We zijn met ons ventje naar het CP centrum in Gent geweest.Daar wordt hij door een stuk of 4 a 5 deskundigen gezien en geven zij advies om hem te ondersteunen.Ik zag er echt tegenop omdat ik geen zin had om telkens de mening van de een na de ander te horen.Dat duwt ons alleen maar verder in de put en de motivatie is er ook niet meer.Maar het is beter meegevallen dan gedacht.Eerst bij de logopediste.Ik wilde weten of ik hem niet wat meer brokjes kon laten eten om de mondmotoriek te verbeteren.Zij stelde voor om wat aardappelvlokken in zijn patatjes te doen om het geheel dikker te maken .Verder vroeg ik mij af hoe het zit met zijn spraakontwikkeling.Hij maakt veel geluiden maar volgens haar zijn dat nog de keelgeluiden(zoals van baby's) en moet hij nog overgaan op de mondgeluiden.Ze vond het alleszins wel een goeie basis om ooit te kunnen praten,al zal dat met vertraging zijn.Maar ik ben al blij dat het goed begint,we zullen wat geduld moeten hebben zoals met alles.Ik zeg wel 2 keer 'ma-ma' en 'pa-pa' op een dag,ooit zal hij het wel zeggen zeker?De orthopedisten vroegen welke hulpmiddelen Lander zou nodig hebben.Ik vind dat lander naast een aangepaste stoel ook een aangepast zeteltje zou moeten hebben,om ontspannen maar ondersteund te kunnen zitten.Ze gaan ervoor kijken.Verder hebben we een aangepast schommelstoeltje en autostoel gevraagd. Bij de sociaal werkster ging het vooral over het financiële aspect en over het feit dat het krijgen van een kind met handicap een relatie kan kraken of maken.Wij vinden dat we nog dichter bij elkaar gekomen zijn hierdoor,helaas zijn er ook veel echtscheidingen in zo'n situatie.Ze raadt ons aan om ook geregeld samen dingen te doen zoals sauna,gaan eten enz.Dat zijn we ook van plan Als laatste kwam een dokter-orthopedist(ofzo) maar die heeft niet lang gebleven en zei ook niet veel.Er was nog niks aan de orde zoals botox of beugels ofzo dus ja.Het waren wel een voor een heel vriendelijke mensen en daar was ik blij om. In de wachtzaal zat er een man van 40 met CP in een rolstoel.Hij was heel positief ingesteld en dat was aangenaam.Zijn gouden raad was dat we Lander assertief moesten maken.Dat is heel belangrijk om je in de maatschappij te kunnen integreren.Niet overbeschermen dus (wat een moeder juist wel wil doen....). We zijn met vrienden op weekend geweest.Hun 3 jarig dochtertje was ook mee dus gingen we ook eens naar een binnenspeeltuin.Dara had ik een dubbel gevoel.Ik heb lander ook op een aantal toestellen gezet (en vastgehouden)maar hij beleefde er niet veel plezier aan en toen ik hem op mijn schoot had en rondkeek had ik het wel even moeilijk.Nergens was er nog een kind 'met problemen' te bekennen,al besef ik dat die problemen niet altijd even zichtbaar zijn maar toch... En dan zit je daar,met je slap zoontje op je schoot,rond te kijken...Maar toe ik naar zijn gezichtje keek wist ik dat ik hem toch voor geen geld ter wereld zou willen ruilen.We moeten ons er over zetten en vooruit kijken he..
Deze week hebben we naar de 'kangoeroebeurs' geweest.Een beurs met alles wat met kinderen met een handicap(vooral motorisch)te maken heeft.Dat was best wel confronterend.Overal zie je rolstoelen,aangepaste buggy's tot bad-en trapliften.Ik hoop dat we dit allemaal nooit nodig hebben maar we beseffen wel dat we minstens een deel van wat we hier zien zullen gebruiken...We gaan met Lander in de snoezelruimte en dat is wel zijn ding.Hij vindt het leuk in de hangmat en kijkt naar alle lichtjes rond hem.Hier kan hij tot rust komen.Moest ons huis groter geweest zijn,ik zou er een snoezelkamer in maken.Verder hebben we vooral naar het aangepast speelgoed gekeken.Op de terugweg zei ik tegen Anthony dat ik mij nergens thuisvoel met onze situatie.Bij de 'gewone' mensen voel ik dat wij niet alles kunnen doen wat zij met hun kinderen doen,bij een omgeving vol met 'handicap' voel ik mij ook niet volledig thuis omdat wij de uiteindelijke toestand van ons kind nog niet kennen en misschien wel nooit met een badlift ofzo geconfronteerd zullen worden... Later zijn we naar mijn ouders geweest waar ook mijn moeders vriendin,die zelf CP en een dochter met CP heeft.Zij vertelt over de botte opmerkingen die mensen wel eens kunnen geven.Als haar dochter enkele meters 'spastisch' alleen naar school loopt,spreken de mensen haar moeder aan dat ze het niet verantwoord vinden enzo.Terwijl haar dochter juist zo trots is om dat stukje zelfstanding te doen.Als de mensen er niks van kennen,dan moeien ze zich beter niet.Ik denk dat ik die laatste zin nog vaak zal uitspreken.Ik denk dat ik pas nu begrijp hoe het moet zijn als men bijv.een kind met autisme of ADHD dat overal moeilijk doet,heeft en telkens weer moet opboksen tegen domme reacties van mensen die denken dat het kind gewoon niet opgevoed is... Ik zal nu veel minder snel oordelen,een moeder weet wat goed is voor haar kind,vooral als het dan een of andere aandoening heeft waarmee ze 'op een andere manier'moet omgaan.Mja,de mensen moeten soms nog veel leren...
We zijn met ons ventje naar het CP centrum in Gent geweest.Daar wordt hij door een stuk of 4 a 5 deskundigen gezien en geven zij advies om hem te ondersteunen.Ik zag er echt tegenop omdat ik geen zin had om telkens de mening van de een na de ander te horen.Dat duwt ons alleen maar verder in de put en de motivatie is er ook niet meer.Maar het is beter meegevallen dan gedacht.Eerst bij de logopediste.Ik wilde weten of ik hem niet wat meer brokjes kon laten eten om de mondmotoriek te verbeteren.Zij stelde voor om wat aardappelvlokken in zijn patatjes te doen om het geheel dikker te maken .Verder vroeg ik mij af hoe het zit met zijn spraakontwikkeling.Hij maakt veel geluiden maar volgens haar zijn dat nog de keelgeluiden(zoals van baby's) en moet hij nog overgaan op de mondgeluiden.Ze vond het alleszins wel een goeie basis om ooit te kunnen praten,al zal dat met vertraging zijn.Maar ik ben al blij dat het goed begint,we zullen wat geduld moeten hebben zoals met alles.Ik zeg wel 2 keer 'ma-ma' en 'pa-pa' op een dag,ooit zal hij het wel zeggen zeker?De orthopedisten vroegen welke hulpmiddelen Lander zou nodig hebben.Ik vind dat lander naast een aangepaste stoel ook een aangepast zeteltje zou moeten hebben,om ontspannen maar ondersteund te kunnen zitten.Ze gaan ervoor kijken.Verder hebben we een aangepast schommelstoeltje en autostoel gevraagd.
