Vandaag zijn we allemaal een beetje triest, de ene al wat meer dan de andere. Vooral Albert heeft het moeilijk. Sinds zaterdagmiddag komt onze poes Mimosa niet meer naar huis. Ik had de kinderen verteld dat ze misschien een paar dagjes op verlof is en ze morgen of overmorgen weer opduikt. Niks is minder waar. Sinds daarnet weten we dat ze zaterdagmiddag overreden is... Thérèse, de mama van Ramona en Manuel heeft het bevestigd; een witte poes met grijs-getijgerde vlekken, zonder halsband. Tja, zo ziet de onze er ook uit en sindsdien komt ze niet meer naar huis... Degene die ze overreden heeft, heeft ze meteen weggebracht naar de kadavercontainer. We hebben dus geen afscheid kunnen nemen. Lieve Mimosa, slaap zacht daarboven op je wolkje in de dierenhemel! We zullen je missen...
Omdat de kinderen al een hele tijd de oren van mijn kop gezaagd hadden, om eindelijk eens mee in de vijver te gaan, heb ik toegezegd. Amai, had ik geweten had, dat het helemaal niet ijs-ijskoud was, had ik er al veel langer in gesprongen. Het was zaaaaaaaaaaaaalig! Sophie en Albert hebben er echt van genoten. Toegegeven, ik ook. Ik heb hen beloofd, dat als het weer deze week nog goed is, ik nog mee in de vijver ga. En belofte maakt schuld!
Deze namiddag zijn Erik en Albert weer gaan fietsen. Dezelfde richting als vorige week, alleen tegen 2 km/uur sneller deze keer. Na ongeveer 17 km ben ik Albert gaan ophalen en is Erik nog verder gereden. In totaal had hij 75 km gefietst met een hoogteverschil van 750m. Hij was wel moe maar heel content. Na 't avondeten hadden we de familie Suter uitgenodigd. Zij zijn in april in Remetschwil komen wonen. De oudste zoon, Stefan, zit bij Astrid in de klas en de jongste, Christian, zit bij Albert in de klas. Zij komen uit Mexico, een heel andere wereld, een compleet andere cultuur, een andere taal. Dat is nog wat anders vinden wij ... Hun papa is een rasechte Zwitser, hun mama Mexicaanse. Zij blijven voor onbepaalde tijd in Zwitserland wonen. Het was plezant, de gesprekken liepen heel vlot want pas om 23u30 zijn zij huiswaarts gekeerd. Zeker voor herhaling vatbaar!
Vanmorgen had Astrid maar kleine oogjes. Tja, het is gisteren dan ook super laat geworden. Als het bezoek blijft plakken en die hebben ook kinderen, is het moeilijk om de onze naar bed te sturen. Los daarvan heeft Astrid super gepresteerd vandaag. Het was het "Kantonale Meisterschaften Mannschaften Einzelgeräteturnen Turnerinnen" in Oberrohrdorf. Het dorp(je) vlak naast het onze. Verspreid over 2 dagen, namen 461 meisjes deel aan de wedstrijd. De punten van de 3 beste meisje per team en per kategorie, telden als eindresultaat. TSV Rohrdorf ging lopen met de 2e plaats; Astrid, Gioia en Valerie mochten op het schafotje staan! Fier dat ze waren met hun medaille. De 3 beste meisjes van het individuele klassement kregen acheraf ook nog een geschenk nl een toffe sportzak. Astrid greep naast een podiumprijs maar hoeveel ze uiteindelijk geworden is, weten we niet. De rangschikking volgt achteraf op de website van de sportclub.
Iedereen spreekt over het weer, net zoals in België waarschijnlijk. In Kanton "Basel Land" (BL) - je hebt ook "Basel Stadt" (BS) - hebben de kinderen de komende dagen geen school omwille van de tropische temperaturen. Misschien is het volgende week een heel pak frisser, maar je zal zien, dan wordt er weer geklaagd!
Na schooltijd zijn Albert, Sophie en ik naar Baden gereden omdat Albert op controle moest bij de "Kieferorthopäd" (tandarts). Astrid was bij Heidi gaan spelen. Het ziet er allemaal niet zo best uit. De kruisbeet is zo goed als verdwenen maar de tanden die nu groeien op de plaats die vrijgekomen is, staan "schots en scheef". Hij zal nog een tijdje verder moeten met zijn beugel totdat die 2 tanden helemaal zijn doorgekomen. Daarna kan de tandarts verder sleutelen. Ze heeft hem beloofd dat alles goed komt! Vandaag in Remetschwil tropische temperaturen (34°C), morgen en overmorgen hetzelfde weer. Allemaal goed en wel maar voor mij/ons toch net iets té warm. In de fontein in Baden waren veel kindjes met de voeten in 't water. Natuurlijk mochten Sophie en Albert dat ook. Plezier dat ze hadden! Daarna nog inkopen gedaan en verder naar de volgende dokter, de dermatoloog. Albert's voeten zien er al heel wat gezonder uit, alhoewel er hier en daarnog scheurtjes zijn. Daarvoor heeft hij een nieuwe tube zalf voorgeschreven gekregen. Na 't avondeten zijn ze alle 3 nog gaan plonsen in de vijver! Sophie en Albert slapen nog steeds in de kelder...
Eveneens zoals gisteren is het vandaag een snikhete dag. Daarom zijn Erik en Albert in de voormiddag al gaan fietsen ipv in de namiddag. Met goede moed zijn ze vertrokken richting Bremgarten. Als Albert ongeveer 17 km in de benen had, heeft Erik gebeld om hem te komen ophalen. Tja, 17km is nu niet echt ver-ver, maar bergop en bergaf is nog wat anders dan vlakke weg. Ze hadden gemiddeld 18 km/u gefietst. Voor ons venteke een hele prestatie. Albert's fiets in de koffer en terug naar huis. Erik profiteerde ervan om nog een ferme tour te doen. Ongeveer 75 km later is hij ook thuisgekomen. In de namiddag werd Albert nog eens extra verwend. Ons mannen zijn een kijkje gaan nemen in de Ferrari-garage in Widen. Ach, keep on dreaming. Albert was er helemaal weg van en begint meteen te sparen voor later! Wij meisjes hebben ons thuis ook goed geamuseerd in de vijver. Om de hitte een beetje te ontvluchten zijn Erik, Albert en Sophie in de kelder gaan slapen. Daar is het een flink pak koeler. De kids hadden goed geslapen. Erik niet, hij heeft elke beweging van Albert gehoord. Wroeten dat dat manneke kan!
Het was eraan te zien dat Astrid vannacht geen oog heeft dicht gedaan. Toen we vanmorgen met de auto vertrokken, had ze na een kwartiertje haar ogen al dicht. Vijf minuten later viel ook haar mond open! Astrid was weg van de wereld! Eigenlijk hadden we een uitstapje gepland naar de Triftgletscher maar omdat we onderweg lang in de file gestaan hadden door wegwerkzaamheden, hadden we geen parking meer (ook nergens langs de Sustenpas) bij de Triftbahn. Omdat we dan al op de Sustenpas reden, zijn we verder gereden tot aan de Steingletscher. Daar zijn we vorig jaar in november ook geweest met nonkel Chris en tante Gunhilde, Rik en Marie. Deze keer zijn we helemaal tot aan de gletschermond geweest. Alhoewel het in Remetschwil zo'n 30°C was, was het daar aan de gletscher maar frisjes. Een truitje was geen overbodige luxe. Het is echt indrukwekkend. Onder de ijsmassa stroomt het smeltwater; enkele meters verderop is het een heuse rivier. Iedereen heeft flink gestapt, zelfs Astrid die oor- en keelpijn had omdat ze er een kies bij krijgt. 's Avonds zijn we frietjes en een hamburger gaan eten bij McDonald's. Voor de kids een feest, ook al vinden ze het niet zo lekker. 't Is vooral de speeltuin dat het hem doet! Thuisgekomen, bad in en bed in.
Astrid mocht vannacht bij Michèlle blijven slapen in de tuin, in een tentje. Heidi, die één straat verder woont en tevens het nieuwkomertje van de klas is, was ook van de partij. Volgens mij hebben ze zich héél erg goed geamuseerd want vannacht om 4 uur hoorde ik buiten kinderstemmetjes. Erik zei dat ik droomde maar achteraf bleek, dat ik gelijk had. Ze waren om 21u gaan "slapen" (lees "tetteren en giechelen") en zijn omstreeks 22u15 in slaap gevallen volgens Astrid. 's Nachts werden ze gewekt door de regen, alhoewel er geen wolkje aan de lucht was. Bij Michèlle hebben ze in de tuin een sproei-systeem. Onder het gras en de struiken liggen overal buizen met gaatjes zodat het gras, de bloemen en de struiken voldoende drinken krijgen. Het was dus niet de regen maar de sproeier die de meisjes uit hun slaap hield.
Eerste schooldag! Ze konden maar moeilijk uit hun bed vanmorgen alhoewel ze al een hele week op tijd in bed lagen. Dat komt wel goed! Astrid en Albert mocht ik niet mee naar school brengen, die wilden persé alleen gaan want wegbrengen is voor kleine kindjes. Sophie zag het wel nog zitten. In de Kindergarten was ze meteen een hele uitleg aan 't doen tegen Aline. Ik kreeg nog snel een kusje en mocht beschikken! Daarna ben ik verder gereden naar het werk. 's Middags waren ze heel enthousiast; ieder had vanalles te vertellen. Wie was waar op vakantie geweest, wie zit naast wie in de klas, nieuwkomers. Bij Sophie in de klas kwamen enkel de 6-jarigen, zij die dus vorig jaar bij Frau Weiss en Frau Jäggi in 't klasje zaten. Morgen is het dan eveneens de beurt aan de 5-jarigen. Op die manier kan de juf morgen meer aandacht schenken aan de nieuwkomertjes want de "groten" weten al wat komt! Na schooltijd is Astrid gaan turnen en is Albert naar de karate geweest.
Laatste dag van de grote vakantie, dan moeten we er nog effe van profiteren. Daarom zijn we naar Oberrickenbach (kanton Nidwalden) gereden om daar een flinke wandeling te maken. Deze keer gingen we niet met de kabelbaan naar boven maar te voet. Het was snikheet, dus af en toe onder de bomen lopen was welkom! We overbrugden een hoogteverschil van 500m en daarboven genoten we van het mooie uitzicht. Vlakbij stonden een paard en een ezel in de wei. Zij mochten onze appelschilletjes opsmullen, de rest van onze lunch aten we lekker zelf op! Helaas was er geen tijd meer over om tot aan het meertje "Bannalpsee" te geraken. Daarvoor moeten we de volgende keer vroeger vertrekken (van 1600m naar 2800m). Op weg naar huis was het stilletjes in de auto. Vooral Miss Decibel was snel in dromenland! Vandaag hebben we geen foto's genomen...
Vandaag zijn moeke en voke weer naar huis vertrokken. Zij zijn een weekje geweest. In de voormiddag kon ik gaan werken en hadden zij tijd om samen met de kids wat uit te steken, in de namiddag gingen we samen op stap. Enkel dinsdag en donderdag zijn ze met hun tweetjes weggeweest. Dinsdag naar Luzern en donderdag naar Schaffhausen. Maandag zijn we met z'n allen gaan winkelen in Baden en bezochten we de ruïne, helemaal daarboven. Woensdag zijn we gaan zwemmen in het openluchtzwembad van Baden. Ze hebben een schitterende week gehad met temperaturen tussen 27° en 30°C. Geen reden om te klagen dus.
Mooie liedjes duren niet lang; de vakantie zit er bijna op. Nog één enkel dagje en dan is het weer opletten geblazen op de schoolbanken. Vandaag heeft iedereen zijn/haar boekentas klaargezet. Iedereen is tevreden, vooral Sophie want zij telt de dagen af. Elke avond vraagt ze "hoeveel keer nog slapen en ik mag terug naar Frau Weiss in 't klasje?". Astrid en Albert hebben er ook wel zin in, maar toch nog net iets minder dan hun zus. Eigenlijk wilden we vandaag de bergen in trekken, richting Grimselpas, maar omdat het slecht weer was (voor de verandering) zijn we thuis gebleven. Sophie is bij Ramona gaan spelen, Albert bij Justin en Astrid bij Michèlle.
Het is een tijdje geleden dat we nog berichtjes nalieten maar nu zijn we weer thuis en kunnen we er terug werk van maken. Zo weten jullie ook wat we hier zoal uitspoken!
We zijn op vakantie geweest naar Frankrijk, naar het stadje Joyeuse in de Ardèche. Dat was echt wel heel mooi maar véél te warm. Dagelijks tussen 33° en 36°C. Te warm om echt een actieve dingen te doen. Gelukkig hadden we een zwembad aan ons huisje en konden we onbeperkt plonsen. Tante Ingrid, nonkel Tom, Yannick en Milan waren op vakantie in 't zuiden (La Grande Motte) dus brachten we hen een bezoekje. In de 2e week kwamen zij ons opzoeken.
Dit is wat we zoal gedaan hebben: - veel gaan zwemmen in het riviertje La Beaume - pittoresque stadjes bezocht zoals Vallon Pont d'Arc, LaBeaume, Balazuc - de grotten van l'Aven d'Orgnac bezocht - naar de zee geweest - gewandeld
Amai, dat is wel effe wennen. Nu zitten we daar 's morgens met z'n tweetjes aan tafel, muisstil in vergelijking met anders. Dit is wel leuk maar het mag niet te lang duren. Volgens mij worden ze dik in de watten gelegd bij oma en opa!
Iedereen had goed geslapen, zeker Sophie. Die heeft het getrokken tot 9u30. Volgens mij een record! Maar ja, wat wil je; de afgelopen dagen wat later in bed dan gewoonlijk, gisteren veel vroeger eruit... Zij liggen altijd op hetzelfde uur in bed. In de voormiddag zijn we nog effe naar Mr Volvo gereden nl Maurice en Erna om een goeie dag te gaan zeggen. Na het middageten zijn we dan weer naar Remetschwil gereden, dit keer zonder de kids. Zij mogen een ganse week bij oma en opa spelen. Albert liet ons niet graag vertrekken...
Het is eindelijk vakantie! Hierop hebben "les 3 Suisses" lang gewacht, net zoals alle andere kinderen! Vanmorgen héél vroeg om 4 uur liep de wekker af. Iedereen was direct paraat. Ze konden niet snel genoeg aangekleed en gewassen zijn. Ging dat maar elke dag zo... Om 4u25 zaten we al in de auto op weg naar België. Onderweg in Basel stak er een Belg onze auto voorbij. Ik zei nog: "hier sé, nen Belg, zwaai maar eens". Straffe toeren, het waren toch wel vrienden van ons die in maart hier op bezoek waren geweest nl Annick en Philippe met hun petotters Lore, Arthur en Louise. Zij moesten ook nog ontbijten dus reden we samen een parking op net voorbij Straatsburg. Een blij weerzien! Samen genoten we van een lekkere croissant met een tasje koffie of warme chocomelk. Daarna is ieder apart verder gereden. Om 11u45 waren we dan bij oma en opa. Moe maar content! 's Middags aten we bij oma en opa. In de namiddag zijn Erik en ik nog op schok geweest terwijl de kids met Yannick, Milan (neefjes), Anne en Lisa (vriendinnekes van de Mortselsesteenweg) konden spelen. Bij moeke en voke geweest en 's avonds daar een lekkere Vlaamse pistolet gegeten! Nog snel effe naar tante Els in Nijlen en dan was het tijd om naar dromenland te gaan.
Het is nog niet afgelopen, morgen toch nog school. Vanmiddag om 16u55 stipt begon het afscheidsfeest in de school. De show noemt, net zoals andere jaren, "5 vor 5", gebaseerd op het nieuws van "10 vor 10". De show begon met al de kindjes die blokfluit spelen, dat zijn er heel wat. Ze speelden samen het bekende deuntje van Eurosong. Ongelooflijk hoe ze dat deden, allemaal in de maat, nauwelijks valse noten. Daarna namen de presentatoren het werk over. De show werd mooi aan elkaar gepraat door de 2 coole boys van het 5e leerjaar. Elk leerjaar bracht een nummertje op het podium in de grote turnzaal. Albert en zijn klasje waren sportlui die op Gran Canaria op vakantie waren. Allemaal in zwemtenue met snorkel, zwemvliezen en handdoek. Een komisch nummertje want het publiek klapte enthousiast in de handen! Astrid werkte in de klas rond het thema "Steinzeit" en moest verkleed gaan als meisje uit de steentijd. Voor de gelegenheid had ze een "schapenvellen-matje" meegenomen en een drinkenbus in één of ander dierenvel (van Erik vroeger). Ze zag er schittend uit! Als afsluiter kwam Justin, een klasgenootje, vriendje en buurjongen van Albert, een solo-nummertje brengen van Shaggy. Prachtig! Alle kinderen van het 5e leerjaar kregen een afscheidsgeschenkje, aangeboden door de allerkleinsten, die van het 1e leerjaar. Zij gaan volgend jaar, in tegenstelling tot België, reeds naar het 1e middelbaar. Na afloop was er voor iedereen wat lekkers zoals toastjes, sandwiches, belegde broodjes, chips, cake, fruitsap en wijn. De ouders konden met de leerkrachten en andere ouders nog een babbeltje slaan. Het was heel gezellig...
Albert moest vanmiddag voor de zoveelste keer op controle bij de tandarts in Baden. Enkel Astrid mocht bij Michèlle blijven terwijl wij weg waren; dik tegen de goesting van Sophie! Albert's tanden zagen er goed uit, de kruisbeet is bijna verleden tijd. De grote "Verhofstadt-spleet" tussen zijn voorste tanden is ook helemaal verdwenen. Albert was Dr Nohadani's laatste patiënt. De ganse maand juli blijft het kabinet gesloten. Omdat het zo zo'n heet weer was, had de dokter ijsjes in huis gehaald. Ze zijn niet op geraakt en er waren er nog welgeteld 3 over, net genoeg voor ons! Wij zijn met z'n drietjes buiten gegaan mét een ijsje. Van een doktersbezoekje gesproken...
Voor de allerlaatste keer dit schooljaar mocht Sophie "kochen und backen" in de klas. Dat zijn topdagen want 's morgens kan ze altijd nét ietske beter uit haar bed! Ze hoopt altijd op spaghetti maar deze keer waren het frietjes. Ze hadden een hele menu voorbereid met alles erop en eraan, van voorgerecht tot dessert. Achteraf vertelt ze ons altijd hoe ze tewerk zijn gegaan, in "geuren en kleuren" en met wat gelukt brengt ze nog de receptjes mee ook. Dan vraagt ze altijd speciaal aan de juf, "dann kann meine Mami es auch probieren". Kostelijk!
