Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
24-08-2010
Belcanto 2010
Samen met 476 anderen stonden zeven Placora's (Georges, Remi, Renaud, Tonio, Christ, Danny en uw dienaar) aan de start van de Belcanto 2010. Onder de talrijk opgekomen toeschouwers ook de voorzitter en Rita (madame Georges) die tijdens de koers hun aanmoedigingen niet spaarden.
Zoals de traditie het wil werden de eerste twee rondes achter de wedstrijdcommissaris (Iljo Keise!) gereden. Al tijdens de opwarmingsronde maakten we kennis met de felle wind, en wisten we al hoe laat was.
Om een of andere reden - werkt men nu met het handicap-systeem zodat de zwaksten vooraan starten - mochten onze Douchy-vrienden mee met de groep van de BV's. Wij hielden ons veiligheidsgewijs enigszins in de luwte, maar Georges slaagde er toch in om ettelijke plaatsen op te schuiven zodat hij, toen de definitieve start gegeven werd, met de eerste meekon.
Was het de pater van 12° die hij eerder op de dag in West-Vleteren had gedronken, of de bemoedigende schouderklop die hij van broeder Roger had ontvangen, of het feit dat vrouw Rita langs de kant van de weg stond, we weten het niet. In alle geval, Georges reed een dijk van een wedstrijd .
Uw dienaar zat aanvankelijk samen met Renaud en Tonio in een achtervolgend groepje. Hoewel we dure eden hadden gezworen om dit jaar geen kopwerk te doen, waren het toch de Placora's die in de derde en vierde rond het achtervolgingswerk opknapten. Veel steun van onze metgezellen kregen we niet, zodat we ons op een bepaald moment ostentatief langs de kant zetten.
Iedereen reed de koers uit en we waren nadien dan ook best tevreden. De pintjes à 1 euro 20 (!) smaakten overheerlijk. Om middernacht lag uw dienaar naast vrouwlief na te genieten.
Nog melden dat na overleg en zwaar gelobby vanwege Georges de rit wordt opgenomen in het eindklassement. Over steekpenningen en dergelijke wordt hier wijselijk gezwegen.
Dank aan de sponsor voor het lenen van de camionette. De achterruitwisser doet het uitstekend!
Wegens familiale verplichtingen, geen rit op zaterdag voor mij. Dan maar op zondag onze kilometers afhaspelen. Georges was weer als eerste op de afspraak. Hij doet verwoede pogingen om de leidersplaats in de rangschikking te bedreigen,maar de concurrentie geeft geen krimp. We kozen voor de lange lis route naar Veurne en terug over Wulpen. De felle zuidwestenwind maakte het ons knap lastig, maar we draaiden goed rond met 4 man. Het terugkeren langs de duinenweg leek geen zo'n goed idee. D'er waren er immers nog van dat gedacht! Toch 65 km voor ons, een leuke opwarmer voor de Belcanto van morgen.
Zoals beloofd mocht Leo het terras van de dag uitkiezen. Aangezien er een krachtige wind uit het zuidwesten stond, was de keuze vlug gemaakt: Leisele, here we come.
Op de heenreis werd netjes rondgedraaid, zodat de tegenwind ons niet al te veel parten speelden. De dertien Placora's en gastrijder Johan legden het 41km lange traject af in precies anderhalf uur.
De Vette Os had netjes een tafeltje op het terras vrij gehouden; na enig tel- en denkwerk kon iedereen er nippen van zijn Picon of Leffe. De gedachte van een forse rugwind deed ons besluiten om nog een tweede te drinken, onder het motto " eentje is geentje"!
Misschien lag hier wel de oorzaak dat de terugweg minder vlot verliep. Antoine zijn GPS stond duidelijk niet op scherp; eventjes sloegen we een cul de sac in, dan weer bleek de weg onderbroken door werken. Enige stuurmanskunst was nodig om dit stukje te overbruggen. Leo probeerde fluks op een verhoogje te wippen, met als gevolg dat hij de graskant van dichtbij onderzocht. Allemaal zonder erg, en veel gelach be
Het was de bedoeling om via Steenkerke te rijden, maar om een of andere reden stonden we plotseling in Veurne. Even gesakker langs de grote baan (de beste GPS-en rijden vaak achteraan...), maar uiteindelijk werd dan toch de Lange Lis gevonden. Het tempo ging nu fors de hoogte in (bijwijlen 40 + ) wat voor enkelen van het goede teveel was. Nogmaals een warme oproep om elkaar te respecteren, en niet in de vernieling te rijden.
Aan Wulpen mochten we opnieuw een 'George Special' meemaken, d.w.z. de grote baan kruisen zonder rekening te houden met de achterkomers en dan tweehonderd meter voor de groep uit gaan rijden. We hadden nochtans afgesproken om de vaart te mijden en via Leo's 'weggetje' richting Nieuwpoort te rijden. Niet tot George doorgedrongen dus, zodat hij lustig de vaart afreed; de rest sloeg linksaf en volgde het voorgestelde parcours.
Uiteindelijk bereikten we Andrea zonder ongelukken (zelfs al reden langs de achterzijde van het vliegveld en moest de 'Zorro-bocht' worden genomen). Eerder al had de kampioen de groep vaarwel gezegd om de kortste weg naar huis te nemen.
Zoals al eerder gemeld vertrekken de Belcanto's om 16u aan het lokaal en kunnen we gebruik maken van de Placora-camionette. Toch nog even er op wijzen dat wie niet vooraf is ingeschreven er rekening mee moet houden dat hij misschien van langs de kant zal moeten toekijken.
Het herfstweer van de voorbije dagen had dan toch enigszins plaats gemaakt voor een waterzonnetje . Rond zes uur kwamen de wolken opnieuw opzetten, wat twaalf Placora's er niet van weerhield om de traditionele tocht naar Stuivekenskerke aan te vatten.
Het waren vooral dokter Yves, Zorro, Danny G. en Georges die het tempo aangaven. Er was niets meldenswaard tot aan de bocht juist voor de grote baan naar Schore. Daar reed Georges door enkele keitjes en had hij prijs: plat achteraan . Dankzij de vaardige handen van postbode Daniel was het euvel binnen de kortste keren hersteld .
In gestrekte draf dan richting brug, waar dokter Yves het moest afleggen tegen een gastrijder. Van dan af zakte het tempo niet meer (want sommigen onder ons moesten op tijd binnen zijn omdat ze nog naar KV moesten ...).
De spurt aan het lokaal werd opnieuw een non-event . De gastrijder plaatste een demarrage, sommigen onder ons reageerden, anderen haalden meewarig de schouders op en bleven zitten. Dus even de afspraak herhalen: wanneer gastrijders 'onnozel' doen (dwz demarreren, aan de kop sleuren enz...) dan laten we ze voor wat ze zijn; iedereen blijft dus zitten .
Over wat er zich in het lokaal afspeelde kan uw dienaar weinig kwijt, aangezien hij zich spoorslags naar het Albertpark repte om er deelgenoot te zijn van de glorieuze overwinning van de Oostendse tricolores
Belangrijk bericht nog voor wie deelneemt aan de Belcanto: de definitieve regeling wordt nu zaterdag getroffen. De weerberichten zijn gunstig, dus Leo, het belooft een terassenrit te worden !
geen al te grote drukte zondagmorgen voor de start van de zondagrit ondergetekende was reeds solo vertrokken richting oudenburg toen hij alsnog werd ingehaald door richard die vreesde dat door het (te) vroege vertrek (09u29) er misschien nog enkele laat toegekomen onverlaten aan het lokaal zouden staan te blinken dus effen rechtsommekeer gemaakt om zeker te zijn verloren moeite uiteraard zodat we als duo de sterke wind moesten trotseren we kozen voor de oude sarah route we maalden de 47 km af in een goed anderhalf uur en waren het achteraf beiden over eens : 't is leuker (en minder lastig !) in groep de wittekes smaakten er niet minder om
Zestien Placoca's en gastrijder Willy keken weifelend naar het dreigende wolkendek . De buienradar voorspelde regen vanaf 3u30, Frank Deboosere was optimischer.
Het was tenslotte Tone die de knoop doorhakte en de bende op sleeptouw nam richting Loppem. Vraag niet langs waar we hebben gereden; wel is het zo dat de kopserie van uw dienaar aan vervanging toe is vanwege het vele draaien en keren . Niettemin een schitterend parcrours!
Aan Waardamme werden we de eerste druppels gewaar, en werd besloten om geen tussenstop te houden. Op de terugweg leerden de kletsnatte wegen dat we heel wat geluk hadden gehad.
In Westkerke dan toch pech, en alweer Noël die dit keer vooraan plat reed . We probeerden het eventjes nog door bij te pompen en Noël de raad te geven zijn edele delen in zijn nek te leggem om zo het gewicht meer naar achteren te plaatsen . Het mocht evenwel niet baten en moest de binnenband worden vervangen...
Het vervolg van de rit verliep zonder incidenten. Rond 5u00 arriveerden we bij Andrea. Bijna kwam het nog tot een handgemeen tussen Richard en Tone, toen deze laatste de Hoegaarden van de eerste zo maar aan zijn lippen had gezet. De gemoederen konden evenwel snel worden gesust.
Leider Steve vertrekt nu voor enkele weken naar het koele Egypte. Georges staat likkebaardend klaar om de leiding over te nemen. Wait and see
Zestien Placora's en een paar gastrijders voor wat beloofde een mooie rit te worden: ideale temperatuur, zonnetje en een lichte wind voor de verkoeling . Het werd een prettig weerzien met Zorro, die voor 90 % (naar eigen zeggen) hersteld is van zijn schouderleed. Voor de start werd er opnieuw duchtig gerekend voor de kampioenstitel en het podium: George opnieuw afwezig en Steve die negen ritten zal missen door vakantie...
Na 1.7 km was het alweer prijs: Noël plat. We verdenken zijn vrouw van sabotage als straf voor zijn esbattementen van vorige woensdag . Van dan af was het full speed ahead. Het tempo zakte nooit onder de 34, met langs de IJzer pieken van 39. Eventjes werd er om enige redelijkheid geroepen (en terecht), maar door de band kon iedereen vlot meedraaien.
Aan de draai van de Vicogne in Stuivekenskerke was het dan plots alle remmen dicht om doorgang te geven aan de vliegende brigade van onze Douchy-vrienden. Enig respect voor andere weggebruikers - wielertoeristen blijkt hen vreemd . Gelukkig geen ongelukken en op naar de eerste spurt.
Geert, Christophe en Renaud V deden het voorbereidende kopwerk; zo goed zelfs dat er een scheur in het peloton ontstond. Uw dienaar had het geluk om in het eerste groepje te zitten en won dan nog tot zijn eigen verbazing te spurt .
Velen onder ons zitten blijkbaar midden in hun voorbereiding voor de Belcanto, want nog altijd bleef het hoge tempo aangehouden.
De eindspurt verliep nogal verwarrend, niet in het minst omdat een van de gastrijders het nodig vond om een 'ontsnapping' te plaatsen. Hierop werd gepast gereageerd - niet dus . Uiteindelijk was het Paul J. die het haalde voor uw dienaar, en zo de stand van de dag op 1-1 bracht.
Zoals gewoonlijk was de après bij Andrea best ok.
Ten slotte nog een warme oproep om vrienden en kenissen mee uit te nodigen op de BBQ van 28 augustus. Deelname bedraagd 14 euro.
Volgende leden hebben - of zullen - zich ingeschreven voor de Belcanto op maandag 23 augustus: Renaud V, Danny G, Tonio P., Jean S.en Christophe S. Wie zich ook geroepen voelt, gelieve zo vlug mogelijk te reageren. We vertrekken om 16u00 aan het lokaal.
Vijf Placora's die voor 9u30 uit hun bed waren gerold.
Onder leiding van facteur Daniël ging het richting Oostduinkerke. We maakten er op de doorrit een toeristische sightseeingtocht van, met ondertussen lichte interval door duin op - duin af te rijden. Heel wat andere fietsers hadden ook het gedacht om een zondagrit te maken; veel trafiek dus en uitkijken.
In Oostduinkerke waren we even het noorden kwijt; uiteindelijk vonden we de weg richting Koksijde. Daar sloegen we linksaf en zochten we de vaart op. Ook al geen zo'n goed gedacht, want weer veel volk.
Dan maar weer terug grote baan, richting Nieuwpoort om dan verder via de vaart en langs het huis van opa Christ (le régional de l'étape) naar het lokaal te rijden. Uw dienaar kon echter niet stoppen vanwege familiale verplichtingen. Voor de roddels aan de toog zullen jullie dus moeten wachten op de reacties.
1. Christ wil geen geld voor het gebruik van zijn camionette voor onze trip naar Zierikzee! Het bestuur heeft daarom besloten dat al wie vorige zaterdag de Zeelandrit heeft gereden twee euro in het potje steekt. We rekenen op jullie eerlijkheid!
2. Wat het potje betreft: feit is dat er enkelen onder ons zijn die zelden of nooit meekomen naar het lokaal, en dus ook zelden of nooit een bijdrage leveren voor het potje. Na onderling overleg heeft het bestuur dan ook besloten om daar rekening mee te houden op het eindejaarssouper. Het zal dus niet zo zijn dat iedereen van de pot zal kunnen genieten. De voorzitter zal een waterdicht systeem met bonnetjes uitwerken.
3. Het staat voor de BBQ iedereen vrij om vrienden en kenissen mee te brengen: hoe meer hoe beter in feite, het kan de clubkas maar ten goede komen.
4. Volgend seizoen wordt er opnieuw uitgekeken naar een nieuwe uitrusting. Dankzij onze sponsor en de hulp van velen zal iedereen er opnieuw piekfijn bijrijden.
De buienradar voorspelde weinig goeds: regen om 18u30 vanaf het westen . Toch stonden er elf - pardon twaalf, want leider Steve, die bij afwezigheid van Richard het boek bijhield, was eerst Georges vergeten te noteren !!! - Placora's en enkele gastrijders aan de start. Enfin, dat was het plan, tot Pascal M. vaststelde dat zijn zadel los zat; goede raad was duur... Moest hij nu tweemaal te reke verstek geven Uiteindelijk kon Eric Design Bike uitkomst brengen en herstelde hij het euvel aan een vriendenprijsje (11 euro 20 cent) .
Met dreigende regenwolken en een stevige tegenwind reden we richting Nieuwpoort. Er werd vlot rondgedraaid zodat er constant rond de 30 per uur werd gereden. Iedereen deed zijn deel en niemand in de problemen.
Langs de IJzer werd het tempo nog opgetrokken; op sommige stukken hadden we al wat wind mee, wat de zaak vooruithielp .
Tot voorbij Stuivekenskerke konden we het zo goed als droog houden, enkele druppels niet te na gesproken. Maar dan gingen de hemelsluizen open en kwam de regen met bakken naar beneden . Er werd dan ook wijselijk besloten om de grote baan te volgen en het ommetje aan Schore te laten voor wat het was. In ware Tour-stijl werd de rit geneutraliseerd; een spurt op de brug kwam er dus ook niet.
We waren zodanig doorweekt dat iedereen - met uitzondering van Renaud en Noel - besloot om rechtstreeks naar huis te gaan en in een warm bad te kruipen. Enkelen, waaronder uw dienaar, keerden dan nog terug naar het lokaal voor de nabespreking. Daar troffen we naast de hogervernoemden ook Remi, Steve en Christ aan, die in het weekend opa was geworden. Tournée générale dus!
En uiteindelijk kwam ook nog de voorzitter langs, zodat de sfeer er helemaal in zat.
De weersvoorspellingen voor volgende zaterdag zeggen weinig goeds . Het zal dus van de wind - en regen - afhangen welke terras we opzoeken.
Met nog twee maand competitie voor de boeg wordt het uitkijken naar de einduitslag; veel verschuivingen zijn er niet, hoewel iedere plaats hard bevochten wordt. Leider Steve heeft een comfortabele voorsprong uitgebouwd; maar voor de overige plaatsen binnen de top tien gaat er harder aan toe. Georges neemt de derde plaats in van Paulino (ondanks zijn afwezigheid vorige zaterdag). Opmerkelijk is de opmars van facteur Daniel, die opnieuw de top tien binnen duikelt.Niets is definitief en sommigen moeten nog op vakantie. Spannend!
7u30. De wolken pakken dreigend samen in het westen. De buienradar voorspelt weinig goeds: regen tussen 7u55 en 10u. En zo geschiedde.
Ondanks deze dreiging toch 12 Placora's op de afspraak. We schuilen zwijgend in Christ zijn camionette; dit ziet er niet goed uit . Pascal M. ziet het niet meer zitten na de ochtendlijke regenrit van de Opex en keert huiswaarts. Georges verdwijnt om 7u55 om nog onverklaarbare redenen... . We moeten hoe dan ook om 8u00 vertrekken, want om 8u15 hebben we afsrpaak met Pascal D.
Dan maar met tien met de auto naar Breskens. Hoe verder we richting Nederland rijden, hoe meer de regen afneemt. In Breskens druppelt het nog lichtjes, en eens in Vlissingen aangekomen is het - geloof het of niet - helemaal droog. En voor de rest van de dag zal het zo blijven.
De wind blaast fors vanuit het noordwesten, zodat de eerste helft van ons parcours bijzonder vlot verloopt. Richard leidt ons langs bijzonder mooie fietspaden richting waterkering. Waarlijk een imponerend zicht. Iedereen is het er over eens dat die Hollanders hier toch iets bijzonders gepresteerd hebben.
In Zierikzee wordt haltgehouden voor de lunch. Eetcafe Marktzicht vergast ons op overheerlijke mosselen (de foto's volgen...). Wie ooit eens in de buurt is, moet er zeker eens langs. Je krijgt er effectief een emmer mosselen! De weekdieren worden rijkelijk overgoten met Triple Affligem (9.5°), zodat de stemming er nu zeker inzit. Jean Pierre Bakker zorgt dat alle borden gevuld blijven.
En dat is wel nodig, want de terugweg kondigt zich aan: eerste obstakel is de Zeelandbrug: 6 km met de wind boets op de kop. Bij sommigen draaien de mosselen in de maag , maar iedereen houdt dapper vol.. Renaud Viaene is nu zodanig in de groove dat hij de richtinswijzers in de wind slaat. Na enig gebrul en gefluit kan hij ter orde worden geroepen.
Ondertussen heeft Remi te kampen met een 'tette' op zijn achterband. In Domburg wordt een terras gezocht om even te bekomen, maar alles is daar bezet. We rijden door naar West-Kapelle en vinden daar wel een afspanning. Remi lost lichtjes zijn achterband, in de hoop dat hij het zal uithouden tot in Vlissingen..
Helaas, we zijn nog maar goed en wel in de duinbosjes of er weerklinkt een luide knal. Rem's achterband heeft het definitief begeven. Goede raad is duur, want de buitenband (net gekocht in Decathlon, en blijkbaar van brolkwaliteit) is ook geraakt. Een briefje van 5 euro, een stukje plastic, een condoom...? Uiteindelijk wordt het euvel verholpen met een stukje plastic handschoen van leider Steve. Waarom hij dit in zijn materiaaltasje heeft zitten is onduidelijk, en wij verkiezen om hier ook geen nader onderzoek naar te doen.
Remi uit de nood en wij dus verder om de rest van een overgetelijk rit af te werken.
Dank aan Rich voor het initiatief, aan Christ voor het gebruik van zijn camionette en aan alle deelnemers voor een schitterende dag. Hopelijk beklaagt Georges het zich niet al te veel, want misschien kost zijn afwezigheid hem wel een top drie plaats in het eindklassement.
De ideale weeromstandigheden zorgden ervoor dat WTC Placora zo goed als voltallig aan de start verscheen. Enkel Tonio (nog eventjes out met schouderblessure) en Jean Pierre Bakker (vakantie?) en Noël (weerspannige kopserie) waren de vaste waarden die ontbraken op het appèl. Bovendien waren er nog vier gastrijders op de afspraak, die zich overigens netjes aan de afspraken hielden - waarvoor dank. We worden werkelijk populair .
Een kopgroep van vijf bepaalde het tempo. Met een gemiddelde van om en bij de 32 per uur werd het traditionele parcours afgehaspeld. Langs de IJzer ging het nog iets gezwinder en draaiden we rond aan zo'n 35.
Voor een keer waren de weergoden ons gunstig gezind. Voorbij Stuivekenskerke draaide ook Aolus zijn kar, zodat we opnieuw een duwtje in de rug kregen.
De kopgroep was ondertussen van samenstelling veranderd, en dat zou zijn gevolgen hebben. Leider Steve en Porto Paulino (later op de avond werden ze omschreven als Bassie en Adriaan ) namen de groep op sleeptouw en slaagden er in tussen Schore en Sint Pieterskapelle om rechtdoor te rijden in plaats van linksaf te slaan. Hilariteit alom dus , en ook het tempo naar de vaantjes .
De spurt op de brug werd vooraf gegaan door een Schleck - Contador toestand: quasi sur place door de kandidaat winnaars en iedereen die naar iedereen kijkt . Uw dienaar zette zich dan maar op kop en zette de groep af voor de helling. Uiteindelijk was het Guy die het haalde van Sven VDW en Georges.
In Slijpe was het alweer Paulino die voor animo zorgde: plat! Hij gaf er een demonstratie van zijn kunnen in het vervangen van een bandje, voorzien van de nodige commentaren door de omstaanders .
De rest van de terugweg verliep rimpelloos. De spurt aan Spegelaere werd voorbereid door Renaud V en Guy. Een gastrijder bracht uw dienaar in ideale stelling. Na een stevige spurt met leider Steve mocht ik nog eens aan het langste eind trekken, wat enige tijd geleden was .
De après verliep in opperbeste stemming. Remi trakteerde de hele bende voor zijn verjaardag; het was wel met een weekje vertraging, maar dat vonden we helemaal niet erg. Er zijn er die ons geduld nog langer op de proef stellen Een regenvlaag dwong ons ertoe om Andrea langer gezelschap te houden dan voorzien. Ook dit trokken we ons niet al te erg aan...
De definitieve regeling voor volgende zaterdag werd getroffen:
we vertrekken om 8u00 stipt; Geert rijdt met de camionette van Christ, Renaud V, Georges en Richard zorgen voor extra vervoer. Het spreekt vanzelf dat de kosten door alle deelnemers worden gedeeld. Je hoeft geen lunchpakket mee te nemen, aangezien we in Zierikzee ruim de mogelijkheid hebben om ons te bevoorraden. Een rijsttaartje is niettemin altijd lekker voor onderweg.
De voorzitter draagt vrijdag eieren naar de Arme Klaren zodat we van buien gespaard zullen blijven.
Het is er dan toch van gekomen. Hoewel de wind niet ideaal zat, werd er besloten om de Keuneleute te rijden.
Vijftien Placora's en drie gastrijders trokken onder leiding van Daniël richting Koekelare, om dan via Werken en Kortemark Westrozebeke te bereiken. De klimmers onder ons waren best in hun nopjes met onder andere de Poggio en de bultjes rond Houthulst op het programma.
De rit werd gekenmerkt door platte banden: eerst Leo, dan Steve en tenslotte Danny Geril. De diverse gemeente- en stadsbesturen worden bij deze vriendelijk verzocht om eens de bezem uit de kast te halen.
In Westrozebeke wachtte ons een leuk terras (met een vriendelijke gastvrouw - wat niet van de gastheer kon worden gezegd ) waar we ons te goed deden aan blonde Leffe van het vat. Het smaakte dermate dat Leo niet verder wilde vooraleer hij er nog een 'geklutst' had.
De terugweg verliep aan een strak tempo. Vooral Ronny manifesteerde zich aan de kop van de groep. Op een bepaald ogenblik had hij zelfs een kloof van een driehondertal meter geslagen; maar net zoals in de Tour werd hij ingerekend
De après-rit vond ditmaal in café Den As plaats, omwille van BBQ-festiviteiten in het lokaal. Gezien het late aankomstuur (het was al na zessen) haakten enkelen af. De voorzitter had onze plaatsjes vrij gehouden, en Linda zorgde voor een lekker hapje.
Ziehier de finale schikkingen voor de rit naar Zeeland van volgende zaterdag.
Vertrek aan het lokaal om 8u00. Christ stelt zijn camionette ter beschikking - waarvoor heel veel dank - zodat iedereen meekan. Breng, indien mogelijk, een deken mee om je fiets af te schermen.
Er zijn nog enkele vrijwilligers nodig om met de auto te rijden.
Wil iedereen die meegaat hier een reactie plaatsen als bevestiging van deelname. Het zal de organisatie een pak vergemakkelijken.
Ondanks een dreigende drash nationale stonden er toch 12 Placora's om 9u30 klaar om hun Belgisch gevoel kenbaar te maken. Onder hen heel wat 'toeristen' - waaronder uw dienaar - terug uit vakantie.
Na enig overleg werd er besloten om de oude woensdagrit met kleine uitbreiding te rijden. Onder leiding van Georges en Daniël werd er aan een flink tempo van start gegaan. Ook bakker Jean-Pierre deed zijn duit in het zakje.
Alles ging vlot tot even voor Jabbeke, waar uw dienaar door een stuk glas met een platte achterband werd opgezadeld. Vele handen maken licht werk, en binnen de kortste keren konden we verder.
De terugweg ging langs het vernieuwde jaagpad en het kanaal, via Oudenburg naar het lokaal, waar Andrea en de voorzitter ons opwachten. De frisse pint op het terras smaakte overheerlijk.
Volgende zaterdag afspraak om 14u00 voor de Keuneleute.
"Da't lang geleden was..." da we nog een maison geproefd hadden was reden genoeg (ook de windrichting nodigde uit ...) om de tocht naar Bray-Dunes met volle moed aan te vatten. Twaalf Placora's en 1 gastrijder (Glenn junior, die wel centjes had meegekregen van oma voor een chocomelk maar wiens budget ruim onvoldoende bleek voor een T.G. ) brachten het totaal op een onheilspellende 13 man . Via Wilskerke en over Slype werd de strakke wind getrotseerd (4 à 5 BF?) zodat we via Cabourg ons grensoverschrijdend stamcafé met een bezoekje konden vereren. De patron stond ons traditiegetrouw al op te wachten en een paar minuten later werden op de dis al de nodige "maisons" geprepareerd. Bij de eerste werd geklonken op de spoedige terugkeer van de onfortuinlijke Zorro , de tweede was een hommage aan onze secretaris die momenteel met een blinkende schedelpan in zijn cabrio de Italiaanse wegen onveilig maakt. R.M. mompelde nog iets van een derde "for the road" vooraleer we, wind in 't gat, de terugtocht aanvatten maar algauw zou blijken dat , wat hem betreft, "it takes two to tango" iets beter van toepassing zou zijn want aan de eerste verkeerslichten waar halt diende te worden gehouden, plofte hij zowaar zijwaarts tegen het decor. Met vereende krachten (groepsgevoel weet je wel) werd onze piconero terug op zijn paard gehesen en konden we zonder een enkel incident de terugweg afhaspelen. Memé Andrea had een efforke gedaan op culinair gebied en de 33's en witte smaakten als vanouds.
OPGELET : woensdag wordt er, op uitdrukkelijk verzoek van Albert en Paola, gereden om 9u30 !!
- mochten onze Douchy-vrienden mee met de groep van de BV's. Wij hielden ons veiligheidsgewijs enigszins in de luwte, maar Georges slaagde er toch in om ettelijke plaatsen op te schuiven zodat hij, toen de definitieve start gegeven werd, met de eerste meekon.
. Rond zes uur kwamen de wolken opnieuw opzetten, wat twaalf Placora's er niet van weerhield om de traditionele tocht naar Stuivekenskerke aan te vatten.
. Dankzij de vaardige handen van postbode Daniel was het euvel binnen de kortste keren hersteld 
.
. De buienradar voorspelde regen vanaf 3u30, Frank Deboosere was optimischer.
. Niettemin een schitterend parcrours!
. We probeerden het eventjes nog door bij te pompen en Noël de raad te geven zijn edele delen in zijn nek te leggem om zo het gewicht meer naar achteren te plaatsen 
.
. Uiteindelijk was het Paul J. die het haalde voor uw dienaar, en zo de stand van de dag op 1-1 bracht.
.
. Het zal dus van de wind - en regen - afhangen welke terras we opzoeken.
, maar iedereen houdt dapper vol.. Renaud Viaene is nu zodanig in de groove dat hij de richtinswijzers in de wind slaat. Na enig gebrul en gefluit kan hij ter orde worden geroepen.
