Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
10-09-2009
TIJD VOOR BEZINNING ?
De dubbel van Marre in de woensdagrit van gisteren werd overschaduwd door een ontevreden secretaris die na het ventileren van zijn grieven het lokaal prompt verliet. De aanleiding van de onvrede was uiteraard niet ver te zoeken en was terecht. Als mede-schuldige kan ik enkel het volgende daarover zeggen : als je vooraan rijdt met de wind pal op de kop is het niet altijd gemakkelijk in te schatten wat er achteraan gebeurt en dringen geroep en gefluit meestal niet tot in de voorste gelederen door. De beste opmerkingen in deze context kwamen van Richard en onze voorzitter : de sterkhouders van de dag hoeven zich niet per sé te bewijzen vooraan in de groep maar nemen beter in een tweede of derde waaier de renners die het iets moeilijker hebben op sleeptouw. Dus Jean, het is inderdaad niet leuk dat steeds dezelfde persoon de troepen tot de orde moet roepen (en niet altijd gehoor krijgt), en je hebt gelijk je ongenoegen te uiten MAAR JE HAD GROOT ONGELIJK het lokaal boos te verlaten want :
* je hebt de tourné general van Georges gemist (zelfs Renaud VDW was speciaal doorgereden !) * je hebt de collectieve vreugdeuitbarsting (exclusief de voorzitter) omtrent de overwinning van Janina moeten missen * je hebt de bbq overschotten van de voorzitter aan je neus zien voorbijgaan (alhoewel Richard daar niet rouwig om was) * je hebt de smaak van die 3de of 4de Stella (evengoed of beter als die 1ste ) niet kunnen ervaren * je hebt met een slecht gevoel de troepen verlaten terwijl dat na een aantal rondjes bij Andrea altijd heel anders aanvoelt
De groep is gesterkt uit deze ervaring gekomen en zal dat bewijzen met een klinkende prestatie op "Oostende koerst" van komende zondag !
renaud
ps net bericht gekregen van de Secretaris dat de Cava voor vrijdagavond al op het ijs staat ...
Er zijn 7 teams ingeschreven en er komen 57 renners aan de start.
Elk team moet zich voor de start (vanaf 10u.) aanmelden in het secretariaat om de rugnummers af te halen (veiligheidsspelden niet vergeten!). Iedere renner moet het wedstrijdblad ondertekenen (verzekering). De A en B-ploegen moet duidelijk van elkaar worden onderscheiden De eerste 5 renners van elk team tellen mee voor het eindklassement.
Blijkbaar zijn er nog problemen met het parcours; in het originele niet lukt zal er een alternatief worden voorzien ...???
Aolus, Koning der Winden, had er vandaag duidelijk zin in. Vanuit het zuidwesten blies hij zijn straffe adem recht in ons gezicht. Onder de kundige leiding van Richard ging het niettemin gezwind richting Palais du Picon. Met z'n dertienen draaiden we lekker rond. Hoewel, naarmate we de Franse grens naderden ging het alsmaar moeizamer met Georges. En toen kwam de aap uit de mouw: Georges was jarig en had dit gisterenavond iets te uitbundig gevierd. De jaren wogen blijkbaar zwaar, want Georges reed bijna achteruit. Gelukkig waren er enkele helpende handen om hem in de juiste richting te duwen. Dokter Yves maakte zich ernstig zorgen over George's toestand; een bruine Leffe zette hem evenwel terug op het rechte (allez, ja) pad. De rest van het gezelschap had zich ondertussen aan enkele Maisons tegoed gedaan. Met Aolus nu in ons gat ging het in gestrekte draf richting Andrea. Uiteindelijk behaalden we nog een gemiddelde van een kleine 30.
Met Ostende Koerst op zondag zal de zaterdagrit er anders dan anders uitzien: om 14u00 afspraak aan het lokaal, dan losrijden op de piste. Vandaar richting Armenonville om het eerste vochtverlies te compenseren. Na een korte decompressie keren we dan terug naar het lokaal.
De dreigende regenwolken zorgden er voor dat enkele gevestigde waarden (Renaud Viaene, Leo, Roland ...) hun paard op stal lieten staan.Ten onrechte overigens, en hadden ze de buienradar geraadpleegd dan hadden ze kunnen zien dat het zou droog blijven tot 21u30.
Veertien starters en één Douchysmurf (laten we afspreken dat gastrijders enkel in een neutrale outfit meerijden) gingen onder leiding van Sven VDW en Danny er van meet af aan fors tegen aan. Het gemiddelde ging nooit onder de 30. De voorbereiding op Ostende Koerst wordt blijkbaar ernstig genomen, want de waaiers draaiden vlot rond.
Niets bijzonders te melden tot aan de eerste spurt; na het oversteken van de grote baan ontstond er een klein breukje waardoor Noel, Georges en Sven VDW een voorsprong namen. Ze gingen door en wisten die te houden tot op de brug. Een niet echt reglementaire spurt, maar toch mooi gedaan.
Aan Slijpe werden we dan bijna van de baan gereden door de "rappe" Douchy's. Trouwens, Noel heeft in zijn historisch archief een oude opname gevonden van deze groep die u hier kunt bewonderen.
Iedereen ging zijn kans in de eindspurt, die schitterend door Georges op gang werd getrokken. Uiteindelijk mocht uw dienaar nog eens als eerste voorbij Spegelaere rijden
Zaterdag afspraak om 14u00 voor een eindeseizoensrit om een Picon. Richard is de reisleider. Hopelijk komen we allemaal samen terug aan
Veertien starters voor de klassieker naar Oeren. Na de theoretische en taktische besprekingen van woensdagavond was het moment van de praktijk aangebroken. De strakke zuidwester bood de ideale gelegenheid om de waaiers uit te proberen. En voorwaar, het lukte. Iedereen kon zijn steentje bijdragen, de ketting draaide rond en in geen tijd zaten we op het terras!
Daar wachtte ons een minder aangename verrassing: de Grimbergen worden niet langer in glazen van 33cl maar in 25cl geserveerd
Op de terugweg was het nu de beurt aan pechvogel Georges om plat te rijden. Veel tijd om te wachten hadden we niet, want iedereen moest naar een bbq
Hoogtepunt van de rit was ongetwijfeld het moment dat een zestal Douchysmurfen in ons wiel kwam zitten. Eerst wilden ze zich in ons peloton wringen, maar werden vriendelijk doch dringend verzocht achteraan post te vatten (elk met zijn bendje) . Helemaal hilarisch werd het toen ze aan het einde van de rit er nog een spurtje wilden uitpersen. Verstandig als we zijn trokken we de remmen dicht
Het bezoek aan Andrea was dus beperkt, maar toch lang genoeg opdat Zorro een tournée kon geven voor zijn verjaardag. De voorzitter had bovendien de opdracht gegeven om ons niet van stuutjes te voorzien. In de plaats kregen we al aperitiefhapjes.
De bbq dan.
Kort gezegd: een schitterende avond. Iedereen die kon komen was er. Het eten was lekker, de drank stroomde rijkelijk en de kas werd gespijsd. Rond 1 uur kon uw dienaar moe maar voldaan het licht doven. Met dank aan al wie heeft meegewerkt!
Op woensdagritten mag er al eens worden doorgereden. Dat mag van deze laatste zeker gezegd worden: een gemiddelde van om en bij de 33 per uur spreekt voor zich ! Het begon allemaal rustig, maar allengs ging het tempo de hoogte in. Ondanks de tegenwind werd langs de vaart constant boven de 30 gereden; langs de IJzer draaide het rond aan 35, met pieken van 37. En eenmaal Stuivekenskerke voorbij en wind in 't gat vlogen we richting Schore aan 40! De spurt over de brug werd ontregeld door een auto die in tegengestelde richting kwam aangereden. Een mooi excuus voor sommigen onder ons om deze kelk aan zich te laten voorbijgaan Er is nog hoop in deze wereld. Voor het eerste nam Georges het nieuwe fietspad aan Slijpe; oh ironie, drievierde van de bende deed het niet Nog eventjes tumult tussen Slijpe en Leffinge wanneer Daniël VDW de bende tot de orde roept; de Portugese vorm van Tonio (happy birthday ) zat daar voor veel tussen. Daniël was blijkbaar door een wesp gestoken, want vanaf Leffinge nam hij resoluut de kop, vloog over de Kromme Elleboog (ondanks alle eerder gemaakte afspraken) en zette koers richting eindstreep. Onder leiding van Marre werd de achtervolging ingezet. En van wespen gesproken: misschien een goed idee om de apotheek van Damiaan in de gaten te houden . Dr. Yves zette iedereen met een fenomenale eindspurt een neus. Tijdens de après werd de deelname aan Oostende Koerst druk besproken. De twee ploegen zijn volledig (zie aparte bijdrage). De theorie van waaiers en kettingen zal in de praktijk worden gezet tijdens de komende ritten. We zijn benieuwd . Uw dienaar verliet de vergadering rond 22 uur; hoe en wanneer anderen naar huis zijn gegaan zult u uit een andere bron moeten vernemen. Volgende zaterdag een kortere rit naar Oeren en Leo ziet het volledig zitten.
Veel leute en weinig keuns op deze zonovergoten zaterdagrit. Veertien starters gaan gezwind richting Westrozebeke. De vorm zit er bij velen in: het tempo is strak en onder de keundige leiding van Daniël worden de heuveltjes zonder problemen overwonnen.
De blonde Leffe van het vat smaakt voortreffelijk. Even wordt overwogen om er een historische rit van te maken en een bezoek aan Tyne Cot te brengen om er Tone's deskundige uitleg te kunnen aanhoren. Uiteindelijk wordt besloten om ons toch maar aan de vastgelegde route te houden en maar goed ook. Amper een vijftal kilometer op de terugweg rijdt Richard - alweer - plat. Hij verdient dit jaar zeker de prijs van de platte tube En ook uw dienaar blijft niet gespaard, want nog eens vijf kilometer verder is het weer van dat! Een opstandig nagel boort zich een weg in mijn achterband en dus psssssssssssssssssssssss
Er worden dan pogingen ondernomen om de verloren tijd in te lopen. Dokter Yves, Renaud V. en Zorro loodsen de bende aan 35 per uur richting Oostende. Georges Zoetemelk nestelt zich in Richard's wiel, die dit maar matig kan appreciëren
Op het terras bij Gilbertje (Andrea is er even niet) wordt dan de inschrijvingslijst voor Oostende Koerst ingevuld. Woensdag kan je ook nog je naam opgeven!
Niet vergeten: volgende week zaterdag BBS in de Schaperye. Aanvang 19u30.
Zonder onze secretaris, die zich mentaal volledig wilde voorbereiden op de 1ste competitiewedstrijd van ons wereldkustelftal, trotseerden twaalf dapperen + 1 gastrijder de hoge ozonwaarden en maalden aan een gemiddelde van een heel stuk boven de 30 het vertrouwde parcours af. Zowel op de brug als aan de finish was er echt niemand partij voor Marre , die hiermee zijn ambities voor het kopmanschap voor de komende 'Oostende koerst' extra in de verf zet. Een drietal 'vluggertjes' bij Andrea stelden ondergetekende in de gelegenheid nog voor de pauze op het Albertpark te geraken , blijkbaar ter inspiratie van de kustboys die er prompt de openingstreffer in ramden. Tijdens de 2de (en vooral de 3de) helft werden de secretaris en de voorzitter uiteraard uitvoerig gebriefd omtrent de vlekkeloos verlopen rit en blikten we al even vooruit op de zaterdagrit (olv Daniel VDW ?).
WTC Placora vaardigde een volledige ploeg af voor de Belcanto-classic. De aanwezigheid van Frank Vandenbroucke en andere Peter Farrazijns maakte weinig indruk. Christophe, Christ, Renaud, Georges, Tonio, Paulino, Guy en uw dienaar waren er volledig klaar voor. De voorzitter, Sofie, Roland en zijn eega waren de vurige supporters op post.
Het wedstrijdreglement schrijft voor dat de eerste twee ronden in groep en aan een gezapig tempo worden gereden. Daar was weinig van te merken; al van in de tweede ronde was het vlammen geblazen, en de Sulferberg maakte zijn eerste slachtoffers. Het was de kwestie om mee te zijn. Dat zagen Tonio, Christophe, Guy en Georges goed in; Renaud en uw dienaar lieten zich verrassen en waren van in het begin op achtervolgen aangewezen.
Paulino en Christ hielden het op een bedaard tempo. Christ had nogal wat last van de pollen in de lucht...
Algemene vaststelling: heel wat mederijders bedankten om de kop te trekken. Renaud en uw dienaar, samen met toch één medestander, trachtten de kloof met de andere groep te dichten. Na een ronde trek- en sleurwerk hielden we het voor bekeken. De rest van de rit werd zonder problemen afgewerkt. Tot een spurt kwam het niet omwille van een zware valpartij aan de finish.
Leuk om weten: de Douchy's waren met volle overmoed vertrokken, maar in de vijfde ronde stonden ze geparkeerd op de Sulferberg!
Ons gemiddelde bedroeg 36+! Niet slecht geborsteld
De afterrit was genieten: lekker pintje, heerlijke braadworst, iedereen in de wolken. Volgende jaar zeker opnieuw.
Er zijn al enkele sfeerkiekjes. De officiële startfoto en beelden uit de koers volgen.
Belangrijk: na een korte bestuursvergadering werd besloten om de leden hun mening te vragen naar het in aanmerking komen van deze rit voor het eindklassement. Gelieve dan ook te reageren. Wie zwijgt, stemt toe!
De dreigende regenwolken deden heel wat - waaronder uw dienaar - twijfelen. Toch stonden we nog met 12 doorbijters aan de start. De strakke tegenwind zorgde in de eerste fase voor wat weerwerk, maar eens aan de IJzer was het grootste leed geleden. Voor het overige verliep de rit rimpelloos, tot aan de de eerste spurt. Gastrijder Nick brak een spaak (e rayong voor de Oostendenaars onder ons) in volle aanloop, wat de spurt volledig ontregelde. Ook de spurt aan Spegelaere kende een eerder vreemd verloop. Roland zette zich aan kop aan de Kromme Elleboog, met Krist en uw dienaar in het wiel. Een vroege uitval van Marre en dokter Yves bleef lange tijd onbeantwoord. Danny zette in eerste instantie de achtervolging in, maar moest buigen. Dan was het de beurt aan Renaud, Richard en uw dienaar; helaas, de vogels waren al gaan vliegen. Dokter Yves haalde het zo met les doigts dans le nez In het lokaal was het een prettig weerzien met Sven Vigo.
Opgelet: gezien ons extreem katholiek karakter en grote godsvrucht én het feit dat het zaterdag oogtag is: start zaterdag om 9u30, zodat wie dat wil in de namiddag naar de vespers kan.
10 moedigen aan de start van waarschijnlijk de langste rit van het jaar. Met de twee Jean-Pierre's in de volgwagen vertrokken we om 10u stipt. Via Stalhille en Brugge ging het richting Damme. De juiste weg vinden was niet altijd even makkelijk ... Uiteindelijk reden langs het Schipdonckkanaal richting Eede.
Ook daar werd een afslag gemist. Maar een geluk met een ongeluk: het terras dat we opzochten in Aerdenburg overtrof alle verwachtingen. Een hartelijk welkom door een Oostendse (!) serveuse, heerlijke Tripel van Westmalle én de zon die definitief doorbrak . Zeker een aanrader.
Na enig zoekwerk vonden we dan het parcours. Vanaf nu ging het tempo enigszins in de hoogte, zonder dat er zotte dingen gebeurden. We draaiden vlot rond in twee waaiers. Brian moet dan toch connecties hebben, want de wind bleef ons gunstig gezind en het zonnetje zorgde voor een aangename temperatuur .
Enige opschudding aan Sluis, wanneer Noel de grond van nabij wou bestuderen. Gelukkig had hij een helm op. We moesten bekomen van al deze commotie en dus stopten we in Hoeke. Nu was het de beurt aan Remi om te vallen. In slaap dan wel .
De laatste etappe ging over Oostkerke en Brugge.Na een korte Pisstop namen we de vaart richting Oostende. Leo had zelfs nog adem over voor eens spurtje in de Schorre!
Een schitterende rit, bekroond met een tournée générale van de sponsor. Mijn gedacht!
De foto's geven enige illustratie van bovenstaande tekst.
Dertien starters, met enige minuten vertraging omwille van opnieuw een platte band van Richard! De warmte - en de trappisten die hij eerder op de dag genuttigd had voor uw dienaar - zorgden voor een gezapig aanvangstempo. Gemoedelijke gesprekken over voetbal allerhande, en FCB, tot aan Nieuwpoort. Van dan af zette Christophe zich aan kop en werd het menens. Aan 36 / u ging het langs de IJzer tot aan Stuivekenskerke. Met de wind schuin op kop werden er waaiers gevormd tot aan Schore. Georges deed een verdienstelijk poging om de kop te trekken over de brug, maar schoot net iets te kort. Hij zou het nog een keer proberen aan Spegelare, maar ook daar mislukte hij deerlijk Christophe won verdiend de spurt. Iedereen nam het fietspaadje in Slijpe - G. uitgezonderd natuurlijk - om dan gezamenlijk richting Leffinge te rijden. Uw dienaar trok de ultieme spurt aan, die met veel bravoure door Richard werd gewonnen!
De rit werd als naar gewoonte afgesloten bij Andrea. Renaud VDW was voor een keer mee afgezakt; als winnaar van de grote Tourpronostiek hoopte hij zijn winst te kunnen incasseren en ons op een tournée générale te trakteren. Jammer genoeg was de voorzitter afwezig, waardoor alle moeite voor niets bleek. We houden hem dus te goed, Renaud!
Afspraak volgende zaterdag om 10u00 voor de Brian-rit - indien het weer het toelaat. Georges, vergeet niet je stuutjes mee te brengen!
Mocht het 's morgens regenen, maar dan opklaren: afspraak om 14u00.
Op de site van de Belcanto Classic kan je heel wat wedstrijdbeelden bekijken; een proevertje in bijlage.
. Helemaal hilarisch werd het toen ze aan het einde van de rit er nog een spurtje wilden uitpersen. Verstandig als we zijn trokken we de remmen dicht 
) zat daar voor veel tussen.
, met dank aan Paulino!
... Uiteindelijk reden langs het Schipdonckkanaal richting Eede.
