Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Hallo allemaal, weer even geleden hé. Na een reeks van drie nachten gedurende dewelke ik werd geplaagd door slapeloze dagen ( grasmaaimachines, werken van Belgacom enzovoort) gingen Wout en ik vrijdagnamiddag voor de tweede keer naar de osteopaat. Maandag waren we de eerste keer geweest, de osteopaat zei dat als zijn wagenziekte iets te maken heeft met zijn evenwichtsorgaan dat hij ons waarschijnlijk zou kunnen helpen. Er zat inderdaad iets vast achter Wout zijn linkeroor en na twee consulten zou dat nu terug loszitten. Dus als dat het probleem was zou Wout binnenkort zonder problemen naar de zee, de Ardennen of zelfs nog verder moeten kunnen reizen.
Misschien merk je het aan mijn toon, ik ben nog geen 100 procent overtuigd van de werking van osteopathie. Diegene waar wij zijn bijgeweest was nochthans geen zweverig type of zo maar toch, iemand die gewoon door te voelen aan een buikje kan zeggen of de maagklepjes goed zijn afgesloten :-? Aan de andere kant reageerde Wout duidelijk tijdens de behandeling, hij geeuwde af en toe en soms reageerde hij door te proberen naar die vreemde meneer te kijken alsof om te zeggen : helaba, wa zijde gij daar aan het doen ?
Zoals de Engelsen zeggen ; the proof zal in the eating of the pudding zijn. Ik houd jullie zeker op de hoogte van het verloop van onze eerstvolgende proefrit :!:
Verder nieuws. Vandaag zijn we gestart met wat dan zo trendy zindelijkheidstraining wordt genoemd. Vorige week had ik een leuk boek over potjes gevonden, met stickertjes voor één of ander beloningssysteem. En vandaag leek me geschikt om er aan te beginnen omdat we de komende twee weken samen thuis zijn en er dus ruimte is om een zekere routine op te bouwen. Na heel veel denken,lezen en praten over potjestraining besloot ik om het maar gewoon te doen en te zien wat er van zou komen. Deze morgend begon veelbelovend, Wout wilde niet op het potje. Na wat lichte aandrang en de belofte dat hij in het potjesboek mocht kijken ging zijn broekje en pamper dan toch naar beneden en ging hij zitten. Na samen in het boek te hebben gelezen zei ik dat het klaar was en dat hij mocht rechtstaan. Maar nee, hij was nog niet klaar en wilde er niet af komen. En al een geluk dat ik hem liet zitten want seconden later hoorde ik plop plop ( ik ben niet zo goed in geluidseffecten, sorry ) en toen Wout rechtstond, ja hoor, een ferme plas en ook had hij kaka gedaan. Zoals het hoort ging ik uit mijn dak van enthousiasme, kuste en knuffelde hem, deed een dansje en prees hem de hemel in:-) Om bedankt te worden met een minzame blik die ik interpreteerde als ; wat een drukte over iets van niks :roll: Met zijn eigen WCpapier kuiste mama de poep af, Wout maakt zelf zijn piemeltje proper ( daar laat hij liever niemand anders aankomen ), papier in het potje en dan samen naar de WC voor het afscheidsritueel. Alles in de WC en Wout mag doortrekken. En dan, alst but not least krijgt Wout een beloningssticker en hij mag zelf kiezen waar hij die gaat plakken. Het resultaat kan je hier zien :-)
Heel dit ritueel herhaalden we nog drie keer in de loop van de dag, iedere keer met succes ! Ik kan dus weer niet anders dan Wout de beste,slimste en liefste van allemaal te vinden :!:
Reacties op bericht (2)
12-08-2011
Idd veel te lang geleden.
Hey, eigenlijk ben ik niet zo blij dat hij op het potje gaat. Weeral een stukje afgesloten. Hij wordt veel te groot, eigenlijk zouden kleintjes klein moeten blijven.
Neen neen, dikke proficiat Wout, dikke vriend. Ik ben echt wel fier op u.
12-08-2011 om 18:33
geschreven door Andreas
17-07-2011
Lang geleden...
Hallo daar,
Dat was inderdaad even geleden en blij te lezen dat de dingen zijn gangetje gaan. Hopelijk is er snel een positief resultaat van de osteopaat.
Bravo! Flink dat hij op het potje leert gaan, en tof dat het al een paar keer opnieuw lukt. Da's goed nieuws en weer een hele stap vooruit in het groeien en groot worden. Leuk nieuws is dat :).
