Al om 7u30 was Nicolas terug wakker. Hij kwam naar onze kamer om te zien of wij ook al wakker waren. Marleen stond samen met hem op, want ze moest Stephanie oproepen. Die wilde om 10u naar de turntraining gaan. Ik stond op om 8u30. Michael sliep toen nog.
Marleen en Nicolas vertrokken om 9u30 naar tennisclub De Alk in Alken, om daar voor Mathias te gaan supporteren. Die nam daar deel aan het toernooi. Hij won zijn match met 7-6 en 6-0. (Maandag moet hij zijn volgende wedstrijd spelen.) Van Alken reden Marleen en Nicolas naar Kiewit om daar naar Yentl en Jill te gaan zien. (Zij moesten op Tennisclub Tenkie eindronde interclub spelen.) Mathias was met hun meegegaan. Toen ze daar aankwamen, waren de enkelwedstrijden net gedaan. Helaas hadden ze beiden verloren, zodat de dubbelwedstrijd er niet meer toe deed. Die werd dan ook niet gespeeld. Marleen dronk een tasje koffie met de andere supporters en reed dan naar Runkst om Mathias daar af te zetten.
Om 12u30 kwamen ze terug thuis. Ik had een hele tijd op de computer gewerkt, Michael had gestudeerd en Stephanie was naar de turntraining. Van zodra Steph terug was, hebben we ons buiten op het terras gezet om te eten. We hadden de spaghetti van gisterenavond in de koelkast gezet, zodat we nu snel aan het eten waren. Tijdens het eten werden de plannen voor de zomervakantie besproken. Michael en Stephanie hadden beiden een aantal sportkampen gepland, maar als het allemaal een beetje liep zoals het moest met onze Nikkel, zouden we de 2 laatste weken van augustus weg moeten kunnen. Er werd afgesproken om een paar dagen naar Parijs te gaan en van daar door te rijden naar een Club Med aan de Franse Atlantische kust. Als alles goed zou verlopen
Na het middageten gaan Michael en Stephanie weer studeren op hun kamer. Nicolas, Marleen en ik installeren ons in de zetel, waar we alle drie redelijk snel in slaap vallen. Om 16u word ik terug wakker en begin ik aan een nieuw blogverslag. Marleen wordt dan ook wakker en zij zet zich achter haar microscoop om wat te werken.
Rond 17u begint iedereen zich klaar te maken om naar de barbecue te gaan. Elk jaar wordt er op de Runkster Tennisclub een barbecue gehouden ten voordele van de jeugd. Dit jaar waren er ongeveer 180 inschrijvingen, ondanks het minder goede weer. Marleen, Nicolas en ik vertrokken om 17u30 naar de club. Michael en Stephanie bleven nog even studeren. Moeke en Vokke zouden hen komen uithalen rond 19u.
Omdat Marleen in het jeugdbestuur zit, moest ze regelmatig helpen en inspringen waar nodig. Ik heb mij rustig aan de toog gezet en had een leuke avond. Nicolas stormde van het eerste ogenblik de tennisvelden op en speelde met de andere kinderen tot we weer naar huis moesten gaan. Toen Michael en Stephanie aankwamen, zijn ook zij met hun respectievelijke vrienden opgetrokken. Om 23u30 hebben we afscheid genomen. Mathias had een hele tijd met Nicolas gespeeld en kwam nu mee naar huis om bij ons te blijven slapen.
Eenmaal thuis was iedereen moe. De kinderen poetsten onmiddellijk hun tanden en gingen naar bed. Marleen en ik volgden hun voorbeeld.
Het was een zware nacht geweest. Rond 4u had ik een bevalling gedaan. Rond 5u was ik terug, maar ik kon niet terug in slaap geraken. Ik draaide en keerde in mijn bed, maar de slaap kwam maar niet. Marleen haar wekker liep om 6u al af omdat ze Michael en Steph dan moest oproepen. Ik viel uiteindelijk pas om 6u30 terug in slaap.
Nicolas had s morgens eerst les gehad via Bednet. Tijdens de les godsdienst had hij even gepauzeerd. Zijn planning was om daarna terug les te volgen van 10u30 tot 11u15, omdat hij om 11u30 afgesproken had met Dimitri op Runkst om te gaan tennissen. Dat viel echter helemaal anders uit. Hij kreeg een toets tijdens het laatste lesuur en deze was toch iets moeilijker dan hij gedacht had. Pas om 12u had hij zijn toets teruggestuurd via de scan/fax. Marijse had intussen al met Dimitri gebeld en die was, in plaats van naar Runkst, naar ons thuis gekomen.
Ik had uitgeslapen en was dan mijn zaalronde gaan doen in het ziekenhuis. Toen ik terug thuis kwam, waren Dimitri en Nicolas aan het tennissen op de oprit. Stephanie en Michael waren ook terug van hun laatste examens van deze week. Nu moesten ze beiden nog maar 1 examen studeren voor maandag. (Steph/Frans en Mich/Latijn) Dan kon voor hun de vakantie beginnen!
Marijs had, speciaal voor Dimi, varkensgebraad met gratin-aardappeltjes en worteltjes klaargemaakt. Terwijl we samen aan tafel zaten, kreeg ik echter een oproep. Een patiënte van mij ging bevallen. Dus kon ik weer terug naar het ziekenhuis rijden. Toen ik terug thuis kwam, was Dimitri weer naar zijn school en stonden Peter en Merle thuis. Ze kwamen Nicolas halen omdat hij beloofd had om te helpen met het klaarzetten van de tombola, die ze morgen tijdens de jaarlijkse barbecue, ten voordele van de jeugd van de Runkster tennisclub, zouden verkopen. Michael had blijkbaar beslist om nog wat te pauzeren, want hij ging ook met hun mee.
Tussen 14u en 16u hebben ze, bij Peter en Helene thuis, de juiste tombolanummers op de juiste prijs gehangen. Dan heeft Peter Michael terug naar huis gebracht, want die moest weer beginnen studeren. De rest reed naar Runkst, waar de volwassenen verder gewerkt hebben. Maar de kinderen, en dus ook onze Nic, hebben vooral een partijtje tennis gespeeld. Rond 18u30 werd Nicolas thuisgebracht door tante Ann.
Ik was na mijn raadpleging rond 19u terug thuis gekomen. Marleen en Nicolas waren in de keuken, Michael was nog aan het studeren en Stephanie was gaan turnen. Marijse had spaghetti bolognese gemaakt, maar Nicolas vroeg al een tijdje om nog eens iets te gaan eten in de Vogelsanck. Omdat hij volgende week waarschijnlijk alle dagen chemotherapie ging krijgen en de week daarna ook, vond ik het een goed idee om vanavond dan maar uit te gaan eten. Omdat we toch op Stephanie moesten wachten en omdat Michael intussen genoeg gestudeerd had, speelden Michael en Nicolas nog een partijtje oprittennis.
Rond 20u30 konden we naar de stad vertrekken. We dronken eerst buiten op het terras een glaasje, maar zijn dan toch binnen gegaan om te gaan eten. Zoals altijd werden we schitterend ontvangen door Guyke Vogel en Dimitri. Het eten was lekker en we hebben fijn kunnen bijpraten met de kinderen. Er was maar 1 minpuntje. Nicolas had moeite om zijn eetlust onder controle te houden. Hij at niet alleen zijn eigen lasagne helemaal op met 2 porties brood, maar hij nam ook regelmatig frietjes uit het kommetje van mij en Steph. Toen hij daar door ons allemaal op gewezen werd, kreeg hij het moeilijk Hij weet zelf ook heel goed dat hij te veel eet en hij ziet zichzelf ook alle dagen meer en meer opzwellen als hij in de spiegel kijkt of als hij op de weegschaal gaat staan. Maar hij kan het zo moeilik onder controle brengen. Nu wij hem hier ook nog eens op wezen, werd het hem allemaal even te veel en kreeg hij de tranen van onmacht in zijn ogen. Net op dat ogenblik kregen de kinderen nog een waterijsje cadeau van de zaak
Ik heb mij toen even langs Nicolas gezet, heb hem eens goed vastgenomen en hem in zijn oor gefluisterd dat het allemaal wel goed zou komen. Dat hij nu een paar moeilijke weken had, maar dat hij weer helemaal de oude zou worden als dit allemaal voorbij zou zijn. Dat hij dan wel zou vermageren en terug de sportman zou worden die hij was voordat hij ziek geworden was Ik weet niet of hij mij geloofde, maar zijn gezichtje klaarde toch terug een beetje op. Nadat ik hem verzekerd had dat zon waterijsje niet zo veel calorieën bevatte, heeft hij dan zijn ijsje ook maar opgegeten.
Op de terugweg naar de auto kon Nicolas al weer lachen. Er liep een halve zot langs ons door die heel hard aan het praten was tegen niemand, want hij liep helemaal alleen op straat. Het was zo een zot gezicht, dat niet alleen Nicolas, maar wij allemaal de slappe lach kregen.
Terug thuis hebben we de poolbiljart vrijgemaakt en zijn Michael, Nicolas en ik nog een partijtje biljart gaan spelen op de zolder. Het was een fijne mannier om de avond af te sluiten.
Deze voormiddag moest Nicolas, via Bednet, een toets taal en een toets rekenen maken. Als hij daarna bij Marijse komt zegt hij dat de toetsen wel meegevallen zijn en begint hij vervolgens uit te leggen wat er vandaag nog allemaal op zijn programma staat. Marijs weet intussen al dat Nikkel zich goed voelt als hij zo mondig is.
s Middags zijn Steph en Mich ook weer thuis en eten ze de rest van Moeke haar kip met rijst en appelmoes.
Om 13u brengt Marijse Nicolas naar de laser. In de hal van het ziekenhuis kom ik hun toevallig tegen, als ik op weg ben naar het Borstcentrum. Nicolas komt recht op mij af om mij een dikke kus te geven. De laserbehandeling zelf verloopt heel vlot, zodat ze om 13u30 al terug thuis zijn. Dan rust Nikkel even tot juf Tilly komt om 14u. De les gaat vandaag trouwens ook beter dan de laatste dagen. Na de les eet Nic een paar kleine wafeltjes en dan helpt hij Marijse weer met het avondeten.
Van Dimitri mag Nicolas tegenwoordig invallen in de tennisles, als er iemand niet kan komen (studeren of gekwetst). Zo moest hij vandaag ook weer inspringen. Hij at om 16u45 eerst nog een tasje soep en dan gingen Marijs en hij Arnoud en Silke ophalen om samen naar de tennis in Runkst te rijden.
Marleen moest vandaag om 19u een dubbelwedstrijd spelen met Helene op het toernooi van Bolderberg. Nicolas wilde hier heel graag naar gaan zien. Daarom had hij Marijse gevraagd om hem, na de tennistraining, naar daar te brengen. Als Nicolas in bolderberg uit de auto stapt, ziet Marijse dat hij maar moeilijk kan stappen. Hij heeft duidelijke gewrichtspijnen -vermoedelijk een nevenwerking van de chemotherapie. Maar dit weerhoudt hem er blijkbaar niet van om toch te gaan sporten en te gaan supporteren.
Marleen en Helene moesten binnen spelen omdat er, zoals zo dikwijls in Bolderberg, een overboeking was van de buitenvelden. Nicolas supporterde zo goed als hij kon. (Hij had hierbij het sympathieke gezelschap van Vic en Martine.) Maar ze verloren hun wedstrijd toch. Ze dronken nog een paar glaasjes met de tegenstanders en de supporters en kwamen toen naar huis.
Ik had een zware dag gehad op het Borstcentrum en was pas om 20u thuisgekomen. Bovendien was ik van wacht. Ik at iets en probeerde daarna om wat blogverslagen in te halen. Rond 22u werd ik opgeroepen voor een bevalling en even later volgde er een 2e bevalling. Daardoor was ik pas om 23u45 terug thuis. Marleen en Nicolas lagen toen al in bed. Ik ging nog even op Nic zijn kamer kijken, maar hij was al diep in slaap. Marleen was wel nog wakker. Ze vertelde kort over haar wedstrijd, maar dan probeerden we toch te slapen, want er waren nog patiënten in arbeid, zodat ik deze nacht zeker zou moeten opstaan.
Zoals gisteren afgesproken was, kreeg Nic vandaag les tussen 10u en 11u30. Hij voelde zich echter niet zo goed. Daarom ging de les in de zetel door. Na 10 minuten vroeg hij aan Marijse een pijnstiller, omdat hij hevige hoofdpijn had. De les ging gewoon verder. Na een half uurtje voelde hij zich, gelukkig, toch weer wat beter en op het einde van de les had hij zelfs helemaal geen hoofdpijn meer. Hij regelde zelfs zijn namiddagprogramma. Hij had de keuze uit: met Moeke en Julien naar de kinderboerderij gaan, bij Mathias gaan spelen of bij Helene gaan helpen voor de barbecue van de tennisjeugd (die nu zaterdagavond zou doorgaan). Hij koos redelijk snel voor Moeke en Julien.
s Middags eet hij, samen met Stephanie en Michael, ravioli met kaas en spinazie. Na het middageten valt Nicolas in slaap in de zetel, maar als Julien binnenkomt is hij in een wip klaarwakker en omgekleed. Achteraf blijkt ook waarom Nic voor de kinderboerderij gekozen had. Moeke had hem pannenkoeken beloofd!
Marijse had voor vanavond kip met rijst en curry voorzien. Nicolas had deze keer aan Moeke gevraagd om de kip Façon Moeke klaar te maken. Dit wil zeggen: geen gewone kip, maar een Mechelse koekoek; niet gewoon in de oven, maar in een tupperware kom in de oven; geen gewone kipkruiden, maar Moeke haar kruiden. Als Moeke, Julien en Nicolas om 16u30 nog altijd niet thuis zijn, begint Marijse het toch stilletjes warm te krijgen. De koks komen pas om 17u binnen en dan moet alles nog klaargemaakt worden. Marijse ziet het niet goed meer zitten. Als ze om 18u naar huis gaat, is de kip nog niet gaar. Met spijt (en een beetje angstig voor het resultaat) laat ze de afwerking over aan Nicolas en mij.
Marleen moest vandaag naar een fietsvergadering van de Ladys Circle. Ze zou de fiets van Stephanie in de Galaxy zetten, dan Helene met haar fiets uithalen en dan naar Heusden rijden, waar het vertrek voorzien was. Er waren maar een paar problemen. 1e probleem De fiets van Stephanie was niet in orde. Nicolas en ik moesten de banden oppompen en de ketting smeren. 2e probleem De pasgesmeerde fiets moest in de Galaxy geraken. Dus moest ik er eerst een paar stoelen verwijderen, dan een karton in de wagen leggen om de oliedruppels op te vangen en dan de fiets er in plaatsen. 3e probleem Ik kreeg kort na hun vertrek telefoon van Helene met de vraag: Kan je mij uitleggen hoe wij naar Heusden moeten rijden? Want zonder GPS geraakten ze onmogelijk daar
Als Marleen vertrokken was hebben de kinderen en ik geproefd van de Mechelse Koekoek. Marijs had zich voor niets zorgen gemaakt. Het was gaar en heel lekker!
Op woensdag heb ik mijn vaste tennisavond met Dimitri. Vokke zou komen babysitten, maar toen ik om 20u45 vertrok was hij nog niet thuis. Ik belde hem op vanuit de auto om te vragen of hij het niet vergeten was. Hij was het natuurlijk niet vergeten, maar Familie was nog niet gedaan, dus Hij beloofde om dadelijk na het programma naar thuis te rijden.
Als ik terug thuis kom, zijn de kinderen al lang gaan slapen. Vokke lag languit op de zetel naar TV te kijken en alles was probleemloos verlopen. Marleen kwam kort na mij thuis. Ook bij haar was het allemaal goed meegevallen. Vokke reed naar huis en Marleen en ik zijn gaan slapen.
Vokke was al vroeg bij ons, want hij moest Marleen naar de garage brengen. Ze hadden gisteren gebeld met de mededeling dat het reservoir van de servo leeggezogen en vervangen was door de juiste olie. Tot mijn grote vreugde viel de prijs nog mee: 79 . Toen Vokke terug thuis kwam, had Nicolas zich weer achter zijn computer gezet om te Bednetten. Vokke installeerde zich in de keuken om de krant te lezen. Om 10u15 komt Nikkel even naar onder voor een tas soep en een stuk stokbrood. Hij voelt zich goed en praat voluit over de voorbije les. Als de speeltijd om is, zit hij ook weer terug achter zijn computer.
Michael was vandaag vroeg thuis van zijn examen biologie. Om 10u30 kwam hij al binnen. Hij begon eerst met een uurtje pauze, voordat hij terug begon met studeren. Stephanie kwam pas om 12u thuis. Zij had 2 examens (Nederlands en Biologie) gehad. s Middags eten ze samen pizza.
Om 13u moet Nicolas naar de mondlaser in het Virga Jesse ziekenhuis. Hij begon terug meer last te hebben van mondaften en had daarom zelf gevraagd om terug naar de laser te mogen gaan. Tijdens de autorit naar het ziekenhuis vraagt hij of Marijs hem, als ze terug thuis zijn, wil helpen wafels bakken. Maar voor dat hij aan zijn wafelbak kon beginnen kwam juf Tilly nog langs. Tussen 14u en 15u kreeg Nicolas weer thuisonderwijs. Hij was toch wat minder geconcentreerd tijdens de les, maar juf Griet had al aan juf Tilly verteld dat hij deze voormiddag zéér goed had meegewerkt tijdens Bednet, zodat juf Tilly nu wat meer door de vingers zag en de les wat inkortte. Ze spraken af om morgen om 10u terug te starten en dan wat langer les te volgen.
Na de les begon Nicolas aan zijn wafelenbak. Marijs hielp hem met het afwegen van de juiste hoeveelheden, maar voor de rest deed hij omzeggens alles zelf. Net zoals elke goede kok, vond ook Nicolas dat hij regelmatig moest proeven. Op die mannier verdwenen er een paar wafels in zijn mondje. Maar het moet gezegd worden: Nicolas probeert zijn eetlust toch onder controle te houden en drinkt sinds gisteren ook nog maar alleen plat water in plaats van frisdrank.
Nicolas had een paar dagen geleden met Dimitri en Michael afgesproken dat hij in de plaats van Michael tennisles zou volgen, als hij zich goed genoeg voelde. (Michael had dat ook liever zo, want dan kon hij verder studeren.) Rond 16u verstuurde Nic een berichtje naar Dimitri. Hij voelde zich OK en wilde graag gaan tennissen. Hij at eerst nog een boterham met kipfilet en rond 17u15 bracht Marijs hem naar de tennisclub.
Ik was na mijn operatieprogramma nog even langs het reisbureau gegaan om wat vakantiebrochures uit te halen. Nu we het einde naderen van Nic zijn intensieve chemotherapie, beginnen we allemaal meer en meer uit te kijken naar een paar dagen verlof, ergens in augustus. We wilden liefst met de auto ergens naar toe rijden. (Zodat we ten allen tijden terug konden komen als het nodig moest zijn.) Er waren blijkbaar nog veel mogelijkheden, zodat er thuis zeker nog wat te overleggen valt
Als ik thuis kom vliegen Michael en Stephanie dadelijk op de vakantieboeken en Nicolas doet net hetzelfde, als hij terug is van zijn tennisles. We zijn het redelijk vlug eens over een vakantie met de wagen in Frankrijk. Alleen Stephanie ziet dit niet echt zitten, want zij rijdt niet graag lang in een auto. Zij wil met het vliegtuig gaan
Om 20u vertrek ik naar de Rotary. Marleen heeft haar wekelijks uurtje tennisles met Els. Michael is dan nog aan het studeren. (Hij vroeg mij net voor mijn vertrek nog wat uitleg over fysica.) Stephanie en Nicolas kijken naar TV.
Michael en Stephanie waren al om 7u wakker. Michael had vandaag examen wiskunde en Steph had examen wetenschappelijk werk en godsdienst. Rond 8u vertrokken ze naar school.
Nicolas was rond 7u15 ook naar beneden gekomen. Nadat Michael en Stephanie vertrokken waren, hebben Marleen en hij zich klaargemaakt om nog maar eens naar Leuven te rijden. Om 8u25 vertrokken ze. Het was een vlotte rit. Maar zoals steeds, op weg naar een nieuwe chemokuur, was Nicolas wat droevig en zei hij niet veel. Hij viel tijdens de laatste tien minuten van de rit zelfs in slaap.
Om 9u20 waren ze op de dagzaal pediatrie. De porth-a-cath werd aangeprikt, het bloed werd getrokken en om 10u werd de eerste zak met chemotherapie al aangehangen. Juf Kathleen was terug uit ziekenverlof. Zij kwam om 10u10 naar de dagzaal om daar een uurtje les te geven aan Nicolas. Hij moest vooral rekenoefeningen herhalen voor het eindexamen.
Moeke en Vokke kwamen om 11u30 aan in Leuven. Een uurtje later vertrok Marleen dan naar haar werk in Tongeren. In de voormiddag had Nicolas al een sandwich gegeten. s Middags at hij nog een tas soep en kreeg hij van Moeke boterhammen met eitje en spek. Wat een verschil met vroeger, toen hij weigerde om ook maar iets te eten tijdens de chemotherapie!
De chemo was volledig ingelopen om 14u30. Dan werd er nog een half uurtje gespoeld en daarna mochten ze naar huis vertrekken. Tijdens de terugrit viel Nicolas weer in slaap. Als ze thuis waren legde hij zich dadelijk terug in de zetel om daar nog wat te bekomen. Maar na een half uurtje vroeg hij weeral om een tas soep en stokbrood.
Marijse had gewacht met koken tot Nic terug thuis was, omdat ze weet dat hij hier graag bij helpt. Nadat hij wat gegeten had, kwam Nicolas mee achter het vuur staan. De glimlach kwam terug op zijn gezicht en hij maakte samen met Marijse een heerlijke wokschotel.
Rond 17u15 bracht hij wat meloen naar Michael en Stephanie, die op hun kamer aan het studeren waren. (Natuurlijk had hij ook wat meloen voor zichzelf genomen.) Daarna installeerde hij zich voor TV, maar hij klaagde ook weer wat van hoofdpijn. Marleen was om 18u40 terug en ik kwam rond 19u30 thuis. We hebben dan allemaal samen van Nic zijn wokschotel geproefd en het was lekker!
Marleen had een vergadering van het jeugdbestuur van de tennis en om 20u30 moest ze zelf tennissen. Christophe had mij rond 18u gebeld met de vraag of ik ook zin had in een uurtje tennis en aldus was ik vanaf 21u ook op de tennisclub. De kinderen bleven ondertussen even alleen. De twee oudsten waren nog aan het studeren en Nikkel was naar TV aan het kijken.
Om 22u was Marleen terug thuis. De kinderen waren toen allemaal naar Aspe aan het zien. Marleen werkte nog een uurtje aan haar microscoop en ging rond 23u naar bed. Ik was kort daarna ook thuis.
Om een of andere reden had ik slecht geslapen. Eerst kon ik niet in slaap vallen en dan werd ik elk uur weer wakker. Toen ik voor de zoveelste keer terug wakker was, was het uiteindelijk al 8u en besloot ik om maar op te staan. Tot mijn verbazing was Nicolas al onder. Hij was net klaar met het dekken van de ontbijttafel. We hebben ons dan samen nog even in de zetel gelegd tot de anderen ook opgestaan waren.
Het was vandaag vaderdag. Dus verzamelden de kinderen en Marleen zich rond mij. Ik kreeg van iedereen een kusje en gelukwensen en van Marleen en de kinderen 2 cadeautjes. Het ene was een nieuw tennisshirt en het andere een nieuwe polo, beiden uit de winkel van nonkel Luc en tante Anne. Nicolas had ook een cadeautje voor mij. Net zoals een tijdje geleden voor Moederdag, had hij ook nu iets in elkaar geknutseld, samen met tante Ann. Het was een fotokader, die hij eerst blauw geverfd had en vervolgens mooi versierd met sterretjes. Er zat een zwart-wit foto van hem zelf in. Na de cadeautjes zijn we aan de ontbijttafel gaan zitten en hebben we iets gegeten. Ik moest mij haasten, want ik had afgesproken om te gaan dubbelen om 10u op Runkst.
Terwijl ik aan het tennissen was, studeerde Nicolas en de andere kinderen een tijdje. Daarna zette Nic de computer op en chatte hij met trainer Dimitri (tennis) en met trainer Nathan (voetbal). Hij speelde tussendoor ook spelletjes op zijn PC.
Nadat ik terug was hebben we s middags buiten op het terras de overschot van ons avondeten van gisteren en vrijdag opgegeten. We hadden dus de keuze tussen soep, asperges, lasagne en 2 soorten ravioli. Het moet gesmaakt hebben, want er bleef niets meer over.
Nicolas zijn ploeg moest vandaag voor de 2e keer eindronde spelen. Michael en Arnoud hadden onder elkaar uitgemaakt dat Arnoud zou enkelen en Michael zou meespelen in de dubbel, maar nu kreeg Michael opeens het bericht dat Dimitri liever had dat Michael zou enkelen. (Voor de eerlijkheid: Niet omdat Michael beter enkel speelt, maar wel omdat Arnoud beter dubbel speelt.) Daardoor werd Michael zijn studieschema wel overhoop gegooid, want hij had morgen wel examens!
Omdat het hevig regende om 14u, mochten we nog wat thuisblijven, maar om 16u kregen we het bericht dat het opgeklaard was en dat men ging starten met de wedstrijden. Stephanie bleef thuis studeren, maar de rest ging allemaal mee. Michael mocht even later aan zijn wedstrijd beginnen. Hij speelt technisch mooi, maar mist overduidelijk wedstrijdervaring. Hij ging dan ook roemloos onderuit met 0-6 en 0-6. De ploeg deed het redelijk: na de enkelwedstrijden stond het 3-3. Alles hing dus af van de dubbels.
Na zijn wedstrijd wilde Michael terug naar huis om nog verder te studeren. Marleen bracht hem naar huis en bleef dan ook daar. Nicolas en ik bleven achter op de tennis, want we wilden de beslissende dubbels ook zien. Ik heb de ganse tijd naar de tennis gekeken, maar Nicolas heeft zelf ook even gespeeld. Hij heeft op het midi-veldje een klein tenniswedstrijdje gespeeld met Jules. Toen Jules zijn papa hem wat later kwam halen, kwam Nicolas terug bij mij staan. Hij zei alleen maar: Dik op mijn doos gehad, maar het was toch leuk. De ontmoeting werd beslist met een supertiebreak in de eerste dubbel. Michael en Marleen waren net op tijd teruggekomen om dit nog te zien. Helaas verloor Runkst de tiebreak en won Bonenput de ontmoeting. We waren dus uitgeschakeld. De interclub zat er op.
Michael bleef met zijn ploeg om samen iets te eten. Marleen, Nicolas en ik gingen kebab halen (ook voor Steph natuurlijk), opdat wij ook iets konden eten. We reden met de kebab naar huis en aten daar alles op. Daarna keken we naar House M.D.. (Er worden altijd 2 afleveringen uitgezonden op zondag.) Michael belde tussendoor om hem en Arnoud te komen halen.
Na House M.D. zijn we allemaal naar boven gegaan. Marleen en de kinderen gingen slapen. Ik heb nog een uurtje op de PC gewerkt.
Morgen moest Nicolas weer naar Leuven voor een nieuwe chemokuur...
