Deze zondag was er “ontbijttennis” op de Runkster Tennisclub. We gingen er met het hele gezin naar toe. Na een heerlijk ontbijt met spek en eieren, werd er ook nog tennis gespeeld. In de late voormiddag gingen Michael en Nicolas met de familie Van Aken naar de wedstrijd van Mathias kijken op het toernooi van de Born. Stephanie, Marleen en ik reden iets later terug naar huis.

Wat later op de middag brachten ze onze zonen terug naar huis. We wilden net iets te eten maken en dus werd er maar wat meer spaghettisaus klaargemaakt, zodat iedereen kon mee-eten. Het was een warme dag, dus zaten we buiten op het terras. De kinderen kregen het echter te warm en kregen plots het zotte idee om in de vijver te gaan zwemmen. Nicolas mocht dit van ons nog niet doen (owv het infectiegevaar), maar hij amuseerde zich toch ook door de anderen nat te spuiten met een waterpistool.

In de namiddag gingen de kinderen opnieuw naar de Born om naar de wedstrijd van Cas te kijken. En ’s avonds gingen we allemaal naar het Beukenhof om Roger en Freddy te zien dubbelen. Het was dus echt een tenniszondag!

Maandag was een gewone dag. Marijs zorgde voor de kinderen, terwijl Marleen en ik gingen werken. In de vooravond bracht Vokke onze Nikkel naar de voetbaltraining op STVV. Toen ze daar van terugkwamen, was Nicolas nog steeds niet echt moe. Daarom ging hij met Marleen mee naar Runkst, waar Marleen haar wekelijks tennisuurtje had. Ik mocht een uurtje later ook weer tegen Julie spelen en daarna hebben we allemaal nog iets gedronken in de kantine.

Dinsdag was voor Nicolas een belangrijke dag. Vandaag moest hij zijn eerste tenniswedstrijd spelen voor het toernooi van de Born. Hier had hij al lang naar uitgezien! Het was alleen een beetje moeilijk, omdat hij tegen zijn vriend Cas was uitgeloot. Dus speelde Runkst tegen Runkst!

Peter (papa van Cas) nam de twee jongens mee naar St. Truiden. Marleen was van Tongeren rechtstreeks naar daar gereden om de match te zien. In de brandende zon speelden de twee vrienden een wedstrijd van 3u! Pas in de derde set kraakte Nicolas en zo werd Cas de verdiende winnaar.

Ik was pas thuisgekomen na mijn operatieprogramma en was de krant aan het doornemen, toen Nicolas ook binnenkwam. Hij was stikdood. Ondanks zijn vermoeidheid, had hij toch de moed om te gaan trainen! Gelukkig voor hem was de voetbaltraining niet te zwaar, want ze hadden de volgende dag een oefenwedstrijd tegen Kermt Hasselt gepland. Op die mannier kon hij toch het einde van de training halen.

Dinsdagavond waren we allemaal uitgenodigd op een drink ter gelegenheid van Carla haar verjaardag. Marleen en de kinderen gingen naar daar, nadat Nicolas terug was van St. Truiden, maar ik had een belangrijke vergadering op de praktijk en moest dus afzeggen. Rond 23u30 waren we allemaal terug thuis.

Woensdag moesten de U12 van STVV spelen tegen die van Kermt Hasselt. (In deze ploeg spelen een aantal vrienden van Nic, waaronder Juul en Christophe, maar deze laatste was er vandaag niet bij.) Ik was ’s namiddags vrij en kon Nicolas dus naar St. Truiden brengen. Vokke ging natuurlijk ook mee. Nic speelde, zoals op Mechelen, in de spits. Maar je zag nog altijd heel duidelijk dat hij nog lang niet aan zijn normale loopvermogen of snelheid toe was. STVV won toch verdiend met 6-2, waarbij Nicolas ook zijn eerste doelpunt van het seizoen scoorde.

Na de match had ik een gesprek met de nieuwe trainer van Nicolas. Hij liet duidelijk verstaan dat Nicolas momenteel te weinig niveau haalde om in de toekomst veel te mogen meespelen in zijn ploeg. Hij moest eerst meer conditie, kracht en snelheid krijgen, vooraleer hij terug een vaste waarde zou kunnen worden. Anders vond hij dit niet eerlijk t.o.v. de andere spelers. Ik zei dat wij als ouders daar begrip voor konden opbrengen, maar dat hij dit -als trainer- wel moest uitleggen aan Nicolas. Dat Nic momenteel nog niet op topniveau presteert, dat kan iedereen zien. Maar dat hij bijna onmenselijke inspanningen doet om er terug te geraken is ook wel duidelijk. Als hij ondanks zijn inzet toch niet mag spelen, omdat hij nog niet goed genoeg is, dan heeft hij daar zeker begrip voor, maar moet hij ook weten waar hij aan toe is en hoe hij zich nog kan verbeteren. Marleen en ik probeerden hem hierover al wat in te lichten, maar je zag de teleurstelling op zijn gezicht. We kunnen alleen maar hopen dat Nic hierdoor zijn motivatie niet zal verliezen…

Donderdag had Nicolas nog een 2^e tenniswedstrijd. Deze keer voor het tornooi van Basvelden. Hij verloor echter opnieuw. Dit keer was hij kansloos tegen een betere tegenstander. Michael was mee gegaan om te supporteren, maar hij vond dat Nic - in zijn hoofd- de match te vlug opgegeven had. Marleen en ik hadden een beetje schrik dat dit misschien wel een gevolg was van ons gesprek van gisterenavond…?

Nicolas had weer voetbaltraining van 17u tot 19u. ’s Avonds gingen hij en Michael mee naar de match van Marleen kijken in de Born. Normaal zou Marleen met Helene dubbelen, maar omdat Helene gekwetst was, viel haar dochter Merle voor haar in. Stephanie haar turntraining was deze week weer volop bezig en zij bleef vanavond, met nog een paar andere vriendinnen, slapen bij Julie. Ik was van wacht en kon dus ook niet naar de match gaan zien. Helaas werd de match verloren.

Vrijdagvoormiddag is Nicolas samen met Cas gaan trainen in Runkst. Daarna heeft Peter hem meegenomen om naar de match van Cas te gaan kijken op de Basvelden. Pas rond 17u was hij terug thuis.

Vrijdagavond zijn we mosselen gaan eten! Nicolas had hier om gevraagd. Hij had hier al zo lang zin in en nu Dr. Renaer gezegd had dat het terug mocht, wilde hij ook niet langer wachten. We hadden een tafel voor vijf gereserveerd in de Vogelsanck en lieten ons de mosselen goed smaken! Nicolas had nog dubbel geluk, want in de Vogelsanck stond Belgacom TV op en werd de 1^e competitiewedstrijd van het nieuwe seizoen, tussen Standaard en St. Truiden, uitgegeven. Tot Nic’s grote vreugde speelde St.Truiden gelijk tegen de landskampioen!

Zaterdagochtend moesten Marleen en Nicolas vroeg opstaan, want ze moesten om 8u15 op de carpoolparking in Beringen zijn. Van daaruit zou Nicolas met de bus meerijden naar GBA, en zouden Marleen en Vokke met de wagen volgen. Gelukkig hadden Marleen en ik Nic al wat ingelicht, want hij mocht inderdaad maar een tiental minuten meedoen. In die tijd kopte hij wel een tegendoelpunt van de eigen doellijn. Mede daardoor werd de eindstand 3-3.

Ik was thuisgebleven omdat Dimitri en ik om 13u30 samen moesten dubbelen op het tornooi van Alken TC. Michael ging dadelijk met ons mee en Marleen en Nicolas reden van de voetbal ook naar daar om te supporteren. Helaas verloren ook wij onze match met 7-5 en 6-3. Het was dus duidelijk een slechte tennisweek voor de familie Orye. Gelukkig tennissen we allemaal voor het plezier en is winnen of verliezen niet zo belangrijk, maar komt inzet en gedrag op het plein op de eerste plaats. Dat zat in alle wedstrijden wel goed.

’s Avonds hadden we afgesproken om te gaan eten met mijn interclubploeg. Alle spelers en hun partners kwamen eerst naar ons om een glaasje te drinken en van daaruit reden we naar De Wimmer in Wimmertingen. Moeke en Vokke bleven intussen bij de kinderen om te babysitten.

02-08-2009, 22:41 Geschreven door Guy