Vanmorgen heb ik bloed afgenomen bij Nicolas en dat rond 8u naar het labo in het Virga Jesse ziekenhuis gebracht. Dan ben ik zaalronde gaan doen bij mijn patiënten en nog tijdens deze zaalronde kreeg ik al een telefoontje met de bloeduitslag. Zoals verwacht had Nic te weinig witte bloedcellen. Hij had er maar 400, in plaats van de 500 die hij minimum moest hebben om te kunnen starten met nieuwe chemotherapie. Na mijn zaalronde reed ik terug naar huis, om daar het minder goede nieuws mee te delen, om naar Leuven te bellen en de uitslag door te geven en om toch nog iets te ontbijten voordat ik aan een ganse dag raadpleging zou beginnen.
Michael had met een aantal vrienden afgesproken om te gaan zwemmen op Kapermolen. Hij vertrekt rond 11u. Steph heeft vandaag niets speciaal gepland en rust wat uit in de zon.
Als Marijse om 10u binnenkomt, ligt Nicolas in de zetel. Marleen is er niet helemaal gerust in en neemt zijn temperatuur. De thermometer wijst 37,8°c aan. Hij voelt zich niet zo goed, wil niets eten en valt regelmatig voor lange periodes in slaap. Ongerust vertreft Marleen rond 10u naar Tongeren.
s Middags kom ik thuis iets eten, maar Nicolas ligt dan rustig te slapen. Vokke komt in de vroege namiddag eens zien hoe het met Nikkel gaat. Hij had ook een kistje met aardbeien bij, maar daar mag en wilde Nic niets van eten.
Rond 15u15 vraagt Nicolas een Litican (antibraakmiddel) aan Marijse. Een half uurtje later wil hij dan toch een Petit Gervais en daarna wat melk met chocopop. Even later probeert hij ook om uit de zetel te komen, maar hij geraakt maar tot in de keuken. Daar moet hij vlug weer op een stoel gaan zitten. Lang houdt hij dit ook niet vol en dus gaat hij maar terug in de zetel liggen. Rond 17u valt hij terug in slaap. Als Marijs om 19u naar huis gaat, slaapt Nicolas nog altijd. Hij heeft dan nog altijd dezelfde pyjama aan, waar hij s morgens mee wakker geworden is
Marleen en ik komen samen thuis rond 19u30. Omdat Marleen al om 20u30 op de tennis moet zijn, eet ik samen met Steph. We zetten ons buiten op het terras. Michael is ondertussen nog niet thuis. (Hij had wel al een berichtje gestuurd om te zeggen dat ze rond 17u nog gingen zwemmen bij iemand van de klas.) Nic wou nog altijd niets eten en bleef stilletjes in de zetel liggen. Maar het bleef vrij warm en daardoor vond hij zijn draai niet echt in de zetel. Hij voelde ook warm aan. Daarom stelde ik voor om wat naar TV te gaan kijken op onze kamer. Daar konden we de airco opzetten en was het even later heel wat frisser. Het duurde dan ook niet lang of Nicolas viel rustig in slaap.
Toen Marleen thuis kwam rond 22u15 was iedereen al boven. Steph en Michael lagen al in hun bed. Nic lag nog altijd te slapen in ons bed. Toen Marleen hem wakker maakte voor zijn pillen, wilde hij liever in zijn eigen bed gaan liggen. Daar viel hij even later weer even rustig in slaap.
Marleen maakt mij om 9u30 wakker als volgt: Had jij niet afgesproken om te gaan tennissen om 10u? Ik schiet uit mijn bed, voel dan dat het gisteren weeral laat was geweest, maar maak mij toch maar klaar. Als ik even later aankom op de tennis, blijkt dat we maar met 3 zijn. Dat is één man te weinig om te dubbelen. Dus bel ik naar huis om te vragen of Michael geen zin had om mee te spelen. Die zag dat wel zitten, dus reed ik maar even op en af naar huis om hem op te halen. We speelden een fijne dubbel van 10u30 tot 12u. (Roger en ik wonnen, voorlopig nog, van Michael en Rik in 2 sets.) Daarna dronken we nog een glaasje en reden we terug naar huis.
Marleen stond, helemaal in tennistenue, in de keuken een soort van croque monsieurs te maken onder de grill van de oven. Zij was deze voormiddag met Nicolas tot bij de bakker gefietst en moest nu om 13u30 met Helene gaan dubbelen op het toernooi van Excelsior Hasselt. Ik hielp haar even, zodat ze het kon halen. Toen Marleen even later naar de tennis vertrok, ging Nicolas met haar mee. Michael en ik moesten eerst nog douchen. Daarom spraken we af dat Marleen een berichtje zou sturen als ze het veld op ging, zodat we konden nakomen om te supporteren. Stipt om 13u30 mochten ze beginnen.
Toen we aankwamen op de tennis was de eerste set al bezig. Maar het werd vlug duidelijk dat ze deze match niet zouden winnen.(Ze verloren in 2 korte sets.) Nicolas kwam een tijdje na ons pas aan op de tennisclub. Marleen was blijkbaar eerst naar Helene haar thuis gereden, had Nicolas daar gelaten en Helene meegenomen. Vervolgens waren Peter (man van Helene), Cas (zoon), Arnoud(vriend) en Nicolas met de fiets naar Excelsior gereden, zodat ze daar nu pas aankwamen.
Onmiddellijk na de wedstrijd reed ik naar huis. Enerzijds omdat Stephanie daar alleen zat, maar ook omdat ik hoogdringend een paar blogverslagen moest inhalen. Terwijl Stephanie naar TV keek, schreef ik 4 verslagen na elkaar. (Woensdag => zaterdag)
Om 17u was de rest ook terug thuis. Marleen douchte zich en zette zich daarna achter haar microscoop. Michael en Nicolas speelden een tijdje met de Playstation. Steph was aan het chatten op haar computer. Ik heb, nadat ik mijn verslagen af had, eerst de kippen verzorgd en vervolgens ben ik kersen, frambozen en kroezelen gaan plukken.
Om 19u zijn we allemaal met de fiets naar bompa gereden. Bompa had zijn 3 zonen met hun vrouwen en alle kleinkinderen (9) uitgenodigd om daar te gaan eten. Ik nam wat vers geplukt fruit en een paar eitjes mee. Bompa had de barbecue aangedaan en er waren lekkere wijntjes. We zaten allemaal in de tuin aan een lange tafel en lieten het ons smaken. Als dessert was er nog overschot van het feest van Jan en An van gisteren en het fruit uit onze tuin.
Toen het donker begon te worden hebben we alles opgeruimd en zijn we terug naar huis gefietst. Daar hebben we nog even naar de finale van de Confederations Cup tussen Brazilië en de Verenigde Staten. Toen Brazilië uiteindelijk won met 3-2 was Nicolas heel tevreden. Na de match was iedereen uitgeteld en zijn we allemaal naar boven gegaan. Daar hebben de kinderen nog naar het einde van de serie Louis Louise gekeken.
Morgenvroeg zou ik bloed trekken bij Nic en dit zo snel als mogelijk laten onderzoeken in het labo van het Virga Jesse ziekenhuis
Om 9u was iedereen op. Michael had om 10u tennistraining en de rest van het gezin wilde naar de stad gaan om te gaan shoppen. Maar omdat ik nog niet ontbeten had, brachten Marleen en Nicolas eerst Michael vlug even naar Runkst. Op die mannier kon ik rustig wakker worden.
Rond 10u30 vertrekken we naar de stad. Stephanie had ergens een mooi golfje gezien en wilde die nu gaan kopen. Daarna gingen we naar de winkel van tante Anne, omdat Stephanie zwemkledij nodig had voor haar sportkamp van volgende week. (Michael vertrok volgende zaterdag op zeil- en windsurfkamp. Stephanie ging vanaf volgende maandag op beach fun-kamp, waar ze zou leren waterskieën en wake-boarden.) Nadat Stephanie een paar zwemshorts gevonden had, Nicolas er ook een gekocht had en ik een nieuw T-shirt kocht, was het tijd om Michael te gaan afhalen van de tennistraining. We besloten om ons op te splitsen: Nicolas en ik zouden Michael afhalen, Marleen en Steph bleven verder shoppen in de stad.
Michael stond klaar, maar wilde begrijpelijkerwijze- zich eerst thuis gaan douchen en omkleden. Daarna konden we terug naar de stad rijden om Marleen en Stephanie op te zoeken. Om 13u15 werd het kleren kopen afgebroken, want het was de hoogste tijd om terug naar huis te gaan. Marlies (één van de turntrainsters van Stephanie) trouwde vandaag met Johan (voetballer en zoon van Eric Gerets). Wij waren uitgenodigd voor de receptie, maar de dames wilden graag ook naar de huwelijksmis gaan.
Eénmaal terug thuis kleedden ze zich vlug om en werd er iets kleins gegeten, waarna ze naar de kerk van Beverst vertrokken. Michael en Nicolas keken ondertussen wat naar Wimbledon. Ik probeerde succesvol- wat slaap in te halen. Vanaf 16u moesten we ons klaarmaken, want de huwelijksreceptie was tussen 17u en 19u.
Marleen en ik hadden een druk programma vandaag. Eerst was er de receptie, dan hadden we een dubbele boeking: Freddy werd 60j en ging op pensioen en mijn broer Jan was 20j getrouwd met An en zij gaven ook een groot feest.
Michael en Nicolas bleven alleen thuis, terwijl wij naar de receptie waren. Bompa zou de kinderen rond 19u komen halen en hen al meenemen naar het feest van nonkel Jan en tante An. Marleen en ik zouden na de receptie eerst een tijdje naar het feest van Freddy gaan, om daarna ook naar Schaffen te rijden, daar nog wat te feesten, en dan met de kinderen terug naar huis te komen.
Alles verliep zoals gepland. De receptie was zéér verfijnd en aangenaam. (Bovendien heb je niet elke dag de kans om Eric Gerets te feliciteren en een hand te geven.) Stephanie was zelfs op handtekeningenjacht gegaan voor Nicolas. (Karel Geeraerts, Johan en Eric Gerets tekenden op haar kaartje!) Dan reden we naar het feest van Freddy. Opnieuw overheerlijke hapjes en drank. Om 22u moeten we daar echter vertrekken om deze dag van eten en drinken te beëindigen op het feest van Jan en An. Daar waren we net op tijd voor het warme eten. Opnieuw lekker eten, drinken en fijn gezelschap
Om 1u s nachts zoek ik de kinderen op, om naar huis te gaan. Ze zijn alle drie duidelijk vermoeid en gaan zonder problemen mee. Nadat we afscheid genomen hebben en naar huis gereden zijn is het toch weeral bijna 2u. Veel te laat, maar ja
Vandaag ben ik met Nicolas naar Leuven geweest. We zijn om 9u15 vertrokken en konden vlot naar daar rijden, zodat we stipt om 10u de parking van Gasthuisberg opreden. Een kwartiertje later hing de chemotherapie al aan en druppelde de vloeistof over een half uurtje naar binnen. Om de tijd te doden speelde Nic en ik een paar spelletjes Wie is het, waarbij je via ja of nee vragen- moet raden wie de andere op zijn kaartje heeft staan.
Na een uurtje is de spoeling ook gedaan en komt de verpleging Nicolas halen om het infuus te verwijderen en de naald uit de porth-a-cath te halen. Als Nic even later terugkomt, zegt hij dat we nog op de dokter moeten wachten omdat die ons nog moest zien. Na twintig minuten ga ik zelf eens informeren, maar dan blijkt dat Nicolas het blijkbaar slecht verstaan had, want de dokter moest ons helemaal niet meer zien.
Ik besprak nog even de planning voor volgende week. (Zij dachten daar ook dat de kans groot was dat Nicolas tegen maandag te weinig witte bloedcellen zou hebben en dus uitgesteld zou moeten worden. Daarom werd er afgesproken dat ik maandagochtend bloed zou afnemen bij hem en de uitslag dan zou doorbellen naar Leuven. Als de bloeduitslag toch goed zou zijn, konden we dan nog steeds oprijden ) Daarna vertrokken we naar huis. Onderweg belden we naar Marleen en Dimitri om te vertellen dat het allemaal goed was gegaan en dat we rond 12u thuis zouden zijn.
Als we thuis zijn is het zo een mooi weer, dat we besluiten om buiten te eten. Dus zetten Nicolas, Marijs en ik alles klaar op de grote tuintafel. Even later is Dimitri ook daar. Michael en Stephanie volgen een beetje later. We eten samen wat van de wokschotel, die gisteren onaangeroerd was gebleven en blijven daarna nog een tijdje gezellig praten. Dimitri vraagt aan Nicolas of hij zin heeft om vanavond in te vallen bij de tennisles en dat zag die wel zitten. Om 13u20 moet Dimitri weer vetrekken. Hij moet voor de laatste keer dit schooljaar gaan lesgeven op vrijdag. Ik vertrek even later ook naar het ziekenhuis om te gaan werken.
Nicolas legt zich s namiddag eerst een tijdje in de zetel en kijkt wat naar TV. Rond 14u45 fietsen Michael en hij tot aan de school in Rapertingen om de omslag met gemaakte toetsen af te geven aan juf Griet.Als ze aan de school zijn, moet Nicolas van Michael tot in de leraarskamer gaan om zijn omslag daar af te geven. Als de leerkrachten aan hem vragen hoe het met hem gaat, staat hij maar een beetje onwennig rond te draaien.
Omdat het mooi weer is en ze zich goed voelden, besluiten ze om tot bij Moeke en Vokke te fietsen. Daar doet echter niemand open en dus beslissen ze om terug te keren. Als ze terug thuis zijn, zien ze waarom er niemand open deed. Vokke was ondertussen tot bij ons thuis gereden
Na een kleine rustpauze is het voor Nicolas tijd om zich klaar te maken om te gaan tennissen. Marijse smeert hem nog eens goed in tegen de zon, want met deze chemo moet hij hier voor oppassen, en dan brengt Vokke hem om 16u30 naar Runkst.
Als ik om 18u30 thuiskom, heeft Marleen Nicolas afgehaald van de tennis. Ze zei dat hij, ondanks de hitte en zijn bloedarmoede, toch goed gespeeld had. Niet alleen sloeg hij goed tegen de bal, maar hij liep nu ook veel beter dan 2 weken geleden, want hij heeft geen gewrichtspijnen meer.
Marleen en ik moesten s avonds naar de machtsoverdracht van de Rotary gaan. Om 19u30 stipt werden we in de Figaro verwacht. Veel tijd om ons klaar te maken hadden we dus niet. Moeke en Vokke kwamen babysitten en Marijse had lasagne voorzien als avondeten. Toen we vertrokken lag iedereen in de zetel naar TV te kijken.
We hadden een gezellige avond, tussen vrienden, en voor we het goed wisten was het al na 1u. We waren allebei heel moe, dus namen we afscheid en gingen we naar huis om Moeke en Vokke af te lossen. Die lagen languit in de zetel te slapen, maar stonden toch vlug op om naar hun eigen bed te gaan.
Boven lag Michael bij Nicolas in het groot bed op zijn kamer. Ze hadden vanuit hun bed nog naar TV gekeken, maar waren dan ook in slaap gevallen. Stephanie lag vredig in haar eigen bed.
Net zoals gisteren moest Nicolas vandaag maar voor een uurtje naar Leuven gaan. Moeke en Vokke brachten hem en rond 12u30 waren ze allemaal terug thuis. Bolleke was even langsgekomen op de afdeling en Nicolas had, volgens Moeke, goed gelachen.
Als ze terug thuiskomen heeft Nic het koud. Hij draait zich in zijn dekentje en blijft de rest van de dag onder zijn deken zitten.
s Middags eet hij maar een klein beetje van zijn broodje gezond. Wat later wordt hij zelfs humeurig omdat hij zich verveelt. Hij mag niet gaan tennissen, mag niet naar plaatsen met veel mensen gaan, kan niemand uitnodigen, en dat gaat hem niet goed af. Michael probeert hem wat bezig te houden met roulette, poker en andere gokspelen, die tegenwoordig zo in zijn. Maar erg veel enthousiasme is er bij Nicolas niet.
De rest van de namiddag wil hij ook niets meer eten. Geen meloen, geen kiwi en een vers gebakken wafel smaakt hem ook al niet. Marijse geeft het dan maar op, want hij lust vandaag blijkbaar niets.
Rond 16u willen Michael en Nicolas naar de tenniswedstrijden op Wimbledon kijken. Michael kijkt naar TV tot hij zelf moet gaan tennissen, maar Nicolas valt al heel vlug in slaap. Als Marijse Michael naar de tennis wil brengen, wil Nicolas zelfs verder slapen.
Ik kom om 17u30 even thuis om mij wat op te frissen na een hele dag raadpleging. Ik was wat vroeger gestopt, want ik moest om 18u30 in Leuven zijn voor een vergadering van professor Vergote (gynaecologie) met alle stagemeesters. Toen ik binnen kwam deed Marijse mij teken dat Nicolas aan het slapen was en dat ik stil moest zijn. Ik douche mij, kleed mij om en eet iets, waarna ik weer vertrek.
Marleen was van haar werk naar Runkst gereden om Michael daar af te halen. Als ze om 18u40 binnenkomen, slaapt Nicolas nog steeds.
s Avonds moest Marleen met Jill gaan dubbelen op het toernooi van Tenko (Kortessem). De drie kinderen gingen natuurlijk mee. Marleen en Jill verliezen uiteindelijk in 3 sets. De geur van de versgebakken frietjes was zo onweerstaanbaar, dat ze daar allemaal een frietje gegeten hebben. De wokschotel van Marijs bleef dus onaangeroerd in de frigo staan.
Als ik na middernacht terug thuis kom, ligt iedereen al weer lang te slapen.
Om 9u zijn Moeke en Vokke weer met Nicolas naar Gasthuisberg vertrokken. In tegenstelling met de vorige twee dagen, zou Nic vandaag maar korte tijd daar zijn. Rond 10u waren ze op de afdeling. Nic werd aangeprikt en er werd bloed afgenomen. Even later werd de chemotherapie al aangehangen. Deze moest maar over dertig minuten lopen. Dan nog een half uurtje spoelen en dan mochten ze weer naar huis vertrekken. Op een goed uur was alles dus al weer achter de rug. De bloeduitslag toonde echter wel aan dat Nicolas weer bloedarmoede begon te krijgen en dat zijn witte bloedcellen weer zéér laag stonden. Dat betekende dus ook dat hij meer vatbaar zou zijn voor infecties!
Rond de middag waren ze terug thuis. Moeke en Vokke schoven met Nicolas, Stephanie, Michael en Marijse mee aan tafel. Ze aten pasta met een light saus met ham en erwtjes. Omdat Nicolas zich redelijk goed voelde, probeerde hij iets te regelen voor deze namiddag. Moeke moest van hem naar Mathias bellen en ze spraken af om 15u.
Intussen was ik ook thuis gekomen van het werk. Omdat Nicolas nog even tijd had voor Mathias zou komen, ging hij met mij nog vlug even mee naar de HANOS-winkel. (We moesten nog wat borden bijkopen om als dagelijks servies te gebruiken.)
Als we terug zijn, is Mathias ook net aangekomen. Nicolas en Mathias gaan buiten op de oprit een partijtje tennis spelen. De ganse namiddag spelen ze zo met elkaar, afgewisseld met korte drink- en eetpauzes. (Maar deze keer eet Nicolas alleen maar een stukje fruit, want hij wil absoluut terug afvallen.) Tussendoor kijken ze ook even naar de prestaties van de Belgen op Wimbledon.
s Avonds moet ik nog vlug even naar de bank en als ik terug kom heb ik ijsjes meegebracht van een nieuwe ijsbar in de Trekschurenstraat. Die worden met veel smaak opgegeten, terwijl ze verder naar de tennismatch op TV keken, maar even later zijn ze toch zelf weeral aan het tennissen. Als Michael wat later thuiskomt, speelt hij ook een wedstrijdje tegen de 2 jongens.
Zoals elke woensdagavond, ging ik ook deze keer tennissen. Alleen speelde ik deze week niet tegen Dimi, omdat hij gekwetst was, maar tegen Simon. Dit is één van de talentrijke jongeren op Runkst en veel te goed om tegen mij te spelen. Hij toonde mij alle hoeken van het veld, maar ik had wel een heel fijne avond, ondanks een zware nederlaag
Marleen bleef met de kinderen thuis. Terwijl zij aan het verslag van maandag en dinsdag werkte, keken de kinderen naar TV.
Zoals zo dikwijls sliep ook deze keer iedereen toen ik thuiskwam.
Ook vandaag liep de wekker af om 6u. Vandaag moest Nic weer in slaap gedaan worden voor een ruggenmergprik. (Er zou weer chemo ingespoten worden in zijn ruggenmerg.) Daarna zou hij nog een korte chemokuur krijgen. We moesten dus liefst voor 8u in Leuven zijn.
Na een probleemloze rit kwamen we in Leuven toe om 7u40. Nic was, zoals gisteren, nog moe en voelde zich niet al te best. Rond 8u45 werden we naar de operatiezaal gebracht, waar alles vrij vlot verliep en Nicolas al sliep voor hij op de operatietafel lag. Het is ondertussen zo een gewoonte geworden, zodat we elkaar met het kleinste gebaar verstaan. Hij keek me even aan en draaide met zijn ogen naar het mondmaskertje. Toen wist ik weer dat ik moest zeggen tegen de anesthesist dat hij liever niet in slaap werd gedaan met een masker maar wel met de spuit . Er ging een koude rilling door me heen: toch wel erg dat een kind hier al notie van had en daar mee bezig was. Alles verliep heel vlot en een kwartiertje later mocht ik alweer bij Nic in de ontwaakruimte. Daar werden we weer schitterend opgevangen door heel behulpzame en lieve verpleging. We beginnen elkaar daar allemaal een beetje te herkennen en kennen. Nic was snel weer wakker en blij gezind dat hij er weer vanaf was.
Rond 9u45 waren we terug op de dagzaal. Nic was weer stilletjes en voelde zich blijkbaar niet zo goed. De chemo werd aangehangen rond 10u. Dit product moest maar over een kwartiertje inlopen. Daarna volgde nog een spoeling van een klein half uurtje. Dat maakt dat we rond 11u15 klaar waren om naar huis te vertrekken. Nic voelde zich nog wat slapjes maar wilde zo snel mogelijk naar huis vertrekken.
Rond 12 u kwamen we thuis aan. Steph en Michael waren ook thuis. Ik vertrok kort daarna naar Tongeren. Nic at een tas soep en fleurde in een mum van tijd op. Hij voelde zich beter en at wat later samen met zijn broer en zus nog een vogelnestje met verse pasta. Tijdens het eten wordt er gelachen en gezongen. Na een korte rustpauze in de zetel wil Nic per se met Michael gaan tennissen op de oprit. Het was me deze morgen al opgevallen dat hij weer normaal kan gaan en lopen en blijkbaar minder last heeft van zijn gewrichten. Na een klein uurtje komen ze even binnen en rusten wat uit, terwijl ze naar de tennis op TV kijken. Even later komen ze naar beneden en eten wat kiwi en meloen. Daarna wil Nic weer gaan tennissen. Rond 16u30 komen ze weer binnen en installeert Nic zich in de zetel. Kort erna valt hij in slaap. Hij slaapt anderhalf uur en wordt wakker rond 18u. Hij eet een tas soep met wat stokbrood en kijkt wat TV. Steph is ondertussen al lang vertrokken naar de turntraining en Michael zijn ze ook al komen halen voor de tennistraining.
Ik rij rechtstreeks van Tongeren naar Runkst om Michael en Lukas op te halen van de training. Michael was gehaast, want hij had samen met enkele vrienden van zijn klas afgesproken om bij Olivier thuis te gaan pokeren. Ze hadden afgesproken om 19u30. Michael en Nic aten gauw wat middageten (varkensgebraad met champignonsaus, aardappelpuree). Ik at enkel een tas soep, want ik werd om 20u op Runkst verwacht om een uurtje te trainen met Els. Nic wou graag meegaan. Hij keek een uurtje naar de training en kwam nadien samen met ons iets fris drinken op het terras. (Voor Nic werd het wel niets fris, maar een tas warme chocolademelk.)
Nic voelde zich duidelijk een stuk beter. Hij kwam op het terras naar mij toe met het boekje van de VTV waarin alle tornooien opgesomd staan. Hij vertelde dat hij heel graag dit seizoen minstens een tornooi zou meespelen. Ik vertelde dat hij dat best kon bespreken met zijn trainer Dimi. Die was nog les aan het geven, zodat hij nog even moest wachten. Om de tijd te doden klopte hij intussen een paar balletjes mat Sarah. Een kwartiertje later kwam Dimi er aan en kon Nic het vragen
Rond 22u15, nadat Nic zijn besprekingen had gedaan met Dimi was het tijd om naar huis te gaan. De twee oudsten waren nog naar een film aan het kijken. Ik nam gauw een douche en wou daarna gaan slapen want ik voelde dat het voor mij ook lange dagen waren geweest. Rond 23u lag iedereen in bed, behalve onze papa die was om 18u vertrokken naar zijn eerste vergadering en had er nog een gepland later op de avond. Ik weet echt niet wanneer Guy is thuisgekomen
Om 6 u liep de wekker af. Nadat ik me had klaargemaakt ging ik naar beneden en zette koffie. Ik kookte ondertussen ook wat macaroni om mee te nemen naar Leuven. Nic had het liefst eten van thuis om mee te nemen naar Leuven. Daarna pakte ik nog wat spullen in om mee te nemen zoals zijn boekentas, de PSP en zijn map met ziekenhuispapieren. Rond half zeven was het hoog tijd om Nic op te roepen. Hij was natuurlijk nog moe en zag er niet zo gelukkig uit: het vooruitzicht van een extra lange dag in Leuven maakte hem niet blij.
Rond 6u45 vertrokken we richting Leuven. De rit verliep vrij vlot met vanaf Aarschot wel wat trager verkeer, maar geen echte file. Omstreeks 8u kwamen we aan in de dagzaal. Eerst werd er bloed getrokken. Er moest gewacht worden op het bloedresultaat om te kunnen starten met dit chemoblokje van 1 week. Nic installeerde zich in zijn bedje en begon op zijn PSP te spelen. Ik stelde voor om zijn laatste rekentoets af te maken, zodanig dat hij enkel nog de eindtoets van Frans moest afleggen bij juf Kathleen. Na enig aandringen kreeg ik hem zo ver om de toets af te maken. Rond 9u kwamen ze vertellen dat de chemo mocht gestart worden. Hij moest minimum 1000 witte bloedcellen hebben en hij had er 1100 (oef!). De dokter assistente kwam langs en keek hem nog eens goed na. Alles was O.K. en de chemo mocht beginnen lopen.
Na het maken van zijn toets was Nic erg moe en wou wat rusten in zijn bed. Toen hij bijna in slaap was gevallen was juf Kathleen daar. Zij overliep samen met Nic de leerstof van Frans, zodat hij straks om 14u zijn eindtoets zou kunnen maken. Na dat uurtje les was hij werkelijk uitgeteld. Hij voelde zich niet zo goed en wilde alleen maar slapen. Kort erna viel hij in slaap.
Rond 11u30 kwamen moeke en Vokke toe. Zij kwamen mij aflossen zodat ik zou kunnen vertrekken naar Tongeren. Omdat Nic zo vast sliep besloot ik dadelijk te vertrekken zodat ik straks ook op tijd thuis zou zijn.
Nic sliep nog om 14u toen de juf van de ziekenhuisschool kwam om zijn toets af te nemen. (Juf Kathleen moest naar een vergadering en had een vervangster gestuurd.) De juf was bereid om later terug te komen maar Nic wilde per se zijn toets nu maken, zodat hij ook van al zijn toetsen af was. Toen die klus geklaard was vroeg hij aan Vokke om zijn macaroni warm te maken omdat hij wat honger had. Na een bordje macaroni viel hij weer in slaap. Ondertussen waren de dokters ook al gepasseerd. Ze vonden het niet nodig om Nic wakker te maken en maakten van de gelegenheid gebruik om wat te babbelen met moeke en Vokke.
Zoals we wisten moest er bij deze chemokuur heel lang gespoeld worden (8 u). Dat betekende dat de spoeling moest doorgaan tot 18u45. Om 17u zit het werk op de dagzaal er echter op zodat onze Nic, samen met nog een ander meisje, voor hun laatste twee uurtjes moesten verhuizen naar het verdiep. Nic voelde zich nog altijd niet bijster goed, ondanks het feit dat hij veel had geslapen. Even later moest hij dan ook overgeven. De macaroni van enkele uren voordien kwamen er weer uit. Hij was blij dat hij kort daarna naar huis kon vertrekken.
Ik was ondertussen thuis gekomen rond 19u, even later gevolgd door Guy. Bompa zat thuis aan de keukentafel te babbelen met Marijse. Hij kwam eens informeren hoe het ging met onze Nic. Ik ging mij klaarmaken om een uurtje te gaan tennissen en begon me toch wel wat ongerust te maken. Even later kwam Nic thuis. Hij liep recht naar de zetel en liet zich daarin vallen. Ik deed nog vlug zijn pyjama aan en vertrok. Guy maakte hem even later een tasje bouillonsoep warm, wat hij toch wel met smaak opat. Guy at samen met de kinderen. Marijse had speciaal voor Nic vogelnestjes met tomatensaus gemaakt. Nadat hij de anderen had zien eten, kreeg hij ook zin en vroeg om een klein bordje. Dit at hij helemaal op. Toen ik thuiskwam rond 22u gaf ik hem nog zijn pilletjes en nam hem mee naar boven. Ook Michael en Steph gingen slapen. Ik nam nog gauw een douche en dook daarna ook mijn bed in.
Vandaag zijn we om 9u opgestaan. Ik slaap regelmatig wel eens wat langer, maar ik kan mij niet herinneren wanneer Marleen nog zo lang in bed heeft gelegen. Gisteren had ik met Roger, Kevin en Tom afgesproken om vandaag om 10u te gaan tennissen. Dus maakte ik mij klaar en vertrok ik om 9u45 naar Runkst. Nicolas en Mathias lagen toen onder naar TV te kijken. Marleen en Michael waren ook al op.
Van zodra ik weg was zijn Marleen, Michael, Mathias en Nicolas met de fiets naar de bakker gereden. Stephanie was toen nog bezig met wakker worden. Ze reden probleemloos naar de bakker op het Sint Catharinaplein en terug, maar hadden toch geluk, want ze waren nog maar net terug binnen toen de hemelsluizen open gingen.
Terwijl ze de tafel klaarzetten steekt Nicolas al een eerste chocoladebroodje in zijn mond. Even later volgt een 2e en nog wat later ziet Marleen hem bijten in een appelflap. Als ze hem daar een opmerking over maakt in de trend van: Pas toch een beetje op, want je wordt anders te zwaar Wordt Nicolas boos en gaat hij naar zijn kamer. Marleen blijft met een rot gevoel achter
Als Mathias wat later naar boven gaat om Nicolas te troosten, klaart hij snel weer op. Ze kijken eerst wat naar TV en spelen op de Playstation op Nic zijn kamer. Dan gaan ze buiten op de oprit tennissen.
Wij waren op de tennis 2x moeten gaan lopen voor de regen. Uiteindelijk hielden we er maar mee op. We dronken iets, douchten ons en gingen naar huis. Daar waren Nicolas en Mathias nog aan het tennissen. Toen ik naar binnen ging kwamen ze achter mij aan mee naar binnen. Toen ik vroeg waarom ze ophielden met tennissen, was het eerlijke antwoord: Omdat we al onze ballen overgeklopt hebben en we ze niet meer kunnen terugvinden. Ik stel dan maar voor om samen een partijtje te gaan biljarten, waar ze onmiddellijk mee akkoord gaan. We spelen poolbiljart, tot nonkel Peter Mathias komt halen.
s Middags eten we pistolets met door Marleen zelfgemaakte zalmsalade en soep. Michael en Steph gaan weer studeren voor hun laatste examen van morgen. Nicolas, Marleen en ik kijken samen naar Pearl Harbor, een film die ik een paar dagen geleden opgenomen had. Nicolas hield het nog zéér lang vol. Pas tijdens het laatste deel van de film is hij in slaap gevallen.
Na de film ga ik wat werken op mijn bureau. Nicolas kijkt, van zodra hij terug wakker was, naar de finale van Wimbledon 2008 tussen Federer en Nadal. Daarna is het tijd voor een paar eindtoetsen. Hij moet van Marleen een toets cijferen en een toets breuken maken. (Omdat hij de rest van de week weer naar Leuven zal moeten gaan voor zijn chemotherapie, heeft Marleen met de school afgesproken dat zij een paar eindtoetsen van Nicolas zal afnemen. Deze eindtoetsen tellen dan niet echt mee, maar zijn wel richtinggevend voor de kennis van onze Nicolas.)
Als avondeten worden er frietjes gebakken, met bitterballen, kaaskroketten en lange hamburgers. Het spreekt voor zich dat Nicolas weer met smaak gegeten heeft.
Na het eten ging Nicolas eerst in bad, zodat hij morgen proper aan een nieuwe week kan beginnen. Daarna keek hij naar de voetbalwedstrijd tussen Brazilië en Italië voor de Confederations Cup. Als de match afgelopen is gaat iedereen naar bed.
Morgen wil Marleen vroeg opstaan om al rond 8u in Leuven te zijn. Als zijn bloedwaarden goed genoeg zijn, zal Nic maar 1 chemokuur krijgen, maar daarna moet er gedurende 7u gespoeld worden. In dat geval wordt het dus een lange dag voor hem.
Al om 7u30 was Nicolas terug wakker. Hij kwam naar onze kamer om te zien of wij ook al wakker waren. Marleen stond samen met hem op, want ze moest Stephanie oproepen. Die wilde om 10u naar de turntraining gaan. Ik stond op om 8u30. Michael sliep toen nog.
Marleen en Nicolas vertrokken om 9u30 naar tennisclub De Alk in Alken, om daar voor Mathias te gaan supporteren. Die nam daar deel aan het toernooi. Hij won zijn match met 7-6 en 6-0. (Maandag moet hij zijn volgende wedstrijd spelen.) Van Alken reden Marleen en Nicolas naar Kiewit om daar naar Yentl en Jill te gaan zien. (Zij moesten op Tennisclub Tenkie eindronde interclub spelen.) Mathias was met hun meegegaan. Toen ze daar aankwamen, waren de enkelwedstrijden net gedaan. Helaas hadden ze beiden verloren, zodat de dubbelwedstrijd er niet meer toe deed. Die werd dan ook niet gespeeld. Marleen dronk een tasje koffie met de andere supporters en reed dan naar Runkst om Mathias daar af te zetten.
Om 12u30 kwamen ze terug thuis. Ik had een hele tijd op de computer gewerkt, Michael had gestudeerd en Stephanie was naar de turntraining. Van zodra Steph terug was, hebben we ons buiten op het terras gezet om te eten. We hadden de spaghetti van gisterenavond in de koelkast gezet, zodat we nu snel aan het eten waren. Tijdens het eten werden de plannen voor de zomervakantie besproken. Michael en Stephanie hadden beiden een aantal sportkampen gepland, maar als het allemaal een beetje liep zoals het moest met onze Nikkel, zouden we de 2 laatste weken van augustus weg moeten kunnen. Er werd afgesproken om een paar dagen naar Parijs te gaan en van daar door te rijden naar een Club Med aan de Franse Atlantische kust. Als alles goed zou verlopen
Na het middageten gaan Michael en Stephanie weer studeren op hun kamer. Nicolas, Marleen en ik installeren ons in de zetel, waar we alle drie redelijk snel in slaap vallen. Om 16u word ik terug wakker en begin ik aan een nieuw blogverslag. Marleen wordt dan ook wakker en zij zet zich achter haar microscoop om wat te werken.
Rond 17u begint iedereen zich klaar te maken om naar de barbecue te gaan. Elk jaar wordt er op de Runkster Tennisclub een barbecue gehouden ten voordele van de jeugd. Dit jaar waren er ongeveer 180 inschrijvingen, ondanks het minder goede weer. Marleen, Nicolas en ik vertrokken om 17u30 naar de club. Michael en Stephanie bleven nog even studeren. Moeke en Vokke zouden hen komen uithalen rond 19u.
Omdat Marleen in het jeugdbestuur zit, moest ze regelmatig helpen en inspringen waar nodig. Ik heb mij rustig aan de toog gezet en had een leuke avond. Nicolas stormde van het eerste ogenblik de tennisvelden op en speelde met de andere kinderen tot we weer naar huis moesten gaan. Toen Michael en Stephanie aankwamen, zijn ook zij met hun respectievelijke vrienden opgetrokken. Om 23u30 hebben we afscheid genomen. Mathias had een hele tijd met Nicolas gespeeld en kwam nu mee naar huis om bij ons te blijven slapen.
Eenmaal thuis was iedereen moe. De kinderen poetsten onmiddellijk hun tanden en gingen naar bed. Marleen en ik volgden hun voorbeeld.
Het was een zware nacht geweest. Rond 4u had ik een bevalling gedaan. Rond 5u was ik terug, maar ik kon niet terug in slaap geraken. Ik draaide en keerde in mijn bed, maar de slaap kwam maar niet. Marleen haar wekker liep om 6u al af omdat ze Michael en Steph dan moest oproepen. Ik viel uiteindelijk pas om 6u30 terug in slaap.
Nicolas had s morgens eerst les gehad via Bednet. Tijdens de les godsdienst had hij even gepauzeerd. Zijn planning was om daarna terug les te volgen van 10u30 tot 11u15, omdat hij om 11u30 afgesproken had met Dimitri op Runkst om te gaan tennissen. Dat viel echter helemaal anders uit. Hij kreeg een toets tijdens het laatste lesuur en deze was toch iets moeilijker dan hij gedacht had. Pas om 12u had hij zijn toets teruggestuurd via de scan/fax. Marijse had intussen al met Dimitri gebeld en die was, in plaats van naar Runkst, naar ons thuis gekomen.
Ik had uitgeslapen en was dan mijn zaalronde gaan doen in het ziekenhuis. Toen ik terug thuis kwam, waren Dimitri en Nicolas aan het tennissen op de oprit. Stephanie en Michael waren ook terug van hun laatste examens van deze week. Nu moesten ze beiden nog maar 1 examen studeren voor maandag. (Steph/Frans en Mich/Latijn) Dan kon voor hun de vakantie beginnen!
Marijs had, speciaal voor Dimi, varkensgebraad met gratin-aardappeltjes en worteltjes klaargemaakt. Terwijl we samen aan tafel zaten, kreeg ik echter een oproep. Een patiënte van mij ging bevallen. Dus kon ik weer terug naar het ziekenhuis rijden. Toen ik terug thuis kwam, was Dimitri weer naar zijn school en stonden Peter en Merle thuis. Ze kwamen Nicolas halen omdat hij beloofd had om te helpen met het klaarzetten van de tombola, die ze morgen tijdens de jaarlijkse barbecue, ten voordele van de jeugd van de Runkster tennisclub, zouden verkopen. Michael had blijkbaar beslist om nog wat te pauzeren, want hij ging ook met hun mee.
Tussen 14u en 16u hebben ze, bij Peter en Helene thuis, de juiste tombolanummers op de juiste prijs gehangen. Dan heeft Peter Michael terug naar huis gebracht, want die moest weer beginnen studeren. De rest reed naar Runkst, waar de volwassenen verder gewerkt hebben. Maar de kinderen, en dus ook onze Nic, hebben vooral een partijtje tennis gespeeld. Rond 18u30 werd Nicolas thuisgebracht door tante Ann.
Ik was na mijn raadpleging rond 19u terug thuis gekomen. Marleen en Nicolas waren in de keuken, Michael was nog aan het studeren en Stephanie was gaan turnen. Marijse had spaghetti bolognese gemaakt, maar Nicolas vroeg al een tijdje om nog eens iets te gaan eten in de Vogelsanck. Omdat hij volgende week waarschijnlijk alle dagen chemotherapie ging krijgen en de week daarna ook, vond ik het een goed idee om vanavond dan maar uit te gaan eten. Omdat we toch op Stephanie moesten wachten en omdat Michael intussen genoeg gestudeerd had, speelden Michael en Nicolas nog een partijtje oprittennis.
Rond 20u30 konden we naar de stad vertrekken. We dronken eerst buiten op het terras een glaasje, maar zijn dan toch binnen gegaan om te gaan eten. Zoals altijd werden we schitterend ontvangen door Guyke Vogel en Dimitri. Het eten was lekker en we hebben fijn kunnen bijpraten met de kinderen. Er was maar 1 minpuntje. Nicolas had moeite om zijn eetlust onder controle te houden. Hij at niet alleen zijn eigen lasagne helemaal op met 2 porties brood, maar hij nam ook regelmatig frietjes uit het kommetje van mij en Steph. Toen hij daar door ons allemaal op gewezen werd, kreeg hij het moeilijk Hij weet zelf ook heel goed dat hij te veel eet en hij ziet zichzelf ook alle dagen meer en meer opzwellen als hij in de spiegel kijkt of als hij op de weegschaal gaat staan. Maar hij kan het zo moeilik onder controle brengen. Nu wij hem hier ook nog eens op wezen, werd het hem allemaal even te veel en kreeg hij de tranen van onmacht in zijn ogen. Net op dat ogenblik kregen de kinderen nog een waterijsje cadeau van de zaak
Ik heb mij toen even langs Nicolas gezet, heb hem eens goed vastgenomen en hem in zijn oor gefluisterd dat het allemaal wel goed zou komen. Dat hij nu een paar moeilijke weken had, maar dat hij weer helemaal de oude zou worden als dit allemaal voorbij zou zijn. Dat hij dan wel zou vermageren en terug de sportman zou worden die hij was voordat hij ziek geworden was Ik weet niet of hij mij geloofde, maar zijn gezichtje klaarde toch terug een beetje op. Nadat ik hem verzekerd had dat zon waterijsje niet zo veel calorieën bevatte, heeft hij dan zijn ijsje ook maar opgegeten.
Op de terugweg naar de auto kon Nicolas al weer lachen. Er liep een halve zot langs ons door die heel hard aan het praten was tegen niemand, want hij liep helemaal alleen op straat. Het was zo een zot gezicht, dat niet alleen Nicolas, maar wij allemaal de slappe lach kregen.
Terug thuis hebben we de poolbiljart vrijgemaakt en zijn Michael, Nicolas en ik nog een partijtje biljart gaan spelen op de zolder. Het was een fijne mannier om de avond af te sluiten.
Deze voormiddag moest Nicolas, via Bednet, een toets taal en een toets rekenen maken. Als hij daarna bij Marijse komt zegt hij dat de toetsen wel meegevallen zijn en begint hij vervolgens uit te leggen wat er vandaag nog allemaal op zijn programma staat. Marijs weet intussen al dat Nikkel zich goed voelt als hij zo mondig is.
s Middags zijn Steph en Mich ook weer thuis en eten ze de rest van Moeke haar kip met rijst en appelmoes.
Om 13u brengt Marijse Nicolas naar de laser. In de hal van het ziekenhuis kom ik hun toevallig tegen, als ik op weg ben naar het Borstcentrum. Nicolas komt recht op mij af om mij een dikke kus te geven. De laserbehandeling zelf verloopt heel vlot, zodat ze om 13u30 al terug thuis zijn. Dan rust Nikkel even tot juf Tilly komt om 14u. De les gaat vandaag trouwens ook beter dan de laatste dagen. Na de les eet Nic een paar kleine wafeltjes en dan helpt hij Marijse weer met het avondeten.
Van Dimitri mag Nicolas tegenwoordig invallen in de tennisles, als er iemand niet kan komen (studeren of gekwetst). Zo moest hij vandaag ook weer inspringen. Hij at om 16u45 eerst nog een tasje soep en dan gingen Marijs en hij Arnoud en Silke ophalen om samen naar de tennis in Runkst te rijden.
Marleen moest vandaag om 19u een dubbelwedstrijd spelen met Helene op het toernooi van Bolderberg. Nicolas wilde hier heel graag naar gaan zien. Daarom had hij Marijse gevraagd om hem, na de tennistraining, naar daar te brengen. Als Nicolas in bolderberg uit de auto stapt, ziet Marijse dat hij maar moeilijk kan stappen. Hij heeft duidelijke gewrichtspijnen -vermoedelijk een nevenwerking van de chemotherapie. Maar dit weerhoudt hem er blijkbaar niet van om toch te gaan sporten en te gaan supporteren.
Marleen en Helene moesten binnen spelen omdat er, zoals zo dikwijls in Bolderberg, een overboeking was van de buitenvelden. Nicolas supporterde zo goed als hij kon. (Hij had hierbij het sympathieke gezelschap van Vic en Martine.) Maar ze verloren hun wedstrijd toch. Ze dronken nog een paar glaasjes met de tegenstanders en de supporters en kwamen toen naar huis.
Ik had een zware dag gehad op het Borstcentrum en was pas om 20u thuisgekomen. Bovendien was ik van wacht. Ik at iets en probeerde daarna om wat blogverslagen in te halen. Rond 22u werd ik opgeroepen voor een bevalling en even later volgde er een 2e bevalling. Daardoor was ik pas om 23u45 terug thuis. Marleen en Nicolas lagen toen al in bed. Ik ging nog even op Nic zijn kamer kijken, maar hij was al diep in slaap. Marleen was wel nog wakker. Ze vertelde kort over haar wedstrijd, maar dan probeerden we toch te slapen, want er waren nog patiënten in arbeid, zodat ik deze nacht zeker zou moeten opstaan.
Zoals gisteren afgesproken was, kreeg Nic vandaag les tussen 10u en 11u30. Hij voelde zich echter niet zo goed. Daarom ging de les in de zetel door. Na 10 minuten vroeg hij aan Marijse een pijnstiller, omdat hij hevige hoofdpijn had. De les ging gewoon verder. Na een half uurtje voelde hij zich, gelukkig, toch weer wat beter en op het einde van de les had hij zelfs helemaal geen hoofdpijn meer. Hij regelde zelfs zijn namiddagprogramma. Hij had de keuze uit: met Moeke en Julien naar de kinderboerderij gaan, bij Mathias gaan spelen of bij Helene gaan helpen voor de barbecue van de tennisjeugd (die nu zaterdagavond zou doorgaan). Hij koos redelijk snel voor Moeke en Julien.
s Middags eet hij, samen met Stephanie en Michael, ravioli met kaas en spinazie. Na het middageten valt Nicolas in slaap in de zetel, maar als Julien binnenkomt is hij in een wip klaarwakker en omgekleed. Achteraf blijkt ook waarom Nic voor de kinderboerderij gekozen had. Moeke had hem pannenkoeken beloofd!
Marijse had voor vanavond kip met rijst en curry voorzien. Nicolas had deze keer aan Moeke gevraagd om de kip Façon Moeke klaar te maken. Dit wil zeggen: geen gewone kip, maar een Mechelse koekoek; niet gewoon in de oven, maar in een tupperware kom in de oven; geen gewone kipkruiden, maar Moeke haar kruiden. Als Moeke, Julien en Nicolas om 16u30 nog altijd niet thuis zijn, begint Marijse het toch stilletjes warm te krijgen. De koks komen pas om 17u binnen en dan moet alles nog klaargemaakt worden. Marijse ziet het niet goed meer zitten. Als ze om 18u naar huis gaat, is de kip nog niet gaar. Met spijt (en een beetje angstig voor het resultaat) laat ze de afwerking over aan Nicolas en mij.
Marleen moest vandaag naar een fietsvergadering van de Ladys Circle. Ze zou de fiets van Stephanie in de Galaxy zetten, dan Helene met haar fiets uithalen en dan naar Heusden rijden, waar het vertrek voorzien was. Er waren maar een paar problemen. 1e probleem De fiets van Stephanie was niet in orde. Nicolas en ik moesten de banden oppompen en de ketting smeren. 2e probleem De pasgesmeerde fiets moest in de Galaxy geraken. Dus moest ik er eerst een paar stoelen verwijderen, dan een karton in de wagen leggen om de oliedruppels op te vangen en dan de fiets er in plaatsen. 3e probleem Ik kreeg kort na hun vertrek telefoon van Helene met de vraag: Kan je mij uitleggen hoe wij naar Heusden moeten rijden? Want zonder GPS geraakten ze onmogelijk daar
Als Marleen vertrokken was hebben de kinderen en ik geproefd van de Mechelse Koekoek. Marijs had zich voor niets zorgen gemaakt. Het was gaar en heel lekker!
Op woensdag heb ik mijn vaste tennisavond met Dimitri. Vokke zou komen babysitten, maar toen ik om 20u45 vertrok was hij nog niet thuis. Ik belde hem op vanuit de auto om te vragen of hij het niet vergeten was. Hij was het natuurlijk niet vergeten, maar Familie was nog niet gedaan, dus Hij beloofde om dadelijk na het programma naar thuis te rijden.
Als ik terug thuis kom, zijn de kinderen al lang gaan slapen. Vokke lag languit op de zetel naar TV te kijken en alles was probleemloos verlopen. Marleen kwam kort na mij thuis. Ook bij haar was het allemaal goed meegevallen. Vokke reed naar huis en Marleen en ik zijn gaan slapen.
Vokke was al vroeg bij ons, want hij moest Marleen naar de garage brengen. Ze hadden gisteren gebeld met de mededeling dat het reservoir van de servo leeggezogen en vervangen was door de juiste olie. Tot mijn grote vreugde viel de prijs nog mee: 79 . Toen Vokke terug thuis kwam, had Nicolas zich weer achter zijn computer gezet om te Bednetten. Vokke installeerde zich in de keuken om de krant te lezen. Om 10u15 komt Nikkel even naar onder voor een tas soep en een stuk stokbrood. Hij voelt zich goed en praat voluit over de voorbije les. Als de speeltijd om is, zit hij ook weer terug achter zijn computer.
Michael was vandaag vroeg thuis van zijn examen biologie. Om 10u30 kwam hij al binnen. Hij begon eerst met een uurtje pauze, voordat hij terug begon met studeren. Stephanie kwam pas om 12u thuis. Zij had 2 examens (Nederlands en Biologie) gehad. s Middags eten ze samen pizza.
Om 13u moet Nicolas naar de mondlaser in het Virga Jesse ziekenhuis. Hij begon terug meer last te hebben van mondaften en had daarom zelf gevraagd om terug naar de laser te mogen gaan. Tijdens de autorit naar het ziekenhuis vraagt hij of Marijs hem, als ze terug thuis zijn, wil helpen wafels bakken. Maar voor dat hij aan zijn wafelbak kon beginnen kwam juf Tilly nog langs. Tussen 14u en 15u kreeg Nicolas weer thuisonderwijs. Hij was toch wat minder geconcentreerd tijdens de les, maar juf Griet had al aan juf Tilly verteld dat hij deze voormiddag zéér goed had meegewerkt tijdens Bednet, zodat juf Tilly nu wat meer door de vingers zag en de les wat inkortte. Ze spraken af om morgen om 10u terug te starten en dan wat langer les te volgen.
Na de les begon Nicolas aan zijn wafelenbak. Marijs hielp hem met het afwegen van de juiste hoeveelheden, maar voor de rest deed hij omzeggens alles zelf. Net zoals elke goede kok, vond ook Nicolas dat hij regelmatig moest proeven. Op die mannier verdwenen er een paar wafels in zijn mondje. Maar het moet gezegd worden: Nicolas probeert zijn eetlust toch onder controle te houden en drinkt sinds gisteren ook nog maar alleen plat water in plaats van frisdrank.
Nicolas had een paar dagen geleden met Dimitri en Michael afgesproken dat hij in de plaats van Michael tennisles zou volgen, als hij zich goed genoeg voelde. (Michael had dat ook liever zo, want dan kon hij verder studeren.) Rond 16u verstuurde Nic een berichtje naar Dimitri. Hij voelde zich OK en wilde graag gaan tennissen. Hij at eerst nog een boterham met kipfilet en rond 17u15 bracht Marijs hem naar de tennisclub.
Ik was na mijn operatieprogramma nog even langs het reisbureau gegaan om wat vakantiebrochures uit te halen. Nu we het einde naderen van Nic zijn intensieve chemotherapie, beginnen we allemaal meer en meer uit te kijken naar een paar dagen verlof, ergens in augustus. We wilden liefst met de auto ergens naar toe rijden. (Zodat we ten allen tijden terug konden komen als het nodig moest zijn.) Er waren blijkbaar nog veel mogelijkheden, zodat er thuis zeker nog wat te overleggen valt
Als ik thuis kom vliegen Michael en Stephanie dadelijk op de vakantieboeken en Nicolas doet net hetzelfde, als hij terug is van zijn tennisles. We zijn het redelijk vlug eens over een vakantie met de wagen in Frankrijk. Alleen Stephanie ziet dit niet echt zitten, want zij rijdt niet graag lang in een auto. Zij wil met het vliegtuig gaan
Om 20u vertrek ik naar de Rotary. Marleen heeft haar wekelijks uurtje tennisles met Els. Michael is dan nog aan het studeren. (Hij vroeg mij net voor mijn vertrek nog wat uitleg over fysica.) Stephanie en Nicolas kijken naar TV.
Michael en Stephanie waren al om 7u wakker. Michael had vandaag examen wiskunde en Steph had examen wetenschappelijk werk en godsdienst. Rond 8u vertrokken ze naar school.
Nicolas was rond 7u15 ook naar beneden gekomen. Nadat Michael en Stephanie vertrokken waren, hebben Marleen en hij zich klaargemaakt om nog maar eens naar Leuven te rijden. Om 8u25 vertrokken ze. Het was een vlotte rit. Maar zoals steeds, op weg naar een nieuwe chemokuur, was Nicolas wat droevig en zei hij niet veel. Hij viel tijdens de laatste tien minuten van de rit zelfs in slaap.
Om 9u20 waren ze op de dagzaal pediatrie. De porth-a-cath werd aangeprikt, het bloed werd getrokken en om 10u werd de eerste zak met chemotherapie al aangehangen. Juf Kathleen was terug uit ziekenverlof. Zij kwam om 10u10 naar de dagzaal om daar een uurtje les te geven aan Nicolas. Hij moest vooral rekenoefeningen herhalen voor het eindexamen.
Moeke en Vokke kwamen om 11u30 aan in Leuven. Een uurtje later vertrok Marleen dan naar haar werk in Tongeren. In de voormiddag had Nicolas al een sandwich gegeten. s Middags at hij nog een tas soep en kreeg hij van Moeke boterhammen met eitje en spek. Wat een verschil met vroeger, toen hij weigerde om ook maar iets te eten tijdens de chemotherapie!
De chemo was volledig ingelopen om 14u30. Dan werd er nog een half uurtje gespoeld en daarna mochten ze naar huis vertrekken. Tijdens de terugrit viel Nicolas weer in slaap. Als ze thuis waren legde hij zich dadelijk terug in de zetel om daar nog wat te bekomen. Maar na een half uurtje vroeg hij weeral om een tas soep en stokbrood.
Marijse had gewacht met koken tot Nic terug thuis was, omdat ze weet dat hij hier graag bij helpt. Nadat hij wat gegeten had, kwam Nicolas mee achter het vuur staan. De glimlach kwam terug op zijn gezicht en hij maakte samen met Marijse een heerlijke wokschotel.
Rond 17u15 bracht hij wat meloen naar Michael en Stephanie, die op hun kamer aan het studeren waren. (Natuurlijk had hij ook wat meloen voor zichzelf genomen.) Daarna installeerde hij zich voor TV, maar hij klaagde ook weer wat van hoofdpijn. Marleen was om 18u40 terug en ik kwam rond 19u30 thuis. We hebben dan allemaal samen van Nic zijn wokschotel geproefd en het was lekker!
Marleen had een vergadering van het jeugdbestuur van de tennis en om 20u30 moest ze zelf tennissen. Christophe had mij rond 18u gebeld met de vraag of ik ook zin had in een uurtje tennis en aldus was ik vanaf 21u ook op de tennisclub. De kinderen bleven ondertussen even alleen. De twee oudsten waren nog aan het studeren en Nikkel was naar TV aan het kijken.
Om 22u was Marleen terug thuis. De kinderen waren toen allemaal naar Aspe aan het zien. Marleen werkte nog een uurtje aan haar microscoop en ging rond 23u naar bed. Ik was kort daarna ook thuis.
Om een of andere reden had ik slecht geslapen. Eerst kon ik niet in slaap vallen en dan werd ik elk uur weer wakker. Toen ik voor de zoveelste keer terug wakker was, was het uiteindelijk al 8u en besloot ik om maar op te staan. Tot mijn verbazing was Nicolas al onder. Hij was net klaar met het dekken van de ontbijttafel. We hebben ons dan samen nog even in de zetel gelegd tot de anderen ook opgestaan waren.
Het was vandaag vaderdag. Dus verzamelden de kinderen en Marleen zich rond mij. Ik kreeg van iedereen een kusje en gelukwensen en van Marleen en de kinderen 2 cadeautjes. Het ene was een nieuw tennisshirt en het andere een nieuwe polo, beiden uit de winkel van nonkel Luc en tante Anne. Nicolas had ook een cadeautje voor mij. Net zoals een tijdje geleden voor Moederdag, had hij ook nu iets in elkaar geknutseld, samen met tante Ann. Het was een fotokader, die hij eerst blauw geverfd had en vervolgens mooi versierd met sterretjes. Er zat een zwart-wit foto van hem zelf in. Na de cadeautjes zijn we aan de ontbijttafel gaan zitten en hebben we iets gegeten. Ik moest mij haasten, want ik had afgesproken om te gaan dubbelen om 10u op Runkst.
Terwijl ik aan het tennissen was, studeerde Nicolas en de andere kinderen een tijdje. Daarna zette Nic de computer op en chatte hij met trainer Dimitri (tennis) en met trainer Nathan (voetbal). Hij speelde tussendoor ook spelletjes op zijn PC.
Nadat ik terug was hebben we s middags buiten op het terras de overschot van ons avondeten van gisteren en vrijdag opgegeten. We hadden dus de keuze tussen soep, asperges, lasagne en 2 soorten ravioli. Het moet gesmaakt hebben, want er bleef niets meer over.
Nicolas zijn ploeg moest vandaag voor de 2e keer eindronde spelen. Michael en Arnoud hadden onder elkaar uitgemaakt dat Arnoud zou enkelen en Michael zou meespelen in de dubbel, maar nu kreeg Michael opeens het bericht dat Dimitri liever had dat Michael zou enkelen. (Voor de eerlijkheid: Niet omdat Michael beter enkel speelt, maar wel omdat Arnoud beter dubbel speelt.) Daardoor werd Michael zijn studieschema wel overhoop gegooid, want hij had morgen wel examens!
Omdat het hevig regende om 14u, mochten we nog wat thuisblijven, maar om 16u kregen we het bericht dat het opgeklaard was en dat men ging starten met de wedstrijden. Stephanie bleef thuis studeren, maar de rest ging allemaal mee. Michael mocht even later aan zijn wedstrijd beginnen. Hij speelt technisch mooi, maar mist overduidelijk wedstrijdervaring. Hij ging dan ook roemloos onderuit met 0-6 en 0-6. De ploeg deed het redelijk: na de enkelwedstrijden stond het 3-3. Alles hing dus af van de dubbels.
Na zijn wedstrijd wilde Michael terug naar huis om nog verder te studeren. Marleen bracht hem naar huis en bleef dan ook daar. Nicolas en ik bleven achter op de tennis, want we wilden de beslissende dubbels ook zien. Ik heb de ganse tijd naar de tennis gekeken, maar Nicolas heeft zelf ook even gespeeld. Hij heeft op het midi-veldje een klein tenniswedstrijdje gespeeld met Jules. Toen Jules zijn papa hem wat later kwam halen, kwam Nicolas terug bij mij staan. Hij zei alleen maar: Dik op mijn doos gehad, maar het was toch leuk. De ontmoeting werd beslist met een supertiebreak in de eerste dubbel. Michael en Marleen waren net op tijd teruggekomen om dit nog te zien. Helaas verloor Runkst de tiebreak en won Bonenput de ontmoeting. We waren dus uitgeschakeld. De interclub zat er op.
Michael bleef met zijn ploeg om samen iets te eten. Marleen, Nicolas en ik gingen kebab halen (ook voor Steph natuurlijk), opdat wij ook iets konden eten. We reden met de kebab naar huis en aten daar alles op. Daarna keken we naar House M.D.. (Er worden altijd 2 afleveringen uitgezonden op zondag.) Michael belde tussendoor om hem en Arnoud te komen halen.
Na House M.D. zijn we allemaal naar boven gegaan. Marleen en de kinderen gingen slapen. Ik heb nog een uurtje op de PC gewerkt.
Morgen moest Nicolas weer naar Leuven voor een nieuwe chemokuur...
Toen ik om 8u opstond waren Marleen en Nicolas al onder. Zij waren de mails en reacties aan het nazien op de PC. Michael was ook al op. Hij was naar de TV aan het kijken. Marleen en Nicolas begonnen even later te studeren. Nicolas moest nog allerlei oefeningen maken voor school. Ik ging de krant halen en dronk een tas koffie, maar ik mocht nog niet ontbijten, want Marleen en Nicolas gingen dadelijk naar de bakker gaan. Toen ik even later terug naar boven ging om mij aan te kleden en wat administratief werk te doen op mijn bureau, was Stephanie pas wakker geworden en was Michael naar de bijles wiskunde vertrokken.
Een tijdje later gingen Marleen en Nic naar de bakker. Bij het uitrijden moesten ze echter even wachten, want onze buren waren de beukenhaag aan het scheren. Pol gaf aan Nicolas 2 fotos af die hij afgedrukt had van de website. Het waren de fotos van het bezoek van de spelers van de eerste ploeg van STVV. Bij de bakker kwamen ze Peter (vriend van de familie) tegen. Die had al een tijdje een origineel bloesje van Manchester United voor Nicolas en hij was dan ook blij dat hij dit nu kon afgeven. Toen ze terug thuis kwamen hadden ze dus niet alleen een aantal koffiekoeken bij, maar ook de fotos en het bloesje. Nicolas past het bloesje onmiddellijk. Het was goed van maat, en hij hield het dan maar aan. De fotos heeft hij op zijn kamer gelegd.
Om 11u was het tijd om naar de interclubontmoeting van Cas te gaan zien. Ze speelden hun 2e match van de eindronde op Runkst. Marleen reed met mijn auto naar daar, want haar wagen gaf al een tijdje aan dat er olie moest bijgevuld worden. Ik had gisteren olie gekocht en wilde dat nu in orde brengen. Ik deed de motorkap open en zag niet dadelijk wat de olievulplaats was. De dop boven op de motor, waar de olie volgens mij in moest was met geen mannier te bewegen. (Zelfs niet met een waterpomptang.)Daarom zocht ik in het boekje naar de juiste plaats waar ik de olie moest bijkappen en goot vervolgens wat olie in de, volgens mij, aangeduide vulopening. Na 30cc liep die echter al over. Dat klopte dus niet... Dan nog maar eens de dop op de motor geprobeerd en na wat aandringen met de tang, ging die toch open. De rest van de olie ging dus op de juiste plaats in de motor, maar de vraag was nu: Waar heb ik eerst de olie ingegoten? Na een telefoontje met de garage bleek dat ik de olie waarschijnlijk in de servo-inrichting gegoten had. Dus moest de wagen afgesleept worden. Tof begin van het weekend
Ik was net bezig om de man van de afsleepdienst te helpen met Marleen haar auto op de vrachtwagen te krijgen, toen Marleen en Nicolas terugkwamen. Ze had het nieuws van mijn flater natuurlijk verteld op de tennisclub en iedereen had er goed mee gelachen.
s Middags aten we pistolets en soep. Daarna gingen Marleen, Nicolas en ik naar de nieuwe HANOS- winkel. Toen we daarvan terugkwamen, wou Marleen even rusten. Nicolas en ik zijn toen besjes en frambozen gaan plukken in de tuin. Rond 16u is Marleen met Nicolas naar de stad gereden. Ze moesten daar een paar kleine zaken kopen, waaronder een cadeau voor mijn vaderdag. Nu maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat te rusten op een ligstoel in de zon. Michael en Stephanie waren toen weer aan het studeren.
Rond 18u was iedereen terug thuis en zijn we aan het avondeten begonnen, want we wilden om 19u30 naar de match van Sander (bijna A-speler en vriend van Runkst) gaan zien op Tenkie. Nicolas en Michael hielpen mij bij het klaarmaken van asperges met zalm als voorgerecht, 2 soorten ravioli met saus als hoofdgerecht en besjes met frambozen als dessert. Alles werd buiten op het terras geserveerd.
Om 20u waren we op Tenkie. Sander kwam net op het veld. Net zoals gisteren waren er veel leden van tennisclub Runkst aanwezig. De kinderen speelden onder elkaar en Marleen en ik keken van op het terras naar de wedstrijd. Nicolas stond korte tijd later al terug bij ons. De andere kinderen waren allemaal aan het tennissen en aan het lopen en dat kon hij op dit ogenblik conditioneel- niet aan. Daarom kwam hij maar bij ons staan.
Helaas verloor Sander zijn match. Dus morgen geen finale voor hem. Wij bleven nog een glaasje drinken op het terras, samen met de andere Runkster leden en Patje en Carla (ouders van Sander). Kort na 23u ging iedereen naar huis. Het was, ook voor ons, hoog tijd om te gaan slapen.
Deze voormiddag bleef ik thuis. Marleen was gaan werken en Michael en Steph waren naar school voor hun examens. Nicolas was op zijn kamer bednet aan het volgen en ik zat op mijn bureau te werken. Ik had met Marleen afgesproken dat ik zou proberen om deze voormiddag met Nicolas naar het stadhuis te gaan voor een nieuwe pas. Hij was hiervoor, samen met Marijse, al pasfotos gaan laten maken.
Om 9u30 kwam Nicolas naar mijn bureau. Nu ging er een les godsdienst beginnen en die moest hij niet volgen. Daardoor had hij tijd tot 10u30. We maakten ons klaar en reden met de Vespa naar het stadhuis. Eigenlijk wilden we een nieuwe Kidspas gaan halen, maar die werden in Hasselt pas vanaf september 2009 uitgereikt. Dus moesten we het stellen met een gewoon kinderpasje. Maar eigenlijk waren we daar nog redelijk blij mee, want Nicolas ziet er nu niet echt op zijn best uit op zijn pasfoto. Als hij binnenkort genezen is, kan hij dan nog altijd nieuwe pasfotos laten maken voor een echte Kidspas.
We reden ook nog even langs Chris de schoenmaker om het nieuwe naamplaatje uit te halen voor onze brievenbus, wat we daar 2 weken geleden besteld hadden. En daarna terug naar huis. Ruim op tijd voor de les van 10u30. Marijse was ondertussen ook aangekomen, zodat ik nog wat andere zaken kon gaan doen buitenshuis.
Toen ik om 12u terug binnenkwam, zat Dimitri de krant te lezen in de keuken. Hij kwam trainen met Nicolas, maar die was nog bezig op zijn kamer. Hij had een toets moeten maken en dat was wat uitgelopen. Ik moest mijn zaalronde nog doen in het ziekenhuis en ik werd om 12u30 verwacht op de praktijk voor een vergadering met de boekhouder. Daardoor kon ik niet wachten op de rest en at ik vlug iets in mijn eentje. Stephanie en Michael waren even later ook thuis en zij aten samen met Dimitri en Nicolas stoofvlees met worteltjes en aardappelen.
Na het eten heeft Dimi een tijdje gevoetbald met Nicolas, maar dan moest Dimi weer weg. Nicolas heeft dan nog wat tennis gespeeld met Michael op onze oprit. Daarna heeft hij samen met Marijse pannenkoeken gebakken en er ook goed van gegeten! Om 16u bracht Marijse Nicolas naar de tennisclub. Nonkel Peter ging daar tennissen met Mathias en Karen en zij hadden gevraagd of Nicolas niet wilde mee komen spelen. Nadien bracht nonkel Peter hem terug naar huis. Daar at Nicolas een tas soep en keek hij wat naar TV tot papa en mama zouden thuiskomen.
Rond 18u30 kwamen Marleen en ik kort na elkaar thuis. We hebben samen een tijdje in de keuken gezeten om wat bij te praten. Bompa kwam even later ook langs om te zien hoe het met ons (en vooral met Nicolas) ging. We dronken een biertje tot Stephanie thuiskwam. Zij was, omdat het vrijdagavond was, toch naar de turntraining geweest. Bompa fietste weer naar huis en wij aten samen van de lasagne, die Marijs klaargemaakt had.
Om 20u reed Marleen met de 3 kinderen naar Tenkie om naar de match van Sander (bijna A-speler en vriend van tennisclub Runkst) te gaan zien. Ik voelde mij niet zo goed en was ook heel moe en besloot om daarom thuis te blijven. Toen ze aankwamen op Tenkie (=tennisclub van Kiewit), was het daar een invasie van clubleden van Runkst. Iedereen wilde voor Sander komen supporteren. Sander won zijn match en zou morgen opnieuw moeten spelen voor een plaats in de finale.
Als ze terug thuis komen is het al na 23u. Ik lag toen al in mijn bed, maar ik was nog wakker. De kinderen kwamen allemaal langs voor een kusje en een kruisje en gingen dan ook naar bed.
Vokke kwam om 9u om bij Nic te blijven, maar die zat toen al een tijdje achter zijn PC Bednet te volgen. Vandaag zouden de verantwoordelijken van Bednet Limburg (Leen + collega) eerst naar de school gaan om daar de zaken wat op te volgen en dan zouden ze naar ons thuis komen om Nicolas zelf ook bezig te zien. Om 10u10 waren ze er. Nicolas volgde de lessen, zoals altijd, en de 2 vrouwen hielden hem daarbij in het oog en stelden af en toe eens een vraagje.
s Middag waren Michael en Stephanie al terug thuis. Marijse had platte hamburgers gebakken en broodjes voorzien, zodat ze zelf hun hamburger konden samenstellen. Michael had al een examen Frans achter de rug. Hij moest nu studeren voor Nederlands en vertaling Latijn. Stephanie had morgen pas haar eerste examens: aardrijkskunde en geschiedenis.
Na het middageten heeft Nic geslapen tot 13u30. Toen moesten ze hem wakker maken, want juf Tilly was weer daar om les te geven. (Ze probeert blijkbaar om wat extra lessen in te lassen, om te compenseren voor de dagen dat Nicolas geen les kon volgen.) Tussen 13u30 en 15u moest Nicolas oefeningen Frans, taal en rekenen maken voor de eindtoetsen.
In de namiddag hielp Nicolas Marijse bij het klaarmaken van het avondeten. Ze maakten cordon bleu met broccoli en aardappelen. Daarnaast ruste hij nog wat in de zetel en keek hij wat naar TV.
Om 18u was Marleen thuis. Ik kwam aan rond 18u30, maar ik moest wat later al weer weg naar een vergadering. Marleen en Nicolas bleven ook niet thuis. Zij reden naar Stevoort om daar naar een match van Merle te gaan zien. Stephanie en Michael konden niet mee, want zij moesten nog studeren voor morgen.
Pas rond 21u30 waren ze terug thuis. Ze hebben nog even naar All Saints gekeken, maar zijn toen toch gaan slapen.
Ik kwam, zoals zo dikwijls de laatste tijd, pas na middernacht thuis.
Ook vandaag had Nicolas Bednet opgezet. Hij zat op zijn kamer achter zijn computer toen juf Tilly om 9u45 aanbelde om les te komen geven. De les liep tot 11u30, maar Nicolas had er eigenlijk geen zin in. Juf Tilly moest hem echt motiveren om iets te doen.
Na de les hielp hij Marijse bij het koken. Dat ging hem duidelijk veel beter af. Michael en Stephanie kwamen s middags ook naar huis en bovendien begon hun blok ook. Daarom had Marijse kipfilet met kroketjes en champignons voorzien voor s middags. Nicolas toonde zijn ongebreidelde eetlust nog maar eens, want hij at met smaak een dubbele portie op. Hij heeft intussen niet alleen bolle wangen gekregen van de cortisone, maar ook een dik buikje van alles wat hij naar binnen speelt.
s Namiddags komen tante Ann en Mathias Nicolas halen. Joris en Louis (2 spelers van Runkst) moesten tegen elkaar een tenniswedstrijd spelen op het toernooi van Tenkie. Ze wilden naar die wedstrijd gaan zien en daarbij wilden ze Nicolas graag meenemen, zodat hij er weer eens uit zou zijn. Tante Ann had in de voormiddag met Marleen gebeld om dit te vragen, wat natuurlijk geen probleem was.
Toen ik thuis aankwam, zat Moeke met Julien in de keuken. Ze wilden Nicolas een bezoekje brengen, maar die was dus met Mathias en tante Ann mee. Het had geregend en de wedstrijd was daarom niet op Tenkie maar in de hal van Basvelden doorgegaan. Daardoor waren ze wat later,maar ze zouden nu snel terug naar huis komen en daarom waren Moeke en Julien maar even blijven wachten. Tegen 16u15 waren ze terug. Tante Ann en Mathias vertrokken kort daarna. Nicolas speelde een tijdje met Julien, tot die ook moest vertrekken met Moeke.
Marleen kwam thuis rond 18u. Nicolas moest van haar eerst zijn huiswerk afmaken, waarbij ze samen met hem ook een aantal zaken herhaalde. Daarna zijn we allemaal samen aan tafel gegaan voor het avondeten (Fishstick + salade + puree).
s Avonds zette Marleen zich weer achter haar microscoop om nog wat bij te werken. Mijn tennismatch was door de hevige regenval afgezegd, dus bleef ik thuis en keek ik samen met de kinderen naar Baantjer. Het programma was net gedaan toen ik opgeroepen werd voor een operatie. Toen ik terug kwam was het al na middernacht en sliep iedereen al weer.
