Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
05-08-2013
Hoffelijkheidscode
Leden van WTC Placora respecteren de hoffelijkheidscode. Dus:
1. Ik fiets hoffelijk. 2. Ik heb respect voor andere weggebruikers. 3. Ik volg de verkeersregels. 4. Ik respecteer de voorrangsregels. 5. Ik breng andere weggebruikers niet in gevaar. 6. Als ik andere fietsers, voetgangers, skeelers, joggers, dienstwagens van de waterwegbeheerder, tegenkom, snij ik hen de weg niet af, maar wacht ik rustig tot ik voorbij kan. 7. Ik laat weten dat ik er aan kom door gebruik te maken van mijn fietsbel. 8. Ik kijk goed en ver voor me uit, zodat ik kan anticiperen op mogelijke hindernissen. 9. Ik hou me aan de maximale snelheid. 10. Ik pas mijn snelheid aan de omstandigheden aan. 11. Als getraind fietser vermijd ik zoveel mogelijk de tijdstippen waarop tragere weggebruikers op het jaagpad of fietspad onderweg zijn. 12. Ik vertraag en stop als dat nodig is voor de veiligheid van mezelf en van anderen. 13. Ik rij niet in een al te grote groep om andere weggebruikers niet te storen. 14. Ik gebruik in groep nooit de volledige breedte van het jaagpad of fietspad, zodat er altijd voldoende ruimte overblijft voor andere weggebruikers. Met twee naast elkaar rijden is het uitgangspunt. 15. Ik neem de rechterkant van het jaagpad of fietspad, ook in de bochten.
Koning Pluvius heeft het echt op ons gemunt. Na het onweer van vorige week trakteerde hij ons vlak voor de start van onze bedevaart naar West-Vleteren op een fikse stortbui. Dit kon de negentien (!) Placora's niet van hun stuk brengen om de dagtocht richting Rogerke aan te vatten.
Zoals afgesproken vorige woensdag en gemeld op deze blog (maar die blijkbaar niet door iedereen gelezen wordt... ) volgden we tijdens de heenreis het parcours van de Keuneleute. Met negentien op de baan vergt evenwel een aangepast parcours en aangepaste snelheid (max. 32 per uur werd gezegd) , zodat we de binnenwegen richting Koekelare aan ons voorbij lieten gaan. Wat al onmiddellijk het nodige commentaar opleverde bij enkele ploegmaten...
Even voor Werken een eerste oponthoud wanneer Noël met zijn voorwiel in een put rijdt. Men weze gewaarschuwd dat de weg er hier erbarmelijk bij ligt. De platte band wordt hersteld en er wordt nogmaals aan de koprijders gevraagd om tijdig obstakels te melden.
Via Westrozebeke rijden we daar naar Tyne Cot Cemetary waar we kort halthouden om een foto te trekken. Van dan af wordt het een beetje zoeken naar de weg. Uiteindelijk bereiken we Ieper en rijden we majestueus door de Menenpoort.
Tussen Ieper en Poperinge loopt het even fout wanneer uw dienaar (mea culpa!) de groep de verkeerde afslag doet nemen. We belanden op de expressweg, waar normaal gezien geen fietsers toegelaten zijn. Gelukkig ontsnapt dit aan het oog van de arm der wet en kunnen we allengs de fietsroute vinden.
Bij het binnenrijden van Poperinge is het de beurt aan Henk om met pech af te rekenen. Hij rijdt op een steen (koprijders, roepen!!!) en staat dus plat. Enkele ploegmaats maken van de stop gebruik om zich te bevoorraden in de plaatselijke Lidl. Ondertussen hebben Paul en Peter ons verlaten om de Vlaamse bergen te beklimmen.
Na enige discussie (de GPS komt niet echt overeen met de bewegwijzering) gaan we dan richting West-Vleteren. Het is dan al bijna 2u wanneer we het zonnige terras bereiken. Hoe het er aan toe ging kunt u zien op https://www.facebook.com/pages/WTC-Placora/478362632222340
Na het nuttigen van twee trappisten en een boterham mét vatten we de terugweg aan. Opnieuw ontstaat er discussie over de te volgen weg ( ) Als man van het streek is het maar normaal dat Leo hier de leiding neemt, maar er zijn er altijd anderen die het beter weten. Toegegeven, het stukje langs de grote baan richting Veurne is niet van de aangenaamste, maar is het dan nodig om zo'n misbaar te maken vraagt uw dienaar zich af...?
We hebben wind mee wat sommigen de afspraak aan het begin van de rit doet vergeten. Hun reactie wanneer ze hierop gewezen worden getuigt van weinig ploeggeest... .
Toch ook nog goed nieuws: Café De Leute in Oeren in opnieuw open. We hebben dus al een doel voor onze volgende zaterdagrit .
Tussen Nieuwpoort en de Rattevalle moeten dan enkele ploegmaats hun kuren tonen door vlak achter een paardentrailer te gaan rijden. Ze beseffen niet dat ze hiermee het dier nodeloos schrik aanjagen én dat dit een gevaarlijk spelletje is. Uw dienaar heeft het ondertussen al flink op zijn heupen gekregen, en het verbetert er niet op wanneer aan het kruispunt de enen linksaf slaan en de anderen rechtdoor rijden. Wat een soep.
Als kers op de taart moet uw dienaar dan even stoppen voor een klein technisch mankementje. Niemand die nog op of om kijkt.... Na een achtervolging (snelheid 40 +) vindt hij dan weer aansluiting, net op tijd om te merken hoe er als een bende g.... langs de vaart wordt gevlamd. Na al de commotie in de pers de afgelopen dagen over pestribbels en hoffelijkheidscode voor wielertoeristen is de boodschap bij sommigen toch nog altijd niet doorgedrongen... Graag ook een oproep om wie zich geroepen voelt om de routes mee uit te schrijven. Hulp is altijd welkom en veel nuttiger dan voortdurend commentaar te geven van achter in de groep. Laat maar weten!
Gelukkig is er Emmely in het lokaal die ons opnieuw met een brede glimlacht verwelkomt en ons van het nodige gerstenat voorzien.
Op het gevaar af in superlatieven te vallen, maar deze woensdagrit zal in de annalen van WTC Placora als 'historisch' worden omschreven. Achttien Placora's staan op de afspraak; een zomerse avond met een lichte bries uit het zuiden. Ideale omstandigheden om er een leuke rit van te maken. Na een rustige aanvang nemen Christoph en Peter het voortouw en trekken de groep langs de vaart met een gemiddelde van 32. Niets dat toen laat vermoeden dat het all time record zou verpulverd worden.
Vanaf de Rattevalle komen de andere grote kanonnen naar voor: Paul, Wim, Dr. Cancellara gaan mee rond draaien waardoor de snelheidsmeter niet meer onder de 35 zal zakken.
Ook achteraan worden er voorbeeldige molentjes gereden zodat niemand in de problemen komt. Vanaf Stuivekenskerke gaat het dan richting 40. Hier en daar wordt er zenuwachtig op het zadel geschoven; de moderne technologie laat immers toe om voorspellingen te maken...
De spurt op de brug is voor Henk, ondanks aandringen van een gastrijder.
Iedereen zit nog goed. Ten bewijze: na de spurt kan er gewoon doorgetrokken worden. Eens over de Rattevallebrug rijden we constant 40 +, tussen Wilskerke en Leffinge zelfs 45+. Dr. Cancellare spoort de troepen aan om er alles uit te halen. Hij is een man voor de geschiedenis!
Al deze inspanningen eisen hun tol voor de eindspurt. Her en der vallen er gaten, het traditionele treintje blijft in het station staan. Uiteindelijk is het Wim die als eerste over de meet bolt.
En dan het rapport: 34.7 gemiddeld, een all time record! Als bewijs wordt een foto van de GPS genomen. Het spreekt vanzelf dat zulks uitvoerig gevierd wordt in het lokaal, tot grote spijt van Dr. Cancellara die onmiddellijk huiswaarts moet en de rehydratatie aan zich moeten laten voorbijgaan. We hebben zo snel gereden dat we zelfs onze voorzitter voor zijn!
De afspraak voor volgende zaterdag blijft: vertrek om 10u00. We rijden via de Keuneleute en Tyne Cot, , Zonnebeke en Poperinge richting West-Vleteren. Na een stop met pater(s) en boerenstuute keren we huiswaarts. Voorziene afstand zo'n 130 km. Het spreekt vanzelf dat de snelheid heel wat lager zal liggen! Tone zal ons alles over de WO1-slagvelden vertellen; wie zich wil voorbereiden klikt op http://www.oucs.ox.ac.uk/ww1lit/education/tutorials/intro/trench/songs.html#bomb en kan al een aantal liedjesteksten uit het hoofd leren
Ondanks de weinig gunstige weersvoorspellingen veertien Placora's om 8u00 op de afspraak. Dit brengt aanvankelijk enige logistieke problemen met zich mee, want er blijken niet genoeg auto's te zijn. Soms is een uitstap met wielervrienden een beetje zoals het organiseren van een schoolreisje voor pubers Geert en uw dienaar brengen hier soelaas, zodat we met z'n allen richting Nederland kunnen vertrekken.
Geen verkeer op de baan, dus mooi op tijd aan het veer. Dan al troepen dreigende onweerswolken samen in het zuidwesten. De temperatuur is echter aangenaam, dus besluiten we er een mogelijk nat pak maar bij te nemen. Wanneer we echter aanmeren breekt het onweer goed los. Donder, bliksem, felle rukwinden en een stortvlaag doen ons wijselijk besluiten om toch nog maar even te wachten en te schuilen in de vertrekhal van het veer.
Het onweer houdt niet zo maar op; de tijd verstrijkt zodat het afwerken van onze geplande rit in het gedrang komt. Na rijp beraad en wijs overleg besluiten we om de boot terug te nemen richting Breskens, daar een mosselrestaurant te zoeken en dan in de namiddag nog een ritje te placeren. Tijdens de overtocht informeert Ronny bij de kapitein of hij geen goed adres kent. En ja haar, hij raadt ons restaurant J & B aan.
De man wist waarover hij het had, want J & B is een voltreffer en een aanrader voor al wie eens lekker mosselen wil eten in Breskens: redelijlke prijs, rijkelijke portie, vriendelijke bediening én Belgisch bier!
Dan is het uiteindelijk tijd om op de fiets te stappen. Onder leiding van reisleider Richard rijden we de Scheldedijk op richting Terneuzen. Het zicht is bijwijlen indrukwekkend.
En dan gebeurt het. Het Nederlands ministerie voor verkeer heeft geen pestribbels nodig om het wielerverkeer te vertragen. Ze hebben gewoon een stuk Romeinse heirweg laten liggen. Bakker JP is de pechvogel en rijdt met zijn achterwiel in een gleuf. "Plat achteraan!" wordt er geroepen. Alsof het nog niet genoeg is vertoont de buitenband ook een scheur. Met behulp van een stukje oude binnenband wordt alles hersteld en kunnen we onze weg verder zetten.
In Terneuzen moeten we opnieuw halthouden, want JP Bakker heeft een leegloper. Nieuwe achterband, en vooruit nu richting Oostburg. Hier kennen we de weg niet goed, zodat we de fietspaden langs de hoofdweg volgen. Wat een verschil toch met onze fietsinfrastructuur! Uw dienaar moet de koplopers nu even tot bedaren aanmanen, hun mosselen schijnen verteerd te zijn.
Van Oostburg gaat het dan naar Breskens, waar bij het binnenkomen JP Bakker opnieuw voet aan de grond moet zetten. We bevinden ons op 500m van het mosselterras, en naast de deur is er een fietswinkel. JP besluit om een nieuwe buitenband te kopen.
Terwijl JP de nodige aankopen doet en zijn wiel repareert, geniet de rest van het gezelschap van een frisse pint. U kunt trouwens de sfeerbeelden (waaronder ook bewegende) bewonderen op de facebookpagina https://www.facebook.com/pages/WTC-Placora/478362632222340.
Na het herstelvocht te hebben ingenomen rijden we richting parking. U gelooft het of niet, maar alweer staat JP plat! Een mens zou er moedeloos van worden. Misschien is het wel het binnenbandje dat van mindere kwaliteit is, wordt er geopperd. JP geeft toe dat hij het van Georges heeft gekregen. Dit zou veel kunnen verklaren, natuurlijk, maar de kwatongen hebben hier ongelijk . In het lokaal doet JP een laatste poging, deze keer bijgestaan door Kapitein Zorro, en ook nu weer loopt alles (de band wordt hier bedoeld) leeg. Ten einde raad besluit JP dan maar vrouwlief op te bellen om hem te komen halen!
En zo eindigt een zeer gebeurtenisrijke dag. We hebben echter de smaak van dagritten te pakken. Indien het weer meezit rijden we volgende week naar de Paters. Vertrek om 10u00 aan het lokaal voor rit over Diksmuide, Ieper, Westouter, Poperinge, West-Vleteren en zo terug. Er wordt gestopt in De Vrede om Roger een bezoek te brengen en er een boerenstuute met trappist te nuttigen.
Vijftien Placora's op de afspraak voor de traditionele woensdagrit, én een groene gastrijder (deze keer in het blauw) die ons alras vervoegt.
Ideaal fietsweer (zon, lichte noordwester, 25°), de perfecte ingrediënten om er een toprit van te maken. We vertrekken aan een gezapig gangetje onder leiding van Renaud en uw dienaar. Aan het Spaarbekken wordt het tempo opgetrokken en van dan af zal de snelheidsmeter nooit meer onder de 34 zakken.
Het zijn nu vooral Leo, Zorro, Christophe, Peter en nog steeds uw dienaar (de vakantie begint zijn vruchten af te werpen ) die de groep leiden. Iedereen goed mee, we zoeven langs de IJzer.
Voorbij Stuivekenskerke wordt het commando overgegeven aan Prince George & co. De spurt over de brug is er een van lange adem. Peter heeft blijkbaar de grootste longinhoud en laat iedereen achter zich. Er moet niettemin gemeld worden dat er enkele 'slepers' zich verstoppen. Zouden ze een plannetje hebben voor de eindspurt...?
Even voorbij de Rattevalle moeten we aan de kant om een moto te laten passeren. Blijkt dit Christ te zijn! Het weze duidelijk dat het reglement niet toelaat om kilometers verworven op dergelijke manier op te nemen in het jaartotaal.
We wanen ons nu echt in de Tour de France. Alleen Carl Bertele ontbreekt nog op de moto! Al voor Wilskerke wordt het tempo fors opgetrokken. Uw dienaar noteert een topsnelheid van 48.7 tussen Wilskerke en Leffinge!!
Remi beleeft een mindere dag (een gevolg van een cocktail van Gin Tonic, rode wijn en een jaartje mee) en laat de groep rijden. De rest ziet het nog altijd zitten.
De eindspurt kent een vreemd verloop. De gastrijder zet zich vlak na het oversteken van de Torhoutsesteenweg op kop, met in zijn zog enkele Placora's. Er wordt een gat geslagen dat nooit meer zal worden dichtgereden. En zo komt het dat Peter voor de tweede maal op één dag de spurt wint! We noteren een gemiddelde snelheid van 32.5.
In het lokaal is het volle ambiance, niet in het minst omdat Ronny en Remi jarig zijn en de bende trakteren. Het is al laat op de avond als de voorzitter nog komt binnenvallen. Hij komt van de koers in Deinze en ook daar was er - wat een toeval - een vreemd wedstrijdverloop.
De definitieve afspraken voor zaterdag: we vertrekken om 8u00 stipt aan het lokaal. Remi beschikt over een camionette, Geert kan eventueel ook enkele fietsen meenemen. Het is de bedoeling dat we het veer van 9u35 halen. 's Middags eten we mosselen in Zierikzee. De rit, wanneer we hem volledig rijden, is zo'n 140 km lang. De weersvoorspelling zegt warm weer met kans op onweer.
Bij deze kan ik u allen melden dat de drie flessen Bernardus die we door onze inzet in de Bolzak verdiend hebben, veilig en wel in mijn bierkelder zijn beland. Daar zullen ze rusten tot aan het clubkampioenschap om dan aan de winnaars te worden overhandigd.
Onder een betrokken hemel en met een stevige noordooster staan 14 Placora's aan de start. Er wordt lang gedebatteerd over welke richting de rit zal uitgaan. Uiteindelijk wordt er besloten om onder leiding van Georges naar Ramskapelle bij Knokke te rijden.
Er wordt netjes rondgedraaid aan een matig tempo zodat iedereen vlotjes mee kan. Langs het kanaal Oostende - Brugge komen we Christophe tegen op de terugweg van zijn werk. Hij maakt rechtsomkeer en sluit aan bij het peloton. Zo is het gemakkelijk natuurlijk om kilometers te maken voor het woon - werkverkeer
We rijden vlotjes door Brugge en gaan zo verder richting Oostkerke. Daar worden we gedwongen om van het geplande parcours af te wijken omwille van een wielerwedstrijd.
Georges is even het noorden kwijt, want hij laat ons tweemaal door Westkapelle rijden. Het heeft ons de gelegenheid om de uitgebrande kerk te bewonderen...
Sommigen onder ons krijgen dorst en het op hun heupen, zeker wanneer een verleidelijk terras genegeerd wordt. Georges is onverbiddelijk.
Aangekomen in Ramskapelle houden we halt aan café Burgerwelzijn. Het terras biedt plaats aan onze omvangrijke bende én er is Keizer Karel van 't vat. Het zal u dan ook niet verwonderen dat de stemming er tijdens de eerste kilometers van de terugweg goed inzat!
Toch wordt het tempo nu opgetrokken, vooral door toedoen van Leo die het niet kan laten om eens fors aan de bel te trekken. De rit eindigt in de Schorre met een koninginnespurt. Henk haalt het voor Leo, die hoofdschuddend zijn sprinttactiek in de vuilbak werpt.
Slechts de helft van het peloton rijdt door naar het lokaal. Blijkbaar zijn er heel wat activiteiten aan de vooravond van onze Nationale Feestdag.
De voorzitter komt nog langs met de abonnementen voor de KVO-fans. Er worden ook afspraken gemaakt voor de dagrit van volgende zaterdag. Dan wordt de klassieker naar Zierikzee gereden.
Afspraak om 8u00 aan het lokaal. We rijden met de auto tot aan Breskens om daar het veer te nemen. Pilot Pascal zal zorgen dat het scheepsvaartverkeer ons de nodige voorrang verleent. We rijden dat met de fiets naar Zierikzee om er de eerste Zeeuwse mosselen te proeven (Leo verkoopt er al wel, maar enfin...) Thuiskomst voorzien rond 18u00. Iedereen die meewil laat dat weten voor woensdag zodat de nodige logistieke regelingen kunnen worden getroffen.
Een zomerse woensdagavond; het mag u dus niet verwonderen dat al wie enigszins in de mogelijkheid was aan de start stond.
Aolus blijft obstinaat uit het noorden waaien, dus kregen we op de heenroute de wind in de rug. Na een relatief rustige start werd voorbij Leffinge het tempo toch opgetrokken tot 35+. Iedereen kan mee, dus geen probleem.
Aan het Spaarbekken oponthoud want Steve Kurt rijdt plat. De Kemmel heeft blijkbaar zijn banden versleten.
Onder leiding van Dr. Cancellara, Leo, Georges, Remi en uw dienaar gaat het richting Stuivekenskerke. Opnieuw even wachten, want Dr. Cancellara heeft zijn pulle verloren...
Hoewel we op de terugweg de wind op kop hebben, zakt het tempo niet echt. Het zijn vooral Christophe en Peter die daarvoor zorgen.
We zoeven door Schore richting brug. Uw dienaar roept de troepen tot de orde zodat er toch een tweede waaier kan worden gevormd.
De spurt op de brug gaat mij voorbij, en dus blijf ik de uitslag schuldig.
Organisatie blijft een probleem wanneer we talrijk zijn. Iedereen zoekt beschutting en slechts enkelen durven hun nek uit te steken om een ploegmaat uit de wind te zetten.
Alles wordt dan voorbereid voor de spurt. Uw dienaar zit iets te ver naar achteren om mee te doen voor de prijzen. Geert haalt het nipt van Henk.
In het lokaal is het vechten voor een plaatsje op het terras. Een prachtige zomeravond wordt afgesloten met het nodige gerstenat. Op de foto in de bijlage ziet u hoe Geert zijn spurt nog eens navertelt aan Ronny, die volgende zondag jarig is!
Afspraak zaterdag om 13u30 voor een ritje tussen de 80 à 90 km.
Het is er dan toch van gekomen: we hebben De Bolzak een bezoek gebracht én het café was open.
Twaalf Placora's staan met de natte vinger in de lucht de windrichting te bepalen. Aolus blijft uit het verkeerde gat waaien, en dus moeten we weer noord-oostwaarts . We besluiten het erop de te wagen en rijden richting De Bolzak. Een risicorit voor sommigen, want deze gelagzaal bevindt zich in Beernem.
Het is een mooie rit die ons voor een stuk door de bossen van Vlaanderen leidt. Even opschudding in Ruddervoorde wanneer Georges - zijn faam getrouw - een 'Georges' placeert en de groep zonder te kijken de baan wil oversturen. Heel wat heftige reacties, maar we betwijfelen of die enige impact hebben.
In Beernem stellen we tot onze grote vreugde vast dat De Bolzak open is. Een prachtig, zonnig terras te midden van het groen. Bier van de maand: Bernardus! Wat wil een mens nog meer? Of zoals onze voorzitter het zo pittig kan stellen: "Loat de katte mo zeiken." Getuige de foto in de bijlage (wie hem op volle sterkte wil, klikt naar onze FB-pagina). Als extra verrassing krijgen we per 6 geconsumeerde Bernardus er een 75 cl fles bovenop. En zo komt het dat uw dienaar volgende week nog eens in zijn auto zal springen richting Beernem te rijden om er drie flessen op te halen. We hebben zo al een prijs voor ons clubkampioenschap, of hoe koppelen we het aangename aan het nuttige.
Op de terugweg stoten we de al hier boven vermelde voorzitter op het lijf terwijl hij echte coureurs aanmoedigt. We kiezen nu de kortste weg terug, wat opnieuw voor enige controverse binnen het peloton zorgt. Laat ons stellen dat een kilometertje meer of minder er niet echt toe doet.
Aan de Gistelsesteenweg neemt uw dienaar afscheid van de groep, want hij heeft 's avonds nog een date met Bonnie Raitt. En gelukkig voor hem is het niet ver meer, want zijn voorband is het aan het begeven.
Hij was enkele weken afwezig, maar hij terug van weggeweest. Koning Aolus wil niet weten van troonsafstand; wel integendeel, op woensdag 10 juli was hij nadrukkelijk aanwezig.
Niettemin staan er dertien Placora's en een gastrijder aan de start van wat beloofd een lastige karwei te worden. Een zeer strakke noordooster zal het ons op de terugweg niet makkelijk maken.
Met de wind in de rug nemen we een vliegende start. Al langs de Torhoutseteenweg wordt aan 35+ gereden, wat enkele ploegmaats niet goed bevalt. Aan Leffinge worden de troepen ter orde geroepen en wordt gesteld dat in de aanvangsfase 33 per uur meer dan genoeg is. En zo gebeurt het dat Geert ons losjes keuvelend ziet passeren. Appearences may fool...
Vanaf het spaarbekken begint het serieuze werk. Peter en Christophe nemen het zware werk op zich en proberen het tempo te controleren. Dit is zeker niet altijd even eenvoudig wanneer bij het overnemen gesnokt wordt. Sommigen onder ons kijken echt te veel naar de Tour...
Uw dienaar heeft zich ondertussen laten afzakken naar de achterste gelederen om daar een handje toe te steken. Ook hij sakkert bijwijlen als hij moet vaststellen dat team spirit niet voor iedereen dezelfde betekenis heeft. Elkaar uit de wind zetten, een waaier opzetten zijn begrippen die nog niet voor iedereen duidelijk zijn.
Wie de spurt op de brug wint, kan ik u niet melden vanwege achteraan in de groep.
Tussen Wilskerke en Leffinge wordt er opnieuw fors doorgetrokken met als gevolg dat Postman Dan er uit waait. Uw dienaar trekt de remmen dicht om hem bij te laten komen. Met z'n tweeën (!) leggen we dan de rest van het parcours af. Ik zal u dus ook de uitslag van de eindspurt deze keer schuldig moeten blijven.
In het lokaal worden we ontvangen door Emilietje. De voorzitter is er ook met enkele belangrijke mededelingen: op zaterdag 7 september worden er clubkampioenschappen gehouden op de velodroom, gevolgd door een BBQ in het lokaal. Zoals steeds wordt iedereen gevraagd om voor sponsors te zorgen.
Volgende zaterdag wordt er opnieuw mooi weer voorspeld. Vertrek om 13u30, richting afhankelijk van de wind.
Zaterdag met 10 Placora's aan de start voor een zonnige rit. Gezien de windrichting wordt besloten om de Utfanc-route te rijden, voor enkelen in het gezelschap een onbekend gegeven.
Via Oudenburg, Bekegem, Aartrijke, Eernegem en Koekelare wordt een bochtig, heuvelachtig parcours afgewerkt. In Ichtegem wordt halt gehouden voor rehydratatie. De waardin van de afspanning weet ons te melden dat er Jupiler van 't vat is. We kijken wel enigszins verbaasd op wanneer ze vraagt of ze het gerstenat in een flesje mag brengen....
Misschien is het deze verwarrende uitspraak, of toch een vergeten wegwijzer, die ons doet afwijken van het parcours. We rijden dus nog een rondje en worden vriendelijk over de grote baan geloodst door een agent die wacht houdt voor de lokale kermiskoers. Ondertussen zijn we ook de voorzitter gepasseerd.
We haspelen de rit verder af en komen na 70 km terug aan in het lokaal, net op tijd om de laatste kilometers van de eerste Pyreneeën rit live mee te maken.
Het weer is waarlijk prachtig en dus worden er afspraken gemaakt voor de zondagmorgen.
Om 9u30 staan er 8 Placora's op het appèl. Leo is er opnieuw bij na zijn uitstap naar Kos.
We rijden de oude Sarah-toer met een klein extra lusje. Het tempo ligt nu toch iets hoger dan de zaterdag, maar iedereen kan mee. Langs de vaart richting Oostende gaat het goed vooruit. Alleen Christ ziet dat we Henk en zijn madam voorbijsteken. Hoe hij dit voor elkaar heeft gekregen moet hij maar zelf vertellen
Uw dienaar zegt de groep vaarwel in Stene, waardoor hij geen verslag van het wedervaren in het lokaal kan geven.
Een uitgelopen agenda heeft uw dienaar ervan weerhouden de woensdagrit mee te rijden. Hij heeft van de nood een deugd gemaakt om dan maar de match Eernegem - KVO te gaan bekijken en er te genieten van een wervelend spektakel. De gouwgenoten uit Brugge mogen zich echt zorgen beginnen te maken.
Op de terugweg is hij nog even het lokaal binnen gewipt. Remi, Christ en Noël waren er nog aan het na"kaarten". Blijkbaar is er maar een magere opkomst voorzien voor zaterdag en wordt voorgesteld om de paterrit - nog maar een keer - uit te stellen.
De afspraak is dus dat we om 13u30 vertrekken. Opties: Keuneleute, Picon, Fintele of Utfanc. Er wordt in alle geval mooi weer voorspeld.
9 Placora's en gastrijder Marc hebben vertrouwen in de buieneradar, wat later zal blijken, we houden het de ganse rit droog . Z-W wind van 3 à 4 Bft blijkt een gunstige bondgenoot. Stevig tempo richting spaarbekken en langs de IJzer worden we ingehaald door een onbekende, gele, gastrijder die zich gedraagt alsof hij reeds jaren met ons meerijdt . Hij neemt de 2 de waaier voor zijn rekening zonder dat er iemand moet overnemen, chapeau . Aan Stuivenkerke meldt het fietscomputertje 31,9 km/h gemiddeld. De terugweg verloopt voorspoedig met snelheden die slechts af en toe onder de 40 km/h komen. Op de brug en aan Spegelaere is onze gele gastrijder telkens de beste, de klok aan het Power benzinestation wijst 19:33 uur aan . Gemiddelde snelheid 33,8 km/h, voorwaar een nieuw clubrecord bij mijn weten.
Vraagje voor onze dienaar: zaterdag een paterke???
Op zondag 8 september vindt de 5de editie van Ostende Koerst plaats. Dit jaar is er een lichte wijziging in de organisatie: voor de wielertoeristen is er een ploegentijdrit van 42,5 km voorzien. Een ploeg mag maximum uit 5 renners bestaan.
Zestien Placora's aan de start, waaronder 'nieuwkomer' Tone.. Er waait een lichte bries uit het noordwesten, temperatuur 16°, dus bijna ideale omstandigheden.
Na een relatief rustige aanloop onder leiding van Peter, Paulino en uw dienaar, neemt Christoph vanaf Nieuwpoort het commando over. Het tempo wordt opgetrokken naar zo'n 35 per uur zonder dat er iemand in de problemen komt.
Even voorbij Stuivekenskerke kort oponthoud wanneer er een vermoeden is van lekke band. Vals alarm, dus kunnen we verder.
In Schore slaan we opnieuw rechtsaf om het 'oude' parcours te volgen. De grote baan is immers nog steeds afgesloten omwille van werken. De spurt op de brug is een gevecht tussen Paul en Henk. Uw dienaar kwam te ver achter om uit te maken wie de winnaar was.
Er wordt nog steeds flink doorgesjeesd. Tussen Wilskerke en Leffinge is het blijkbaar de gewoonte om alles op een lint te trekken. 'Nie pleuijen' wordt er geroepen...
De eindspurt dan. Georges laat zich inspireren door het BK en denkt een Devolder-move te kunnen placeren. Overschatting is het begin van het einde. Op 200m van de streep wordt hij door het aanstormde peloton genadeloos voorbijgeflitst. Henk haalt het, op ruime afstand gevolgd door Christoph en uw dienaar.
In het lokaal is het Gilbertje die voor natjes en droogjes zorgt. Dr. Cancellara is garçon van dienst en neemt de bestellingen op. Wanneer hij aan facteur Pascal vraagt wat hij wil hebben, antwoordt deze laatste met de one-liner van het jaar: "Tien dagen!"
De gesprekken dwalen dan even af naar zwart geld. Georges weet hier een merkwaardige tip te geven over hoe je er van kunt: naar de hoeren gaan. Zou Rita dit weten, vragen wij ons af....?
Nog een belangrijke mededeling: vanaf nu zaterdag vertrekt de rit telkens om 13u30. Leisele is hier een optie. Op 6 juli zouden we de Patersrit nog een keer proberen. Wait and see...
Ook in de namiddag bleven de hemelsluizen open. Toch waren er drie moedigen (Geert, Georges en Paulino) die het er voor over hadden om 65 km door de miezer te rijden. Respect!
Voor de maatjes - geleverd door Leo - en druppel - geleverd door Steve en Laurent - was er een veel grotere belangstelling. Dient het gezegd dat het gesmaakt heeft?
Alle actiefoto's en bewegende beelden vind je op de FB-pagina. Klik op de link.
Door regen geen patersrit om 10:00 uur. Voor de liefhebbers toch ritje om 13:30 uur en terug in lokaal +/- 16:00 uur voor maatjes. Ode aan de twee moedigen die het toch zouden proberen!
Je moet het er van nemen als je kan. Toen woensdagmiddag rond 4u30 de zon besloot om toch eens hare ware gelaat te tonen werden truien met korte mouwen, zonnecrème en zonnebril onmiddellijk uit de kast gehaald. Met het zonneterras in het vooruitzicht eindelijk het zomergevoel.
Maar wat bleek: om 5u55 draaide de wind en zakte de temperatuur met zo'n 15°. En van uit het westen kwamen er dreigende onweerswolken aangedreven. Toch 14 Placora's aan de start die met goed gemoed de rit aanvatten.
Geen noemenswaardige incidenten onderweg. Het tempo werd netjes door Peter en co. onderhouden op zo'n 33 per uur. Dan toch commotie langs de IJzer wanneer Georges bij de ploegmaats komt informeren of er soms iemand een fietscomputer is verloren. En inderdaad, Leo mist zijn kilometerteller. Alle remmen dicht dus; gelukkig vindt Leo zijn kleinood terug. Hoe moet hij immers anders aan Anita uitleggen waar hij gezeten heeft!?
We trekken verder; op de terugweg moet Richard de troepen organiseren zodat de waaiers een beetje evenredig gevormd worden. En in Schore wordt het cyclocross want de rijweg is nu volledig opengebroken. De spurt op de brug wordt van ver aangegaan en het is Paul die aan het langste eind trekt. Dat is ook makkelijk te verklaren na zijn exploten op de drie ballonnen.
We blijven vlotjes ronddraaien; tussen Wilskerke en Leffinge worden de registers nog eens opengetrokken. 45 per uur en alles op een lint. Is het de inspanning die zijn tol eist, wie zal het zeggen, maar Dr. Cancellara wil drinken en verliest in een vlotte beweging zijn pulle. We willen wachten maar hij jaagt ons door.
De spurt wordt een tactisch steekspel die door een bijna sur place wordt voorafgegaan. Remi is de slimste en de snelste.
De voorzitter wacht ons op in het lokaal, samen met twee Placora's die hun eigen invulling aan de woensdagrit hebben gegeven... De stuutjes smaken en de pintjes ook. Steve D. en JP Bakker zijn jarig en trakteren het hele gezelschap. Sommigen heffen spontaan Happy Birthday aan!
De finale afspraken voor zaterdag worden gemaakt: we vertrekken om 10u00, rijden via de IJzer tot in Ieper en trekken dan via Poperinge naar West-Vleteren (als we heel zot willen doen pakken we de Kemmel er bij). In West-Vleteren stoppen we voor een natje en een droogje en rijden dan via de kortste weg terug naar het lokaal. Om 16u00 worden we er verwacht en is het maatjes eten geblazen.
 "Confused"){kind=icon}
 "Mad"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Twisted Evil"){kind=icon}
 "Cool"){kind=icon}
 "Wink"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Smile"){kind=icon}
. Z-W wind van 3 à 4 Bft blijkt een gunstige bondgenoot. Stevig tempo richting spaarbekken en langs de IJzer worden we ingehaald door een onbekende, gele, gastrijder die zich gedraagt alsof hij reeds jaren met ons meerijdt 
. Hij neemt de 2 de waaier voor zijn rekening zonder dat er iemand moet overnemen, chapeau 
. Aan Stuivenkerke meldt het fietscomputertje 31,9 km/h gemiddeld. De terugweg verloopt voorspoedig met snelheden die slechts af en toe onder de 40 km/h komen. Op de brug en aan Spegelaere is onze gele gastrijder telkens de beste, de klok aan het Power benzinestation wijst 19:33 uur aan 
. Gemiddelde snelheid 33,8 km/h, voorwaar een nieuw clubrecord bij mijn weten.
Door regen geen patersrit om 10:00 uur. Voor de liefhebbers toch ritje om 13:30 uur en terug in lokaal +/- 16:00 uur voor maatjes. "Exclamation"){kind=icon}
