We zijn weer in actie geschoten.Na het dipje begin september,zijn we ons weer aan het optrekken. Zo hebben we Lander ingeschreven voor hydrotherapie.Om de 2 weken zal hij een half uurtje in het zwembad wat oefeningen spelenderwijs doen,samen met een kinesiste. Hij zit namelijk heel graag in het water,maar wij vinden het niet meer zo comfortabel om in het gewone kinderbadje tussen allemaal 'gewone' kindjes te zitten. Maar we willen hem ook niet isoleren van alles natuurlijk! Hij heeft nu een mini-duikpakje omdat het water te koud is,echt heel koddig! Verder gaan we volgende week mee met het 'spoor' (thuisbegeleiding)voor een voormiddag in een indoor speelruimte. Daar gaan ook enkel kindjes met beperkingen zijn,samen met eventuele broertjes/zusjes. Zo kunnen we eens in alle rust in het ballenbad gaan enzo..Ik denk wel dat dat zal meevallen. Verder oefenen we veel.Zo kan hij,na een paar keer voortonen(maar heel vlug begrepen vond ik zelf), een puzzelstuk met grote knop op opheffen en hij probeerde het er weer in te steken! Ook hebben we een grote drukknop die verbonden is met de laptop waarop er een powerpointpresentatie staat met al zijn favoriete beelden en geluiden.Hij had vrij snel door dat hij daarop moest drukken(voor hem:slaan) om de beelden te veranderen. We zijn dus onder de indruk van onze zoon.Ook iets in en uit een potje doen begrijpt hij maar zijn spastischere armen werken nog wat tegen. Daar wordt dus op geoefend.;-) Hij is ook heel geïnteresseerd in alles. We voelen dat dit het moment is om hem dingen te leren,hij staat er voor open. We lezen ook elke avond een verhaaltje waar hij erg van geniet. Verder oefenen we nu meer op zijn taalontwikkeling,daar hij nog steeds niks zegt.Hij maakt wel enthousiaste of boze geluiden maar geen woorden ofzo...enkel 'beeeuuu' en 'waaa' en 'tsjee'..Nog niet echt verstaanbaar dus.. We hebben nu het boek 'als je kind het zelf niet kan'.Echt heel interessant voor ouders met een kind met motorische problemen als gevolg van hersenbeschadiging,wij dus.Het eerste deel van het boek is de ervaring van een vader met zijn zwaar gehandicapte dochter in het dagelijkse leven. Vanaf het tweede deel komen allerlei 'mijlpalen' aan bod die vergeleken worden met een gewoon kind. Dan staan er tips in hoe je je kind kan stimuleren maar ook hoe je bijvoorbeeld je kind goed optilt zodat je geen rugproblemen krijgt enzo. Het is dus een boek dat ook als naslagwerk voor jaren ver dient.
We zijn weer in actie geschoten.Na het dipje begin september,zijn we ons weer aan het optrekken. Zo hebben we Lander ingeschreven voor hydrotherapie.Om de 2 weken zal hij een half uurtje in het zwembad wat oefeningen spelenderwijs doen,samen met een kinesiste. Hij zit namelijk heel graag in het water,maar wij vinden het niet meer zo comfortabel om in het gewone kinderbadje tussen allemaal 'gewone' kindjes te zitten. Maar we willen hem ook niet isoleren van alles natuurlijk! Hij heeft nu een mini-duikpakje omdat het water te koud is,echt heel koddig! Verder gaan we volgende week mee met het 'spoor' (thuisbegeleiding)voor een voormiddag in een indoor speelruimte. Daar gaan ook enkel kindjes met beperkingen zijn,samen met eventuele broertjes/zusjes.
