Deze ochtend begonnen we met slecht nieuws. Michael was ziek opgestaan. Hij had buikgriep en koorts tot boven 39 °C. Marleen was hierdoor dubbel ongerust: natuurlijk voor Michael, maar ook voor Nicolas omdat Michael en Nicolas samen geslapen hadden. Om 8u15 heb ik nog eens 2 buisjes bloed afgenomen bij Nicolas. Omdat we de uitslag snel wilden kennen, om te weten of Nic terug een bloedtransfusie nodig zou hebben, ben ik vlug met de Vespa naar het ziekenhuis gereden. (Dan kon ik gewoon voor het ziekenhuis parkeren.) Op het labo beloofden ze mij de uitslag door te bellen, van zodra deze bekend was.
Terug thuis was de kleurenconsulent net aangekomen. Tom (de verver) had ons aangeraden om met deze man te overleggen over de mogelijke kleurencombinaties in de verschillende kamers. Marleen was daarom ook wat langer thuis gebleven, zodat ze mee kon kiezen. Kamer voor kamer werden de kleuren gekozen, waarbij Nicolas ons overal volgde. Stephanie was intussen naar de turntraining, want morgen heeft zij een belangrijke wedstrijd. Michael lag nog steeds ziek in de zetel. Na anderhalf uur was alles beslist en kon Marleen naar Tongeren rijden. Mij hadden ze intussen ook opgebeld om 2 kleine ingrepen te gaan doen. Dus bleef Marijs alleen achter bij Michael met zijn buikgriep en Nicolas, die gelukkig nog geen grieptekens begon te krijgen.
Tussen 11u en 13u kreeg Nicolas les van Juf Tilly. s Middags at hij een tas soep met een sandwich en een beetje pasta. Als dessert nam hij nog een kleine portie meloen.
Nicolas had in de voormiddag naar zijn vriend Christophe gebeld om te vragen of hij niet wou komen spelen. Ze hadden afgesproken om 13u30. Maar Christophe was niet alleen. Hij had Cederique ook mee gebracht. De jongens gingen op Nic zijn kamer samen spelen. Michael ging in onze slaapkamer liggen om daar verder uit te zieken. Ik had hem aangeraden om dat te doen, omdat hij daar meer rust zou hebben en omdat Nic dan minder kans zou hebben om ook geïnfecteerd te worden. Om 16u worden Christophe en Cederique opgehaald door nonkel Luc. Die had voor Nicolas een nieuw gezelschapsspel meegebracht: Bert Bever. Als iedereen vertrokken is, kwam Vokke even later binnen. Nicolas maakte toen samen met Marijs de carbonara saus voor s avonds. Daarna fiets hij nog een half uur op de hometrainer en speelt hij met Stephanie op de computer.
Marleen was vroeger naar huis gekomen, omdat ze om 17u een afspraak had bij haar kapper. (Bart had bij het begin van de chemotherapie Nic zijn haren kort geknipt in Gasthuisberg.) Ik kwam rond 18u30 thuis van de raadpleging. Vokke was er nog steeds. Michael lag nog steeds in mijn bed. En Stephanie en Nicolas waren nog steeds met de PC bezig. Marijs had intussen Michael zijn kasten leeggemaakt, want Tom & Tom wilden daar maandag beginnen verven.
Nadat Marleen terug was van de kapper en Marijs en Vokke naar huis waren gegaan, hebben we met vieren de spaghetti carbonara van Nicolas geproefd. Michael bleef ondertussen in bed en kreeg daar ook een bordje spaghetti. We hadden net gedaan met eten, toen er gebeld werd. Het waren Roger en Annick. We zijn in de living aan tafel gaan zitten en hebben gezellig zitten praten tot ongeveer 21u30. Toen zijn zij naar huis gegaan. Ik heb toen het blogverslag van donderdag gemaakt. De rest heeft naar TV gekeken. Om 22u45 is iedereen naar boven gegaan. Stephanie moest op tijd gaan slapen voor haar belangrijke turnwedstrijd morgen. Nicolas ging naar zijn kamer en viel snel in slaap. Michael is toen ook naar zijn eigen kamer gegaan, zodat Marleen en ik in ons eigen bed konden.
Toen ik om 9u ging werken, lag Nicolas onder naar TV te kijken. Michael en Stephanie sliepen toen nog. Even later zijn ze dan toch opgestaan om te ontbijten. Vanaf 9u30 hebben Nicolas en Michael samen in het grote bed van Nic gelegen en op de Playstation gespeeld. Pas om 11u kwamen ze naar beneden. Nic had honger gekregen en vroeg aan Marijs of ze een eitje voor hem wou bakken. Door dat late ontbijt had hij s middags natuurlijk niet veel honger meer. Hij at alleen wat soep en een beetje penne met bolognese saus.
Na het eten speelde Nicolas samen met Michael buiten. Ze gooiden de werpracket, die Dimitri hier achtergelaten had, naar elkaar. Om 14u kwamen Vokke en Ruben binnen. Eerst hebben Nic en Ruben voetbalstickers geruild. Daarna hebben ze een tijdje samen Risk gespeeld, tot ze ook dit beu werden. Michael wou toen met hen op de Playstation spelen, dus zijn alle kinderen weer samen naar boven gegaan. Kort nadat Vokke en Ruben naar huis gingen, zijn Michael en Nicolas terug naar onder gekomen en hebben ze naar Louis Louise gekeken op TV.
Ik was rond 19u thuis. Marleen was toen ook net aangekomen. Michael en Nicolas lagen nog steeds in de zetel naar TV te kijken. Stephanie was aan het werken op haar computer. We aten een heerlijke rosbief met aardappeltjes en groentenmix, dwz. iedereen behalve Nicolas. Die wou frieten eten, maar omdat hij zijn zin niet kreeg, had hij besloten om niets meer te eten. Waarschijnlijk had hij gehoopt dat Marleen en/of ik wel zouden toegeven want sinds Nicolas ziek werd en chemotherapie krijgt, waren we in het begin al blij als hij gewoon iets wou eten. Het maakte niet echt uit wat. Maar nu de ergste misselijkheid voorbij is en de chemo iets minder zwaar lijkt te zijn, hadden wij met elkaar afgesproken dat we -zonder echt streng te willen zijn- toch zouden proberen om hem meer te motiveren om gezonder te eten en minder te snoepen. Dus kreeg Nic geen frieten.
Na het eten heeft Marleen een bad genomen, ben ik aan het verslag van gisteren begonnen en hebben de kinderen TV gekeken. Ik was van wacht en moest om 20u even terug naar het ziekenhuis voor een spoedgeval. Ik was gelukkig ruim op tijd terug om het blogverslag af te werken, zodat ik daarna naar de match Standard Braga kon kijken. Dat was voor Stephanie het sein om naar boven te gaan, om daar -in haar eentje- naar iets anders dan voetbal te kunnen kijken op TV. Marleen was weer achter haar microscoop gekropen om nog een beetje te werken. Nicolas en Michael lagen naast elkaar op de grond. Ik had dus de zetel voor mij alleen. De voetbalmatch was redelijk mooi en spannend, maar de eindstand was teleurstellend. Standard ligt uit de Uefa-cup. Na de match zijn we allemaal naar boven gegaan. Stephanie is naar haar kamer gegaan. De 2 jongens hebben samen nog even naar All Saints gekeken op de TV in Nic zijn kamer.
Marleen en ik lagen samen in bed, maar om 23u30 werd ik opgebeld om een bevalling te gaan doen. Ik had hierbij een beetje geluk. Toen de eerste bevalling net gedaan was, kon ik aansluitend een 2e bevalling doen. Daarna was het bevallingskwartier weer even leeg en kon ik iets geruster terug naar huis. Toen ik daar aankwam sliep iedereen natuurlijk al lang.
De dokters wilden Nicolas vandaag terugzien op het dagcentrum. Ze dachten dat hij door zijn laatste chemotherapie terug bloedarmoede zou hebben. Daarom wilden zij dat hij in Leuven een bloedcontrole liet afnemen. Als de bloedwaarden dan inderdaad te laag zouden zijn, konden ze hem dadelijk extra bloed en/of bloedplaatjes toedienen. Dus is Vokke deze voormiddag met Nicolas opnieuw naar Leuven gereden. Nic had er echt geen zin in. Hij zag er zelfs tegen op. Toen ik hem vroeg waarom hij niet naar Leuven wou en aan hem probeerde uit te leggen dat een bloedtransfusie toch niet zo erg was, zei hij: Dat is het niet. Ik wilde vandaag gewoon thuis blijven.
In de loop van de voormiddag kreeg ik op de praktijk een kort sms-berichtje van Marleen: Nic heeft niets nodig. Ze komen terug. De bloedwaarden waren dus toch nog altijd redelijk goed gebleven. Er was dan ook geen bloedtransfusie nodig. Dat maakte dat Vokke en Nicolas al om 12u30 terug thuis waren. Vokke zei achteraf dat Nicolas zijn humeur van het ene ogenblik op het andere omsloeg, zodra hij wist dat het bloed in orde was en hij terug naar huis mocht.
Terug thuis had Nicolas wel zin in een tas soep en een stuk stokbrood. Toen dat op was is hij met Michael naar zijn kamer getrokken en hebben ze daar een tijdje met de Playstation gespeeld. Iets later had Nicolas zin om buiten wat met de bal te gaan spelen. Dus vroeg hij aan Michael of die met hem wou meegaan. Nadat ze ongeveer 20 minuten gevoetbald hadden, zijn ze terug naar binnen gekomen, want Nicolas moest zich klaarmaken voor het thuisonderwijs.
Tussen 14u30 en 16u kwam juf Tilly onze Nikkel weer bijscholen. Ze zaten samen in de zetel voor een les rekenen en Frans. Tijdens de les kwam nonkel Andre (broer van mijn moeder) nog eens op bezoek. Hij zat samen met Vokke in de keuken te praten toen ik thuiskwam. Jackie en Boyan (van Runkster Tennis) kwamen ook even binnengesprongen. We hadden hun beloofd dat ze de tennisracket van Nicolas en Michael even als reserve mochten meenemen omdat Boyan en zijn broer Thibault een tennistoernooi moesten gaan spelen. (Nu Nic ziek was en Dimi op skiverlof is, wordt er door onze kinderen deze week zeker geen tennis gespeeld.)
Op woensdag heb ik altijd mijn vaste vrije namiddag en vandaag moest ik dringend een aantal zaken in orde brengen in huis, zodat Tom & Tom verder konden gaan met hun verfwerken. Daarvoor moest ik even naar de Gamma om daarna een paar klusjes te kunnen doen. Terwijl ik zo bezig was kwam de wafelgeur mij zo tegemoet. Ook Tom & Tom hadden dit natuurlijk geroken. Blijkbaar had Nicolas Marijs en Moeke weer zo ver gekregen dat ze wafeldeeg voor hem gemaakt hadden. Niet omdat Nic zo heel graag wafels eet, maar vooral omdat hij zo graag wafels bakt. Natuurlijk kreeg iedereen een wafel om te proeven: Vokke, nonkel Andre, Tom & Tom, Moeke, Marijs, Michael, Stephanie, ik en Nicolas zelf. Er bleven op het einde dus niet veel wafels meer over.
Omdat we ook 2 nieuwe wandlichten nodig hadden voor onze gang, vroeg ik of Nicolas mee wou naar de winkel om mij te helpen bij het kiezen. Dat zag hij wel zitten en zo reden Nicolas en ik om 17u30 nog vlug naar de winkel. We kozen er 2 mooie lampen uit en reden terug naar huis. Maar toen begon het werk pas. Om deze lichten te kunnen ophangen moesten er 2 sleuven in de muur gemaakt worden met de slijpschijf. Dat was het probleem niet echt, maar het stof en de vuiligheid die er mee gepaard gingen waren dat wel. Gelukkig heeft Marleen mij goed geholpen om alles terug proper te krijgen tegen 19u, want rond dat uur verwachtten we weer bezoek.
Om 19u30 kwam Jonathan (speler U11 van STVV) met zijn papa, mama en zusje terug op bezoek. Jonathan en Nicolas wisselden voetbalstickers uit, terwijl de volwassenen aan tafel met elkaar in gesprek waren. Ik moest Marleen even later alleen laten, want -zoals elke woensdag- had ik afgesproken om met Roger te gaan tennissen. Thuis bleef het bezoek nog een uurtje zitten. De kinderen keken daarna nog even naar de voetbal en zijn daarna gaan slapen.
Ik kwam om 23u thuis van mijn tennismatch. Stephanie zat onder nog te chatten met haar vrienden, maar ging met mij mee naar boven. Daar waren Michael en Nicolas weer samen in slaap gevallen in het grote bed van Nic. De TV stond nog steeds aan. Ik maakte Michael toch maar wakker, zodat die in zijn eigen bed kon gaan liggen en heb de TV toen uitgedaan. Nic heb ik maar laten liggen, ook al had hij zijn mondspoeling nog niet gedaan. Hij kan zijn rust goed gebruiken.
Nicolas kwam vandaag om 8u naar beneden, maar hij voelde zich niet goed. (De Cyclofosfamide verdraagt hij duidelijk minder goed dan de Cytosar.) Nog voor hij iets gegeten had, had hij wat slijmen overgegeven. Daarna voelde hij zich iets beter en heeft hij een yoghurt gegeten. Marijs was rond 9u bij ons. Nic voelde zich toen weer minder goed. Marleen bleef daarom nog even thuis, maar moest een half uurtje later toch gaan werken. Kort nadat ze vertrokken was heeft Nicolas nog eens overgegeven, maar vanaf toen was het min of meer van hem af. Even later begon hij aan een nieuw Lego-spel. Deze keer wou hij een motor met springplank maken.
Vokke kwam al om 11u op bezoek. Hij had Ruben (=neefje + even oud als Nicolas) meegebracht. Ruben en Nicolas hebben dan samen de rest van de voormiddag de motor en de springplank in elkaar geknutseld. s Middag eet Nicolas enkel een tas soep en een beetje tagliatelle. Meer wou hij echt niet hebben.
De ganse namiddag heeft hij samen met Ruben, en soms ook samen met Michael, boven op zijn kamer met de Playstation gespeeld. Hij was redelijk goed in deze periode, maar had duidelijk minder energie dan de voorbije dagen. Hij was ook niet zo ondernemend meer. Het was duidelijk dat hij de laatste chemo nog aan het verwerken was.
Mijn operatieprogramma was zeer vlot verlopen, waardoor ik vroeger dan anders thuis was. Ik ging eerst het werk van Tom & Tom bewonderen. Ze hadden de zaal al mooi geverfd en de kleur viel goed mee. Daarna moest ik nog wat bureauwerk in orde brengen. Mijn bureau ligt tegen Nic zijn kamer en ik hoorde Nicolas en Ruben daar spelen en lachen. Dus dacht ik dat het wel redelijk goed ging op dat ogenblik. Om 17u wou Nicolas toch geen vieruurtje. Hij zei dat hij geen honger had en enkel een beetje cola wilde. Maar even later moest hij voor de derde keer vandaag weer overgeven.
Marleen kwam om 18u thuis, want we verwachtten bezoek. Gracy en Jarne (mama + ex-speler STVV, nu speler U11 van Standard) kwamen nog eens zien hoe het met Nikkel ging. Net zoals de vorige keer ging het gesprek natuurlijk grotendeels over voetbal. Nicolas zat stilletjes naast Marleen in de zetel, maar was zo moe geworden dat hij gewoon in slaap viel. Ik moest om 20u naar de vergadering van de Rotary. Voordat ik vertrok heb ik nog vlug het verslag van maandag afgewerkt en op de blog geplaatst. Nicolas werd rond 20u30 terug wakker. Hij praatte wat mee met de rest, tot de voetbal (Champions League!) begon op TV. Toen wou hij natuurlijk naar de match Inter Milaan tegen Manchester United zien.
Om 21u30 zijn Gracie en Jarne vertrokken. Marleen en de kinderen moesten toen nog iets eten. Marijs had heerlijke zalm met tagliatelle gemaakt. En het moet lekker geweest zijn, want ondanks het feit dat Nicolas niets meer gegeten heeft, bleef er toch niet veel zalm en pasta meer over. Na het eten werd er nog wat opgeruimd en toen ging iedereen naar boven.
Ik kwam om iets na 23u thuis van de Rotary. Stephanie was nog op haar computer met een werk voor haar school bezig maar ging net slapen. Michael en Nicolas waren nog altijd naar de samenvattingen van de Champions League aan het zien. Gelukkig was de laatste match net afgelopen en konden zij ook gaan slapen. Marleen lag al in bed en was nog wakker, maar is kort nadat ik bij haar kwam liggen ook ingeslapen.
Deze morgen moest Nicolas voor de laatste keer van dit therapieblok naar Leuven. Dat was het goede nieuws. Het slechte nieuws was, dat hij daar al om 8u moest zijn. Dus vertrokken Vokke en hij al om 6u50, want de file, enz Toch verliep de rit vlot, want om 7u40 kreeg ik een telefoon van Vokke om te zeggen dat ze goed aangekomen waren. Er was maar één probleem. In de ochtenddrukte waren we vergeten om de Emla-pleister (=verdovend) te plaatsen. Dus hebben ze dat op de dagzaal pediatrie maar vlug gedaan, maar dat maakte wel dat er een half uurtje vertraging was voor dat het infuus geprikt kon worden. De chemotherapie (Cyclofosfamide) werd weer over 1 uur toegediend, tussen 8u30 en 9u30. Daarna begon de spoeling met Mesna, om blaasproblemen te voorkomen. Deze spoeling werd gedurende 8u volgehouden. Dus ze moesten tot 17u30 in Leuven blijven.
Kort na de toediening van de chemo voelde Nicolas zich minder goed en was hij brakerig. Vokke meldde dit aan de verpleging en toen kreeg Nic een extra spuitje tegen de misselijkheid. In de loop van de voormiddag kwam Dr. Uyttebroeck even langs. Volgens Vokke was ze toch wel tevreden over de evolutie bij onze Nikkel. Marleen had wat ravioli meegegeven aan Vokke, maar s middag at Nicolas bijna niets. Even later kreeg hij opnieuw een spuitje tegen het braken.
In de namiddag had Nic zijn beste periode. Zo speelden Nicolas en Vokke een aantal spelletjes met het ganzenbord. Ze hadden vooral veel plezier toen Nic keer op keer weer terug naar de gevangenis gestuurd werd. Even later ging hij weer naar de knutselhoek. Daar mocht hij een mooie clown inkleuren met verf. Ziekenhuisschool was er vandaag niet, want het is krokusverlof.
De dokters kwamen ook in de namiddag op ronde. De bloeduitslagen van Nicolas waren nog steeds aan de lage kant. (Kan ook niet anders met al die chemo.) Daarom stelden ze voor om dit woensdag nog eens te controleren, op de dagzaal in Gasthuisberg. Als hij dan nog te weinig rode bloedcellen en bloedplaatjes zou hebben, kon hij dan dadelijk bloed en bloedplaatjes toegediend krijgen. Als dat nodig is, is dat natuurlijk geen probleem en moeten we dat doen, maar dat betekende ook nog eens een extra rit naar Leuven.
Om 17u30 was de spoeling inderdaad gedaan en mochten Nicolas en Vokke weer naar huis. Toen ze thuis kwamen had Nic toch zin in een tas soep. Terwijl hij die opat keek hij naar Louis Louise op TV. Het avondeten bestond uit kotelet en rode kool. Daar heeft hij ook een bordje van gegeten, dus voelde hij zich toch weer wat beter intussen. Ik voelde me sinds gisteren ook weer iets beter, sinds mijn verkoudheid. Daarom had ik afgesproken om nog eens te tennissen met Rik. Marleen haar tennistraining op maandag ging niet door, want meester Dimitri is zijn diepsneeuwtechniek aan het bijschaven in Oostenrijk.
Deze morgen zijn Tom & Tom thuis begonnen. Tom is een goede kennis van de tennis en een zéér goede verver! (En hij had zijn helper Tom meegebracht.) Ik had hem al maanden geleden -lang voor Nicolas ziek werd- gevraagd om bij ons het hele huis opnieuw te verven. Na lang wachten was er uiteindelijk afgesproken om in februari te starten. Michael en Stephanie waren hun kinderbehang met clowns en beertjes nu echt wel moe gezien. Ze zeurden al zo lang om hun kamer te vernieuwen, dat we het nu ook niet meer wilden uitstellen. Tom had een paar stalenboeken achtergelaten, zodat zij nieuwe kleuren zouden kunnen kiezen. Maar Marleen en ik moesten ook nieuwe kleuren voor de rest van het huis zoeken. En dat is toch moeilijker dan ik dacht Nicolas heeft kort voor hij ziek werd een volledig nieuwe kamer gekregen. Hij koos voor een combinatie blauw-grijs. Hij heeft nog niet echt eigen meubels. Die moesten we nog gaan kiezen, maar daarvoor moeten we wachten tot hij terug in een winkel mag komen.
Terwijl ik ging tennissen, keken de rest thuis naar Beauty and te Nerd en naar Aspe. Daarna gingen Nicolas, Michael en Marleen naar boven. Nikkel poetste zijn tanden en keek toen, samen met Michael, vanuit zijn bed naar Studio 1. Toen ik thuis kwam, zat Stephanie nog alleen onder naar Spoed te zien. Even later was dat ook gedaan en is ze gaan slapen. Marleen lag intussen ook in bed en sliep bijna. Ik heb Nic zijn mondspoeling nog laten doen en daarna mochten Michael en hij Studio 1 nog uitkijken en dan moesten ze ook gaan slapen. Maar natuurlijk lagen die twee even later, met de koppen tegen elkaar, te slapen. Dus hebben we ze zo maar laten liggen.
Zondagochtend moet Michael altijd gaan voetballen. Zoals de laatste weken altijd het geval was, is Michael vanmorgen al om 8u met Richard en Arnout (buren) vertrokken naar de match. Marleen maakte mij om 8u45 wakker, zodat ik mij ook kon klaarmaken. Om 9u15 vertrokken Marleen, Nicolas en ik naar Berrebroek (Schulen). Michael zijn ploeg moest vandaag tegen BS Sport spelen, een topper in hun reeks. Toen we aankwamen was de match 10 minuten bezig, maar stond de stand nog op 0-0. Het was een mooie en spannende match, die uiteindelijk verdiend op 1-2 eindigde. De -op papier- mindere ploeg had verdiend van de topploeg gewonnen en dat zouden in de toekomst wel eens belangrijke punten kunnen zijn voor het behoud in de provinciale reeks.
We reden onmiddellijk na de match naar huis, want Nic mag toch de kantine niet in. Thuis hebben Nicolas en ik samen een grote kom soep gemaakt, terwijl Marleen de keuken opruimde. Toen Michael terug thuis afgezet werd, hebben we nog een paar omeletten gebakken en toen konden we aan tafel. We waren net aan het eten, toen er aan de voordeur gebeld werd. Het was nonkel Luc, tante Anne en de 3 kinderen. Ze kwamen nog eens zien hoe het met Nikkel ging. Maar tante Anne had ook een hoop nieuwe kleren bij uit haar winkel, zodat Nic die thuis kon passen. (Op die mannier moest hij niet naar de drukke winkel gaan.) Nic koos 2 mooie broeken en 2 shirts. (Voor de insiders: 1 groene!) Bovendien had hij ook een nieuwe tennisuitrusting gekregen. Hij kon dus weer even verder. Het bezoek had een lekkere smurfentaart meegebracht. Dat maakte dat we na het middageten, als dessert, aan de taart konden beginnen.
Om 14u30 vertrokken Luc, Anne, Nathalie, Stephanie en Michael naar de film. Nicolas mag niet naar de cinemazaal (infectie!) en daarom bleven Fabrice en Cederique bij hem om op de Playstation te spelen. Die drie kinderen trokken naar Nic zijn kamer en we hoorden er niets meer van. Marleen en ik maakten van de plotse rust gebruik om ons even neer te leggen in de zetel en een dutje te doen.
Marleen werd wakker om 16u en zette zich stilletjes aan de microscoop om wat te werken. Maar na een kwartiertje kwam Bompa binnen. Hij was nog eens met de fiets tot bij ons gereden om te zien hoe het met Nicolas ging. Kort na Bompa kwamen Moeke en Vokke ook binnen. En nog even later kwamen nonkel Dirk, tante Ludwine en hun kinderen ook op bezoek. Met al dat volk in huis kon ik onmogelijk in mijn zetel blijven liggen, dus was het uit met de rust. Gelukkig had tante Ludwine cake gebakken en mochten wij daar allemaal van proeven. Na de film brachten nonkel Luc en tante Anne Michael en Stephanie terug. Met enige moeite kregen ze Cederique en vooral Fabrice(!) na een tijdje terug mee naar huis.
Rond 19u vertrok iedereen en keerde de rust terug in huis. Marleen, Nicolas en ik zijn dan begonnen aan het avondeten. Vandaag stond er mengkeuken op het menu. We aten kip met Indische curry, kip met Thaise Panaeng currysaus en beef met Chinese oystersaus, tesamen met witte rijst en gewokte groenten.
Dan volgde het vaste zondagavond programma: Pappenheimers, Flikken en dan naar bed. Zoals verwacht was ik de enige die Studio 1 en de samenvatting van Anderlecht Standard haalde. Al de rest was tegen toen al lang in slaap gevallen.
Morgen moest er weer vroeg vertrokken worden naar Gasthuisberg voor een lange dag in de dagzaal. (Chemo, gevolgd door 8u spoelen.) Maar daarna zou er een relatief lange periode volgen waarin hij geen behandeling meer moest krijgen. Pas op 16-03 zal Nicolas aan een volgend blok chemotherapie starten. (Cfr. Aangepast schema zijkant.)
