Terug naar school dus dat betekent vroeg opstaan. Het liep niet allemaal van een leien dakje moet ik zeggen. De vakantie en onregelmatige uren zijn de boosdoeners. Sophie had liever nog wat blijven liggen. Erik en ik staan om 6 uur op terwijl de kids om 6u30 eruit moeten. Ze hebben een half uurtje tijd om zich klaar te maken. Tijd genoeg want om 7 uur worden ze in 't school verwacht bij de "Morgentisch". Daar krijgen ze ontbijt en kunnen ze in de klas (of de turnzaal) blijven totdat de les begint. Een soort "vooropvang" met ontbijt. Zo kan ik om 7u30 beginnen op 't werk en kan ik om 11u30 weer naar huis. Zo kunnen we 's middags nog patatjes eten en blijft alles "bij het oude".
Morgen is het weer school en dus moeten vandaag de boekentassen en turnzakken weer klaargezet worden. Of ze veel goesting hebben om op de schoolbanken te zitten? Niet echt, alhoewel ze altijd content zijn om hun klasgenootjes weer terug te zien na de vakantie. Stilzitten en opletten is nu niet echt plezant...
Albert mocht deze namiddag met Christian en zijn papa Markus met de fiets mee naar Baden. Albert beweert dat Markus moeite had om hem te volgen. Misschien moeten we dat maar met een korreltje zout nemen want Markus gaat toch elke week naar de voetbaltraining. Erik stippelde zelf een fietstocht uit en vertrok kort na het middageten richting meer van Zürich. Terwijl iedereen op trot was, kon ik mij bezighouden met de was (alle bedden). Veel wind en nog meer zon dus was het wassen, ophangen en een uurtje later alles weer op bed leggen. Nog wat onkruid uitgetrokken, bloemen water gegeven en buiten in de tuin de strijk gedaan. Tja, ik moet mij iets beter organiseren nu ik elke voormiddag van huis ben. Eindelijk weer wat meer struktuur.
Tegenwoordig lezen we 's avonds weer terug een verhaaltje voor het slapen gaan. Niet alleen Sophie geniet, maar ook Astrid en Albert vinden het geweldig. Misschien is dit alleen maar om tijd te rekken...
Astrid mocht zaterdag met haar vriendin Jill mee op stap. Samen gingen ze naar de cinema om de film "eine verrückte Nanny" (Nanny McFee2: de vonken vliegen eraf) te kijken. Voorzien van een zak popcorn, drinken en wat snoepjes, ploften ze neer in de zeteltjes van cinema Trafo in Baden. Ze vonden het zalig & cool zo helemaal alleen zonder moeder of vader in de stad rond de te lopen. De mama van Jill was ook niet in de buurt. Dat wist ik pas achteraf want 11 jaar vind ik nog te jong... Goed voor één keer.
Wij bleven thuis en konden volop van het prachtige lenteweer genieten. Albert en Erik maakten nog een fietstocht; Sophie speelde met mij badminton. Verder geen speciallekes!
Vanmorgen lag iedereen nog in bed toen Erik en ik aan tafel zaten. Ik begin telkens om 7u30 te werken en kan dan weer naar huis, als het meezit, om 11u30. Op die manier komen we allemaal tegelijktijdig thuis, behalve Erik dan. Toen ik thuiskwam had ons moeke het eten al bijna helemaal gereed. Aanschuiven aan tafel kan toch ook eens plezant zijn! Helaas duren mooie liedjes nooit lang want na 't eten zijn ze weer naar Boechout vertrokken. Spijtig dat ze deze keer niet langer konden blijven; dat hebben ze tegoed voor volgende keer. In het weekend hebben we ook meer tijd om samen een uitstap te doen.
Omdat ik de kinderzitjes niet in voke's auto gezet had, zijn ze niet gaan zwemmen. Sinds 1 april moeten kinderen tot en met 12 jaar of tot 1m50 op een kinderzitje. Wij hebben dus "prijs". Al een geluk dat we al onze stoeltjes nog hadden en dat ze allemaal voldoen aan de nieuwe wet. Dat geldt niet voor buitenlandse auto's maar dat wisten moeke en voke natuurlijk niet. Zodoende zijn wij in de namiddag gaan zwemmen in Baden. Jill was ook van de partij. Terwijl de kids zich in 't water amuseerden, keek ik vanuit de cafetaria toe. Het boek dat ik van Isabel uitgeleend heb, is bijna uit.
Astrid is 's avonds nog gaan turnen; Albert is met zijn valieske naar Christian gegaan om daar te slapen. Veel zal daar wel niks van in huis komen. Gelukkig hebben ze nog enkele dagen vakantie...
Net zoals altijd, sta ik 's morgens met Erik mee om 6 uur op om zijn bokes te maken en koekendoosje te vullen. Vandaag was dat niet anders. De anderen lagen nog lekker in bed te soezen. Albert's kameraadje Christian is ook bij ons. Om 8u30 ben ik dan vertrokken naar Baden-Dättwil dat op zo'n 7 km afstand van Remetschwil ligt. Welgeteld 10 minuutjes heb ik daarvoor nodig gehad om op het werk te geraken. De receptioniste heette me hartelijk welkom bij ABB (Asea Brown Boveri) en kort daarna kwam iemand van de HR-dienst mij afhalen. Na het invullen van de officiële documenten werd ik door mijn nieuwe baas voorgesteld op de afdeling waar ik terecht kom. Zoveel mensen (66 stuk) met moeilijke namen (international), heel veel studenten die bij 'ons' in het "Forschungszentrum" onderzoek verrichten... pfff eer ik al die namen zal kennen. Het onthaal was in ieder geval hartverwarmend, mijn komst was piekfijn voorbereid! Met een mooie lederen map en een aantal ABB-spulletjes ben ik 's middags huiswaarts gekeerd. De eerste werkdag zit erop.
's Middags aten we een boke in de tuin. De zonneluifels werden uitgedraaid want het was meer dan warm genoeg. Astrid's vriendinnetje Jill was sinds vanmorgen al bij ons. Christian is weer naar huis. In de namiddag zijn de meisjes - een auto vol - naar Baden gereden en gaan winkelen. De jongens bleven in Remetschwil om te wandelen en hebben ook met de pijl en boog geschoten. Astrid is nog gaan turnen en Jill werd weer naar huis gebracht. Het avondmaal kon eveneens buiten opgediend werden. Wat een luxe, dineren in de tuin! Dat konden we in Hove ook wel maar het zicht en de rust is hier toch bijzonder. De kids lagen wat later in bed!
Uitslapen is niks voor ons, nog minder voor de kids. Eens wakker moeten we eruit. Op die manier hadden we nog tijd om verder op te ruimen, de strijk al helemaal te doen en zien dat alles "aan kant" stond tegen dat moeke en voke hier waren. Erik is nog een toerke met de fiets gaandoen. Rond 15u waren ze er. Auto uitladen, tijd maken voor een babbeltje, in onze "knappe logeerkamer" de bedden opdekken. Moeke en voke hadden Belgische koffiekoekskes bij, iets wat ze hier niet kennen. Met een taske thee hebben we alles doorgespoeld. 's Avonds was er fondue. Nu we eindelijk fondue-olie hebben, kunnen we een keertje meer feesten. Dat was in ieder geval nog voor Astrid en moeke hun verjaardag!
Voilà, onze vakantie zit er weeral op. Wat gaat de tijd toch snel als het plezant is. Omdat er niemand meer in de chalet na ons kwam, konden we later dan 8u30 vertrekken. Daarvan hebben we uiteraard geprofiteerd! De terugweg was vlot verlopen. Met de auto op de trein door de tunnel (Furkapas) tot in Realp. Dat duurde ongeveer 20 minuutjes. In Andermatt hebben we gegeten in de buurt van het station. De Glacier Express - de trein die van Zermatt naar Sankt-Moritz rijdt - is twee keer gepasseerd. Ooit wil ik daar eens met meerijden! Rond 15 uur waren we weer in Remetschil. Auto uitladen, machines was insteken... je kent het wel! De kids gingen onmiddellijk hun vriendjes opzoeken. Home sweet home!
Omdat vandaag de skiliften in Saas Fee niet open zijn voor publiek, zijn we met de auto tot in Saas Almagell gereden en van daaruit te voet naar Saas Fee gewandeld. Spijtig want we hadden vandaag als afsluiter van ons weekje verlof, nog eens graag de ski's aangbonden. Een wedstrijd gooide roet in het eten. Een uurtje heen, in het dorp rondgelopen en de keeltjes gespoeld, en een uurtje weer. 's Middags in de chalet een boke gegeten. Als ons eten wat gezakt was, konden we weer de bottinnen aantrekken voor een wandeling naar de Sankt-Josef-Kappelle en de Sankt-Anna-Kappelle. Twee kleine kapellekes vlak boven Saas Grund. Daarboven heb je een prachtig zicht op de vallei en Saas Fee. Bij terugkeer langs de speeltuin gepasseerd zodat iedereen tevreden was. 's Avonds op tijd in bed want morgen is het inpakken en wegwezen!
Op het gemakske ontbeten en ons klaargemaakt zodat we rond een uur of 10 naar Zermatt konden vertrekken. In Täsch de auto geparkeerd en van daaruit (verplicht) met de tandradbaan naar Zermatt want daarboven is het autovrij. Daar zie je enkel nog van die electrische autootjes rondrijden, net zoals in Saas Fee. Zermatt is echt wel prachtig, heel toeristisch. Overal zie je Indiërs en nog veel meer Japanners of Chinezen... De Matterhorn stak helaas in de wolken, iets wat héél dikwijls voorvalt. Daar moet je blijkbaar geluk hebben. We konden wel een beetje de contouren zien maar niet duidelijk. De foto's die we trokken, trekken dus op niks. In het dorpje rondgewandeld, de toerist uitgehangen net zoals alle anderen, een beetje windowshopping want de souveniers die ze hier verkopen zijn inderdaad veel duurder dan elders. Astrid had nog wat tegoed voor haar verjaardag. In de McDonald's, het betere restaurant voor kinderen !!!, zijn we een vettige hamburger met vettige frietjes gaan eten. Zo konden we er weer effe tegen en was iedereen tevreden. We hebben heel het dorp doorkruisd, een openluchtconcert meegepikt, een souveniertje gekocht en helaas... weer naar Saas Grund afgezakt. Dat was wat anders dan skiën!
Nog steeds mooi weer, wat hebben het getroffen! In de voormiddag zijn we gaan skiën in Saas Almagell. Helaas was de "Tubine Bahn" niet meer open. Sophie is helemaal mee naar boven geweest maar daarna is ze samen met Astrid beneden gebleven. Op die manier konden wij er ook een beetje van profiteren want voor Albert kan het niet snel genoeg gaan. 's Middags zijn Erik en Albert tot beneden geskied en waren uiteraard eerst bij de auto. De meisjes namen de zettellift naar beneden. Al het skimateriaal ging mee want in de namiddag kwamen we enkel nog terug om in de sneeuw te spelen alsook om van het "niksen" te genieten. Boven op het terras in het zonnetje de luilak uitgehangen terwijl de kids op de speeltuin speelden met andere kinderen. Een paar Belgen uit Kontich zaten eveneens op het terras. Uiteraard zijn we aan de praat geraakt. Dat was nog eens plezant! Rond 15u30 zijn we te voet naar beneden gegaan. Erik en Albert zijn van Saas Almagell helemaal te voet tot in Saas Grund gewandeld. Toen ze thuis kwamen, stond het eten klaar! Vandaag is iedereen op tijd in bed gegaan.
Sophieke heeft vandaag haar allereerste tandje verloren. Dat werd tijd. De meeste kindjes van haar klas hebben allang één of zelfs meerdere tandjes gewisseld. Nu kon bij haar ook eindelijk de tandenfee komen. Of komt die niet tot in Zwitserland? Heeft die wel sterke vleugeltjes om zo ver en zo hoog te vliegen. De fantasie van een kind is toch zo schoon. Spijtig dat je dat verliest als je ouder (én wijzer) wordt!
Astrid is vandaag (al) 11 jaar geworden. Ja, ja, kleine meisjes worden groot! Binnenkort ben ik de kleinste en dat zal niet te lang meer duren!! 's Morgens na het ontbijt zijn we naar Ernen vertrokken, een klein dorpje in de buurt van Fiesch, Bellwald, Grengiols, etc. Prachtig weer dus konden we 's middags in Fieschertal bij een riviertje onze picnic buiten eten. Om daar te geraken hebben we wel een fameuze wandeling moeten maken. Maar het was de moeite waard! De jongens profiteerden van de gelegenheid om een dammetje te maken in de rivier. De meisjes profiteerden van de rust én het zonnetje. Terwijl de jongens zich met stenen amuseerden - ze zijn toch allemaal gelijk hé - zijn wij vroeger naar het dorp afgezakt om in de speeltuin te spelen. Als onze mannen weer terug waren, zijn we richting Saas Grund gereden, met een lange tussenstop in Visp. Door de winkelstraat en de oude binnenstad geslenterd. De bedoeling was om daar een restaurantje op te zoeken, maar uiteindelijk zijn we gaan eten in Saas Grund. Op vraag van de jarige, was er aspergesoep (uit een zakje weliswaar, 't is vakantie voor iedereen) én spaghetti bolognaise. Later op de avond was er nog chips. Wij dronken een glaasje witte Walliser wijn van de Valais. Mmmmm...
Weeral stralende zon! We beslisten om een keertje te skiën in Saas Almagell, het laatste dorpje in het "Saastal". We waren als allereersten op de skipiste. Alles mooi gladgereden door de snowcat, geen volk... zalig! Sophie kan nu helemaal alleen de "pannekoek-lift" nemen. Niemand die haar daarbij nog moet helpen. Zodoende kon ze helemaal mee naar boven. De "Tubing Bahn" was vandaag nog open, vanaf morgen niet meer. De binnenband van een traktor, speciaal verpakt en voorzien van een kabel om je naar boven te trekken. Best wel plezant. Helaas hebben we hiervan geen fotootjes. 's Middags zijn we over huis geweest om een boke te eten maar om 14 uur stonden we weer op de latten. Rond 16 uur zijn we tot in het dal geskied. Na een warme maaltijd zijn de kids in de chalet gebleven, terwijl Erik en ik nog een avondwandelingske maakten en van de rust genoten!
Omdat gisteren voor de laatste keer de kabelbaan in Saas Grund open was, zijn we doorgereden naar Saas Fee. Wat een skiparadijs! Het was prachtig weer dus insmeren was de boodschap. Koud was het helemaal niet, in tegendeel. Helemaal boven heeft het lichtjes gesneeuwd maar dat kon de sneeuwpret niet bederven. Sophie heeft goed meegeskied zodat we alles samen konden doen. Albert en Erik hebben wel effe alleen weggeweest terwijl wij de iets gemakkelijkere pistes deden (rood/blauw). Zo was iedereen content! 's Middags konden we bekomen in een klein restaurantje zodat we aansluitend weer naar boven konden. Om 16 uur hebben we er "den blok op gelegd" en zijn naar de chalet teruggekeerd. Een boke gegeten, gezelschapspelletjes gespeeld, gelezen en op tijd in bed.
Onze lieve buurvrouw zorgt de komende week voor onze schatten Caramel en Praline. Bij haar zijn ze zeker in goede handen!
Vanmorgen om 9 uur zat de auto propvol en konden we vertrekken voor een weekje skivakantie in Saas Grund. Bij aankomst in de chalet hebben we eerst alles een plaatske gegeven en zijn vervolgens gaan inkopen in de lokale supermarkt. In de namiddag hebben we niet veel meer uitgespookt. De kids konden in de speeltuin spelen terwijl wij van de zon en het prachtige uitzicht konden genieten. Nadat we een boke met soep hebben gegeten, werden er nog spelletjes gespeeld. De oude Monopoly die bij oma en opa stond komt hier wel van pas. Terug met Franken in plaats van Euro's.
Prachtig weer, net zoals gisteren. Eindelijk is de lente in het land alhoewel het meer op zomer lijkt bij deze temperaturen (21°C). Na schooltijd is Jill bij ons komen spelen. Hiernaast in de wei, bij het "boske" hebben de kids van de buurt een kamp gebouwd. Jill heeft zich bezeerd in de boom en heeft nu een geschaafde arm. Op weg naar hier heeft ze haar voet nog omgeslagen... Op het midden van de Rigiweg is ze blijven zitten, alle kinderen rond haar. Ze kon niet meer vooruit of achteruit. Dan maar de ziekenwagen laten komen: een fiets met een karretje naast (zoals een sidecar). Zo is ze tot bij ons in de zetel gesukkeld, koude compressie gelegd en haar mama gebeld. Die kon er niet mee lachen want Jill heeft het afgelopen jaar al het een en 't ander voor gehad zoals een gebroken sleutelbeen tijdens de skiklassen. Hopelijk is haar voet morgen weer beter en kan ze mee op uitstap met de klas. Omdat het zo "warm" was, had Sophie niet beter gevonden dan al eens met de voeten in de vijver te gaan. Maar het is niet bij de voetjes alleen gebleven. Druipnat kwam ze "aangestesseld" en heb ze maar in een warm bad gezet. De deugniet!
Astrid en Albert leren tijdens de lessen van WO over "die Römer", de Romeinen. Alhoewel de leerstof gelijklopend is, heeft Astrid meer te "verwerken" voor de komende toets. Vandaag trokken ze op uitstap naar het Vindonissa-museum in Brugg/Windisch, een legerbasis waar de Romeinen en de Alemannen streden tijdens "de slag bij Vindonissa". De Romeinen wonnen en als gevolg daarvan werd de Rein aangeduid als grens van het Romeinse Rijk. In de voormiddag bezochten de meisjes van het 4e en 5e leerjaar het museum; alle jongens konden het "Legionärspfad" afleggen. Na de middagpauze werd er gewisseld. Astrid vindt het eigenlijk maar niks dit thema, Albert daarentegen was in zijn nopjes! Als souvenir kocht hij een mooie slijper uit metaal in de vorm van een katapult. Astrid stelde zich tevreden met een pakje kauwgom! Zo zie je maar het verschil...
Mooi weer dus trokken we erop uit. Vandaag brachten we een bezoekje aan de Rigi (berg met hoogte van 1797 m gelegen op de grens van de kantons Schwyz en Luzern). Een tijdje geleden hadden wij dit al eens gedaan maar zijn we vertrokken in Goldau. Nu namen we aan de andere kant van de berg - in Vitznau (438 m) - het treintje. Boven lag uiteraard nog een dik pak sneeuw. Het was redelijk goed weer dus hadden we vanop de top een prachtig uitzicht op het "Vierwoudstedenmeer" of ook wel "het meer van Luzern" genoemd. Toen we onze picknick boven haalden, bleven er een aantal wolken hangen zodat het maar frisjes was. Op weg naar Kaltbad, kwamen we heel wat "paragliders" tegen (met parachute van de berg lopen). We bleven een tijd lang kijken en daarna ging het tevoet tot in Rigi-Kaltbad waar we weer het treintje tot beneden namen. Toeristen uit Thailand die eveneens in het treintje zaten, hadden de aandacht van onze kids getrokken. Best wel grappig! Beneden konden we nog net zien hoe een treintje uit de stelplaats via een draaiend platform op het juiste spoor terecht komt. Dat hebben we ook maar weer mooi gezien! Omdat de Van Dammekes ook graag raclette lusten, was de beslissing snel genomen. Vandaag zijn de 3 Suisses wel vroeg gaan slapen want morgen is het nog school. De paasvakantie begint bij ons één weekje later...
Astrid heeft op dinsdag (en donderdag) al om 7u30 les. Tante Ingrid bracht Astrid mee naar school en kon zo effe een praatje maken met haar juf en met de juf van DaZ (Deusch als Zweitsprache). Daarna hebben we samen ontbeten. Tegen 8 uur brachten we dan Sophie naar de Kindergarten. Tante Ingrid was weer van de partij en heeft zo Sophiekes klas kunnen bewonderen. Daarna pikten we Yannick en Milan op, aan het voetbalveld van de school. Om 9 uur zijn ze vertrokken naar Vidauban te Frankrijk (regio Provence-Alpes-Côte d'Azur) om daar nog een weekje vakantie door te brengen. Pas volgende week hebben wij ook paasvakantie.
Net zoals in België komt ook hier de paashaas, soms ook wel eens de paasklokken. Omdat het droog was konden ze in de tuin de paaseitjes gaan zoeken. Dat is altijd plezanter dan binnen alhoewel de paashaas binnen meer verstopplaatsen kan vinden! In de voormiddag maakten we een wandeling in het dorp en konden de jongens daarna in 't school gaan voetballen. Astrid en Sophie konden in de speeltuin aan het rek de aap uithangen! Lea, een klasgenootje en vriendinnetje van Astrid was ook komen opdagen zodat iedereen, behalve Sophie en de mama's, een balleke kon stampen. 's Middags na het eten zijn we naar de luchthaven van Buttwil gereden maar helaas waren er op dat moment geen zweefvliegers, helikopters of sportvliegtuigjes. Gelukkig konden de kids zich in de speeltuin uitleven! Binnen in de gezellige kantine van "Café Flugplatz" een pintje gepakt en rond 17 uur weer naar Remetschwil gereden. Deze keer stond er fondue op het menu en als dessert een huisgebakken stracciatela-cake en/of een stukje paastaart. Vandaag mochten ze allemaal wat langer opblijven.
Vandaag komen Yannick en Milan ! en ook Tante Ingrid en Nonkel Tom. Omsteeks 10 uur telefoon, ze zijn België nog niet uit geraakt en staan in panne met hun Volvo ter hoogte van Tellin (waar is de Maurice?). Er komt VEEL rook vanonder de motorkap. Na 15 minuten waren de politie en 2 brandweerwagens ter plekke met 14 manschappen (!!), de rook was ondertussen ook verdwenen. Blijkbaar was er "iets" mis met de ontkoppeling, verder rijden was onmogelijk. Dan maar de hulplijn ingeroepen - Toyota. Oma en opa waren 1,5 uur later ook ter plaatse, alles werd overgeladen en oma en opa werden aan het station van Ciney afgezet. Zo kon de reis worden verdergezet. Hun auto zal dinsdag pas worden weggesleept naar garage V te M (we mogen geen anti-reclame maken hé). Zonder verdere problemen met gaspedal of ontkoppeling stonden ze om 20 uur in Remetschwil !
