Ik ben Myriam
Ik ben een vrouw en woon in Ekeren (België) en mijn beroep is Ik werk in een psychiatrisch ziekenhuis.
Ik ben geboren op 30/04/1969 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat met mensen te maken heeft, vooral vrienden en familie.
Ondanks onze vakantie is het toch weer even geleden dat ik jullie up-to-date bracht. Om een idee te geven waar we dan wel mee bezig ben geweest volgende bloemlezing.
Enorm flink op het potje, vrienden bezoeken, familiebezoekjes, marktbezoekjes, zeebezoekjes, testritjes, draaimolenavontuur, babybezoek, uit eten gaan, veel nieuwe woordjes leren, ontdekken dat je ook achteruit en zijwaarts kunt stappen, leren huppelen ( of toch iets wat daar op lijkt ), naar de kapper, boodschappen wegzetten, terug naar de créche, terug naar het werk, uitproberen in welke richting de douchesproeier nog kan sproeien, heel veel complimentjes over zo'n schattige, flinke peuter, een ongelukje terwijl de pamper uit is en grote verbazing over de natte voeten die daaruit voortkwamen, een groter ongelukje terwijl de pamper uit is en uitproberen hoe het voelt om daar met je sandalen door te wandelen , iedere dag op zoek naar een nieuwe favoriete knuffel, kennis maken met de buitenschoolse opvang, zo hard groeien dat schoenen en sloefjes niet meer passen en mama en papa iedere dag weer even stil laten worden !
Je ziet het, hier in Ekeren is het iedere dag weer een nieuw avontuur !
P.S Toch fijn om te horen dat velen van jullie de blog na al die tijd nog steeds volgen !
zoals er periodes in het leven zijn dat een mens constant de vraag krijgt ' hebde al een vriendje ?', later gevolgd door ' wanneer gaan jullie samenwonen?' en nog later door ' wanneer gaan jullie trouwen' is er die periode in een mensenleven dat de vraag wanneer er kindjes komen heel vaak wordt gesteld. Voor mij en ons niet altijd even gemakkelijk want hoe leg je uit dat je dolgraag zou willen maar dat er blijkbaar een 'technisch' probleem is ? En hoe ga je om met goedbedoelde maar niet altijd even leuke reacties zoals daar zijn ; bij ons lukte dat van de eerste keer, moet ik eens komen voordoen hoe het moet of ook nog mijn favoriet je moogt er ni te veel aan denken, dan lukt het wel.
Maar toen was er Wout én toen trouwden wij en dacht ik dat de moeilijke vragen nu wel allemaal gesteld waren . Maar nee, ik had er niet bij stilgestaan dat er nog een vraag is. Een vraag die ik de laatste weken al een paar keer heb gekregen ; en, wanneer komt er een tweede ? En idd, in de omgeving zie ik veel mensen met kindjes van Wout zijn leeftijd die aan een tweede begonnen zijn en blijkbaar gaan mensen er nog vaak vanuit dat er zowiezo een tweede komt.
Mijn favoriete antwoord ? We zijn zoooo blij met den deze dat we het hier maar bij houden. En als mensen aandringen trek ik de leeftijdskaart, op mijne leeftijd ? Da's toch wel veel risico.
En ik vind ook echt dat we het zo getroffen hebben met Wout dat een tweede heel welkom zou zijn maar ook niet echt moet. Soms hebben we het er wel eens over, stel je voor dat ik plots in verwachting zou zijn. We zouden het van harte welkom heten en het zou een bezegeling van onze liefde ( cliché-alarm ) zijn maar Wout blijft altijd ons wondertje, die kwam als geroepen en het leven van heel veel mensen heeft verrijkt.
Een wondertje dat nog altijd flink op het potje gaat en blijkbaar vooral wat kaka betreft het ritme heeft begrepen, een ventje dat uit alle macht probeert zijn eerste woordjes te zeggen en een kapoen die zo flink is dat het soms bijna ongelooflijk is. Of kennen jullie nog een jongetje dat terwijl mama en papa een uur aan het praten zijn met een vreemde meneer ( Koen van de buitenschoolse opvang ) gewoon even rondkijkt, een winkelwagentje vindt en wat kruidenierswaren om vervolgens bijna de hele tijd op zichzelf en in stilte boodschappen doen te spelen en af en toe de speelgoedtelefoon komen brengen om te zeggen dat er een dringende oproep is ?
De enige trieste mededeling op dit moment is dat het slecht weer is, net nu wij een weekje verlof hebben. Tips voor een toffe dag tijdens slechtweerperiodes zijn welkom op dit adres.
), naar de kapper, boodschappen wegzetten, terug naar de créche, terug naar het werk, uitproberen in welke richting de douchesproeier nog kan sproeien, heel veel complimentjes over zo'n schattige, flinke peuter, een ongelukje terwijl de pamper uit is en grote verbazing over de natte voeten die daaruit voortkwamen, een groter ongelukje terwijl de pamper uit is en uitproberen hoe het voelt om daar met je sandalen door te wandelen 
, iedere dag op zoek naar een nieuwe favoriete knuffel, kennis maken met de buitenschoolse opvang, zo hard groeien dat schoenen en sloefjes niet meer passen en mama en papa iedere dag weer even stil laten worden !
. Maar nee, ik had er niet bij stilgestaan dat er nog een vraag is. Een vraag die ik de laatste weken al een paar keer heb gekregen ; en, wanneer komt er een tweede ?
