Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
19-09-2009
1ste Sparadrap-treffen Landen 19 sep 2009
1ste Sparadrap-treffen Rode Kruis Landen Zaterdag 19 september 2009
Het begon allemaal maar grauw en kil deze morgen. Toch zijn we droog aan de inschrijvingstafel geraakt.
Er heerste een gezellige sfeer en een uitgebreide koffiebar verwelkomde de verkleunde motorrijders. Iets waarvan ze gretig gebruik maakten...
Er was een grote opkomst : samen met de inschrijvingen van de dag ervoor, om en bij de 765 deelnemers !
Dit waren de te volgen pijltjes. Een beetje teveel van het goede : dubbele pijlen op 50 of 30 meter voor de afslag, dan nog eens dubbele pijlen (soms zelfs aan beide kanten van de weg) aan de afslag zelf en dan nog eens een pijl als je de straat al bent ingereden... Je moest al erg bijziende zijn als je dat niet opmerkte. Ik heb ze niet geteld, maar we zullen niet ver van de 1000 zitten denk ik !
Voor we de stank van het Oostends industriepark binnenreden, nog even voorrang verlenen aan deze kerel...
Dan gaat het via Klemkerke en Houtave naar Zuienkerke waar dit landelijke kapelletje eenzaam staat te pronken naast die vuile VOLGEPROPTE vuilnisbak ! Die wordt gegarandeerd maar één keer in de zes maand geledigt.
'Te peerd of te voet...' En de motorrijders dan ? (Och, die bestonden nog niet in die tijd... waarschijnlijk was de velo zelfs nog niet uitgevonden !)
Het verwondert mij nog steeds dat er bijna nooit vandalisme (diefstal, graffiti,..) gepleegd wordt op kapellen... op enkele uitzonderingen na...
We kregen al de eerste spetters over ons heen en in dit landelijk gebied vond je niet al te vlug beschutting. We rijden over de Honchaertbeek richting Zuienkerke en komen in Dudzele deze mooie dorpsmolen van Oostkerke/Damme tegen. (http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=881)
Dan rijden we een mooi stukje langs de Damse Vaart en via eindeloze landwegels naar Moerkerke en Middelburg/Maldegem. Het is gestopt met regenen en hier lagen de wegen droog.
We komen aan het Grenspad en volgen de 'Smokkelroute', Nederland binnen.
Even verder de eerste controlepost aan cafe De Tol. Ja, die hadden een speciale aanhangwagen voor het vervoer van hun hond, een grote zwarte labrador.
Nu gaat het richting Sluis en Aardenburg en in Draaibrug (gemeente Sluis) zie ik die grote bak met pruimen langs de wegkant staan. En dat is typisch voor Holland : je ziet ze af en toe wel staan, die standjes met groenten en fruit en daarbij een kommetje. Je legt gewoon je geld in het bakje en je neemt mee wat je betaald hebt. Niets of niemand die op je vingers staat te kijken of ernaar kraait als je 10 cent te weinig zou betaald hebben. Vertrouwen !
We rijden de Zeeuwse Polders in. StJan in Eremo, St Margriete, StLaurens.. En daar nemen we de Oosthoekbrug over het Leopoldskanaal. Daar hangt een stukje oorlogsgeschiedenis aan vast...
En we arriveren aan een tweede controlepost in het Populierenhof te Maldegem.
Verder over de Rapenbrug van het 'afleidingskanaal' nemen we vóór het centrum van Maldegem de N49 richting Zelzate en nemen we aan de afrit Adegem.
Let op de letterfout in het woord DIUVELS...
We passeren het Canada War Museum
Dit privé-initiatief van Dhr Gilbert Van Landschoot werd officieel geopend te Adegem op 28 juni 1995. Het museum werd opgericht als gevolg van een belofte aan zijn vader. Er was trouwens vroeger een 'snorrenclub' in Adegem...
Eens het industriepark van Maldegem uit, komen we onmiddellijk terug op de boerenbuiten : verwonderlijk hoe je van de ene minuut op de andere in een totaal verschillende wereld terechtkomt.
We rijden door het Drogengoedbos van Ursel/Knesselare en er wordt daar duidelijk in 'gekapt'...
Even stoppen bij dit ydilische beeld : Ja jongens, het is weer pompoentijd !
Op de grens van Knesselare, Ursel en Aalter staat de gerestaureerde Pietendriesmolen.
Dat is de oudste staakmolen uit de streek, hij wordt al in 1601 vermeld. Hij lag een beetje te ver uit het traject, maar is toch noemenswaardig. (meer info op http://www.molenechos.org/molen.php?AdvSearch=164)
We kruisen de Knokse Weg in Aalter en rijden een stukje langs het Kanaal Gent-Brugge. In Sint Maria Aalter gaan we de kanaalbrug over en stop ik even voor een hapje .
Het was reeds rond de klok van half-twee en voor een keer had ik geen zin in frieten. In Knesselare had ik nog een bakkerij open gevonden waar ik lekkere koffiekoeken kocht en installeerde mij knusjes op een bankje onder een grote eik van het Bulskampveld.
Ondertussen vlogen de bikes onder het voortdurend gedruppel voorbij...
Ik bleef daar dus niet te lang zitten en even verder kom ik die kolos tegen...
De 'body-builder' onder de koeien... Awel, als je alleen maar van gras eten zo'n postuur krijgt, weet ik wat er de komende maanden op mijn bord komt... !
Via Wingene en Hertsberge komen we weer in uitgestrekt landbouwgebied terecht, waar we kilometers lang tussen meterhoge muren van maisvelden rijden... Prachtig !
Via Ruddervoorde (het bleef bewolkt) komen we in Maria Assumpta/Torhout terecht en konden we aanschuiven bij de derde controle in Cafe Rozeveld.
De motorrijders van Hamme hadden zelfs hun eigen verkeerskapiteins meegebracht.
Dan gaat het richting Aartrijke en Zedelgem waar de organisatoren ons door een rustige woonwijk loodsten. Dat moet je eigenlijk niet doen als je een motorrit uitstippeld... Maar het was buiten de wil van de organisatoren : het betrof een wegomlegging die zij in laatste instantie hebben moeten doen voor een wielerwedstrijd in Wijnendale t.h.v de Zeeweg in Torhout. Daardoor waren ze genoodzaakt om richting Aartrijke te rijden . En, omdat ze zoveel mogelijk de flitspalen en de bebouwde kom, in dit geval Aartrijke wensten te vermijden, kozen ze om door die woonwijk te rijden. Zeker niet hun favoriet terrein, maar er dienen soms keuzes te worden gemaakt. Het is hun bij deze vergeven...
Ichtegem - Eernegem - Koekelare...
En daaraan kon ik niet weerstaan : een veld, zover je ogen reiken konden, vol met oranje en gele anjers...
We zitten een eindje op de Kooklarennoene Route. (rare jongens, die westvlamingen...)
We passeren het Vredes Museum 'Lange Max'.
In het museum maakt men kennis met de geschiedenis van het Duitse Marinekorps 'Flandern' dat de Belgische kust en hinterland bezette tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Vanop deze Koekelaarse site werd met het Duitse monsterkanon Lange Max naar het 45 km verdere Duinkerke in Frankrijk geschoten. Aan de hand van levensechte taferelen, maquettes, supergrote fotos, militaria en trench-art nemen we je terug in de tijd naar deze vreselijke jaren.
Een bijzondere aandacht werd ook besteed aan de deelname van de Belgen in. In het herinneringspark, verbonden met de dreef kan men de resten zien van de geschutsbedding en haar ondergrondse bunker die dienst deden voor het 17,50 meter lange kanon met diameter van 38 cm en 75.500 kg woog.
We rijden verder over de Moerdijkbeek in Moere. Moere is een deelgemeente van de stad Gistel en ligt in De Polders. Het "Moere Blote" en het "Nieuwland" vormen de laagst gelegen gebieden van Gistel. Het grondgebied wordt ten noorden begrensd door het Groot Geleed, ten zuiden en ten oosten door de Moerdijkvaart. In het westen van Moere, op de grens met Eernegem, waar de Torhoutsebaan de Moerdijkvaart dwarst, ligt het gehuchtje Moerdijk waar zich vroeger een tolhuis bevond.
Zevekote... En dit tafereel gaan we in de toekomst meer en meer zien : In plaats van frieten en ijkreem, gaan de zeemeeuwen over op een dieet van slakken en regenwormen... Eten die gasten dan geen vis meer ?
Dat komt omdat ze in Blankenberge iets willen doen aan de overlast door zeemeeuwen door boetes op te leggen aan wie de vogels voedert. Deze vogels vallen nu reeds zwemmers lastig, pikken vuilniszakken open, stelen het voedsel uit je handen en bevuilen parasols en auto's. Die meeuwen worden alsmaar agressiever. Als het zo verder gaat, vallen ze nog kinderen aan ook. (cfr BIRDS - Hitchcock)
In Leffinge rijden we een eindje parallel met de E40 om even verder weer de landerijen binnen te duiken.
Hier staat een interessant koopje voor wie nog een beetje geld heeft : een woonhuis met 'beschermd' bakhuis, molenhuis en molen op een eigendom van 1677 m2.
Een mooi voortuintje...
Het is ook bietenteelt en ik kon het niet laten om even de akker op te rijden voor deze kunstige combinatie...
En dan was het niet meer veraf van het Ensor-instituut in Oostende. Medewerkers waren al danig in de weer om de honderden hongerige bikers te voorzien van hun gereserveerde portie mosselen met friet.
En een afvaardiging van MTC Freedom uit Izegem was er ook aan het smullen.
Er was ook een kleine tombola aan de inschrijving verbonden, prijzen aangekocht bij en geschonken door Motorzaak Inghelbrecht uit Oostende.
De depanagewagen is maar eenmaal moeten uitrukken voor een panne.
Al bij al een gezellige rondrit (zonder noemenswaardige bezienswaardigheden onderweg), een perfecte bepijling (zelfs een beetje te veel) en een goed gesmeerd team die achter die organisatie zit. Voor herhaling vatbaar. Een fotoreportage van de organisatie zelf kan je bezien op http://users.telenet.be/mtm/
Achteraf kreeg ik op 21 september volgende mail...
Beste Guy Proficiat met je gemaakte reportage over het mosseltreffen 2009 en je ganse website trouwens.
Ik wens toch een aantal zaken ter verduidelijking en als bijkomende informatie mee te geven.
Er waren over de twee dagen 765 inschrijvingen te noteren.
Wat betreft de woonwijk in Aartrijke die we aandeden wens ik het volgende mee te geven :
het betrof een wegomlegging die we in laatste instantie hebben moeten doen voor een wielerwedstrijd in Wijnendale t.h.v de Zeeweg in Torhout. Daardoor waren we genoodzaakt om richting Aartrijke te rijden. En, omdat we zoveel mogelijk de flitspalen en de bebouwde kom (in dit geval Aartrijke) wensten te vermijden, kozen we om door die woonwijk te rijden. Zeker niet ons favoriet terrein, maar er dienen soms keuzes te worden gemaakt.
Dan wat de tombola betreft, het is zo dat we jaarlijks voor 500 uit onze clubkas aan prijzen kopen bij Inghelbrecht. Daardoor krijgen we van Inghelbrecht een 4tal prijzen extra als sponsering waaronder de gratis testdag met een BMW als hoofdprijs.
Dit enkel ter info, en dat neemt niet weg dat je reportages en je website een prachtig inintiatief zijn .
Van een PC-collega uit Nederland onderstaande tip gekregen...
Eens creatief geweest met plexiglas. Een plaatje gehaald bij de Gamma en de benodigde vleugelmoertjes, boutjes en rubber ringetjes. Een malletje van papier gemaakt en plexiglas uitgezaagd. De randen van het ruitje geschuurd en afgewerkt. Daarna monteren en proefrijden.
Met 140 km op de weg en met open viezier rijden, geen enkel zuchtje wind meer !
Aan Kinepolis Kortrijk kan je al vanaf zondagmorgen 30 augustus terecht om van het Vlastreffen, het jaarlijkse grootse motortreffen in Kortrijk, te genieten. Van 's morgens wordt er muziek geblazen met de beste covers. The Snails (Kinepolis), The Low Light Lovers ( Ronse), Jerry and the Toms ( Waregem), Groeninghe big-band Kortrijk, Morphyne Murphy, Superior Dance Band en Blues 2112 (Kortrijk). Vlastreffen is er voor iedereen, al dan niet aangesloten bij een club. 's Middag geniet je van een picknick in Ronse, s namiddags rijdt de grote kolonne van Waregem naar Kortrijk langsheen mooie plekjes.
De défilé is zoals ieder jaar de show voor het grote publiek'. 20 bekers voor de clubs, 3 dranktickets én 1 pin 2009 dragen bij tot een onvergetelijke dag. Het thema dit jaar is veiligheid en uitstraling', heel toepasselijk voor de motorrijders.
Inschrijven: Kinepolis van 8 u. t.e.m. 11 u., slechts 10 en je rijdt voor het goede doel: De Link, een opvang- en begeleidingscentrum voor jongeren tussen 18 en 25 jaar.
Nieuw is de nocturne op zaterdag 22 augustus met als doel het Vlastreffen kenbaar maken in Groot-Kortrijk. De Grote Markt en de twee pleintjes naast de Sint-Maartenskerk zijn vrij voor de motards vanaf 17 u. Je kan op dat moment luisteren naar de coverband Thinsleave. Groepjes van 15 motards starten vanaf 19 u. om de 5 minuten voor een avondrit over Heule, Bissegem, Marke, Aalbeke, Rollegem, Bellegem, Kooigem terug naar Kortrijk. Hoofdpiloot is steeds iemand van de Kortrijkse Rijschool.
Ik ga hieronder een persoonlijk verslagje neerpennen, met wat foto-materiaal van onderweg, en als Izegemnaar wil ik nu niet chauvinistisch overkomen, maar laat ik het alvast in één woord samenvatten : SUBLIEM ! Hierachter, beste motorrijders, moet een enorm hechte en goed-geoliede organisatie zitten om zo'n treffen, met over twee dagen meer dan 1100 inschrijvingen, tot een goed einde te brengen. Van hieruit alvast een dikke proficiat ! En het is niet van horen zeggen : ik heb het nogmaals mogen meemaken... Verleden jaar deed onze jongste de rit mee achterop, dit jaar mocht het vrouwtje eens mee. s'Morgen werden we al wakker van de eerste motoren die ons huis passeerden (wij wonen niet ver van de plek van inschrijving en de organisatoren hadden toch wel de pijltjes via onze straat gehangen, zeker !
Omstreeks 10.00u was het daar al 'volle bak' : de speelplaats van de BelleVue-school stond overvol met blinkende motoren.
Na de inschrijving en de begroetingen van bekenden, konden we eindelijk op pad. Op het gemak tot spijt van wie het benijd, want het was mooi weer en we wilden er wel wat van genieten. Racen zou niet aan de orde van de dag zijn, want het beloofde een 'boerenkrijg' te worden. Inderdaad : 80% van de te volgen wegen waren juist breed genoeg om een tractor door te laten !
De molens van Kachtem...
Via Emelgem en Meulebeke (waar de landbouwers reeds hun velden moesten besproeien vanwege de wekenlange droogte) reden we richting Ingelmunster en dan naar Ooigem waar die fameuse tank staat. Maar eerst even bijtanken...
Even verder in Dessselgem kregen we al een 'geheime controle'. Daar kregen we ook een frisse cola getracteerd en die was meer dan welkom want het was behoorlijk warm geworden.
Verder naar Belgiek, Deerlijk en Avelgem. Op het marktplein waren daar feesttenten opgetrokken en zagen we juist een groep ruiters vertrekken.
Even verder de eerste controle in het JOC KRAK (een jeugdhuis die ik nog heb helpen oprichten in 1973 en daar de debuten van Raymond van het Groenenwoud, Johan Verminnen en Urbanus heb meegemaakt).
Freedom-voorzitter JeanPaul Eggermont hield er een oogje in het zeil...
Dan reden we de Scheldemeersen in om uit te komen in Amougies. Daar heb ik indertijd met mijn vader nog de 'opening' meegemaakt van het sportvliegveldje...
In ArcWattripont heeft een boer toch wel heel veel lef gehad om een stuk plastieken rioolbuis aan een straatkapel te vijzen waarin dan de reclame kan gestoken worden...
Even verder merkte mijn duo een idylisch tefereeltje op : een Schotse koe met kalf. Even het stoppen waard...
Jaja ! Die van 20 km/u bestaan ook nog ! Het rode randje is dan wel versleten, maar hij blijft geldig.
We reden dan langs een bospad en op kleine betonnen veldwegels met links en rechts van ons metershoge muren van mais.
Even verder een prachtig panorama...
Aangekomen in Ellezelles weken we even van de route af om langsheen de molen naar het centrum te rijden, want als je op zondag daar in de streek bent, en je hebt HELE GROTE HONGER (!) dan moet je geheid naar 'Mamy La Frite' in de Rue Notre-Dame.
Door welke bebouwde kom we hier hebben gereden weet ik niet meer (het stond in ieder geval niet op dat plakaat...) maar in Lahamaide kregen we in de 'Relais du Moulin' een tweede stempeltje.
Plaspauze ook, want dat pintje in die frituur begonnen al hun werk te doen. En terwijl je daar zo gemoedelijk staat te plassen komt er plots een motormeid op mijn schouder tikken... "zeg, zijde gij niet een Vandendriessche uit Moen ?". Ontkennen kon ik niet en later zou Katrien Ameye, een vroegere drie jaar jongere dorpsgenote en dochter van onze vroegere tuinman Willy, mij alsdusdanig herkend hebben. We sloegen een gemoedelijk praatje met haar man die eveneens op de motor meereed.
We passeerden de 'Blanc Moulin', een stenen windmolen met een ommuurde belt, gelegen aan de Route de Flobecq. Hij werd gebouwd in 1789 door landbouwer Jean-Baptiste Deltenre. Molenaar Amédée Choquet hield hem in de jaren 1930 nog in werking. Na de tweede wereldoorlog trad het verval in en verdween het gevlucht.
Toch zou hij niet verdwijnen : een Vlaamse privé-eigenaar (Lucien De Wachter uit Mechelen) kocht hem aan en bij Besluit van de Executive van de Franse Gemeenschap werd de molen (inclusief het interieur) op 20 april 1982 als monument beschermd.
We reden door Ostiches, Villers Notre-Dame,... en het viel ons op dat er hier en daar huizen bevlagd waren met de kleuren van de Stad Ath, want jawel : diezelfde dag waren er daar festiviteiten rondom 'tRos Beiaard Ommegang. Op elk vierde zondag van augustus stromen duizenden toeschouwers in Ath samen om deel te nemen in de "ducasse", een volksfeest dat reeds sedert ruim vijf eeuwen met luister wordt gevierd. (http://nl.wikipedia.org/wiki/Ducasse_van_Aat)
In 2005 is de Ducasse van Ath als 'Meesterwerk van het immaterieel erfgoed van Mensheid' door de UNESCO erkend. Nog even iets anders dan het Ros Beiaard van Dendermonde die maar om de 10 jaar uitgaat... Blicquy, Bascècles, Wandelincourt, Thumaide : aan een kerkhof staat een enorm kruisbeeld...
We rijden richting Doornik en via de 'Route Paysagère' gaat het langs Bury, Barry, Maulde, Thrimougies en Melles.
Een uigebrande hoeve... moet nog niet lang geleden zijn, want heel de resterende inboedel stond nog buiten.
Even voor Herinnes zien we op een recht stuk veldweg in de verte blauwe zwaailichten en een verkeersopstopping.
Toen we naderbijkwamen werd ons gemeld dat er zich een vreselijk verkeersongeval heeft voorgedaan met een motor en of we even konden wachten tot de ambulance weg was. Het moet nog niet lang geleden gebeurt zijn, want die gast lag daar nog op straat.
Ontsteld staan de achteropkomers toe te kijken...
Later zou blijken dat hij aan een snelheid van bijna 200km/u in de gracht was gesukkeld, tegen een duiker aanbotste en zo 20 meter ver gecatapulteerd werd op het wegdek, vlak voor de wielen van een andere motorrijder. Van zijn bike blijft alleen zijn achterwiel heel over...
Ja... zo'n snelheden doe je niet op de boerenbuiten, hé ! En of die andere 'cowboy's' daar lessen uit trekken ? Bijlange niet : even verder hielden we halt op een bankje om even de benen te strekken en een slokje te drinken en wat zagen we daar voorbijvliegen ? Je houdt het niet voor mogelijk !
Jammergenoeg kunnen we daar alleen maar over napraten, want de verantwoordelijkheid ligt volledig in handen van de bestuurder. Het is alleen jammer dat hij dan met zo'n stunten onschuldige omstaanders meetrekt in zijn ongeluk ! Soit.
Even een kiekje met nog een 'ander duiveltje'...
Volgt al vlug een derde controle in Café Kapitein in Spierre/Espièrre.
Daar was ook een aanlegsteiger voor die waterscooters...
Ook motorrijders, maar dan op het water...
Pecq, Kooigem, Bellegem en Rollegem volgen nu vlug op elkaar en we rijden een eindje op de 'Goedendag Fietsroute'.
Daaraan zag je al dat we het 'Kortrijkse' naderden...
Via Aalbeke ( waar we eventjes een kiekje namen tussen die fameuse boomstammetjes-opslag van de plaatselijke houtzagerij) en Marke ging het naar Lauwe en van daar naar Izegem.
Bij aankomst konden we een foto aankopen die onderweg was genomen : 6 euro is toch veel geld voor een digitale foto !
Een goed pintje was welkom, jammer dat het maar kleine bekertjes waren...
Nog een met een fameuse snor...
Dan volgde de prijsuitreiking en de tombola.
Wederom een rijkgevuld podium...
Een onschuldige kinderhand mocht de hoofdprijs (een mooie fiets) trekken.
2Route (uit Torhout) was er met de grootste groep en de oudste deelnemer was 72 jaar.
En dan was er nog een die misschien wel 30 keer op en af achter prijzen mocht gaan : een grote club, mijn gedacht !
Ik moest mij content stellen met één zakje, maar kreeg van de organisatie daarbovenop nog een mooie 'Izegemse' badhanddoek kado.
De 39 ste Belgische JUMBO-RUN zit er weer op. Het was wederom een feestelijke rondrit voor volwassen en jonge andersvaliden in side-cars. Dit jaar was de luchtmachtbasis in Koksijde als stopplaats gekozen. Het lokaal comité 'Fascinerend Koksijde' zorgde voor middagmaal, de animaties, de muziek, de verrassingen en er was ook een korte maar spannende Seaking reddings-demonstratie. Er waren weeral motorrijders uit verschillende landen aanwezig en meestal rijden ze dan met dezelfde persoon, met wie ze na al deze jaren een band opgebouwd hebben. het moet niet gezegd dat iedereen naar dit één-jaarlijks gebeuren toeleeft. Naast de motorrijders staan de mensen van Dominiek Savio ook in voor een perfecte begeleiding van de patienten onderweg. De politie-motards van de Federale verkeerseenheid West-Vlaanderen, de plaatselijke politie en enkele getrouwe wegkapiteins zorgen voor een feilloos verloop tijdens het parcours. Er reden achteraan de kolomme bussen mee voor de passagiers die zich onwel voelden en de bezemwagen voor de zijspannen die met pech onderweg af te rekenen hadden.
EEN VERSLAG. (van mijn 31ste Jumborun)
De estafetten krijgen hun materiaal...
Dat lintje gaf toegang de dag erna op het concert van Milk Inc
Een zestal 'zwaantjes' van de Federale Wegpolitie (al jaren dezelfde ploeg) reden mee voor de 'officiële' bevelen te geven aan verkeerslichten bvb (plaatsen waar motorestafettes geen bevoegdheid hebben...)
09.00 uur : colonnevorming
Ik vraag me steeds af hoe die karretjes nog de baan houden !
En dan volgt de rest... in totaal 154 zijspannen waaronder enkele 'trikes'. En we zijn vertrokken !
Eventjes de colonne stil leggen voor...
... de trein !
Cafe De Landsman in Booitshoeke...
De 'peace-wagon', met aan boord een bijna hese Patsy, want haar luidsprekersinstallatie was uitgevallen en riep ze dan zomaar gedurende meer dan de helft van het traject luidkeels door het zijraampje van de bestelwagen de mensen toe !
En we passeren de 'Normandie'...
De Normandie werd opgericht in 1936. Na een felle ruzie met de eigenaar van Péniche-boothotel, besloot hotelier Jean Van den bergh een gelijkaardig gebouw uit de grond te stampen. Zowel de vorm als de naam van de Normandie, verwijst naar het vroegere Franse vlaggenschip, dat in het jaar 1935 de snelste transatlantische overtocht tussen Le Havre en New York realiseerde. Het boothotel de Normandie werd ontworpen door de -voor die tijd- modernistische architecten Laurent en Willy Bruggeman.
In het jaar 1994 besliste het Vlaamse Gewest, afdeling Monumenten en Landschappen, om de twee boothotels de Normandie en de Péniche als monument te beschermen.
12.00 uur : doortocht zeedijk Koksijde
De mensen keken nogal verbaasd op als die colonne passeerde...
12.15 uur : Aankomst op de luchtmachtbasis
De Koksijdse reuzen Ko en Lisa stonden ons op te wachten en we werden onthaald met een hapje en een drankje.
Ondertussen parkeerden de motorrijders hun machines die daar op het tarmak stonden te blinken in de zon...
Tientallen vrijwilligers zorgden dat alles picobello verliep...
Best dat 'schatje' met haar grote slagersmes niet te veel lastig vallen !
En er werd 'Brugse Zot' geschonken...
We moesten echter wel één euro borg betalen voor het glas, maar voor die prijs kon je het evenwel meenemen naar huis...
13.00 - 16.00 uur : optreden Bluelink en animatie
Guido kreeg van de Federale een officiële politiepet !
Ballonplooiers binnen en buiten zorgden voor kunstwerkjes voor de jongeren...
... maar ook voor de ouderen...!
14.00 uur: officieel Jumbo moment - toespraak door burgemeester Marc Vanden Bussche - toespraak Patsy (verantwoordelijke Dominiek Savio) - huldiging van verdienstelijke deelnemers en medewerkers
15.00 - 16.30 uur : doorlopend animatie
Enkele motorrijders, zo van de carnavalswagen 'geplukt'...
Een opblaasbare rodeostier voor de kleintjes...
... waar ook een 'grote' eens moest op gaan zitten... !
De 'vrienden der blinden' uit Koksijde stonden er met een parcours en enkele van hun fameuse geleidehonden.
Er waren ook tal van volksspelen aanwezig en wie lopen we daar tegen het lijf ?
Walter Capiau !
... nog steeds 'gebeten' van zijn spelletje "hoger-lager"
Grimeuses waren er ook... en niet alleen voor de kinderen...
Stoere bikers lieten zich als lammetjes beschilderen tot groot jolijt van hun mindervalide passagier !
Enkele biezondere karretjes...
En ze zijn niet allemaal fonkelnieuw !
Deze wieltjes zijn waarschijnlijk 'geleend' van een Citroën 2PKaatje !!!!!
Plots liep iedereen de gelagzaal uit ! Een gesimuleerde reddingsoperatie per Sea-King helikopter...
HELP !
Voor we vertrokken kregen we nog allemaal een geschenkenzakje... ... en kreeg ik van een van de medewerkster een mooie t-shirt
Sinds een aantal jaren nemen de leden van deSolex Angels Vlamertingeen 'copains' uit de omgeving van Dunkerque onder andere deel aan de manifestatie 'Alveringem anno 1950'. Deze organisatie, ter gelegenheid van Alveringem kermis, gaat na 18 jaar een andere richting uit en laat de solexrit niet meer uitrijden op kermis-zondag. Toch wilde herbergier Chris Deman van café 't Wieltje "iets" organiseren voor de solexrijders ter gelegenheid van zijn "herbergkermis" en gaat de rondrit door op "koekezondag", 27 september.
Het wordt dus een solexrit op zondag 27 september.
Programma
09.15 Inschrijving in café t Wieltje
10.15 Rondrit met onderweg drankpauze
12.15 Middagmaal
13.30 Rondrit
14.15 Bierseminarie met o.a. Vleterse bieren (De Struise Brouwers)
16.00 Rondrit
17.00 café t Wieltje : Gratis duik in jacuzzi voor elke deelnemer (zwemgerief meebrengen), Kermis met o.a. muzikaal optreden , rodeostier, bierfiets
Inschrijving verplicht, ten laatste op 12 september 2009 : chris.deman@telenet.be of tel. 058-288953
Aantal deelnemers beperkt tot 35 !
Kostprijs: 25 euro per deelnemer (middagmaal met frietjes en 9 consumpties inbegrepen)
Ze zouden het fijn vinden enkele rijders uit de Izegemse Solexclub van Pol Berlamont te kunnen ontmoeten en uiteraard was ik er, als belleman aan de startlijn, van harte welkom. Maar ik ben op deze dag elders aan het werk en kan ik bijgevolg niet aanwezig zijn op dit biezondere treffen. Ik wens hen dan ook een prachtige dag en veilig weer thuis !
Hieronder alvast enkele sfeerbeelden van verleden jaar (2008), mij toegestuurd door de Voorzitter van de Solex Angels, José Ryckebosch.
Da's geen politie maar een soort ANWB. Ook in Zweden hebben ze die (als proef) in gebruik als sleepdienst. Ik heb er jaren geleden al eens een foto van gezien. Heb er al een paar op het net gevonden. Op drukke wegen kunnen ze vaak niet ter plekke komen met een normale sleepdienst. Deze Goldwing vaak nog wel. Kunnen ze de weg snel weer verlossen van een gestrandde vierwieler.
London Ambulance see bikes as the answer to fighting through the London congestion.
We looked at response times in congested areas of London twenty years ago and saw that motorcycles were the solution to getting a vehicle and paramedic on-scene as soon as possible.
Londons Ambulance Service has expanded its fleet of two-wheelers with the acquisition of twelve Honda ST1300 Pan European motorcycles.
In an attempt to reduce response times in the congested capital, twelve more paramedics will be handed the keys to the new vehicles, with a particular focus being placed on East London.
The new set of motorcycles will join the 50 currently in use by the London Ambulance Service, the largest of its kind in the world, and will continue the services long reliance on the Pan European model.
Motorcycle paramedics are used to reach emergency scenes far quicker than is possible with an ambulance, providing on-the-spot first aid to patients.
Shaun Rock of the London Ambulance Service said:We looked at response times in congested areas of London twenty years ago and saw that motorcycles were the solution to getting a vehicle and paramedic on-scene as soon as possible. We needed to expand our two-wheeled operation so that we could ensure our response capability was compliant with new government response times.
Our riding group evaluated a number of motorcycle models but, the Honda Pan European has met and exceeded our specifications over the past 18 years we feel it continues to do so. It is capable of carrying a large range of medical equipment and is perfect for our needs. It is capable of speed when required but also possesses the excellent low-speed manoeuvrability that we need in the congested areas of the capital. This is why weve chosen to further strengthen our existing fleet with twelve more Pan European motorcycles.
Hondas Public Sector Operations Co-ordinator, Bob Fellowes, added: We are delighted to emerge as the favoured supplier to the London Ambulance Service with a version of the ST1300A8, which they believe meets their extremely high specifications. At Honda (UK) we are proud to be of service to an organisation which performs such a vital and reliable role to our capitals community.
Bepijlde rondrit van 160 km met tal van bekers en prijzen te winnen. Vertrek en aankomst aan zaal Café De Gilde, R. Vanmeerhaeghestraat 55 te 8790 Waregem (Nieuwenhove) www.waregemsemotorvrienden.be
De inschrijvingstafel te Nieuwenhove, deelgemeente van Waregem. Bij aankomst kregen we een drankbon, een koffiebon, een eetbon (goed voor een hotdog of hamburger) en een vragenblad.
Er was er gratis koffie, geserveerd door deze charmante koffiedame...
Klaar voor vertrek.
Dit jaar zouden ze ons over onbekende (nou, onbekende...voor Nederlanders misschien) wegen in een boog rond Geraardsbergen sturen.
De rit was onderverdeeld in vier delen : - een toeristisch stuk brengt ons naar de Vlaamse Ardennen en Flobecq/Vloesberg waarbij we de eerste kilometers moesten delen met fietsers van de 8ste 'Waregemse Gordel'. Maar geen nood : door het slechte weer kwamen er maar 2000 aan de start, opmerkelijk minder dan verleden jaar... - het tweede deel voerde ons door een heuvelachtig deel van het Pajottenland. - het derde deel was een kolfje naar de hand van de snelle rijders : een recht stuk van Mater naar Eine. - het vierde en laatste gedeelte werd op het laatst nog aangepast vanwege die fietsgordel en zou ons terug naar de startplaats moeten brengen...
En het zijn die pijltjes die we moesten opsporen en volgen.
De route verliep langs Anzegem / we passerden de watermolen van Walskerke.
Deze watermolen op de Maalbeek, voor het ogenblik het enig maalvaardig exemplaar in West-Vlaanderen, gaat terug tot de 15e eeuw. Naast de watermolen bevindt zich een hoeve, het zgn. Hof ter Walskerke. Vanaf 1574 tot in de 19de eeuw maakte Wulfskerke deel uit van de heerlijkheid Hemsrode. "Het goed te Wulfskerke", genoemd "ter Moten", is een achterleen. De huidige configuratie van hoeve en watermolen, waarbij het molenhuis één geheel vormt met het boerenhuis, dateert wellicht uit de 18de eeuw. Het metalen waterrad, een middenslagrad met een doorsnede van vier meter werd in 1907 geplaatst. De watermolen werd op 28 juli 1983 beschermd als monument en een deel van het open landschap rond hoeve en molen als dorpsgezicht. De molen werd hersteld tijdens de jaren 1960 en grondig gerestaureerd in 1995.
Dan gaat het naar Tiegem - Waarmaarde - Schorisse tot aan de eerste halte in Vloesberg, La Baraque.
Daar kregen we een eerste vraag te beantwoorden (waar bevindt zich de fabriek van het motormerk Triumph ?)
Een collega vertrekkensklaar met zijn splinternieuwe Intruder.
Veel paardentraffic die dag : koetsen, ruiters,...
We kregen het al gauw door : er was daar nog een ander treffen aan de gang...
We vervolgden onze weg naar Ghoy (Lessines)
Even verder kom ik deze pieta tegen : een kapelletje met zware zuilen en geflankeerd door twee knielende nonnen. Staat zomaar in een afgebakend stukje weiland waar schapen en geiten in liepen. Raar...
Over het bruggetje in Deux Acrens en we rijden verder via Biévène naar Tollembeek
Daar hangen de klokken buiten de kerktoren in plaats van erin...
De Tollembekenaars krijgen ook wel eens de spotnaam Hanezoekers toegekend, doordat de haan van de kerk in vroegere tijden eens van de kerktoren was verdwenen en heel de bevolking deze ging zoeken. In de omliggende gemeenten had men veel jolijt met de Tollembekenaars, die van toen af "De Hanezoekers" werden genoemd.
Wie zegt Tollembeek denkt natuurlijk aan Urbanus. Niet onterecht, want hij heeft daar een heus bronzen standbeeld staan en er wordt daar jaarlijks een cultuurprijs naar hem genoemd uitgereikt. Het werd onthuld op 8 april 2000 en weegt 400 kg. Het is gemaakt door de kunstenaar Koen Tinel en staat op een parking vlak bij een frituur, schuinsover de kerk van Tollembeek. Het idee kwam van Urbanus zelf. Burgemeester Georges CARDOEN-zaliger was meteen gewonnen voor het initiatief maar een overheidsbudget was daarvoor niet beschikbaar. De kosten voor de creatie van het beeld en de sokkel nam Urbanus voor eigen rekening.
Beeldhouwer Koenraad TINEL, woonachtig in het naburige Vollezele en goede vriend van Urbanus, verleende zijn technische medewerking aan de realisatie van het Urbanusbeeld, dat hij driedimensionaal uitvoerde naar een ontwerp van Urbain Servranckx zelf. Het werd gegoten in de kunstgieterij Van Geert te Aalst.
Het beeld zou iets ludieks worden, iets waar kinderen (en volwassenen) aan kunnen draaien. Naast een kwajongensachtige Urbanus met groot hoofd en uitpuilende ogen in bermuda broek, zien wij ook de mannelijke bromvlieg Amedee en de 2-delige hond Nabuco Donosor. Voor Amedee voorzag Tinel een kindvriendelijke truuk: wie aan een hendel draait, laat de bromvlieg in zijn lucifersdoosje dansen. Op vraag van Michel MATTHIJS, secretaris van de heemkundige kring HOLVEO, waren Urbanus en Tinel bereid twee heemkundige elementen in het beeld te integreren. Zo werden de spotnaam van de Tollembekenaren, Hanezoekers en de kaatshandschoen met kaatsbal in verwerkt. De legende zit verscholen in de sokkel aan de achterkant van het Urbanusbeeld. Wie aan een hendel, in de vorm van een kaatshandschoen met daarin een kaatsbal, trekt, ziet de verloren gewaande kerktorenhaan in een nis te voorschijn komen.
Alle gekheid op een stokje, maar even verder, tussen Vollezele en Denderwindeke kom je dan dat tegen : een overijverige boer of een vrachtwagen die beetje moet uitwijken in de zqachte berm en dan krijg je dit !
We komen aan in Nieuwenhove aan cafe De Colorado voor een tweede controle en waar we onze honger kunnen stillen.
Leuk opschriftje boven deze urinoir in De Colorado : Kom gerust dichterbij Hij is korter dan je denkt !
Hier konden we ons eetbonnetje uitwisselen voor een warme snack. Ik weet niet hoe de hotdogs smaakten, maar die hamburger was een van de beste die ik ooit gegeten heb ! Chapeau voor dat kraam !
We volgen nu een eind de Dender Route en komen zodoende in de bosrijke omgeving van Zandbergen/Geraardsbergen
Lang geleden dat ik dat nog eens heb kunnen doen... Parkeren op de rails van de overweg in Idegem !
We zitten vollop op het traject van de Vlaamse Ardennen Route met bijhorende 'Ronde van Vlaanderen Route'.
Via Steenhuyze/Wijnhuyze en Erwetegem rijden we over St Maria-Oudenhove, St Goriks-Oudenhove (Zottegem), Michelbeke en Brakel naar Horebeke... en het begint te regenen ! Die bizons aan de scheldebrug te Eine heb ik al meermalen gezien, maar nooit de kans gehad om ze eens op de digitale plaat vast te leggen.
Het is een herinnering aan de Amerikaanse hulp bij de heropbouw van deze brug na de Tweede Wereldoorlog.
Sinds 23 juni 2007 staat er op het vernieuwde Ohioplein een informatiepaneel met daarop de geschiedenis van de Ohiobrug. Deze brug was de eerste brug in spanbeton geschonken door de Amerikaanse staat Ohio ter nagedachtenis aan de Slag aan de Schelde tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1940 werd ze opnieuw opgeblazen, maar ze werd groter dan voorheen heropgebouwd. Op de Ohiobrug over de Schelde, in de richting van Nederename, staan vier zulke beelden van Amerikaanse bizons.
Even verder trok een rommelmarktje mijn aandacht : tijd om even de benen te strekken.
Niet ver daar vandaan was de derde controlepost in cafe 'tEiland
Hier sta ik voor een raadsel : op dat rondpunt in Heurne staat zo'n danig walgelijk 'monument'... maar wat beeldt dat in godsnaam uit ?
Onder een stralende zon, rijden we verder door wijdse landerijen richting Huise. Er bestaan toch nog zoveel mooie plekskes in ons landje...
Er bestaat waarschijnlijk geen streek die meer rust uitstraalt dat de weg naar Wannegem-Lede en Lozer bij Oudenaarde. En dan kom je daarbovenop dat nog eens tegen...
Langs het Lozer Kasteel gaat het naar Kruishoutem en dan rijden we voorbij dat !
Puur toeval : ik sla deze landweg in en mijn oog valt automatisch op dit alleenstaande naambord. Ik was al 10 meter ver wanneer het tot mijn verbeelding doordrong. Dat kon toch geen waar zijn !
Je zult het maar op je naamkaartje hebben staan...
Dan gaat het verder langs de buitenkant van Waregem, komen via het centrum van Zulte in StElooisvijve.
In een zijstraat zag ik deze beauty schitteren. Die eigenaars waren juist gearriveerd en maakten aanstalten op in huis te stappen. Vlug hield ik hen nog even tegen met het verzoek even te poseren voor hun prachtige Oldmobile75 De Luxe uit 1949
Bij aankomst stonden de trofeeën reeds klaar en wist men mij ter vertellen dat er 150 deelnemers waren ingeschreven.
Een toeschouwer kwam de organisator verwittigen dat er een moto 'naft' aan het verliezen was. Ik hoorde mijn nummerplaat afroepen en haastte me ter plekke. Op de parking kwam ik tot de vaststelling dat er een bezineplek onder mijn motor lag en het was nog aan het druppelen. Niet meer gewacht tot de prijsuitdeleing, zette ik onmiddellijk mijn weg verder huiswaarts. Het scheelde niet veel of kreeg nog de trofee van 'pechvogel' mee. Thuis veiligheidshalve mijn tank afgelaten.
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
