Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
mijn bijdrage van vandaag is niet voor gevoelige lezers :wink: Het is een verhaal over wat je als jonge moeder kan overkomen als je nietsvermoedend naar K&G gaat voor de maandelijkse raadpleging.
Aanvankelijk lijkt alles te gaan verlopen zoals je gewend bent. Je komt binnen met je baby en je morele steun ( want er komen spuitjes aan te pas vandaag ). Je kleedt je kindje uit om hem bij de vrijwilligsters te laten wegen en meten. Ondertussen ken je de routine en de gewoontes op het consultatiebureau dus je legt je kindje in de juiste richting op de weegschaal en dan gebeurt het :!: 5 kilo 670g zegt de mevrouw aan de andere kant van de weegschaal. Er is niks wat een moeder op zo'n nieuws kan voorbereiden :-o Maar wacht, het wordt nog erger ! Amper bekomen van de schok leg je je kindje op de meetschuif ( ik weet niet hoe ik zo'n ding anders moet noemen ). Ook hier weet je ondertussen hoe het moet dus je hebt je kindje vast onder de schouders en wacht angstig af. 59 cm zegt de vrijwilligster bijna onbewogen. De schok, het ongeloof ! Vorige keer stond je hier met een babietje van amper goed 4 kg en zo'n schamele 55,5 cm. en dan gebeurt dit :wink:
Maar de machine van K&G draait door dus volgende stap, bij de dokter. Een andere dokteres dan de vorige keren, een beetje vriendelijker zowel tegen jullie als tegen de baby. Die zit al klaar met het spuitje. En alhoewel je hierop was voorbereid is het toch telkens weer even op de tanden bijten als je je schatje zo ziet schrikken en overstuur geraken. De dokter probeert je nog gerust te stellen dat zijn gewicht en groei heel normaal zijn, ze zegt letterlijk dat hij goed is bijgekomen maar niet spectaculair :roll:
Eindelijk mag je bij de verpleegster, de steun en toeverlaat voor bezorgde moeders, die overal raad op weet en je steeds weet gerust te stellen. Maar deze keer loopt het anders. Ze begint een hele uitleg over groentepapjes, eten met een lepeltje en nitraten en nitrieten. Even denk je nog dat ze het verkeerde dossier vastheeft en wil je haar corrigeren maar dan valt het besef als een bom :idea: Je engeltje wordt binnen een kleine drie weken al vier maanden :-D:-? . Hij mag dan beginnen eten van echt eten en met een echte lepel. Hij krijgt dan eten in zijn stoeltje en niet meer lekker op je schoot. Ze probeert je nog gerust te stellen dat je gerust iets langer mag wachten om met groentepap te beginnen maar het feit dat hij al zo groot wordt is op tafel geweest en kan je nu niet meer vergeten.
Eens thuisgekomen ben je zo fier als een gieter op die grote ,flinke, slimme en schattige kerel dat je amper kan wachten om het aan iedereen te vertellen. En geniet je van het feit dat je zoon je zo gelukkig maakt, alleen al door normaal te ontwikkelen, gezond te zijn, agoe, ele en groe te zeggen en je regelmatig zijn grootste glimlach te schenken :!:
Reacties op bericht (1)
01-08-2009
groot worden
Ja, ja, hoe zeggen ze dat "kleine kindjes worden groot"....?
Bedankt voor de posts, was weer fijn om jullie avonturen te lezen!
