Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
20-08-2008
Filteren in de file
In twee jaar tijd is het aantal motorrijders dat zijn motor gebruikt om mee naar het werk te rijden, VERDUBBELD ! In hoofdzaak proberen ze zo files te vermijden. Al is dat 'filteren' - tussen twee rijen traag vooruitrijdende auto's doorsjeezen - niet ongevaarlijk, want het gebeurt maar al te vaak veel te snel. En als er een botsing of een aanrijding van komt, is de motard altijd in fout !
Elke ochtend en avond nemen nu naar schatting 50.000 moto's deel aan het fileverkeer.
De meerderheid van de motards schuift echter niet gezellig mee aan, maar 'filtert' (een interne vakterm) langs de rijen auto's heen. Op sommige snelwegen is het al zo ingeburgerd, dat er sinds kort op de E40 bvb een officieus motorijstrookje ontstaan is tussen de derde en de vierde rijstrook, waar automobilisten wat meer ruimte laten tussen hun voertuigen.
Mag dat wel, dat 'filteren' ? "Als een file volledig stilstaat in principe wél", zegt Werner De Dobbeleer van het Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid. "Dan haal je officieel niet in - daarvoor moeten de andere voertuigen in beweging zijn - en mag je stapvoets doorrijden." Stapvoets betekent dan wel 10 à 15 km per uur. Over een (traag) bewegende file is de wet zéér vaag. "Het wordt door de politie oogluikend toegestaan, maar als er iets misloopt en de zaak komt voor de rechtbank, heb je weinig kans om daar op enig begrip te stuiten", zegt De Dobbeleer.
Erwin Steegmans van M.A.G. (Motorcycle Action Group) is formeler : "Aangezien je als motorrijder het manoeuver uitvoert, ben je bij een ongeval of aanrijding altijd in de fout." Scherpe cijfers over het aantal ongevallen met filteren zijn er niet, maar schattingen houden het op hooguit 2 procent van alle ongevallen met motoren... en dat is niet zoveel. "Maar het blijft een zeer risicorijke bezigheid", klinkt het bij de MAG. "Wij adviseren om nooit meer dan 10 km/u sneller te rijden dan de file, en om bij een algemene vooruitgang van 50 km/u gewoon weer in te voegen." Gelukkig houden de meeste bewuste motorrijders zich daaraan. Maar teveel zoeven nog steeds met meer dan 70 km/u tussen de wachtende auto's door. Je moet weten dat het voor de automobilisten aartsmoeilijk is om die snelheid in hun achteruitkijkspiegeltje of zijspiegels in te schatten. "Sommige moto's zijn dan ook nog eens zo stil, dat je ze amper hoort aankomen en andere maken dan weer zo'n kabaal dat ze je de schrik van je leven opdoen", zegt Steegmans. "Uit onderzoek is gebleken dat je een 'stille' motor die komt 'aanglijden' gemakkelijker tot 35 km/u trager inschat dan eentje met veel geknetter".
Het BIVV vraag een verfijning van de wegcode. Voor de MAG hoeft dat niet per sé. "Zoiets krijg je toch niet gecontroleerd en toegepast", zegt Erwin Steegmans. Maar beide organisaties zijn het er wel over eens dat er momenteel veel te snel gefilterd wordt en dat 'gezond verstand' en 'wederzijds begrip' hier aan de orde moet komen.
Op het kabinet van Staatssecretaris Schouppe (verkeer) zijn ze zich bewust van het probleem en de vaagheid van de wet. Ze gaan advies vragen aan de Federale Commissie voor Verkeersveiligheid en wordt er in de toekomst misschien toch nog wat aan gedaan.
Ondertussen geef ik mijn persoonlijk advies aan alle collega's motorrijders : als je filterd op een autosnelweg met file, doe het dan aan de rechterkant van de uiterst linkse auto, steek je grootlicht aan, maak gebruik van je vier knipperlichten (als die doos erop zit natuurlijk) en draag steeds een fluoriserend hesje in het drukke verkeer (kwestie van nog beter op te vallen in die spiegels).
Er is goed nieuws voor de bikers die hun viervoeter(s) willen meenemen achteraan aan de motor.
Dankzij de nieuwste generatie aanhangwagens kunnen de honden en katten voortaan probleemloos mee. De trailers zijn gemaakt uit oersterk materiaal, beantwoorden aan de strengste veiligheidvoorwaarden, hebben een confortabel interieur inclusief een zacht tapijtje en luidsprekers en er is speciale aandacht gegaan naar de ventilatie. Het enige nadeel is het prijskaartje : om en bij de 2000 euro !
321 Lincoln St. Denver, IA 50622 Phone: 319-984-9182 Cell 319-290-4549 Fax: 319-984-6132 Toll Free: 1-866-844-WAGS wagstrailers@mchsi.com
De dag begon met een waterzonnetje die af en toe eens tussen de hoge en zware bewolking kwam piepen. Maar met het frisse briesje was het ideaal motorweer.
Kruis of munt : 't Krabje of de Vetpompe ? En het werd Wingene, en ik heb het mij niet beklaagd.
Hoewel ik de streek tamelijk goed ken, was het letterlijk 'den boer op'. Man, zeker 100 km weggetjes waar geen twee auto's naast elkaar kunnen staan, tussen eindeloze muren van maisstengels, door dichte bossen... In één woord : natuur ! Maar het moet gezegd : niet zonder gevaar... Het was dan wel droog (tot 15.00u toch) maar in iedere bocht, op elk kruispunt, bij iedere private uitrit lag er ofwel grint of modder op de weg, en dat is voor motorrijders levensgevaarlijk. En om een mooie dag in mineur te eindigen, werden we in de namiddag geconfronteerd met afgerukte pijltjes en een stortvlaag zodat ik de rondrit vroegtijdig moest inkorten. Jammer.
Een verslag...
Start aan het Clublokaal van MC De Vetpompe.
We volgden om te beginnen de 46 km lange, bewegwijzerde Poekebeek-fietsroute die een contrastrijk landschap laat zien. Enerzijds zijn er de open akkers en weilanden, doorsneden valleigebieden bezaaid met meerdere molens en historische hoeven. Landelijke dorpskernen zoals Poesele, Vinkt en het bloemendorp Kanegem worden verkend. Anderzijs is er een gesloten landschap met bos en een lijnrecht drevenpatroon. Het gaat om veldgebieden die een heel eigen en specifieke ontginningsgeschiedenis hebben gekend. Blikvanger van het stroombekken van de Poekebeek is het kasteel van Poeke. Het kasteel kent zijn oorsprong in de 11de - 12de eeuw als versterkte ridderburcht.
We reden vervolgens door het bosrijke Wingene en Ruiselede.
Ik kwam voorbij een biezonder kruis, de moeite waard om eens te stoppen.
Een Paddenstraat vol ganzen...
De E17 bij een overbrugging richting Hansbeek.
Bellem bezit als zeldzaamheid drie typische oude duiventorens: één op het kasteel Mariahove, één op de Spildoornhoeve gelegen bij het kanaal, waar vroeger het Fort Filips lag en één op een hoeve aan de Bellemdorpweg (bij restaurant Den Duiventoren).
Een vierde duiventoren verdween bij de verbreding van het kanaal. Een duiventoren is een torenachtig bouwwerk, dat bedoeld was voor de huisvesting van duiven, meestal voorzien van een aantal kleine openingen waarlangs de duiven naar binnen en naar buiten konden vliegen. In de Middeleeuwen was het houden van duiven een heerlijk recht, meestal enkel toegekend aan kloosters of kasteelheren. Later was het voornamelijk een statussymbool. Duiven werden gekweekt omwille van hun smakelijk vlees. Op de toren werd niet gevoederd, tenzij tijdens zeer strenge wintermaanden.
De duiven zochten hun voeder op de omliggende akkers van de pachters, die dit stilzwijgend moesten gedogen. De Bellemse duiventorens zijn allemaal in steen. De duiventoren bij Spildoorn en aan restaurant Den Duiventoren zijn vierkant met trapgeveltjes aan het zadeldak, en vlieggaten in rijtjes. Die bij Mariahove is merkwaardig genoeg rond, met een leien dak en vlieggaten rondom het dak.
Boeren zijn niet altijd bewust van het gevaar dat schuilt in een hoopje modder die van hun landbouwmachines op de openbare weg terechtkomt.
1ste controle : Caro's Cafe in Ursel.
Even verder, in het centrum van Ursel, ligt er ter hoogte van het gemeenteschooltje, een grote hoeveelheid grint op de baan. Ik doe navraag in het bijgelegen Parochiaal Centrum of de mogelijkheid bestaat om iemand daar even met een borstel aan het werk te zetten, wat dan ook onmiddellijk gedaan wordt.
Bedankt jongeman voor je inzet !
Even binnenwippen bij de VCU, de Vlieg Club Ursel.
Er lag daarnaast ook nog een lapje militair domein waar geen bedrijvigheid meer was.
Het bos is bezaaid met restaurantjes.
Tegen de middag zit ik op de Beverhout fietsroute te Beernem. In Oostkamp zie je die typische opslag van maispulp of rottende bieten, onder plastiek zeil en bedekt met honderden afgedankte autobanden. En er waren er zo drie !
We komen aan in Moerbrugge voor een 2de controle in cafe Tom Dooley.
In september 1944 had aan de kanaalbrug van Moerbrugge een hevige strijd plaats tussen Duitsers en geallieerden.
Vooral veel Canadese soldaten kwamen om, een monument, gemaakt uit onderdelen van tanks, ter hoogte van die brug herinnert aan die slag.
In Hertsberge rijden we weer door kilometerslange maisvelden...
Rond de klok van één was het de hoogste tijd om de inwendige mens te versterken en parkeerde ik mij nabij een kapel met bankje. Even binnenpiepen...
We zijn al op grondgebied Tielt en het blijkt te gaan om een bedevaartsoord, genaamd naar het klooster Santa Maria delle Grazie in Milaan waar Leonardo da Vinci in de jaren 1495-1498 een monumentaal 'Laatste Avondmaal' heeft geschilderd.
Volgens Dan Brown (schrijver van De Da Vinci Code) is de figuur rechts van Jezus niet de apostel Johannes, maar Maria Magdalena.
En daar komt Maja, van MC 't Sjamp uit Moorsele.
We rijden een eindje op de Wastinefietsroute.
De Wastinefietsroute laat je kennismaken met het lichtglooiende landschap in de buurt van Tielt. Ooit was dit een immens bos- en heidegebied, verdeeld in 'wastines'. De fietstocht vangt aan in de Pittemse deelgemeente Egem. Daarna gaat het door het voormalige Bulskampveld naar Koolskamp (Ardooie). Dan neem je richting Lichtervelde en fiets je naar de historische Huywynschbossen. Via het oude Heerenveld en het middeleeuwse Vrijgeweed rij je door Wingene. Op de terugweg passeer je de Lakebossen en de Munckebossen. Je bereikt je eindpunt opnieuw langs weiden en bossen.
Leuk om weten: Wastine of Wastina is een oud middeleeuws woord (betekent: onvruchtbare grond) dat geregeld terugkeert in geschriften waar West-Vlaamse gronden of eigendommen worden besproken.
Oei : het weer wordt grimmiger en de zon is verdwijnen.
Controlepost 3 : cafe 't Voske in Egem.
Egem is natuurlijk bekend vanwege zijn 300 meter hoge zendmast en de base-jumpers die er af en toe eens de show stelen.
Na een kort oponthoud aan de slagbomen van de overweg te Pittem...
... even verder deze roestige graafmachine. Die staat er waarschijnlijk al jaren zonder activiteit...
Ook deze restant van de Balsmolen te Schuiferskapelle was de moeite waard om even af te stappen.
Hij is genaamd naar de eigenaar Charles Bals en 'herbouwd' in 1850. Het is een koren- en oliemolen van het type 'stenen grondzeiler', gebouwd op een molenwal van een vorige staakmolen uit 1632. De houten pestelroeden uit de mechanische maalderij werden in 1931 verwijderd. Hoewel niet beschermd, is de nochthans goed onderhouden romp beschermingswaardig. Er is geen molenaar meer.
Deze molen werd voor het eerst vermeld in 1632. Het was toen een klassieke staakmolen om graan te malen en was tijdens het Ancien Régime eigendom van de heren van Hulswalle. Op het einde van de 18de eeuw was de molenaarsknecht "Jaak de Bruggeling" (Jacobus Heindrickx) één van de plaatselijke leiders van de Boerenkrijg.
In 1850 liet molenaar Ivo Van Gaever de staakmolen door een stenen grondzeiler vervangen. Onder de molenvloer bevinden zich nog de restanten van de teerlingen. Het nabijgelegen kapelletje werd opgericht toen een molenaarsknecht verongelukte en werd aan O.L.Vrouw opgedragen. Als gevolg van een storm werden de gebroken wieken in 1931 uitgehaald.
In de molenromp is nog veel oorspronkelijk balkwerk aanwezig, waarvan een groot aantal afkomstig is van de voorgaande staakmolen.
Op het gelijkvloers bevindt zich thans een mechanische maalderij met één koppel kunststenen. De haverpletter wordt soms nog in werking gebracht ten behoeve van de paarden die de eigenaar houdt. Hij is een rechtstreekse afstammeling van de vroegere molenaars en onderhoudt de romp zeer goed. Regelmatig wordt die in het wit gekalkt. Men acht de overgebleven romp met de mechanische maalderij, het kapelletje en de boerderijgebouwen sterk beschermingswaardig, als monument en als dorpsgezicht.
Op het kruispunt van de Ruiseleedse steenweg en de Hekkestraat ligt er een pijl op de grond. Afgerukt. Even bellen naar de organisatie en een medewerker komt meteen de pijl weer ophangen... maar zend ons de verkeerde kant op !
En alsof dat nog niet genoeg was, begon het er opeens zodanig hard te regenen dat ik verdwaald de rit met enkele kilometers moest inkorten en noodgedwongen naar de eindbestemming moest rijden.
Aangekomen in het Parochiaal Centrum van Wingene kregen we de prijzentafel te zien : 10 trofeeën voor de clubs met kilometertelling.
Geen enkele prijs voor individuele rijders (jongste en oudste deelnemer, verstkomende,...)
Er waren ongeveer 135 inschrijvingen en 38 clubs waren vertegenwoordigt. Er viel één depanage (lekke band) te betreuren.
De prijsuitreiking was er om 17.00u, maar tegen dan was iedereen al lang naar huis. Men vertrouwde mij de trofee van MC Freedom uit Izegem toe die ik dan ook meteen naar hun clublokaal, Cafe Sportief, bracht.
Nederlandse motoragenten ook voortaan in geel uniform
Motoragenten ook voortaan in geel uniform
In de politieregio Twente hebben vanaf vandaag de vertrouwde witte tenues van de motoragenten plaats gemaakt voor knalgele pakken en helmen. Vanaf maart van dit jaar zijn alle politieregios bezig om in het gele tenue stapsgewijs in te voeren. In Twente rijden vanaf vandaag alle motorrijders in het geel met gele helm.
De kleding van de verkeers-, water- en spoorwegpolitie en agenten te paard is aangepast aan de Europese richtlijn voor opvallende kledij bij werk langs de weg. Gewone agenten blijven blauw dragen, maar hebben wel een geel vest dat ze over het uniform kunnen aantrekken.
Beetgumermolen - Zondagavond is een motorrijder op de Menamerdyk in Beetgumermolen zwaar gewond geraakt. Op de kruising met de Franskeleane nam de auto waarschijnlijk de binnenbocht waarna de motor frontaal bovenop de auto knalde. Twee ambulances en een aantal politievoertuigen kwamen ter plaatse om eerste hulp te verlenen, daarna is het slachtoffer overgebracht naar het ziekenhuis in Leeuwarden.
Het was alsnog een zonnige start en we waren nog geen 10 minuten aan het rijden of een eerste bezienswaardigheid dook voor ons op : een machtige 'Witte Molen' gelegen aan de Osseweg op de grens van Roksem en Bekegem, aan de oude Zeeweg.
Oorspronkelijk was dat een stookmolen die de naam "Rockxem-molen" had meegekregen. De huidige bakstenen bergmolen werd gebouwd in 1843 door Pieter Dierickx Visschers en zijn echtgenote Francisca Strubbe. In de molenromp zit een steen waarop staat "PDV/FS/1843" (PDV = Pieter Dierickx Visschers, FS = Francisca Strubbe). Deze bouwheer had in 1841 in een openbare verkoping "een woonhuys, koorn-wind-molen en oliestandaert-molen, oliekelder, roskot en verder gerief" gekocht van de gebroeders Monteyne. Bij de herbouw werden vele balken uit voorgaande houten molen opnieuw gebruikt. Enkele inscripties wijzen hier op. In drie hoekstukken van het vroegere vangwiel - voorheen een armwiel - staat "Pieter Vieubled 1793" en op een balk op de steenzolder lezen we "1796". De Witte Molen is een bergmolen oorspronkelijk ingericht als graan- en oliemolen met een oliekelder in de wal. De staande as of koningsspil draait op een balk op de benedenverdieping en was voorzien van een schijfloop om het steen- en wentelwiel aan te drijven. Er zijn twee maalgangen, haverplet en buil. Boven iedere maalstoel is een kleine stelling met een as die voorzien is van vier handspaken voor het uittrekken van het klauwijzer. Nadat de molen lange tijd in het bezit was van de familie Dierickx Visschers werd die in 1965 gekocht door handelaar-landbouwer Edouard Gailliaert. In 1994 nam de stad Oudenburg de molen in erfpacht voor 27 jaar, met de bedoeling de molen maalvaardig te herstellen. In 2002-2003 werd de restauratie beëindigd. Nu pronkt "De Witte Molen" terug in het Oudenburgse landschap. Je kan de Witte Molen elke eerste zondag van de maand in de namiddag bezoeken. De toegangsprijs bedraagt 1,50 euro per persoon en kinderen (tussen 8 en 15 jaar) betalen 0,75 euro.
Vervolgens liep het traject over tal van fietsroutes :
De Utfanc-route.
Utfanc is een Middeleeuwse naam voor een uitgestrekt heidegebied langs de noord westelijke rand van het Wijnendaalse plateau.
Aan de kerk van Ichtegem kan men de stalen coureur bewonderen die doet terugdenken als wielerhelden Jules Van Hevel en Richard Depoorter.
De Boskapelroute (44 km)
De Boskapel werd in de 19de eeuw gebouwd door de edelman Auguste de Tserclaes de Wommersom als dank voor een genezing. In 1875 werd het gebouwtje eigendom van de Bekegemse kerkfabriek. Sinds 1948 is er op Pinkstermaandag een jaarlijkse bedevaart naar de kapel. Deze werd ingericht door Pastoor Nijs. In de meimaand wordt er de rozenkrans op zondag om 19.00 u. op maandag, woensdag en vrijdag om 20.00 u gebeden. Op de eerste zondag van oktober wordt er een bedevaart gehouden van de kerk van Bekegem naar de Boskapel.
In het bosdomein van 'Tudor' in St Michiels-Varsenare kon je extra zuurstof opsnuiven.
De Yperleetroute.
Het Land van Permeke heeft de fietser voldoende gelegenheden om bewegwijzerde fietsroutes te fietsen. Jabbeke is een ideale plaats om 2 mooie fietsroutes aan te vangen. Zo heb je de fietsroute 'Permeke Achterna' en de 'Yperleetroute'.
De 'Yperleetroute' loopt grotendeels om en rond de route 'Permeke achterna' maar is iets langer qua afstand. Permeke Achterna Route
De fietsroute Permeke Achterna is gemaakt naar Kunstenaar Constant Permeke die geboren werd te Antwerpen op 31/07/1886. Zijn landhuis met ateliers te Jabbeke werd door de provincie West Vlaanderen aangekocht en tot provinciaal museum Constant Permeke ingericht. Aan dit museum start de fietsroute.
Tegen dat we aan de A10-brug te Jabbeke waren begon het jammergenoeg te regenen.
Tegen de middag trokken de regenwolken gelukkig iets weg en was het tijd voor een broodje en dat kon het best op een bankje in centrum Varsenare.
En daar kwam een konvooi oude klepper-tractoren voorbij.
Een eerste controle vond plaats in 't Dobberke, het clubhouse van MTC Down Under, terug in Oudenburg.
Na deze checkpoint rijden we opnieuw over de A10 waar we een mooi zicht kregen op de windmolens van Gistel.
En dat het om een 'kanaaltjes-treffen' ging was ons in dit tweede gedeelte overduidelijk : het landschap rondom Snaaskerke was doorkruist met zulke beekjes en kanaaltjes. Gelukkig kwam de zon er af en toe door...
We reden ook een stukje op de Schoorbakkers-fietsroute langs het IJzer-kanaal, zoals hier in Slijpe. In Pervijze moesten we de Schoorbakkersbrug over.
Even verder een tweede controle : 't Witte Huis in Veurne.
Molens genoeg in deze Polderstreek van de Westhoek, zoals deze Oude Zeedijkmolen in Veurne.
Op de grens van Pervijze en Lampernisse rijden we langs deze kleine Russisch-Orthodoxe kerk.
En hierbij stelt zich de vraag : Als je nu met een meisje aan de gang bent of je bent getrouwd met een inwoonster van onderstaande gemeente, heb je dan een 'oere' aan je been ?
En de uitvinder van onderstaande flauwe grap mogen ze voor mijn part een eindje wegstoppen...
De Roesbruggebrug in Roesbrugge. Zegt dat maar eens 10 keer vlug na elkaar !
14.00u : tijd voor een koffiepauze. En waar kan je dat dan beter doen dan in een rustieke (ogenschijnlijk rustige) taveerne zoals dit Hof van Commerce (doet me een beetje aan Izegem denken...). Maar wat bleek : dit eetcafe zat tsjokvol gasten, groepen en families die zich rijkelijk te goed deden aan het wekelijkse 'breughelbuffet à volonté !
Het interieur alleen al is een bezoekje waard : antiek van voor tot achter en tot in de nok gevuld met heiligenbeelden !
De bazin was zelfs zo sportief om nog even charmant te poseren in haar deurgat.
Even halt houden bij deze schande...de molenruïne in Pollinkhove.
De Westhoek is vooral gerenomeerd om zijn kapelletjes. Je vindt ze er in alle maten en groottes, zoals deze Oudekapelle, gelegen langs de Boterlandroute, richting StJacobskapelle.
In StJacobskapelle staat ook dit prachtige koperen beeld van de 'Pelgrim'.
Even verder de wereldberoemde site waar nog restanten van loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog teruggevonden werden.
Het kreeg de naam van 'De Dodengang'
Deze bestaat uit twee evenwijdige loopgraven gegraven in de dijk van de IJzer over een lengte van 400 meter. Dicht bij het water ligt de gevechtsloopgraaf, daarachter de steunloopgraaf. Verder vindt u hier waarnemers- en schietposities, bunkers en op het einde van de gang, de Duitse bunker, de muizenval bestaande uit twee observatieposten (sector van de petroleumtanks en rechteroever van de IJzer) en enkele meters erachter een bunker met schietposities.
De Ruiterschans is dan weer een echt fort van zandzakken op twee niveaus met zijn mitrailleuseposten, zijn scherpschutters- en waarnemersposities, zijn signalisatiepost, de ondergrondse doorgang naar de eigenlijke Dodengang.
Even een halte inlassen in Zevekote-Gistel om de achterliggende deelnemers gade te slaan.
Dit is iets wat je als organisator moet vermijden : motorrijders overtredingen doen begaan !
En dit waren de trofeeën.
Er waren 301 inschrijvingen en jammergenoeg een ongeval te betreuren. Maar al bij al nog een geluk bij een ongeluk : een schouderbreuk is te genezen. je zal er wel een tijdje zo bij lopen...
Spoedig herstel gewenst aan deze onfortuinlijke motorrijdster !
In Cuba is het ten strengste verboden om personeel in uniform te fotograferen, maar toen het hem vriendelijk gevraagd werd, stemde hij toe voor één kiekje.
Ook deze omgebouwde Yamaha Virago doet er ook nog dienst...
-Volledig bepijlde rit van ongeveer 160 km doorheen Vlaamse en Waalse wegen.
-Inschrijving van 8.30 uur tot 11.30 uur in zaal T.A.P, Stationsstraat 2 te Moen.
-Inschrijving: 8 (koffie bij start + 2 consumptie TAP)
-5-tal bekers
-Vertrek colonne om 16.00 uur stipt van sporthal Michelsberg in Spiere
-Daarna in zaal T.A.P. te Moen vanaf 17.00 uur:
optreden van covergroep Plugged en daarna dj. Hans
Gratis Inkom en iedereen is welkom!
Hoe zaal T.A.P. vinden?
Pijltjes staan geplaatst vanaf afrit 3 (Zwevegem-Kortrijk Oost) op de E17.
Inlichtingen: Moense moto-vrienden (MVC TAHNEE)
Alain Naessens ☎ 0473/23.54.27
Moreels Hans ☎ 0477/50.67.24
MVC.tahnee@skynet.be
Vertrekpunt TAP
Inschrijvingstafel
En als je in die streek rondrijdt, kom je onvermijdelijk op de Kluisberg terecht. We hebben hem maar liefst 3 maal op en af gereden.
Het is de streek van de wielrenners en de wielertoeristen, en voor die gasten zijn er dan ook de 'Ronde van Vlaanderen-' en de 'Vlaamse Ardennen-'routes, met de Koppenberg als doorduwer...
Een eerste controle in de herberg 'De Bergrust' te Gijselbrechtegem. Niet dat het voor ons motorrijders zo lastig was, maar het was behoorlijk warm aan het worden en een verfrissing op een terrasje wordt dan niet weggeslagen...
Voor trikes en side-cars was het een spannende dag, want we reden op wegeltjes waar die drivers amper door konden...
Rond Anzegem zaten we op de 'Gapers-route'.
Groot-Zwevegem doet telkenjare zijn uiterste best om de overbruggingen te bebloemen. Hier de brug over het verbindingskanaal Schelde-Leie te Knokke-Zwevegem.
In Moen vinden we dan weer de 'Bossen-route' en de 'Driemolen-route' terug.
Die vinden we daar ook terug...de 'padden-oversteek'.
De overbrugging te Moen aan de St.Denijsstraat...
Toch even stoppen aan dat oude stukje Moense vaart met die St.Pieters-ophaalbrug...
Tweede controle in'tBallonske, clublokaal van de Moense Motorvrienden... Maar ze mogen toch wel eens een spons op hun neon zetten !
Verder tegen StDenijs reden we stukjes 'Streuvels-route' af. Daar deze witte Honda Pacific Coast vastgelegd.
Een landelijke weg tussen eindeloze tarwevelden. Men hoort daar alleen het gesjirp van de sprinkhanen en het gesjilp van een vogeltje... en vandaag af en toe het gebrom van motoren !
Even de Mont St.Aubert in Kain op en af...
... de Scheldebrug in Pecq...
... tot aan het Sportcomlplex St.Michielsberg in Spierre-Helkijn...
... van waaruit het in kolomme via Avelgem en Heestert terug naar Moen ging.
Bij aankomst werden we alvast vergast met een knap optreden van de rockband 'Plugged' met muziektoppers uit de jaren '70/'80.
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
_ooo.jpg)
