We hadden allemaal een minder goede nacht gekend. Nicolas was s morgens opgestaan om te gaan plassen en was dan bij Marleen en mij in bed gekropen. Daar was hij bijna onmiddellijk terug in slaap gevallen. Marleen stond op om 8u. De rest iets later. Om 9u30 vertrok Stephanie met de fiets naar de turntraining. Ze moest deze keer wel met de fiets gaan, want er was niemand om haar straks terug te halen omdat de rest allemaal naar de voetbal van Michael ging kijken.
Ik ben voor een keertje ook eens naar de bakker geweest. Maar dat was veel later dan Marleen dit gewoonlijk doet. Daardoor zaten we pas om 10u30 aan de ontbijttafel. Nicolas deed zijn eerste zonde van de dag: hij at met veel smaak een Berlijnse bol, iets wat hij eigenlijk niet mag omdat er pudding in zit. (Infectiegevaar volgens Leuven )
Na het ontbijt ben ik met Marleen haar auto naar de carwash gereden. Dat is een van de weinige dingen die Marleen echt niet graag doet, dus moet ik dit af en toe maar doen. Toen ik terugkwam heb ik mijn Vespa voor het eerst sinds de winter ook maar eens gewassen. Daarna ben ik met mijn eigen auto ook nog eens naar de carwash gereden. Deze keer ging Nicolas mee om mij gezelschap te houden. Thuis nam Marleen intussen een heerlijk ontspannend bad.
Toen ik om 11u30 terug binnen reed, kwamen Richard en Arnout onze Michael net uithalen voor de voetbal. De provinciale kadetten van torpedo waren ingeschreven voor het paastoernooi in Wellen. Ze moesten om 13u en om 14u20 een match van 2 keer 15 minuten spelen.
Ik verfriste mij vlug en daarna was het hoog tijd om iets te eten. Om 12u40 vetrokken Marleen, Vokke, Nicolas en ik naar Wellen. We waren net op tijd daar voor de eerste match tegen Wellen zelf. Deze ploeg was in de provinciale reeks net kampioen geworden en was duidelijk veel sterker dan onze ploeg. Ze wonnen dan ook verdiend met 1-0, waarbij wij niet één keer kans hadden om een goal te maken en Michael zelfs nog een paar goede reddingen moest doen om erger te voorkomen. Tussen de 2 wedstrijden in dronken de ouders samen iets in de buitenlucht. Nicolas speelde een beetje voetbal met een andere jongen.
De tweede match tegen Nieuwerkerken verliep veel beter, maar dit was dan ook een gewestelijk ploeg. Deze keer had de tegenstander geen enkele kans en stond Michael er dus voor spek en bonen bij. We wonnen meer dan verdiend met 2-0. Nu bleek achteraf dat, door een eigenaardigheid van het reglement, Nieuwerkerken voor ons eindigde in de poule omdat ze met 3-0 gewonnen hadden tegen nog een andere ploeg en dus een beter doelsaldo had. (Maar Torpedo had niet tegen deze zwakke ploeg mogen spelen en Nieuwerkerken had niet tegen Wellen moeten spelen!) De ploeg die geen enkele kans tegen ons kon creëren eindigde dus 2e, na Wellen en wij waren 3e. Daardoor zouden wij op paasmaandag in de voormiddag voor de 9e tot de 12e plaats moeten spelen.
Om 15u40 waren we allemaal terug thuis. Stephanie was na het turnen natuurlijk al lang met haar fiets naar huis gereden en zat weer maar eens op de computer te chatten in de zetel. Dimitri kwam ook nog even langs om de Galaxy terug te brengen, want hij was daar mee op skivakantie geweest. (Hij heeft de auto zelfs gestofzuigd. Iets wat hij bij zijn eigen auto waarschijnlijk nog nooit gedaan heeft!) Vokke installeerde zich buiten in het zonnetje, maar Marleen, de kinderen en ik gingen weer naar de stad voor een tweede poging om kleren te kopen.
We gingen eerst langs 2x Kadett omdat Nic daar nog een bon voor een T-shirt had. Hij had die gekregen van Anniek (verkoopster in dezelfde winkel, mama van Julie en vriendin van de familie). Het was Anniek zelf die Nicolas hielp kiezen. Het werd een mooie polo met blauwe en roze strepen. We kochten in de stad nog wat kleren voor alle drie de kinderen en ik vond voor mijzelf een hemd en een polo. Marleen was dus de enige die niets voor zichzelf gekocht had.
Dan was het tijd voor Nic zijn 2e zonde: We kochten ijsjes op de grote markt. Hij koos een hoorntje met passievruchten- en bananenijs.
Omwille van het mooie weer hadden we zin om te barbequen vanavond. We hadden een beetje rondgebeld en Roger, Annick en Yentl en Peter, Helene en de kinderen kwamen graag meeëten. Dus moesten we nadat we uit de stad kwamen nog eerst langs de Delhaize om de nodige spullen te kopen. Dat was een goed idee omdat we daar alles in één moeite konden kopen, maar het was ook een slecht idee omdat Marleen daar een hele hoop bekenden tegenkwam en natuurlijk aan iedereen de nodige uitleg moest geven. Om 18u40 reden we de parking van de Delhaize af en vanaf 19u werden de gasten verwacht.
Gelukkig was iedereen een beetje later en hielpen de kinderen wat mee, zodat we alles toch redelijk in orde hadden toen het bezoek aankwam. We dronken een glaasje buiten in de tuin. Ik deed het vuur aan en een uurtje later begonnen we te bakken. Maar omdat het intussen redelijk fris geworden was, besloten om toch maar binnen te gaan zitten om te eten. Het werd een gezellige ongedwongen avond tussen vrienden. De kinderen speelden eerst met elkaar en keken dan naar een film. De ouders zaten gezellig aan tafel en dronken een glas wijn.
Om 24u ging iedereen naar huis en gingen wij ook allemaal slapen. Het was een mooie dag geweest!
Ze hebben mij deze nacht om 5u30 opgeroepen voor een bevalling. Ik was kort daarna terug thuis, maar kon niet dadelijk terug inslapen. Eens ik toch terug in slaap viel, heb ik onrustig geslapen, maar wel tot 9u30. Marleen was natuurlijk al lang wakker. Zij had s morgens het verslag van woensdag gemaakt, omdat we daar gisterenavond niet meer aan toegekomen waren. (We moeten alle twee toegeven dat we er niet goed meer in slagen om de verslagen op tijd op de blog te krijgen. Maar we blijven wel ons best doen om van iedere dag een verslagje te maken.) Michael had ook slecht geslapen en bleef wat langer liggen. Stephanie en Nicolas waren rond 8u30 opgestaan.
Toen ik opstond was Stephanie net vertrokken naar haar turntraining. Michael en Nicolas lagen voor de televisie. Marijse was ook al aangekomen en tot mijn verbazing was ook Vokke in de keuken. Hij had Moeke naar de kapper gebracht en was dan maar doorgekomen. Terwijl ik nog aan de ontbijttafel zat, kwamen tante An en Mathias binnen. Mathias zou de ganse dag komen spelen. Ik moest even later naar het ziekenhuis vertrekken om mijn zaalronde en een operatie te gaan doen. Over de middag was er ook een vergadering gepland.
Het was een prachtige lentedag, bijna zomers met temperaturen tot 26 °C! De jongens speelden dan ook een partijtje voetbal in de voormiddag. Daarna moesten ze binnen komen eten van Marijs. Er was stokbrood en alles wat nodig is om een smos boulet te maken. Om 14u kwam Christophe aan. Hij had gebeld om te vragen of hij deze namiddag met Nicolas mocht komen spelen. Nu was er een man meer om te voetballen, maar ze hebben ook gewoon naar TV gekeken en op de Playstation gespeeld. Tante An kwam Mathias rond 16u15 halen en even later moest Christophe ook terug naar huis. Natuurlijk was dit veel te vroeg volgens de jongens.
Moeke kwam rond dat uur ook even langs om afscheid te nemen. Ze zou die nacht met de familie Dubin op skivakantie vertrekken. Dat wil zeggen: nonkel Dirk met zijn gezin, tante An met haar gezin en een paar vrienden gingen een weekje skiën in Oostenrijk. Nonkel Marc kon niet mee omdat tante Sophie geen verlof kon krijgen en wij konden in de huidige omstandigheden natuurlijk ook niet mee. Moeke en Vokke zouden meegaan om te genieten en te wandelen. Maar toen Vokke vernam dat Nic die week ook naar Leuven moest voor zijn chemotherapie, besloot hij om thuis te blijven en Moeke alleen mee te sturen. Hij zou dan wel een weekje bij ons komen logeren.
Marleen was wat vroeger gestopt met werken, omdat ze met de kinderen wou gaan shoppen. Ze kwam thuis om 16u45. Een kwartier later vertrokken ze naar de stad. De kinderen (maar eigenlijk ook Marleen en ikzelf) hadden dringend wat extra kleren nodig. Om 17u45 belde Marleen mij op de praktijk. Ze vroeg of ik na mijn raadpleging geen zin had om samen met hun iets te drinken op een terrasje. Natuurlijk zag ik dat wel zitten. We spraken af op de grote markt.
Om 18u30 had ik gedaan met werken en reed ik met mijn Vespa naar de grote markt. Daar zaten ze met hun vieren op het terras van de Pax. Door het late vertrekuur had alleen Steph kans gehad om iets te kopen: een mooi bloesje en een hemdje. Dat liet ze mij nu zien.
Terwijl wij daar zo zaten te genieten van het mooie weer, kreeg ik plots het idee om ook in de stad iets te eten. Door het infectiegevaar voor Nic konden we al een tijdje niet meer op restaurant gaan, maar nu het zon mooi weer was, konden we gemakkelijk ergens op een terrasje buiten iets eten. We belden naar Vokke en spraken af dat we in De Vogelsanck iets gingen eten. Stephanie ging achterop bij mij op de Vespa en de rest wandelde door de Demerstraat tot daar. Zoals altijd werden we goed ontvangen. We kregen een prachtig plaatsje op het overdekt terras, buiten tegen de muur. Even later was Vokke ook daar. Het werd een prachtige avond met lekker eten en vooral een gezellige babbel met de kinderen. Het was eigenlijk te lang geleden dat we allemaal samen zo hebben kunnen bijpraten. Om 21u30 vertrokken we helemaal voldaan. Deze keer mocht Nicolas mee met de Vespa. De anderen moesten eerst een heel stuk wandelen tot aan de auto van Marleen of Vokke.
Thuis werd er nog even naar Step up, een film TV gekeken. Daarna was iedereen moe en klaar om te gaan slapen. Vokke kreeg Michael zijn kamer. Michael sliep samen met Nicolas in het grote bed op Nic zijn kamer.
We hadden vannacht een huis vol slapers. Roy lag bij Nicolas op de kamer, samen in het grote bed van Nic. Louise lag bij Steph op de kamer, maar op de matras afkomstig van Michael zijn bed. Michael had dus geen matras meer, maar die hebben we geholpen door kussens van een oude zetel op zijn bed te leggen. Gelukkig konden Marleen en ik wel rustig in ons eigen bed slapen.
Toen Marleen en ik gingen werken waren enkel de jongens al op. De meisjes waren nog steeds op hun kamer. Marijs kwam een uurtje later aan. De jongens zaten toen al lang in de zetel met hun PSP te spelen, maar van de meisjes was er nog steeds geen teken van leven. Om 10u30 staan de meisjes dan eindelijk op. Stephanie zorgt dan voor het ontbijt van haar vriendin Louise. Ze bleken alle twee chocomondjes te hebben en daarom was de keus beperkt tot sandwiches, stokbrood of boterhammen, maar allemaal met choco. Om 10u45 gaan Michael, Roy en Nicolas buiten voetballen tot 12u15. De meisjes keken ondertussen even naar TV in de woonkamer, maar gingen daarna weer naar boven op Stephanie haar kamer.
Als de jongens binnenkomen, drinken ze een tas bouillonsoep. Vervolgens eten ze met hun drieën videe, met of zonder bitterballen, en frieten. De meisjes wilden niet samen met de jongens eten. Zij aten dus pas om 13u. Na het middageten spelen de jongens op de Wii. Ze speelden een of ander spelletje van Mario, maar het lukte Nicolas maar niet om de hamer bij het hamerslingeren in het veld te gooien. Hoe goed hij zijn best ook deed, zijn hamer eindigde altijd in het veiligheidsnet. Natuurlijk veroorzaakte dit de nodige hilariteit bij de twee anderen.
Michael had met een paar van zijn vrienden afgesproken om te gaan zwemmen in Hengelhoef. Om 13u30 kwam men hem uithalen. Hij zou wegblijven tot 19u.
Als Michael vertrokken is, gaan Nicolas en Roy terug buiten. De meisjes hadden zich al weer teruggetrokken op hun kamer om op de computer naar één van hun gehuurde Dvds te kijken. Ze bleven daar tot Louise rond 16u werd opgehaald.
De jongens blijven voetballen tot 15u. Dan komen ze naar binnen. Het is het stilletjes tijd om zich te wassen en klaar te maken, want Roy moest op tijd vertrekken naar St. Truiden voor de voetbaltraining van STVV. Voordat Vokke met hun naar daar rijdt, krijgt Roy nog een kommetje pudding en eet Nic nog een tas soep met stokbrood. Om 16u30 vertrekken ze. Het was de bedoeling dat ze Roy zouden afzetten en daarna weer naar huis rijden, maar éénmaal daar aangekomen, wou Nic een deel van de training zien. Vokke ging dan maar een glaasje drinken, tesamen met de ouders van de andere spelers. Uiteindelijk zouden ze de hele training daar blijven. Pas kort voor 20u kwamen ze terug thuis.
Marleen was iets na 19u thuisgekomen van haar werk in Tongeren. Michael was toen ook al terug. Stephanie had naar films gezien tot dan. Ik kwam om 20u thuis aan, nadat ik nog een bevalling gedaan had. Mijn collega was zo lief geweest om de wacht van nu donderdag met mij te wisselen met die van volgende week. Omdat de opname van Nic uitgesteld was, omwille van paasmaandag, tot woensdag, kon ik op die manier volgende week bij Nicolas in Leuven blijven. Daardoor was ik nu wel van wacht tot morgen 8u.
We aten allemaal samen. De kinderen aten nog een restje lasagne van gisteren. Marleen en ik aten de videe van vandaag. Na het eten keken we naar MLF (Man Liberation Front). WE hadden hier de voorbije 2 weken geweldig mee kunnen lachen, dus de verwachtingen waren tamelijk hoog. Tot onze spijt vonden we de aflevering van deze week iets minder geslaagd.
Omdat Roger en Peter vandaag interclub moesten spelen op Runkst, vertrokken Michael en ik nog naar de tennisclub om even te supporteren. Marleen, Stephanie en Nicolas zouden eerst ook mee gaan, maar ze waren intussen te moe geworden en besloten om toch maar thuis te blijven. Achteraf gezien namen ze de verstandige beslissing. De ploeg van Runkst kreeg er stevig van langs en verloor de ontmoeting tegen Stevoort met 4-1. Gelukkig was het weer wel goed. Het was helemaal niet koud.
Om 22u vertrokken we weer naar huis. Daar waren ze naar Mijn Restaurant aan het zien, dus keken Mich en ik nog even mee. Daarna is iedereen gaan slapen.
Nic stond ook vandaag op rond 8u30. Hij had zoals gewoonlijk goed geslapen maar had even tijd nodig om op gang te komen. Hij installeerde zich op de poef voor de TV. Steph had vandaag weer turntraining zodat ook zij op was om half negen. Michael kon wat langer uitslapen. Toen de jongens ontbeten hadden kwam Marijse toe rond half tien. Guy en ik waren rond negen uur vertrokken naar het werk want voor ons was het een gewone werkdag. Marijse had gisteren aan de jongens beloofd dat ze mee mochten gaan inkopen doen. Daar hadden ze vandaag niet zo veel zin in. Nadat ze huntanden gepoetst hadden en Nics mondspoeling gedaan was kwamen ze naar beneden met de mededeling dat ze meer zin hadden om te gaan fietsen. Ze vertrokken samen rond half elf: Marijse naar de winkel en de jongens op fietstocht. De afspraak was dat ze ten laatste om 12u terug thuis moesten zijn.
Toen Marijse rond half twaalf terug kwam van de winkel waren de jongens al thuis. Ze zaten aan de keukentafel en hadden zichzelf wat te eten genomen. Het was leuk geweest maar de wind had het fietsen zwaar gemaakt. Om niet dezelfde weg af te leggen als de vorige keer waren ze deze keer naar de Nietelbroek (huis van Tante An en Nonkel Luc) gereden. Deze keer wisten ze op voorhand dat er niemand zou thuis zijn want ook zij zijn een weekje gaan skiën.
De rest van de middag hielden ze zich bezig met spelletjes op de PSP en de Playstation. Om half een hadden ze alweer grote honger en aten ze balletjes in tomatensaus. Even later kwam ook Steph terug van de training. Ze was redelijk goed gezind. De training ging vrij goed en Louise (schoolvriendinnetje) ging komen en zou blijven slapen. Omdat het weer nog redelijk goed was gingen de jongens na het middageten buiten voetballen. Rond 15u kwamen ze terug binnen. Het was stilaan tijd om hun klaar temaken. Ze wilden immers naar de competitiewedstrijd gaan kijken van de U11 van STVV tegen Olympic Charleroi.Rond 16u vertrokken Guy, Vokke, Michael en Nic richting Sint Truiden. Het wordt stilaan een gewoonte:STVV heeft weer gewonnen met een duidelijk verschil. Het werd 6-1. Zoals altijd genoot Nic van het buiten zijn en het weerzien met zijn voetbalvrienden. Vorige zaterdag had ik met Stefan en Linda (mama en papa van Roy) afgesproken dat, indien Nic nog altijd goed was en Roy niet ziek was, Roy met ons mocht meekomen na de wedstrijd. Het is immers zeer opvallend hoe Nic zijn voetbal mist. Zowel het voetbal zelf (dat probeert hij nu op te vangen door veel te gaan voetballen in de tuin) als de omgeving met de jongens van de U11, de U12, zijn trainer Nathan, trainer David, Omdat hij nu nog altijd in zijn zware periode zit met veel chemotherapie die regelmatig zijn weerstand tot een minimum herleidt moeten we echter nog altijd voorzichtig zijn voor infecties. Omdat Nics weerstand de laatste controle nog redelijk goed was dachten we dat we wel eens een uitzondering mochten maken. Vandaar dat Roy mocht blijven slapen en de volgende dag blijven spelen tot het training was. Nic was ontzettend blij.
Toen ze thuiskwamen rond 19u15 hebben we gegeten. Marijse had lekkere lasagna klaargemaakt. Steph en Louise hadden rond zeven uur al gegeten en ze waren ondertussen al naar Stephs kamer vertrokken. De meisjes waren in de namiddag enkele videofilms gaan huren die ze op de laptop wouden gaan kijken. Wij aten samen met de drie jongens. Toen we net klaar waren werd er gebeld. Zoals afgesproken waren Jonathan (U11 STVV) en zijn ouders en zus Jessica daar. Ze hadden vorige week afgesproken dat ze vandaag nog eens gingen langskomen. Zoals gewoonlijk hadden ze ook nu een voetbaltruitje bij (Walter kent blijkbaar ook veel volk in het voetbalwereldje). Deze keer was het een truitje van Nico Vaesen.
Ik werd rond 20u opgehaald door Helene om naar een vergadering te gaan en moest Guy even alleen achterlaten met het bezoek en de logees. Toen ik rond 22u terug thuis kwam was iedereen er nog. De jongens hadden natuurlijk naar het voetbal gekeken op TV afgewisseld met wat spelen op de Playstation en het uitwisselen van voetbalstickers. Rond 22u30 vertrok het bezoek en konden we iedereen gaan installeren in een bed of op een matras. Nic en Roy poetsten hun tanden en keken nog naar de samenvatting van de voetbalwedstrijden. Intussen deed Nic zijn mondspoeling. Toen we even later gingen kijken lagen ze alle twee uitgeteld te slapen.
Nicolas voelde zich vanmorgen niet zo goed in zijn vel. Hij keek wat naar TV en speelde op zijn Playstation. Na een tijdje klaagde hij weer van hoofdpijn en kreeg hij van Marijs een halve Perdolan. Marleen en ik denken dat hij misschien weer wat last heeft van bloedarmoede. De vorige keren had hij toen ook hoofdpijn.
Wat later op de voormiddag had Nic zin om te voetballen. Maar de tuinman Geert had meststoffen op het gazon gestrooid en Michael had niet veel zin in voetbal. Even later hadden ze een nieuw plan waar ze wel alle twee mee akkoord waren: ze gingen naar bompa fietsen. Toen ze daar aankwamen ontdekten ze echter, wat ze eigenlijk al hadden kunnen weten: bompa was er niet, want hij was op vakantie. Ze bleven echter niet bij de pakken zitten en veranderden de eindbestemming van hun fietstochtje dan maar naar Moeke en Vokke. Daar zijn ze even naar binnen gegaan om hallo te zeggen, maar korte tijd later waren ze alweer terug op weg naar huis. Toen Marijs vroeg of Nicolas nu niet moe was van al dat fietsen, beweerde hij dat hij nog helemaal niet moe was en hij bewees dit dan ook door nog even op de hometrainer te gaan fietsen. Ik weet dus niet of we wel echt van bloedarmoede kunnen spreken, als hij dat allemaal kan doen
s Middags aten ze een eitje met spekjes en een tas versgemaakte tomatensoep met balletjes. Daarna hield Nic het wat rustiger en keek hij een tijdje naar TV en speelde hij wat op de Playstation. Vanaf 16u heeft hij de ganse tijd met Lego gespeeld om een futuristische helikopter in elkaar te knutselen. Hij volgde hierbij weer minutieus het bouwplan tot dat het eindresultaat helemaal in orde was. Toen Marleen om 18u30 thuiskwam was Nic nog altijd vlijtig aan het werken aan zijn Lego. Hij was aan het wachten tot Michael uit bad kwam, zodat hij erin kon. Even later was het zo ver en genoot Nic van een lekker warm badje.
Toen ik thuiskwam rond 19u15 lag Nic nog altijd in bad. Even later kwam hij eruit. Ik had een lange en vermoeiende operatiedag gehad en keek dus ook uit naar een ontspannend bad. Omdat ik naar de vergadering van de Rotary moest gaan kon ik vanavond niet samen met de kinderen en Marleen eten. Terwijl Marleen en de kinderen tagliatelle met balletjes in tomatensaus aten nam ik een bad. Even na achten vertrok ik naar de vergadering.
De jongens keken nog even naar Familie tot de voetbal begon. Ze keken naar de wedstrijd Manchester United - Porto en gingen nogal op in de wedstrijd. Marleen was ondertussen aan het werken aan de microscoop. Ze kreeg lichtjes de indruk dat haar beide zonen toch wel meer supporterden voor Manchester. Tegen het einde volgde dan ook een salvo van kreten, eerst van blijdschap, daarna van ontgoocheling.
Nic was tijdens de helft zijn tanden al gaan poetsen. Toen hij na de match naar boven gingen deed hij zijn mondspoeling en keek daarna samen met Michael op zijn kamer nog naar de samenvatting van de tweede wedstrijd. Stephanie was al lang op onze slaapkamer naar iets anders dan voetbal gaan kijken op TV. Toen iedereen naar boven kwam heeft ze samen met Marleen nog naar het einde van een aflevering van Telefacts gezien. Natuurlijk viel ons Leentje hierbij in slaap. Steph gaf haar na de uitzending een nachtzoen en vertrok naar haar eigen bed. Ik kwam thuis even na twaalven en vond in elkekamer een slapend exemplaar, waarbij mijn plaats in het bed voor een keer nog vrij was.
De wekker liep af rond 6u45 en deze keer moest ik alleen opstaan. Het was vakantie dus de kinderen konden blijven liggen. Ik stond op en na het smeren van mijn boterhammen voor het werk laadde ik de afwasmachine uit en hing de was buiten op in het zonnetje. Nadat ik een volgende wasmachine had ingestoken was het tijd om Guy te wekken. Om half negen was het Stephanie haar beurt. Vakantie of geen vakantie, de turntrainingen blijven gewoon doorgaan, met dit verschil dat ze in de vakantie meestal doorgaan in de voormiddag. Vermits ze samen met Sophie en Eva met de fiets naar de training ging, moet ze thuis vertrekken rond half tien.
Om half negen kwam niet alleen Steph, maar ook onze Nic naar beneden. Hij had weer goed geslapen en had geen last van zijn oor meer gehad. (Oef!) Hij at een sandwich en dronk een glas fruitsap. Hij was wel een beetje droevig. Jonas (buurjongen en voetbalvriend van Michael) had gisteren na de wedstrijd gevraagd aan Michael en Arnoud om vandaag rond half twee naar zijn thuis te komen. Ze wilden wat voetballen en Playstation spelen. Hij had ook Nicolas uitgenodigd. Die wilde natuurlijk heel graag meegaan. Het was echter maandag en normaal gezien gaat hij op maandag en donderdag namiddag naar het Virga Jesse Ziekenhuis voor de laserbehandeling van zijn mond. Ik belde even met de tandartse die altijd zo vriendelijk is om Nicolas te behandelen. Zij was onmiddellijk bereid om de behandeling te verplaatsen naar de voormiddag. Nics gezicht klaarde direct op. Zo vertrok hij rond 10u15 samen met Vokke, die ondertussen was toegekomen, naar het ziekenhuis. Ik was al vertrokken naar het werk en belde op weg naar het werk Marijse op om haar op de hoogte te brengen van de plannen en de veranderingen.
Toen Nic weer thuis kwam aten ze samen wat kippensoep en pasta. Volgens Marijse is Nics eetlust weer helemaal terug. Zoals afgesproken vertrokken Michael en Nicolas rond 13u30 naar Jonas. Daar voetbalden ze buiten en speelden ze later binnen op de Playstation. Rond 15u30 kwamen ze terug naar huis omdat Michael om half vijf op de keeperstraining moest zijn. Nic had zich goed geamuseerd maar vond het wel wat spijtig dat ze niet langer hadden kunnen blijven. Hij ging buiten nog wat fietsen in de tuin. Steph was s middags ook thuis gekomen en na vijven keken ze samen wat TV.
Ik kwam thuis rond half zeven. Nic lag op de poef naar de TV te kijken. Ik vond dat hij er wat bleek en slapjes uitzag. Toen ik hem vroeg of hij ergens pijn had vertelde hij dat hij een beetje last had van hoofdpijn. Toen die een half uur later niet weg was gaf ik hem een pijnstiller. Even later kwam ook Michael thuis van de training. Toen papa ook binnenkwam rond 19u30 hebben we samen gegeten. Marijse had bloemkool gemaakt met aardappeltjes en biefstuk of worst. Na het eten keken de kinderen naar hun vertrouwde televisieprogrammas. Na familie keken ze naar de laatste aflevering van Beauty en the Nerd en tenslotte naar een spannende aflevering van Aspe. Ik werkte ondertussen nog wat aan de microscoop terwijl Guy thuis een kleine vergadering had met een collega. Na Aspe gingen de kinderen en ik naar boven. Na het tandenpoetsen en het half uur wachten volgde Nics mondspoeling en kropen we in bed. Toen Guy om 00u15 ook kwam slapen heeft hij eerst Nic in zijn eigen bedje gelegd want zoals zo dikwijls was hij naast mij in bed in slaap gevallen.
Zoals trainer Nathan terecht opmerkte op de blog hadden we ons weer eens vergist in het aantal doelpunten dat de U11 van STVV had gescoord. Deze keer was het wel moeilijk om de tel niet kwijt te geraken. Gelukkig zaten we er niet te veel naast. We hadden s morgens onze fout zelf al ontdekt toen we de resultaten bekeken in de krant. Het was Guy ook opgevallen dat ze een enorm hoog aantal doelpunten hadden gescoord. Toen we dan verder keken naar de andere Nationale reeksen bleek dat dit aantal veruit het hoogste is van alle reeksen. Dit is al een zeer knappe prestatie. We duimen mee voor het behalen van de 200!
Ik werd om 7u30 gewekt door een bericht van Dimitri. Hij was vlot aangekomen in het skioord. Michael moest vandaag weer voetballen. Hij vertrok om 8u15 naar Torpedo. Nicolas sliep deze keer langer dan iedereen in huis. We hebben hem om 9u moeten wakker maken om mee naar de match te gaan kijken. Om 9u30 vertrokken we. Michael zijn ploeg speelde tegen Veldwezelt. In de heenronde hadden ze verloren met 3-2. Nu wonnen ze vlotjes met 3-0. Michael mocht zelfs de 3e goal maken van op de penaltystip. Na de match dronken we met de andere ouders nog een glaasje in de zon op het terras van de kantine. Daar hoorde ik een schitterende zin: Wat drink je op Palmzondag natuurlijk een Palm! Nicolas speelde ondertussen een beetje voetbal met de ploeggenoten van Michael. Om 13u vertrokken we terug naar huis.
Na het middageten hebben Marleen en ik weer een dutje gedaan in de zetel. Toen ik wakker werd zag of hoorde ik geen kinderen. Daarom ging ik boven eens kijken. Michael en Nicolas waren natuurlijk met hun Playstation aan het spelen. Stephanie was op haar kamer ook in slaap gevallen.
Vanaf 15u was het tijd voor De Ronde van Vlaanderen. Nicolas en Michael kwamen naar onder om samen met Marleen en mij naar de koers te zien. Tijdens de wedstrijd kwamen nonkel Marc, tante Sophie en Julien nog eens bij Nicolas op bezoek. Marleen zette een potje koffie, Julien en Nicolas speelden een beetje samen en we keken naar de aankomst van de koers. Nicolas vond het heel erg dat zijn favoriet, Tom Boonen, niet als overwinnaar over de streep kon rijden.
Na de koers ging iedereen naar buiten. Het was een prachtige lentedag. Het zonnetje scheen heerlijk en de temperatuur was meer dan aangenaam. Nicolas, Michael, Julien en nonkel Marc hebben een hele tijd rond het huis gefietst. Daarna hebben ze gevoetbald en vervolgens hebben we met zijn allen een partijtje volleytennis gespeeld. Moeke en Vokke waren intussen ook aangekomen. Moeke kreeg van Nicolas onmiddellijk de vraag om pannenkoeken te bakken en zoals altijd ging ze daar gretig op in. Daardoor zaten we even later allemaal buiten op het terras pannenkoeken te eten. Dit was de eerste keer, maar hopelijk niet de laatste keer dat we dit jaar buiten konden eten
We bleven allemaal buiten tot 19u. Toen ging het bezoek naar huis en werd het ook stilletjes te koud om buiten te blijven. Dus werd alles opgeruimd en kwam iedereen naar binnen. De kinderen doken de badkamer in en Marleen zette zich achter haar microscoop om nog een beetje te werken. Ik deed nog wat opruimingswerken binnenshuis.
Om 20u werd er beslist om Chinees te bestellen als avondeten. Nicolas deed de rondvraag om iedereen zijn voorkeur te kennen. Een kwartiertje later mochten we het eten al gaan afhalen. Toen Nicolas hoorde dat ik de bestelling met de Vespa wou gaan halen, haastte hij zich om zich terug aan te kleden om mee te gaan. Hij genoot overduidelijk van het korte ritje met de brommer!
Terug thuis werd alles op tafel gezet en toen bleek dat iedereen nog een gezonde honger had, maar wat wil je na een hele dag buiten spelen. In tegenstelling met anders bleef er deze keer niet veel eten over. Vooral Nicolas liet zich niet kennen. Ondanks het feit dat hij nog steeds hees was en dus nog steeds aften moest hebben, schepte hij zich toch meermaals een nieuwe portie op zijn bord. Bovendien probeerde hij nog maar eens om met stokjes te eten, wat op het einde aardig begon te lukken.
Op zondagavond waren er onze vaste Tv-programmas: Mercator gevolgd door Flikken. Daarna ging iedereen naar boven. Ik schreef het blogverslag van zaterdag en daarna had ik ook eindelijk tijd om een douche te nemen. Toen ik in de slaapkamer kwam was Nicolas ook daar. Hij had oorpijn. Daarom gaf ik hem een Dafalgan bruistablet, wat hij maar met de grootste moeite kon opdrinken. Even later was zijn pijn wel veel beter en kon hij gaan slapen. Hopen maar dat het niet het begin van een oorinfectie is