Rond een uur of 10 vertrokken we voor een fietstocht in Gunderath, het dorpje waar Sunparks gelegen is. De wind in je haren en de zon op je gezicht... ideaal om te verbrannen dus insmeren was de boodschap. Sophie zat achterop bij mij, dus moest ik trappen voor twee. Spijtig, maar foto's van onze fietstocht hebben we niet...
Een heel eind na het middaguur waren we pas terug en konden we aansluitend een duik in het zwembad nemen. Wat hadden de kids plezier. Ze zijn bijna de ganse tijd op de glijbaan geweest. Tussendoor speelden ze nog met de grote plastieken buis. Omdat we zeker willen zijn van een tafeltje in een plaatselijk restaurant (niet op het domein zelf), vertrokken we wat vroeger (per fiets). We kozen voor typisch Duitse kost nl "Schnitzel mit Zigeuner Sauce" of "Schnitzel mit Pilz Rahmsauce". De kids kozen voor een huisgemaakte pizza. De avondzon deed deugd, daarom zijn we ook nog lang blijven zitten terwijl de kinderen verstoppertje speelden. Iedereen content!
Ze mochten langer opblijven maar om 21u30 ging het licht uit! Wij hebben nog lang buiten gezeten, voorzien van chips en een koel wijntje.
Omdat het vandaag zomerweer belooft te worden, hebben we besloten om in de voormiddag al te gaan zwemmen. Stipt om 10 uur, nog voor het zwembad open ging, stonden we ongeduldig te wachten. Je kon aan hun gezichtjes zien dat ze er enorm veel zin in hadden. Wij ook trouwens! Een stroomvernellingsbad, glijbanen, een buitenbad met héél veel zon, een "broebelbad", fonteintjes... wat meer moet je nog hebben om daarna stressless uit het water te komen! De tijd is voorbij gevlogen want om pas 14u zaten we weer aan tafel. De restaurantjes in de buurt waren al gesloten toen wij eraan kwamen dus aten we aan de bungalow. De "Weense" worstjes met krokant stokbrood en een kwak mosterd hebben ons allen gesmaakt, vooral omdat we buiten konden eten. Meer moest dat niet zijn.
Een verkenningswandeling op het Sunparks-domein was niet zo interessant. De minigolf was véél plezanter. Albert en Christian zijn ex aequo geëindigd. 's Avonds aten we in het Italiaans restaurant in het park zelf. Er was animatie voor de kinderen voorzien dus konden zij na het eten daar nog rondlopen terwijl wij wat langer aan tafel konden zitten. Vrouwen en kinderen zijn rond 21 uur weer huiswaarts gekeerd terwijl Erik en Markus in het café zijn blijven hangen om de voetbalmach Duitsland - Milaan te kijken. Die eindigde in mineur, althans voor de Duitsers. Er was wel wat ambiance in het café alhoewel dat stukken beter kon. Na de match, terwijl de kids al lang sliepen, hebben we in onze bungalow nog een wijntje gedronken.
Vooraleer we konden vertrekken, is Erik naar het Pfadiheim in Baden gereden om Astrid en Stefan op te pikken. Thuis haar valieske nog effe gecontroleerd, snel een boke gegeten zodat we om 13 uur naar Duitsland konden vertrekken. De Suters gingen ook mee. Onderweg vlot verkeer gehad, geen regen dus dat viel allemaal mee. Na aankomst in onze bungalow zijn we met de twee families nog een hapje gaan eten. Helaas was het al gauw tijd om naar dromenland te gaan. Vooral Astrid en Stefan waren moe. Hoe zou dat nu toch komen...? Morgen vliegen we er tegenaan... und dann geht's los!
Al een paar keer hebben we hier een "Rotfuchs" (vos) in onze tuin gezien; meestal bij schemering want overdag zie je ze niet. In de vooravond kregen we weer bezoek! Deze keer was het een egel. Zo schoon... Pralinneke, onze poes, vond was ook onder de indruk en heeft het egeltje een hele tijd gevolgd. Spijtig genoeg hebben Albert en Sophie het niet gezien want zij waren bij hun vriendjes gaan spelen.
Albert was sneller dan anders uit zijn bed. Goed gezind, zeg maar al fluitend, heeft hij zich klaargemaakt. Vandaag gingen de meisjes en de jongens van het 3e en 4e leerjaar op schoolreis naar Brugg. Daar konden ze naar hartelust in het bos spelen, een worstje braden (ja ik weet het, maar je moest eens weten hoe dat smaakt), pootje-baden... Ik had Albert wel gezegd dat hij niet helemaal in de Aare mocht. Volgens hem zijn er een aantal kinderen die inderdaad gezwommen hebben. Naar mijn mening toch wel wat te koud... Hij is pas tegen 16u30 weer thuis gekomen en aan zijn oogskes (en zijn kleren) te zien is was het goed geweest!
Astrid moest vandaag niet naar de "Morgentisch"; Albert en Sophie wel. Sinds gisteren staat haar valieske klaar; ze kon meteen vertrekken! Ik ben, samen met Albert en Sophie, om 7 uur vertrokken; zij naar school, ik naar ABB. Erik bracht Astrid tegen 8u15 naar school. Van daaruit gingen ze te voet naar Baden. Als afsluiter van de lagere school, trekken ze met de klas op "Klassenlager" (kamp). Van de valiezen moesten ze zich niks aantrekken; die werden per auto naar het Pfadiheim (scoutslokaal) weggebracht. Erik wisselde nog effe een woordje met de juf en is toen vertrokken. Astrid had er heel veel goesting in volgens hem!
Toen Sophieke vanmiddag weer thuis kwam, vroeg ze direct naar Astrid. Zij is dus heel de week niet thuis. Ze zal haar grote zus efkes moeten missen...
Voor Conny en Kamiel zit het verlengd weekend er weer op. Voor iedereen trouwens want morgen is het weer werken en school geblazen. Na het ontbijt zijn ze met de motto vertrokken. Het weer ziet er in ieder geval stukken beter uit dan bij aankomst. Hopelijk blijven ze gespaard van regen.
Erik heeft nog in de kelder op de rollen gereden terwijl Albert hem gezelschap hield. Voorts was het geen speciale dag. Alles opruimen en opfrissen, wassen en strijken. Dan moet het allemaal morgen niet meer gebeuren. Astrid heeft haar valies ook al klaargezet!
's Avonds liet Conny ons per telefoon weten dat ze weer veilig en wel in Deurne waren aangekomen. Het naar-huis-rijden was vlotter verlopen dan de weg naar Remetschwil. Eind goed; al goed. Hopelijk komen ze nog eens een keertje weer want we hebben ons reuze geamuseerd!
Rond een uur of 8 zaten we aan de ontbijttafel. Helaas kon je vanmorgen de hoge bergen niet zien en kan het weer stukken beter... Albert mocht bij Christian gaan spelen, terwijl wij een stadsbezoekje aan Baden brachten. Eerst beklommen we de 440 (naar het schijnt) trappen naar de burcht "Stein" . Van daarboven heb je een mooi uitzicht over de stad. Elke zaterdag voormiddag is het markt in het autovrije centrum in Baden. Conny en Kamiel trakteerden ons op een broodje-braadworst. Mmmm, wat heeft dat gesmaakt! Alvorens we weer naar Remetschwil reden, nog in de Manor geweest voor brood.
Christian mocht deze namiddag met ons mee op stap. De Egelsee leek ons ideaal aangezien het echt maar "kwakkelweer" was. Bij aankomst heeft het effe gedruppeld en hebben we ons onder de bomen droog kunnen houden. Alhoewel we een vuurtje aangemaakt hadden, waren de braadworsten thuis gebleven. Dat is voor een andere keer als de zon schijnt.
Omdat zij gek zijn op kaas maar nog nooit raclette gegeten hadden, was de keuze snel gemaakt. Iedereen heeft met smaak gegeten; zelfs de kids zijn er verzot op. Gemakkelijk, lekker én gezellig. Meer moet dat niet zijn. Laat is het niet geworden want morgen zit helaas hun bezoekje er weer op.
Erik en ik moesten werken; de rest kon thuis blijven. Conny en Kamiel werden door Astrid, Albert en Sophieke in ons dorp een beetje wegwijs gemaakt. Zo kregen ze te zien waar hun school en de Kindergarten is, alsook het mooie gemeentehuis. Astrid kreeg de opdracht om bij de superette "Volg" een brief te versturen. Alle 3 profiteerden ze van de gelegenheid om snoepgoed "af te luizen". Tja, hoe zijn we zelf geweest... 's Middags was ik terug van het werk en konden we samen een boke eten. Tussen de buien door zijn we nog op stap geweest, terwijl de kids deze keer liever thuis bleven; voor hen is het allemaal een beetje eentonig... Ook Erik was al om 18 uur thuis dus konden we op tijd aan tafel. Ze mochten wat langer opblijven en dus werd er nog chips en frisdrank op tafel gezet. Om 20u30 was het voor hen welletjes geweest. Rond een uur of elf ging bij ons ook het licht uit.
Geen school, niet gaan werken, dus tijd om wat langer aan tafel te zitten. Gisteren was ik al naar de winkel geweest en had ik alles netjets gepoetst. Vanmorgen moesten enkel nog de bedden in de "logeerkamer" opgemaakt worden. Het zat Conny en Kamiel (mijn neef langs moeke's kant) niet mee, slecht weer - koude en regen - zorgde ervoor dat zij later toekwamen dan gepland. In Remetschwil hebben ze efkes moeten zoeken. Uiteindelijk is Erik ze tegemoet gereden.
Bij aankomst konden we direct aan tafel gaan. Het duurde wel effe alvorens Conny weer op temperatuur gekomen was. Een kom warme, versgemaakte soep kon er zeker wel in. Ook van de ovenschotel heeft iedereen met smaak gegeten. De kids zijn op tijd gaan slapen; wijzelf hebben het ook niet lang meer getrokken, ook al hadden we veel te vertellen aan mekaar.
Om 6 uur liep de wekker af. Pijnlijk, zeker in het weekend. Astrid heb ik wel 2x moeten roepen. Ze heeft met de rapte een boke gegeten en is dan om 6u30 op het hoekske van de straat op Kristen gaan wachten. Normaal moest ik rijden, maar omdat Gioia rechtstreeks naar Wohlen ging, kon Kristen de bende meenemen. Tegen 8 uur was ik eveneens in Wohlen om te supporteren. Maar liefst 132 meisjes in kategorie K2 hebben gestreden om de titel "kantonale Meisterschaftlerin 2010". Na de wedstrijd zijn we weer naar huis gereden want pas om 15 uur was de prijsuitreiking. Wohlen is op 15 minuutjes rijden van Remetschwil.
Rond 14 uur keerden we terug; wij met de auto; Erik en Albert met de fiets. Astrid heeft haar grondoefening beter gedaan dan vorige week en behaalde 9,10. Al bij al heeft ze het schitterend gedaan. Ze behaalde maar liefst de 10e plaats!!!! Iedere deelneemster kreeg een mooie rugzak en een flesje Rivella (Zwitserse limonade). Na afloop had ze haar medaille in een verkeerd rugzakje gestoken. Astrid blijft daar heel kalm bij. Gelukkig had iemand van onze turnkring de medaille mee en heeft ze ze zeker in de loop van komende week terug. Een mooi aandenken. Ik had gisteren beloofd, dat als ze bij de eerste 10 eindigt, we bij McDonald's zouden gaan eten. Dat kwam weer goed uit want ze eindigde dus "boenk" op de 10e plaats. Er was geen ontkomen aan... 's avonds naar McDonald's. Of het gesmaakt heeft laten we in het midden. Bij de kids alvast wel denk ik!
Met klein oogskes en dikke prut heb ik vanochtend Heidi uit haar bed gezet. Ocharme... zij moest (al) om 8 uur thuis zijn omdat zij op stap ging met haar familie. De andere meisjes zijn nog effe blijven liggen, blijven 'soezen' zoals wij dat noemen. Om 8u45 zaten we met z'n allen aan de ontbijttafel. Erik werd gek van al dat gegibber en gekwebbel. Sophie daarentegen voelde zich in haar nopjes tussen al die "grote" meisjes. Rond 11 uur was de laatste weg.
Albert en Erik hebben zich buiten bezig gehouden; Erik in de tuin, Albert met de hogedrukreiniger. Hij heeft tussen het huis en de betonnen wand alles netjes proper gespoten. Hij had er echt plezier in!
Na de middag is Erik met de wielerclub gaan fietsen. 's Avonds had hij welgeteld 95 km op de teller staan. Wij zijn in de namiddag naar Baden geweest. Astrid had cadeaubonnen gekregen van haar vriendinnen en die moesten natuurlijk opgekocht worden... Ze kocht een deftig zakje voor haar iPod Touch en een flesje parfum van Christina Aguilera. De speelgoedafdeling heeft ze links laten liggen!
's Avonds hebben we nog patatjes in de tuin kunnen eten. Wat een luxe, zeker als je vergelijkt met vorige week!
Terwijl Astrid thuis een feestje bouwde, had Sophieke haar optreden met "Zirkus Judihui", als afsluiter van de "Projektwoche". We werden allemaal hartelijk verwelkomd door Mijnheer en Mevrouw Widmer. De turnzaal was omgebouwd tot een echt circus, met een mooie piste in het midden zodat iedereen goed kon zien. De kinderen (alle leeftijdsgroepen) brachten verschillende nummertjes; zo moest Sophie 2x optreden. Met een zelfgemaakt "paardenmasker", moesten ze in de piste paardjes nadoen; Julia mocht ze temmen. Sophie's vriendinnetje Aline, eveneens een paardje, was ook van de partij. Samen liepen ze hand in hand! Verder was er nog een nummertje met clowns, tijgers, acrobaten etc. Sophie mocht aan de trapeze laten zien hoe lenig ze was. Aan het publiek te horen, steelde ze de show! Je ziet dat het turnen in het bloed zit! Alles werd met de camera opgenomen, maar foto's heb ik niet...
Astrid haar vriendinnen kwamen vanavond bij ons thuis feesten. Een echte pyjama-party voor Astrid's verjaardag nog. Om 18 uur was iedereen er en konden we aan tafel. Albert mocht mee aan de feesttafel zitten. Sophie had vlak daarna een circusoptreden in de turnhal. Ik at een klein bordje "spaghetti carbonara" (speciaal op aanvraag) mee, maar moest dan vliegensvlug verdwijnen. Astrid is met de Mädels de kelder ingedoken en toen we terugkwamen, waren ze nog steeds daar. Ik mocht effe een kijkje komen nemen wat ze daar allemaal aan 't doen waren. Muziek, dansen, lachen en gillen, schmincken. De stapelbedden hadden ze netjes naast mekaar gezet. Mijn schoenen (ja, ik weet het, mijn voeten zijn nogal klein uitgevallen) werden door zowat iedereen gedragen, zeker die met hakken! Ze zijn zo nog een tijdje doorgegaan maar om 22 uur moest iedereen in bed. Om 22u30 oogjes dicht en snaveltjes toe. Maar... midden in de nacht, om 2u30 werden we wakker van kinderstemmetjes. Eerst dacht ik dat ik me vergist had, maar niks was minder waar. De dametjes zaten op bed, dicht bij mekaar te babbelen. Met een boze stem en een vermanende vinger heb ik ze allen weer in bed gekregen. Daarna was het muisstil!
De ganse week hebben de kinderen geen les; wel school maar er moet deze keer niet echt 'gestudeerd' worden. Vooraf konden ze bepalen aan welk thema ze willen meewerken. Ze moesten telkens 3 keuzemogelijkheden opgeven en één daarvan werd dan definitief uitgekozen. Zo konden ze kiezen tussen:
- In het bos - EHBO - Vliegen en vliegobjecten - inclusief daguitstap met geleid bezoek aan de luchthaven - Dans - Circus - Poly-sport - Gezelschapsspelen bedenken en spelen - "orientalischer Tanz"
Albert koos voor "ab in den Wald" en gaat deze week telkens een ganse dag naar het bos. Maandag hadden ze met z'n allen een grote ronde zetel gemaakt van takken, twijgjes, mos, zand. Dinsdag werd er ijverig gewerkt aan een hut. Hij is enorm enthousiast! Zelfs bij slecht weer zijn ze de ganse dag in het bos. Gelukkig kunnen ze in de Waldhütte gaan schuilen als het er in bakken uitvalt.
Sophie mag de ganse week in de turnzaal meewerken aan het thema "Zirkus". Ze is al even enthousiast als Albert en vertelt in geuren en kleuren wat ze zoal gedaan hebben. De clown die alles in goede banen leidt, is een echte acrobaat volgens haar. Hij kan een bord laten draaien op een stokje terwijl dat stokje op zijn neus staat. Compleet onder de indruk!!
Astrid is erg tevreden met het thema EHBO. Zo leren ze hoe je een wond moet ontsmetten/verzorgen, een verband leggen, een windel omdoen, mond-op-mond beademing, hartmassage, etc. Als ze vrijdag slagen voor de test, krijgen ze allen een echte dokterskoffer. Nu doet ze thuis niet anders dan oefenen! Donderdag maken ze een uitstap naar het "Kantonsspital" in Baden. Daar krijgen ze een geleid bezoek in het ziekenhuis. Op de spoedafdeling wil Astrtid zeker eens een kijkje gaan nemen.
Het wordt een actieve, vermoeiende maar héél interessante week.
Jill is gisteren nog bij ons blijven slapen. Erg laat is het niet geworden want Astrid was moe. Rond 22 uur was het stilletjes boven!
In de loop van de voormiddag hebben de meisjes zich kostelijk geamuseerd. Toen ons moeke en ons voke hier waren, had ik in de supermarkt enkele gezichtsmaskers gekocht. Helaas hebben we ons moeke hiermee niet verwend maar dat heeft ze volgende keer zeker tegoed! Astrid wist wat in de kast lag, ontkennen ging niet. Ze hadden mekaars gezicht ingesmeerd met een peel-off masker van citrusvruchten. Vol crème én komkommers op de ogen moest alles een kwartiertje intrekken. Daarna konden ze voorzichtig het masker eraf trekken. Dat ging niet vanzelf en was blijkbaar "pijnlijk". Sophie vond het maar niks zo'n blinkend gezicht en keek vanop een afstand toe hoe de grote meisjes zich "soigneerden". Spijtig genoeg moest Jill om 12 uur weer thuis zijn. Omdat het rotweer was, hebben we in de namiddag naar het filmpje gekeken van onze skivakantie in Saas Grund en Astrid haar turnoefeningen van gisteren.
Zoals altijd is Astrid de kalmte zelf. Ook vanochtend. Om 9u30 werd ze door haar turnjuf Kirsten op het hoekje van de Pilatusweg opgepikt om zo verder naar Oberrohrdorf te rijden. Van daaruit gingen de meisjes van kategorie K1 en K2 naar Gränichen om mee te doen aan de Geräteturn Cup. Er waren 156 deelnemers in K2 (in totaal over de ganse dag 799 tot kategorie K7) die allemaal dezelfde, opgelegde oefeningen moesten uitvoeren. Om 11 uur ging de wedstrijd van start en zat ik vol ongeduld in de tribune, met de mama's (en één papa) van de andere kindjes van de ploeg.
Dit zijn Astrid haar punten (op 10): Rek : 9.50 Sprong : 9.30 Ringen : 9.75 Grond : 8.45 Totaal 37.00
Op de lang mat heeft ze wel een kemel geschoten; een black-out; niet meer weten wat ze moest doen. Ze begon haar oefening met een handstand-doorrol ipv handstand terugkeren. Daar is ze dus de klus kwijtgeraakt. In principe speelt het geen rol in welke volgorde je de oefeningen aan mekaar breit. De oefening werd afgesloten met een handstand-doorrol en daar had ze dus moeten terugkeren ipv doorrollen. Enfin, niet erg maar daar heeft ze wel een volledig punt mee verloren. Zo had ze van de 156 deelneemsters niet de 16e plaats gehad maar wel een podiumplaats want de eerste had een score van 38.25. Gelukkig trekt Astrid zich dat helemaal niet aan. Zo hoort het ook. De turnjuf is er zeker van dat ze zoiets niet meer doet en heeft haar lesje geleerd. Wat wel telt is dat elk kind (boven een bepaald puntentotaal) een aandenken krijgt. Dat is niet voor iedereen weggelegd en daar draait het allemaal om!
Erik, Albert en Sophie zijn vandaag thuisgebleven.
Terug naar school dus dat betekent vroeg opstaan. Het liep niet allemaal van een leien dakje moet ik zeggen. De vakantie en onregelmatige uren zijn de boosdoeners. Sophie had liever nog wat blijven liggen. Erik en ik staan om 6 uur op terwijl de kids om 6u30 eruit moeten. Ze hebben een half uurtje tijd om zich klaar te maken. Tijd genoeg want om 7 uur worden ze in 't school verwacht bij de "Morgentisch". Daar krijgen ze ontbijt en kunnen ze in de klas (of de turnzaal) blijven totdat de les begint. Een soort "vooropvang" met ontbijt. Zo kan ik om 7u30 beginnen op 't werk en kan ik om 11u30 weer naar huis. Zo kunnen we 's middags nog patatjes eten en blijft alles "bij het oude".
Morgen is het weer school en dus moeten vandaag de boekentassen en turnzakken weer klaargezet worden. Of ze veel goesting hebben om op de schoolbanken te zitten? Niet echt, alhoewel ze altijd content zijn om hun klasgenootjes weer terug te zien na de vakantie. Stilzitten en opletten is nu niet echt plezant...
Albert mocht deze namiddag met Christian en zijn papa Markus met de fiets mee naar Baden. Albert beweert dat Markus moeite had om hem te volgen. Misschien moeten we dat maar met een korreltje zout nemen want Markus gaat toch elke week naar de voetbaltraining. Erik stippelde zelf een fietstocht uit en vertrok kort na het middageten richting meer van Zürich. Terwijl iedereen op trot was, kon ik mij bezighouden met de was (alle bedden). Veel wind en nog meer zon dus was het wassen, ophangen en een uurtje later alles weer op bed leggen. Nog wat onkruid uitgetrokken, bloemen water gegeven en buiten in de tuin de strijk gedaan. Tja, ik moet mij iets beter organiseren nu ik elke voormiddag van huis ben. Eindelijk weer wat meer struktuur.
Tegenwoordig lezen we 's avonds weer terug een verhaaltje voor het slapen gaan. Niet alleen Sophie geniet, maar ook Astrid en Albert vinden het geweldig. Misschien is dit alleen maar om tijd te rekken...
Astrid mocht zaterdag met haar vriendin Jill mee op stap. Samen gingen ze naar de cinema om de film "eine verrückte Nanny" (Nanny McFee2: de vonken vliegen eraf) te kijken. Voorzien van een zak popcorn, drinken en wat snoepjes, ploften ze neer in de zeteltjes van cinema Trafo in Baden. Ze vonden het zalig & cool zo helemaal alleen zonder moeder of vader in de stad rond de te lopen. De mama van Jill was ook niet in de buurt. Dat wist ik pas achteraf want 11 jaar vind ik nog te jong... Goed voor één keer.
Wij bleven thuis en konden volop van het prachtige lenteweer genieten. Albert en Erik maakten nog een fietstocht; Sophie speelde met mij badminton. Verder geen speciallekes!
