Zestien Placora's en een paar gastrijders voor wat beloofde een mooie rit te worden: ideale temperatuur, zonnetje en een lichte wind voor de verkoeling . Het werd een prettig weerzien met Zorro, die voor 90 % (naar eigen zeggen) hersteld is van zijn schouderleed. Voor de start werd er opnieuw duchtig gerekend voor de kampioenstitel en het podium: George opnieuw afwezig en Steve die negen ritten zal missen door vakantie...
Na 1.7 km was het alweer prijs: Noël plat. We verdenken zijn vrouw van sabotage als straf voor zijn esbattementen van vorige woensdag . Van dan af was het full speed ahead. Het tempo zakte nooit onder de 34, met langs de IJzer pieken van 39. Eventjes werd er om enige redelijkheid geroepen (en terecht), maar door de band kon iedereen vlot meedraaien.
Aan de draai van de Vicogne in Stuivekenskerke was het dan plots alle remmen dicht om doorgang te geven aan de vliegende brigade van onze Douchy-vrienden. Enig respect voor andere weggebruikers - wielertoeristen blijkt hen vreemd . Gelukkig geen ongelukken en op naar de eerste spurt.
Geert, Christophe en Renaud V deden het voorbereidende kopwerk; zo goed zelfs dat er een scheur in het peloton ontstond. Uw dienaar had het geluk om in het eerste groepje te zitten en won dan nog tot zijn eigen verbazing te spurt .
Velen onder ons zitten blijkbaar midden in hun voorbereiding voor de Belcanto, want nog altijd bleef het hoge tempo aangehouden.
De eindspurt verliep nogal verwarrend, niet in het minst omdat een van de gastrijders het nodig vond om een 'ontsnapping' te plaatsen. Hierop werd gepast gereageerd - niet dus . Uiteindelijk was het Paul J. die het haalde voor uw dienaar, en zo de stand van de dag op 1-1 bracht.
Zoals gewoonlijk was de après bij Andrea best ok.
Ten slotte nog een warme oproep om vrienden en kenissen mee uit te nodigen op de BBQ van 28 augustus. Deelname bedraagd 14 euro.
Volgende leden hebben - of zullen - zich ingeschreven voor de Belcanto op maandag 23 augustus: Renaud V, Danny G, Tonio P., Jean S.en Christophe S. Wie zich ook geroepen voelt, gelieve zo vlug mogelijk te reageren. We vertrekken om 16u00 aan het lokaal.
Vijf Placora's die voor 9u30 uit hun bed waren gerold.
Onder leiding van facteur Daniël ging het richting Oostduinkerke. We maakten er op de doorrit een toeristische sightseeingtocht van, met ondertussen lichte interval door duin op - duin af te rijden. Heel wat andere fietsers hadden ook het gedacht om een zondagrit te maken; veel trafiek dus en uitkijken.
In Oostduinkerke waren we even het noorden kwijt; uiteindelijk vonden we de weg richting Koksijde. Daar sloegen we linksaf en zochten we de vaart op. Ook al geen zo'n goed gedacht, want weer veel volk.
Dan maar weer terug grote baan, richting Nieuwpoort om dan verder via de vaart en langs het huis van opa Christ (le régional de l'étape) naar het lokaal te rijden. Uw dienaar kon echter niet stoppen vanwege familiale verplichtingen. Voor de roddels aan de toog zullen jullie dus moeten wachten op de reacties.
1. Christ wil geen geld voor het gebruik van zijn camionette voor onze trip naar Zierikzee! Het bestuur heeft daarom besloten dat al wie vorige zaterdag de Zeelandrit heeft gereden twee euro in het potje steekt. We rekenen op jullie eerlijkheid!
2. Wat het potje betreft: feit is dat er enkelen onder ons zijn die zelden of nooit meekomen naar het lokaal, en dus ook zelden of nooit een bijdrage leveren voor het potje. Na onderling overleg heeft het bestuur dan ook besloten om daar rekening mee te houden op het eindejaarssouper. Het zal dus niet zo zijn dat iedereen van de pot zal kunnen genieten. De voorzitter zal een waterdicht systeem met bonnetjes uitwerken.
3. Het staat voor de BBQ iedereen vrij om vrienden en kenissen mee te brengen: hoe meer hoe beter in feite, het kan de clubkas maar ten goede komen.
4. Volgend seizoen wordt er opnieuw uitgekeken naar een nieuwe uitrusting. Dankzij onze sponsor en de hulp van velen zal iedereen er opnieuw piekfijn bijrijden.
De buienradar voorspelde weinig goeds: regen om 18u30 vanaf het westen . Toch stonden er elf - pardon twaalf, want leider Steve, die bij afwezigheid van Richard het boek bijhield, was eerst Georges vergeten te noteren !!! - Placora's en enkele gastrijders aan de start. Enfin, dat was het plan, tot Pascal M. vaststelde dat zijn zadel los zat; goede raad was duur... Moest hij nu tweemaal te reke verstek geven Uiteindelijk kon Eric Design Bike uitkomst brengen en herstelde hij het euvel aan een vriendenprijsje (11 euro 20 cent) .
Met dreigende regenwolken en een stevige tegenwind reden we richting Nieuwpoort. Er werd vlot rondgedraaid zodat er constant rond de 30 per uur werd gereden. Iedereen deed zijn deel en niemand in de problemen.
Langs de IJzer werd het tempo nog opgetrokken; op sommige stukken hadden we al wat wind mee, wat de zaak vooruithielp .
Tot voorbij Stuivekenskerke konden we het zo goed als droog houden, enkele druppels niet te na gesproken. Maar dan gingen de hemelsluizen open en kwam de regen met bakken naar beneden . Er werd dan ook wijselijk besloten om de grote baan te volgen en het ommetje aan Schore te laten voor wat het was. In ware Tour-stijl werd de rit geneutraliseerd; een spurt op de brug kwam er dus ook niet.
We waren zodanig doorweekt dat iedereen - met uitzondering van Renaud en Noel - besloot om rechtstreeks naar huis te gaan en in een warm bad te kruipen. Enkelen, waaronder uw dienaar, keerden dan nog terug naar het lokaal voor de nabespreking. Daar troffen we naast de hogervernoemden ook Remi, Steve en Christ aan, die in het weekend opa was geworden. Tournée générale dus!
En uiteindelijk kwam ook nog de voorzitter langs, zodat de sfeer er helemaal in zat.
De weersvoorspellingen voor volgende zaterdag zeggen weinig goeds . Het zal dus van de wind - en regen - afhangen welke terras we opzoeken.
Met nog twee maand competitie voor de boeg wordt het uitkijken naar de einduitslag; veel verschuivingen zijn er niet, hoewel iedere plaats hard bevochten wordt. Leider Steve heeft een comfortabele voorsprong uitgebouwd; maar voor de overige plaatsen binnen de top tien gaat er harder aan toe. Georges neemt de derde plaats in van Paulino (ondanks zijn afwezigheid vorige zaterdag). Opmerkelijk is de opmars van facteur Daniel, die opnieuw de top tien binnen duikelt.Niets is definitief en sommigen moeten nog op vakantie. Spannend!
7u30. De wolken pakken dreigend samen in het westen. De buienradar voorspelt weinig goeds: regen tussen 7u55 en 10u. En zo geschiedde.
Ondanks deze dreiging toch 12 Placora's op de afspraak. We schuilen zwijgend in Christ zijn camionette; dit ziet er niet goed uit . Pascal M. ziet het niet meer zitten na de ochtendlijke regenrit van de Opex en keert huiswaarts. Georges verdwijnt om 7u55 om nog onverklaarbare redenen... . We moeten hoe dan ook om 8u00 vertrekken, want om 8u15 hebben we afsrpaak met Pascal D.
Dan maar met tien met de auto naar Breskens. Hoe verder we richting Nederland rijden, hoe meer de regen afneemt. In Breskens druppelt het nog lichtjes, en eens in Vlissingen aangekomen is het - geloof het of niet - helemaal droog. En voor de rest van de dag zal het zo blijven.
De wind blaast fors vanuit het noordwesten, zodat de eerste helft van ons parcours bijzonder vlot verloopt. Richard leidt ons langs bijzonder mooie fietspaden richting waterkering. Waarlijk een imponerend zicht. Iedereen is het er over eens dat die Hollanders hier toch iets bijzonders gepresteerd hebben.
In Zierikzee wordt haltgehouden voor de lunch. Eetcafe Marktzicht vergast ons op overheerlijke mosselen (de foto's volgen...). Wie ooit eens in de buurt is, moet er zeker eens langs. Je krijgt er effectief een emmer mosselen! De weekdieren worden rijkelijk overgoten met Triple Affligem (9.5°), zodat de stemming er nu zeker inzit. Jean Pierre Bakker zorgt dat alle borden gevuld blijven.
En dat is wel nodig, want de terugweg kondigt zich aan: eerste obstakel is de Zeelandbrug: 6 km met de wind boets op de kop. Bij sommigen draaien de mosselen in de maag , maar iedereen houdt dapper vol.. Renaud Viaene is nu zodanig in de groove dat hij de richtinswijzers in de wind slaat. Na enig gebrul en gefluit kan hij ter orde worden geroepen.
Ondertussen heeft Remi te kampen met een 'tette' op zijn achterband. In Domburg wordt een terras gezocht om even te bekomen, maar alles is daar bezet. We rijden door naar West-Kapelle en vinden daar wel een afspanning. Remi lost lichtjes zijn achterband, in de hoop dat hij het zal uithouden tot in Vlissingen..
Helaas, we zijn nog maar goed en wel in de duinbosjes of er weerklinkt een luide knal. Rem's achterband heeft het definitief begeven. Goede raad is duur, want de buitenband (net gekocht in Decathlon, en blijkbaar van brolkwaliteit) is ook geraakt. Een briefje van 5 euro, een stukje plastic, een condoom...? Uiteindelijk wordt het euvel verholpen met een stukje plastic handschoen van leider Steve. Waarom hij dit in zijn materiaaltasje heeft zitten is onduidelijk, en wij verkiezen om hier ook geen nader onderzoek naar te doen.
Remi uit de nood en wij dus verder om de rest van een overgetelijk rit af te werken.
Dank aan Rich voor het initiatief, aan Christ voor het gebruik van zijn camionette en aan alle deelnemers voor een schitterende dag. Hopelijk beklaagt Georges het zich niet al te veel, want misschien kost zijn afwezigheid hem wel een top drie plaats in het eindklassement.
De ideale weeromstandigheden zorgden ervoor dat WTC Placora zo goed als voltallig aan de start verscheen. Enkel Tonio (nog eventjes out met schouderblessure) en Jean Pierre Bakker (vakantie?) en Noël (weerspannige kopserie) waren de vaste waarden die ontbraken op het appèl. Bovendien waren er nog vier gastrijders op de afspraak, die zich overigens netjes aan de afspraken hielden - waarvoor dank. We worden werkelijk populair .
Een kopgroep van vijf bepaalde het tempo. Met een gemiddelde van om en bij de 32 per uur werd het traditionele parcours afgehaspeld. Langs de IJzer ging het nog iets gezwinder en draaiden we rond aan zo'n 35.
Voor een keer waren de weergoden ons gunstig gezind. Voorbij Stuivekenskerke draaide ook Aolus zijn kar, zodat we opnieuw een duwtje in de rug kregen.
De kopgroep was ondertussen van samenstelling veranderd, en dat zou zijn gevolgen hebben. Leider Steve en Porto Paulino (later op de avond werden ze omschreven als Bassie en Adriaan ) namen de groep op sleeptouw en slaagden er in tussen Schore en Sint Pieterskapelle om rechtdoor te rijden in plaats van linksaf te slaan. Hilariteit alom dus , en ook het tempo naar de vaantjes .
De spurt op de brug werd vooraf gegaan door een Schleck - Contador toestand: quasi sur place door de kandidaat winnaars en iedereen die naar iedereen kijkt . Uw dienaar zette zich dan maar op kop en zette de groep af voor de helling. Uiteindelijk was het Guy die het haalde van Sven VDW en Georges.
In Slijpe was het alweer Paulino die voor animo zorgde: plat! Hij gaf er een demonstratie van zijn kunnen in het vervangen van een bandje, voorzien van de nodige commentaren door de omstaanders .
De rest van de terugweg verliep rimpelloos. De spurt aan Spegelaere werd voorbereid door Renaud V en Guy. Een gastrijder bracht uw dienaar in ideale stelling. Na een stevige spurt met leider Steve mocht ik nog eens aan het langste eind trekken, wat enige tijd geleden was .
De après verliep in opperbeste stemming. Remi trakteerde de hele bende voor zijn verjaardag; het was wel met een weekje vertraging, maar dat vonden we helemaal niet erg. Er zijn er die ons geduld nog langer op de proef stellen Een regenvlaag dwong ons ertoe om Andrea langer gezelschap te houden dan voorzien. Ook dit trokken we ons niet al te erg aan...
De definitieve regeling voor volgende zaterdag werd getroffen:
we vertrekken om 8u00 stipt; Geert rijdt met de camionette van Christ, Renaud V, Georges en Richard zorgen voor extra vervoer. Het spreekt vanzelf dat de kosten door alle deelnemers worden gedeeld. Je hoeft geen lunchpakket mee te nemen, aangezien we in Zierikzee ruim de mogelijkheid hebben om ons te bevoorraden. Een rijsttaartje is niettemin altijd lekker voor onderweg.
De voorzitter draagt vrijdag eieren naar de Arme Klaren zodat we van buien gespaard zullen blijven.
Het is er dan toch van gekomen. Hoewel de wind niet ideaal zat, werd er besloten om de Keuneleute te rijden.
Vijftien Placora's en drie gastrijders trokken onder leiding van Daniël richting Koekelare, om dan via Werken en Kortemark Westrozebeke te bereiken. De klimmers onder ons waren best in hun nopjes met onder andere de Poggio en de bultjes rond Houthulst op het programma.
De rit werd gekenmerkt door platte banden: eerst Leo, dan Steve en tenslotte Danny Geril. De diverse gemeente- en stadsbesturen worden bij deze vriendelijk verzocht om eens de bezem uit de kast te halen.
In Westrozebeke wachtte ons een leuk terras (met een vriendelijke gastvrouw - wat niet van de gastheer kon worden gezegd ) waar we ons te goed deden aan blonde Leffe van het vat. Het smaakte dermate dat Leo niet verder wilde vooraleer hij er nog een 'geklutst' had.
De terugweg verliep aan een strak tempo. Vooral Ronny manifesteerde zich aan de kop van de groep. Op een bepaald ogenblik had hij zelfs een kloof van een driehondertal meter geslagen; maar net zoals in de Tour werd hij ingerekend
De après-rit vond ditmaal in café Den As plaats, omwille van BBQ-festiviteiten in het lokaal. Gezien het late aankomstuur (het was al na zessen) haakten enkelen af. De voorzitter had onze plaatsjes vrij gehouden, en Linda zorgde voor een lekker hapje.
Ziehier de finale schikkingen voor de rit naar Zeeland van volgende zaterdag.
Vertrek aan het lokaal om 8u00. Christ stelt zijn camionette ter beschikking - waarvoor heel veel dank - zodat iedereen meekan. Breng, indien mogelijk, een deken mee om je fiets af te schermen.
Er zijn nog enkele vrijwilligers nodig om met de auto te rijden.
Wil iedereen die meegaat hier een reactie plaatsen als bevestiging van deelname. Het zal de organisatie een pak vergemakkelijken.
Ondanks een dreigende drash nationale stonden er toch 12 Placora's om 9u30 klaar om hun Belgisch gevoel kenbaar te maken. Onder hen heel wat 'toeristen' - waaronder uw dienaar - terug uit vakantie.
Na enig overleg werd er besloten om de oude woensdagrit met kleine uitbreiding te rijden. Onder leiding van Georges en Daniël werd er aan een flink tempo van start gegaan. Ook bakker Jean-Pierre deed zijn duit in het zakje.
Alles ging vlot tot even voor Jabbeke, waar uw dienaar door een stuk glas met een platte achterband werd opgezadeld. Vele handen maken licht werk, en binnen de kortste keren konden we verder.
De terugweg ging langs het vernieuwde jaagpad en het kanaal, via Oudenburg naar het lokaal, waar Andrea en de voorzitter ons opwachten. De frisse pint op het terras smaakte overheerlijk.
Volgende zaterdag afspraak om 14u00 voor de Keuneleute.
"Da't lang geleden was..." da we nog een maison geproefd hadden was reden genoeg (ook de windrichting nodigde uit ...) om de tocht naar Bray-Dunes met volle moed aan te vatten. Twaalf Placora's en 1 gastrijder (Glenn junior, die wel centjes had meegekregen van oma voor een chocomelk maar wiens budget ruim onvoldoende bleek voor een T.G. ) brachten het totaal op een onheilspellende 13 man . Via Wilskerke en over Slype werd de strakke wind getrotseerd (4 à 5 BF?) zodat we via Cabourg ons grensoverschrijdend stamcafé met een bezoekje konden vereren. De patron stond ons traditiegetrouw al op te wachten en een paar minuten later werden op de dis al de nodige "maisons" geprepareerd. Bij de eerste werd geklonken op de spoedige terugkeer van de onfortuinlijke Zorro , de tweede was een hommage aan onze secretaris die momenteel met een blinkende schedelpan in zijn cabrio de Italiaanse wegen onveilig maakt. R.M. mompelde nog iets van een derde "for the road" vooraleer we, wind in 't gat, de terugtocht aanvatten maar algauw zou blijken dat , wat hem betreft, "it takes two to tango" iets beter van toepassing zou zijn want aan de eerste verkeerslichten waar halt diende te worden gehouden, plofte hij zowaar zijwaarts tegen het decor. Met vereende krachten (groepsgevoel weet je wel) werd onze piconero terug op zijn paard gehesen en konden we zonder een enkel incident de terugweg afhaspelen. Memé Andrea had een efforke gedaan op culinair gebied en de 33's en witte smaakten als vanouds.
OPGELET : woensdag wordt er, op uitdrukkelijk verzoek van Albert en Paola, gereden om 9u30 !!
Met 13 aan de start van een snikhete zaterdag. Dat moest en zou voor problemen zorgen. Eerst miste Antoine het nieuwe fietspad: is tenslotte maar 5 meter breed. En later liefst 3 lekke banden voor respectievelijk Remi, Noël en Antoine. Voor Remi en Noël de derde maal op rij Met hulp van onze technieker/facteur Daniël en Tone werden de verse banden gelegd. Aan een stevig tempo werd er halt gehouden in de Leute in Oeren. Georges reed eventjes verkeerd en belandde zo bijna in Potje Paté. Na enkele Hellekapelles en Leffes van 't vat, werd de terugtocht aangevat. De wind was ondertussen gedraaid naar het noordwesten zodat we de wind niet echt in 't gat hadden. Door al de lekke banden kwamen we te laat voor de aankomst van de tour, zodat we dan maar op Andrea's terras belandden. Aangezien ikzelf nog moest gaan werken , kan ik niet verder uitwijden over de verdere gesprekken. Er werd in ieder geval afgesproken om gezamenlijk de wereldbekerfinale te volgen in ons lokaal. Geert bleek de "kenner" te zijn want hij mocht de pot naar Leffinge meenemen.
Vijftien Placora's aan de start. De weersomstandigheden zijn ideaal: zuidwestenwind en een temperatuur van om en bij de 22°.
Al vlug even kort oponthoud langs de vaart: Remi moet zijn wiel vastzetten. Het tempo draait tussen de 30 à 32 per uur. Er wordt rustig rondgedraaid, iedereen kan vlot mee. Langs de IJzer gaat het iets vlugger, maar geen problemen.
Op de terugweg wordt op de weg naar Schore de gas even opengedraaid. Christophe, Geert, Tone en uw dienaar maken een molentje en in ware Tour-stijl rijden we met 38 per uur langs Vlaanderens wegen. Vlak voor Schore rijdt Noël plat, zodat we gedwongen moeten halthouden. Daniël repareert het zaakje binnen de kortste keren; we kunnen doorrijden aan een opnieuw normaler tempo.
In de aanloop naar de spurt op de brug worden er complotten gesmeed: uw dienaar en Geert zijn bereid om - tegen grof geld weliswaar - voor Jean-Pierre een gat te laten vallen. De ex-bakker gaat er als een speer vandoor. Even consternatie in het peloton, dat dergelijke move niet had verwacht. In extremis zetten dokter Yves, Christophe en Georges de achtervolging in. Vlak voor de meet wordt JP bijgehaald en komt Georges als eerste boven.
Voorbij Slijpe is het weer van dat: ditmaal rijdt Remi plat. Opnieuw is Daniël repareur van dienst. Tijdens het laatste deel zijn het vooral dokter Yves en Christophe die het kopwerk verrichten.
De eindspurt verloopt enigszins verward vanwege het laten vallen van gaten. Guy is de slimste en haalt het met voorsprong op uw dienaar.
Nog dit: komende twee weken zult u het zonder mijn bijdragen moeten doen vanwege een reisje naar Paulo Bettini. Ciao ragazzi!
31 juli: rit door Zeeland onder leiding van Richard. Vertrek aan het lokaal om 8u. Met de auto naar Breskens, dan oversteek met het veer. Details volgen.
Hieronder het verslag van de zaterdagrit dat Geert opstuurde, met dank. Met het nabije verleden in het achterhoofd liet uw dienaar de regenkelk aan hem voorbijgaan. Er waren er die een andere mening waren toegedaan; de gevolgen laten zich raden.
Ondanks de dreigende berichten van weerman Frank en de weinig goeds voorspellende beelden op de buienradar, toch 12 Placoras en 1 gastrijder aan de start.
Tijdens het voorafgaandelijk overleg vielen al de eerste druppels. Om de regen te vermijden werd besloten om langs de kust te blijven.
De tempo van de druppels verhoogde stelselmatig en eens aan Rattevalle was het echt wel goed aan het regenen.
In Mannekesvere ontstond enige verwarring. Richard, Noel en Antoine vonden het welletjes en deden demitour. De rest besloot onder het motto we zijn toch al nat om door te zetten.
Ondanks de regen verliep de rit in opperbeste stemming. Enkel Pollino was er het hart van in dat zijn nieuw ros weeral gedoopt werd. De schouder van Steve deed nog zeer van zijn spectaculaire val tijdens onze vorig uitgeregende rit. Hij hield daarom voor alle veiligheid steeds een ruime afstand van het peleton.
De rit verliep verder langs de IJzer tot aan de dodengang, terug naar Stuivekenskerke en Booitshoeke. Aan De landman gekomen hield de regen op en bleken de wegen er zelfs droog bij te liggen.
Onder impuls van Renaud Vdw ging het richting Veurne, Wulpen, Oostduinkerke, Nieuwpoort, Rattevalle, Wilskerke, om dan via de afsluiting van Ostend Aiport naar de Torhoutsesteenweg te rijden.
In de voorlaatste bocht van deze tocht ging het echter mis. Tonio schoof weg in een put en landde hard op de rechterschouder. Na eventjes bekomen te zijn, en terwijl Pollino de plaatselijke boerin ging inschatten, kroop hij met een stevige grimas terug op de fiets. Dat het echt wel pijn deed mocht blijken uit het feit dat hij een jonge deerne met ultra-mini rok volledig gemist heeft.
Bij Andrea aangekomen, kon Pollino de toestand van zijn Eddy Merckx niet meer aanzien. Hij stormde het berghok in, haalde de waterslang uit en begon zijn fiets af te spuiten. Dit tot grote consternatie van Andrea, want hij deed dit gewoon binnen. De rest volgde zijn voorbeeld maar deed dit braafjes buiten op het terras.
Daarna volgde een ruime dé-briefing van de rit, terwijl de Duitsers de Argentijnen in een depressie storten, en ook nog de proloog van den Tour gevolgd werd.
De voorzitter en ook Noel kwamen langs. De laatste wist ons te melden dat hijzelf en ook Antoine nog plat gevallen waren tijdens hun terugkeer. Net toen ik besloot terug richting Leffinge te trekken, kreeg Pollino nog een telefoontje van Tonio. Hij had ondertussen al fotos laten nemen van de schouder. Er zou een kleine breuk vastgesteld zijn en er wordt hem 4 weken rust opgelegd. Bij deze alvast veel beterschap toegewenst.
16 leden en 1 gastrijder aan de start en onze secretaris als belangrijkste afwezige. hopelijk verliep de proclomatie goed in Pegasus en kan Jean zaterdag de troepen opnieuw op sleeptouw nemen. Paul en Geert konden moeilijk de reeds geëtaleerde vorm van zondag verbergen en wonnen respectievelijk de bult en de eindsprint. de voorzitter wachtte ons op op het zonovergoten terras en vergaste ons op een interessant verhaal over jeanetten en portugees voetbal .... viva espana klonk het van alle kanten en de eerste ronde werd ingezet plannen werden gesmeed voor een hollandse rit op 31/7 ondergetekende vertrekt zaterdag voor een weekje hoogtestage in de provence verslag vanop de mont ventoux volgt waar ik roland hoop te treffen die al sinds jaar en dag de streek van bédoin onveilig maakt
. Het werd een prettig weerzien met Zorro, die voor 90 % (naar eigen zeggen) hersteld is van zijn schouderleed. Voor de start werd er opnieuw duchtig gerekend voor de kampioenstitel en het podium: George opnieuw afwezig en Steve die negen ritten zal missen door vakantie...
. Van dan af was het full speed ahead. Het tempo zakte nooit onder de 34, met langs de IJzer pieken van 39. Eventjes werd er om enige redelijkheid geroepen (en terecht), maar door de band kon iedereen vlot meedraaien.
. Gelukkig geen ongelukken en op naar de eerste spurt.
.
. Uiteindelijk was het Paul J. die het haalde voor uw dienaar, en zo de stand van de dag op 1-1 bracht.
naar het lokaal te rijden. Uw dienaar kon echter niet stoppen vanwege familiale verplichtingen. Voor de roddels aan de toog zullen jullie dus moeten wachten op de reacties.
.
. Het zal dus van de wind - en regen - afhangen welke terras we opzoeken.
, maar iedereen houdt dapper vol.. Renaud Viaene is nu zodanig in de groove dat hij de richtinswijzers in de wind slaat. Na enig gebrul en gefluit kan hij ter orde worden geroepen.
.
Met hulp van onze technieker/facteur Daniël en Tone werden de verse banden gelegd. Aan een stevig tempo werd er halt gehouden in de Leute in Oeren. Georges reed eventjes verkeerd en belandde zo bijna in Potje Paté. Na enkele Hellekapelles en Leffes van 't vat, werd de terugtocht aangevat. De wind was ondertussen gedraaid naar het noordwesten zodat we de wind niet echt in 't gat hadden. Door al de lekke banden kwamen we te laat voor de aankomst van de tour, zodat we dan maar op Andrea's terras belandden. Aangezien ikzelf nog moest gaan werken 
