Hallo allemaal,
het lijkt wel alsof goed nieuws nooit alleen komt maar vaak vergezeld van slecht nieuws. Dat klinkt wel erg doemdenkend maar soms is het echt wel zo. Na een prachtig weekend en zoveel geluk de afgelopen maanden belde Ann gisteren met slecht nieuws.
De dame die voor Woutje ging zorgen eens ik terug ging werken is tijdens haar vakantie plots en onverwacht overleden. Een actieve vrouw die met kinderen en kleinkinderen op vakantie was voor ze terug aan het werk ging, een dame die Ann zo graag had dat ze zeker een plaatsje voor Wout wilde vrijhouden en die een hart groot genoeg had om haar dagen te spenderen aan de zorg voor kinderen. Zomaar, plotseling is ze er niet meer. Een vreselijk iets voor haar man,kinderen,kleinkinderen,familie en vrienden.
Los daarvan stelt het ook ons wel voor een probleem, zij het van een heel andere orde natuurlijk. Wetende dat de wachtlijsten voor kinderopvang kunnen oplopen tot een jaar krabten ( krabden ? ) wij toch wel even in ons haar. En natuurlijk zijn er genoeg mensen die willen helpen, natuurlijk komt alles wel in orde maar ik heb er toch van wakker gelegen deze nacht :-( De dochter van de dame in kwestie hielp vroeger haar moeder bij het openhouden van de créche en wil het werk graag verder zetten. Maar er is een grote maar, ze heeft niet de benodigde diploma's. Ze heeft zich ingeschreven voor een aantal cursussen aan de VDAB en wil zo snel mogelijk terug aan de slag, ook en vooral voor de kindjes die al bij hen verbleven. Want die mama's en papa's zitten met een nog groter probleem dan wij natuurlijk. In afwachting daarvan zullen we met kunst- en vliegwerk en hopelijk de steun van heel wat mensen er wel uitgeraken.
Wout gaat ondertussen gewoon voort met schattig zijn. Schattig en beweeglijk ! Hij rolt nu zonder problemen op zijn buik en terug, hij probeert een hele dag te gaan zitten en als hij op zijn buik ligt probeert hij te kruipen. Hij geraakt wel waar hij wil zijn maar echt kruipen wil ik het nog niet noemen :wink: En wat de orale fase betreft, nu pas krijg ik echt een idee wat die ( tot nog toe voor mij theoretische ) fases eigenlijk inhouden. Alles verdwijnt in die mond ; zijn eigen vuisten, onze vingers, tutten,bavetten, lakentjes, doekjes, onze oren en neuzen,knuffels,al een geluk ook af en toe wat eten. Alhoewel, af en toe ? Ongeveer om de drie uur is het etenstijd. En ik probeer dat echt in het oog te houden want als ik te lang wacht begint hij terug te geven alsof om te zeggen dat er terug een lege plek is in zijn buikje :roll: En tot een paar weken terug was zijn eten op een minuutje klaar maar nu zijn er momenten dat dat toch iets langer duurt en iets meer werk vraagt. Ik voel me met momenten een cateringservice :-) En ook de afwas in navenant :cry:
Van groentepap lust hij momenteel wel "pap" :wink: alles wat ik tot nog toe gegeven heb lijkt hij te lusten en dat is toch al een heleboel. Venkel,wortelen,tomaat,courgette en broccoli hebben we al geprobeerd. Fruitpap is minder favoriet. Op aanraden van verschillende mensen heb ik gisteren eens geprobeerd het appelsiensap weg te laten. En de pap van appel,banaan en nectarine werd inderdaad iets enthousiaster ontvangen dan de versie met appelsiensap. Straks zal ik een andere tip uitproberen, om nectar te gebruiken in plaats van vers appelsiensap. Ik laat het jullie weten.
Van al dat grotemenseneten functioneren ook andere dingen als bij grote mensen:-? Compleet met kleur- en geurpatronen :!: En wat irritatie van de billetjes, komt die tube zinkzalf toch nog van pas :wink:
Tot later deze week met een update vanop Kind &Gezin !
|