnen al vlug en de verhalen doemen als een bronstige lokroep op. De man, bijna 90, doet nog verder uit de doeken hoe hij deze wagen jaren terug verwierf, liet restaureren wat er te restaureren viel, en reed er met regelmaat en vol trots mee. In de tijd dat benzine nog betaalbaar was wel te verstaan. Dit is een echte vergaarbak van affectie, een koppendraaier. Overal waar je er mee flaneert, vriendelijk lachende gezichten en, om en gesprek zit je nooit verlegen. Hij reed al sedert zijn 8ste levensjaar met allerhande wagens en motorfietsen, en ook zijn echtgenote zaliger mocht al eens uitwaaien in een zijspan. Na 81 jaar rijervaring, helaas, is nu de leeftijd gekomen dat het allemaal wat minder makkelijk gaat, en hij denkt erover de wagen aan een liefhebber over te laten. Hij wil hem echter niet gratis weggeven!! Daarvoor is de emotionele deemoed te diep. Trouwens, er zijn geen kosten meer aan, en om hem zo te krijgen zijn er meerdere 'conzens' eervol gesneuveld. Op de batterij na, is de limo in bijna perfecte toestand. Geen enkel krasje te bespeuren en het dak is met een nieuwe stoflaag professioneel overtrokken. Enkel dus poetsen,starten en genieten. Verder moet je wat investeren in een tankvulling . Via deze weg zoeken we dus een trouw baasje die de moed heeft een echt en serieus bod te doen.
Anno 2014 worden ter herdenking, her en der evenementen georganiseerd in verband met Wereldoorlog I. Zo ook werd er aandacht aan besteed op de beurs in Reims, alwaar Jonckheer Jacob Jacobsen enkele beelden schoot. Dit artikel is voornamelijk een Beeldverslag. We beginnen met een shoot uit 1914.
Op deze recent ontdekte glasplaat zijn enkele duitse techniekers bezig met in beslag genomen wagens te strippen, om deze daarna in grijze verf te zetten. Man op het dak heeft een verfborstel in de hand. De middelste wagen kon wel eens een Belgische Metalurgique zijn ! Ook lichten werden verwijderd. Naast het brandblusapparaat hangt een bordje 'verboden te roken'. Beide werknemers smoren intussen een sigaretje. Foto genomen anno 1914. Zeer duidelijke foto voor deze periode.
In het kader van WO I op de beurs in Reims een mooie stand.
Overal te velde kwamen we de dappere soldaten tegen.
Regimentje Roodmutsen.
zelfs het aanslepen van enkele tonnen oud ijzer was niet te veel moeite voor de fransozen.
Onder de motorkap van deze vrachtwagen zat een V 8 motor !
De beurs in Reims in nog een echt bolwerk waar men de spullen voor echte oldtimers op de kop kan tikken.
Was je toevallig op zoek naar een radiator voor je Voisin, of gewoon een kunstwerk om aan je muur te hangen, dan kon je geluk hier niet op.
Of een compleet koetswerk voor je pre WO I project?
Her en der werden er zeer interessante moto's aangeboden. Je moest wel vroeg uit de veren, want op de meest interessante hing al heel snel het bordje 'Vendu' !
Ook complete wagens en projecten in de aanbieding. Genistin en delahaye
Mooie stands verzorgd door clubs en inrichters van evenementen. Wie wil er nu niet zo een madam in zijn wagen? Zelf verzekerd en zwijgzaam.
Nog meer poppemiekes. Pre war kleding zit in de lift. Ook dames kwamen aan hun trekken. Demonstratie van het ontstaan van zwerfvuil; kind gooit zusje en hond overboord ! Er word ook nog vooroorlogs gerestaureerd, nog maals een Delahaye
Hier een complete Voisin tentoongesteld.
Een beurs naar onze goesting, allerlei leuke oude hebbedinges.
Deze Amilcar mocht van eigenaar wisselen voor 12 mil.
Op een zondags bezoekje aan een rommelmarkt werden we geïnterigeerd door een oude nummerplaat met daaraan nog bevestigd een verlichtingselement, welk wees op een vroeg jaren 20 item.
Na aankoop en nader onderzoek bleek dat het gaat om een Belgische plaat, wat de verkoper ook al aangaf. Van 1921 tot 1926 werd het Belgische wagenvolkje voorzien van donkerblauwe geëmailleerde platen, met daarop voor het allereerst een letter, gevolgd door 4 cijfers.
De plaat die wij ontdekten heeft echter maar 2 cijfers en meet 30 bij 20 cm, doet daarbij vraagtekens rijzen. Kan deze plaat bijvoorbeeld voor overheidsdiensten gebruikt geweest zijn? Minister, volksvergtegenwoordiger, politie, bisschop ???????? Wij weten het niet en zijn natuurlijk uiterst nieuwsgierig naar de juiste uitleg.
Wie er meer denkt over te weten, uw oplossingen zijn welkom!!!
Verder kregen we dan nog 2 afbeeldingen van in dit blog eerder gestelde mysteries.
Nogmaals dook een afbeelding op van een Frenay, samen met tekts, en een foto van een Metalurgique die sterkt lijkt op de foto die we van uit Nieuw Zeeland toegezonden kregen.
Toch bij deze laatste opmerkelijke verschillen in de spatborden, radiator (plaatsing van de vuldop, niet afgeronde hoeken van de koelribben boven, oplopende cowl naar de voorruit toe) Wat niet wegneemt dat er verbanden gelegd kunnen worden. Persoonlijk vond ik gelijkenissen tussen vroege Imperia's en de wagen in Nieuw zeeland.
Alle opmerkingen welkom.
Mysterie nummerplaat 30 bij 20 cm
Oplossing?? volgens een verzamelaar die ons contacteerde, zou deze plaat gewoon een vroeg nummer zijn. Wanneer we uitgaan van een productie 1921 tot 1926 dan is letter E uit de eerste jaren van deze plaat voering. Volgens eerdere bronnen hadden platen 4 cijfers, maar blijkbaar is men toch niet met 00 begonnen. Yvan Mahy van het bekende Auto museum Leuze en autoworld Brussel liet weten dat hij nooit eerder zo een plaat onder ogen kreeg. Ook BFOV zou zich over het probleem buigen, tot op heden zonder resultaat. Blijft een mysterie, maar zeldzaam is ze met zekerheid. Liefhebbers mogen altijd een bod doen !!
Een andere lezer liet weten dat dit bord misschien zoals het Lam Gods, de verdwenen bewegwijzering zou kunnen zijn van de ook al verdwenen snelweg tussen Peer en Neerglabbeek. als daar maar geen vodden van komen. Plezante opmerkingen mogen er ook zijn !
Stel; je bent op pensioen na een levenlang als garagist gewerkt te hebben. Dit nadat je vader(garagist) volgens de ethische richlijn, je met de paplepel petrolium heeft doen slikken vanaf je 12 de levensjaar. In plaats van, zoals andere kinderen, mocht je tijdens de vakantie lekker motoren zuiver maken en andere vuile karweitjes opknappen.
Je zou denken op je 65 ste zeg je dan “Voert met die goert”……………..de romantiek hebben we nu wel gehad.
Maar neen, de hieronder vermelde Meester Tovenaar bewijst het tegendeel.
Na zijn carrière besluit hij namelijk een cursus plaatslager te gaan volgen. Al vlug blijkt dat zijnschat aan ervaring, zijn onuitblusbare liefde voor de automobiel hem al vlug beter, of op zijn minst even goed, laten uitschijnen dan de leerkracht. Meer finesse en detail liggen in zijn vingers.
Op de school waar hij de cursus volgt staat er een restauratieproject, waar al menigeen hun kennis hebben op mogen botvieren, maar slecht weinigen slaagden er in er iets van te bakken.
Onze meester uit het Phantoom tijdperk, laten we hem Casper noemen naar het bekende geestige Disney figuurtje, zag het wel zitten hieraan te beginnen, en ook te eindigen. Het phantoom tijdperk, tussen haakjes is de vermeende periode uit de middeleeuwen, ten tijde van Karel de grote, welke volgens sommige historici niet bestaan zou hebben. 300 jaar geschiedenis zou zo maar even verzonnen zijn ???........... neen dit is geen grap. Heeft een en ander te maken met de Juliaanse en Gregoriaanse kalender. Maar het zal Caesar Julius en Paus Gregorius worst wezen. En u voor zeker ook.
Ondertussen zijn weeen alinea en vijf jaar verder.Eerst en vooral even beschrijven waar het om gaat. Een Cadillac uit het jaar 1932.Wie Cadillac zegt, zegtdikke bak. Bij dit merk kon je kiezen uit een V8, een V12 en ook nog een V16. Kleiner kon niet, mocht niet. Kwestie van prestige.
Hier dus de V12 waar er wereldwijd nog exact 3 exemplaren van dit model en type rondzwerven. Degene waar we het nu over hebben is de enige in Europa. Hij stond 50 jaar in een vochtige, dichtgemetselde garage in de USA, omdat de erfgenamen het niet eens werden over wie wat zou krijgen.De kleinkinderen werden opgescheept met een totaal vergane oude hoop schroot, in plaats van een dikke erfenis. Wij bestempelen dit met een moderne term; “Sweet spot” . De carroserie van de wagen was zo slecht dat ze totaal opnieuw gebouwd moest worden. Na vijf jaar van hard labeur is nu het chassis volledig klaar, de motor is ondanks een gebroken nokkenas ook weer toppie, en het carosseriegedeelte heeft al veel weg van een auto. De motor in deze auto, is trouwens dezelfde als degene die men gebruikte in de bekende Shermann tanks. Voordeel natuurlijk, als je eens een onderdeeltje nodig hebt, is het nog wel ergens te vinden. En je hebt volop power om deze 3 ton wegende hoop metaal voort te bewegen.
Casper maakte samen met zijn leerkracht zo goed als alles nieuw, inclusief raamlijstjes, dashboard, raamtechniek, scharnieren, noem maar opÂ…Â…Â….. Dus alles alles en nog eens alles. We hebben het hier over een model uit 1932, dus vollen bak schoonheid te vinden in rondingen allom.En het resultaat is ronduit subliem te noemen.
Casper is niet rap tevreden, want vermits hij de rechterkant deed en zijn leerkracht de linker, zitten er toch wat, zij het minime verschillen in, die enkel zijn getrainde oog opvallen. Dus besluit hij de hele linkerkant overnieuw te maken !!!!!!Het zijn dit soort onthullingen die het project lang laten aanslepen, temeer ook omdat Casper het woord "neen" niet kan uitspreken. Vele malen word hij aangesproken iets te herstellen, vervaardigen voor anderen,waardoor zijn eigen projecten simpelweg niet avanceren. Bewijs; tijdens ons bezoek, op nog een christelijk uur, ging de telefoon tot drie maal toe, telkens mensen die om raad vroegen. Hij kijkt er ook naar uit om aan nog andere projecten voor zich zelf te kunnen beginnen. Onder andere staat er nog de wagen van zijn vader die deze ooit nieuw aanschafte. Als garagist heeft hij in het verleden veel inruilers weg geflikkerd, bij het oud ijzer gegooid, o.a een Delage welke voor 2000 frankskes weg mocht, en vandaag een klein fortuin waard zou zijn. Maar een en ander heeft hij ook bewaard.
En het hele straffe van dit verhaal is dat Casper enkel wat fotoÂ’s heeft om zich op te baseren voor dit mamoet project.Niks tekeningen, niks computer, enkel handige handjes en heeeeeel veel Good wil.
Toch heeft Casper goede vooruitzichten; als de wagen klaar is, in tweekleurig blauw, zal hij samen met de eigenaar een trip maken naar de USA, met deze bolide. Enige wat daarbij op zijn verlanglijstje staat is een authentiek saloon met klapdeuren binnenstappen, waarmee zijn aura dan definitief bezegeld word !!!
Dat zijn pas gevleugelde woorden.
Was dat vroeger niet een van die mopjesÂ…Â…Â…Â….Wat is het toppunt vanwestern???Het antwoord was ; kutmet klapdeuren. (Met excuses voor gevoelige lezers) Het is nu eenmaal een feit. Maar dat zal Casper zeker niet voor ogen hebben.Zolang hij zijn cowboyhoed en zweepke maar mee heeft. Wij zijn uitermate nieuwsgierig naar het eindresultaat en zullen ons ook een cowboyhoed aanschaffen, moest dit kunnen leiden naar een ritje per Cadillac.
Casper, houd vooral de Moed erinÂ…Â…Â…Â….
Het trotse Embleem van Cadillac, welk voor gevleugelde uitspraak zal zorgen.
Spatborden, spoiler, firewall, raamlijst, radiatorgril, gerepareerde mantel, allemaal geboren op deze plaats!
Casper wil deze linkerkant nog eens over doen wegens niet identiek aan de rechtekant
Rechterkant spuitklaar
Ook eigen fabrikaat, spatborden, kofferbak, volldige achtekant, zonder persen en mallen. Alles Handwerk. Fraai of niet? U mag het zeggen.
Geen enkel onderdeel zonder afgeronde hoeken.
Ook volledig nieuw gebouwd, dashboard, raamlijsten, of te wel gewoon alles.
Dikke V 12 motor die zich ook in een Shermann tank thuis voelt.
Zo ongeveer wordt het eindresultaat over een paar jaartjes................
Een oude foto uit de tijd dat klapdeuren nog mode waren.
Het nieuwe Oldtimerseizoen is als een occult ritueel, officieel geopend met de Fagnes Hivernales.We waren aanwezig op de editie van vorig jaar, toen volop in de sneeuw. ( zie Â…..http://www.youtube.com/watch?v=_Gpd2U60hGcvideo ) en in vol contrast daarmee, anno 2014 schitterend lenteweer !!!Althans op de Zondag van dit weekend lange avontuur .Op Zaterdag moesten de deelnemers een dagMiezerregen en koude trotseren.
Van de 20 deelnemende pre war cars, haalden allen de finisch zonder ernstige problemen. Een enkeling had op Zondagmorgen wat verzorging nodig, maar ging dan toch tijdig aan de startlijn staan.
Op en top gekleed voor deze uitdaging konden we weer wat mooie beelden en grof wild schieten op deze Ardense chasse de courre. Heel vroeg op postaan de vertrekplaats Francorchamps, in de ijle, koude ochtendlucht zat de sfeer er al direct in.Achter een gesloten garagepoort van het Hotel hoorden we de onmiskenbare echo van een oud voertuig.Poortje open en een schoon mobiel uit 1909 kwam lustig buiten tuffen.Onze dag was al gemaakt bij het aanschouwen van dit nog nooit in het echt geziene wagentje.
In tegenstelling tot wat we dachten is deze Jackson een in Frankrijk/Engeland geproduceert wagentje!Zeldzame eend in de bijt. Zie hem hier aan het werk ;; the sweet DDB purr... Alles behalve een debuut, want eigenaar Laurens Klein reed een maandje geleden nog de donkere 100 miles van Amsterdam. Eerder nam hij ook al deel aan de trektocht, maar kwam toen helaas een dagje te vroeg.
De enige info die verder over dit voertuigmerk terugvonden is het volgende;
Research has revealed little of the history of the Jackson Motor Car Company, however, it is believed that very few early French / English JacksonÂ’s were built and even fewer survive today.
It is believed that the Jakson (note the spelling!) was built in France and sold in the UK by R.Reynold Jackson & Co,.LTD who insisted the car be marketed and sold as a Jackson! You will not the word Jakson stamped into the gearbox and the gearbox cover has Jackson cast into it.
De rit op zaterdag, ondanks met voldoende wijwater besprenkeld, had toch wel zijn tol geeist.2 wagens verschenen met leeg gelopen rubber aan de start.Gelukkig konden ze beiden, zij het met de nodige reanimatie en vertraging , toch nog de zondagse rit aanvatten. De deelnemer met T ford, zag zelfs gelegenheid ergens een nieuwe binnenband te scoren! Schitterend weer en een adembenemend kleurenschouwspel speelde zich af in het landschap van de Fagnes. Het leek eigenlijk meer op een herftsrit, hoewel we op het hoogste topje toch wat sneeuw tegenkwamen.
Een derde geval van verloren lucht deed zich dan voor, niet ver van het vertrek. Bijna afgescheurde soupappe was oorzaak van oponthoud van het oudst deelnemende vehikel, een Clement 1903.Met technisch vernuft en stoere handenarbeid, en adembenemend panorama, werd een nieuwe binnenband gestoken, en lekker verder getuft. De eigenaar had deze auto nog niet zo lang geleden gekocht, uit een nalatenschap. Hij beschouwde de Fagnez als een proefrit voor de London to Brighton rally komende Maart. De eerste deelname voor deze Clement, maar de bestuurder zelf, reed deze rit al meerdere malen. Met glans tukkerde de Clement de Ardense heuvels op. Hij koerste met een gemiddelde snelheid van 55 km/h. Wij hebben het persoonlijk gecontroleerd. Het kleine autoke heeft dan ook een heel dikke 4 cilinder met al 3,2 liter motor aan boord. Het weinige aan techiek is van oerdegelijke kwaliteit. Onkapotbaar.
Het was een exotische rit, onderweg zagen we heel wat Ardens groot wild. Beren, luipaarden, en andere Bontjassen/mutsen. Urbain houdt niet van madammen met nen bontjas, maar waarschijnlijk heeft hij nooit de gelegenheid gehad een winterrally als deze te aanschouwen.Wij zagen het in ieder geval wel zitten.
Ook de drie heemskinderen waren van de partij als slachtoffer in een A ford phaeton. Het vierde heemskind bleef er aan op de ontbijttafel. Of deze ervaring ook voor hen als “meer” geld, valt af te wachten voor volgend jaar. Voor ons in ieder geval wel. Wie weet volgend jaar met eigen voertuig op Appel?
Foto's; Jonckheer Jacob Jacobsen.
Normaal heeft de ochtendstond goud in de mond, in dit geval met een heerlijk benzinesmaakje........;
Kijk zo repareer je een uitlaat. Lang leve zwerfvuil............. en cola in blik
Klaar voor vertrek in toepasselijke hal.
Terwijl doorweekte kleding van de voorgaande dag nog te drogen hing.
Benzine- en andere dampen kleuren de dunne ochtend lucht. Ready to go
Enkele kilometers verderop, 3e geval van ontsnapte lucht.
Met vereende krachten het geval oplossen, met zo een panorama mag het wat langer duren.
Reanimatie van een binnenband............... hoe kreeg hij dit klaar? Antwoord, veel geoefend tijdens de eindejaarsfeesten......... zakje blazen.
Amilcar op toeterkracht. claxon groter dan de motor.........
Toch allen gearriveerd on top of the hill.
Deze foto zou in 1914 gemaakt kunnen zijn, russen komen aan in de Ardennen......;
Met bijhorende strenge blik.
Dat vraagt om een glas....
of 3 chamfoezel.
Laurens Klein op een van zijn hoog(s)te punten ............