We nemen temperatuur waar met voelers in onze huid. We hebben vijf tot tien keer meer receptoren voor koude dan voor warmte. Dat komt omdat onze soort, homo sapiens, uit het warme Afrika komt en we dus meer nood hadden aan waarschuwingen tegen koude.

Kris Wauters gaat weer als vrijgezel door het leven. Vorige week kwam een einde aan zijn relatie met Suzy De Pol.

Ilse Van Hoecke (34) beleeft eindejar intenser dankzij haar zonen.

(Nina) Hoe heb je kerst beleefd, als kind?
Wat ik me vooral herinner, is het magische moment waarop papa thuiskwam met de kerstboom. Nooit was die kerstboom groot en breed genoeg, in mijn ogen. Ik hield van de sfeer in huis tijdens die donkerste dagen van het jaar.
 
Zet je zelf ook een grote boom, nu?
Ik heb dat een aantal jaar niet gedaan, maar nu met de kinderen (Lars is 3, Lou tien maanden, red.) weer wel. Ze vinden dat fantastisch. Al moet ik opletten voor Lou: die kruipt en kan de kerstballen zo uit de boom graaien.
 
Hoort er ook een kerststal bij?
Thuis niet, maar vorig jaar ben ik met Lars naar de levende kerststal geweest, in de basiliek van Koekelberg. Hij vond dat fantastisch. Ik ben er niet op 'katholieke' wijze mee bezig, maar ik hou wel van het verhaal van kindje Jezus in zijn wiegje, ja.
 
Beleef je kerst intenser dankzij je zonen?
Absoluut. Als ik zie hoe zij ernaar uitkijken, kan ik niet anders dan ervan genieten. Al heb ik wel een grondige hekel aan het shopping gedoe. Warenhuizen die ontploffen van het volk, overal lange rijen aan de kassa's. Brr.
 
Ben je zo'n mama die zich volledig laat gaan, met cadeautjes?
Helemaal niet. Drie jaar geleden ben ik de week voor Kerstmis in de Filippijnen geweest, voor 11.11,11. Ik heb daar zó'n armoede gezien. Ik heb met eigen ogen vastgesteld hoe kinderen daar kerst beleven: zonder cadeaus, zonder boom, of simpelweg op de vuilnisbelt. Schrijnend. Als je dán terug thuiskomt, en ziet hoe kinderen hier soms amper oog hebben voor hun cadeaus, hoe ze overladen worden met speelgoed, dan weet je: dat is niet goed. Die overdaad is onverantwoord.
 
Leg dat maar eens uit aan gulle suikertantes en grootouders.
0, maar ik rem dat af, hoor, Daar zijn prima afspraken over gemaakt. Trouwens, bij ons in de familie zijn er wel meer dan twee kleinkinderen. Het moet ook financieel haalbaar blijven, hé.
 
Wat koop je dit jaar voor je liefste?
Eum ... niks, denk ik. Tenzij ik per toeval nog iets tegenkom. De laatste jaren leggen wij geen verrassingen meer voor elkaar onder de boom. We boeken al sneller eens een weekendje weg, of zo. Al komt het voor dat ik tóch iets heb voor hem, of hij voor mij - en dat de andere er zonder iets zit. That's part of the game.
 
Ben je de georganiseerde of lastminute-shopper?
Met mijn strak werkschema en druk leven ontbreekt me de tijd om om een nieuw paar schoenen te gaan. Laat staan dat ik al kerstcadeaus in huis heb gehaald. Het wordt vreselijk erg  weer iets voor de dag zelf, Ik weet nu al dat ik heel hard ga vloeken.

Dé definitie van kerststress.
Daar zeg je wat. Al proberen we dat dit jaar echt te beperken. Wij vieren kerstavond bij de schoonfamilie en kerstdag bij mijn familie: als iedereen voor iedereen moet kopen, wordt het gewoon té veel. Dit jaar hebben we de afspraak dat iedereen één cadeau koopt voor één ander iemand.

Handig: beperkt de kans op een 'fout cadeau.
Ik heb nog nooit iets foeilelijks gekregen, omdat we werken met 'verlanglijstjes'. En ook omdat we vaak alles gekocht hebben voor onszelf, en dat dan bij aankomst rap-rap onder de kerstboom leggen. Toegegeven: dat neemt de charme van de verrassing wel wat weg. (lacht)

Wat geef jij iemand graag cadeau?
Wel, het is grappig, maar mijn kerstcadeaus zijn altijd nogal 'nuttig': onderbroeken, kousen, handschoenen of mutsen. Terwijl ik het als kind verschrikkelijk vond, als ik de zoveelste pyama kreeg.
 
Wat doe je met oudejaarsavond?
Nog geen idee eigenlijk. Meestal vieren we dat met vrienden, maar er zijn dit jaar nogal wat baby'tjes geboren in de vriendenkring. Dus misschien blijven we wel gewoon thuis met ons vieren. Laten we iets lekkers komen. Ik heb absoluut geen zin om ergens te gaan dansen of om de stad in te trekken: die tijd is voorbij,
 
Stemt de eindejaarsperiode je somber?
Niet echt. Lars en Lou leiden me zodanig af, dat er geen tijd is om terug te blikken. Al verwacht ik dit jaar toch meer emoties dan anders. Het is de eerste kerst zonder mijn meme. Mijn grootmoeder het meest fantastische mens op deze aardbol is in maart gestorven. Ze was 90 en genoot er elk jaar van om met Kerstmis samen te zijn met al haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Echt, in mijn 34 levensjaren heb ik niet één kerst zonder haar gevierd, Dat wordt even slikken, zeker weten.

Einde van hoe vieren we kerst van drie toffe Madammen. ( De locatie van de opnames waren in de Koninklijke Muntschouwburg).
 
Catherine viert Kerst met nieuw lief,
Anja met haar nieuw samengesteld gezin

De rijke oogst van de herfst ligt alwer achter ons en we stevenen af op de koudste periode van het jaar.

De tuin, en zeker de moestuin ligt er nu wat kaal en verlaten bij. Toch kan je ook in dit seizoen nog een flinke oogst bijeenrapen waarmee je op de feesttafel voor heel wat kleur kan zorgen.


Groene vruchten zijn in dit seizoen al helemaal zeldzaam. Wie in de tuin de trotse bezitter is van een vijgenboom merkt dat midden in de winter de niet afgerijpte tweede vruchtzetting in honderden groene, onrijpe vijgen nog aan de planten zit. Deze kleine, harde, groene vijgen zijn jammer genoeg niet eetbaar. Toch zijn ze nog een maand lang houdbaar en dus uitstekend geschikt om te gebruiken als decoratief element.

In deze periode kleuren de honderden rozebottels de tuin helemaal rood. Kleine, grote, dikke, ronde of langwerpige modellen in tinten van dieprood tot zacht oranje en zelfs zwart. Allemaal zijn ze geschikt als decoratie binnenshuis of gewoon om midden in de winter een heerlijk kopie rozebottelthee van te maken. Dezelfde opvallende rode kleur vind je ook terug bij een hele reeks van kleine pepertjes.

Deze scherpe of zoete, kleine vruchtjes laten zich prima drogen en vormen een kleurrijk onderdeel van elke kerstschikking. Of laat ze als 'eetbare' guirlandes drogen op een warme en goed geventileerde plaats. Dieprode tinten kun je ook terugvinden bij een hele reeks maïssoorten die je gewoon laat drogen aan de planten.

Schorpioen 24/10 22/11
Het worden spannende weken voor jou. Je hebt uitdagingen nodig, je grote drang naar extremen duwt je naar uitersten. je ziet er deze weken misschien kalm en teruggetrokken uit maar onder dat masker schuilt pure passie. beëindighet jaar zoals we dat van jou gewoon zijn: sensationeel!
Bongo Sensatie: 189,90 euro

De Bongo Sensatie is een bijzonder en persoonlijk cadeau; als gever moet je de ontvanger goed genoeg kennen, en weten dat hij of zij openstaat voor een sensationele ervaring. Als dat het geval is, dan staat hem of haar een fantastische dag te wachten: een tandemsprong of een speedbootrace zijn maar twee van de vele mogelijkheden.

Anja Daems (41) viert met haar nieuw samengesteld gezin.

(Nina) Hoe viert een nieuw samengesteld gezin als het jouwe Kerstmis?
Op kerstavond zijn Fred, ik en de kinderen (Freds twee zonen uit een vorige relatie en Anna-Julia (1), red.) gewoon samen thuis. Kerstdag zijn we uitgenodigd bij mijn ouders, de week nadien bij de familie van Fred. Kerstmis is gewoon een goed excuus om gezellig bij elkaar over de vloer te komen. Uitgebreid tafelen en samen zijn met de familie: zalig.
 
Worden er bij jullie veel cadeautjes gegeven?
Aan mijn kant van de familie doen wij dat niet. Alleen mijn moeder  die kan het niet laten koopt wat kleinigheden. Weet je, kerstgeschenken, dat is zo 'onder druk' . Je koopt iets omdat het moet, en dat is gewoon niet fijn. Ik vind dat overbodige stress.
 
En de kinderen: krijgen die iets?
Natuurlijk wel. Fred verwent zijn jongens graag met spullen van Fnac en zo. Die gasten zijn 13 en 15, dat gaat aan de speelgoedwinkel voorbij, hé. Vorig jaar waren de broers met hun tweetjes na schooltijd een pyama voor Anna-Julia gaan kopen. Heel lief van hen. Ze was toen net een maand oud, dus ze wist van niks. Maar ik? Ik smólt gewoon.
 
Heb je al iets in gedachten voor haar, nu?
Niet echt. Ze is maar net jarig geweest. Zo'n kind van één snapt ook nog niet wat er dan gebeurt. Ze heeft zoveel cadeautjes opengemaakt. Als ze gelukkig is, draait ze met haar voetjes en handjes. Zoals een helikopter. Ze was even blij met haar verjaardagskaart, omdat daar een muisje op stond, als met een nieuwe teddybeer. Voor haar verjaardag had ik zelfs een speeltje ingepakt dat ze de maand ervoor al eens gekregen had. En blij dat ze was! Dat zal niet blijven duren, zeker?! (lacht) Nu, ik denk wel dat kerst leuker wordt als zo'n kind groter is. Dan zijn die pakjes onder de boom héél aanlokkelijk, weet ik.
 
Ging jij als kind ook weleens voelen aan de pakjes?
Ja, hoor, even gaan rammelen. Ik denk zelfs dat ik ooit eens de cadeaus één voor één heb opengemaakt, een dag voor het kerstfeest.
 
Heb je graag een kerstboom in huis?
Ik ben nogal een praktische. Lag het aan mij, er kwam geen boom in huis. Met die vervelende pinnekes. Maar Fred vindt dat geweldig, en de kinderen natuurlijk ook. Ik probeer dan nog van: 'Kunnen we die niet buiten zetten voor het raam, dat brengt toch ook sfeer en dan zitten we niet met die naalden binnen?' Maar nee, daar willen ze niet van weten.

En dus koop je er één, onder druk?
Fred koopt de kerstboom, niet ik. Die binnen krijgen, tot daar aan toe. Maar die in januari weer afbreken en weer buiten krijgen ... (zucht) Een maand later vind je nog overal naalden. Trouwens: iets ontwortelen om te zien doodgaan in een pot, ik bén daar niet zo voor. Ik heb hetzelfde gevoel bij bloemen.
 
Heb je weleens een dipje op deze donkere dagen?
Vroeger, toen mijn leven nog niet zo op wieltjes stond, had ik daar meer last van. Dat gevoel van 'Nu is erwéér een jaar voorbij'. Nu ben ik positief melancholisch, en vind ik het vooral gezellig.

Behalve dan oudejaarsavond.
Dat vind ik, echt waar, een verschrikkelijk feest. Het idee dat je móét mooi zijn, móét plezier maken en móét dit en móét dat. Hatelijk. Vorig jaar heb ik echter wel een fijne oudejaarsavond gehad. Anna-Julia zou een kerstkind zijn, maar ze is al in november geboren. Met oudejaarsavond was ze een maand oud en moest ze 's nachts gevoed worden. We woonden toen in het centrum van Antwerpen. Daar zat ik dan, met mijn dochter in de armen, te kijken naar al die feestgangers die voorbij kwamen gestrompeld. Vroeger, lang geleden toen we studeerden, gingen we altijd met een hele hoop naar de Ardennen voor een paar dagen. Toen wisten we niet eens wélke dag het Nieuwjaar was.
 
Omdat je zo dronken was?
(lacht) "Nee gij, omdat het niet belangrijk was. Plezier mag je niet forceren, dat gebeurt vanzelf.
 
Ben je iemand die er al eens durft 'in te vliegen', eigenlijk?
Als we met oudjaar bij vrienden thuis gingen eten, werd er altijd goed doorgedronken. En de dag erna vóélde ik dat wel, zeg maar. Maar sinds Anna-Julia doe ik dat echt niet meer. Zo'n kind weet niet dat mama en papa oudejaarsavond gevierd hebben, de dag erna om zes uur
's morgens.

Is er iets datje dit jaar hooptte krijgen van Fred?
Mm. Hét moment om hem een tip te geven. (denkt na) Ik ben altijd gelukkig met een weekendje weg. Maar eigenlijk weet Fred me altijd te verrassen. Zelf ben ik daar zo ongelooflijk slecht in. Ik wil hem altijd het allermooiste geschenk geven, maar wat? Aaargh. Stressi! 

Wordt vervolgd hoe viert Radiostem 3 Ilse Van Hoecke van de Madammen eindejaar?
 
Voor Catherine Vandoorne, (39) is het haar eerste kerst met nieuw lief.

Feestelijk dessertje  in zwart wit (plusmagazine). Voor 6 personen.

135 g kristalsuiker - 40 cl water - 1 vanillestokje - 6 peren - 170 g amandelpoeder - 135 g zeer donkere chocolade - 30 cl vanillesaus - poedersuiker

1 Doe de suiker, het water en het doormidden gespleten vanillestokje in een pan. Laat 5 minuten koken tot een stroop.

2 Schil de peren en behoud daarbij het steeltje. Plaats ze naast elkaar rechtop in een kleine pan. Overgiet ze met wat suikerstroop en breng zachtjes aan de kook. Laat ze 20 minuten sudderen en overgiet ze daarbij zeer vaak met de stroop.

3 Laat de chocolade met 1 eetlepel water smelten in een pannetje. Neem de pan van het vuur, voeg het amandelpoeder toe en roer tot een dik mengsel.

4 Haal de peren uit de pan. Laat afkoelen. Snijd ze in de hoogte in 3 stukken. Leg het onderste stuk op een bord en strijk de bovenkant in met het chocolademengsel. Plaats het tweede stuk peer, strijk ook dit in met chocolade en plaats het bovenstuk

5 Giet een bodempje vanillesaus rond elke peer en bestrooi ze met poedersuiker. Dien meteen op.

De schilder Roger Raveel heeft een half jaar na het verlies van zijn vrouw Zulma opnieuw de liefde gevonden.

Roger Raveel (88) straalt wanneer hij ons bij hem thuis in Machelen-aan-de-Leie ontvangt. De somberte van de weken na Zulma's dood heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe, haast jongensachtige vitaliteit. 'Ik ben ook weer gelukkig, maar zo ongelooflijk is dat niet' en hij kijkt naar Marleen, de vrouw met wie hij sinds kort zijn dagen doorbrengt.

'We leerden elkaar tien jaar geleden kennen', zegt Marleen De Muer (50), lerares in de Tabor-basisschool van Lotenhulle. 'Ik heb altijd van kunst gehouden en ik bezoek ateliers van kunstenaars met mijn klas. Zo kwam ik ook bij Roger en Zulma terecht. Aanvankelijk bleef er natuurlijk een grote afstand. Maar we zagen elkaar tijdens openingen van tentoonstellingen en boekvoorstellingen en zo raakte ik bevriend met Roger en Zulma.'

Bovendien hebt u een kwartetspel rond zijn werk gemaakt.

Marleen De Muer: 'Ik vond dat een speelse manier om groot en klein kennis te laten maken met Rogers werk. Bijna een jaar hebben we er samen aan gewerkt. Net toen het voorgesteld werd, belandde Zulma in het ziekenhuis.'

Roger Raveel: 'Zulma had haar heup gebroken. Toen ze was gevallen, heb ik geprobeerd haar op te tillen, maar dat was boven mijn macht. Zo belandden we allebei in het ziekenhuis. Na een week was ik hersteld, maar Zulma is nooit meer naar huis gekomen.'

(Tegen Marleen) 'Maar ze was telkens heel blij wanneer je haar bezocht, hé.'

Marleen: 'Zulma's overlijden was een zware klap. Ik ben Roger komen condoleren, maar ik wou me niet opdringen en ben niet lang gebleven. Ik ben later eens teruggekomen en toen heb ik hem een boek met gedichten van Toon Hermans gegeven. Ik ben zelf ooit ziek geweest en toen heb ik veel steun gevonden in zijn teksten.'

Was dat het moment waarop u voelde: 'Ik heb die man graag'?

Marleen: 'Ik heb Roger altijd graag gehad. Ik ben hem blijven bezoeken, ook toen Zulma er niet meer was. Roger had het lastig. Ik herinner me dat ik een maand na Zulma's overlijden met de klas naar het museum kwam. Ik heb lang geaarzeld, maar ik dacht dat de kinderen hem misschien wat troost konden bieden. Ze hadden een gedicht gemaakt voor Roger.'

Roger: 'Dat heeft me toen ontzettend ontroerd. We zijn stilaan naar elkaar toe gegroeid. Zo is er liefde tussen ons ontstaan, beetje bij beetje. Dat is toch heel mooi? Kunst en liefde zijn het mooiste wat er bestaat voor de mens.'

Doet u veel samen?

Marleen: 'We gaan samen langs bij familie en vrienden, we bezoeken tentoonstellingen, musea en galerieën.'

Roger: 'Of we gaan in het dorp iets drinken in het café. We spelen geen verstoppertje.'

Trekt u bij Roger in?

Marleen: 'Nee, toch niet. We zijn trouwens niet hele dagen samen op stap. Ik heb mijn werk, we zijn vooral de weekends en de woensdagnamiddagen samen.'

Hoe staat uw omgeving tegenover het feit dat u samen bent?

Roger: (steekt zijn duim op) 'De goede vrienden zijn blij voor ons en dat doet deugd. De vrouw die het huishouden bij me doet, heeft tegen een vriendin gezegd: Roger is een heel ander mens geworden sinds hij verliefd is.'

Ze heeft gelijk: u ziet er jaren jonger uit! (standaard)

De geurige warme wijn die op kerstmarkten te koop wordt aangeboden, is vaak helaas van bedroevende kwaliteit. En een opgewarmde fles kant-en-klare glühwein van twee euro per liter is misschien na een uitgebreid kerstmaal nog net te pruimen voor de zatte nonkel van dienst, maar complimentjes zul je niet krijgen van de gasten. Binnenleven legt uit hoe je thuis wel een heerlijke kop warme wijn kunt klaarmaken.

Om het even welk recept je kiest, of op welke manier je zelf gaat experimenteren, deze basisregels moet je steeds in acht nemen:

- Reken op een fles wijn voor vier kopjes Glühwein. Door het verwarmen verdampt een deel van de wijn
- Je kiest best een rode wijn die eerder stevig van smaak is. Je hoeft zeker niet je beste flessen op te offeren.
- Breng de wijn nooit aan het koken. Dat geeft een te bittere smaak aan het eindresultaat.
- Blijf tijdens het verwarmen steeds zachtjes roeren.
- Vergeet niet te proeven voor het opdienen.
- Dien de wijn op in mokken met een dikke wand, die de warmte goed vasthouden.

Uiteraard zijn de suggesties hieronder slechts basisrecepten. Laat je vooral niet beperken door de ingrediëntenlijst. Je houdt meer van honing dan rietsuiker? Je lust geen steranijs, maar houdt van extra veel kaneel? Vervang gerust. Pas na veel proberen zul je tot je 'eigen' recept komen.

Recept 1: de 'klassieke' warme wijn
Ingrediënten:
- 1 fles rode wijn
- 100 gram rietsuiker
- 1 citroen
- 4 kruidnagels
- 1 stukje kaneel

Bereiding:
Verwarm de rode wijn en voeg de suiker toe. Snij de citroen in stukken, en duw de stukken kruidnagel in de citroen. Gooi de citroen samen met de kaneel in de wijn, en laat nog tien minuten tot een kwartier trekken. Verwijder de citroen en de kaneel en dien meteen op.

Recept 2: de 'extra kruidige' variant
Ingrediënten:
- Dezelfde als bij recept 1
- een klein stukje gember
- twee kardemompeulen
- een steranijs

Bereiding:
Bereid de glühwein op dezelfde manier als hierboven, maar voeg er de geplette kardemompeulen en steranijs bij. Rasp de gember, en voeg ook deze aan het mengsel toe. Voor het opdienen moet je de wijn even door een zeef gieten om de kruiden te verwijderen. Warm desnoods de gezeefde wijn opnieuw op.

Recept 3: de 'extra sterke' variant
Ingrediënten:
- Dezelfde als bij recept 1
- Een of twee glazen cognac, brandewijn, rum of jenever

Bereiding:
Maak de warme wijn klaar op de 'klassieke' manier. Giet er op het einde, na het verwijderen van de citroen, nog één of twee porties sterke drank naar keuze bij, Laat nog even pruttelen. (standaard)

Gust Gonzalez (45), de goedlachse reus uit 'De beste hobbykok van Vlaanderen', heeft een eigen restaurant geopend. 'Een droom van mij en mijn dochter Samantha die werkelijkheid wordt.

Feestdagen zoals Kerstmis en Nieuwjaar zouden, welja, een feest moeten zijn. In theorie althans. In de praktijk gaat het vaak gepaard met stress, veel stress. Dit heeft dikwijls te maken met de hoge verwachtingen die we zelf en/of anderen creëren.

Het diner moet niet minder dan verrukkelijk zijn, de cadeaus op het lijf gegoten en die vervelende schoonzus zal zich dit jaar eindelijk eens amuseren. Kortom, de eindejaarsperiode lijkt telkens weer een eindexamen in kookkunsten, gastvrijheid en psychologisch inzicht.
Andersom kan ook natuurlijk. Je bent quasi verplicht om mee te gaan naar die familiebezoeken waar elk jaar weer dezelfde flauwe moppen worden verteld, hetzelfde eten op tafel staat en je hetzelfde cadeau krijgt met, weliswaar, een ander motiefje.

De oplossing: schud die verplichtingen van je af en relativeer. Laat je niet te veel leiden door wat er van je verwacht wordt. Het is geen eindexamen en feesten komen er nog genoeg. Je kan misschien niet helemaal onder die familiebezoekjes uit, maar hoe je ermee omgaat, daar kan je wel iets aan doen.

Als je zelf kookt, kies dan een recept waarvan je weet dat het werkt. Een ingewikkeld nieuw recept levert veel extra stress op, en is bijna gedoemd om te mislukken. Als je een recept neemt dat je al kent, sta je zelfverzekerd achter het fornuis.

Probeer een deel van de dag voor jezelf te houden. Vertrek niet te vroeg. Wanneer je er even genoeg van hebt, muis er dan tussenuit voor een wandeling.

Stel eens een originele activiteit voor. Quizzen en raad-je-plaatje kunnen leuk zijn natuurlijk, maar waarom trek je er niet met zijn allen op uit voor een leuke wandeling. Een frisse neus halen bevordert de spijsvertering of scherpt de appetijt aan. Doe vooral dingen waar je op dat moment zin in hebt. Sommige gasten moeten misschien wat aangepord worden maar uiteindelijk zullen ze een origineel initiatief wel appreciëren.

Laat het komen zoals het komt, que sera sera. Loopt er iets mis, dan is het zo. Laat de feestdagen terug een feest worden voor jezelf. (doe je mee)

Koen Crucke heeft het druk. Dit jaar speelt hij in totaal zo’n 350 musical- en operavoorstellingen en ook volgend jaar denkt hij nog niet meteen aan een sabbatjaar. The Sound of Music wordt hernomen, hij bereidt zich voor op een nieuwe musicalrol en hij keert na drie jaar terug als Meneer Spaghetti in de Samson & Gertshow. En dan is er nog zijn oude liefde: de opera.

Was de kleine Koen ook al bezig met zingen, dansen en toneel spelen?
‘Ik was al van mijn prille jeugd ‘televisie’ aan het spelen. Hoewel er toen nog maar weinig toestellen waren en iedereen nog in zwart-wit keek, was ik gefascineerd door het medium. Ik maakte camera's van kleine kartonnen doosjes en binnenhulzen van toiletpapier. Ik kleefde kleurige knopen op de zijwanden en draaide scènes die ik helemaal zelf in elkaar zette. Ik bouwde een setje, zette er wat licht op en had daarmee mijn eigen studio in de kelder van ons huis. Omdat ik thuis vaak mijn ouders hoorde zingen, maakte ik muziekshows waarin ik alles zelf deed. Ik presenteerde de show, zong en speelde de dirigent.’

Heb je nog een concrete eerste culturele herinnering uit je kindertijd?
‘Ik was vooral een muzikaal kind. Ik kon uren luisteren naar langspeelplaten, vooral naar chansons en klassieke muziek. De keuze hing een beetje van mijn gemoedsstemming af en vaak ook van het weer. Als ik mij stralend voelde en er buiten ook een zonnetje stond, dan luisterde ik naar Mozart, Vivaldi en Rossini. Als het allemaal wat duisterder was, dan kon ik terecht bij de chansons van Barbara, Brel, Ferrat, Brassens… Ik leerde ook snel Frans omdat ik wou begrijpen wat men in die taal zong. Het is sedert die tijd mijn lievelingstaal in de muziek.’

Werd je als kind op cultureel vlak gestimuleerd? Namen je ouders je mee naar  tentoonstellingen, de bibliotheek?
‘Thuis was men niet zo museum-minded en ik ben dat nu nog steeds niet. Ik heb er altijd naar verlangd om de grote culturele realisaties van deze wereld te zien: Egypte, de oudheden van Turkije, steden zoals Praag en de oude Gentse binnenstad maken mij sprakeloos. Ik hou van het culturele erfgoed, van de getuigen uit een verleden dat bewijst hoe ingenieus en kunstzinnig men te werk ging om straten, pleinen en gebouwen aan te leggen. Ik heb een grote bewondering voor hedendaagse architectuur maar verafgood wat men vroeger op dat vlak realiseerde.’

Als je een artistiek talent zou mogen kiezen, waarin zou je dan heel goed willen zijn?
‘Ik verlang geen ander talent dan het mijne. Het is zo moeilijk om uit te blinken in je vak, om de dingen goed te doen en met een zekere tevredenheid een voorstelling af te sluiten. Als artiest moet je jezelf altijd in vraag stellen. Zoeken naar de perfectie binnen wat je wil en mag realiseren. Je hebt aan een leven niet genoeg om te bereiken wat je wilt bereiken in dit vak, dus ik kan mij niet voorstellen dat ik ook nog uit andere talenten zou willen puren.’

Welke kunstdiscipline bekoort jou het meest? En welke het minst?
‘Ik kan bijzonder ontroerd worden door een schilderij. Ik kan kippenvel krijgen van een mooi uitgevoerd klassiek muziekwerk. Ik kan de tranen in de ogen krijgen van een ballad die met de juiste gevoeligheid gezongen wordt. Ik kan stil worden van een stuk poëzie dat voor mij geschreven lijkt. Met andere woorden: ik sta open voor de kunst in deze wereld en die heeft volgens mij geen grenzen. Een acteur kan op mijn netvlies blijven plakken omdat hij mij geraakt heeft in een of andere rol. Een actrice kan mij stil doen worden omdat zij tot in mijn ziel doorgedrongen is met een subliem moment tijdens een voorstelling. Ik denk trouwens dat er geen ‘mindere’ kunst bestaat.’

Welke drie kunstenaars (muzikanten, schrijvers, acteurs, schilders…) vraag je mee voor een gezellig avondje tafelen?
‘Hugo Claus, Edith Piaf en Calatrava.’

Zou je het gesprek in een bepaalde richting sturen?
‘Ik zou alles willen weten, alles willen horen. Hun dromen, hun miserie, hun passies. Ik zou zoveel van die mensen kunnen leren want zij hebben elk op hun terrein een stadium van perfectie bereikt. Het zijn drie grootmeesters van de cultuur waarin wij leven en hun aanwezigheid zou mij niet alleen gelukkig maken, ik zou er ook erg stil bij worden.’

Welk cultureel-historisch moment had je live willen meemaken? In welke periode had je willen leven?
‘Dat sluit aan bij de drie personen die ik zonet vermeldde. Ik zou uren achter de schrijftafel van Claus kunnen staan en over zijn schouder volgen hoe hij met sierlijke letters het papier vult. Ik zou uren in de coulissen willen staan van de Parijse Olympia terwijl Piaf haar recital zingt, want de magie van haar interpretatie zou mij sprakeloos maken. Ik zou uren naast de tekentafel van Calatrava willen zitten om te zien hoe hij er in slaagt om materialen en licht te combineren in gigantische architecturale beelden die ons decor even grondig veranderen als de piramiden duizenden jaren geleden.’

Stel dat in de hemel drie kamers gevuld zijn met kunst of met artistieke taferelen. In welke kamers zou je tot in de eeuwigheid kunnen verblijven?
‘Ik zou nooit op een plek willen zijn die maar één bepaald artistiek gevoel weergeeft. Ik hou bijzonder veel van variatie en daardoor is evolutie primordiaal voor mij. Ik denk ook dat genieten van het mooie in deze wereld gekoppeld is aan de emotie die je op dat moment voelt. Ik ben niet altijd in de stemming om een Picasso te bewonderen terwijl ik op datzelfde moment kan houden van een Renoir. Maar op een ander moment wil ik Delvaux begrijpen terwijl een Monet mij dan minder aanspreekt. Ik hou van de kunst van het koken en kan soms mateloos genieten van een diner in De Karmeliet, maar vind het net zo zalig om in een restaurantje in de stad weg te smelten bij een lekkere schotel die de chef voor mij samenstelt. Als mens evolueer je en val je ten prooi aan emoties en gebeurtenissen die je leven kunnen veranderen.’

Welke Vlaamse kunstenaar verdient volgens jou een standbeeld?
‘Hugo Claus. Om alles wat hij is, geweest is en altijd zal zijn.’ (uit in Vlaanderen)

Koen zingt op zondag 10 januari om 15u 'Prosit Neujahr!' in de Groene Zaal van Sint-Bavo, Lange Boomgaardstraat, 9000 Gent. Info: www.koencrucke.be

Voor Catherine Vandoorne, (39) is het haar eerste kerst met nieuw lief.

(Nina) Zo zo. Je eerste kerst samen met je vriend?
 (verbaasd) "Eum ... Hoe weet jij dat?"

Good news travels fast, Cathérine.
"Wel, een van de redenen dat ik kerst vroeger absoluut niet leuk vond, was dat ik single was. Geloof me: kerst is een - excuseer - kloteperiode voor mensen die alleen zijn. Ze draaien melige muziek op de radio, waar je ronduit depressief van wordt. Iedereen doet alles 'samen en gezellig' en dan denk je: wát gezellig? Wát samen? Het was soms zo erg dat als ik nog één rendier had zien passeren, ik het ter plekke had gewurgd. (lacht) Met kerst word je zo met je neus op de feiten gedrukt, dat het onprettig wordt. De gedachte' Nodig eens een eenzame uit?' Goedbedoeld, hoor, maar ik ben toch blij dat ik het dit jaar anders kan vieren. Samen, dus.
 
Eindelijk verlost van die vervelende vragen aan de feestdis?
"Ach ... Ik begrijp dat wel, hoor. Men stelt dat soort vragen - 'Volgend jaar breng je toch eindelijk eens iemand mee, hé' - met de beste bedoelingen. Net zoals die kerstfeestjes, waar je heen mag' om iemand te leren kennen'. Lief, maar ik had zoiets van: laat me maar gewoon met rust.
 
Er zit weinig kerstmens in jou, dus.
"Ik kan inderdaad niet zo goed om met de toeters en de bellen, met de zeemzoete muziek. Maar ik vind kerst wel leuk in familieverband.
 
Je zet toch wel een kerstboom?
"Zelfs dat niet. Misschien heeft dat te maken met het feit dat ik geen kinderen heb? Ik herinner me hoe leuk ik het vond als kind, om figuurtjes te maken en die in de kerstboom te hangen. (denkt na) Mocht ik ooit kinderen hebben, dan komt ereen boom. Nu zie ik in zo'n kerstboom vooral die vervelende naalden op de grond. En moeten we nu echt allemaal zo'n mooie boom omhakken voor een feest?
 
Een nepboom kan ook mooi zijn.
"Nee, het is een echte of niets.
 
Ben je emotioneler rond deze tijd van het jaar, dan anders?
"Vooral rond oudjaar heb ik daar wel eens last van, ja. Omdat ik ga terugblikken. Afsluiten. Een nieuwe agenda beginnen. Ik heb er al één in huis.

Hoe vier je de overgang van oud naar nieuw?
"We gaan met vrienden naar de Ardennen. Lekker eten en drinken. Ik kan echt genieten van zo'n hele dag bezig zijn met de voorbereidingen en dan 's avonds 'uit te pakken', met culinaire verwennerijen.
 
Cava of champagne?
"Ik vind dat je het verschil tussen een goede cava en een champagne nauwelijks nog proeft. Cava is bovendien goedkoper en even feestelijk, want het heeft sprankels.

Is Kerstmis voor jou een religieus feest?
"Ik ben katholiek opgevoed, ik ben ook lange tijd misdienaar geweest. Met oudjaar gingen we met onze ouders naar de middernachtmis. Ik ben nog altijd bezig met het spirituele, maar om nu te zeggen dat Kerstmis staat voor de geboorte van Jezus, de Drie Wijzen, de os en de ezel? Nee. Kerst draait rond familie. Tijd maken voor elkaar. Mijn zus woont in Roeselare, ik in het Antwerpse en mijn ouders in Izegem. Voor mij is het elk jaar 'driving home for Christmas'. Ik hoor Chris Rea niet eens graag, maar dat liedje spelen ze gewoon áltijd als ik - letterlijk in de auto zit, op weg naar huis. Dat heeft wel iets.
 
Heb je al cadeaus in huis?
"Jammer genoeg niet. Elk jaar neem ik me voor om de eindejaarscadeautjes te kopen tijdens het jaar. Maar het is er weer niet van gekomen. En wat erger is: ik heb absoluut geen flauw idee van wat ik moet kopen.

Kijk je dankbaar terug op het voorbije jaar?
"Meer dan ooit. Een paar weken geleden heb ik een ongeluk gehad. Ik ben op het zebrapad opgeschept door een auto. Ik wandelde over en zag een auto in volle vaart komen. Ik dacht nog: als die maar kan stoppen. En hij kón stoppen, maar de auto achter hem niet. Ik ben met een knal op zijn voorruit terechtgekomen. Ik had gelukkig slechts een hersenschudding en een stel gebroken ribben, maar ik had mijn nek kunnen breken. Op zo'n moment besef je hoe snel het gedaan kan zijn. Ik heb ook een goeie vriendin die heel erg ziek is. Dat doet je toch anders naar het leven kijken, snap je? Ik wéét dat ik volgend jaar vaker moet leren relativeren. Schrijf dat maar neer als mijn goed voornemen.

Wordt vervolgd, hoe viert radiostem 2 van de madammen Anja Daems kerst?

Uit eigen gemeente (Kuurne)
Bakker David Willemyns van Bakkerij Tompoes uit de Bavikhoofsestraat uit Kuurne heeft naast een voorliefde voor brood, gebak en banket maken ook nog een andere heel bijzondere voorliefde met name deze voor ijs.  Reeds enkele jaren op rij bewees hij met zijn creaties wat hij in zijn mars heeft.  Ook dit jaar wist de amateur curver terug enkele prachtige creaties in ijs te beeldhouwen. 

Vanaf zondag 13 december staan deze nu tentoon voor zijn bakkerij. 
David Willemyns: "Ik startte begin november met het maken van de figuren.  Gemiddeld mag je zo'n 3 uur rekenen per figuur.  In totaal maakte ik dit jaar 7 sculpturen.  Dat het vanaf vandaag terug kouder zal worden is alvast een meevaller voor mij gezien de sculpturen dan langer stand houden.  De blokken ijs waar de beelden uit worden gemaakt wegen gemiddeld zo'n 120 kilogram voor ik ze begin te bewerken. 

Grote sculpturen zoals vorig jaar zijn er ditmaal helaas niet bij, de warme temperaturen die wij de afgelopen weken kenden lieten mij dit immers niet toe.  Gezien ik niet beschik over een grote diepvries diende ik mij dus te beperken tot kleindere exemplaren."  De ijssculpturen van Bakker David Willemyns zijn gratis te bezichtigen in de Bavikhoofsestraat 76 in Kuurne. 

Wie op zondag 13 december een kijkje kwam  nemen mocht daarbij een warm onthaal verwachten dit met koffie en taart!
(Nieuwsdienst Belgische Radio Unie )

Analyse tien uitdagingen voor staten-generaal adoptie.

Bekende sterren gaan vaak zelf een kind kiezen in arme landen, maar ook Madonna ondervond dit jaar in Malawi dat het niet zo makkelijk meer is.pn © 29795

In Brussel gaat vandaag een staten-generaal van start over adoptie, zoals aangekondigd in de beleidsverklaring van de Vlaamse regering. In mei moet dat uitmonden in een brede consensus. Vier werkgroepen kunnen niet om deze knelpunten heen.

1. Lange wachttijden
Kandidaat-adoptieouders moeten lang wachten op een kind uit het buitenland: tussen de negen maanden en de twee tot drie jaar. Voor China is dat nog veel langer: aan het begin van deze eeuw was dat een 'topland' voor interlandelijke adoptie, maar vorig jaar kwamen er maar acht Chinese kinderen naar Vlaanderen. En er stonden eind vorig jaar nog 121 kandidaten voor China op de wachtlijst. De vraag is of er geen rem moet worden gezet op de instroom van nieuwe kandidaten? Al weet vreemd genoeg niemand precies hoeveel kandidaten een geschiktheidsvonnis hebben, maar nog geen kind.

2. Aanbod wordt kleiner
Minder landen staan hun kinderen af voor buitenlandse adoptie. Als gevolg van het Haags Verdrag moet er altijd eerst naar een oplossing in eigen land worden gezocht. Afhankelijk van de bril waardoor men kijkt, ziet men dat als een probleem of niet. In China, India en Vietnam zijn er nu veel binnenlandse adoptie-kandidaten. Moeten we actiever op zoek naar nieuwe herkomstlanden? Dat gebeurt nu mondjesmaat: Polen is onlangs aan het lijstje toegevoegd. Marokko en Nepal lopen op proef.

3. Buitenland wordt kieskeuriger
Nu de westerse kandidaten elkaar verdringen voor het slinkende aantal adoptiekinderen in verre landen, stellen die landen hogere eisen. Dat zegt ook de Vlaamse adoptie-ambtenaar Dorine Chamon in haar jongste jaarverslag: 'Er zijn almaar minder mogelijkheden om te adopteren voor wie afwijkt van het traditionele gezinsprofiel, zoals alleenstaanden, holebiparen en zelfs niet-gehuwde heterokoppels.'

4. Internationale concurrentie
Er ontstaat concurrentie tussen westerse landen, waarbij landen als de Verenigde Staten en Frankrijk durven zwaaien met economische en financiële beloftes in ruil voor kinderen. De vraag luidt: willen wij dat ook, of zijn er andere manieren om ervoor te zorgen dat een groter deel van de beschikbare kinderen naar ons land komen?

5. Homo-adopties
Adoptie door holebi's is toegestaan sinds 2006, maar er zijn nog maar heel weinig adopties afgesloten door homo-paren. Bovendien waren dat allemaal binnenlandse adopties. Geen van de vier huidige bemiddelingsdiensten voor interlandelijke adoptie wil zich voor die groep engageren.

6. Mee-moeders
Lesbische vrouwen hebben de jongste drie jaar wel vaak het kind van hun partner geadopteerd. Zij moeten daarvoor de hele procedure doorlopen, die zowat een jaar duurt. Open VLD heeft een wetsvoorstel dat dit overbodig wil maken.

7. Special needs-kinderen
Of kinderen met een handicap: die zijn er in het buitenland wel nog. Er wordt vaak gezegd dat deze kinderen niet erg in trek zijn: kandidaat-adoptieouders willen liefst een gezond kind dat zo jong mogelijk is. De bemiddelingsorganisatie Het Kleine Mirakel probeert alvast actief om kinderen met schisis (gespleten lip) aan een Vlaams adoptiegezin te helpen. Adoptie-verantwoordelijken willen hier een breder maatschappelijk debat over: hoever willen we gaan en hoeveel mag dat kosten? Want er zijn kinderen met veel grotere handicaps 'in de aanbieding' en tegelijk staan er bij ons mensen met een handicap op de wachtlijsten voor zorg.

8. Binnenlandse adoptie
Vorig jaar hebben vijf binnenlandse diensten dertig kinderen die hier geboren zijn, in een adoptiegezin geplaatst. Er werd ook een kind in de vondelingenschuif gelegd en er worden af en toe baby's dood gevonden: dat wijst erop dat de diensten de vrouwen in nood onvoldoende bereiken.

9. Anoniem bevallen
Om anoniem te bevallen, trekken vrouwen ook vandaag nog naar Frankrijk. In ons land kan dat niet. Adoptie-experts pleiten al jaren voor de invoering van de discrete bevalling.

10. Weinig kansen voor zelfstandige adoptie
Wettelijk gezien mag het: zelf een adoptiekanaal zoeken om een kind in het buitenland te vinden. In de praktijk verloopt dat heel moeizaam. Het is niet altijd de Vlaamse centrale autoriteit die stokken in de wielen steekt. Er is ook nog de federale autoriteit, die onder Justitie valt. Die beide autoriteiten moeten hun bevoegdheden beter afbakenen en op elkaar afstemmen. (redactie standaard)

De snelste ambtenaar van het land is nu ook de snelste quizzer. Gentenaar Pieter-Jan Declerck (25) bewees dat gisteravond in ‘De pappenheimers’, samen met zijn vriend Ward Schouppe (eveneens 25).

Weegschaal 24/09 - 23/10

Door de verfijnde smaak ben je verzot op luxe en gezelligheid. Maar net dat laatste mis je momenteel een beetje. je zoekt naar harmonie in je leven. Je snakt naar een romantisch moment in een relaxerende omgeving.

Een weekendje weg zou je goed doen. Twijfel niet, je verdient het.
Bongo weekend Ardennen: 159,90 euro.

Deze Bongo geeft 2 personen recht op 1 of 2 overnachtingen, inclusief ontbijt en een activiteit, in 1 van de 30 hotels in de Ardennen en Wallonië.

De Ardennen blijven een populaire bestemming voor een weekendje weg. Voor deze Bongo zijn gezellige hotels in de Ardennen en Wallonië geselecteerd. Afhankelijk van het hotel geeft deze Bongo twee personen recht op één of twee overnachtingen met ontbijt en een activiteit of verrassing.