Uitslapen is niks voor ons, nog minder voor de kids. Eens wakker moeten we eruit. Op die manier hadden we nog tijd om verder op te ruimen, de strijk al helemaal te doen en zien dat alles "aan kant" stond tegen dat moeke en voke hier waren. Erik is nog een toerke met de fiets gaandoen. Rond 15u waren ze er. Auto uitladen, tijd maken voor een babbeltje, in onze "knappe logeerkamer" de bedden opdekken. Moeke en voke hadden Belgische koffiekoekskes bij, iets wat ze hier niet kennen. Met een taske thee hebben we alles doorgespoeld. 's Avonds was er fondue. Nu we eindelijk fondue-olie hebben, kunnen we een keertje meer feesten. Dat was in ieder geval nog voor Astrid en moeke hun verjaardag!
Voilà, onze vakantie zit er weeral op. Wat gaat de tijd toch snel als het plezant is. Omdat er niemand meer in de chalet na ons kwam, konden we later dan 8u30 vertrekken. Daarvan hebben we uiteraard geprofiteerd! De terugweg was vlot verlopen. Met de auto op de trein door de tunnel (Furkapas) tot in Realp. Dat duurde ongeveer 20 minuutjes. In Andermatt hebben we gegeten in de buurt van het station. De Glacier Express - de trein die van Zermatt naar Sankt-Moritz rijdt - is twee keer gepasseerd. Ooit wil ik daar eens met meerijden! Rond 15 uur waren we weer in Remetschil. Auto uitladen, machines was insteken... je kent het wel! De kids gingen onmiddellijk hun vriendjes opzoeken. Home sweet home!
Omdat vandaag de skiliften in Saas Fee niet open zijn voor publiek, zijn we met de auto tot in Saas Almagell gereden en van daaruit te voet naar Saas Fee gewandeld. Spijtig want we hadden vandaag als afsluiter van ons weekje verlof, nog eens graag de ski's aangbonden. Een wedstrijd gooide roet in het eten. Een uurtje heen, in het dorp rondgelopen en de keeltjes gespoeld, en een uurtje weer. 's Middags in de chalet een boke gegeten. Als ons eten wat gezakt was, konden we weer de bottinnen aantrekken voor een wandeling naar de Sankt-Josef-Kappelle en de Sankt-Anna-Kappelle. Twee kleine kapellekes vlak boven Saas Grund. Daarboven heb je een prachtig zicht op de vallei en Saas Fee. Bij terugkeer langs de speeltuin gepasseerd zodat iedereen tevreden was. 's Avonds op tijd in bed want morgen is het inpakken en wegwezen!
Op het gemakske ontbeten en ons klaargemaakt zodat we rond een uur of 10 naar Zermatt konden vertrekken. In Täsch de auto geparkeerd en van daaruit (verplicht) met de tandradbaan naar Zermatt want daarboven is het autovrij. Daar zie je enkel nog van die electrische autootjes rondrijden, net zoals in Saas Fee. Zermatt is echt wel prachtig, heel toeristisch. Overal zie je Indiërs en nog veel meer Japanners of Chinezen... De Matterhorn stak helaas in de wolken, iets wat héél dikwijls voorvalt. Daar moet je blijkbaar geluk hebben. We konden wel een beetje de contouren zien maar niet duidelijk. De foto's die we trokken, trekken dus op niks. In het dorpje rondgewandeld, de toerist uitgehangen net zoals alle anderen, een beetje windowshopping want de souveniers die ze hier verkopen zijn inderdaad veel duurder dan elders. Astrid had nog wat tegoed voor haar verjaardag. In de McDonald's, het betere restaurant voor kinderen !!!, zijn we een vettige hamburger met vettige frietjes gaan eten. Zo konden we er weer effe tegen en was iedereen tevreden. We hebben heel het dorp doorkruisd, een openluchtconcert meegepikt, een souveniertje gekocht en helaas... weer naar Saas Grund afgezakt. Dat was wat anders dan skiën!
Nog steeds mooi weer, wat hebben het getroffen! In de voormiddag zijn we gaan skiën in Saas Almagell. Helaas was de "Tubine Bahn" niet meer open. Sophie is helemaal mee naar boven geweest maar daarna is ze samen met Astrid beneden gebleven. Op die manier konden wij er ook een beetje van profiteren want voor Albert kan het niet snel genoeg gaan. 's Middags zijn Erik en Albert tot beneden geskied en waren uiteraard eerst bij de auto. De meisjes namen de zettellift naar beneden. Al het skimateriaal ging mee want in de namiddag kwamen we enkel nog terug om in de sneeuw te spelen alsook om van het "niksen" te genieten. Boven op het terras in het zonnetje de luilak uitgehangen terwijl de kids op de speeltuin speelden met andere kinderen. Een paar Belgen uit Kontich zaten eveneens op het terras. Uiteraard zijn we aan de praat geraakt. Dat was nog eens plezant! Rond 15u30 zijn we te voet naar beneden gegaan. Erik en Albert zijn van Saas Almagell helemaal te voet tot in Saas Grund gewandeld. Toen ze thuis kwamen, stond het eten klaar! Vandaag is iedereen op tijd in bed gegaan.
Sophieke heeft vandaag haar allereerste tandje verloren. Dat werd tijd. De meeste kindjes van haar klas hebben allang één of zelfs meerdere tandjes gewisseld. Nu kon bij haar ook eindelijk de tandenfee komen. Of komt die niet tot in Zwitserland? Heeft die wel sterke vleugeltjes om zo ver en zo hoog te vliegen. De fantasie van een kind is toch zo schoon. Spijtig dat je dat verliest als je ouder (én wijzer) wordt!
Astrid is vandaag (al) 11 jaar geworden. Ja, ja, kleine meisjes worden groot! Binnenkort ben ik de kleinste en dat zal niet te lang meer duren!! 's Morgens na het ontbijt zijn we naar Ernen vertrokken, een klein dorpje in de buurt van Fiesch, Bellwald, Grengiols, etc. Prachtig weer dus konden we 's middags in Fieschertal bij een riviertje onze picnic buiten eten. Om daar te geraken hebben we wel een fameuze wandeling moeten maken. Maar het was de moeite waard! De jongens profiteerden van de gelegenheid om een dammetje te maken in de rivier. De meisjes profiteerden van de rust én het zonnetje. Terwijl de jongens zich met stenen amuseerden - ze zijn toch allemaal gelijk hé - zijn wij vroeger naar het dorp afgezakt om in de speeltuin te spelen. Als onze mannen weer terug waren, zijn we richting Saas Grund gereden, met een lange tussenstop in Visp. Door de winkelstraat en de oude binnenstad geslenterd. De bedoeling was om daar een restaurantje op te zoeken, maar uiteindelijk zijn we gaan eten in Saas Grund. Op vraag van de jarige, was er aspergesoep (uit een zakje weliswaar, 't is vakantie voor iedereen) én spaghetti bolognaise. Later op de avond was er nog chips. Wij dronken een glaasje witte Walliser wijn van de Valais. Mmmmm...
Weeral stralende zon! We beslisten om een keertje te skiën in Saas Almagell, het laatste dorpje in het "Saastal". We waren als allereersten op de skipiste. Alles mooi gladgereden door de snowcat, geen volk... zalig! Sophie kan nu helemaal alleen de "pannekoek-lift" nemen. Niemand die haar daarbij nog moet helpen. Zodoende kon ze helemaal mee naar boven. De "Tubing Bahn" was vandaag nog open, vanaf morgen niet meer. De binnenband van een traktor, speciaal verpakt en voorzien van een kabel om je naar boven te trekken. Best wel plezant. Helaas hebben we hiervan geen fotootjes. 's Middags zijn we over huis geweest om een boke te eten maar om 14 uur stonden we weer op de latten. Rond 16 uur zijn we tot in het dal geskied. Na een warme maaltijd zijn de kids in de chalet gebleven, terwijl Erik en ik nog een avondwandelingske maakten en van de rust genoten!
Omdat gisteren voor de laatste keer de kabelbaan in Saas Grund open was, zijn we doorgereden naar Saas Fee. Wat een skiparadijs! Het was prachtig weer dus insmeren was de boodschap. Koud was het helemaal niet, in tegendeel. Helemaal boven heeft het lichtjes gesneeuwd maar dat kon de sneeuwpret niet bederven. Sophie heeft goed meegeskied zodat we alles samen konden doen. Albert en Erik hebben wel effe alleen weggeweest terwijl wij de iets gemakkelijkere pistes deden (rood/blauw). Zo was iedereen content! 's Middags konden we bekomen in een klein restaurantje zodat we aansluitend weer naar boven konden. Om 16 uur hebben we er "den blok op gelegd" en zijn naar de chalet teruggekeerd. Een boke gegeten, gezelschapspelletjes gespeeld, gelezen en op tijd in bed.
Onze lieve buurvrouw zorgt de komende week voor onze schatten Caramel en Praline. Bij haar zijn ze zeker in goede handen!
Vanmorgen om 9 uur zat de auto propvol en konden we vertrekken voor een weekje skivakantie in Saas Grund. Bij aankomst in de chalet hebben we eerst alles een plaatske gegeven en zijn vervolgens gaan inkopen in de lokale supermarkt. In de namiddag hebben we niet veel meer uitgespookt. De kids konden in de speeltuin spelen terwijl wij van de zon en het prachtige uitzicht konden genieten. Nadat we een boke met soep hebben gegeten, werden er nog spelletjes gespeeld. De oude Monopoly die bij oma en opa stond komt hier wel van pas. Terug met Franken in plaats van Euro's.
Prachtig weer, net zoals gisteren. Eindelijk is de lente in het land alhoewel het meer op zomer lijkt bij deze temperaturen (21°C). Na schooltijd is Jill bij ons komen spelen. Hiernaast in de wei, bij het "boske" hebben de kids van de buurt een kamp gebouwd. Jill heeft zich bezeerd in de boom en heeft nu een geschaafde arm. Op weg naar hier heeft ze haar voet nog omgeslagen... Op het midden van de Rigiweg is ze blijven zitten, alle kinderen rond haar. Ze kon niet meer vooruit of achteruit. Dan maar de ziekenwagen laten komen: een fiets met een karretje naast (zoals een sidecar). Zo is ze tot bij ons in de zetel gesukkeld, koude compressie gelegd en haar mama gebeld. Die kon er niet mee lachen want Jill heeft het afgelopen jaar al het een en 't ander voor gehad zoals een gebroken sleutelbeen tijdens de skiklassen. Hopelijk is haar voet morgen weer beter en kan ze mee op uitstap met de klas. Omdat het zo "warm" was, had Sophie niet beter gevonden dan al eens met de voeten in de vijver te gaan. Maar het is niet bij de voetjes alleen gebleven. Druipnat kwam ze "aangestesseld" en heb ze maar in een warm bad gezet. De deugniet!
Astrid en Albert leren tijdens de lessen van WO over "die Römer", de Romeinen. Alhoewel de leerstof gelijklopend is, heeft Astrid meer te "verwerken" voor de komende toets. Vandaag trokken ze op uitstap naar het Vindonissa-museum in Brugg/Windisch, een legerbasis waar de Romeinen en de Alemannen streden tijdens "de slag bij Vindonissa". De Romeinen wonnen en als gevolg daarvan werd de Rein aangeduid als grens van het Romeinse Rijk. In de voormiddag bezochten de meisjes van het 4e en 5e leerjaar het museum; alle jongens konden het "Legionärspfad" afleggen. Na de middagpauze werd er gewisseld. Astrid vindt het eigenlijk maar niks dit thema, Albert daarentegen was in zijn nopjes! Als souvenir kocht hij een mooie slijper uit metaal in de vorm van een katapult. Astrid stelde zich tevreden met een pakje kauwgom! Zo zie je maar het verschil...
Mooi weer dus trokken we erop uit. Vandaag brachten we een bezoekje aan de Rigi (berg met hoogte van 1797 m gelegen op de grens van de kantons Schwyz en Luzern). Een tijdje geleden hadden wij dit al eens gedaan maar zijn we vertrokken in Goldau. Nu namen we aan de andere kant van de berg - in Vitznau (438 m) - het treintje. Boven lag uiteraard nog een dik pak sneeuw. Het was redelijk goed weer dus hadden we vanop de top een prachtig uitzicht op het "Vierwoudstedenmeer" of ook wel "het meer van Luzern" genoemd. Toen we onze picknick boven haalden, bleven er een aantal wolken hangen zodat het maar frisjes was. Op weg naar Kaltbad, kwamen we heel wat "paragliders" tegen (met parachute van de berg lopen). We bleven een tijd lang kijken en daarna ging het tevoet tot in Rigi-Kaltbad waar we weer het treintje tot beneden namen. Toeristen uit Thailand die eveneens in het treintje zaten, hadden de aandacht van onze kids getrokken. Best wel grappig! Beneden konden we nog net zien hoe een treintje uit de stelplaats via een draaiend platform op het juiste spoor terecht komt. Dat hebben we ook maar weer mooi gezien! Omdat de Van Dammekes ook graag raclette lusten, was de beslissing snel genomen. Vandaag zijn de 3 Suisses wel vroeg gaan slapen want morgen is het nog school. De paasvakantie begint bij ons één weekje later...
Astrid heeft op dinsdag (en donderdag) al om 7u30 les. Tante Ingrid bracht Astrid mee naar school en kon zo effe een praatje maken met haar juf en met de juf van DaZ (Deusch als Zweitsprache). Daarna hebben we samen ontbeten. Tegen 8 uur brachten we dan Sophie naar de Kindergarten. Tante Ingrid was weer van de partij en heeft zo Sophiekes klas kunnen bewonderen. Daarna pikten we Yannick en Milan op, aan het voetbalveld van de school. Om 9 uur zijn ze vertrokken naar Vidauban te Frankrijk (regio Provence-Alpes-Côte d'Azur) om daar nog een weekje vakantie door te brengen. Pas volgende week hebben wij ook paasvakantie.
Net zoals in België komt ook hier de paashaas, soms ook wel eens de paasklokken. Omdat het droog was konden ze in de tuin de paaseitjes gaan zoeken. Dat is altijd plezanter dan binnen alhoewel de paashaas binnen meer verstopplaatsen kan vinden! In de voormiddag maakten we een wandeling in het dorp en konden de jongens daarna in 't school gaan voetballen. Astrid en Sophie konden in de speeltuin aan het rek de aap uithangen! Lea, een klasgenootje en vriendinnetje van Astrid was ook komen opdagen zodat iedereen, behalve Sophie en de mama's, een balleke kon stampen. 's Middags na het eten zijn we naar de luchthaven van Buttwil gereden maar helaas waren er op dat moment geen zweefvliegers, helikopters of sportvliegtuigjes. Gelukkig konden de kids zich in de speeltuin uitleven! Binnen in de gezellige kantine van "Café Flugplatz" een pintje gepakt en rond 17 uur weer naar Remetschwil gereden. Deze keer stond er fondue op het menu en als dessert een huisgebakken stracciatela-cake en/of een stukje paastaart. Vandaag mochten ze allemaal wat langer opblijven.
Vandaag komen Yannick en Milan ! en ook Tante Ingrid en Nonkel Tom. Omsteeks 10 uur telefoon, ze zijn België nog niet uit geraakt en staan in panne met hun Volvo ter hoogte van Tellin (waar is de Maurice?). Er komt VEEL rook vanonder de motorkap. Na 15 minuten waren de politie en 2 brandweerwagens ter plekke met 14 manschappen (!!), de rook was ondertussen ook verdwenen. Blijkbaar was er "iets" mis met de ontkoppeling, verder rijden was onmogelijk. Dan maar de hulplijn ingeroepen - Toyota. Oma en opa waren 1,5 uur later ook ter plaatse, alles werd overgeladen en oma en opa werden aan het station van Ciney afgezet. Zo kon de reis worden verdergezet. Hun auto zal dinsdag pas worden weggesleept naar garage V te M (we mogen geen anti-reclame maken hé). Zonder verdere problemen met gaspedal of ontkoppeling stonden ze om 20 uur in Remetschwil !
Overal zijn scholen, kantoren en winkels gesloten want vandaag is het Karfreitag of Goede Vrijdag. In de voormiddag hebben we vanalles gedaan in huis maar in de namiddag trokken we naar Küssnacht am Rigi in Kanton Schwyz. Bij de "Astrid Kapelle" hebben we effe halt gehouden. Tijdens een auto-ongeluk verongelukte daar in 1935 koningin Astrid, één jaar nadat ze tot koningin der Belgen gekroond werd.
Küssnacht ligt aan de noordelijke oever van het meer van Luzern en aan de zuidelijke oever van het meer van Zug. Het was prachtig weer, blauwe hemel, slechts hier en daar een piepklein wolkje. Daarom was er ook zoveel volk aan het meer. We genoten van het uitzicht, van de zon én van een lekker ijsje. Slechts een klein wandelingetje stond op het programma. Verder dan de speeltuin zijn we niet geraakt. Het was een gezellige dag!
Sinds vorig jaar april ben ik op zoek naar een job. Eerlijk gezegd, had ik wat meer moeite gedaan en niet zo kieskeurig geweest, was ik waarschijnlijk al langer aan de slag. Méér dan 50% wil ik voorlopig niet werken, dan nog liefst enkel in de voormiddag, in een groot bedrijf, dichtbij. Simpel is anders. Op vele plaatsen moet je Italiaans kunnen en daar ken ik niks van. Met 3 kinderen op je CV is het ook allemaal niet evident als je weet dat de meeste mama's hier thuisblijven tot de kids groter zijn. Het feit dat ik als interim bij Kühne+Nagel heb gewerkt, was goed maar slechts een tussenstap.
Eind januari had ik gesolliciteerd als 'Abteilungsassistentin' bij ABB en weet sinds 2 weken dat ik de job heb! Gisterenvoormiddag ben ik van 8u30 tot 12u op kantoor geweest en heb ondertussen kennisgemaakt met de mensen waarmee ik nauw zal samenwerken. Internationaler kan bijna niet; de afdeling bestaat uit zo'n 66 mensen met verschillende nationaliteiten. Een 'rasechte' Zwitser is eerder een rariteit. Op de afdeling zijn er 2 Nederlanders en binnenkort zijn ze ook één Belgische "rijker". Ik ben echt blij dat ik weer de handen uit de mouw kan steken en mij nuttig kan maken. Huisvrouwenpraat over de kinderen en het weer is tof; receptjes uitwisselen ook maar er is meer dan dat. Op 19 april, na onze geplande week skiverlof mag ik beginnen. Ik ben eens benieuwd, héél benieuwd!
Dit is géén grap! Toen we vanmorgen opstonden lag er op mijn autootje wel 5 cm sneeuw. De buurvrouw zegt al een paar weken "Achtung, der Winter ist noch nicht vorbei". We moeten het geloven. Dinsdag was ik nog samen met Isabel en haar 'Schwiegermutter' (schoonmoeder) - Isabel zegt altijd "schwierige Mutter" - naar het plantencentrum in Niederwil geweest. Omdat onze bloembakken nog in Hove staan, heb ik geen plantjes gekocht. Ze zouden waarschijnlijk nu allemaal kapot gevroren zijn. Alhoewel het vriest 's nachts niet meer. 't Is kantje-boordje. Sophie wou vanmorgen nog met de slee naar school maar heb haar kunnen ompraten. De paasbloemen die in de tuin staan, zijn 'bedolven' onder de sneeuw. Slechts één bloem staat nog mooi overeind en die heb ik getrokken! Maandag had Sophie in 't school 'einen Schoggi-Osterhase' gemaakt (chocolade paashaas) en die heeft ze vanmiddag meegebracht. Heel mooi, net alsof de paasklokken het gemaakt hebben.
Om de nieuwkomertjes in de turnkring van TSV Rohrdorf een idee te geven wat ze van een turnwedstrijd mogen verwachten, was er vandaag "interner Wettkampf" voor zowel de nieuwe kindjes (K1= kategorie 1) als de turnsters van K2. Het zijn opgelegde oefeningen die van het verbond uit vastgelegd worden. Astrid schitterde zoals we dat van haar gewend zijn. De bar is duidelijk haar beste toestel! Na de wedstrijd werden de supporters waaronder voornamelijk ouders, broertjes en zusjes uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Een aantal mama's hadden taart, cake, Butterzopf, croissants... gebakken en werd dat allemaal 'umsonst' aangeboden. Volgende keer stel ik me ook kandidaat! Ondertussen hadden de jurileden de tijd om de punten te tellen. Resultaat: Astrid 1e plaats in categorie K2 gevolgd door haar 'rivale' Gioia. Alle kindjes kregen een mooie peluche paashaas samen met een zakje snoep. Voor één keer hebben niet alleen de beste 3 kindjes een medaille of aandenken gekregen maar iedereen. Allemaal gelukkige gezichtjes!
Sinds vorige zomer staat Albert op de wachtlijst bij F.C. Fislisbach; voorlopig is er nog geen plaats vrijgekomen. Vorige week wist Lucca, een vriendje en klasgenootje van Albert, te vertellen dat Fabian niet meer komt voetballen en er dus een plaatsje vrij is. Lucca speelt bij F.C. Niederwil op enkele minuutjes van bij ons thuis. Na een kort telefoontje met de trainer, mocht Albert diezelfde dinsdag nog mee komen om eens een balleke te stampen. Zo enthousiast heb ik hem zelden gezien. Nog snel naar de sportwinkel voor voetbalschoenen, scheenleren én een nieuwe lederen bal (voor thuis). Erik was op tijd thuis om Albert af te halen van de training. Wat hij daar gezien heeft, zag er goed uit. De trainer heeft hem 'voor goed' bevonden en hij mag blijven! Gelukkig vallen de trainingen niet samen met de karate! Toen we 's avonds thuiskwamen, was er een mailtje binnen van de trainer van F.C. Fislisbach of Albert nog interesse heeft... Ongelooflijk, telepathie noemt dat zeker. Tja, hij is en blijft nu bij F.C. Niederwil samen met 3 andere klasgenootjes nl Leandro, Lucca en Kai.
