Terwijl oma en opa onderweg waren naar Remetschwil, zijn wij nog gaan winkelen in Baden. Zo brachten we onze "oude" Blaupunkt-TV weg voor recyclage. Hij macheerde nog wel maar had af en toe toch rare kuren. Het was markt in Baden en tevens de laatste dag van "Kid's City". In de late namiddag arriveerden dan oma en opa. Het was prachtig weer dus konden we buiten nog genieten van een stukje huisgemaakte cake met rozijntjes. 's Avonds aten we raclette, wat bij iedereen goed in de smaak viel. Tja, ze zijn nu eenmaal in Zwitserland hé! Om 22 uur was het muisstil ten huize Mast, alhoewel... de poesjes dan pas tot leven komen!
Eindelijk heb ik wat tijd gevonden om enkele foto's uit te kiezen van onze 4-daagse in Graubünden. Wie gaat er volgend jaar nog mee ? Indien je de link naar Picase wenst te bekomen om meer foto's te bekijken, stuur even een mailtje (knop links op je scherm).
Een heel weekend thuisblijven, dat zie je van hier! Vanmorgen op tijd vertrokken naar Linthal (Braunwald) in kanton Glarus. Astrid en Albert waren daar op skiklassen geweest tijdens de Sportferien (krokusvakantie). Zij waren dan ook heel enthousiast om nog eens terug te gaan. Het is een prachtig skigebied maar biedt heel veel mogelijkheden om te wandelen. Eerste namen we de tandradbaan (treintje) om vervolgens over te stappen in de kleine kabelbaan. Het is een tamelijk ruw landschap met veel stenen en rotsen. Onderweg op het terras van de berghut gegeten en gedronken en genoten van het prachtige zicht. Er was wel veel volk. We hebben een tijdje zitten zoeken naar de marmot die naar ons floot. Helaas hebben we ze niet gevonden. We wandelden via het tussenstation terug tot aan het treintje om zo weer in het dal te geraken. Het was veel stiller op de achterbank dan tijdens de heenrit!!
Omdat er nergens geen hotelletje meer vrij was in de buurt van Sankt-Moritz (Bondo, Castasegna, Bivio, Silvaplana, Sils-Maria...), zijn we maar thuis gebleven. Spijtig want het was prachtig weer. De tuin kreeg een beurt alsook Erik's auto. De buurvrouw hadden we een deel van de lavendel gegeven om in een zakdoekje in de kleerkast te leggen. Erik profiteerde ervan om wat met de fiets te gaan rijden terwijl de kids in de buurt buiten speelden.
Sophie's klasgenootje Ladina kwam deze namiddag spelen, alsook Jill, een vriendinneke van Astrid. Albert is na zijn huiswerk bij Alessio en Aramis gaan spelen. De meisjes hebben zich goed geamuseerd. De oude pop van tante Ingrid heeft buiten in de tuin een complete schoonheidsbehandeling gekregen! Eerst werd de pop helemaal gewassen, inklusief haren; daarna moesten die dan ook in de plooi gelegd worden. Aan schminken hebben ze deze keer (gelukkig) niet gedacht! De vensters hebben vandaag ook een beurt gehad! Albert is naar de karate geweest. Hij moet minstens 30 lessen gevolgd hebben alvorens hij in december mee mag doen aan het kampioenschap. Astrid daarentegen is niet gaan turnen. Zij had op beide armen een muggenbeet en alles was serieus opgezwollen en voelde warm aan. Op haar handen staan of aan de bar hangen, doet pijn. Binnen enkele dagen is er van die muggenbeet niks meer te zien. Het was een plezante dag!
Om 9u15 verzamelden alle kindjes aan de school in Oberrohrdorf zodat ze samen naar Unterägeri (Kanton Zug, 55 km) konden rijden. Erik, Sophie en Albert bleven thuis. Astrid was, zoals gewoonlijk, de kalmte zelf. Er waren 2 grote sporthallen in Unterägeri. De wedstrijd zelf was in de ene sporthal, de prijsuitreiking in de andere. Er waren 150 turnsters in Astrid's kategorie (K1). Deze keer kwamen ze uit verschillende kantons nl Zug, Nidwalden, Aargau, Luzern, en zelfs uit Vaud (franstalig gedeelte). Astrid heeft het weer knap voor mekaar gekregen, ze eindigde op de 8e plaats.
Erik, Albert en Sophie zijn gaan fietsen. Een toer naar Heitersberg en in de namiddag nog een toertje naar de Egelsee. Zij hebben zich ook geamuseerd.
Thuis blijven heeft geen zin met zo'n mooi weer, laat staan de ganse dag binnen blijven...! Na het middageten zijn we met z'n allen naar de hoofdstad van Kanton Schwyz gereden, nl Schwyz. Daar hebben we wat rondgelopen, op de speeltuin gespeeld; niks bijzonders eigenlijk. Erik's koersfiets stak in de koffer. Hij profiteerde ervan om met de fiets naar huis te rijden (69km). Wij zijn nog effe gebleven. Om 18 uur was hij weer thuis en hebben we lekker buiten gegeten. De buren hebben nog tot laat in de tuin gezeten.
... bij ons wonen, zijn de poesjes het nog steeds niet gewoon. Stilletjes aan durven ze al een tevoorschijn komen om te eten of te drinken. Meestal zitten ze met z'n tweetjes te "fikfakken" onder de trap, daar waar de kartonnen dozen van onze verhuis netjes liggen opgestapeld. Er is toch wel plaats genoeg om ergens anders te spelen. Praline, degene met de witte pootjes, laat zich al eens aaien terwijl ze eet/drinkt, Caramel heeft daar blijkbaar ook wel zin in, maar houdt het liever voor bekeken. Tja, nog effe afwachten en ze zijn "zo mak als een lammeke"!!
's Middags rond 15 uur was Erik terug van de huttentocht. Zo te zien had hij het heel goed gehad; lekker vermoeiend maar het is allemaal goed gegaan. Hij was blij dat hij in de douche kon duiken want daarboven in de hut is er weinig luxe. Hij had natuurlijk heel veel te vertellen. Albert was één en al oor, Sophie en Astrid ook maar minder... Het weer was schitteren dus konden we nog buiten eten. We moeten ervan profiteren want het duurt niet lang meer of de winterjassen, handschoenen, sjaals en mutsen hangen aan de kapstok. Brrrr, het gedacht alleen al!
Om 10u30 hadden we afgesproken om samen met de familie Bontempi naar het shoppingcenter Tivoli in Spreitenbach te rijden. Dat is immens groot, alles wat je nodig hebt, vind je daar. Momenteel zijn ze daar een aantal winkels aan het verbouwen. De bezoekers hadden daar helemaal geen last van. We maakten ook tijd om een tasje koffie of een glaasje Rivella (Zwitserse limonade) te drinken. De kids kregen nieuwe Finken (sloefjes) voor in de klas (enkel de juf houdt haar schoenen aan). Nog een warme trui voor Astrid en Albert, een nieuwe Stabilo vulpen. Omdat onze vrienden ook vanalles nodig hadden, was de pret er snel af. Het duurde relatief lang alvorens we weer naar huis reden (16 uur). De kids waren content weer thuis te zijn. 's Avonds zijn de Bontempi's nog een tasje koffie komen drinken (van 18u tot 19u30) maar tijdig naar huis gegaan. Zo konden de kids op tijd in bed.
Erik had nog gebeld; "daarboven in de bergen is het machtig", had hij gezegd. Hij brengt nog uitgebreid verslag uit!
Daarjuist na 't school zijn we naar Untersiggenthal gereden om 2 jonge poesjes te gaan halen. Ge kunt niet geloven hoe gelukkig ze nu zijn! Het is al wel wat geweest om een naam te kiezen. Zo hadden ze allemaal verschillende namen opgeschreven zoals:
Uiteineindelijk hebben we ze "Caramel & Praline" gedoopt. Alhoewel het deurtje open stond, bleven ze lang na aankomst in de "transportbak" zitten. Na enige tijd zijn ze er dan toch stilletjes uitgekropen. Volgens Albert zijn ze heel erg bang want ze bibberen... Tja, wat wil je nu. Hopelijk worden ze hier gelukkig en zijn ze ze wat voorzichtiger dan Mimosa als straat over steken.
Vanmorgen om 6 uur stipt liep de wekker af. Erik was snel uit de veren want vandaag vertrekt hij op huttentocht, een tocht die hij zelf helemaal heeft uitgestippeld. Om 6u30 is hij gepakt & gezakt vertrokken richting Maloja. Om 11 uur zou hij Maarten en Philippe daar treffen. Vanuit Maloja vertrok de tocht (1800m) naar de Forno Hut (2574m). Hiervoor zouden ze zo'n 4 uur stappen. Vanuit de Forno Hut hebben ze een prachtig zicht op de gletsjers en de besneeuwde bergtoppen. 15 jaar geleden waren Erik en ik daar al geweest. Ondertussen zijn er al honderden meters ijs weggesmolten. Verslag en foto's volgen.
Albert heeft vandaag zijn eerste spreekbeurt gegeven. Hij koost voor "de olifant" en heeft zo'n 10 minuten vooraan in de klas verteld. Hij had allerlei foto's geprint van het internet, had een olifant gemaakt met strijkpareltjes... Wat had ik toch graag een vlieg geweest. Volgens hem vonden de juf en de medestudenten het goed. Wir werden sehen...
Vanmorgen, toen de kids in school waren, ben ik met Sonia gaan winkelen in Wettingen. Zo ben ik voor de 1e keer in mijn leven in een Turkse winkel geweest. Af en toe laat ze me thuis bij haar wat proeven en geeft ze me vanalles mee op uit te proberen. Nu weet ik waar het is zodat ik de volgende keer mijn spullen zelf kan kopen!
Sophie had vanmorgen medisch onderzoek. Ze gingen met z'n allen te voet naar de dokter in Oberrohrdorf. We weten al wat de dokter zal opschrijven (lichtgewicht en klein uitgevallen). Zolang ze maar gezond zijn en blijven!
Net zoals vorig jaar, probeerden we onze spullen tijdens de rommelmarkt op de speelplaats te verkopen. Spijtig laat de krisis zich ook hier voelen. Vorig jaar liepen de zaken beter! Ach, het is toch zo plezant om te onderhandelen. Een aantal grote spullen hebben we toch kunnen van de hand doen. Daar gaat het tenslotte om. De kleine speeltjes maakt niet veel uit!
Astrid was na het ontbijt van Heidi's slaapfeestje thuisgekomen. Deze keer hadden ze wel deftig geslapen! Philippe en Annick zijn rond een uur of 10 weer doorgereden. Zij vertrekken voor enkel dagen Italië, zonder hun 3 (b)engels. Volgende donderdag doet Philippe ook mee aan de huttentocht die Erik organiseert. Annick dropt hij daarna op de luchthaven van Bergamo, zodat zij weer naar het belgenland kan vliegen en pikt eveneens Maarten op, zodat ze daarna Erik ergens in Maloja treffen... Erik maakte deze namiddag nog een toerke van 95 km met de fiets. De kids bleven thuis of gingen hier of daar spelen. Na het avondeten namen we de "feestbus" naar Fislisbach voor het Dorfsfest. De familie Bontempi ging mee! De bus was gratis, maar we betaalden wel entree voor het dorpsfeest. Spijtig want er was eigenlijk helemaal niks te zien. Enkel drank- en eetkraampjes, nergens geen muzikanten of optredens. Een beetje teleurgesteld waren we toch wel. We zijn dan maar het dorpscafé ingedoken en hebben daar nog een gezellige avond door gebracht. Met de bus uiteraard terug naar Remetschwil.
Na zeer veel regen vrijdagnacht, was de sneeuwgrens in sommige streken in Zwitserland gedaald tot onder de 2000 meter. Dus ons uitzicht was vanochtend een beetje anders...
Annick en Philippe waren op het middaguur hier. Omdat het toch al kwakkelweer was, konden we hen er moeilijk van beschuldigen dat zij het slechte weer hadden meegebracht. Veel wind, zeg maar gerust, storm én tussendoor regen. Nadat we een boke hadden gegeten, en de bedden hadden opgedekt, maakten we nog een toerke door 't dorp. De wind blies ons bijna weg! Erik was op een deftig uur thuis zodat we met z'n allen - met uitzondering van Astrid die naar een slaapfeestje mocht - raclette konden eten. Wat heeft dat gesmaakt! Het was een gezellig avond!
Kort na 8u was iedereen uit bed. Moeke had een lekker ontbijt voorzien met Vlaamse pistolets, verse charcuterie en smoskes. Dat smaakt altijd! Vooral de smoskes want dat kennen ze bij ons zo niet. Het was al gauw tijd om afscheid te nemen. Tegen 10u30 reden we nog naar oma en opa om opa's verjaardag te vieren. Hij is weliswaar morgen (31/8) pas jarig, maar vandaag mocht hij de 68 kaarsjes al uitblazen. Oma had een lekkere taart gebakken, mooi versierd met - jawel - Zwitserse marsepeinen worteltjes. 't Was weer veel te goed geweest! Om 13u zijn we naar Remetschwil vertrokken. Gelukkig hadden we nu geen file onderweg en hebben ze veel geslapen. Wat een rust! Om 19u50 waren we weer thuis. Home sweet home!
Om 7u30 was iedereen uit de veren. Ons moeke was dan al vertrokken om alles klaar te maken voor de jaarlijkse familiebijeenkomst. In de voormiddag zijn we gaan winkelen, hebben we een blitsbezoekje gebracht bij Maarten, Monique, Anne en Lisa en zijn we bij oma en opa geweest. Yannick en Milan waren er ook zodat ze met hun neefjes konden voetballen (vooral Albert). Na het middageten reden we dan naar Reet voor het familiefeest. We waren met 97 en ook het zonnetje was van de partij. Dit is het 5e jaar op rij dat we mooi weer hebben zodat iedereen de ganse tijd buiten kon zijn. De "jeugd" heeft eveneens buiten gegeten. Onze bompa zou dit jaar 100 geworden zijn, daarom was het dit jaar anders dan de afgelopen jaren. Het was plezant om iedereen terug te zien. Rond 20u30 zijn we afgezakt naar de braderij en kermis in Hove. Net voor het vuurwerk om 23uur (schandalig laat) waren we weer bij moeke en voke om te slapen. Het was weer véél te laat geworden.
Deze voormiddag zijn we nog gaan werken. Voor mij was het de laatste werkdag; hopelijk voorlopig. Vanaf maandag zoek ik iets anders. We zien wel wat er komt! De collega's hadden een mooi boeket bloemen voor me gekocht. Zij vinden het spijtig dat ik niet wil blijven. Primo, de afstand is te groot; secundo, man en vrouw op hetzelfde werk is niet goed (wel voor effe maar niet voor lang). Na de middag hebben we alles ingepakt zodat we direct na schooltijd om 15u30 naar België konden vertrekken. In de auto hebben ze heel effe geslapen; helaas niet in Thionville want daar hebben we 1,5 uur in de file gestaan. Miss Decibel op de achterbank heeft weer flink haar best gedaan. Om 23u15 arriveerden we dan in Boechout. De kinderen zijn vrijwel onmiddellijk in bed gekropen, net zoals wij.
Vrijdag 18 september 2009
Vrijdag 28 augustus 2009
