Vanmorgen op weg naar Oberrohrdorf viel er sneeuwwater uit de hemel. Astrid moest om 9u15 aan de sporthal/school zijn zodat ze samen met de andere meisjes (alle categorieën) naar Niederlenz reden voor de "kantonale Training". Ze waren met een hele hoop. Ook de jongens waren van de partij. Zoals gewoonlijk brengen en halen de mama's en de papa's de kinderen. Ik bracht ze mee weg. Om 13u30 was Astrid terug in Oberrohrdorf en zat de training erop. Er werd eveneens meegedeeld dat er 8 meisjes geselecteerd werden om deel te nemen aan de "Schweizer Meisterschaft". We wisten ondertussen wel dat TSV Rohrdorf hoog aangeschreven staat, maar dit is echt ongelooflijk! Albert had zich goed geamuseerd met Cristian en Stefan. In de voormiddag zijn ze in 't school met de vliegtuigjes op afstandbediening gaan "spelen". Buiten een kleine wandeling in het dorp en door de velden van Remetschwil, was het een luie dag voor ons!
Helaas vandaag slecht weer, sneeuwgrens ergens vanaf 700m. We besloten om thuis te blijven. In de namiddag maakten we een klein wandelingske om toch maar een frisse neus te halen. Een hele dag binnen zitten maakt een mens moedeloos en futloos. We liepen langs Isabel en Markus om een goeie dag te zeggen maar zijn daar blijven plakken tot 17 uur. Albert mocht daar blijven slapen. Meestal is het Astrid die ergens gaat slapen of een vriendinnetje(s) van Astrid dat komt. Nu was Albert aan de beurt. Content dat hij was! Snel thuis iets gegeten en de hapjes voorbereid want om 19 uur kwamen Andreas en Gudrun een glaasje drinken. Het werd gezellige babbel. Onze meisjes konden nog met hun dochters Vivien (9) en Aline (11) boven op zolder spelen. Zij zijn gelukkig niet al te laat naar huis gegaan.
Daar komt de bruid... ja, ja, Frau Caroline Magdelyns, de juf van Albert is vandaag in het huwelijksbootje getreden met haar Peter. Vlak na schooltijd, om 15 uur ging de ceremonie van start. Het officiële gedeelte duurde een half uurtje. Toen ze buiten kwamen, stonden alle kinderen van de klas hen op te wachten. Ze hadden vanalles voorbereid. Zo moesten Caroline en Peter (zij heeft een Belgische papa) ballonnen kapot proberen te gooien met "vogelpikpijltjes". Albert en Laurin hadden een schort aan waarop alle kinderen hun hand gezet hadden en die bij de het bruidspaar werd voorgehangen. Dan moesten ze nog een lijst vragen beantwoorden om te zien of ze écht wel bij mekaar passen. Ondertussen vlogen de snoepjes in het rond en bleef de rijst thuis in de keuken. De juf straalde en haar kersverse echtgenoot ook. Terwijl zij zich terugtrok met familie en vrienden voor de apéro, kregen de kinderen in Restaurant Löwen een dessert aangeboden, nl een ijscoupe en een drankje. Op uitnodiging van Frau Heimgartner, de andere leerkracht van het 3e en 4e leerjaar (duobaan), gingen er nog een aantal mama's mee een tasje "Kaffee Crème" drinken. Om 17u30 was het feest voor de schoolkinderen afgelopen. Binnenkort is het weer feest want dan zal de juf van haar eerste kindje bevallen!
Waar is de herfst gebleven? Dat vragen wij ons hier ook af. Vorige week donderdagwerden hier (Basel = 50 minuten van Remetschwil) nog temperaturen van 28°C gemeten en was het nog "hoogzomer"; vannacht had het gevrozen en komen de temperaturen overdag niet boven 5°C. Het is alsof we van de zomer direct naar de winter gegaan zijn. De bomen zijn nog mooi groen maar hier en daar verkleurt het toch. Toen ik vanmorgen rond 9u naar de supermarkt in Widen reed, brandde het "sneeuwkristallampje" van de auto om te zeggen dat het "icy" is. Een groot deel van de bergpassen is sinds maandag afgesloten voor sneeuw; op sommige plaatsen zijn sneeuwkettingen verplicht. De winter is in 't land! Gisteren had ik een aantal bloemknollen gekocht en geplant zodat de tuin in het voorjaar ook wat kleur heeft en niet alles alleen groen is.
Sophie heeft op woensdag, donderdag en vrijdag "Waldtage" en gaan ze op ontdekkingstocht in het bos. Zo leren ze over de bomen, struiken, eetbare besjes, sporen van dieren... Altijd plezant want de juf kookt in het bos. Hier en daar vind je een plek waar beton begoten is en waar een rooster voorzien is om te grillen. Zo maken ze thee, spaghetti (saus op voorhand klaargemaakt, enkel op te warmen), Teigbrötli (= brooddeeg rond een stokje gedraaid en zo op de grill), soep... Vandaag waren het Spätzli, een soort eiernoodles met allerlei groentjes onder. De kindjes mochten sowieso een stukje vlees meebrengen zoals een sateeke, braadworst, cervelat. Als ze terug thuiskomt, ruik je bijna letterlijk het bos, of beter nog, de rook van het grillen!!
Vanmorgen om 7u45 moest Astrid al in 't school zijn. De juf had het voor mekaar gekregen om met de klas deel te nemen aan "die Game Show". Ze namen de bus en verder de trein naar de studio van SF2 in Zürich. Het is wel zo dat slechts 10 kinderen konden meedoen, de anderen mochten mee om te supporteren. Astrid vond het helemaal niet erg en zelfs normaal dat niet iedereen de quiz kon meedoen. Haar Duits/Zwisters is nog niet wat het moet zijn! "Ik kom binnenkort wel op TV", had ze gezegd. En dat was het belangrijkste!! Ze speelden tegen een andere school uit Liestal, vlakbij Basel. Ze blikten 5 afleveringen in en wonnen 3 van de 5 "speldagen". Iedereen kreeg als aandenken een toffe sportzak (kinderformaat) en degenen die de quiz wonnen ontvingen de laatste nieuwe, openklapbare PSP. Om 19 uur was ze weer thuis, had 's middags lekkere gevulde (warme) croissants gegeten, fruit en koekjes als tussendoor en als avondmaal spaghetti. Voor alle kids een onvergetelijke dag en volgens Astrid was de juf meer dan tevreden! De uitzendingen zullen we zeker opnemen!
Vandaag is het Jubiläumfest van de firma waar Erik werkt. Deze bestaat reeds 50 jaar en dat moet gevierd worden met de nodige toeters en bellen! Alle werknemers van gans K+N Zwitserland waren uitgenodigd met hun familie. Ook wij waren van de partij. Voor de kinderen was er speciale animatie voorzien. Ze konden oa knutselen en een afdruk van hun handen in wachs maken. Heel origineel. We kregen een rondleiding in het magazijn waar het feest plaatsvond. Dit is een spiksplinternieuw magazijn, alles nog spic & span! Er was eveneens een demonstratie met herdershonden. Indrukwekkend, dat kon je aan het applaus van de toeschouwers horen! Voor alle medewerkers en hun familie was er een diner voorzien, een koud en warm buffet, gevolgd door een dessertenbuffet om je vingers van af te likken. Er was ook veel vers fruit en kaas als afsluiter. Ze kwamen ook rond met "Kirschen -und Zwetschgenlikör", voor bij de koffie. Rond 20 uur liep het feest ten einde en zijn we huiswaarts gekeerd. Met een koffer vol ballonnen en een mooie bloempot zijn we nét niet naar huis gevlogen!
Nog vergeten te "vertellen". Woensdagnacht komt Astrid me wakker maken omdat ze denkt dat er een poes in de kamer zit. Tja, ze had de deur laten openstaan van haar kamer en zo zijn Caramel en Praline natuurlijk in de kamer gekomen. Maar dat was het niet! We hoorden de hele tijd luid gemiauw en eerst dachten we dat het van achter de rieten mand, naast haar bureau kwam. Wij maar zoeken en niks gevonden. Het geluid kwam nochtans van daar. Op een gegeven moment hadden we het dan toch gevonden. Het was de "pekzwette" poes van Kim die tot op het dak, (dakkapel) vlak voor Astrid's raam was geklommen. Zij speelt een gevaarlijk spel! Astrid heeft ze opgepakt en aan de achterdeur terug buiten gelaten. Hopelijk wordt dat geen gewoonte!
Belofte maakt schuld; als het slecht weer is (regen), zouden we gaan zwemmen. Dat is dan ook zo gebeurd. In de namiddag reden we naar het zwembad van Baden. Een tijd lang waren we zo goed als alleen in het water, daarna werd het iets drukker. Sophie wil geen zwembandjes meer aandoen, dan zwemt ze maar zonder. Ze kan het wel maar zit steeds onder water met de duikbril. Albert is 's avonds nog naar de karate geweest, samen met Miguel, Alessio en Aramis. Astrid mocht vanavond bij Michelle gaan slapen. Wat zal ze morgen weer kleine oogskes hebben!
Terwijl oma en opa onderweg zijn naar België, schijnt hier volop de zon. De was hangt buiten te drogen en de kinderen spelen buiten. Het is waarschijnlijk de laatste zomerdag van het jaar 2009. In Basel werden temperaturen gemeten van 28°C. Hier is het iets minder warm, zo'n 26°C, zelfs te warm om in de tuin een tijdschrift in de zon te lezen. De buren hebben voor de laatste keer de grill buiten gezet. De kinderen hadden nog gevraagd om in de vijver te zwemmen maar dat was nu nét teveel van het goede. Vanaf morgen wordt het aanzienlijk kouder en is er (eindelijk) regen op komst. Dit weekend zou op 1500 m de eerste sneeuw vallen in de bergen. Het werd ook stilletjes aan tijd om de poesjes buiten te laten. Dat is vlotjes gegaan. Eerst bleven ze mooi tot op het terras, even later raasden ze door het gras. Het is duidelijk dat ze op ontdekkingsreis zijn. Ver gaan ze niet, ze blijven net zoals een baby, dicht in onze buurt! Albert en Sophie zijn nog in de school gaan spelen, Astrid speelde met Michelle hier buiten. Het was een geweldige dag!
Er werd regen voorspeld maar daar hebben we vandaag niks van gemerkt. Tegen 10u30 reden we naar Trampolino in Dietikon, het speelparadijs voor kinderen. Daar heb je allerlei trampolines, springkastelen in verschillende vormen, schuifaf, reuzenschommel, botsautootjes, apenkooi (zoals bij de Spittz, het Cirkus, de Ravotter). Oma en opa vonden het ook wel eens plezant om te zien hoe het daar aantoe ging. De kids hebben zich kostelijk geamuseerd. Ik ook, net zoals vele andere mama's en/of papa's! Om 16 uur zijn we weer huiswaarts gereden. Albert is tegen 17 uur nog naar de karate geweest en werd daarna door Joe thuisgebracht, de papa van Alessio en Aramis. Nog een lekker stukje taart gegeten, wat tv gekeken en op tijd in bed - school of geen school, regelmaat moet er zijn. Het was een geslaagde dag, ook voor oma en opa! De foto's zijn wel wat bewogen maar dat maakt deze keer niet uit...
Nog steeds mooi weer alhoewel het wat meer bewolkt is vandaag. Omdat er nog veel te veel slagroom over was van gisteren, had oma het lekkere idee om een biscuit te bakken. Dan konden we de slagroom daar lekker bovenop en tussenin smeren! We zijn eerst samen gaan winkelen en daarna kon het kokerellen van start gaan. De kids mochten oma helpen. Als de keuken weer vrij was, kon ik de soep en de patatjes klaarmaken. Na de middag was het eerder kwakkelweer; regen of weer niet... Toch besloten we om naar de speeltuin in Bellikon te rijden zodat ze nog buiten konden spelen. Het was het juiste idee geweest want echt regenen heeft het niet gedaan, slecht was druppels. Thuis maakten Astrid en Albert een schatkaart. 's Avonds zijn we de schat gaan zoeken met een zaklamp. Als beloning kreeg iedereen een stuk van de taart!
Vandaag mooi weer dus moeten we daarvan profiteren. In de voormiddag reden we met z'n allen naar "Flugplatz Buttwil". Er was veel volk, ook op het terras van het plaatselijk cafeetje. We genoten van een drankje in de zon terwijl de vliegtuigjes (al dan niet met zweefvlieger) en helikopters af- en aanvlogen. Tegen de middag naar huis en een boke gegeten. Een tijdje geleden had de buurvrouw gezegd dat het mooi wandelen is aan de Katzensee, hier vlakbij. Dus deden we dat voor een keer. Het is tamelijk vlak zodat opa ook mee kon. We wandelden volledig rond het meer. Daarna konden de kids nog in de speeltuin spelen terwijl wij op een bank in het zonnetje van het mooie uitzicht genoten. Het was overduidelijk dat de mensen zoveel mogelijk willen profiteren van de laatste zonnestralen; binnen (thuis) blijven, werkt alleen maar op je gemoed. Zo gaat het weekend voorbij en je hebt er niks aan gehad. 's Avonds heb ik Brusselse wafels gebakken en zo te zien waren ze best lekker!
Terwijl oma en opa onderweg waren naar Remetschwil, zijn wij nog gaan winkelen in Baden. Zo brachten we onze "oude" Blaupunkt-TV weg voor recyclage. Hij macheerde nog wel maar had af en toe toch rare kuren. Het was markt in Baden en tevens de laatste dag van "Kid's City". In de late namiddag arriveerden dan oma en opa. Het was prachtig weer dus konden we buiten nog genieten van een stukje huisgemaakte cake met rozijntjes. 's Avonds aten we raclette, wat bij iedereen goed in de smaak viel. Tja, ze zijn nu eenmaal in Zwitserland hé! Om 22 uur was het muisstil ten huize Mast, alhoewel... de poesjes dan pas tot leven komen!
Eindelijk heb ik wat tijd gevonden om enkele foto's uit te kiezen van onze 4-daagse in Graubünden. Wie gaat er volgend jaar nog mee ? Indien je de link naar Picase wenst te bekomen om meer foto's te bekijken, stuur even een mailtje (knop links op je scherm).
Een heel weekend thuisblijven, dat zie je van hier! Vanmorgen op tijd vertrokken naar Linthal (Braunwald) in kanton Glarus. Astrid en Albert waren daar op skiklassen geweest tijdens de Sportferien (krokusvakantie). Zij waren dan ook heel enthousiast om nog eens terug te gaan. Het is een prachtig skigebied maar biedt heel veel mogelijkheden om te wandelen. Eerste namen we de tandradbaan (treintje) om vervolgens over te stappen in de kleine kabelbaan. Het is een tamelijk ruw landschap met veel stenen en rotsen. Onderweg op het terras van de berghut gegeten en gedronken en genoten van het prachtige zicht. Er was wel veel volk. We hebben een tijdje zitten zoeken naar de marmot die naar ons floot. Helaas hebben we ze niet gevonden. We wandelden via het tussenstation terug tot aan het treintje om zo weer in het dal te geraken. Het was veel stiller op de achterbank dan tijdens de heenrit!!
Omdat er nergens geen hotelletje meer vrij was in de buurt van Sankt-Moritz (Bondo, Castasegna, Bivio, Silvaplana, Sils-Maria...), zijn we maar thuis gebleven. Spijtig want het was prachtig weer. De tuin kreeg een beurt alsook Erik's auto. De buurvrouw hadden we een deel van de lavendel gegeven om in een zakdoekje in de kleerkast te leggen. Erik profiteerde ervan om wat met de fiets te gaan rijden terwijl de kids in de buurt buiten speelden.
Sophie's klasgenootje Ladina kwam deze namiddag spelen, alsook Jill, een vriendinneke van Astrid. Albert is na zijn huiswerk bij Alessio en Aramis gaan spelen. De meisjes hebben zich goed geamuseerd. De oude pop van tante Ingrid heeft buiten in de tuin een complete schoonheidsbehandeling gekregen! Eerst werd de pop helemaal gewassen, inklusief haren; daarna moesten die dan ook in de plooi gelegd worden. Aan schminken hebben ze deze keer (gelukkig) niet gedacht! De vensters hebben vandaag ook een beurt gehad! Albert is naar de karate geweest. Hij moet minstens 30 lessen gevolgd hebben alvorens hij in december mee mag doen aan het kampioenschap. Astrid daarentegen is niet gaan turnen. Zij had op beide armen een muggenbeet en alles was serieus opgezwollen en voelde warm aan. Op haar handen staan of aan de bar hangen, doet pijn. Binnen enkele dagen is er van die muggenbeet niks meer te zien. Het was een plezante dag!
Om 9u15 verzamelden alle kindjes aan de school in Oberrohrdorf zodat ze samen naar Unterägeri (Kanton Zug, 55 km) konden rijden. Erik, Sophie en Albert bleven thuis. Astrid was, zoals gewoonlijk, de kalmte zelf. Er waren 2 grote sporthallen in Unterägeri. De wedstrijd zelf was in de ene sporthal, de prijsuitreiking in de andere. Er waren 150 turnsters in Astrid's kategorie (K1). Deze keer kwamen ze uit verschillende kantons nl Zug, Nidwalden, Aargau, Luzern, en zelfs uit Vaud (franstalig gedeelte). Astrid heeft het weer knap voor mekaar gekregen, ze eindigde op de 8e plaats.
Erik, Albert en Sophie zijn gaan fietsen. Een toer naar Heitersberg en in de namiddag nog een toertje naar de Egelsee. Zij hebben zich ook geamuseerd.
Thuis blijven heeft geen zin met zo'n mooi weer, laat staan de ganse dag binnen blijven...! Na het middageten zijn we met z'n allen naar de hoofdstad van Kanton Schwyz gereden, nl Schwyz. Daar hebben we wat rondgelopen, op de speeltuin gespeeld; niks bijzonders eigenlijk. Erik's koersfiets stak in de koffer. Hij profiteerde ervan om met de fiets naar huis te rijden (69km). Wij zijn nog effe gebleven. Om 18 uur was hij weer thuis en hebben we lekker buiten gegeten. De buren hebben nog tot laat in de tuin gezeten.
... bij ons wonen, zijn de poesjes het nog steeds niet gewoon. Stilletjes aan durven ze al een tevoorschijn komen om te eten of te drinken. Meestal zitten ze met z'n tweetjes te "fikfakken" onder de trap, daar waar de kartonnen dozen van onze verhuis netjes liggen opgestapeld. Er is toch wel plaats genoeg om ergens anders te spelen. Praline, degene met de witte pootjes, laat zich al eens aaien terwijl ze eet/drinkt, Caramel heeft daar blijkbaar ook wel zin in, maar houdt het liever voor bekeken. Tja, nog effe afwachten en ze zijn "zo mak als een lammeke"!!
Vrijdag 18 september 2009
