's Middags rond 15 uur was Erik terug van de huttentocht. Zo te zien had hij het heel goed gehad; lekker vermoeiend maar het is allemaal goed gegaan. Hij was blij dat hij in de douche kon duiken want daarboven in de hut is er weinig luxe. Hij had natuurlijk heel veel te vertellen. Albert was één en al oor, Sophie en Astrid ook maar minder... Het weer was schitteren dus konden we nog buiten eten. We moeten ervan profiteren want het duurt niet lang meer of de winterjassen, handschoenen, sjaals en mutsen hangen aan de kapstok. Brrrr, het gedacht alleen al!
Om 10u30 hadden we afgesproken om samen met de familie Bontempi naar het shoppingcenter Tivoli in Spreitenbach te rijden. Dat is immens groot, alles wat je nodig hebt, vind je daar. Momenteel zijn ze daar een aantal winkels aan het verbouwen. De bezoekers hadden daar helemaal geen last van. We maakten ook tijd om een tasje koffie of een glaasje Rivella (Zwitserse limonade) te drinken. De kids kregen nieuwe Finken (sloefjes) voor in de klas (enkel de juf houdt haar schoenen aan). Nog een warme trui voor Astrid en Albert, een nieuwe Stabilo vulpen. Omdat onze vrienden ook vanalles nodig hadden, was de pret er snel af. Het duurde relatief lang alvorens we weer naar huis reden (16 uur). De kids waren content weer thuis te zijn. 's Avonds zijn de Bontempi's nog een tasje koffie komen drinken (van 18u tot 19u30) maar tijdig naar huis gegaan. Zo konden de kids op tijd in bed.
Erik had nog gebeld; "daarboven in de bergen is het machtig", had hij gezegd. Hij brengt nog uitgebreid verslag uit!
Daarjuist na 't school zijn we naar Untersiggenthal gereden om 2 jonge poesjes te gaan halen. Ge kunt niet geloven hoe gelukkig ze nu zijn! Het is al wel wat geweest om een naam te kiezen. Zo hadden ze allemaal verschillende namen opgeschreven zoals:
Uiteineindelijk hebben we ze "Caramel & Praline" gedoopt. Alhoewel het deurtje open stond, bleven ze lang na aankomst in de "transportbak" zitten. Na enige tijd zijn ze er dan toch stilletjes uitgekropen. Volgens Albert zijn ze heel erg bang want ze bibberen... Tja, wat wil je nu. Hopelijk worden ze hier gelukkig en zijn ze ze wat voorzichtiger dan Mimosa als straat over steken.
Vanmorgen om 6 uur stipt liep de wekker af. Erik was snel uit de veren want vandaag vertrekt hij op huttentocht, een tocht die hij zelf helemaal heeft uitgestippeld. Om 6u30 is hij gepakt & gezakt vertrokken richting Maloja. Om 11 uur zou hij Maarten en Philippe daar treffen. Vanuit Maloja vertrok de tocht (1800m) naar de Forno Hut (2574m). Hiervoor zouden ze zo'n 4 uur stappen. Vanuit de Forno Hut hebben ze een prachtig zicht op de gletsjers en de besneeuwde bergtoppen. 15 jaar geleden waren Erik en ik daar al geweest. Ondertussen zijn er al honderden meters ijs weggesmolten. Verslag en foto's volgen.
Albert heeft vandaag zijn eerste spreekbeurt gegeven. Hij koost voor "de olifant" en heeft zo'n 10 minuten vooraan in de klas verteld. Hij had allerlei foto's geprint van het internet, had een olifant gemaakt met strijkpareltjes... Wat had ik toch graag een vlieg geweest. Volgens hem vonden de juf en de medestudenten het goed. Wir werden sehen...
Vanmorgen, toen de kids in school waren, ben ik met Sonia gaan winkelen in Wettingen. Zo ben ik voor de 1e keer in mijn leven in een Turkse winkel geweest. Af en toe laat ze me thuis bij haar wat proeven en geeft ze me vanalles mee op uit te proberen. Nu weet ik waar het is zodat ik de volgende keer mijn spullen zelf kan kopen!
Sophie had vanmorgen medisch onderzoek. Ze gingen met z'n allen te voet naar de dokter in Oberrohrdorf. We weten al wat de dokter zal opschrijven (lichtgewicht en klein uitgevallen). Zolang ze maar gezond zijn en blijven!
Net zoals vorig jaar, probeerden we onze spullen tijdens de rommelmarkt op de speelplaats te verkopen. Spijtig laat de krisis zich ook hier voelen. Vorig jaar liepen de zaken beter! Ach, het is toch zo plezant om te onderhandelen. Een aantal grote spullen hebben we toch kunnen van de hand doen. Daar gaat het tenslotte om. De kleine speeltjes maakt niet veel uit!
Astrid was na het ontbijt van Heidi's slaapfeestje thuisgekomen. Deze keer hadden ze wel deftig geslapen! Philippe en Annick zijn rond een uur of 10 weer doorgereden. Zij vertrekken voor enkel dagen Italië, zonder hun 3 (b)engels. Volgende donderdag doet Philippe ook mee aan de huttentocht die Erik organiseert. Annick dropt hij daarna op de luchthaven van Bergamo, zodat zij weer naar het belgenland kan vliegen en pikt eveneens Maarten op, zodat ze daarna Erik ergens in Maloja treffen... Erik maakte deze namiddag nog een toerke van 95 km met de fiets. De kids bleven thuis of gingen hier of daar spelen. Na het avondeten namen we de "feestbus" naar Fislisbach voor het Dorfsfest. De familie Bontempi ging mee! De bus was gratis, maar we betaalden wel entree voor het dorpsfeest. Spijtig want er was eigenlijk helemaal niks te zien. Enkel drank- en eetkraampjes, nergens geen muzikanten of optredens. Een beetje teleurgesteld waren we toch wel. We zijn dan maar het dorpscafé ingedoken en hebben daar nog een gezellige avond door gebracht. Met de bus uiteraard terug naar Remetschwil.
Na zeer veel regen vrijdagnacht, was de sneeuwgrens in sommige streken in Zwitserland gedaald tot onder de 2000 meter. Dus ons uitzicht was vanochtend een beetje anders...
Annick en Philippe waren op het middaguur hier. Omdat het toch al kwakkelweer was, konden we hen er moeilijk van beschuldigen dat zij het slechte weer hadden meegebracht. Veel wind, zeg maar gerust, storm én tussendoor regen. Nadat we een boke hadden gegeten, en de bedden hadden opgedekt, maakten we nog een toerke door 't dorp. De wind blies ons bijna weg! Erik was op een deftig uur thuis zodat we met z'n allen - met uitzondering van Astrid die naar een slaapfeestje mocht - raclette konden eten. Wat heeft dat gesmaakt! Het was een gezellig avond!
Kort na 8u was iedereen uit bed. Moeke had een lekker ontbijt voorzien met Vlaamse pistolets, verse charcuterie en smoskes. Dat smaakt altijd! Vooral de smoskes want dat kennen ze bij ons zo niet. Het was al gauw tijd om afscheid te nemen. Tegen 10u30 reden we nog naar oma en opa om opa's verjaardag te vieren. Hij is weliswaar morgen (31/8) pas jarig, maar vandaag mocht hij de 68 kaarsjes al uitblazen. Oma had een lekkere taart gebakken, mooi versierd met - jawel - Zwitserse marsepeinen worteltjes. 't Was weer veel te goed geweest! Om 13u zijn we naar Remetschwil vertrokken. Gelukkig hadden we nu geen file onderweg en hebben ze veel geslapen. Wat een rust! Om 19u50 waren we weer thuis. Home sweet home!
Om 7u30 was iedereen uit de veren. Ons moeke was dan al vertrokken om alles klaar te maken voor de jaarlijkse familiebijeenkomst. In de voormiddag zijn we gaan winkelen, hebben we een blitsbezoekje gebracht bij Maarten, Monique, Anne en Lisa en zijn we bij oma en opa geweest. Yannick en Milan waren er ook zodat ze met hun neefjes konden voetballen (vooral Albert). Na het middageten reden we dan naar Reet voor het familiefeest. We waren met 97 en ook het zonnetje was van de partij. Dit is het 5e jaar op rij dat we mooi weer hebben zodat iedereen de ganse tijd buiten kon zijn. De "jeugd" heeft eveneens buiten gegeten. Onze bompa zou dit jaar 100 geworden zijn, daarom was het dit jaar anders dan de afgelopen jaren. Het was plezant om iedereen terug te zien. Rond 20u30 zijn we afgezakt naar de braderij en kermis in Hove. Net voor het vuurwerk om 23uur (schandalig laat) waren we weer bij moeke en voke om te slapen. Het was weer véél te laat geworden.
Deze voormiddag zijn we nog gaan werken. Voor mij was het de laatste werkdag; hopelijk voorlopig. Vanaf maandag zoek ik iets anders. We zien wel wat er komt! De collega's hadden een mooi boeket bloemen voor me gekocht. Zij vinden het spijtig dat ik niet wil blijven. Primo, de afstand is te groot; secundo, man en vrouw op hetzelfde werk is niet goed (wel voor effe maar niet voor lang). Na de middag hebben we alles ingepakt zodat we direct na schooltijd om 15u30 naar België konden vertrekken. In de auto hebben ze heel effe geslapen; helaas niet in Thionville want daar hebben we 1,5 uur in de file gestaan. Miss Decibel op de achterbank heeft weer flink haar best gedaan. Om 23u15 arriveerden we dan in Boechout. De kinderen zijn vrijwel onmiddellijk in bed gekropen, net zoals wij.
Astrid mocht na schooltijd onmiddellijk mee naar Tina's verjaardagsfeestje. Omdat het mooi weer was, mochten ze allemaal hun zwemgerief meebrengen. Tina's oma heeft een zwembad in de tuin. Volgens Astrid was het héél plezant geweest. Allemaal 10-ers, een hoop giecheltrienen bij mekaar! Bij Albert ging het er veel rustiger aan toe. Albert en Luca mochten mee met Alessio en Aramis naar de cinema in Baden. Ze keken naar "Ice Age 3" en hebben zich tegoed gedaan aan popcorn, zuurtjes en een flesje coca-cola. De film was "mega-cool", wat zelfs "kei-cool" overtreft. En Sophieke... die mocht niet feesten maar ze heeft bij Ramona op de trampoline gesprongen. Dat was zeker zo goed!
Daarstraks is Astrid gaan turnen en Albert naar de karate geweest. Astrid had de rangschikking van de turnwedstrijd van gisteren bij. Ze was als 5e geëindigd in een totaal klassement van 87 meisjes. Knap hé! Het meisje dat 3e eindigde had slechts 0,30 punten meer dan Astrid.
Vandaag zijn we allemaal een beetje triest, de ene al wat meer dan de andere. Vooral Albert heeft het moeilijk. Sinds zaterdagmiddag komt onze poes Mimosa niet meer naar huis. Ik had de kinderen verteld dat ze misschien een paar dagjes op verlof is en ze morgen of overmorgen weer opduikt. Niks is minder waar. Sinds daarnet weten we dat ze zaterdagmiddag overreden is... Thérèse, de mama van Ramona en Manuel heeft het bevestigd; een witte poes met grijs-getijgerde vlekken, zonder halsband. Tja, zo ziet de onze er ook uit en sindsdien komt ze niet meer naar huis... Degene die ze overreden heeft, heeft ze meteen weggebracht naar de kadavercontainer. We hebben dus geen afscheid kunnen nemen. Lieve Mimosa, slaap zacht daarboven op je wolkje in de dierenhemel! We zullen je missen...
Omdat de kinderen al een hele tijd de oren van mijn kop gezaagd hadden, om eindelijk eens mee in de vijver te gaan, heb ik toegezegd. Amai, had ik geweten had, dat het helemaal niet ijs-ijskoud was, had ik er al veel langer in gesprongen. Het was zaaaaaaaaaaaaalig! Sophie en Albert hebben er echt van genoten. Toegegeven, ik ook. Ik heb hen beloofd, dat als het weer deze week nog goed is, ik nog mee in de vijver ga. En belofte maakt schuld!
Deze namiddag zijn Erik en Albert weer gaan fietsen. Dezelfde richting als vorige week, alleen tegen 2 km/uur sneller deze keer. Na ongeveer 17 km ben ik Albert gaan ophalen en is Erik nog verder gereden. In totaal had hij 75 km gefietst met een hoogteverschil van 750m. Hij was wel moe maar heel content. Na 't avondeten hadden we de familie Suter uitgenodigd. Zij zijn in april in Remetschwil komen wonen. De oudste zoon, Stefan, zit bij Astrid in de klas en de jongste, Christian, zit bij Albert in de klas. Zij komen uit Mexico, een heel andere wereld, een compleet andere cultuur, een andere taal. Dat is nog wat anders vinden wij ... Hun papa is een rasechte Zwitser, hun mama Mexicaanse. Zij blijven voor onbepaalde tijd in Zwitserland wonen. Het was plezant, de gesprekken liepen heel vlot want pas om 23u30 zijn zij huiswaarts gekeerd. Zeker voor herhaling vatbaar!
Vanmorgen had Astrid maar kleine oogjes. Tja, het is gisteren dan ook super laat geworden. Als het bezoek blijft plakken en die hebben ook kinderen, is het moeilijk om de onze naar bed te sturen. Los daarvan heeft Astrid super gepresteerd vandaag. Het was het "Kantonale Meisterschaften Mannschaften Einzelgeräteturnen Turnerinnen" in Oberrohrdorf. Het dorp(je) vlak naast het onze. Verspreid over 2 dagen, namen 461 meisjes deel aan de wedstrijd. De punten van de 3 beste meisje per team en per kategorie, telden als eindresultaat. TSV Rohrdorf ging lopen met de 2e plaats; Astrid, Gioia en Valerie mochten op het schafotje staan! Fier dat ze waren met hun medaille. De 3 beste meisjes van het individuele klassement kregen acheraf ook nog een geschenk nl een toffe sportzak. Astrid greep naast een podiumprijs maar hoeveel ze uiteindelijk geworden is, weten we niet. De rangschikking volgt achteraf op de website van de sportclub.
Iedereen spreekt over het weer, net zoals in België waarschijnlijk. In Kanton "Basel Land" (BL) - je hebt ook "Basel Stadt" (BS) - hebben de kinderen de komende dagen geen school omwille van de tropische temperaturen. Misschien is het volgende week een heel pak frisser, maar je zal zien, dan wordt er weer geklaagd!
Na schooltijd zijn Albert, Sophie en ik naar Baden gereden omdat Albert op controle moest bij de "Kieferorthopäd" (tandarts). Astrid was bij Heidi gaan spelen. Het ziet er allemaal niet zo best uit. De kruisbeet is zo goed als verdwenen maar de tanden die nu groeien op de plaats die vrijgekomen is, staan "schots en scheef". Hij zal nog een tijdje verder moeten met zijn beugel totdat die 2 tanden helemaal zijn doorgekomen. Daarna kan de tandarts verder sleutelen. Ze heeft hem beloofd dat alles goed komt! Vandaag in Remetschwil tropische temperaturen (34°C), morgen en overmorgen hetzelfde weer. Allemaal goed en wel maar voor mij/ons toch net iets té warm. In de fontein in Baden waren veel kindjes met de voeten in 't water. Natuurlijk mochten Sophie en Albert dat ook. Plezier dat ze hadden! Daarna nog inkopen gedaan en verder naar de volgende dokter, de dermatoloog. Albert's voeten zien er al heel wat gezonder uit, alhoewel er hier en daarnog scheurtjes zijn. Daarvoor heeft hij een nieuwe tube zalf voorgeschreven gekregen. Na 't avondeten zijn ze alle 3 nog gaan plonsen in de vijver! Sophie en Albert slapen nog steeds in de kelder...
Vrijdag 28 augustus 2009
