Erik en ik moesten werken; de rest kon thuis blijven. Conny en Kamiel werden door Astrid, Albert en Sophieke in ons dorp een beetje wegwijs gemaakt. Zo kregen ze te zien waar hun school en de Kindergarten is, alsook het mooie gemeentehuis. Astrid kreeg de opdracht om bij de superette "Volg" een brief te versturen. Alle 3 profiteerden ze van de gelegenheid om snoepgoed "af te luizen". Tja, hoe zijn we zelf geweest... 's Middags was ik terug van het werk en konden we samen een boke eten. Tussen de buien door zijn we nog op stap geweest, terwijl de kids deze keer liever thuis bleven; voor hen is het allemaal een beetje eentonig... Ook Erik was al om 18 uur thuis dus konden we op tijd aan tafel. Ze mochten wat langer opblijven en dus werd er nog chips en frisdrank op tafel gezet. Om 20u30 was het voor hen welletjes geweest. Rond een uur of elf ging bij ons ook het licht uit.
Geen school, niet gaan werken, dus tijd om wat langer aan tafel te zitten. Gisteren was ik al naar de winkel geweest en had ik alles netjets gepoetst. Vanmorgen moesten enkel nog de bedden in de "logeerkamer" opgemaakt worden. Het zat Conny en Kamiel (mijn neef langs moeke's kant) niet mee, slecht weer - koude en regen - zorgde ervoor dat zij later toekwamen dan gepland. In Remetschwil hebben ze efkes moeten zoeken. Uiteindelijk is Erik ze tegemoet gereden.
Bij aankomst konden we direct aan tafel gaan. Het duurde wel effe alvorens Conny weer op temperatuur gekomen was. Een kom warme, versgemaakte soep kon er zeker wel in. Ook van de ovenschotel heeft iedereen met smaak gegeten. De kids zijn op tijd gaan slapen; wijzelf hebben het ook niet lang meer getrokken, ook al hadden we veel te vertellen aan mekaar.
Om 6 uur liep de wekker af. Pijnlijk, zeker in het weekend. Astrid heb ik wel 2x moeten roepen. Ze heeft met de rapte een boke gegeten en is dan om 6u30 op het hoekske van de straat op Kristen gaan wachten. Normaal moest ik rijden, maar omdat Gioia rechtstreeks naar Wohlen ging, kon Kristen de bende meenemen. Tegen 8 uur was ik eveneens in Wohlen om te supporteren. Maar liefst 132 meisjes in kategorie K2 hebben gestreden om de titel "kantonale Meisterschaftlerin 2010". Na de wedstrijd zijn we weer naar huis gereden want pas om 15 uur was de prijsuitreiking. Wohlen is op 15 minuutjes rijden van Remetschwil.
Rond 14 uur keerden we terug; wij met de auto; Erik en Albert met de fiets. Astrid heeft haar grondoefening beter gedaan dan vorige week en behaalde 9,10. Al bij al heeft ze het schitterend gedaan. Ze behaalde maar liefst de 10e plaats!!!! Iedere deelneemster kreeg een mooie rugzak en een flesje Rivella (Zwitserse limonade). Na afloop had ze haar medaille in een verkeerd rugzakje gestoken. Astrid blijft daar heel kalm bij. Gelukkig had iemand van onze turnkring de medaille mee en heeft ze ze zeker in de loop van komende week terug. Een mooi aandenken. Ik had gisteren beloofd, dat als ze bij de eerste 10 eindigt, we bij McDonald's zouden gaan eten. Dat kwam weer goed uit want ze eindigde dus "boenk" op de 10e plaats. Er was geen ontkomen aan... 's avonds naar McDonald's. Of het gesmaakt heeft laten we in het midden. Bij de kids alvast wel denk ik!
Met klein oogskes en dikke prut heb ik vanochtend Heidi uit haar bed gezet. Ocharme... zij moest (al) om 8 uur thuis zijn omdat zij op stap ging met haar familie. De andere meisjes zijn nog effe blijven liggen, blijven 'soezen' zoals wij dat noemen. Om 8u45 zaten we met z'n allen aan de ontbijttafel. Erik werd gek van al dat gegibber en gekwebbel. Sophie daarentegen voelde zich in haar nopjes tussen al die "grote" meisjes. Rond 11 uur was de laatste weg.
Albert en Erik hebben zich buiten bezig gehouden; Erik in de tuin, Albert met de hogedrukreiniger. Hij heeft tussen het huis en de betonnen wand alles netjes proper gespoten. Hij had er echt plezier in!
Na de middag is Erik met de wielerclub gaan fietsen. 's Avonds had hij welgeteld 95 km op de teller staan. Wij zijn in de namiddag naar Baden geweest. Astrid had cadeaubonnen gekregen van haar vriendinnen en die moesten natuurlijk opgekocht worden... Ze kocht een deftig zakje voor haar iPod Touch en een flesje parfum van Christina Aguilera. De speelgoedafdeling heeft ze links laten liggen!
's Avonds hebben we nog patatjes in de tuin kunnen eten. Wat een luxe, zeker als je vergelijkt met vorige week!
Terwijl Astrid thuis een feestje bouwde, had Sophieke haar optreden met "Zirkus Judihui", als afsluiter van de "Projektwoche". We werden allemaal hartelijk verwelkomd door Mijnheer en Mevrouw Widmer. De turnzaal was omgebouwd tot een echt circus, met een mooie piste in het midden zodat iedereen goed kon zien. De kinderen (alle leeftijdsgroepen) brachten verschillende nummertjes; zo moest Sophie 2x optreden. Met een zelfgemaakt "paardenmasker", moesten ze in de piste paardjes nadoen; Julia mocht ze temmen. Sophie's vriendinnetje Aline, eveneens een paardje, was ook van de partij. Samen liepen ze hand in hand! Verder was er nog een nummertje met clowns, tijgers, acrobaten etc. Sophie mocht aan de trapeze laten zien hoe lenig ze was. Aan het publiek te horen, steelde ze de show! Je ziet dat het turnen in het bloed zit! Alles werd met de camera opgenomen, maar foto's heb ik niet...
Astrid haar vriendinnen kwamen vanavond bij ons thuis feesten. Een echte pyjama-party voor Astrid's verjaardag nog. Om 18 uur was iedereen er en konden we aan tafel. Albert mocht mee aan de feesttafel zitten. Sophie had vlak daarna een circusoptreden in de turnhal. Ik at een klein bordje "spaghetti carbonara" (speciaal op aanvraag) mee, maar moest dan vliegensvlug verdwijnen. Astrid is met de Mädels de kelder ingedoken en toen we terugkwamen, waren ze nog steeds daar. Ik mocht effe een kijkje komen nemen wat ze daar allemaal aan 't doen waren. Muziek, dansen, lachen en gillen, schmincken. De stapelbedden hadden ze netjes naast mekaar gezet. Mijn schoenen (ja, ik weet het, mijn voeten zijn nogal klein uitgevallen) werden door zowat iedereen gedragen, zeker die met hakken! Ze zijn zo nog een tijdje doorgegaan maar om 22 uur moest iedereen in bed. Om 22u30 oogjes dicht en snaveltjes toe. Maar... midden in de nacht, om 2u30 werden we wakker van kinderstemmetjes. Eerst dacht ik dat ik me vergist had, maar niks was minder waar. De dametjes zaten op bed, dicht bij mekaar te babbelen. Met een boze stem en een vermanende vinger heb ik ze allen weer in bed gekregen. Daarna was het muisstil!
De ganse week hebben de kinderen geen les; wel school maar er moet deze keer niet echt 'gestudeerd' worden. Vooraf konden ze bepalen aan welk thema ze willen meewerken. Ze moesten telkens 3 keuzemogelijkheden opgeven en één daarvan werd dan definitief uitgekozen. Zo konden ze kiezen tussen:
- In het bos - EHBO - Vliegen en vliegobjecten - inclusief daguitstap met geleid bezoek aan de luchthaven - Dans - Circus - Poly-sport - Gezelschapsspelen bedenken en spelen - "orientalischer Tanz"
Albert koos voor "ab in den Wald" en gaat deze week telkens een ganse dag naar het bos. Maandag hadden ze met z'n allen een grote ronde zetel gemaakt van takken, twijgjes, mos, zand. Dinsdag werd er ijverig gewerkt aan een hut. Hij is enorm enthousiast! Zelfs bij slecht weer zijn ze de ganse dag in het bos. Gelukkig kunnen ze in de Waldhütte gaan schuilen als het er in bakken uitvalt.
Sophie mag de ganse week in de turnzaal meewerken aan het thema "Zirkus". Ze is al even enthousiast als Albert en vertelt in geuren en kleuren wat ze zoal gedaan hebben. De clown die alles in goede banen leidt, is een echte acrobaat volgens haar. Hij kan een bord laten draaien op een stokje terwijl dat stokje op zijn neus staat. Compleet onder de indruk!!
Astrid is erg tevreden met het thema EHBO. Zo leren ze hoe je een wond moet ontsmetten/verzorgen, een verband leggen, een windel omdoen, mond-op-mond beademing, hartmassage, etc. Als ze vrijdag slagen voor de test, krijgen ze allen een echte dokterskoffer. Nu doet ze thuis niet anders dan oefenen! Donderdag maken ze een uitstap naar het "Kantonsspital" in Baden. Daar krijgen ze een geleid bezoek in het ziekenhuis. Op de spoedafdeling wil Astrtid zeker eens een kijkje gaan nemen.
Het wordt een actieve, vermoeiende maar héél interessante week.
Jill is gisteren nog bij ons blijven slapen. Erg laat is het niet geworden want Astrid was moe. Rond 22 uur was het stilletjes boven!
In de loop van de voormiddag hebben de meisjes zich kostelijk geamuseerd. Toen ons moeke en ons voke hier waren, had ik in de supermarkt enkele gezichtsmaskers gekocht. Helaas hebben we ons moeke hiermee niet verwend maar dat heeft ze volgende keer zeker tegoed! Astrid wist wat in de kast lag, ontkennen ging niet. Ze hadden mekaars gezicht ingesmeerd met een peel-off masker van citrusvruchten. Vol crème én komkommers op de ogen moest alles een kwartiertje intrekken. Daarna konden ze voorzichtig het masker eraf trekken. Dat ging niet vanzelf en was blijkbaar "pijnlijk". Sophie vond het maar niks zo'n blinkend gezicht en keek vanop een afstand toe hoe de grote meisjes zich "soigneerden". Spijtig genoeg moest Jill om 12 uur weer thuis zijn. Omdat het rotweer was, hebben we in de namiddag naar het filmpje gekeken van onze skivakantie in Saas Grund en Astrid haar turnoefeningen van gisteren.
Zoals altijd is Astrid de kalmte zelf. Ook vanochtend. Om 9u30 werd ze door haar turnjuf Kirsten op het hoekje van de Pilatusweg opgepikt om zo verder naar Oberrohrdorf te rijden. Van daaruit gingen de meisjes van kategorie K1 en K2 naar Gränichen om mee te doen aan de Geräteturn Cup. Er waren 156 deelnemers in K2 (in totaal over de ganse dag 799 tot kategorie K7) die allemaal dezelfde, opgelegde oefeningen moesten uitvoeren. Om 11 uur ging de wedstrijd van start en zat ik vol ongeduld in de tribune, met de mama's (en één papa) van de andere kindjes van de ploeg.
Dit zijn Astrid haar punten (op 10): Rek : 9.50 Sprong : 9.30 Ringen : 9.75 Grond : 8.45 Totaal 37.00
Op de lang mat heeft ze wel een kemel geschoten; een black-out; niet meer weten wat ze moest doen. Ze begon haar oefening met een handstand-doorrol ipv handstand terugkeren. Daar is ze dus de klus kwijtgeraakt. In principe speelt het geen rol in welke volgorde je de oefeningen aan mekaar breit. De oefening werd afgesloten met een handstand-doorrol en daar had ze dus moeten terugkeren ipv doorrollen. Enfin, niet erg maar daar heeft ze wel een volledig punt mee verloren. Zo had ze van de 156 deelneemsters niet de 16e plaats gehad maar wel een podiumplaats want de eerste had een score van 38.25. Gelukkig trekt Astrid zich dat helemaal niet aan. Zo hoort het ook. De turnjuf is er zeker van dat ze zoiets niet meer doet en heeft haar lesje geleerd. Wat wel telt is dat elk kind (boven een bepaald puntentotaal) een aandenken krijgt. Dat is niet voor iedereen weggelegd en daar draait het allemaal om!
Erik, Albert en Sophie zijn vandaag thuisgebleven.
Terug naar school dus dat betekent vroeg opstaan. Het liep niet allemaal van een leien dakje moet ik zeggen. De vakantie en onregelmatige uren zijn de boosdoeners. Sophie had liever nog wat blijven liggen. Erik en ik staan om 6 uur op terwijl de kids om 6u30 eruit moeten. Ze hebben een half uurtje tijd om zich klaar te maken. Tijd genoeg want om 7 uur worden ze in 't school verwacht bij de "Morgentisch". Daar krijgen ze ontbijt en kunnen ze in de klas (of de turnzaal) blijven totdat de les begint. Een soort "vooropvang" met ontbijt. Zo kan ik om 7u30 beginnen op 't werk en kan ik om 11u30 weer naar huis. Zo kunnen we 's middags nog patatjes eten en blijft alles "bij het oude".
Morgen is het weer school en dus moeten vandaag de boekentassen en turnzakken weer klaargezet worden. Of ze veel goesting hebben om op de schoolbanken te zitten? Niet echt, alhoewel ze altijd content zijn om hun klasgenootjes weer terug te zien na de vakantie. Stilzitten en opletten is nu niet echt plezant...
Albert mocht deze namiddag met Christian en zijn papa Markus met de fiets mee naar Baden. Albert beweert dat Markus moeite had om hem te volgen. Misschien moeten we dat maar met een korreltje zout nemen want Markus gaat toch elke week naar de voetbaltraining. Erik stippelde zelf een fietstocht uit en vertrok kort na het middageten richting meer van Zürich. Terwijl iedereen op trot was, kon ik mij bezighouden met de was (alle bedden). Veel wind en nog meer zon dus was het wassen, ophangen en een uurtje later alles weer op bed leggen. Nog wat onkruid uitgetrokken, bloemen water gegeven en buiten in de tuin de strijk gedaan. Tja, ik moet mij iets beter organiseren nu ik elke voormiddag van huis ben. Eindelijk weer wat meer struktuur.
Tegenwoordig lezen we 's avonds weer terug een verhaaltje voor het slapen gaan. Niet alleen Sophie geniet, maar ook Astrid en Albert vinden het geweldig. Misschien is dit alleen maar om tijd te rekken...
Astrid mocht zaterdag met haar vriendin Jill mee op stap. Samen gingen ze naar de cinema om de film "eine verrückte Nanny" (Nanny McFee2: de vonken vliegen eraf) te kijken. Voorzien van een zak popcorn, drinken en wat snoepjes, ploften ze neer in de zeteltjes van cinema Trafo in Baden. Ze vonden het zalig & cool zo helemaal alleen zonder moeder of vader in de stad rond de te lopen. De mama van Jill was ook niet in de buurt. Dat wist ik pas achteraf want 11 jaar vind ik nog te jong... Goed voor één keer.
Wij bleven thuis en konden volop van het prachtige lenteweer genieten. Albert en Erik maakten nog een fietstocht; Sophie speelde met mij badminton. Verder geen speciallekes!
Vanmorgen lag iedereen nog in bed toen Erik en ik aan tafel zaten. Ik begin telkens om 7u30 te werken en kan dan weer naar huis, als het meezit, om 11u30. Op die manier komen we allemaal tegelijktijdig thuis, behalve Erik dan. Toen ik thuiskwam had ons moeke het eten al bijna helemaal gereed. Aanschuiven aan tafel kan toch ook eens plezant zijn! Helaas duren mooie liedjes nooit lang want na 't eten zijn ze weer naar Boechout vertrokken. Spijtig dat ze deze keer niet langer konden blijven; dat hebben ze tegoed voor volgende keer. In het weekend hebben we ook meer tijd om samen een uitstap te doen.
Omdat ik de kinderzitjes niet in voke's auto gezet had, zijn ze niet gaan zwemmen. Sinds 1 april moeten kinderen tot en met 12 jaar of tot 1m50 op een kinderzitje. Wij hebben dus "prijs". Al een geluk dat we al onze stoeltjes nog hadden en dat ze allemaal voldoen aan de nieuwe wet. Dat geldt niet voor buitenlandse auto's maar dat wisten moeke en voke natuurlijk niet. Zodoende zijn wij in de namiddag gaan zwemmen in Baden. Jill was ook van de partij. Terwijl de kids zich in 't water amuseerden, keek ik vanuit de cafetaria toe. Het boek dat ik van Isabel uitgeleend heb, is bijna uit.
Astrid is 's avonds nog gaan turnen; Albert is met zijn valieske naar Christian gegaan om daar te slapen. Veel zal daar wel niks van in huis komen. Gelukkig hebben ze nog enkele dagen vakantie...
Net zoals altijd, sta ik 's morgens met Erik mee om 6 uur op om zijn bokes te maken en koekendoosje te vullen. Vandaag was dat niet anders. De anderen lagen nog lekker in bed te soezen. Albert's kameraadje Christian is ook bij ons. Om 8u30 ben ik dan vertrokken naar Baden-Dättwil dat op zo'n 7 km afstand van Remetschwil ligt. Welgeteld 10 minuutjes heb ik daarvoor nodig gehad om op het werk te geraken. De receptioniste heette me hartelijk welkom bij ABB (Asea Brown Boveri) en kort daarna kwam iemand van de HR-dienst mij afhalen. Na het invullen van de officiële documenten werd ik door mijn nieuwe baas voorgesteld op de afdeling waar ik terecht kom. Zoveel mensen (66 stuk) met moeilijke namen (international), heel veel studenten die bij 'ons' in het "Forschungszentrum" onderzoek verrichten... pfff eer ik al die namen zal kennen. Het onthaal was in ieder geval hartverwarmend, mijn komst was piekfijn voorbereid! Met een mooie lederen map en een aantal ABB-spulletjes ben ik 's middags huiswaarts gekeerd. De eerste werkdag zit erop.
's Middags aten we een boke in de tuin. De zonneluifels werden uitgedraaid want het was meer dan warm genoeg. Astrid's vriendinnetje Jill was sinds vanmorgen al bij ons. Christian is weer naar huis. In de namiddag zijn de meisjes - een auto vol - naar Baden gereden en gaan winkelen. De jongens bleven in Remetschwil om te wandelen en hebben ook met de pijl en boog geschoten. Astrid is nog gaan turnen en Jill werd weer naar huis gebracht. Het avondmaal kon eveneens buiten opgediend werden. Wat een luxe, dineren in de tuin! Dat konden we in Hove ook wel maar het zicht en de rust is hier toch bijzonder. De kids lagen wat later in bed!
Uitslapen is niks voor ons, nog minder voor de kids. Eens wakker moeten we eruit. Op die manier hadden we nog tijd om verder op te ruimen, de strijk al helemaal te doen en zien dat alles "aan kant" stond tegen dat moeke en voke hier waren. Erik is nog een toerke met de fiets gaandoen. Rond 15u waren ze er. Auto uitladen, tijd maken voor een babbeltje, in onze "knappe logeerkamer" de bedden opdekken. Moeke en voke hadden Belgische koffiekoekskes bij, iets wat ze hier niet kennen. Met een taske thee hebben we alles doorgespoeld. 's Avonds was er fondue. Nu we eindelijk fondue-olie hebben, kunnen we een keertje meer feesten. Dat was in ieder geval nog voor Astrid en moeke hun verjaardag!
Voilà, onze vakantie zit er weeral op. Wat gaat de tijd toch snel als het plezant is. Omdat er niemand meer in de chalet na ons kwam, konden we later dan 8u30 vertrekken. Daarvan hebben we uiteraard geprofiteerd! De terugweg was vlot verlopen. Met de auto op de trein door de tunnel (Furkapas) tot in Realp. Dat duurde ongeveer 20 minuutjes. In Andermatt hebben we gegeten in de buurt van het station. De Glacier Express - de trein die van Zermatt naar Sankt-Moritz rijdt - is twee keer gepasseerd. Ooit wil ik daar eens met meerijden! Rond 15 uur waren we weer in Remetschil. Auto uitladen, machines was insteken... je kent het wel! De kids gingen onmiddellijk hun vriendjes opzoeken. Home sweet home!
Omdat vandaag de skiliften in Saas Fee niet open zijn voor publiek, zijn we met de auto tot in Saas Almagell gereden en van daaruit te voet naar Saas Fee gewandeld. Spijtig want we hadden vandaag als afsluiter van ons weekje verlof, nog eens graag de ski's aangbonden. Een wedstrijd gooide roet in het eten. Een uurtje heen, in het dorp rondgelopen en de keeltjes gespoeld, en een uurtje weer. 's Middags in de chalet een boke gegeten. Als ons eten wat gezakt was, konden we weer de bottinnen aantrekken voor een wandeling naar de Sankt-Josef-Kappelle en de Sankt-Anna-Kappelle. Twee kleine kapellekes vlak boven Saas Grund. Daarboven heb je een prachtig zicht op de vallei en Saas Fee. Bij terugkeer langs de speeltuin gepasseerd zodat iedereen tevreden was. 's Avonds op tijd in bed want morgen is het inpakken en wegwezen!
Op het gemakske ontbeten en ons klaargemaakt zodat we rond een uur of 10 naar Zermatt konden vertrekken. In Täsch de auto geparkeerd en van daaruit (verplicht) met de tandradbaan naar Zermatt want daarboven is het autovrij. Daar zie je enkel nog van die electrische autootjes rondrijden, net zoals in Saas Fee. Zermatt is echt wel prachtig, heel toeristisch. Overal zie je Indiërs en nog veel meer Japanners of Chinezen... De Matterhorn stak helaas in de wolken, iets wat héél dikwijls voorvalt. Daar moet je blijkbaar geluk hebben. We konden wel een beetje de contouren zien maar niet duidelijk. De foto's die we trokken, trekken dus op niks. In het dorpje rondgewandeld, de toerist uitgehangen net zoals alle anderen, een beetje windowshopping want de souveniers die ze hier verkopen zijn inderdaad veel duurder dan elders. Astrid had nog wat tegoed voor haar verjaardag. In de McDonald's, het betere restaurant voor kinderen !!!, zijn we een vettige hamburger met vettige frietjes gaan eten. Zo konden we er weer effe tegen en was iedereen tevreden. We hebben heel het dorp doorkruisd, een openluchtconcert meegepikt, een souveniertje gekocht en helaas... weer naar Saas Grund afgezakt. Dat was wat anders dan skiën!
Nog steeds mooi weer, wat hebben het getroffen! In de voormiddag zijn we gaan skiën in Saas Almagell. Helaas was de "Tubine Bahn" niet meer open. Sophie is helemaal mee naar boven geweest maar daarna is ze samen met Astrid beneden gebleven. Op die manier konden wij er ook een beetje van profiteren want voor Albert kan het niet snel genoeg gaan. 's Middags zijn Erik en Albert tot beneden geskied en waren uiteraard eerst bij de auto. De meisjes namen de zettellift naar beneden. Al het skimateriaal ging mee want in de namiddag kwamen we enkel nog terug om in de sneeuw te spelen alsook om van het "niksen" te genieten. Boven op het terras in het zonnetje de luilak uitgehangen terwijl de kids op de speeltuin speelden met andere kinderen. Een paar Belgen uit Kontich zaten eveneens op het terras. Uiteraard zijn we aan de praat geraakt. Dat was nog eens plezant! Rond 15u30 zijn we te voet naar beneden gegaan. Erik en Albert zijn van Saas Almagell helemaal te voet tot in Saas Grund gewandeld. Toen ze thuis kwamen, stond het eten klaar! Vandaag is iedereen op tijd in bed gegaan.
Sophieke heeft vandaag haar allereerste tandje verloren. Dat werd tijd. De meeste kindjes van haar klas hebben allang één of zelfs meerdere tandjes gewisseld. Nu kon bij haar ook eindelijk de tandenfee komen. Of komt die niet tot in Zwitserland? Heeft die wel sterke vleugeltjes om zo ver en zo hoog te vliegen. De fantasie van een kind is toch zo schoon. Spijtig dat je dat verliest als je ouder (én wijzer) wordt!
Astrid is vandaag (al) 11 jaar geworden. Ja, ja, kleine meisjes worden groot! Binnenkort ben ik de kleinste en dat zal niet te lang meer duren!! 's Morgens na het ontbijt zijn we naar Ernen vertrokken, een klein dorpje in de buurt van Fiesch, Bellwald, Grengiols, etc. Prachtig weer dus konden we 's middags in Fieschertal bij een riviertje onze picnic buiten eten. Om daar te geraken hebben we wel een fameuze wandeling moeten maken. Maar het was de moeite waard! De jongens profiteerden van de gelegenheid om een dammetje te maken in de rivier. De meisjes profiteerden van de rust én het zonnetje. Terwijl de jongens zich met stenen amuseerden - ze zijn toch allemaal gelijk hé - zijn wij vroeger naar het dorp afgezakt om in de speeltuin te spelen. Als onze mannen weer terug waren, zijn we richting Saas Grund gereden, met een lange tussenstop in Visp. Door de winkelstraat en de oude binnenstad geslenterd. De bedoeling was om daar een restaurantje op te zoeken, maar uiteindelijk zijn we gaan eten in Saas Grund. Op vraag van de jarige, was er aspergesoep (uit een zakje weliswaar, 't is vakantie voor iedereen) én spaghetti bolognaise. Later op de avond was er nog chips. Wij dronken een glaasje witte Walliser wijn van de Valais. Mmmmm...
