Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
16-09-2010
Vuile spelletjes
De strijd om de titel kent geen genade en laat de donkerste kanten van de mens naar boven komen.
Er staan, ondanks de stormwind, zeven Placora's (+ D.B. die alweer in verdekte opstelling stond), aan de start van de woensdagrit. Consternatie alom wanneer blijkt dat Leider Steve niet op het appèl is. Georges kan zijn geluk niet op; zou het dan toch lukken om in extremis de titel te pakken.
De groep zet zich in beweging onder leiding van de immer glimlachende Georges. Maar eens voorbij Spegelaere bevriest de grijns op zijn lippen. In de verte, aan de Oostende Hallen, doemt een rennersgestalte op; groot, donker en getooid in de Placora-kleuren. Jawel, Leider Steve komt ons tegemoet gereden.
Ei zo na moest Georges worden ondersteund, maar kon uiteindelijk toch zijn weg vervolgen. Uw dienaar onderging bijna een zelfde lot toen hij de reden van Leider Steve's laattijdige aanwezigheid vernam: een petanquewedstrijd voor het leger in Duisburg (bij Brussel)!
Soit, we hadden onze adem meer dan nodig op de heenreis. Eens langs de IJzer ging het al iets beter, met de wind vanop de zijkant. Het was zaak van goed in de waaier te zitten. Bakker Jean Pierre wist hiervan mee te spreken toen hij even voor Stuivekenskerke op de kant werd gereden.
Na even gewacht te hebben kon de hele groep verder. Met wind achter ging het al veel vlotter.
Leider Steve had zich voorgenomen om de spurt op de brug te winnen. Zijn fysieke inspanningen die hij eerder op het petanqueveld had geleverd speelden hem echter parten. Hij werd meedogenloos door Richard (winnaar!) en uw dienaar voorbijgereden.
Hetzelfde verhaal aan de eindstreep. Maar daar waren het Christophe (die voor het eerst sinds lang zonder kleerscheuren een volledige rit kon uitrijden) en opnieuw uw dienaar die hem vooraf gingen.
In het lokaal kregen we even later het bezoek van Renaud Viaene, met de melding dat hij dit seizoen niet meer op de weg zal te zien zijn. Familiale en andere verplichtingen liggen hier aan de basis van. Het wordt dus uitkijken naar het nakende MTB-seizoen.
Nog dit: vorige zaterdag heeft Christophe onze Douchy-vrienden wijsgemaakt dat wij hem zo maar hadden achtergelaten. Het ontlokte de reactie "wat voor een clubje is dat nu!" Het spreekwoord over de pot en de ketel schiet ons nu door het hoofd
Op vrijdag 1 oktober 2010 om 20u00 organiseert "Holiday Village" een 1ste voetbal- en wielerkwis te De Haan, Bredeweg, 115. Deze kwis wordt georganiseerd door ondermeer Serge Vynck, jeugdcoördinator van SK De Haan. Deelname bedraagt 10 euro per team van maximum 4 kwissers. Inschrijven kan in Taverne 't Pubtje (Grotestraat, 1, De Haan) of per mail: serge.vynck@telenet.be Wie heeft er interesse?
Vijftien Placora's aan de start van wat een zonnige rit moet worden. Na enig overleg wordt er besloten om dan toch richting Bredunes te gaan, dan wel via de Lange Lis.
Na zijn tegenslag van enkele weken terug en Christophe opnieuw van de partij. Zijn nieuw kader glinstert in de zon. Edoch helaas, Christophe verkeert momenteel in een pechperiode. Aan de Kromme Elleboog rijdt hij door een stuk glas dat zijn buitenband helemaal openrijt. Einde rit voor Christophe dus, die assententie van zijn nabestaanden moet inroepen om thuis te geraken.
Middelwijl heeft onze vriend D.B. onze rangen versterkt, deze maal uitgedost in een flitsend 'Italia'-outfit. (is dit een omen voor het W.K?).
De strakke tegenwind gebiedt ons om dapper op de trappers te duwen. Uw dienaar is even het noorden kwijt en zendt de hele groep aan de IJzer de verkeerde kant uit. Dit blijft niet zonder gevolgen, want op de weg om de correcte route opnieuw te vervoegen rijdt Renaud Viaene plat. D.B. kan zich niet inhouden, en verlaat de groep. De Lange Lis wordt zo de Lange Lus...
Nadat de band hersteld is (en de kapotte binnenband in de achterzak van RVDW is verdwenen) zetten we onze tocht verder. We kiezen om via Schore richting Veurne te rijden, wat uiteindelijk niet zo'n goed idee blijkt te zijn want het fietspad is abobinabel (Minister Crevits, er is werk aan de winkel!).
Via Veurne gaat het dan richting Adinkerke. Richard vindt het goed ritme en rijdt iedereen uit het wiel. Geroep en getier helpen geen zier, ook niet wanneer Leo even voet aan grond moet zetten om mechanische pech te verhelpen. JP Bakker zet een wilde achtervolging in en uiteindelijk komt alles weer samen.
Ondanks het late uur (het is al 10 voor 4) besluiten we om toch het volledige parcours af te leggen via Ghyvelde.
De Picon Maison mag dan wel prijzig zijn, hij smaakt overheerlijk. De patron is afwezig, maar wordt waardig vervangen door eega en serveuse. Eentje is geentje zegt Remi, dus wordt er ook een tweede geconsumeerd.
Een mens zou denken dat de terugweg dan aan een rustig tempo zou worden afgehaspeld. Niets van. De 35 km worden in welgeteld 60 minuten overbrugd. Vertrek in Bredunes om 17u15, aankomst bij Andrea om 18u15!
Als klap op de vuurpijl betalen zowel Pascal Degrave als Georges elke een rondje. De afwezigen (of wie te vroeg heeft afgehaakt) hebben alweer ongelijk. De investering van 10 euro brengt op die manier zelfs nog op!
De leiders in het klassement beweerden bij het afscheidnemen alledrie dat ze op zondagmorgen niet zullen rijden. Strooien ze elkaar zand in de ogen...?
Woensdagmorgen 8u30: de regen valt met bakken uit de hemel; er zal van rijden niet veel in huis komen.
Woensdagmiddag 14u30: het klaart lichtjes op; zou het dan toch kunnen? Woensdag 16u00: de buienradar doet ons twijfelen; het zal kantje boord worden. Woensdag 17u45: dan toch maar naar de startplaats vertrekken, ondanks de dreigende wolken.
Woensdag 17u50: Leider Steve meldt zich.
Woensdag 17u55: Richard meldt zich.
Woensdag 17u58: Georges de jarige meldt zich.
Woensdag 18u00: we vertrekken, zij het na enige twijfel. Aan de Kromme Elleboog begint het goed door te regenen. We besluiten om wijselijk terug te keren, want het ziet er niet goed uit. Totaal afgelegde afstand: 5 km.
Woensdag 18u10: aankomst in het lokaal. Georges trakteert.
Woensdag 19u35: een nieuwe stortvlaag houdt ons langer in het lokaal; we zijn verplicht om er nog een te drinken. Ondertussen is Noël ook gearriveerd. Woensdag 20u00: de pot is op, tijd om naar huis te gaan. Woensdag 20u15: aankomst thuis; het was een zware rit.
Een zonnige zaterdagmiddag, dus heel wat belangstelling. Vijftien Placora's en opnieuw D.B. (weliswaar in verdekte opstelling ) aan de start. Na enig overleg wordt dan toch besloten om richting Alveringem te trekken, niettegenstaande de wind uit het verkeerde gat waait. De drang naar een stukje pâté is groot, en dus bezoeken we Leo's geboortestreek.
Leider Steve is er niet bij, zodat Richard nu op één rit van de leiding komt. Wie staat er op zondagmorgen aan de start...?
De heenreis verloopt zonder noemenswaardige incidenten, een manoeuver van Tone langs de Torhoutsesteenweg niet te na gesproken, zodat we al omstreeks 15u10 ter plekke zijn. Het zonnetjes schijnt mooi op het terras, de blonde Leffe smaakt naar nog, wat moet een mens nog meer hebben?
Op de terugweg draait de kopgroep netjes rond; daarachter is het soms nogal een warboel. Maar iedereen beschikt over goede benen en niemand komt in de problemen.
Dan toch opschudding wanneer aan Slijpe de grote baan moet worden overgestoken en het dynamisch duo Tone en Georges het opnieuw bestaat zonder omkijken over te steken. Wanneer zullen ze eens begrijpen dat wie aan de kop van een groep van 15 rijdt rekening moet houden met de laatste....?
Ook bij het oversteken aan de Oostendse Hallen gaat Georges zijn eigen weg, en mag hij afgescheiden richting lokaal rijden. Elk zijn pleziertje.
In het lokaal kunnen we nog de laatste kilometers van de Vuelta-rit meemaken. De voorzitter is een kenner van het parcours en voorspelt iedere keer opnieuw het einde van de klim
Nog belangrijk nieuws: het eindejaarssouper wordt verplaatst naar vrijdag 5 november (DJ Bolle kan er dan bij zijn!).
Hopelijk kunnen we woensdag rijden, want dan trakteert Georges voor zijn verjaardag. Verwittig alvast het thuisfront!
De laatste zomerse zonnestralen deden iedereen zijn stalen / aluminium / carbon (* schrappen wat niet past) ros van stal halen. Met twintig Placora's stonden we aan de start. En toen moest nog dé verrassing komen: onderweg sloot D.B. aan! Kwatongen beweren dat Leo hem had ingehuurd om hem uit de wind te zetten!
En dat was ook nodig, want we vlamden werkelijk door de polders. Aan de Uniebrug reed Bakker Jean Pierre plat, zodat uw dienaar even zijn kilometerteller kon raadplegen. De gemiddelde snelheid bedroeg toen 33 + !
Met de wind mee langs de IJzer werd er bijwijlen aan 40 per uur gevlamd. In Sint-Pieterskapelle moest Bakker Jean Pierre de rol lossen; nog altijd stond het gemiddelde op 33.
Sommigen onder ons vroegen zich af wie welke pillen had geslikt. De aanloop naar de spurt op de brug verliep iets rustiger. Een gemotiveerde Renaud Viaene haalde het met de vingers in de neus.
In Slijpe een kostelijk incident voor Christophe: door een moment van onoplettendheid bleef hij aan een houten verkeerspaaltje haken, met als gevolg waarschijnlijk onherstelbare schade aan zijn kader.
Tussen Leffinge en de streep moesten leider Steve en Bakker Jean Pierre de groep laten gaan. Leider Steve moest de rit op zijn 'werkfiets' rijden, omwille van herstellingswerken aan zijn koersmachine; Bakker Jean Pierre was uit zijn ritme gebracht door de lekke band. Uw dienaar probeerde ze nog bij de groep te brengen, maar kreeg dan het bericht dat ze wel zouden achter komen. Na een pittige inhaalbeweging was ik dan net op tijd om te zien hoe Renaud een twee op twee scoorde. In het lokaal wist hij te melden dat het zijn laatste woensdagrit van het seizoen was. Zijn plicht als KVO looptrainer roept hem voor de komende maanden.
Feest in het lokaal, want Tonio werd 55! Er was een tournée générale die door alle aanwezigen (en we waren met veel) gesmaakt werd. Rond 9u30 werden de debatten gesloten.
Het wordt er alleen maar spannender op! De afwezigheid van leider Steve heeft als gevolg dat de top drie in elkaars wiel komen te zitten. Wie kampioen wil worden zal een aantal poepertjesdagen moeten opofferen, zoveel is duidelijk!
Boontje komt om zijn loontje voor uw dienaar: mijn forfait voor de Brian Classic heeft als gevolg dat Renaud Viaene over mij heen wipt.
Het langdurig Portugees verblijf van Paulino doet hem uit de top 5 tuimelen.
Het gevecht voor de top 10 woedt in alle hevigheid. Wie haakt af? Wait and see!
Het zal dan maar onze verdiende loon geweest zijn, zeker, die bui die we in Z(B)uienkerke op ons dak kregen!? Richard, Noêl, een gastrijder en uw dienaar vertrokken dan maar om 14u00 richting Damme om de moedigen uit Turkije tegemoet te rijden.
In Damme gekomen belden we kopman Renaud op, maar kregen geen gehoor. Een blonde Leffe in Estaminet Soektin leste de dorst en gaf ons goede moed om de winderige terugweg aan te vatten. Via de Damse vaart en ging het dan richting Brugge, om dan via het kanaal naar Oostende te rijden.
We maakten er een ploegenkoers van en bereikten het lokaal rond 17u00, waar we de voorzitter aantroffen. Enige ongerustheid bekroop ons toen we vaststelden dat de Nederlandreizigers nog geen teken van leven hadden gegeven. Wisten wij veel dat ze rechtstreeks huiswaarts gereden waren!
We waren dus verplicht om de stuutten met gekapt, speciaal bereid door de voorzitter, alleen tot ons te nemen.
De BBQ kan geslaagd genoemd worden. Bijna iedereen die kon komen was er, en de clubkas is voldoende gespijsd om de nieuwe uitrusting van volgend jaar te bekostigen. Er werd lustig gegeten en gedronken, en iedereen betaalde wel eens een rondje.
Het eindejaarssouper zal naar alle waarschijnlijkheid plaatsvinden op 28 oktober. Het bestuur overweegt om ook de dames uit te nodigen en de avond te laten opluisteren door DJ Bolle. Er zijn precedenten waar dit tot zeer leuke taferelen leidde.
Tot slot enkele kiekjes uit de Belcanto-classic. Opvallend: Renaud steeds in de vuurlijn, uw dienaar goed verscholen achter de rug van een mederijder. Is dit koersdoorzicht ? Je kan de volledige fotoreportage (in goede kwaliteit) nekijken op www.belcantoclassic.be
Grote consternatie bij de 8 deelnemers aan de Brian-rit die zondag 9u stipt aan het lokaal vol goede moed vertrekkensklaar stonden : 2 van de grootste tenoren van Placora verkozen hun vertrouwen in de weerkaarten van de buienradar boven hun intuitie dat de mildheid van de weergoden , Brian zaliger in gedachten, ons de ganse dag zou sparen van enige vorm van neerslag . Vermits beide ploeggenoten de weersvoorspellingen in de loop van de dag met afschuw zagen "de mist ingaan" gaan we de arme stakkers dan ook niet langer op stang blijven jagen met het gekende scheldwoord maar toch zal deze misrekening het logboek ingaan als hét "K.B.-moment van 28/08/2010 ", waarbij K.B. zéker niet staat voor Koninklijk Besluit ... . We bleven echter niet bij de pakken zitten en stelden onmiddellijk onze meest ervaren man, Georges, aan als wegkapitein. Nog verder terend op zijn schitterende conditie, die hij maandag op de Belcanto al had tentoongespreid, kweet hij zich met grote bekwaamheid van zijn taak. Een krachtige noordooster, licht in het voordeel, bracht ons in geen tijd via Damme aan de grens met Sluis. Er werd bewust wat afgeweken van het originele parcours en op aanraden van een lokale keeskop lieten we Klein Turkije links liggen om het middagmaal te nuttigen op de markt van Oostburg. Voldaan (Westmalle en Bollekes !) konden we er weer tegen wat de terugtocht betrof : het zou nodig blijken want de wind leek nog wat aangewakkerd ! Na een koffiestop in Ramskapelle werd wijselijk besloten via Zuienkerke langs de beschutte Driftweg naar Oostende te rijden. Gelet op het vroege aankomstuur konden we het lokaal niet frequenteren en moesten we noodgedwongen iets vroeger dan voorzien huiswaarts keren. Proficiat aan Ronny, Steve, Daniël, Geert, Georges, Pascal en Bakker voor de voorbeeldige verstandhouding .
Indien de weergoden het toelaten rijden we zaterdag de Brian Classic. 140 km naar Nederland. Vertrek om 9u00 aan het lokaal. We stoppen 's middags in Aerdenburg waar we een snackje eten. Aankomst rond 16u30.
Vanaf 19u30 is er dan onze jaarlijkse BBQ in de Schaeperye op de Conterdam. Nogmaals een warme oproep opdat iedereen zou aanwezig zijn. Breng vrienden en kennissen mee, ze zijn van harte welkom. Hoe meer zielen, hoe meer geld in de clubkas.
Reageer op dit bericht of bel naar 0486/252339 om je aanwezigheid te bevestigen (voor wie dit nog niet gedaan mocht hebben in het lokaal).
Samen met 476 anderen stonden zeven Placora's (Georges, Remi, Renaud, Tonio, Christ, Danny en uw dienaar) aan de start van de Belcanto 2010. Onder de talrijk opgekomen toeschouwers ook de voorzitter en Rita (madame Georges) die tijdens de koers hun aanmoedigingen niet spaarden.
Zoals de traditie het wil werden de eerste twee rondes achter de wedstrijdcommissaris (Iljo Keise!) gereden. Al tijdens de opwarmingsronde maakten we kennis met de felle wind, en wisten we al hoe laat was.
Om een of andere reden - werkt men nu met het handicap-systeem zodat de zwaksten vooraan starten - mochten onze Douchy-vrienden mee met de groep van de BV's. Wij hielden ons veiligheidsgewijs enigszins in de luwte, maar Georges slaagde er toch in om ettelijke plaatsen op te schuiven zodat hij, toen de definitieve start gegeven werd, met de eerste meekon.
Was het de pater van 12° die hij eerder op de dag in West-Vleteren had gedronken, of de bemoedigende schouderklop die hij van broeder Roger had ontvangen, of het feit dat vrouw Rita langs de kant van de weg stond, we weten het niet. In alle geval, Georges reed een dijk van een wedstrijd .
Uw dienaar zat aanvankelijk samen met Renaud en Tonio in een achtervolgend groepje. Hoewel we dure eden hadden gezworen om dit jaar geen kopwerk te doen, waren het toch de Placora's die in de derde en vierde rond het achtervolgingswerk opknapten. Veel steun van onze metgezellen kregen we niet, zodat we ons op een bepaald moment ostentatief langs de kant zetten.
Iedereen reed de koers uit en we waren nadien dan ook best tevreden. De pintjes à 1 euro 20 (!) smaakten overheerlijk. Om middernacht lag uw dienaar naast vrouwlief na te genieten.
Nog melden dat na overleg en zwaar gelobby vanwege Georges de rit wordt opgenomen in het eindklassement. Over steekpenningen en dergelijke wordt hier wijselijk gezwegen.
Dank aan de sponsor voor het lenen van de camionette. De achterruitwisser doet het uitstekend!
Wegens familiale verplichtingen, geen rit op zaterdag voor mij. Dan maar op zondag onze kilometers afhaspelen. Georges was weer als eerste op de afspraak. Hij doet verwoede pogingen om de leidersplaats in de rangschikking te bedreigen,maar de concurrentie geeft geen krimp. We kozen voor de lange lis route naar Veurne en terug over Wulpen. De felle zuidwestenwind maakte het ons knap lastig, maar we draaiden goed rond met 4 man. Het terugkeren langs de duinenweg leek geen zo'n goed idee. D'er waren er immers nog van dat gedacht! Toch 65 km voor ons, een leuke opwarmer voor de Belcanto van morgen.
Zoals beloofd mocht Leo het terras van de dag uitkiezen. Aangezien er een krachtige wind uit het zuidwesten stond, was de keuze vlug gemaakt: Leisele, here we come.
Op de heenreis werd netjes rondgedraaid, zodat de tegenwind ons niet al te veel parten speelden. De dertien Placora's en gastrijder Johan legden het 41km lange traject af in precies anderhalf uur.
De Vette Os had netjes een tafeltje op het terras vrij gehouden; na enig tel- en denkwerk kon iedereen er nippen van zijn Picon of Leffe. De gedachte van een forse rugwind deed ons besluiten om nog een tweede te drinken, onder het motto " eentje is geentje"!
Misschien lag hier wel de oorzaak dat de terugweg minder vlot verliep. Antoine zijn GPS stond duidelijk niet op scherp; eventjes sloegen we een cul de sac in, dan weer bleek de weg onderbroken door werken. Enige stuurmanskunst was nodig om dit stukje te overbruggen. Leo probeerde fluks op een verhoogje te wippen, met als gevolg dat hij de graskant van dichtbij onderzocht. Allemaal zonder erg, en veel gelach be
Het was de bedoeling om via Steenkerke te rijden, maar om een of andere reden stonden we plotseling in Veurne. Even gesakker langs de grote baan (de beste GPS-en rijden vaak achteraan...), maar uiteindelijk werd dan toch de Lange Lis gevonden. Het tempo ging nu fors de hoogte in (bijwijlen 40 + ) wat voor enkelen van het goede teveel was. Nogmaals een warme oproep om elkaar te respecteren, en niet in de vernieling te rijden.
Aan Wulpen mochten we opnieuw een 'George Special' meemaken, d.w.z. de grote baan kruisen zonder rekening te houden met de achterkomers en dan tweehonderd meter voor de groep uit gaan rijden. We hadden nochtans afgesproken om de vaart te mijden en via Leo's 'weggetje' richting Nieuwpoort te rijden. Niet tot George doorgedrongen dus, zodat hij lustig de vaart afreed; de rest sloeg linksaf en volgde het voorgestelde parcours.
Uiteindelijk bereikten we Andrea zonder ongelukken (zelfs al reden langs de achterzijde van het vliegveld en moest de 'Zorro-bocht' worden genomen). Eerder al had de kampioen de groep vaarwel gezegd om de kortste weg naar huis te nemen.
Zoals al eerder gemeld vertrekken de Belcanto's om 16u aan het lokaal en kunnen we gebruik maken van de Placora-camionette. Toch nog even er op wijzen dat wie niet vooraf is ingeschreven er rekening mee moet houden dat hij misschien van langs de kant zal moeten toekijken.
Het herfstweer van de voorbije dagen had dan toch enigszins plaats gemaakt voor een waterzonnetje . Rond zes uur kwamen de wolken opnieuw opzetten, wat twaalf Placora's er niet van weerhield om de traditionele tocht naar Stuivekenskerke aan te vatten.
Het waren vooral dokter Yves, Zorro, Danny G. en Georges die het tempo aangaven. Er was niets meldenswaard tot aan de bocht juist voor de grote baan naar Schore. Daar reed Georges door enkele keitjes en had hij prijs: plat achteraan . Dankzij de vaardige handen van postbode Daniel was het euvel binnen de kortste keren hersteld .
In gestrekte draf dan richting brug, waar dokter Yves het moest afleggen tegen een gastrijder. Van dan af zakte het tempo niet meer (want sommigen onder ons moesten op tijd binnen zijn omdat ze nog naar KV moesten ...).
De spurt aan het lokaal werd opnieuw een non-event . De gastrijder plaatste een demarrage, sommigen onder ons reageerden, anderen haalden meewarig de schouders op en bleven zitten. Dus even de afspraak herhalen: wanneer gastrijders 'onnozel' doen (dwz demarreren, aan de kop sleuren enz...) dan laten we ze voor wat ze zijn; iedereen blijft dus zitten .
Over wat er zich in het lokaal afspeelde kan uw dienaar weinig kwijt, aangezien hij zich spoorslags naar het Albertpark repte om er deelgenoot te zijn van de glorieuze overwinning van de Oostendse tricolores
Belangrijk bericht nog voor wie deelneemt aan de Belcanto: de definitieve regeling wordt nu zaterdag getroffen. De weerberichten zijn gunstig, dus Leo, het belooft een terassenrit te worden !
geen al te grote drukte zondagmorgen voor de start van de zondagrit ondergetekende was reeds solo vertrokken richting oudenburg toen hij alsnog werd ingehaald door richard die vreesde dat door het (te) vroege vertrek (09u29) er misschien nog enkele laat toegekomen onverlaten aan het lokaal zouden staan te blinken dus effen rechtsommekeer gemaakt om zeker te zijn verloren moeite uiteraard zodat we als duo de sterke wind moesten trotseren we kozen voor de oude sarah route we maalden de 47 km af in een goed anderhalf uur en waren het achteraf beiden over eens : 't is leuker (en minder lastig !) in groep de wittekes smaakten er niet minder om
Zestien Placoca's en gastrijder Willy keken weifelend naar het dreigende wolkendek . De buienradar voorspelde regen vanaf 3u30, Frank Deboosere was optimischer.
Het was tenslotte Tone die de knoop doorhakte en de bende op sleeptouw nam richting Loppem. Vraag niet langs waar we hebben gereden; wel is het zo dat de kopserie van uw dienaar aan vervanging toe is vanwege het vele draaien en keren . Niettemin een schitterend parcrours!
Aan Waardamme werden we de eerste druppels gewaar, en werd besloten om geen tussenstop te houden. Op de terugweg leerden de kletsnatte wegen dat we heel wat geluk hadden gehad.
In Westkerke dan toch pech, en alweer Noël die dit keer vooraan plat reed . We probeerden het eventjes nog door bij te pompen en Noël de raad te geven zijn edele delen in zijn nek te leggem om zo het gewicht meer naar achteren te plaatsen . Het mocht evenwel niet baten en moest de binnenband worden vervangen...
Het vervolg van de rit verliep zonder incidenten. Rond 5u00 arriveerden we bij Andrea. Bijna kwam het nog tot een handgemeen tussen Richard en Tone, toen deze laatste de Hoegaarden van de eerste zo maar aan zijn lippen had gezet. De gemoederen konden evenwel snel worden gesust.
Leider Steve vertrekt nu voor enkele weken naar het koele Egypte. Georges staat likkebaardend klaar om de leiding over te nemen. Wait and see
Zestien Placora's en een paar gastrijders voor wat beloofde een mooie rit te worden: ideale temperatuur, zonnetje en een lichte wind voor de verkoeling . Het werd een prettig weerzien met Zorro, die voor 90 % (naar eigen zeggen) hersteld is van zijn schouderleed. Voor de start werd er opnieuw duchtig gerekend voor de kampioenstitel en het podium: George opnieuw afwezig en Steve die negen ritten zal missen door vakantie...
Na 1.7 km was het alweer prijs: Noël plat. We verdenken zijn vrouw van sabotage als straf voor zijn esbattementen van vorige woensdag . Van dan af was het full speed ahead. Het tempo zakte nooit onder de 34, met langs de IJzer pieken van 39. Eventjes werd er om enige redelijkheid geroepen (en terecht), maar door de band kon iedereen vlot meedraaien.
Aan de draai van de Vicogne in Stuivekenskerke was het dan plots alle remmen dicht om doorgang te geven aan de vliegende brigade van onze Douchy-vrienden. Enig respect voor andere weggebruikers - wielertoeristen blijkt hen vreemd . Gelukkig geen ongelukken en op naar de eerste spurt.
Geert, Christophe en Renaud V deden het voorbereidende kopwerk; zo goed zelfs dat er een scheur in het peloton ontstond. Uw dienaar had het geluk om in het eerste groepje te zitten en won dan nog tot zijn eigen verbazing te spurt .
Velen onder ons zitten blijkbaar midden in hun voorbereiding voor de Belcanto, want nog altijd bleef het hoge tempo aangehouden.
De eindspurt verliep nogal verwarrend, niet in het minst omdat een van de gastrijders het nodig vond om een 'ontsnapping' te plaatsen. Hierop werd gepast gereageerd - niet dus . Uiteindelijk was het Paul J. die het haalde voor uw dienaar, en zo de stand van de dag op 1-1 bracht.
Zoals gewoonlijk was de après bij Andrea best ok.
Ten slotte nog een warme oproep om vrienden en kenissen mee uit te nodigen op de BBQ van 28 augustus. Deelname bedraagd 14 euro.
Volgende leden hebben - of zullen - zich ingeschreven voor de Belcanto op maandag 23 augustus: Renaud V, Danny G, Tonio P., Jean S.en Christophe S. Wie zich ook geroepen voelt, gelieve zo vlug mogelijk te reageren. We vertrekken om 16u00 aan het lokaal.
) aan de start. Na enig overleg wordt dan toch besloten om richting Alveringem te trekken, niettegenstaande de wind uit het verkeerde gat waait. De drang naar een stukje pâté is groot, en dus bezoeken we Leo's geboortestreek. 
We bleven echter niet bij de pakken zitten en stelden onmiddellijk onze meest ervaren man, Georges, aan als wegkapitein. 
- mochten onze Douchy-vrienden mee met de groep van de BV's. Wij hielden ons veiligheidsgewijs enigszins in de luwte, maar Georges slaagde er toch in om ettelijke plaatsen op te schuiven zodat hij, toen de definitieve start gegeven werd, met de eerste meekon.
.
. Uiteindelijk was het Paul J. die het haalde voor uw dienaar, en zo de stand van de dag op 1-1 bracht.
