Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
26-09-2009
Laatste zaterdagrit van het seizoen
De warme herfstzon lokte 16 renners aan de start voor de laatste zaterdagrit van het seizoen. Potje Pâté was het doel. Via Leffinge en de Zwarte Weg reed de groep aan een gemiddalde van 30.5 per uur richting Alveringhem.
Geen platte banden of kettingbreuken onderweg deze keer.
Zoals aangekondigd zou op de terugweg de terras aan de vaart in Wulpen worden aangedaan. Mooie locatie, maar trage bediening.
De laatste etappe zorgde voor enige deining: eerst was Daniël VDW verdwenen (plassen), dan werd er in snokken gereden, en uiteindelijk was er een woordenwisseling tussen Roland en uw dienaar. Het meningsverschil ging over hoe uit de wind te rijden en ploegmakkers niet in de graskant te rijden .
Enfin, we zullen het waarschijnlijk nooit snappen, dus passons .
Woensdag laatste rit van het seizoen (wie het zie zitten kan morgen nog aan de bak). Afspraak om 17u45.
Donkere wolken, lichte motregen en toch nog met z'n negenen aan de start. Wat een onschuldig begin leek, zal - zo zal blijken - zware gevolgen hebben. Een vrachtwagen met bandenpech besmeurde de Torhoutsesteensweg tot aan de Oostendse Hallen. Geen erg voor ons, wij laveerden netjes om het obstakel heen en zetten koers richting Nieuwpoort. Tot we de bocht aan de Spuikom wilden nemen en Noël plots met een platte voorband te maken kreeg.
Dankzij koelbloedig ingrijpen kon hij zich nog in extremis rechthouden. Paulino bewees nogmaals zijn nut in de ploeg als expert bandenvervanger, en na amper 5 minuten konden we verder. Langs de IJzer opnieuw een kort oponthoud om Noël's band even bij te pompen met Tone's wonderlijke bijpomppomp.
Het begon, ondanks het feit dat we een kwartier vroeger gestart waren, al een beetje te donkeren. Langs de IJzer weer van dat: deze keer was Renaud VDW het slachtoffer. Op advies van Georges werd een kortere weg naar Stuivekenskerke ingeslagen. Na enkele honderden meters opnieuw pech: Roland plat. Het begon Noël al te dagen: het rubber van de kapotte vrachtwagenband dat we hadden opgepikt langs de Torhoutsesteenweg speelde ons parten.
Er werd besloten om rechtsomkeer te maken; tussen Slijpe en Leffinge ons even tussen de Douchy's gevoegd (en dus aan 55 gereden ), om dan even verder alweer met een platte band te worden geconfronteerd. Opnieuw Roland.
Uiteindelijk bereikten we het lokaal. Georges had al kerstverlichting aangebracht aan zijn fiets. Nadien bleek dat ook Paul J, Daniel en Pascal M niet ongeschonden uit de woensdagavondrit hadden afgemaald: kettingbreuk had roet in het eten gegooid.
Al met al een record pechavond.
Zaterdag afspraak om 14u00 voor de laatste officiële zaterdagrit: Potje Pâté en op de terugkeer nog een stop aan de brug in Wulpen. Iedereen op post!
25° C. doet een grote opkomst vermoeden; niet dus. Slechts 10 starters, want heel wat afzeggers omwille van allerhande redenen: bomen snoeien, rondrijden met oude moto's, etentjes, .... Maar niet getreurd. Er werd afgesproken om het gezapig te doen, en dat deden we dan ook Lo is een favoriete pleisterplaats, en Leo herleeft wanneer hij zijn thuisregio binnenrijdt.
We omzeilden Leffinge omwille van Leuren en reden in de heerlijke nazomerzon richting Caesarboom. Ostende Koerst zat nog in de benen, want we reden steeds rond de 33 per uur. Iedereen draaide vlot mee, dus geen probleem.
Op het terras in Lo werd Leo herkend door een oude liefde. Veel wou ze niet over hem kwijt, en hij ook niet over haar... Op de terugweg konden we even genieten van de juniorenkoers in Alveringhem. Leo moedigde om een of andere duistere reden iedere renner aan met "komaan Niels". Wordt hij misschien ook lid van de Niels Coussement Fan Club?
Na 85 km arriveerden we bij Andrea, mooi op tijd. De voorzitter bleek afwezig.
Windkracht 7, en toch nog 9 moedigen. De jeugd liet het evenwel afweten (vermoeidheid na Ostende Koerst ) en ook de leider in de rangschikking gaf niet thuis (is de buit al binnen ). Met vorige week in het achterhoofd werd omzichtig gestart. De windstoten langs de Nieuwpoortse spuikom zwiepten de groep van de ene kant van de weg naar de andere, zodat omzichtigheid geboden was. Er werd in twee waaiers gereden zodat iedereen mee kon draaien. Daniël VDW en Steve Kurt waren terug van weggeweest; niet de ideale omstandigheden om de draad weer op te pikken. Tijdens de terugweg werd besloten om de rit in te korten omwille van de extreme omstandigheden. Er werd dan ook niet gespurt op de brug.(één uitzondering niet meegerekend... ) Aan de rotonde in Slijpe reed een onverlaat bijna in op de groep ! Uiteindelijk haalden we na veel geduw en gepuf het lokaal en kon de Champions' League beginnen!
Volgende zaterdag rijden we - indien de wind het toelaat - naar Lo. Volgende woensdag start om 17u45.
Het moment van de waarheid was er ; een sportman moet zijn meerdere kunnen erkennen. Geen excuses deze keer, WTC Placora vaardigde een mooie delegatie af, maar anderen (lees onze blauwe vrienden ) kunnen harder fietsen.
Iedereen heeft het beste van zichzelf - en soms van een ander - gegeven. De vliegende aanvangskilometers deed voor heel wat onder ons de toerenteller in het rood slaan. Gaten in het peloton toerijden was er met de hevige wind niet bij, dus iedereen zat in zijn groepje en was gedoemd daar te blijven zitten.
Alleen Marre kon zich in de kopgroep handhaven en de eer van de ploeg hoog houden. Bij deze is Marre dan ook clubkampioen en mag hij deze titel een jaar lang met fierheid dragen.
Tot slot nog een dikke proficiat aan de 'Betonvelo's' voor de schitterende organisatie. Hopelijk tot volgend jaar!
Met z'n dertienen werd een korte voorbereidingsrit op Ostende Koerst gereden. Via Varsenaere reden we langs de vaart richting vismijn om het parcours van zondag te verkennen. De 'Betonvelo's' waren al druk in de weer om tenten en vaten op- en aan te slaan.
Omdat een zaterdagrit niet kan zonder tussenstop, werd besloten om het terras van de Armenonville aan te doen. Het hol van de leeuw dus Brugse Tripel, Blonde en Bruine Leffe allemaal van het vat, ja onze vrienden van Douchy weten wat er goed is!
Bij Andrea werden dan de laatste tactische besprekingen gehouden. Wat dat allemaal inhoudt zal op zondag duidelijk worden; hoe dan ook, Leo heeft opdracht gekregen een kaars aan te steken, en Anita zal op haar blote knieën gebeden tot het opperwezen richten, al dan niet met hoofddoek.
De dubbel van Marre in de woensdagrit van gisteren werd overschaduwd door een ontevreden secretaris die na het ventileren van zijn grieven het lokaal prompt verliet. De aanleiding van de onvrede was uiteraard niet ver te zoeken en was terecht. Als mede-schuldige kan ik enkel het volgende daarover zeggen : als je vooraan rijdt met de wind pal op de kop is het niet altijd gemakkelijk in te schatten wat er achteraan gebeurt en dringen geroep en gefluit meestal niet tot in de voorste gelederen door. De beste opmerkingen in deze context kwamen van Richard en onze voorzitter : de sterkhouders van de dag hoeven zich niet per sé te bewijzen vooraan in de groep maar nemen beter in een tweede of derde waaier de renners die het iets moeilijker hebben op sleeptouw. Dus Jean, het is inderdaad niet leuk dat steeds dezelfde persoon de troepen tot de orde moet roepen (en niet altijd gehoor krijgt), en je hebt gelijk je ongenoegen te uiten MAAR JE HAD GROOT ONGELIJK het lokaal boos te verlaten want :
* je hebt de tourné general van Georges gemist (zelfs Renaud VDW was speciaal doorgereden !) * je hebt de collectieve vreugdeuitbarsting (exclusief de voorzitter) omtrent de overwinning van Janina moeten missen * je hebt de bbq overschotten van de voorzitter aan je neus zien voorbijgaan (alhoewel Richard daar niet rouwig om was) * je hebt de smaak van die 3de of 4de Stella (evengoed of beter als die 1ste ) niet kunnen ervaren * je hebt met een slecht gevoel de troepen verlaten terwijl dat na een aantal rondjes bij Andrea altijd heel anders aanvoelt
De groep is gesterkt uit deze ervaring gekomen en zal dat bewijzen met een klinkende prestatie op "Oostende koerst" van komende zondag !
renaud
ps net bericht gekregen van de Secretaris dat de Cava voor vrijdagavond al op het ijs staat ...
Er zijn 7 teams ingeschreven en er komen 57 renners aan de start.
Elk team moet zich voor de start (vanaf 10u.) aanmelden in het secretariaat om de rugnummers af te halen (veiligheidsspelden niet vergeten!). Iedere renner moet het wedstrijdblad ondertekenen (verzekering). De A en B-ploegen moet duidelijk van elkaar worden onderscheiden De eerste 5 renners van elk team tellen mee voor het eindklassement.
Blijkbaar zijn er nog problemen met het parcours; in het originele niet lukt zal er een alternatief worden voorzien ...???
Aolus, Koning der Winden, had er vandaag duidelijk zin in. Vanuit het zuidwesten blies hij zijn straffe adem recht in ons gezicht. Onder de kundige leiding van Richard ging het niettemin gezwind richting Palais du Picon. Met z'n dertienen draaiden we lekker rond. Hoewel, naarmate we de Franse grens naderden ging het alsmaar moeizamer met Georges. En toen kwam de aap uit de mouw: Georges was jarig en had dit gisterenavond iets te uitbundig gevierd. De jaren wogen blijkbaar zwaar, want Georges reed bijna achteruit. Gelukkig waren er enkele helpende handen om hem in de juiste richting te duwen. Dokter Yves maakte zich ernstig zorgen over George's toestand; een bruine Leffe zette hem evenwel terug op het rechte (allez, ja) pad. De rest van het gezelschap had zich ondertussen aan enkele Maisons tegoed gedaan. Met Aolus nu in ons gat ging het in gestrekte draf richting Andrea. Uiteindelijk behaalden we nog een gemiddelde van een kleine 30.
Met Ostende Koerst op zondag zal de zaterdagrit er anders dan anders uitzien: om 14u00 afspraak aan het lokaal, dan losrijden op de piste. Vandaar richting Armenonville om het eerste vochtverlies te compenseren. Na een korte decompressie keren we dan terug naar het lokaal.
De dreigende regenwolken zorgden er voor dat enkele gevestigde waarden (Renaud Viaene, Leo, Roland ...) hun paard op stal lieten staan.Ten onrechte overigens, en hadden ze de buienradar geraadpleegd dan hadden ze kunnen zien dat het zou droog blijven tot 21u30.
Veertien starters en één Douchysmurf (laten we afspreken dat gastrijders enkel in een neutrale outfit meerijden) gingen onder leiding van Sven VDW en Danny er van meet af aan fors tegen aan. Het gemiddelde ging nooit onder de 30. De voorbereiding op Ostende Koerst wordt blijkbaar ernstig genomen, want de waaiers draaiden vlot rond.
Niets bijzonders te melden tot aan de eerste spurt; na het oversteken van de grote baan ontstond er een klein breukje waardoor Noel, Georges en Sven VDW een voorsprong namen. Ze gingen door en wisten die te houden tot op de brug. Een niet echt reglementaire spurt, maar toch mooi gedaan.
Aan Slijpe werden we dan bijna van de baan gereden door de "rappe" Douchy's. Trouwens, Noel heeft in zijn historisch archief een oude opname gevonden van deze groep die u hier kunt bewonderen.
Iedereen ging zijn kans in de eindspurt, die schitterend door Georges op gang werd getrokken. Uiteindelijk mocht uw dienaar nog eens als eerste voorbij Spegelaere rijden
Zaterdag afspraak om 14u00 voor een eindeseizoensrit om een Picon. Richard is de reisleider. Hopelijk komen we allemaal samen terug aan
Veertien starters voor de klassieker naar Oeren. Na de theoretische en taktische besprekingen van woensdagavond was het moment van de praktijk aangebroken. De strakke zuidwester bood de ideale gelegenheid om de waaiers uit te proberen. En voorwaar, het lukte. Iedereen kon zijn steentje bijdragen, de ketting draaide rond en in geen tijd zaten we op het terras!
Daar wachtte ons een minder aangename verrassing: de Grimbergen worden niet langer in glazen van 33cl maar in 25cl geserveerd
Op de terugweg was het nu de beurt aan pechvogel Georges om plat te rijden. Veel tijd om te wachten hadden we niet, want iedereen moest naar een bbq
Hoogtepunt van de rit was ongetwijfeld het moment dat een zestal Douchysmurfen in ons wiel kwam zitten. Eerst wilden ze zich in ons peloton wringen, maar werden vriendelijk doch dringend verzocht achteraan post te vatten (elk met zijn bendje) . Helemaal hilarisch werd het toen ze aan het einde van de rit er nog een spurtje wilden uitpersen. Verstandig als we zijn trokken we de remmen dicht
Het bezoek aan Andrea was dus beperkt, maar toch lang genoeg opdat Zorro een tournée kon geven voor zijn verjaardag. De voorzitter had bovendien de opdracht gegeven om ons niet van stuutjes te voorzien. In de plaats kregen we al aperitiefhapjes.
De bbq dan.
Kort gezegd: een schitterende avond. Iedereen die kon komen was er. Het eten was lekker, de drank stroomde rijkelijk en de kas werd gespijsd. Rond 1 uur kon uw dienaar moe maar voldaan het licht doven. Met dank aan al wie heeft meegewerkt!
Op woensdagritten mag er al eens worden doorgereden. Dat mag van deze laatste zeker gezegd worden: een gemiddelde van om en bij de 33 per uur spreekt voor zich ! Het begon allemaal rustig, maar allengs ging het tempo de hoogte in. Ondanks de tegenwind werd langs de vaart constant boven de 30 gereden; langs de IJzer draaide het rond aan 35, met pieken van 37. En eenmaal Stuivekenskerke voorbij en wind in 't gat vlogen we richting Schore aan 40! De spurt over de brug werd ontregeld door een auto die in tegengestelde richting kwam aangereden. Een mooi excuus voor sommigen onder ons om deze kelk aan zich te laten voorbijgaan Er is nog hoop in deze wereld. Voor het eerste nam Georges het nieuwe fietspad aan Slijpe; oh ironie, drievierde van de bende deed het niet Nog eventjes tumult tussen Slijpe en Leffinge wanneer Daniël VDW de bende tot de orde roept; de Portugese vorm van Tonio (happy birthday ) zat daar voor veel tussen. Daniël was blijkbaar door een wesp gestoken, want vanaf Leffinge nam hij resoluut de kop, vloog over de Kromme Elleboog (ondanks alle eerder gemaakte afspraken) en zette koers richting eindstreep. Onder leiding van Marre werd de achtervolging ingezet. En van wespen gesproken: misschien een goed idee om de apotheek van Damiaan in de gaten te houden . Dr. Yves zette iedereen met een fenomenale eindspurt een neus. Tijdens de après werd de deelname aan Oostende Koerst druk besproken. De twee ploegen zijn volledig (zie aparte bijdrage). De theorie van waaiers en kettingen zal in de praktijk worden gezet tijdens de komende ritten. We zijn benieuwd . Uw dienaar verliet de vergadering rond 22 uur; hoe en wanneer anderen naar huis zijn gegaan zult u uit een andere bron moeten vernemen. Volgende zaterdag een kortere rit naar Oeren en Leo ziet het volledig zitten.
Veel leute en weinig keuns op deze zonovergoten zaterdagrit. Veertien starters gaan gezwind richting Westrozebeke. De vorm zit er bij velen in: het tempo is strak en onder de keundige leiding van Daniël worden de heuveltjes zonder problemen overwonnen.
De blonde Leffe van het vat smaakt voortreffelijk. Even wordt overwogen om er een historische rit van te maken en een bezoek aan Tyne Cot te brengen om er Tone's deskundige uitleg te kunnen aanhoren. Uiteindelijk wordt besloten om ons toch maar aan de vastgelegde route te houden en maar goed ook. Amper een vijftal kilometer op de terugweg rijdt Richard - alweer - plat. Hij verdient dit jaar zeker de prijs van de platte tube En ook uw dienaar blijft niet gespaard, want nog eens vijf kilometer verder is het weer van dat! Een opstandig nagel boort zich een weg in mijn achterband en dus psssssssssssssssssssssss
Er worden dan pogingen ondernomen om de verloren tijd in te lopen. Dokter Yves, Renaud V. en Zorro loodsen de bende aan 35 per uur richting Oostende. Georges Zoetemelk nestelt zich in Richard's wiel, die dit maar matig kan appreciëren
Op het terras bij Gilbertje (Andrea is er even niet) wordt dan de inschrijvingslijst voor Oostende Koerst ingevuld. Woensdag kan je ook nog je naam opgeven!
Niet vergeten: volgende week zaterdag BBS in de Schaperye. Aanvang 19u30.
Zonder onze secretaris, die zich mentaal volledig wilde voorbereiden op de 1ste competitiewedstrijd van ons wereldkustelftal, trotseerden twaalf dapperen + 1 gastrijder de hoge ozonwaarden en maalden aan een gemiddelde van een heel stuk boven de 30 het vertrouwde parcours af. Zowel op de brug als aan de finish was er echt niemand partij voor Marre , die hiermee zijn ambities voor het kopmanschap voor de komende 'Oostende koerst' extra in de verf zet. Een drietal 'vluggertjes' bij Andrea stelden ondergetekende in de gelegenheid nog voor de pauze op het Albertpark te geraken , blijkbaar ter inspiratie van de kustboys die er prompt de openingstreffer in ramden. Tijdens de 2de (en vooral de 3de) helft werden de secretaris en de voorzitter uiteraard uitvoerig gebriefd omtrent de vlekkeloos verlopen rit en blikten we al even vooruit op de zaterdagrit (olv Daniel VDW ?).
.
. 
), om dan even verder alweer met een platte band te worden geconfronteerd. Opnieuw Roland.
Lo is een favoriete pleisterplaats, en Leo herleeft wanneer hij zijn thuisregio binnenrijdt. 
) en ook de leider in de rangschikking gaf niet thuis (is de buit al binnen 
!
Op de site van de Belcanto Classic kan je heel wat wedstrijdbeelden bekijken; een proevertje in bijlage.
) zat daar voor veel tussen.
