Het is alweer een paar maanden geleden dat ik hier iets schreef, de tijd gaat zo snel en het is nog altijd druk.
De vakantie verliep nog goed en begin september startte Lander met een nieuw schooljaar bij dezelfde juf. Ze legde uit dat ze in dit jaar geen rekensommen ofzo gaan maken, wel de begrippen groot en klein,veel en weinig enz..onder de knie krijgen.
Naar taal toe leren ze adhv thema's nieuwe woorden aan.
Vorig jaar hadden we klachten van de logo, we kregen weinig info en op het einde van het jaar had hij slechts enkele blaadjes in zijn map.
Ondanks onze klacht blijft het dezelfde logo maar we hebben de indruk dat ze zich toch herpakt heeft. We krijgen elke week de (aangevulde)communicatiemap mee en ze legt uit wat ze met Lander besproken heeft. We kochten zelf ook een voicerecorder aan om vlotter heen en weer info met de therapeuten,juf en verzorgers te kunnen sturen. Het inspreken kost minder tijd dan het schrijven.
Ze spreekt nu ook geregeld iets in en we denken dat ze een betere manier heeft gevonden om Lander te boeien. In plaats van de theorie te volgen, volgt ze nu hem en zijn interesses en leidt ze van daaruit bepaalde begrippen en woorden af. Dat loopt nu goed.
Bij de kine en ergo gaat het ook vlot, Lander mocht alweer een paar keer met de electrische adremo rijden en ze zeggen allemaal dat hij het heel goed doet! Hij mag dat samen oefenen met zijn vriend Stafke, wat het allemaal nog leuker maakt!
Stafke zit niet meer in zijn klas maar ze hebben dus nu en dan wel oefenmomenten samen, dat is wel tof.
De adremo is aangevraagd maar dat duurt nu nog een hele tijd tegen dat hij die heeft, dat is wel jammer anders zou hij al veel meer kunnen oefenen. Voor de eerste keer heeft hij de vrijheid om zelf te kiezen naar waar hij rijdt!
Zijn gezondheid is nu redelijk stabiel zonder antibiotica. Hij heeft wel een verkoudheid af en toe maar ze verergde nog niet. Maar het is nog geen winter he... We geven nu wel Broncho Vaxom, een medicijn dat de weerstand en de luchtwegen versterkt. Dat moet je 10 dagen geven, dan 20 niet en zo 3 maanden lang... Ik kreeg die tip via facebook, want als je het aan de specialisten vraagt zal er nooit iemand zoiets aanraden. Iets om de weerstand te versterken bestaat volgens hen niet. Ik geloof nu ook niet altijd in de werking van homeopathie, maar veel ouders waren er content van . Baat het niet, het schaadt niet.
Begin oktober ging Lander ook voor de eerste keer naar de Akabe scouts. Dat is een speciaal opgerichte scoutsgroep voor kinderen met beperkingen. Wij kunnen hem niet zo goed uit handen geven aan 'vreemden'. Ze kwamen dus op voorhand al eens voor een gesprek en om te horen wie Lander is. We hebben gezegd dat het echt belangrijk is dat hij niet in een hoekje moet zitten kijken naar mobielere kinderen maar ze verzekerden ons dat ze ieder kind betrekken in het spel.
En nu geloven we hen ook want zijn eerste keer was heel tof. Ze hebben hem uit de buggy gehaald en ermee gevoetbald, van de glijbaan gegaan en gecrosst met de buggy. Hij heeft geregeld gelachen zeiden ze en toen wij vroegen of hij het leuk vond en nog eens wilde gaan keek hij lachend naar het juiste (ja-) hand. Anthony is ook heel trots dat Lander nu ook 'scoutie' is. Zijn hobby's waren voetbal en scouts, en met Lander wist hij algauw dat hij hem niet zal kunnen aanmoedigen in het voetbal. Maar nu dus wel in een jeugdbeweging!
Hij staat al te trappelen om samen met zijn zoon een hemd en das te gaan kopen.
Voor ons was het ook eens een ontspan-namiddag. Met Larsje naar een speelplein is fysiek veel minder zwaar dan met Lander die ook overal op wil en steeds zwaarder wordt. Nu werd dat ravotten eens van ons overgenomen en dat deed deugd. Ze hebben ermee gespeeld zoals wij dat doen/willen en toch hebben wij eens geen pijnlijke rug en armen....
Die jongeren zijn ook allemaal echt gedreven en werken of studeren wel meestal in de zorgsector. Dat is ook wel geruststellend, hoewel hij nog niet meteen mee mag gaan op kamp hoor...Dat is nog een stap te ver. En zou trouwens ook te vermoeiend zijn voor hem, zoals 3 dagen op een rij in Disneyland bijvoorbeeld...
Het geeft ook een goed gevoel dat hij eens kan doen zoals een ander: naar een jeugdbeweging gaan, vrienden maken enz..
Nu begint zijn 6e verjaardag al dichter te komen, we kunnen dus weeral beginnen voorbereiden voor het feestje dat dit jaar rond circus zal draaien...
Ik ben benieuwd of we dit schooljaar ook weer de enige zullen zijn die een feestje doen...maar dat is dan maar zo, hij mag dat toch ook krijgen net als andere kinderen?