Hieronder het verslag van de zaterdagrit dat Geert opstuurde, met dank. Met het nabije verleden in het achterhoofd liet uw dienaar de regenkelk aan hem voorbijgaan. Er waren er die een andere mening waren toegedaan; de gevolgen laten zich raden.
Ondanks de dreigende berichten van weerman Frank en de weinig goeds voorspellende beelden op de buienradar, toch 12 Placoras en 1 gastrijder aan de start.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tijdens het voorafgaandelijk overleg vielen al de eerste druppels. Om de regen te vermijden werd besloten om langs de kust te blijven.
De tempo van de druppels verhoogde stelselmatig en eens aan Rattevalle was het echt wel goed aan het regenen.
In Mannekesvere ontstond enige verwarring. Richard, Noel en Antoine vonden het welletjes en deden demitour. De rest besloot onder het motto we zijn toch al nat om door te zetten.
Ondanks de regen verliep de rit in opperbeste stemming. Enkel Pollino was er het hart van in dat zijn nieuw ros weeral gedoopt werd. De schouder van Steve deed nog zeer van zijn spectaculaire val tijdens onze vorig uitgeregende rit. Hij hield daarom voor alle veiligheid steeds een ruime afstand van het peleton.
De rit verliep verder langs de IJzer tot aan de dodengang, terug naar Stuivekenskerke en Booitshoeke. Aan De landman gekomen hield de regen op en bleken de wegen er zelfs droog bij te liggen.
Onder impuls van Renaud Vdw ging het richting Veurne, Wulpen, Oostduinkerke, Nieuwpoort, Rattevalle, Wilskerke, om dan via de afsluiting van Ostend Aiport naar de Torhoutsesteenweg te rijden.
In de voorlaatste bocht van deze tocht ging het echter mis. Tonio schoof weg in een put en landde hard op de rechterschouder. Na eventjes bekomen te zijn, en terwijl Pollino de plaatselijke boerin ging inschatten, kroop hij met een stevige grimas terug op de fiets. Dat het echt wel pijn deed mocht blijken uit het feit dat hij een jonge deerne met ultra-mini rok volledig gemist heeft.
Bij Andrea aangekomen, kon Pollino de toestand van zijn Eddy Merckx niet meer aanzien. Hij stormde het berghok in, haalde de waterslang uit en begon zijn fiets af te spuiten. Dit tot grote consternatie van Andrea, want hij deed dit gewoon binnen. De rest volgde zijn voorbeeld maar deed dit braafjes buiten op het terras.
Daarna volgde een ruime dé-briefing van de rit, terwijl de Duitsers de Argentijnen in een depressie storten, en ook nog de proloog van den Tour gevolgd werd.
De voorzitter en ook Noel kwamen langs. De laatste wist ons te melden dat hijzelf en ook Antoine nog plat gevallen waren tijdens hun terugkeer. Net toen ik besloot terug richting Leffinge te trekken, kreeg Pollino nog een telefoontje van Tonio. Hij had ondertussen al fotos laten nemen van de schouder. Er zou een kleine breuk vastgesteld zijn en er wordt hem 4 weken rust opgelegd. Bij deze alvast veel beterschap toegewenst.
|