Enkele mama's me konden overhalen om nog eens mee carnaval te vieren. Deze keer ging het bal door in de turnzaal van de school in Oberrohrdorf, het dorpje vlak naast het onze. Noem het zo, een "overdosis" carnaval. Astrid en Albert konden helaas niet mee want zij hebben natuurlijk school. Sophie nooit op maandagnamiddag. Héél origineel verkleed ging ze als Mega Mindy mee, dat kennen ze hier niet natuurlijk. Een animator zorgde ervoor dat alle kindjes goed bezig bleven met zingen, dansen, spelletjes... Terwijl de kinderen naar hartelust konden vieren, hadden de mama's een overvloed aan tijd om te tetteren en te kwetteren. Tja, daar zijn we goed in hé... Belofte maakt ook schuld dus kreeg Sophieke ook een suikerspin. Na 't feest lag de badkamer weer vol confetti.
Gisterennamiddag was het al te laat om nog de bergen in te trekken om te gaan skiën. Helaas... In plaats daarvan trokken we naar het zwembad in Baden en hebben we ook zo een leuke, ontspannende namiddag gehad!
Omdat er 's nachts en in de voormiddag wel tot 15 cm sneeuw uit de lucht viel, dachten we dat het geen zin had om naar de carnavalstoet in Baden te gaan. Het is uiteindelijk gestopt met sneeuwen rond de middag. De banen waren overal sneeuwvrij dus zijn we toch geweest. Het gaat er helemaal anders aan toe als in België. Er waren 104 deelnemende groepjes, waarvan er minstens 80 drumbands/fanfares meededen. Majorettes die je op iedere Belgische stoet of braderij tegenkomt, kennen ze hier niet. Iedere deelnemer was prachtig geschminkt, om nog maar van de kostuums te zwijgen. Praalwagens kennen ze hier blijkbaar ook niet, snoepjes gooien evenmin. Wat wel door de lucht vloog waren appels en appelsienen en vooral kilo's confetti.
Vannacht had het een heel klein beetje gesneeuwd, maar niet echt de moeite. Er ligt sowieso nog een dikke 10 cm sneeuw. Voor de middag maakten we een wandeling door het dorp. Zo hebben Miranda en Koen ook een idee van waar we juist wonen. De kinderen konden op de wei gaan sleeën. Sophie had voor de gelegenheid haar ski-tjes aangetrokken. De tijd ging helaas veel te snel voorbij want na het middageten zijn ze weer vertrokken richting de bergen om er een weekje te gaan skiën.
Een door-de-weekse-dag. Na de middag is Jill bij ons komen spelen, een vriendinnetje van Astrid. Zij had graag blijven slapen maar dat ging niet want... er kwam bezoek uit Kontich Kazerne. Koen, Miranda, Matthias en Alexander arriveerden om 19.45u. Het was een blij weerzien! We hadden mekaar een hele boel te vertellen. De kinderen konden het ook heel goed met mekaar vinden. Pas laat op de avond is iedereen in bed gekropen.
Het was een stralende dag, nog heel veel sneeuw en nog meer zon!! In de voormiddag hadden de kinderen gewoon les. Na de middag, om 14u verzamelden alle school- en Kindergartenkinderen op de speelplaats en vertrokken ze in groep voor een wandeling door het dorp. De groep werd vergezeld door de plaatselijke muzikanten (fanfare) die eveneens heel mooi verkleed én geschminkt waren. Aangekomen in de school, kregen alle kinderen een "boule de Berlin" en een drankje en kon het feest beginnen in de turnzaal. Grote zakken confetti werden leeggemaakt, er werd gedanst, gelachen maar vooral héél veel zot gedaan. Vele mama's waren eveneens verkleed, dus dat weten we dan weer voor volgend jaar. Sophie was verkleed in Mega Mindy, iets wat ze hier natuurlijk niet kennen. Albert was content in zijn indianenkostuum met pijl en boog. Astrid gaat voor de 2e keer op rij verkleed in Pipi Langkous, deze keer met bijpassende pruik. 's Avonds was Sophie nog gaan turnen maar haar batterijen waren om 20u wel helemaal plat...
Gisteren mocht ik bij Sonia een op traditionele wijze huisgemaakte couscous afhalen. 's Avonds hebben we ervan geproefd en het was heel lekker. Het is eens iets anders dan gekookte patatjes... Vanmorgen heeft oma de kinderen nog mee naar school gebracht terwijl opa alles al klaarzette om de auto in te laden. Het was volop aan het sneeuwen. De sneeuwruimer was vroeg op de ochtend geweest maar bij vertrek om 9 uur lag de straat al terug 5 cm ondergesneeuwd. Het ziet er niet naar uit dat het vandaag helder weer wordt. Alles is grauw en grijs, Mist und Nebel... Om 9 uur zijn oma en opa dan weer huiswaarts gekeerd. Ze zullen er lang over doen met als die sneeuw. We wensen ze dan ook een behouden thuiskomst! Tot de volgende keer maar weer!!
Het is uit met de pret, terug naar school! Het was niet met volle goesting, maar zeker niet met tegenzin. Iedereen is goedgemutst vertrokken. Oma en opa gingen mee tot aan de school en Kindergarten. Oma ging mee met Sophie, opa ging mee met Astrid en Albert. De juf had al direct gezien dat Sophieke's haren kort geknipt zijn. Een kusje én weg was ze... Opa mocht in de buurt van de school niet bij Astrid en Albert lopen. Hij moest aan de overkant lopen want ze willen niet dat andere kinderen zien dat ze "gebracht" worden... Dat komt flauw en kinderachtig over! Voor de middag hebben oma en ik "gebrannte Mandeln" gemaakt. Dat had ze thuis al geprobeerd maar was telkens mislukt. Nu weet ze hoe het moet en kan ze volop van deze lekkernij maken. Na de middag, toen Astrid en Albert weer naar school waren, zijn we samen met Sophie, naar Baden geweest om te gaan winkelen. Dat moet af en toe ook gebeuren. Opa is naar Albert gaan kijken tijdens de karate-les. Oma ging Astrid mee afhalen in de turnkring. Morgen moeten we weer afscheid nemen!
Een ganse week mochten we de diertjes van onze lieve buren verzorgen. Het was best wel plezant. Zo hebben we de 2 katers Moritz en Babar, de 2 konijntjes Chnäbberli en Chäbi en de krab Freddy voorzien van eten en drinken. Astrid was altijd van de partij. Een knuffel hier, een knuffel daar. Nu de familie terug thuis is, zit de "tiersitting" voor ons erop.
Een blauwe hemel, een besneeuwd landschap, een stralende zon... dat is het weerplaatje van vandaag. In de voormiddag gingen we naar Baden en brachten we een bezoekje aan de Burcht. Langs trappen tussen de huizen ging het stijl omhoog. Helemaal boven konden we genieten van een prachtig uitzicht over de stad en veel verder. Op weg terug naar beneden telden we samen de kinderen de trappen. Het waren er wel 441. Naar beneden gaan ging dan ook stukken vlotter! Na de middag konden we genieten van de zon, buiten op het terras. Het was 18°C en het deed werkelijk deugd. Nog een mooie toer langs de bosrand gedaan en terug naar huis gekeerd. 's Avonds stond er raclette op het menu.
Oma en opa waren benieuwd hoe goed onze kinderen al kunnen skiën. De plannen om naar Engelberg te gaan, waren dus snel gemaakt. Rond 10 uur vertrokken we met 2 auto's. Sophie, de tatermie, mocht bij oma en opa in de auto zitten. Ach, wat was het rustig in papa's auto! Astrid en Albert vonden het ook wel eens plezant. Nu hadden ze een zee van plaats! Kort na de lunch stonden we op de latten. Oma heeft ons allemaal gefilmd! Ze waren onder de indruk van hun kunnen. Wij ook trouwens, want sinds ze terug zijn van de skiklassen, zijn we niet meer geweest. De rode piste kunnen ze met gemak aan, daarop hebben ze op skikamp steeds geoefend (zelfs de zwarte piste). Volgende keer gaan we met de grote kabelbaan helemaal naar boven. Rond 15 uur hebben we alles ingepakt en zijn we naar huis gereden. Het was een mooie dag. Kindjes zijn vroeg gaan slapen want maandag is het weer school!
Vrijdag 13 februari 2009
Om 8 uur kregen we een smsje van oma en opa. Zij waren net voorbij Neufchâteau en hadden nog een hele rit voor de boeg. Om 13.30u stopte de Toyota van opa, volgeladen met Belgische lekkernijen, voor onze deur. Albert had wel "abgemacht" met Matthias om samen te gaan spelen. Hij is vertrokken kort nadat oma en opa toekwamen. Na de middag hebben we een stukje overheerlijke chocoladecake gegeten die ik uiteraard zelf gebakken had.
Oma had de nieuwe gordijnen voor onze slaapkamer bij. Ze heeft mooi werk geleverd! Zo heeft nu iedere kamer overgordijnen en geraakt het huis helemaal aangekleed. Na het avondeten hebben we nog filmpjes gezien van toen de kids nog kleintjes waren en mochten ze wat langer opblijven. Chips en frisdrank mocht vanavond dus niet ontbreken. Om 21 uur lag de laatste "snottebel" in bed!
Jammer dat er vanmorgen zoveel sneeuw gevallen is. Tussen 8u en 10u is er maar liefst 6 cm sneeuw uit de lucht gevallen. Vandaag en morgen heeft Erik verlof. We hadden vandaag naar Engelberg willen gaan skiën, of morgen. We zijn best wel benieuwd hoe Astrid en Albert het nu doen! Omdat zelfs de hoofdbaan niet sneeuwvrij was, waagden we het niet om zover te rijden. Zeker niet naar een gebied waar het de ganse dag zou sneeuwen. Zondag zou het mooi weer worden, ook in Engelberg. Na de middag zijn we naar Zug gereden voor een stadsbezoek. Zug is groot en ligt aan de Zuger See. In de zomer best wel aantrekkelijk om in het meer te zwemmen of een boottocht te maken. De oude binnenstad heeft iets charmants. Hetzelfde uitstapje staat zeker deze zomer op het programma.
Vannacht heeft het wat bijgesneeuwd. Jammer dat de temperaturen boven het vriespunt liggen, zo is de sneeuw veel te snel weg. Sophie vindt lange haren niet meer plezant. Ze hangen in het gezicht, wassen is ambetant, uitkammen nog erger, laat staan staartjes maken... echt rampzalig. Dan maar een drastische oplossing nl kort laten knippen bij de kapper. Zo gezegd, zo gedaan. Ze is er niet zo gelukkig mee, 't is echt wel kort. Nu hebben we precies 2 Albertjes in huis. Ach, het groeit wel weer terug. Het is best ok want ze kan nog steeds speldjes in haar haren steken. De kapster had er blauwe gel in gedaan en dat maakte alles goed!
Een doodgewone dag als een andere. In de voormiddag de huishoudelijke klusjes, na de middag zijn we dan maar naar Baden gereden om een duik in het water te nemen. Het was rustig in het zwembad zodat we ongestoord konden plonsen. Astrid en Albert hebben in het groot bad ook mee baantjes getrokken. Dat doen ze erg goed. Sophie is een echte waterrad. Ze is liever onder water dan erboven. De duikbril met de "voetenzwemmers" (zwemvliezen) heeft dan ook steeds succes.
4 uur 40 - lawaai op straat.... de sneeuwruimer. Zaterdag, werd er op het radionieuws verkondigd dat de strooi- en ruimdiensten aan het einde van hun krachten waren.... maar blijbaar hebben die van Remetschwil nog wat overschot. Onze kinderen vonden het deze ochtend doodnormaal dat er sneeuw ligt, geen oooohs of wauws meer. Intussen ligt hier 13 cm sneeuw en het sneeuwt nog steeds lichtjes. Maandag en dinsdag wordt er wel warmer weer verwacht, maar woensdag en donderdag wordt het terug kouder, met opnieuw sneeuw (zie ook onze link "het weer in Zwitserland" aan de rechterkant bij "mijn favorieten"). Vandaag staat er geen uitstapje op het programma, maar winterpret in Remetschwil !
4 uur in de namiddag zouden Astrid en Albert met de bus aankomen bij het gemeentehuis. Om half drie telefoon, de bus was al gearriveerd ! Iedereen stond al te wachten, al de bagage was al uitgeladen en de bus was al terug vertrokken. Astrid en Albert hadden veel te vertellen, hoe goed ze al kunnen skiën, wat ze (al dan niet) gegeten hebben, hoe hard ze moesten werken (tafel klaarzetten, afruimen, ...), hoe het in de slaapzaal was, ... Voor het skiën zaten ze beiden in de beginnersgroep met slechts 4 kinderen, waardoor ze heel veel hebben bijgeleerd. Ze hebben zelfs een stuk van de zwarte piste gedaan ! Astrid en Albert hebben een prachtige week achter de rug, maar zijn toch blij om weer thuis te zijn. Maar Sophie was het gelukkigst; de grote broer en zus waren terug !
Gisteren is de postbode in onze straat gevallen. Ik was toevallig buiten en hoorde een knal en wat gejammer. De vrouwelijke postbode was uitgeschoven op de gladde weg. Ik heb haar recht geholpen met haar "brommer" en de postzakken terug gevuld. Diezelfde postbode bracht vandaag post uit Braunwald. Het is al ver gekomen dat onze kinderen kaartjes naar huis sturen... in het Duits!!!
Om 10 uur hadden we, 3 mama's en 6 kindjes, afgesproken om naar Trampolino in Dietikon te gaan. Celine, Sophiekes vriendinnetje, reed met ons mee. Bij aankomst was het rustig, niet al te veel volk, maar na de middag... full house. Voorzien van eten en drinken, wat lekkers om te snoepen, konden de kinderen naar hartelust ravotten. Keuze genoeg nl grote trampolines, al dan niet met gordel, een treintje, springkastelen, klimtoren, reuzeschommel, botsautootjes... Om 17 uur zijn we moe maar voldaan naar huis gereden. Sophie is als een blok in slaap gevallen op weg naar huis... Bad in, bed in. Deze keer naar dromenland !
Vanmiddag tussen 13.30u en 14u werden over gans het land de alarmsirenes getest. Zwitserland telt 5 kerncentrales wat natuurlijk niet gering is. In elk dorp loeiden vanmiddag dan de sirenes, met interval van enkele minuten. Best wel een beangstigend geluid! Gelukkig was het maar een test.
Nu is Sophieke alleen thuis met mama. Astrid en Albert zijn op skiklassen en papa gaat werken. Dat valt niet mee voor haar. Ze heeft niks om te doen, zegt ze. Je zou onze speelzonder eens moeten zien... een schande! In de voormiddag hebben we samen boodschappen gedaan. Ik had met de mama van Celine gebeld, een kindje van haar klas, of die zin had om te komen spelen. Ja, hoor. Om stipt 14 uur was Celine bij ons. Wat hebben ze een plezier gehad die twee kleine meisjes. We hebben afgesproken dat Sophie morgen bij Celine mag gaan spelen.
