Op deze eerste dag van het zomerverlof heb ik (door een vergissing op het secretariaat) ook een vrije dag gekregen. Om 8u heb ik opnieuw bloed afgenomen bij Nicolas, om te zien of hij nu wel voldoende gerecupereerd was om aan de laatste 4 dagen chemotherapie te beginnen. Ik bracht het bloedstaal zo vlug mogelijk naar het ziekenhuis en terwijl het labo zijn werk deed, ging ik toeren bij de patiënten die ik gisteren geopereerd heb. Even later belde het labo de uitslag al door: Nic had 600 witte bloedcellen! (Vanaf 500 mocht hij weer starten.) Na een telefoontje met Dr. Renaer, reden we een uurtje later weer richting Gasthuisberg.

Om 10u15 waren we op de dagzaal pediatrie. Daar werd er natuurlijk weer opnieuw bloed afgenomen. (Want ze vertrouwen in Leuven nooit een uitslag van een ander labo.) Dat betekende weer wachten… Om 12u ging ik vragen hoe het zat. Toen bleek dat de dokter assistente niet alleen chemo besteld had, maar dat er ook bloed besteld was, omdat Nicolas duidelijk bloedarmoede had. (Wat ik ook doorgebeld had, maar waar Dr. Renaer toen niets van gezegd had.) Dat betekende dat wij in plaats van het geplande 1u, nu 3,5u daar zouden moeten blijven! En dat was een stevige streep door mijn dagindeling. Klagen hielp niet. Er zat niets anders op dan te wachten. Nic en ik doodden de wachttijd met een paar spelletjes “Zeeslag” en “Ganzenbord”.

Uiteindelijk werd de chemo pas om 13u30 aangehangen! (Dat betekende ook dat we de volgende 3 dagen rond datzelfde uur in Leuven moesten zijn.) Nicolas viel in slaap terwijl de chemo indruppelde. Ik keek vanaf 14u naar Wimbledon. Na de chemo volgden de 2 bestelde zakken bloed en ook tijdens deze toediening bleef Nicolas gewoon slapen. Hij werd pas wakker van het pompalarm dat aangaf dat de 2^e bloedzak leeg was. Hij had zo goed geslapen, dat zijn gezicht vol slaapplooien stond. Nog even naspoelen en toen mochten we eindelijk weer naar huis. Het was ondertussen al 16u10.

Onderweg naar huis belden we naar Marleen. Ze was ook blij dat we weg mochten. Ze zou nog even doorwerken en dan ook naar huis rijden. In Hasselt aangekomen, reden we eerst nog langs de carwash en dan naar huis. Daar zaten Michael en Marijse al een beetje op Nic te wachten.

Nic installeerde zich in de zetel en keek naar de match van Dick Norman op Wimbledon. Michael besloot, eindelijk, om zijn koffer in te pakken voor volgende week, want dan zou hij samen met Arnoud en Jonas op zeil- en surfkamp gaan. Stephanie was nog altijd niet thuis. Zij was op Kapermolen gaan zwemmen met een paar vriendinnen.

Rond 19u30 was iedereen thuis. We aten allemaal samen buiten op het terras. Marijse had heel lekkere osso bucco met rijst klaargemaakt. Alleen Nicolas wilde niet eten. Maar daar was een reden voor. Marleen vertrok even later met de kinderen naar Excelsior om naar de tennismatch van Julie te gaan zien. En Nic hoopte natuurlijk dat hij daar weer iets om te eten zou mogen bestellen aan de toog.

Om 20u45 reed ik naar Runkst voor mijn wekelijks tennisuurtje. Deze keer, weeral, niet met Dimitri, want die ging ook naar Julie zien. Deze keer was Dries Chinese vrijwilliger om met mij een uurtje te spelen. Het werd, tenminste voor mij, een fijn uurtje tennis, waarin de ballen hard op en af gingen en we binnen de kortste tijd nat van het zweet stonden.

Nadat we ons vochtverlies gecompenseerd hadden en Dries naar huis ging, nam ik een verfrissende douche. Ik belde ook even naar Marleen. Die zat nog op Excelsior en vroeg of ik ook even langs daar wilde komen. Dus reed ik tot daar en dronk daar ook nog een pintje.

Marleen vertrok om 23u30 met de kinderen naar huis. Ik volgde een half uurtje later.

03-07-2009, 00:05 Geschreven door Marleen  

Ik ben om 8u naar de operatiezaal vertrokken. Nicolas was toen al op, maar voelde zich nog steeds niet geweldig. Hij had wel geen koorts meer.

Om 9u30 komt Marijse binnen. Zij ziet met 1 oogopslag dat Nic zich ongeveer hetzelfde als gisteren voelde. Maar rond 10u komt er toch terug wat meer leven. In tegenstelling met gisteren, heeft hij zich nu aangekleed. Hij ligt nog wel regelmatig in de zetel, maar veel minder lang dan gisteren. ’s Middag vraagt hij om lasagne en daar eet hij ook effectief van.

Stephanie had met Jill afgesproken om te gaan zwemmen op Kapermolen. Die was dus weg. Michael was wel thuis. Hij probeerde Nicolas dan ook wat bezig te houden. Rond 14u komt Dominique even langs en daardoor is Nic weer even afgeleid. Als Dominique verder gaat, proberen Nicolas en Michael om te tennissen op de oprit. Dat houdt Nicolas echter maar een tiental minuten vol. Door de hitte, de bloedarmoede en het gebrek aan beweging van de laatste dagen, kan hij deze inspanning niet meer aan. Als hij terug binnenkomt, vraagt hij aan Marijse om een Perdolan, want hij heeft hoofdpijn. Daarna gaan Michael en Nicolas naar boven om wat af te koelen en met de Playstation te spelen.

In de loop van de namiddag komen Moeke en Vokke, gevolgd door Dimitri ook op bezoek. Als ik rond 16u30 thuiskom, zit iedereen in de zetel naar de tennis op Wimbledon te kijken.

Marleen komt vandaag ook wat vroeger terug van haar werk, want we zouden samen de rapporten van Michael en Stephanie gaan afhalen op het Virga Jesse College. Tegen dat we moeten vertrekken, worden Michael en Stephanie toch wat zenuwachtiger. Zo heel gerust waren ze dan blijkbaar toch niet in hun punten…

Gelukkig viel alles zéér goed mee. Zowel Steph als Mich hadden goed gestudeerd en ze kregen beiden een A-attest. (Dat wil zeggen dat ze zonder restricties over mochten naar het volgende leerjaar.) Er was maar 1 probleem. Stephanie moest haar keuze voor volgend jaar meedelen aan haar klastitularis, maar dat was nog steeds een discussiepunt tussen vader en dochter. (Zij wil economie doen. Ik vind wetenschappen een betere keuze.) We kregen uitstel tot maandag…

Thuis was Nicolas in slaap gevallen, van zodra hij alleen was achtergebleven. Toen wij terug thuis kwamen werd hij weer wakker. We aten samen biefstuk met aardappelen en wortelen. Daarna vertrok ik naar een vergadering van de gynaecologen in het Virga Jesse Ziekenhuis.

Nicolas wou graag naar een van de tennistornooien gaan kijken in Hasselt. Toen Michael vertelde dat Alexander (tennisvriend en klasgenoot van Michael) om 20u moest spelen op Excelsior was zijn keuze snel gemaakt. Even later vertrokken ze richting Excelsior. Daar aangekomen bleek dat op het plein naast dat van Alexander, Evi Jeuris aan het spelen was (jeugdtrainster van Runkst). Er was behoorlijk wat volk van Runkst daar om naar deze twee matchen te kijken. Het werd een leuke avond, die ze afsloten met een drankje op het terras. Toen ze terug thuis kwamen rond 22u30 was het nog maar eens hoog tijd om te gaan slapen.

03-07-2009, 00:04 Geschreven door Marleen  

Vanmorgen heb ik bloed afgenomen bij Nicolas en dat rond 8u naar het labo in het Virga Jesse ziekenhuis gebracht. Dan ben ik zaalronde gaan doen bij mijn patiënten en nog tijdens deze zaalronde kreeg ik al een telefoontje met de bloeduitslag. Zoals verwacht had Nic te weinig witte bloedcellen. Hij had er maar 400, in plaats van de 500 die hij minimum moest hebben om te kunnen starten met nieuwe chemotherapie. Na mijn zaalronde reed ik terug naar huis, om daar het minder goede nieuws mee te delen, om naar Leuven te bellen en de uitslag door te geven en om toch nog iets te ontbijten voordat ik aan een ganse dag raadpleging zou beginnen.

Michael had met een aantal vrienden afgesproken om te gaan zwemmen op Kapermolen. Hij vertrekt rond 11u. Steph heeft vandaag niets speciaal gepland en rust wat uit in de zon.

Als Marijse om 10u binnenkomt, ligt Nicolas in de zetel. Marleen is er niet helemaal gerust in en neemt zijn temperatuur. De thermometer wijst 37,8°c aan. Hij voelt zich niet zo goed, wil niets eten en valt regelmatig voor lange periodes in slaap. Ongerust vertreft Marleen rond 10u naar Tongeren.

’s Middags kom ik thuis iets eten, maar Nicolas ligt dan rustig te slapen. Vokke komt in de vroege namiddag eens zien hoe het met Nikkel gaat. Hij had ook een kistje met aardbeien bij, maar daar mag en wilde Nic niets van eten.

Rond 15u15 vraagt Nicolas een Litican (antibraakmiddel) aan Marijse. Een half uurtje later wil hij dan toch een Petit Gervais en daarna wat melk met chocopop. Even later probeert hij ook om uit de zetel te komen, maar hij geraakt maar tot in de keuken. Daar moet hij vlug weer op een stoel gaan zitten. Lang houdt hij dit ook niet vol en dus gaat hij maar terug in de zetel liggen. Rond 17u valt hij terug in slaap. Als Marijs om 19u naar huis gaat, slaapt Nicolas nog altijd. Hij heeft dan nog altijd dezelfde pyjama aan, waar hij ’s morgens mee wakker geworden is…

Marleen en ik komen samen thuis rond 19u30. Omdat Marleen al om 20u30 op de tennis moet zijn, eet ik samen met Steph. We zetten ons buiten op het terras. Michael is ondertussen nog niet thuis. (Hij had wel al een berichtje gestuurd om te zeggen dat ze rond 17u nog gingen zwemmen bij iemand van de klas.) Nic wou nog altijd niets eten en bleef stilletjes in de zetel liggen. Maar het bleef vrij warm en daardoor vond hij zijn draai niet echt in de zetel. Hij voelde ook warm aan. Daarom stelde ik voor om wat naar TV te gaan kijken op onze kamer. Daar konden we de airco opzetten en was het even later heel wat frisser. Het duurde dan ook niet lang of Nicolas viel rustig in slaap.

Toen Marleen thuis kwam rond 22u15 was iedereen al boven. Steph en Michael lagen al in hun bed. Nic lag nog altijd te slapen in ons bed. Toen Marleen hem wakker maakte voor zijn pillen, wilde hij liever in zijn eigen bed gaan liggen. Daar viel hij even later weer even rustig in slaap.

03-07-2009, 00:04 Geschreven door Marleen  

Marleen maakt mij om 9u30 wakker als volgt: “Had jij niet afgesproken om te gaan tennissen om 10u?” Ik schiet uit mijn bed, voel dan dat het gisteren weeral laat was geweest, maar maak mij toch maar klaar. Als ik even later aankom op de tennis, blijkt dat we maar met 3 zijn. Dat is één man te weinig om te dubbelen. Dus bel ik naar huis om te vragen of Michael geen zin had om mee te spelen. Die zag dat wel zitten, dus reed ik maar even op en af naar huis om hem op te halen. We speelden een fijne dubbel van 10u30 tot 12u. (Roger en ik wonnen, voorlopig nog, van Michael en Rik in 2 sets.) Daarna dronken we nog een glaasje en reden we terug naar huis.

Marleen stond, helemaal in tennistenue, in de keuken een soort van croque monsieurs te maken onder de grill van de oven. Zij was deze voormiddag met Nicolas tot bij de bakker gefietst en moest nu om 13u30 met Helene gaan dubbelen op het toernooi van Excelsior Hasselt. Ik hielp haar even, zodat ze het kon halen. Toen Marleen even later naar de tennis vertrok, ging Nicolas met haar mee. Michael en ik moesten eerst nog douchen. Daarom spraken we af dat Marleen een berichtje zou sturen als ze het veld op ging, zodat we konden nakomen om te supporteren. Stipt om 13u30 mochten ze beginnen.

Toen we aankwamen op de tennis was de eerste set al bezig. Maar het werd vlug duidelijk dat ze deze match niet zouden winnen.(Ze verloren in 2 korte sets.) Nicolas kwam een tijdje na ons pas aan op de tennisclub. Marleen was blijkbaar eerst naar Helene haar thuis gereden, had Nicolas daar gelaten en Helene meegenomen. Vervolgens waren Peter (man van Helene), Cas (zoon), Arnoud(vriend) en Nicolas met de fiets naar Excelsior gereden, zodat ze daar nu pas aankwamen.

Onmiddellijk na de wedstrijd reed ik naar huis. Enerzijds omdat Stephanie daar alleen zat, maar ook omdat ik hoogdringend een paar blogverslagen moest inhalen. Terwijl Stephanie naar TV keek, schreef ik 4 verslagen na elkaar. (Woensdag => zaterdag)

Om 17u was de rest ook terug thuis. Marleen douchte zich en zette zich daarna achter haar microscoop. Michael en Nicolas speelden een tijdje met de Playstation. Steph was aan het chatten op haar computer. Ik heb, nadat ik mijn verslagen af had, eerst de kippen verzorgd en vervolgens ben ik kersen, frambozen en kroezelen gaan plukken.

Om 19u zijn we allemaal met de fiets naar bompa gereden. Bompa had zijn 3 zonen met hun vrouwen en alle kleinkinderen (9) uitgenodigd om daar te gaan eten. Ik nam wat vers geplukt fruit en een paar eitjes mee. Bompa had de barbecue aangedaan en er waren lekkere wijntjes. We zaten allemaal in de tuin aan een lange tafel en lieten het ons smaken. Als dessert was er nog overschot van het feest van Jan en An van gisteren en het fruit uit onze tuin.

Toen het donker begon te worden hebben we alles opgeruimd en zijn we terug naar huis gefietst. Daar hebben we nog even naar de finale van de Confederations Cup tussen Brazilië en de Verenigde Staten. Toen Brazilië uiteindelijk won met 3-2 was Nicolas heel tevreden. Na de match was iedereen uitgeteld en zijn we allemaal naar boven gegaan. Daar hebben de kinderen nog naar het einde van de serie “Louis – Louise” gekeken.

Morgenvroeg zou ik bloed trekken bij Nic en dit zo snel als mogelijk laten onderzoeken in het labo van het Virga Jesse ziekenhuis…

29-06-2009, 13:26 Geschreven door Marleen