Deze dag begon met een slecht gezinde Nicolas. Toen ik aan de ontbijttafel zat kwam hij mopperend voorbij gewandeld. Hij zocht duidelijk iets, maar ik had geen idee wat. Even later wist Marleen mij te vertellen dat hij een spelletje voor zijn PSP aan het zoeken was. Sinds Nic ziek is wemelt het bij ons van deze spelletjes. Maar nu moest hij 1 bepaald spel hebben. Michael en hij hadden er gisteren nog mee gespeeld en nu was het weg
Vokke kwam weer om 8u30 binnen om te babysitten tot Marijs zou komen. Hij zag de slecht gezinde Nic, maar hielp toch niet mee zoeken. Net toen ik op het punt stond om naar de praktijk te vertrekken, gaf Nicolas zijn zoektocht op. Nu wou hij met de Wii spelen. Maar er was een groot probleem. De Wii was niet goed aangesloten. Dus moest ik, voordat ik vertrok naar mijn werk, dit nog in orde maken.
Marijs kwam aan om 10u45. Nicolas was nog steeds op zijn Wii aan het spelen, maar het ging hem duidelijk niet goed af. Hij was meer kwaad, dan dat hij plezier had in zijn spel. Marijs moest lang smeken om Nicolas zo ver te krijgen dat hij stopte met spelen en zich ging aankleden. Kort nadien is Vokke vertrokken.
Omdat hij zich verveelde heeft Nic daarna Marijs geholpen met het middageten. Hij hielp bij het aanmaken van een nieuwe kom soep, dekte de tafel, bakte de patatjes, pelde de eitjes, enz
s Middags kwamen Michael en Stephanie thuis, zodat ze samen konden eten. Daarna keken ze wat naar TV, maar Michael en Steph moesten studeren en konden dus niet met Nicolas spelen. Dus probeerde Marijs maar weer om hem wat bezig te houden.
Ik kwam om 14u30 thuis voor een vrije namiddag. Nicolas was op dat ogenblik op zijn PSP aan het spelen, want nu Michael terug was had die het gezochte spelletje vlug gevonden. Ik at vlug iets en begon dan weer te werken op zolder. Enkel voor de behandeling van mijn pols bij Carla onderbrak ik de werkzaamheden voor een korte tijd.
Christophe had laten weten dat hij deze namiddag niet kon komen spelen. Hij beloofde wel om vrijdag rechtsreeks van de school naar Nicolas te komen. Gelukkig kwam Mathias wel spelen. Om 16u bracht nonkel Peter hem tot bij ons. Nicolas en Mathias speelden eerst samen op Nic zijn kamer met de Playstation. Wat later zaten ze onder naar TV te kijken. Om 18u kwam nonkel Peter Mathias weer halen, maar tegen dan had Michael ongeveer gedaan met studeren en Marleen was er even later ook. (Stephanie was tussen 16u30 en 19u30 gaan turnen.)
We aten rond 20u15 avondeten. Marijs had kip curry gemaakt en het smaakte! Nicolas was vanaf dan klaar voor de 2e halve finale Champions League tussen Chelsea en Barcelona. Michael en hij waren voor Chelsea, ik voor Barcelona. Marleen keek naar de eerste helft, maar ging toen naar boven. Stephanie zat weer te chatten en ging kort na de rust ook slapen. Dus bleven de mannen alleen onder naar het voetbal zien. Het was een spannende, maar niet zo mooie wedstrijd, waarbij de beste ploeg het uiteindelijk gehaald heeft! ;-)
Nadat de jongens van hun teleurstelling bekomen waren zijn zij ook gaan slapen. Ik deed nog wat bureauwerk en kon pas om 23u45 naast Marleen in bed kruipen.
Vandaag was ik weer om 7u50 vertrokken naar de operatiezaal. Nicolas was toen al op en zat onder naar TV te zien. Marleen maakte zich klaar om naar Tongeren te vertrekken en Michael en Stephanie waren al naar school. Vokke komt om 8u30 binnen om bij Nic te blijven tot Marijs komt. Hij heeft dan altijd wat papierwerk bij.
Marijs was eerst nog om boodschappen gegaan, voordat ze kwam werken. Toen ze aankwam zag ze Nicolas, nog steeds in zijn pyjama, een hardgekookt eitje eten. Zijn eetlust is sinds gisteren teruggekomen en nu eet hij weer een ganse dag! Na het eitje vroeg hij zelfs nog om een tas soep en het was nog lang geen middag
Dimitri was ook weer present. Om 12u15 kwam hij om Nicolas te trainen. Maar die had nog steeds veel last van de grote blaar op zijn hiel. Hij kon nog steeds geen gesloten schoen verdragen, enkel open pantoffels. Desondanks speelden ze toch een partijtje tennis op de parking, waarbij ze dan een soort van net ophangen om 2 speelvelden te maken. Echt lopen kon Nicolas natuurlijk niet op zijn sloefen, maar hij vond het toch fijn.
Nicolas had de dag voordien op de tennis aan Dimitri gevraagd of hij bleef eten na de training en Dimitri had ja gezegd. Dus aten ze samen hun middageten op. Nicolas kreeg een bord lasagne en Dimi kreeg de overschot van gisteren, konijn met wortelstomp.
Om 13u30 kwam juf Tilly voor het thuisonderwijs. Daar had Nicolas vandaag echter niet echt zin in. De les verliep dan ook moeilijker dan anders omdat hij veel vlugger afgeleid was en zijn aandacht er moeilijk kon bijhouden. Na anderhalf uur hield juf Tilly er dan ook mee op. Maar ze gaf hem wel voldoende huiswerk mee, want de volgende les zou pas volgende week doorgaan.
In de loop van de namiddag kwam Vokke weer terug. Hij hielp Nicolas bij het inplakken van de laatst gekregen stickers in zijn wielrennen- en Disneyplakboek.
Mijn operatieprogramma was zéér goed meegevallen, zodat ik al om 16u terug thuis was. Ik dronk een tas koffie en at een wafeltje, waarna ik weer naar de speelzolder ging om daar weer verder te werken. De muren en het plafond waren bijna geschuurd en bijgeplakt, nu moest ik nog plinten zagen en plaatsen, en er moest nog heel veel afgekit worden met silicone. Nicolas kwam korte tijd later ook naar boven om mij te helpen. Maar hij kon absoluut niet tegen het lawaai van de cirkelzaag, zodat ik al weer vlug alleen aan het werken was.
Michael heeft vandaag sportdag gehad. Natuurlijk was hij weer gevallen en nu kwam hij naar boven om zijn verwondingen door mij te laten nazien. Zijn scheenbeen was er het ergst aan toe. Er stond een mega buil op en de huid erover was duidelijk geplet. Wat ijs en ontsmetten en het zou allemaal wel in orde komen.
Stephanie had ook sportdag gehad en was ook gevallen, maar zij was gewoon in het water gevallen bij een parcours rond de vijvers. Gelukkig had ze reservekleding bij.
Marleen kwam thuis rond 18u. Ze was iets vroeger dan anders omdat ze vanavond interclub moest gaan spelen op Runkst.
Ik werkte op de zolder tot 19u30. Toen nam ik een douche en maakte ik mij klaar om naar de Rotary te gaan. Door omstandigheden was het weer een tijdje geleden dat ik nog een vergadering had kunnen bijwonen. Zoals altijd was het weer een fijne avond. Ook daar is het altijd weer een beetje thuiskomen.
Toch vertrok ik iets vroeger dan anders omdat ik hoopte nog iets van Marleen haar interclubwedstrijd te kunnen zien. Ik reed naar Runkst, maar nog voordat ik mijn wagen parkeerde, wist ik al dat ik te laat was omdat de veldverlichting al uit was. De dames zaten al allemaal binnen aan de toog. De ploeg van Marleen had verloren met 2-4, maar Marleen had haar enkelwedstrijd wel gewonnen. Ik dronk nog een paar glaasjes mee, maar ging door toen het eten begon want ik moest Vokke gaan aflossen. Om 0u30 was ik thuis. Daar lagen Michael en Nicolas in slaap in de zetel. Ze hadden naar de Champions league match gekeken, maar hadden het einde niet gehaald. Vokke was nog naar TV aan het kijken. Ik maakte Michael en Nicolas wakker en stuurde ze naar boven. Daarna ging Vokke naar huis en ik naar bed. Marleen was kort na 1u ook thuis.
Vandaag was het weer gewoon werk- en schooldag dus stond ik op rond 6u45. Om 7u riep ik Steph en Michael op. Die vertrokken een uurtje later al weer naar school. Nic sliep nog en mocht ook wat later blijven slapen omdat het deze week geen bednet was. Zijn klas had deze week natuurweek waardoor ze alle dagen op de kinderboerderij in Kiewit zaten.
Rond 8u30 kwam Nic naar beneden. Hij had goed geslapen en voelde zich vrij goed. Hij had enkel wat last van hoofdpijn. Na een glas fruitsap at hij een yoghurt. Rond 9u vertrok papa en kwam Vokke binnen. Kort erna ben ik vertrokken naar het werk. Toen Marijse toekwam rond 10u lag Nic nog altijd in de zetel. Om Nicolas wat in beweging te krijgen hadden we gevraagd dat hij ervoor kon zorgen dat de abonnementen van Genk bij Richard (onze buurman) geraakten. Natuurlijk wil Nic heel graag naar de bekerfinale gaan op de Heizel en blijkbaar krijgt men met een abonnement voorrang voor het verkrijgen van een kaart. Richard zou de abonnementen dan bezorgen aan Paul en die is zo vriendelijk om dit allemaal in orde te brengen.
Ons opzet had blijkbaar gewerkt want Nic vertelde tegen Marijse dat hij zich moest klaarmaken om naar Richard te gaan. Even later ging hij dan ook samen met Vokke tot bij de buren en vervulde zijn opdracht. Toen ze terugkwamen wou Nicolas absoluut Marijse helpen in de keuken. Het was duidelijk dat Nic zijn broer en zus miste op deze schooldag, zeker nu hij zichzelf niet kan bezighouden met bednet. Hij vertelde Marijse dat hij zin had in kippenbouillon en bijgevolg was hij even later bezig met het kuisen van de groenten.
Rond 12u begon hij honger te krijgen. De bouillon was natuurlijk nog niet klaar. Daarom at hij al een bordje spaghettisaus met stokbrood. Om 12u45 at hij samen met Vokke een tas verse soep, waarna Vokke naar huis ging. Na het eten rustte Nic even uit in de zetel. Zoals afgesproken kwam Juf Tilly rond 13u30. Het was de bedoeling om anderhalf uur les te geven. In het begin slaagde Nic er nog in om aandachtig de les Frans te volgen. Naarmate de tijd vorderde verslapte zijn aandacht echter zodat Juf Tilly een kwartiertje vroeger gestopt is met de les. Dat Nic nog niet helemaal de oude was werd duidelijk toen hij even later weer terug te vinden was in de zetel. Hij speelde wat op zijn PSP.
Rond 16u kwam Vokke terug. Nic had immers een afspraak in het Ziekenhuis voor een laserbehandeling van zijn aften en zoals gewoonlijk vergezelde Vokke hem. Toen ze weer thuis kwamen waren Steph en Michael ook terug uit school. Die waren echter ook snel weer weg. Steph kleedde zich om en vertrok met de fiets samen met haar vriendin Jill naar de tennistraining. Michael ging een uurtje naar Audry. Bijgevolg was Nic weer alleen thuis. Hij liet merken dat hij dat niet zo leuk vond. Hij keek wat TV en speelde op zijn PSP. Om 16u30 at hij een bord spaghetti. Rond 17u30 was Michael terug thuis en zijn gezicht klaarde wat op.
Zoals gisteren afgesproken kwam Dominique rond 18u15 langs. Hij moest nog een laatste scene en wat bijkomende voice-overs opnemen voor zijn film. Ik kwam thuis rond 18u45. Een half uurtje later was ook papa thuis. Ik at vlug een tas soep en ging me klaarmaken om te gaan tennissen. Omdat ik morgen interclub had was de training met Els verplaatst naar vandaag. Toen ik even later weg was at Guy samen met de kinderen. Marijse had konijn met wortelenstomp gemaakt. Guy had om 20u30 een afspraak bij Carla (kinesiste). Michael en Nicolas wouden graag meegaan. Op de terugweg naar huis sprongen ze nog even op de tennisclub binnen zodat we samen nog iets hebben gedronken. Nic voelde zich duidelijk beter en genoot van de gesprekken en het geplaag van meester Dimi. Rond 21u45 vertrokken we naar huis. Thuis keken we nog naar het laatste deel van Aspe. Papa begon aan het verslag van zondag, Michael en Steph gingen slapen (die hadden morgen sportdag en moesten vroeger op school zijn) en Nicolas en ik gingen naar de badkamer. Ik nam gauw een douche terwijl Nic zijn tanden poetste. In bed keken we nog naar het laatste deel van Studio 1. Hierna viel Nic in slaap. Toen Guy even later naar boven kwam maakte die Nic wakker om zijn mondspoeling te doen. Kort erna lag iedereen in zijn eigen bed.
Nicolas is vandaag om 8u30 opgestaan. Hij wou deze keer toch iets eten. Ik kreeg van Marleen een zachtgekookt eitje, maar Nicolas weet dat hij geen zachtgekookt eitje mag hebben owv het infectiegevaar. Dus werd het een hardgekookt eitje voor hem. Hij at alleen zijn eitje op. Een boterham wou hij nog niet.
Om 10u vertrok ik naar de tennis. Ik wou gaan supporteren voor mijn interclubploeg. Ook al kon ik zelf nog niet meedoen owv mijn polsblessure. Nicolas kwam even later met Marleen ook naar daar, maar Michael en Stephanie bleven thuis om te studeren. Ik keek naar de verschillende matchen en supporterde voor alle spelers van Runkst. Nicolas installeerde zich weer met zijn benen omhoog tussen de velden en keek vooral naar de match van meester Dimitri. Het zonnetje scheen vandaag echter niet. Er waren wolken en er stond een koude wind. Dimi won zijn match redelijk vlot in 2 sets en ook de rest van de ploeg deed het goed. Na de 6 enkels stonden we voor met 4-2.
De andere matchen interesseerden Nic duidelijk minder, want hij zonderde zich af met zijn vrienden Boris en Joris. Je zag dat hij er plezier in had om met zijn vrienden te kunnen praten, spelen en gewoon samen zijn. Ze bleven onder hun drieën, tot Joris naar huis moest. Toen gingen Nicolas en ik even naar binnen om iets te drinken en deze keer nam Nicolas een warme chocomelk.
Ondertussen was Michael ook aangekomen op de tennis. Hij was met Richard meegekomen. Michael had nog steeds last van zijn lies en kon dus ook nog niet spelen, maar hij wou ook gaan supporteren voor zijn interclubploeg. Die moest s namiddags in Opglabbeek gaan spelen. Daarom verzamelden ze op Runkst om van daaruit te vertrekken.
Marleen wou graag naar huis gaan, maar Nicolas wou absoluut ook nog naar de dubbels kijken. Er moest nog 1 dubbel gewonnen worden door de ploeg om de ontmoeting te kunnen winnen Maar uiteindelijk werden de 3 dubbels gewonnen en wonnen we dus met 7-2. Pas toen alle matchen gespeeld waren, wilde Nicolas naar huis gaan met Marleen, maar het was nog steeds een beetje tegen zijn zin. Marleen had echter afgesproken met Dominique om 14u. Die moest nog enkele laatste beelden en vooral wat voice overs opnemen voor zijn film. Ik bleef nog even op de club om samen met de ploeg een glas te drinken op de overwinning en om samen met de tegenstanders een bord spaghetti te eten.
Marleen had croque monsieur gemaakt als middageten en om 14u15 was Dominique aangekomen. Toen ik om 15u30 thuiskwam was Dominique nog daar. Hij was echter niet gelukkig. Zijn camera deed het niet, dus had hij geen bijkomende beelden kunnen filmen. Maar ook zijn microfoon functioneerde niet goed, zodat ook de voice over niet kon opgenomen worden. Dominique moest dus onverichter zake weer naar huis, maar zou morgen een nieuwe poging wagen.
Om 16u kwam Bompa de reservesleutel van zijn auto brengen. Hij zou morgenvroeg naar Wenen vertrekken voor een paar dagen. Eerst met de auto naar het station, dan met de trein naar Zaventem en van daar met het vliegtuig naar Wenen. Nu had hij graag dat ik morgen zijn auto ging ophalen aan het station en deze daar donderdag terug zou zetten. Dan moest deze daar niet zo lang buiten blijven staan.
Omdat Nicolas zin had in pannenkoeken bakte Marleen er in de vooravond. Nikkel hielp bij het aanmaken van het deeg. Bakken deed hij niet, maar hij at wel een paar pannenkoeken op. Michael kwam om 20u terug thuis. Zijn interclubploeg had ook gewonnen. Moeke en Vokke kwamen iets later ook even binnen om te zien hoe Nikkel het maakte, maar ze vertrokken kort daarna weer.
Als avondeten wou Nicolas graag spaghetti bolognese en opnieuw hielp hij Marleen bij het koken. Zijn eetlust begon duidelijk terug te komen. Veelspaghetti heeft hij echter niet meer gegeten maar wat wil je ook na de croque monsieur s middags en de pannenkoeken in de namiddag.
Na Mercator en Baantjer gingen Michael en Stephanie slapen. Nicolas poetste zijn tanden en dook daarna bij Marleen en mij in bed om nog naar Studio 1 te kijken. Zowel Marleen als Nicolas sliepen echter voordat het programma begon. Toen ik hem na Studio 1 wakker maakte om hem naar zijn bed te brengen, heb ik hem toch maar verteld dat Anderlecht gelijk gespeeld had in Tubbeke en dat de titelstrijd in eerste klasse dus nog steeds niet beslist was.
Het eerste wat Marleen deze morgen deed, was naar Nicolas gaan kijken. Ze voelde aan zijn hoofd dat hij geen koorts meer had en was meteen gerustgesteld. Nicolas sliep op dat ogenblik nog, want we hadden gisteren tot 1u s nachts naar Troy gekeken. Stephanie sliep ook nog altijd, gelukkig, want zij had vanavond een belangrijke turnwedstrijd.
Marleen reed wat later dan anders naar de bakker, voor de wekelijkse chocoladebroodjes en croissants. Ze passeerde ook even langs de apotheek, omdat Nic bijna geen pillen meer had. Maar omdat dit magistraal te maken tabletten zijn, moest Marleen daar later op de middag voor terugkomen. Nicolas at een half chocoladebroodje, maar braakte dat na 10 minuten toch weer uit. Hij was duidelijk nog niet de vertrouwde bengel van anders. Doordat hij tussen zijn voorlaatste en zijn laatste chemotherapie 4 dagen minder recuperatietijd heeft gehad, denk ik dat hij nu meer en langer last zal hebben van de nevenwerkingen. De koorts van gisteren was waarschijnlijk nog een gevolg van de slijmvliesontsteking in zijn slokdarm en maag en de hoofdpijn van de laatste 2 dagen is waarschijnlijk een gevolg van de bloedarmoede.
We hadden afgesproken met Dr. Raes om rond 11u opnieuw op controle te komen in het ziekenhuis. Omdat Stephanie nog wat spullen uit de stad nodig had, wilden Marleen en Stephanie graag meerijden tot aan het ziekenhuis en van daaruit naar de winkels wandelen. Michael bleef niet graag alleen achter en ging mee naar de stad. Op de spoedgevallendienst wou men eerst terug een bloedstaal afnemen, maar hiervoor moest er opnieuw geprikt worden. (Gisteren had men het infuus in zijn rechter hand met een antistollings-slotje afgesloten en laten zitten, maar Nicolas had daar s nachts zo een jeuk van gekregen, dat ik het had moeten verwijderen. Hij zei dat hij anders niet kon slapen van de jeuk.) Nic zijn temperatuur werd gecontroleerd en deze was 36,5 °C. Hij had dus geen koorts meer. Daarna was het wachten op de uitslag. Nicolas lag stilletjes op de onderzoekstafel en had weer last van speekselvloed. Een dik half uur later waren de laboresultaten er. Hij had nog maar 800 (!) witte bloedcellen. Dit was veel te weinig en dit betekende dus dat hij zeer vatbaar was voor infecties momenteel! Maar omdat hij geen koorts meer had en zich toch iets beter voelde, mochten we van Dr. Raes toch terug naar huis. We moesten Nicolas wel goed in het oog houden en mochten bij elk probleem terug contact opnemen.
Marleen, Stephanie en Michael waren ook net terug van hun shoppingronde en zaten in de auto al op ons te wachten. We reden van het ziekenhuis rechtstreeks naar de apotheek om Nic zijn pillen te halen, maar de chemopil mochten we voorlopig toch niet meer toedienen. (We zullen maandag naar Leuven moeten bellen om te vragen wanneer we deze terug moesten starten.) Nicolas was intussen zo blij dat hij niet in het ziekenhuis moest blijven, dat hij toch wat opklaarde. Toen er iemand suggereerde om naar Runkst te gaan, omdat daar de interclubploeg van Michael en Nicolas aan het spelen waren, was Nic onmiddellijk akkoord. Dus reden we niet naar huis, maar rechtstreeks naar de tennisclub. We keken niet alleen naar de ploegen van Michael en Nicolas, maar ook naar de nationale jeugdploeg van Boris en Joris, 2 vrienden van onze Nic. We hadden geluk met het weer. De zon brandde, maar er was ook een fris briesje. Ideaal dus om buiten te zitten. Nicolas installeerde zich op een bank met zijn voeten omhoog, zodat hij liggend de tennis kon volgen. Binnen de kortste tijd was hij omringd door vrienden en kennissen en je zag hem helemaal opfleuren. Hij at zelfs een hotdog en dronk er een Fanta bij. En die bleven er in!
Toen we om 15u wouden vertrekken, ging hij met tegenzin mee naar huis. Ik zette eerst iedereen thuis af en reed daarna door naar de carwash. Toen ik thuiskwam had Marleen 2 grote omeletten gemaakt en konden we allemaal iets eten. (Nicolas at dus ook een stuk omelet.) Daarna gingen we wat rusten. Marleen en de kinderen gingen in de zetel liggen, maar ik heb mij buiten in het zonnetje geïnstalleerd. Maar niet voor lang. Na een half uur moesten we ons weer klaarmaken om naar Houthalen te vertrekken. Daar zou het Vlaams Kampioenschap turnen plaatsvinden. Marleen en ik wilden beiden naar de wedstrijd, zodat Michael en Nicolas alleen achterbleven. Moeke en Vokke waren deze namiddag ergens op bezoek, maar ze zouden rond 18u-18u30 naar ons thuis rijden, zodat Michael en Nic niet lang alleen zouden zijn.
Het werd een mooie turnwedstrijd, ondanks een slecht begin. Stephanie kwetste zich al bij het inturnen, toen ze slecht neerkwam bij een sprong. Toch turnde ze goed verder. Haar sprong was matig, maar de brug- en balkoefening waren redelijk goed. Haar grondoefening was zelfs prima! Voor het eerst sinds lang lachte ze ook tijdens deze grondoefening en dat levert altijd iets meer punten op. Ze moest meer dan 40 punten halen om zich te plaatsen voor het nationale kampioenschap en ze deed dit met glans. Ze behaalde zelfs meer dan 44 punten en werd eervol 6e. Einde mei mag Steph dus naar Charleroi voor het Belgisch Kampioenschap!
Op de terugweg belden we naar huis. Daar hadden ze frietjes gehaald, maar Nicolas had maar 2 chickenfingers gegeten. Stephanie had nu natuurlijk ook zin in frieten, dus reden we langs het Mollenhol. We aten onze frietjes thuis op en deze keer moest Nicolas niet gaan lopen van de geur. Hij bleef gewoon in de zetel liggen.
Tot slot keken we nog naar de film Deja Vue met Denzel Washington. Daarna was iedereen klaar om te gaan slapen.
