Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Het wordt een post vol zelfbeklag en op het einde een kleine heropleving dus je bent gewaarschuwd. :-?
Nadat ik twee dagen gewerkt had zag ik het weekend helemaal zitten. Rustig de tijd om wat dossiers bij te lezen, wat met de collega's bij te kletsen en verder te acclimatiseren.
Maar vrjidagnacht werd ik ziek. Zieker dan ik mij in heel lange tijd ( en dan heb ik het denk ik over jaren ) heb gevoeld. Ik stond op voor ons ventje nadat ik al een hele nacht misselijk was geweest maar ik hooptedat het wel zou overgaan als ik me maar wat bezighield. Rond negen uur was ik aangekleed en al, klaar om om elf uur te vertrekken maar ik bleef me zo ziek voelen. Na heel lang twijfelen en proberen belde ik de collega's. In een moedige bui zag ik het toch nog zitten om een paar uur te gaan werken maar van twaalf tot tien, dat leek me wat te veel.
Maa vlak na dat telefoontje kwam er weer een golf van misselijkheid en dacht ik echt dat mijn laatste uur geslagen had :shock: Dus in tranen moest ik toegeven dat het niet ging lukken. Dokter van wacht gezocht en gebeld; Ik mocht direct komen en het verdict : griep en gastro-enteritis. Drie dagen volledige bed- of zetelrust en de komende dagen moest maar iemand anders voor mijn baby zorgen :cry:
Terug naar huis na eerst het werk gebeld te hebben, ook in tranen want na twee dagen terug werken was ziekvallen in het weekend niet echt hoe ik het me had voorgesteld.
Wat dan volgt is het best te omschrijven als een dag op de zetel vanop afstand kijkend hoe mamie en papa voor Woutje zorgden. In de namiddag kwam Ann ook een handje toesteken. En er waren de eerste berichten over rode billetjes bij Woutje. Zaterdagnacht slecht geslapen en 's morgens toch opgestaan voor ons ventje. Want Peter was nu aan de beurt, dezelfde klachten; alleen met wat meer mannelijke accenten :wink: Ook mamie kwam ziek vragen of het zou lukken vandaag. Dus wat moet een mama dan ? Wout was ook best lastig zondag. Zijn billetjes zagen niet alleen rood maar waren echt kapot. Na het raadplegen van mijn uitgebreide babybibliotheek werd keuken omgetoverd tot een babyverzorgplaats met alles binnen de hand om hem zo goed mogelijk te verschonen. Dus dat was een dag van met drie op de zetel, ik mezelf sterk houdend en Wout en Peter zeurend :evil:
Tegen 's avonds voelde ik me een beetje beter en al een geluk want die rode billetjes werden nu nog verergerd door diarree. Dus vond ik het nodig om ook 's nachts twee keer op te staan om de genezing te bevorderen. Maar zo als ik me nog herinner is onderbroken slapen enorm vermoeiend. En op de koop toe zag ik dat het nog niet echt beter was 's morgens :cry:
Maandag ook de hele dag om de twee uur verschonen,wassen met water en zeep en goed Dermocrem gebruiken en dat ook deze nacht maken gelukkig wel dat het nu iets beter gaat, de kapotte stukken blinken niet meer zo hard en Woutje schreeuwt ook niet meer zo hard tijdens het verschonen :-) Ondertussen ben ik nog steeds niet de oude en ben ik vooral in de voormiddag nog misselijk en slapjes. Maar ik heb me herpakt, me aangekleed en mijn gezicht opgezet :wink: want sebiet gaan we naar K&G, een afspraak die al twee keer verzet werd dus nu moet het echt wel gebeuren.
Ondertussen is Peter ietske beter en mamie lijkt ook bijna terug de oude, Woutje zijn diarree is iets minder en die heeft het net weer gedaan gekregen dat mamie hem gepakt heeft :wink: Zoals Linda van de opvang zegt : 't Is een echt charmeurtje.
Straks of morgen weer wat getallen voor de liefhebbers dus kom zeker nog eens langs !
