Ja de titel verraadt het al een beetje:er is een broertje of zusje op komst voor onze Lander! Als alles goed gaat zou de bevalling rond 28 oktober moeten zijn,2 weken voor grote broer 3 jaar wordt! We hebben een tijdje gezegd dat het wel genoeg was zo,er is wel wat werk aan een zorgenkindje he. Maar door de tijd begonnen we te zien dat Lander heel graag bij andere kindjes is en dus erg sociaal is. Hij zou er dus zeker deugd van hebben. Dat mag natuurlijk niet de enige reden zijn. Een andere reden is dat wij ook graag eens de 'gewone' weg zouden willen meemaken,waar kruipen,zitten,lopen,praten een beetje volgens de boekjes gaat. We kunnen dat natuurlijk niet voorspellen maar hopen dat alles deze keer goed gaat. Ik heb wel een andere gyneacoloog gekozen,ik wil de vorige niks verwijten maar ik ben toch wat vertrouwen kwijt en dat is niet goed als je zwanger bent natuurlijk. Een dokter kan helaas wel niet alles voorkomen. Ik overweeg daarom ook een vruchtwaterpunctie,ook al lag Landers probleem totaal niet bij een erfelijke aandoening ofzo. We zien hem doodgraag maar om nu 2 keer door die hel te moeten in het begin...En nog extra lasten dragen...Dat is er wat over vind ik. Iedereen zal daar wel zijn mening over hebben maar wij weten wat het is en zij dikwijls niet... Maar dus,we zijn in blijde verwachting met de verwachte 'angst-stress' erbovenop. Verder hebben we al een paar keer het drukpakje uitgeprobeerd maar zijn niet wild enthousiast. We merken geen direct verschil en Lander is er geen fan van. Toch nog even afwachten. Waar hij wel enthousiast over is ,is de hydrotherapie. We hebben dus een nieuwe kine gevonden die privé therapie geeft in een klein zwembad. Er is daar verder niemand. Anthony gaat ook mee in het zwembad,hij vindt het leuk dat hij nu ook een vader-zoon moment heeft zoals ik heb bij het paardrijden. De kine is een rustige mevrouw die Lander goed weet te stimuleren,wat een verademing is. Hij spettert er dus veel op los en oefent terwijl ook zijn evenwicht enzo. Hij heeft er dus heel veel deugd van. We hebben vorige week ook eens meegedaan aan een groepsactiviteit van de thuisbegeleiding nl. Sherborne. Lander zal dat ook krijgen in de Zonnebloem en dus waren we wel benieuwd wat het inhield. Het werd een gezellige voormiddag met leuek contacten met andere ouders. De Sherborne zelf is dus een soort yoga-spel waarbij je met je kind bijvoobeeld weg en weer wiebelt,hem dan op de grond laat kloppen als een olifant enzo..Of in een handdoek de kamer rondsleuren of wiegen,kortom hij vond het allemaal wel leuk. Typisch,hij houdt van aandacht :-) Een van de kindjes die daar aanwezig waren had een mini-electrische rolstoel. Het was net een klein autootje met een stuurknuppeltje op. Dat meisje was 3 jaar en kon al in een paar weken met dat ding overweg. Eindelijk eens iets dat supertof ontworpen was,bleek dat het uit Engeland komt en meer dan 3000 euro kost!!En niks terugbetaald natuurlijk.Maar toch,als ik zag welke vrijheid dat meisje daarmee had,ik zou er voor sparen. Alleen zou Lander dat nu toch nog niet kunnen met die joystick enzo. Maar we houden het wel in ons achterhoofd :-) Ik vraag me af of er in het buitenland misschien meer van die leuke versies van vervoer voor kinderen met een handicap bestaan. Weer werk op het internet dus. Ik merkte ook bij verschillende andere ouders dat niet iedereen al zo vertrouwd is met allerhande therapieën zoals wij. Zo vroegen ze waar we dan paardrijden en zwemmen en wat dat snoezelen inhoudt enzovoort. Ik ga eens vragen in de manege of er geen opendeur voor de hippotherapie kan worden georganiseerd. En zo hebben we weer werk he...
In een zwak moment heb ik een gedicht voor Landerke geschreven:
Aan een moedig kereltje
Jij,kleine jongen die in dit korte leven al zoveel moest verdragen en toch iedere dag begint met een lach die ondanks alle tegenslagen blij is dat hij leven mag.
Ik kijk naar je op nu al heb je zo veel meer karakter dan vele 'groten' je probeert en kent geen stop in jou zit zoveel levenswijsheid verdoken.
Toch ben ik bang voor het moment dat je het wel moeilijk hebt met je gebreken weet dan dat je niet alleen bent voor jou zou ik veel potten breken.
Mensen zullen domme dingen zeggen ze weten niet beter,ze snappen het niet het heeft geen zin om het hen uit te leggen ook al doet het je verdriet.
Ik zal je helpen om je lasten te dragen maar ook om je vreugde te delen je zal worstelen met veel vragen zoals ook wij en nog zo velen voor mij ben jij speciaal,een sterke vent die op zijn manier,barst van het talent om de mensen te doen lachen,ontroeren, de echte zin van het leven in te zien en alleen al daarvoor krijg je van mij een dikke tien!!
je mama
geschreven na beluisteren van het liedje 'no sound but the wind' van Editors. Toepasselijke tekst....
