De dag erna was hij al wat beter en toen tante en nonkel vroegen om te gaan bowlen zagen we dat eigenlijk wel zitten. Lander kon ook eens een beetje 'bowlen' op zijn manier, da kan leuk zijn. Hij was niet helemaal in form maar vond het wel leuk om de bal te helpen rollen en dan te kijken hoeveel kegels er omvielen.

Thuis hebben we ook voor het eerst 'winkeltje' gespeeld. Ik kwam afgehuppeld en belde aan de deur. Hij was de verkoper. Ik kocht iets en we wogen de groenten samen en duwden samen op de knoppen van de kassa. Lander vond het geweldig. Hoe zotter ik in de 'winkel' binnenkwam, hoe leuker hij het spel vond! Na een tijdje kon hij zelf de kassa opendoen door op de knop te duwen.

Op uitnodiging van  de scoutsvereniging voor mindervaliden Akabe Waregem zijn we dan ook eens naar de speciaal aangelegde ijspiste geweest. Er mochten namelijk ook buggy's en rolstoelen op het ijs! We konden ons al levendig inbeelden hoe leuk Lander het zou vinden. En inderdaad, hoe harder papa de buggy duwde en er dan mee 'sleepte', hoe meer er een glimlach op zijn gezicht kwam.

Doordat het wel nogal koud was hebben we dan nog een warme chocomelk gedronken en zijn we naar huis geweest.

De ijspiste was zo'n meevaller dat we de week erna nog eens gegaan zijn. Ondertussen is het ook beginnen sneeuwen in België. Wel 10cm sneeuw lag er in onze tuin! Ik had al een tijdje zitten denken hoe we Lander op een slee kunnen zetten en we zijn tot de volgende oplossing gekomen: zijn Tumble Form(stoeltje) in zijn opgeblazen boot zetten en dan slepen over de sneeuw. Ook dat was weer een succes, hij gierde het uit! 

We zijn nu ook ingeschreven hij Somival, een sportvereniging voor mindervaliden in Waregem. Elke week kan je gaan zwemmen en zijn er vrijwilligers die helpen met je kind. Ze nemen hem soms ook helemaal van je over zodat je zelf eens kan zwemmen. Het lijkt iets kleins, maar voor ons is het een grote ontlasting. Anders hebben we elk een kind vast en is 'kinderen wisselen ' al een heel gedoe.

Een keer per maand kunnen we ook gaan paardrijden met Somival. Lander en ik hebben dat al veel gedaan maar sinds de geboorte va, Lars is het minder haalbaar om dat veel te doen. We zijn in Bloso gaan rijden en we hebben zelfs enkele toeren gedraafd, dat vond hij super!

Hij heeft dus alweer veel leuke dingen gedaan. 

Van de school kwam onlangs dan wel de vraag of wij weten waarom Lander zo vermoeid is de laatste paar maanden? Is het door al die weekendactiviteiten? We geven hem echt ook wel veel rust in het weekend, we schaatsen geen uren he. 

Persoonlijk vind ik ook dat hij iets 'slapper' is maar dat wijt ik eigenlijk vooral aan zijn verkoudheid en taaie slijmen die niet goed weggaan. Hij is sinds begin november ziek geweest en dat is nog niet helemaal over. Hij had het RSV virus en dat kan wel een hele winter in het lichaam hangen zegt de dokter. Op school weten ze het niet echt maar ze denken ook dat hij teveel therapie krijgt volgens wat hij aankan. Ze geven wel toe dat sommige therapiën na mekaar zijn en dan vind ik het wel enigszins logisch dat hij er wat meer last mee heeft. De coördinator stelde voor om de therapie tijdelijk wat af te bouwen maar dat vinden wij nogal kort door de bocht. We betalen uit eigen zak nog elke week een extra logo en dan bouwen ze daar weer af, tja. Die logo-sessies op woensdag thuis gaan trouwens erg goed. Ze werkt met een spiegel en Lander vindt haar enthousiasme aanstekelijk want zelfs als hij moe is, doet hij toch wel goed mee. Misschien is het ook wel een verschil dat ik hem thuis voor de logo-sessie wat op het tapijt leg om te ontspannen zodat hij niet teveel in een keer moet doen. We hebben dat ook aan de school doorgegeven dat hij af en toe 'liggend'rust moet hebben. Sommige activiteiten duren toch geen uur per kind maar voor hem is zitten in zijn stoel ook een inspanning.

We gaan er nog eens met hen over praten. Volgende week moeten we ook op gesprek in Dominique Savio in Gits. We denken dat Lander beter volgend schooljaar naar daar gaat omdat ze daar een groter aanbod hebben qua technologie enzo.  Misschien is zijn 'mindere medewerking' in Zonnebloem ook door het feit dat hij geen uitdaging heeft aan de activiteiten? Thuis merk ik ook dat hij meer zelf kiest wat hij wil doen. Als ik voorstel om te tekenen kijkt hij vb.naar de radio wat wil zeggen dat hij liever wil dansen ipv tekenen. Als ik dan toch mijn wil doordrijf lukt het tekenen totaal niet. Als hij er zin in heeft, wel. 

We denken er nu ook over na om toch wat SMOG gebaren aan te leren. Ik dacht dat dat te moeilijk zou zijn voor hem maar nu kan hij ook op vraag zijn hand zelf naar zijn haar, buik, oor enz brengen en hij 'zwaait' op zijn manier. Dus zou het wel handig zijn als hij zich via enkele eenvoudige gebaren nog duidelijker kan maken. Zelf praten zou natuurlijk nog beter zijn maar dat zien we dan wel weer. We krijgen veel tips van de privé- logo om zijn mond en kaakspieren te stimuleren en dat doen we dan spelenderwijs. Broertje Lars eet nu ook al broodkorstjes en zit soms met een lepel in zijn mond en dat stimuleert voor Lander want hij wil dat nu ook doen. Als hij echt iets wil , kan hij het. Zo heeft hij een slechte handmotoriek maar toch slaagt hij er altijd in om de fopspeen van broer uit zijn mondje te trekken. Motivatie is voor Lander echt wel van groot belang, anders steekt hij er geen moeite in. Ik denk dat hij dat wat mee heeft van mij, op mijn rapport stond ook altijd "goed maar ze kan beter'. Als ik een motivatie had vb. een cadeau dan was het plots 'heel goed'. Met dit in gedachten  naar Lander toe sluit ik hier af