4 uur in de namiddag zouden Astrid en Albert met de bus aankomen bij het gemeentehuis. Om half drie telefoon, de bus was al gearriveerd ! Iedereen stond al te wachten, al de bagage was al uitgeladen en de bus was al terug vertrokken. Astrid en Albert hadden veel te vertellen, hoe goed ze al kunnen skiën, wat ze (al dan niet) gegeten hebben, hoe hard ze moesten werken (tafel klaarzetten, afruimen, ...), hoe het in de slaapzaal was, ... Voor het skiën zaten ze beiden in de beginnersgroep met slechts 4 kinderen, waardoor ze heel veel hebben bijgeleerd. Ze hebben zelfs een stuk van de zwarte piste gedaan ! Astrid en Albert hebben een prachtige week achter de rug, maar zijn toch blij om weer thuis te zijn. Maar Sophie was het gelukkigst; de grote broer en zus waren terug !
Gisteren is de postbode in onze straat gevallen. Ik was toevallig buiten en hoorde een knal en wat gejammer. De vrouwelijke postbode was uitgeschoven op de gladde weg. Ik heb haar recht geholpen met haar "brommer" en de postzakken terug gevuld. Diezelfde postbode bracht vandaag post uit Braunwald. Het is al ver gekomen dat onze kinderen kaartjes naar huis sturen... in het Duits!!!
Om 10 uur hadden we, 3 mama's en 6 kindjes, afgesproken om naar Trampolino in Dietikon te gaan. Celine, Sophiekes vriendinnetje, reed met ons mee. Bij aankomst was het rustig, niet al te veel volk, maar na de middag... full house. Voorzien van eten en drinken, wat lekkers om te snoepen, konden de kinderen naar hartelust ravotten. Keuze genoeg nl grote trampolines, al dan niet met gordel, een treintje, springkastelen, klimtoren, reuzeschommel, botsautootjes... Om 17 uur zijn we moe maar voldaan naar huis gereden. Sophie is als een blok in slaap gevallen op weg naar huis... Bad in, bed in. Deze keer naar dromenland !
Vanmiddag tussen 13.30u en 14u werden over gans het land de alarmsirenes getest. Zwitserland telt 5 kerncentrales wat natuurlijk niet gering is. In elk dorp loeiden vanmiddag dan de sirenes, met interval van enkele minuten. Best wel een beangstigend geluid! Gelukkig was het maar een test.
Nu is Sophieke alleen thuis met mama. Astrid en Albert zijn op skiklassen en papa gaat werken. Dat valt niet mee voor haar. Ze heeft niks om te doen, zegt ze. Je zou onze speelzonder eens moeten zien... een schande! In de voormiddag hebben we samen boodschappen gedaan. Ik had met de mama van Celine gebeld, een kindje van haar klas, of die zin had om te komen spelen. Ja, hoor. Om stipt 14 uur was Celine bij ons. Wat hebben ze een plezier gehad die twee kleine meisjes. We hebben afgesproken dat Sophie morgen bij Celine mag gaan spelen.
Nadat Astrid en Albert met de school vertrokken waren op skiklassen naar Braunwald, vertrokken wij naar Appenzell. Daar brachten we een stadsbezoek. Appenzell is heel gezellig, heel mooi maar als de zon schijnt nog mooier. Het was dan ook barkoud, zo'n -3°C en zijn ons in een cafeetje gaan opwarmen. Daarna ging het naar St-Gallen en hebben daar in een Amerikaans restaurant ons buikje rond gegeten. Het was rustig, zo met z'n drietjes, alhoewel we constant het gevoel hebben dat we niet compleet zijn...
Eindelijk is het zover, het is 1 februari ! Astrid en Albert vertrekken op ski-klassen naar Braunwald. Om half zeven liep de wekker af, maar onze kindjes hadden geen wekker nodig, ze zaten al alle drie benenden te wachten. Astrid was zelfs al van half 4 wakker... zenuwen.... Alles was gisteren al ingepakt dus vandaag is het gewoon eten, aankleden en wegwezen. Dus om tien voor acht waren we al present aan het gemeentehuis. 30 kinderen en 11 begeleiders vertrokken om stipt 20 na acht - zoals aangekondigd - richting kanton Glarus, 110 km verderop. Albert was gerustgesteld, het was een VOLVO bus.... Het zullen vermoeiende dagen worden, maar gelukkig hebben ze bij hun terugkomst nog een weekje vakantie voor de boeg.
Mimosa werd afgelopen maandag gesteriliseerd en had huisarrest tot vandaag. Ze stelt het goed, eet weer flink en zit aan de deur te miauwen. Eindelijk mag ze weer naar buiten, maar we houden ze toch nog binnen 's nachts. Haar buikje is voor de helft kaalgeschoren en er zit een kleine wonde van een centimeter of 2 dichtgeknoopt 3 verteerbare draadjes. 't Is ook zo koud buiten...
Nu Astrid genezen is en sinds maandag terug naar school gaat, is Sophie in panne gevallen. Omdat ze koorts heeft, niet wil eten (wat normaal is) en lelijk hoest, besloten we om een bezoekje te brengen aan de huisdokter. Met hem hadden we nog geen kennis gemaakt. Al snel bleek dat Sophie een keelontsteking heeft. Enkel rust en een koortswerend middel zullen haar weer gezond maken. Albert blijft voorlopig buiten schot. Hopelijk blijft het zo want zondag vertrekken ze op skiklassen...
Mimosa, ons kleine poesje, moest vanmorgen onder het mes. De dierenarts heeft ervoor gezorgd dat er ten Huize Mast geen babypoesjes zullen komen... Dit tot grote spijt van de kinderen. Mimosa is ondertussen terug thuis; ze stelt het goed maar is nog een beetje dizzy en heeft absoluut geen trek in eten. Donderdag kan ze weer buiten spelen met de katten uit de buurt.
Eindelijk was het dan zover. Om 14 uur mocht ik mijn nieuwe auto afhalen in de garage. Daar stond hij dan te blinken. Zo blij als een klein kind heb ik de sleutels van mijn nieuwe Ford Fiesta in ontvangst genomen. Meer dan tevreden naar huis gereden...
Meer bepaald het griepvirus heeft Astrid te pakken. Hopelijk waait het niet over op de rest van het gezin, dat zou jammer zijn natuurlijk. Nog erger zou zijn, dat ze Albert aansteekt en hij volgende week zondag 1 februari niet mee kan op skiklassen naar Braunwald. Tegen dan zal Astrid normaal gezien wel weer gezond zijn. Afstand houden en handen wassen is de boodschap...
... die tatert maar. Ja, ons Sophieke haar mondje staat ook nooit stil. Zo was ze vanalles aan 't zeggen, alles door elkaar en ik heb wel 3 keer moeten vragen of ze het nog eens kon herhalen. Opeens zei ze "hoe zit het" (ik hoor mezelf precies) "of moet ik het in 't Duits zeggen misschien?" Tja, kleine meisjes worden stilaan groot!
Gisteren heeft het sinds lang nog eens geregend, dat was vandaag niet anders. Helaas. De sneeuw zal nu wel snel smelten, want vandaag was het zelfs 5°C en redelijk wat wind. We zijn de afgelopen weken, zeg maar anderhalve maand extra verwend geweest met zoveel sneeuw. Woensdag wordt er opnieuw sneeuw verwacht. Omdat het dan niet koud genoeg zal zijn, blijft de verse sneeuw niet liggen. 't Zal voor een andere keer zijn. Vanmorgen zijn we bij de "Kieferorthopäd" in Baden geweest voor Albert's beugel. Die zit nu netjes in zijn mond, vastgeschroefd aan 4 tanden. Elke morgen en elke avond moet er aan gedraaid worden zodat zijn verhemelte wijder komt en plaats maakt zodat nieuwe tanden goed kunnen doorkomen. Hij heeft er geen last van, geeft wel een raar gevoel. Als hij praat, klinkt het allemaal wat komisch! Het komt allemaal wel goed...
Eindelijk is de zon er vandaag nog eens doorgekomen. Dan is het toch wat minder koud ook (-2°C overdag). Er was de afgelopen dagen - zoals bijna altijd - veel mist geweest en dat zorgt ervoor dat de bomen, de struiken en 't gras mooi wit zijn. Doe daar nog de blauwe hemel bij en je hebt een prachtig landschap!
Vandaag was het info-namiddag voor de komende Sportferien. 30 kinderen en 11 begeleiders, inclusief skileraars en kookjuffen, gaan van 1 tot en met 7 februari 2009 op skiklassen naar Braunwald. Aan de foto's van vorig jaar te zien, belooft het een geweldige vakantie te worden. Astrid en Albert kijken er heel erg naar uit.
Vanmorgen was alles nog witter dan anders. Het kwam niet door de sneeuw maar door de aangevrozen mist. Heel mooi trouwens. Na het ontbijt richting Engelberg vertrokken om te skiën. Daar scheen de zon, geen wolkje aan de hemel. Het was er anders wel koud, in het dal -10°C op de skipiste waar de zon volop scheen was het -6°C. Sophie had de smaak te pakken, het had ook geklikt. Ze kan nu helemaal alleen op de babylift/babypiste naar beneden komen mooi in ploeg, draaien naar links en rechts. Ze had er enorm veel plezier in en heeft de ganse tijd onvermoeid doorgeskied. Albert is voor de 1e keer mee op de grote piste geweest. Hij had eerst nog op de babypiste geoefend en kon daarna met papa mee naar boven. Hij was in de wolken. Hij zou het zo graag beter kunnen dan zijn grote zus. Dat is niet meer veraf! Astrid heeft zo haar best gedaan maar zou liever wat langer met de slee gespeeld hebben. Helaas aan mooie liedjes komt een einde. Omstreeks 16u zijn we naar huis gereden, net zoals iedereen blijkbaar. We hebben over een afstand 2 km wel 50 minuten gedaan... verschrikkelijk. Alleen Sophie heeft in de auto een uiltje geknapt, de rest genoot van de stilte...
Vanmorgen om 7.30u moest Albert al in Baden zijn bij de tandarts. Er werden 2 elastiekjes geplaatst tussen zijn tanden om plaats te maken zodat er een beugel kan bevestigd worden. Dat is iets voor volgende maandag. Papa bracht hem daarna naar school waar hij nog ruimschoots op tijd was alvorens de bel ging! Direct na schooltijd ging Astrid bij Raphaëla spelen. Zij hebben in hun tuin een grote rode stier staan, een echte blikvanger. Ze hebben zowel binnen als buiten (met de slee) gespeeld. Celine is deze namiddag bij ons komen spelen. Zij zijn lekker binnen gebleven want hadden geen zin om te gaan sleeën. Het nieuwe is er al af!!
Net zoals in België wordt hier ook Drie Koningen gevierd. Anders weliswaar, maar toch. We hebben geen kindjes aan de deur gehad die kwamen zingen, spijtig. In de school, zowel bij Astrid en Albert als bij Sophie in de Kindergarten, kregen de kinderen "Kuchen" waarin ook iets verborgen zat. Geen chocolade boon maar een plastieken koning, een mooi ding eigenlijk. Tja, dat weten we omdat Sophie thuis gekomen is met een "gouden" kroon én een koning. Zij had geluk...
De eerste schooldag van het nieuwe jaar. Iedereen had graag nog enkele dagen thuis gebleven omdat er nog steeds sneeuw ligt... Jammer maar helaas, de plicht roept. Sophie was heel tevreden dat ze weer in haar klasje kon spelen met Celine en Ramona, haar 2 dikke vriendinnen. Astrid en Albert waren tevreden maar minder dan hun zus eigenlijk. Vandaag hadden ze ook de papieren bij met bijkomende info voor de skiklassen. Van 1 tot 7 februari gaan ze naar Braunwald een ganse week skiën met de school. Als de tijd nu maar snel vooruit gaat!
Vandaag is Albert 8 jaar geworden. Tjonge, wat gaat de tijd toch snel! Hij was in zijn nopjes over het verjaardagsgeschenk nl "het grote survivalboek voor stoere jongens". Dat vindt hij een knaller. In de voormiddag zijn we gaan zwemmen in het Terrassenbad in Baden. Ieder had zijn zwembrilletje meegenomen. Ze passen als gegoten. Na de middag zijn we op de wei hiernaast met de kids gaan sleeën. De buren Joe en Franziska hadden samen met hun kinderen Gregor en Katja een "Schneebar" gemaakt. Een bar gemaakt van sneeuw. Daar kon je vanalles krijgen om te drinken, ook enkele snacks zoals Bratwurst mit Sauerkraut. De opbrengst ging naar een goed doel. Het was verdomd koud maar iedereen heeft zich reuze geamuseerd. Wij hebben weeral nieuwe mensen leren kennen...
Maandag 26 januari 2009
Vrijdag 23 januari 2009
