Onze lieve buurvrouw zorgt de komende week voor onze schatten Caramel en Praline. Bij haar zijn ze zeker in goede handen!
Vanmorgen om 9 uur zat de auto propvol en konden we vertrekken voor een weekje skivakantie in Saas Grund. Bij aankomst in de chalet hebben we eerst alles een plaatske gegeven en zijn vervolgens gaan inkopen in de lokale supermarkt. In de namiddag hebben we niet veel meer uitgespookt. De kids konden in de speeltuin spelen terwijl wij van de zon en het prachtige uitzicht konden genieten. Nadat we een boke met soep hebben gegeten, werden er nog spelletjes gespeeld. De oude Monopoly die bij oma en opa stond komt hier wel van pas. Terug met Franken in plaats van Euro's.
Prachtig weer, net zoals gisteren. Eindelijk is de lente in het land alhoewel het meer op zomer lijkt bij deze temperaturen (21°C). Na schooltijd is Jill bij ons komen spelen. Hiernaast in de wei, bij het "boske" hebben de kids van de buurt een kamp gebouwd. Jill heeft zich bezeerd in de boom en heeft nu een geschaafde arm. Op weg naar hier heeft ze haar voet nog omgeslagen... Op het midden van de Rigiweg is ze blijven zitten, alle kinderen rond haar. Ze kon niet meer vooruit of achteruit. Dan maar de ziekenwagen laten komen: een fiets met een karretje naast (zoals een sidecar). Zo is ze tot bij ons in de zetel gesukkeld, koude compressie gelegd en haar mama gebeld. Die kon er niet mee lachen want Jill heeft het afgelopen jaar al het een en 't ander voor gehad zoals een gebroken sleutelbeen tijdens de skiklassen. Hopelijk is haar voet morgen weer beter en kan ze mee op uitstap met de klas. Omdat het zo "warm" was, had Sophie niet beter gevonden dan al eens met de voeten in de vijver te gaan. Maar het is niet bij de voetjes alleen gebleven. Druipnat kwam ze "aangestesseld" en heb ze maar in een warm bad gezet. De deugniet!
Astrid en Albert leren tijdens de lessen van WO over "die Römer", de Romeinen. Alhoewel de leerstof gelijklopend is, heeft Astrid meer te "verwerken" voor de komende toets. Vandaag trokken ze op uitstap naar het Vindonissa-museum in Brugg/Windisch, een legerbasis waar de Romeinen en de Alemannen streden tijdens "de slag bij Vindonissa". De Romeinen wonnen en als gevolg daarvan werd de Rein aangeduid als grens van het Romeinse Rijk. In de voormiddag bezochten de meisjes van het 4e en 5e leerjaar het museum; alle jongens konden het "Legionärspfad" afleggen. Na de middagpauze werd er gewisseld. Astrid vindt het eigenlijk maar niks dit thema, Albert daarentegen was in zijn nopjes! Als souvenir kocht hij een mooie slijper uit metaal in de vorm van een katapult. Astrid stelde zich tevreden met een pakje kauwgom! Zo zie je maar het verschil...
Mooi weer dus trokken we erop uit. Vandaag brachten we een bezoekje aan de Rigi (berg met hoogte van 1797 m gelegen op de grens van de kantons Schwyz en Luzern). Een tijdje geleden hadden wij dit al eens gedaan maar zijn we vertrokken in Goldau. Nu namen we aan de andere kant van de berg - in Vitznau (438 m) - het treintje. Boven lag uiteraard nog een dik pak sneeuw. Het was redelijk goed weer dus hadden we vanop de top een prachtig uitzicht op het "Vierwoudstedenmeer" of ook wel "het meer van Luzern" genoemd. Toen we onze picknick boven haalden, bleven er een aantal wolken hangen zodat het maar frisjes was. Op weg naar Kaltbad, kwamen we heel wat "paragliders" tegen (met parachute van de berg lopen). We bleven een tijd lang kijken en daarna ging het tevoet tot in Rigi-Kaltbad waar we weer het treintje tot beneden namen. Toeristen uit Thailand die eveneens in het treintje zaten, hadden de aandacht van onze kids getrokken. Best wel grappig! Beneden konden we nog net zien hoe een treintje uit de stelplaats via een draaiend platform op het juiste spoor terecht komt. Dat hebben we ook maar weer mooi gezien! Omdat de Van Dammekes ook graag raclette lusten, was de beslissing snel genomen. Vandaag zijn de 3 Suisses wel vroeg gaan slapen want morgen is het nog school. De paasvakantie begint bij ons één weekje later...
Astrid heeft op dinsdag (en donderdag) al om 7u30 les. Tante Ingrid bracht Astrid mee naar school en kon zo effe een praatje maken met haar juf en met de juf van DaZ (Deusch als Zweitsprache). Daarna hebben we samen ontbeten. Tegen 8 uur brachten we dan Sophie naar de Kindergarten. Tante Ingrid was weer van de partij en heeft zo Sophiekes klas kunnen bewonderen. Daarna pikten we Yannick en Milan op, aan het voetbalveld van de school. Om 9 uur zijn ze vertrokken naar Vidauban te Frankrijk (regio Provence-Alpes-Côte d'Azur) om daar nog een weekje vakantie door te brengen. Pas volgende week hebben wij ook paasvakantie.
Net zoals in België komt ook hier de paashaas, soms ook wel eens de paasklokken. Omdat het droog was konden ze in de tuin de paaseitjes gaan zoeken. Dat is altijd plezanter dan binnen alhoewel de paashaas binnen meer verstopplaatsen kan vinden! In de voormiddag maakten we een wandeling in het dorp en konden de jongens daarna in 't school gaan voetballen. Astrid en Sophie konden in de speeltuin aan het rek de aap uithangen! Lea, een klasgenootje en vriendinnetje van Astrid was ook komen opdagen zodat iedereen, behalve Sophie en de mama's, een balleke kon stampen. 's Middags na het eten zijn we naar de luchthaven van Buttwil gereden maar helaas waren er op dat moment geen zweefvliegers, helikopters of sportvliegtuigjes. Gelukkig konden de kids zich in de speeltuin uitleven! Binnen in de gezellige kantine van "Café Flugplatz" een pintje gepakt en rond 17 uur weer naar Remetschwil gereden. Deze keer stond er fondue op het menu en als dessert een huisgebakken stracciatela-cake en/of een stukje paastaart. Vandaag mochten ze allemaal wat langer opblijven.
Vandaag komen Yannick en Milan ! en ook Tante Ingrid en Nonkel Tom. Omsteeks 10 uur telefoon, ze zijn België nog niet uit geraakt en staan in panne met hun Volvo ter hoogte van Tellin (waar is de Maurice?). Er komt VEEL rook vanonder de motorkap. Na 15 minuten waren de politie en 2 brandweerwagens ter plekke met 14 manschappen (!!), de rook was ondertussen ook verdwenen. Blijkbaar was er "iets" mis met de ontkoppeling, verder rijden was onmogelijk. Dan maar de hulplijn ingeroepen - Toyota. Oma en opa waren 1,5 uur later ook ter plaatse, alles werd overgeladen en oma en opa werden aan het station van Ciney afgezet. Zo kon de reis worden verdergezet. Hun auto zal dinsdag pas worden weggesleept naar garage V te M (we mogen geen anti-reclame maken hé). Zonder verdere problemen met gaspedal of ontkoppeling stonden ze om 20 uur in Remetschwil !
Overal zijn scholen, kantoren en winkels gesloten want vandaag is het Karfreitag of Goede Vrijdag. In de voormiddag hebben we vanalles gedaan in huis maar in de namiddag trokken we naar Küssnacht am Rigi in Kanton Schwyz. Bij de "Astrid Kapelle" hebben we effe halt gehouden. Tijdens een auto-ongeluk verongelukte daar in 1935 koningin Astrid, één jaar nadat ze tot koningin der Belgen gekroond werd.
Küssnacht ligt aan de noordelijke oever van het meer van Luzern en aan de zuidelijke oever van het meer van Zug. Het was prachtig weer, blauwe hemel, slechts hier en daar een piepklein wolkje. Daarom was er ook zoveel volk aan het meer. We genoten van het uitzicht, van de zon én van een lekker ijsje. Slechts een klein wandelingetje stond op het programma. Verder dan de speeltuin zijn we niet geraakt. Het was een gezellige dag!
Sinds vorig jaar april ben ik op zoek naar een job. Eerlijk gezegd, had ik wat meer moeite gedaan en niet zo kieskeurig geweest, was ik waarschijnlijk al langer aan de slag. Méér dan 50% wil ik voorlopig niet werken, dan nog liefst enkel in de voormiddag, in een groot bedrijf, dichtbij. Simpel is anders. Op vele plaatsen moet je Italiaans kunnen en daar ken ik niks van. Met 3 kinderen op je CV is het ook allemaal niet evident als je weet dat de meeste mama's hier thuisblijven tot de kids groter zijn. Het feit dat ik als interim bij Kühne+Nagel heb gewerkt, was goed maar slechts een tussenstap.
Eind januari had ik gesolliciteerd als 'Abteilungsassistentin' bij ABB en weet sinds 2 weken dat ik de job heb! Gisterenvoormiddag ben ik van 8u30 tot 12u op kantoor geweest en heb ondertussen kennisgemaakt met de mensen waarmee ik nauw zal samenwerken. Internationaler kan bijna niet; de afdeling bestaat uit zo'n 66 mensen met verschillende nationaliteiten. Een 'rasechte' Zwitser is eerder een rariteit. Op de afdeling zijn er 2 Nederlanders en binnenkort zijn ze ook één Belgische "rijker". Ik ben echt blij dat ik weer de handen uit de mouw kan steken en mij nuttig kan maken. Huisvrouwenpraat over de kinderen en het weer is tof; receptjes uitwisselen ook maar er is meer dan dat. Op 19 april, na onze geplande week skiverlof mag ik beginnen. Ik ben eens benieuwd, héél benieuwd!
Dit is géén grap! Toen we vanmorgen opstonden lag er op mijn autootje wel 5 cm sneeuw. De buurvrouw zegt al een paar weken "Achtung, der Winter ist noch nicht vorbei". We moeten het geloven. Dinsdag was ik nog samen met Isabel en haar 'Schwiegermutter' (schoonmoeder) - Isabel zegt altijd "schwierige Mutter" - naar het plantencentrum in Niederwil geweest. Omdat onze bloembakken nog in Hove staan, heb ik geen plantjes gekocht. Ze zouden waarschijnlijk nu allemaal kapot gevroren zijn. Alhoewel het vriest 's nachts niet meer. 't Is kantje-boordje. Sophie wou vanmorgen nog met de slee naar school maar heb haar kunnen ompraten. De paasbloemen die in de tuin staan, zijn 'bedolven' onder de sneeuw. Slechts één bloem staat nog mooi overeind en die heb ik getrokken! Maandag had Sophie in 't school 'einen Schoggi-Osterhase' gemaakt (chocolade paashaas) en die heeft ze vanmiddag meegebracht. Heel mooi, net alsof de paasklokken het gemaakt hebben.
Om de nieuwkomertjes in de turnkring van TSV Rohrdorf een idee te geven wat ze van een turnwedstrijd mogen verwachten, was er vandaag "interner Wettkampf" voor zowel de nieuwe kindjes (K1= kategorie 1) als de turnsters van K2. Het zijn opgelegde oefeningen die van het verbond uit vastgelegd worden. Astrid schitterde zoals we dat van haar gewend zijn. De bar is duidelijk haar beste toestel! Na de wedstrijd werden de supporters waaronder voornamelijk ouders, broertjes en zusjes uitgenodigd voor een hapje en een drankje. Een aantal mama's hadden taart, cake, Butterzopf, croissants... gebakken en werd dat allemaal 'umsonst' aangeboden. Volgende keer stel ik me ook kandidaat! Ondertussen hadden de jurileden de tijd om de punten te tellen. Resultaat: Astrid 1e plaats in categorie K2 gevolgd door haar 'rivale' Gioia. Alle kindjes kregen een mooie peluche paashaas samen met een zakje snoep. Voor één keer hebben niet alleen de beste 3 kindjes een medaille of aandenken gekregen maar iedereen. Allemaal gelukkige gezichtjes!
Sinds vorige zomer staat Albert op de wachtlijst bij F.C. Fislisbach; voorlopig is er nog geen plaats vrijgekomen. Vorige week wist Lucca, een vriendje en klasgenootje van Albert, te vertellen dat Fabian niet meer komt voetballen en er dus een plaatsje vrij is. Lucca speelt bij F.C. Niederwil op enkele minuutjes van bij ons thuis. Na een kort telefoontje met de trainer, mocht Albert diezelfde dinsdag nog mee komen om eens een balleke te stampen. Zo enthousiast heb ik hem zelden gezien. Nog snel naar de sportwinkel voor voetbalschoenen, scheenleren én een nieuwe lederen bal (voor thuis). Erik was op tijd thuis om Albert af te halen van de training. Wat hij daar gezien heeft, zag er goed uit. De trainer heeft hem 'voor goed' bevonden en hij mag blijven! Gelukkig vallen de trainingen niet samen met de karate! Toen we 's avonds thuiskwamen, was er een mailtje binnen van de trainer van F.C. Fislisbach of Albert nog interesse heeft... Ongelooflijk, telepathie noemt dat zeker. Tja, hij is en blijft nu bij F.C. Niederwil samen met 3 andere klasgenootjes nl Leandro, Lucca en Kai.
Om 15 uur was het zover, na meer dan een jaar mocht de beugel in Albert zijn mond er eindelijk uit. Toen de tandarts de "metalen constructie" had verwijderd en hij zijn mond mocht spoelen zei hij "amai mama, da's nogal een gat in mijne mond". Tja, nu heeft hij ineens veel meer ruimte! Hij kan ook weer fatsoenlijk zijn tanden poetsen en wat wat nog beter is, hij kan terug deftig eten zonder al die rare geluiden omdat er ergens iets tussen zit. Zijn beugel mocht hij als aandenken mee naar huis nemen!
Rond 10u30 was Astrid terug van het verjaardagsfeestje van Lea. Veel te laat in bed (24u), het uur verzet dus nog eens een uur minder slapen én om 8u30 omgestaan. Met kleine oogskes is ze thuisgekomen. 't Was wel mega-cool geweest... Kort na de middag, het was droog weer maar niet al te best, trokken we allemaal onze bottinnen aan en maakten een fikse wandeling hierboven op de kam. Een uurtje heen en een uurtje weer maar niet langs dezelfde weg natuurlijk. Deze keer hebben we maar liefst 4 hertjes (in groep) gezien. Toch schoon hé. Op de terugweg is het zachtjes beginnen regenen. Omdat we stevig doorstapten, heeft niemand koud gehad. Tegen 16u30 waren we weer thuis en konden de kids lekker relaxen in het bad. Vooral Sophie en Albert hebben zich geamuseerd met de duikbril in bad! Nog effe en ze willen mekaar niet meer tegenkomen in de badkamer!
Dat Astrid aan elk verjaardagsfeestje mag deelnemen, weten jullie al. Vandaag was het weer zover. Feesten bij Lea. Omdat wij op voorhand gepland hadden om een uitstap naar kanton Wallis te maken, mocht Astrid om 9u al bij Jill gaan spelen. Met haar valieske én een cadeautje hebben we haar daar gedropt. Tegen 17u werden de 2 vriendinngen naar Lea gebracht. Daar mochten ze eveneens de nacht doorbrengen.
Sophie en Albert hadden plezier in de auto. Op mekaars rug tekeningen maken, de andere moet raden wat het was. Een gebibber van jewelste. Een leeg Ricola-doosje verstoppen. Op de middag waren we op onze bestemming. De zon scheen maar er waren toch wel wat wolken. Warm genoeg om in de buitenlucht te picknicken en vooral van het uitzicht te genieten. Veel hebben we niet uitgespookt, gewoon effe weg... 's Avonds zijn we in Baden in ons favoriet Italiaans restaurant gaan eten. Gelukkig was er nog plaats want we hadden niet gereserveerd. Mmm, dat was weeral lekker!
Met rugzakske voorzien van een brooddoos, twee stukjes fruit en voldoende drinken,vertrok Sophieke vandaag met de klas naar het kunsthuis in Aarau. Dat ze een brooddoos met bokes mocht meenemen, was voor haar wel eens plezant. Ze komen immers 's middags altijd thuis (warm) eten. Ze had liever eens een koekje of een snoepje meegenomen, maar dat mag nu eenmaal niet. Geen snoep, alleen maar gezonde kost. Daar zijn ze hier wel streng op. In hun vorige school (Hove) moesten ze alleen op woensdag fruit meebrengen, hier is dat dagelijks. Eerst met de bus tot in Baden, van daaruit met de trein verder. Pas later op de namiddag waren ze terug. Sophie wist te vertellen dat het echt wel mooi was, allemaal schilderijen en heel veel beeldjes. Kunst wordt hier "met de pap ingelepeld".
Niks stond op de planning behalve een wandeling in de buurt. Om 14u plots telefoon "wo bleibt Astrid?"... Een dikke vergissing van mijnentwege want Astrid moest vandaag deelnemen aan de wedstrijd minitrampoline. Eerlijk gezegd is het een andere discipline, vandaar dat ik dacht dat het niet voor haar was. Gelukkig waren we nog ruimschoots op tijd in Neuenhof, dat bij wijze van spreken "achter den hoek" ligt. Dat trampolinespringen haar ding niet was, wisten we al langer. Ze eindigde op de 50e plaats (64 deelneemsters). Zelf was ze tevreden. Astrid content, wij ook!
Beloofd is beloofd dus vandaag gingen we in Baden zwemmen. Christian en Stefan mochten ook mee maar daarvoor moest Isabel zelf ook tot daar rijden, wegens plaatsgebrek in mijn klein Fiësta-ke. Vandaag mochten ze - voor de allereerste keer - alleen in het water terwijl ik toekeek vanuit de cafeteria. Astrid als zijnde "grote zus" had de opdracht gekregen om Sophie wat te helpen. In een mum van tijd zaten ze in het water. Isabel en ik hadden tijd zat voor een "Klatsch und Tratsch" (een babbel) met een taske koffie. Isabel is daarna nog gaan winkelen, terwijl ik in een roman lees die ik van haar had geleend. Om 17u deed ik teken naar de kids. Tijd om te douchen en om te kleden. Raar maar waar, Sophie was als eerste klaar. Ze kregen allemaal een Twix en als Isabel terug was, keerden we huiswaarts. Albert "zijn kaars" was gauw uit want gisteren is hij bij Christian blijven slapen. Volgens Isabel was het pas om middernacht stil in de kamer en om 8u waren ze weer springelevend. Om 19u30 zijn Albert en Sophie in bed gekropen. Astrid mocht nog wat opblijven maar om 20u30 was het ook tijd voor haar.
Vandaag zou Sophie haar vriendinnetje Aline komen spelen. Spijtig genoeg is het niet kunnen doorgaan want Aline is in het weekend gevallen en heeft haar neusje gebroken. Sophie wist te vertellen dat Aline er helemaal niet goed uitziet; een dikke neus, haar gezicht blauw en rood. "Haar ogen staan ook raar", had ze gezegd. Marion heeft beloofd dat als ze wat beter is, ze zeker komt spelen. Sophie was ontgoocheld maar begreep maar al te goed dat het nu niet het juiste moment was...
Dinsdag 16 maart 2010
Albert moest om 10u30 bij de "Kieferorthopäd" in Baden zijn. Om 10u, als de speeltijd begon, ging ik hem afhalen. Content dat hij was, want vandaag zou de beugel aan de binnenkant (boven) van zijn gehemelte er misschien uit mogen. De beugel aan de buitenkant van zijn bovenste tanden heeft ze vervangen door een nieuwe (terug aangespannen) maar de andere... moest nog 2 weken blijven zitten. Dan, eindelijk na meer dan één jaar, mag het vervelende ding eruit en kan hij weer fatsoenlijk eten!
Vrijdag 19 maart 2010
Schitterend weer vandaag, zo goed dat Sonia en ik in de namiddag buiten op het balkon een koffietje konden drinken. Het doet deugd om de zonnestralen op je gezicht te voelen. Het geeft energie en maakt een mens goed gezind. Boven in Sennhof ligt er hier en daar nog sneeuw; nu is het 18°C. Van het ene uiterste in het andere. In de late namiddag kreeg ik nog een telefoontje van ABB. Op naar de volgende ronde; op één april mag ik een halve dag meedraaien op de afdeling waar ik zou terechtkomen. En het is geen grap! Joepie!
Terwijl Erik en Sam vanalles te bespreken hadden, gingen de meisjes inkopen. Op zondag kan je gelukkig altijd terecht bij de Spar. De supermarkt bij het benzinestation die op zondag (deels) open is. Je vind er alles wat je nodig hebt en het brood is ovenvers! Op het menu stond raclette. Matizzke kreeg verse patatjes en daarna konden wij aan tafel terwijl de kleinste naar dromenland reisde. Helaas was het weeral veel te vlug tijd om afscheid te nemen. Pas om 19u zijn ze huiswaarts gekeerd. Zo kan Matizz slapen in de auto en moeten ze minder stoppen onderweg. Onze kids zijn ook vroeg gaan slapen. Astrid had het nodig! Na het programma "Goesting" zijn wij ook onder de wol gekropen. Klaar om de nieuwe week te starten.
