Stilletjes aan begint het weer erop te trekken; misschien is nu eindelijk de lente - en daarmee ook de zomer - in zicht. 't Is nog gene stoef maar het gaat. Vandaar dat ik mijn autootje eens een flinke beurt gegeven heb. Het was nodig want toen ik vorige dinsdag de jongens van de voetbal ging afhalen, was het veld juist afgereden en nat. Bijgevolg hing mijn hele auto vol gras en zand want zo'n gasten zitten natuurlijk niet stil! Hij ziet er weer spic & span uit en wacht al op de volgende wasbeurt. You can see the difference!
De kids hebben in de namiddag buiten kunnen spelen. Astrid heeft veel geoefend op de "Einrad" die we onlangs gekocht hadden. Jill mocht nog eens blijven slapen want morgen is het geen school (Fronleichnam) en moet ik niet werken (Erik wel). Ze mocht blijven op voorwaarde dat het om 21u muisstil was. Ze hebben de boodschap begrepen!!
Oma en opa konden wat langer blijven liggen; wij niet... werken en school geblazen. Toen we op de middag thuiskwamen, stond het eten gereed en was de tafel gedekt. Plezant is dat want de afgelopen 2 jaar, moesten we ons overal "alleen" doorboxen (ja, ik weet het, hier hebben we zélf voor gekozen). Toch doet het deugd om eens in de watten gelegd te worden als oma of moeke komt!!
Rond 13uur waren de valiezen gepakt en konden oma en opa weer naar Hove vertrekken. Sophie bleef thuis terwijl Astrid en Albert weer naar 't school gingen. Niet altijd gemakkelijk want haar beste vriendinnetjes zijn een jaartje ouder en die hebben wel school. Uiteindelijk wist ze zich bezig te houden met de trotti (step) en de krijtjes. Zo had ik de tijd om (ongestoord) op te ruimen, de keuken af te wassen en de strijk te doen.
Liters regen, sterke wind en bovendien nog redelijk koud. Voor de tuin althans niet slecht; nu kunnen de meststoffen op de gazon hun werk goed doen. "Voor de noen" hebben we niet veel uigespookt. Oma had, op speciaal verzoek natuurlijk, haar naaimachine meegebracht en kon zo nog het laatste afwerken. Allemaal 3 moesten ze eens proberen. Astrid en Albert kunnen er aardig mee overweg. Zij krijgen immers naailes in de school. Ik herinner me nog goed toen Astrid thuiskwam en zei "mama, ge kunt nooit raden wat wij leren... naaien met een naaimachien, een écht zoals dat van oma". Momenteel maakt Astrid een t-shirt in 't school. Albert had rond de feestdagen een ovenhandschoen gestikt. Ongelooflijk hoe hij dat gedaan had; bovendien waren alle strookjes (steeds verschillende stofjes) nog recht gestikt ook! Ja, ja, binnenkort kan Astrid de broeken verkorten...
Rond de middag reden we naar een typisch Zwitsers restaurantje hier in de buurt. Eigenlijk wisten we niet wat te kopen voor oma's verjaardag, vandaar deze traktatie. Omdat we pas later vertrokken waren, hadden we wat langer moeten wachten, wat we niet erg vonden. De kids konden zich in tussentijd in de Kiddi's speelzaal amuseren. Het was lekker en het heeft ons allen gesmaakt, alhoewel opa niet echt "begeistert" was.
Veel bokes hebben we achteraf thuis niet meer kunnen eten. Al gauw was het tijd voor 't bad en 't bed!
Droog en zonnig weer; ideaal om in de tuin te werken. De verticuteermachine was reeds langer op voorhand gereserveerd voor vandaag. Spijtig voor opa maar het was nu zo. Terwijl opa, Erik, Sophie en Albert thuis bleven, vertrokken oma, Astrid en ik te voet naar Bellikon. Daar was het rommelmarkt in de sporthal van de school. Veel volk was er niet, rommel des te meer. Astrid was in haar nopjes want we konden een "Einrad" op de kop tikken. Enkel Sophie kan er niet op rijden want het zadel kan niet lager. Bij thuiskomst hebben we opa en Erik nog geholpen zodat op het middaguur het werk-gedeelte voorbij was. 's Middags in de tuin gegeten. We vertrokken naar Zürich centrum maar op de autostrade was het stilstaan geblazen. Drie Duitse camionnettes met jongeren maakten het bont onderweg. Zo schommelde de camionnette van links naar rechts, muziek voor jan & alleman, spoten ze water naar de 'buren' met een waterkanon (oma kreeg er ook van langs want de ramen stonden open) maar deelden ze ook Snickers uit... Op die manier was het voor een keertje niet saai om in de file te staan. Wel 2 uur hebben we erover gedaan om een afstand van 2 km te overbruggen. Helaas nergens geen uitrit dus daar stonden we dan. Uiteindelijk zijn we via Rapperswil weer binnendoor naar huis gereden want de winkels waren ondertussen al gesloten. Dat zal voor een ander keertje zijn maar dan met de trein! Buiten in de tuin gegeten en daarna zijn we (behalve opa want die bleef thuis) in de school nog gaan voetballen/turnen. Markus, Stefan, Christian, Céline van Astrid's klasje waren er ook. 's Avonds toen de kids in bed lagen, keken we naar het Eurovisie Songfestival. Ik kon van hieruit wel stemmen natuurlijk en heb ook een smsje gestuurd. Het heeft niet mogen zijn voor België!! Mooie prestatie en een prachtig lied. Pas laat in bed gekropen.
Oma en opa konden in de voormiddag van de rust genieten; niemand thuis; de kids naar school en wij gaan werken. Toen ik 's middags thuiskwam, stond het eten al klaar. Wel plezant om zo eens in de watten gelegd te worden, want meestal is het omgekeerd! In de namiddag zijn oma en opa naar de stad getrokken (Baden) terwijl ik thuis het huis op orde bracht (kuisen). Wat hebben ze weer geluk met het weer. Zo konden we 's middags en 's avonds buiten eten, wat een luxe! Sophie heeft telkens op vrijdag KiTu (KinderTurnen) en als het mooi weer is, turnen ze buiten op het grasveld. Vandaag dus ook. 's Avonds dronken we een glaasje wijn en was er chips. Iedereen op tijd in bed.
Net zoals gewoonlijk was vanmorgen om 7u iedereen de deur al uit. Sophie zou vandaag op schoolreis gegaan zijn, maar omdat het weer maar zo-zo was, wordt het verschoven naar 10 juni. Hier worden telkens 2 à 3 data opgegeven voor het geval het slecht weer is. Na het middageten zijn Astrid en Albert met de fiets naar school vertrokken. Ze hebben de komende dagen "Velo Training" en leren zo - onder begeleiding - de gevaren van de weg kennen. Binnenkort hebben ze dan een heuse behendigheidstoets, een schriftelijke toets over het verkeer en het verkeersregelement. Niet slecht want momenteel mogen enkel die kindjes met de fiets naar school komen die voor de Velo Training geslaagd zijn. Elke school (lagere school en kleuterschool bedoel ik dan) is te voet bereikbaar omdat iedereen verplicht wordt school te lopen in eigen dorp. Voor het middelbaar ligt dat uiteraard anders.
Rond 14u30 zijn oma en opa dan aangekomen. De kinderen wisten er niks van en waren aangenaam verrast. Oma had 'Berliner' meegebracht van de bakker in Hove en die hebben ons gesmaakt. 's Avonds was het nog ouder info-avond in de sporthal van 't school. De ouders kregen een envelopje met de 'promotion' voor hun kind(eren) en weten bijgevolg al in welke klas ze volgend schooljaar terechtkomen. De klasindeling en lessenrooster is ondertussen ook bekend. Zeker voor Sophie een spannend moment. Zij zit volgend jaar dus bij haar beste vriendin Aline.
Terwijl Erik en Markus vanmorgen om 8u nog een toerke gingen doen met de fiets, pakte ik alles weer netjes in. Om 10 uur brachten we de fietsen en de sleutels terug. Nog tot 11u30 voor de laatste keer gaan zwemmen. Een snoepje en wat drinken voor onderweg gekocht en via Cochem weer naar Remetschwil gereden. Iedereen had blijkbaar hetzelfde idee, want het was aanschuiven om in Cochem een parkeerplaats te vinden. Plezant was anders. Uiteindelijk is het ons dan toch gelukt. Deze keer kozen we voor een iet of wat gezonde snack nl een belegd broodje en als afsluiter een zoetje van bij de bakker. Langs de Mosel waar het krioelde van de plezierbootjes, hebben we ons neergeploft in de schaduw in het gras. Veel te heet was het. Pfff, het Pinksterweekend zit er weeral op. Thuis met de rapte nog een boke gegeten en een douche genomen. De Mastjes moesten op tijd in bed. Wij hebben het ook niet laat gemaakt.
Rond een uur of 10 vertrokken we voor een fietstocht in Gunderath, het dorpje waar Sunparks gelegen is. De wind in je haren en de zon op je gezicht... ideaal om te verbrannen dus insmeren was de boodschap. Sophie zat achterop bij mij, dus moest ik trappen voor twee. Spijtig, maar foto's van onze fietstocht hebben we niet...
Een heel eind na het middaguur waren we pas terug en konden we aansluitend een duik in het zwembad nemen. Wat hadden de kids plezier. Ze zijn bijna de ganse tijd op de glijbaan geweest. Tussendoor speelden ze nog met de grote plastieken buis. Omdat we zeker willen zijn van een tafeltje in een plaatselijk restaurant (niet op het domein zelf), vertrokken we wat vroeger (per fiets). We kozen voor typisch Duitse kost nl "Schnitzel mit Zigeuner Sauce" of "Schnitzel mit Pilz Rahmsauce". De kids kozen voor een huisgemaakte pizza. De avondzon deed deugd, daarom zijn we ook nog lang blijven zitten terwijl de kinderen verstoppertje speelden. Iedereen content!
Ze mochten langer opblijven maar om 21u30 ging het licht uit! Wij hebben nog lang buiten gezeten, voorzien van chips en een koel wijntje.
Omdat het vandaag zomerweer belooft te worden, hebben we besloten om in de voormiddag al te gaan zwemmen. Stipt om 10 uur, nog voor het zwembad open ging, stonden we ongeduldig te wachten. Je kon aan hun gezichtjes zien dat ze er enorm veel zin in hadden. Wij ook trouwens! Een stroomvernellingsbad, glijbanen, een buitenbad met héél veel zon, een "broebelbad", fonteintjes... wat meer moet je nog hebben om daarna stressless uit het water te komen! De tijd is voorbij gevlogen want om pas 14u zaten we weer aan tafel. De restaurantjes in de buurt waren al gesloten toen wij eraan kwamen dus aten we aan de bungalow. De "Weense" worstjes met krokant stokbrood en een kwak mosterd hebben ons allen gesmaakt, vooral omdat we buiten konden eten. Meer moest dat niet zijn.
Een verkenningswandeling op het Sunparks-domein was niet zo interessant. De minigolf was véél plezanter. Albert en Christian zijn ex aequo geëindigd. 's Avonds aten we in het Italiaans restaurant in het park zelf. Er was animatie voor de kinderen voorzien dus konden zij na het eten daar nog rondlopen terwijl wij wat langer aan tafel konden zitten. Vrouwen en kinderen zijn rond 21 uur weer huiswaarts gekeerd terwijl Erik en Markus in het café zijn blijven hangen om de voetbalmach Duitsland - Milaan te kijken. Die eindigde in mineur, althans voor de Duitsers. Er was wel wat ambiance in het café alhoewel dat stukken beter kon. Na de match, terwijl de kids al lang sliepen, hebben we in onze bungalow nog een wijntje gedronken.
Vooraleer we konden vertrekken, is Erik naar het Pfadiheim in Baden gereden om Astrid en Stefan op te pikken. Thuis haar valieske nog effe gecontroleerd, snel een boke gegeten zodat we om 13 uur naar Duitsland konden vertrekken. De Suters gingen ook mee. Onderweg vlot verkeer gehad, geen regen dus dat viel allemaal mee. Na aankomst in onze bungalow zijn we met de twee families nog een hapje gaan eten. Helaas was het al gauw tijd om naar dromenland te gaan. Vooral Astrid en Stefan waren moe. Hoe zou dat nu toch komen...? Morgen vliegen we er tegenaan... und dann geht's los!
Al een paar keer hebben we hier een "Rotfuchs" (vos) in onze tuin gezien; meestal bij schemering want overdag zie je ze niet. In de vooravond kregen we weer bezoek! Deze keer was het een egel. Zo schoon... Pralinneke, onze poes, vond was ook onder de indruk en heeft het egeltje een hele tijd gevolgd. Spijtig genoeg hebben Albert en Sophie het niet gezien want zij waren bij hun vriendjes gaan spelen.
Albert was sneller dan anders uit zijn bed. Goed gezind, zeg maar al fluitend, heeft hij zich klaargemaakt. Vandaag gingen de meisjes en de jongens van het 3e en 4e leerjaar op schoolreis naar Brugg. Daar konden ze naar hartelust in het bos spelen, een worstje braden (ja ik weet het, maar je moest eens weten hoe dat smaakt), pootje-baden... Ik had Albert wel gezegd dat hij niet helemaal in de Aare mocht. Volgens hem zijn er een aantal kinderen die inderdaad gezwommen hebben. Naar mijn mening toch wel wat te koud... Hij is pas tegen 16u30 weer thuis gekomen en aan zijn oogskes (en zijn kleren) te zien is was het goed geweest!
Astrid moest vandaag niet naar de "Morgentisch"; Albert en Sophie wel. Sinds gisteren staat haar valieske klaar; ze kon meteen vertrekken! Ik ben, samen met Albert en Sophie, om 7 uur vertrokken; zij naar school, ik naar ABB. Erik bracht Astrid tegen 8u15 naar school. Van daaruit gingen ze te voet naar Baden. Als afsluiter van de lagere school, trekken ze met de klas op "Klassenlager" (kamp). Van de valiezen moesten ze zich niks aantrekken; die werden per auto naar het Pfadiheim (scoutslokaal) weggebracht. Erik wisselde nog effe een woordje met de juf en is toen vertrokken. Astrid had er heel veel goesting in volgens hem!
Toen Sophieke vanmiddag weer thuis kwam, vroeg ze direct naar Astrid. Zij is dus heel de week niet thuis. Ze zal haar grote zus efkes moeten missen...
Voor Conny en Kamiel zit het verlengd weekend er weer op. Voor iedereen trouwens want morgen is het weer werken en school geblazen. Na het ontbijt zijn ze met de motto vertrokken. Het weer ziet er in ieder geval stukken beter uit dan bij aankomst. Hopelijk blijven ze gespaard van regen.
Erik heeft nog in de kelder op de rollen gereden terwijl Albert hem gezelschap hield. Voorts was het geen speciale dag. Alles opruimen en opfrissen, wassen en strijken. Dan moet het allemaal morgen niet meer gebeuren. Astrid heeft haar valies ook al klaargezet!
's Avonds liet Conny ons per telefoon weten dat ze weer veilig en wel in Deurne waren aangekomen. Het naar-huis-rijden was vlotter verlopen dan de weg naar Remetschwil. Eind goed; al goed. Hopelijk komen ze nog eens een keertje weer want we hebben ons reuze geamuseerd!
Rond een uur of 8 zaten we aan de ontbijttafel. Helaas kon je vanmorgen de hoge bergen niet zien en kan het weer stukken beter... Albert mocht bij Christian gaan spelen, terwijl wij een stadsbezoekje aan Baden brachten. Eerst beklommen we de 440 (naar het schijnt) trappen naar de burcht "Stein" . Van daarboven heb je een mooi uitzicht over de stad. Elke zaterdag voormiddag is het markt in het autovrije centrum in Baden. Conny en Kamiel trakteerden ons op een broodje-braadworst. Mmmm, wat heeft dat gesmaakt! Alvorens we weer naar Remetschwil reden, nog in de Manor geweest voor brood.
Christian mocht deze namiddag met ons mee op stap. De Egelsee leek ons ideaal aangezien het echt maar "kwakkelweer" was. Bij aankomst heeft het effe gedruppeld en hebben we ons onder de bomen droog kunnen houden. Alhoewel we een vuurtje aangemaakt hadden, waren de braadworsten thuis gebleven. Dat is voor een andere keer als de zon schijnt.
Omdat zij gek zijn op kaas maar nog nooit raclette gegeten hadden, was de keuze snel gemaakt. Iedereen heeft met smaak gegeten; zelfs de kids zijn er verzot op. Gemakkelijk, lekker én gezellig. Meer moet dat niet zijn. Laat is het niet geworden want morgen zit helaas hun bezoekje er weer op.
Erik en ik moesten werken; de rest kon thuis blijven. Conny en Kamiel werden door Astrid, Albert en Sophieke in ons dorp een beetje wegwijs gemaakt. Zo kregen ze te zien waar hun school en de Kindergarten is, alsook het mooie gemeentehuis. Astrid kreeg de opdracht om bij de superette "Volg" een brief te versturen. Alle 3 profiteerden ze van de gelegenheid om snoepgoed "af te luizen". Tja, hoe zijn we zelf geweest... 's Middags was ik terug van het werk en konden we samen een boke eten. Tussen de buien door zijn we nog op stap geweest, terwijl de kids deze keer liever thuis bleven; voor hen is het allemaal een beetje eentonig... Ook Erik was al om 18 uur thuis dus konden we op tijd aan tafel. Ze mochten wat langer opblijven en dus werd er nog chips en frisdrank op tafel gezet. Om 20u30 was het voor hen welletjes geweest. Rond een uur of elf ging bij ons ook het licht uit.
Geen school, niet gaan werken, dus tijd om wat langer aan tafel te zitten. Gisteren was ik al naar de winkel geweest en had ik alles netjets gepoetst. Vanmorgen moesten enkel nog de bedden in de "logeerkamer" opgemaakt worden. Het zat Conny en Kamiel (mijn neef langs moeke's kant) niet mee, slecht weer - koude en regen - zorgde ervoor dat zij later toekwamen dan gepland. In Remetschwil hebben ze efkes moeten zoeken. Uiteindelijk is Erik ze tegemoet gereden.
Bij aankomst konden we direct aan tafel gaan. Het duurde wel effe alvorens Conny weer op temperatuur gekomen was. Een kom warme, versgemaakte soep kon er zeker wel in. Ook van de ovenschotel heeft iedereen met smaak gegeten. De kids zijn op tijd gaan slapen; wijzelf hebben het ook niet lang meer getrokken, ook al hadden we veel te vertellen aan mekaar.
Om 6 uur liep de wekker af. Pijnlijk, zeker in het weekend. Astrid heb ik wel 2x moeten roepen. Ze heeft met de rapte een boke gegeten en is dan om 6u30 op het hoekske van de straat op Kristen gaan wachten. Normaal moest ik rijden, maar omdat Gioia rechtstreeks naar Wohlen ging, kon Kristen de bende meenemen. Tegen 8 uur was ik eveneens in Wohlen om te supporteren. Maar liefst 132 meisjes in kategorie K2 hebben gestreden om de titel "kantonale Meisterschaftlerin 2010". Na de wedstrijd zijn we weer naar huis gereden want pas om 15 uur was de prijsuitreiking. Wohlen is op 15 minuutjes rijden van Remetschwil.
Rond 14 uur keerden we terug; wij met de auto; Erik en Albert met de fiets. Astrid heeft haar grondoefening beter gedaan dan vorige week en behaalde 9,10. Al bij al heeft ze het schitterend gedaan. Ze behaalde maar liefst de 10e plaats!!!! Iedere deelneemster kreeg een mooie rugzak en een flesje Rivella (Zwitserse limonade). Na afloop had ze haar medaille in een verkeerd rugzakje gestoken. Astrid blijft daar heel kalm bij. Gelukkig had iemand van onze turnkring de medaille mee en heeft ze ze zeker in de loop van komende week terug. Een mooi aandenken. Ik had gisteren beloofd, dat als ze bij de eerste 10 eindigt, we bij McDonald's zouden gaan eten. Dat kwam weer goed uit want ze eindigde dus "boenk" op de 10e plaats. Er was geen ontkomen aan... 's avonds naar McDonald's. Of het gesmaakt heeft laten we in het midden. Bij de kids alvast wel denk ik!
Met klein oogskes en dikke prut heb ik vanochtend Heidi uit haar bed gezet. Ocharme... zij moest (al) om 8 uur thuis zijn omdat zij op stap ging met haar familie. De andere meisjes zijn nog effe blijven liggen, blijven 'soezen' zoals wij dat noemen. Om 8u45 zaten we met z'n allen aan de ontbijttafel. Erik werd gek van al dat gegibber en gekwebbel. Sophie daarentegen voelde zich in haar nopjes tussen al die "grote" meisjes. Rond 11 uur was de laatste weg.
Albert en Erik hebben zich buiten bezig gehouden; Erik in de tuin, Albert met de hogedrukreiniger. Hij heeft tussen het huis en de betonnen wand alles netjes proper gespoten. Hij had er echt plezier in!
Na de middag is Erik met de wielerclub gaan fietsen. 's Avonds had hij welgeteld 95 km op de teller staan. Wij zijn in de namiddag naar Baden geweest. Astrid had cadeaubonnen gekregen van haar vriendinnen en die moesten natuurlijk opgekocht worden... Ze kocht een deftig zakje voor haar iPod Touch en een flesje parfum van Christina Aguilera. De speelgoedafdeling heeft ze links laten liggen!
's Avonds hebben we nog patatjes in de tuin kunnen eten. Wat een luxe, zeker als je vergelijkt met vorige week!
Terwijl Astrid thuis een feestje bouwde, had Sophieke haar optreden met "Zirkus Judihui", als afsluiter van de "Projektwoche". We werden allemaal hartelijk verwelkomd door Mijnheer en Mevrouw Widmer. De turnzaal was omgebouwd tot een echt circus, met een mooie piste in het midden zodat iedereen goed kon zien. De kinderen (alle leeftijdsgroepen) brachten verschillende nummertjes; zo moest Sophie 2x optreden. Met een zelfgemaakt "paardenmasker", moesten ze in de piste paardjes nadoen; Julia mocht ze temmen. Sophie's vriendinnetje Aline, eveneens een paardje, was ook van de partij. Samen liepen ze hand in hand! Verder was er nog een nummertje met clowns, tijgers, acrobaten etc. Sophie mocht aan de trapeze laten zien hoe lenig ze was. Aan het publiek te horen, steelde ze de show! Je ziet dat het turnen in het bloed zit! Alles werd met de camera opgenomen, maar foto's heb ik niet...
