Anja Daems (41) viert met haar nieuw samengesteld gezin.
(Nina) Hoe viert een nieuw samengesteld gezin als het jouwe Kerstmis?
Op kerstavond zijn Fred, ik en de kinderen (Freds twee zonen uit een vorige relatie en Anna-Julia (1), red.) gewoon samen thuis. Kerstdag zijn we uitgenodigd bij mijn ouders, de week nadien bij de familie van Fred. Kerstmis is gewoon een goed excuus om gezellig bij elkaar over de vloer te komen. Uitgebreid tafelen en samen zijn met de familie: zalig. Worden er bij jullie veel cadeautjes gegeven? Aan mijn kant van de familie doen wij dat niet. Alleen mijn moeder die kan het niet laten koopt wat kleinigheden. Weet je, kerstgeschenken, dat is zo 'onder druk' . Je koopt iets omdat het moet, en dat is gewoon niet fijn. Ik vind dat overbodige stress. En de kinderen: krijgen die iets? Natuurlijk wel. Fred verwent zijn jongens graag met spullen van Fnac en zo. Die gasten zijn 13 en 15, dat gaat aan de speelgoedwinkel voorbij, hé. Vorig jaar waren de broers met hun tweetjes na schooltijd een pyama voor Anna-Julia gaan kopen. Heel lief van hen. Ze was toen net een maand oud, dus ze wist van niks. Maar ik? Ik smólt gewoon. Heb je al iets in gedachten voor haar, nu? Niet echt. Ze is maar net jarig geweest. Zo'n kind van één snapt ook nog niet wat er dan gebeurt. Ze heeft zoveel cadeautjes opengemaakt. Als ze gelukkig is, draait ze met haar voetjes en handjes. Zoals een helikopter. Ze was even blij met haar verjaardagskaart, omdat daar een muisje op stond, als met een nieuwe teddybeer. Voor haar verjaardag had ik zelfs een speeltje ingepakt dat ze de maand ervoor al eens gekregen had. En blij dat ze was! Dat zal niet blijven duren, zeker?! (lacht) Nu, ik denk wel dat kerst leuker wordt als zo'n kind groter is. Dan zijn die pakjes onder de boom héél aanlokkelijk, weet ik. Ging jij als kind ook weleens voelen aan de pakjes? Ja, hoor, even gaan rammelen. Ik denk zelfs dat ik ooit eens de cadeaus één voor één heb opengemaakt, een dag voor het kerstfeest. Heb je graag een kerstboom in huis? Ik ben nogal een praktische. Lag het aan mij, er kwam geen boom in huis. Met die vervelende pinnekes. Maar Fred vindt dat geweldig, en de kinderen natuurlijk ook. Ik probeer dan nog van: 'Kunnen we die niet buiten zetten voor het raam, dat brengt toch ook sfeer en dan zitten we niet met die naalden binnen?' Maar nee, daar willen ze niet van weten.
En dus koop je er één, onder druk? Fred koopt de kerstboom, niet ik. Die binnen krijgen, tot daar aan toe. Maar die in januari weer afbreken en weer buiten krijgen ... (zucht) Een maand later vind je nog overal naalden. Trouwens: iets ontwortelen om te zien doodgaan in een pot, ik bén daar niet zo voor. Ik heb hetzelfde gevoel bij bloemen. Heb je weleens een dipje op deze donkere dagen? Vroeger, toen mijn leven nog niet zo op wieltjes stond, had ik daar meer last van. Dat gevoel van 'Nu is erwéér een jaar voorbij'. Nu ben ik positief melancholisch, en vind ik het vooral gezellig.
Behalve dan oudejaarsavond. Dat vind ik, echt waar, een verschrikkelijk feest. Het idee dat je móét mooi zijn, móét plezier maken en móét dit en móét dat. Hatelijk. Vorig jaar heb ik echter wel een fijne oudejaarsavond gehad. Anna-Julia zou een kerstkind zijn, maar ze is al in november geboren. Met oudejaarsavond was ze een maand oud en moest ze 's nachts gevoed worden. We woonden toen in het centrum van Antwerpen. Daar zat ik dan, met mijn dochter in de armen, te kijken naar al die feestgangers die voorbij kwamen gestrompeld. Vroeger, lang geleden toen we studeerden, gingen we altijd met een hele hoop naar de Ardennen voor een paar dagen. Toen wisten we niet eens wélke dag het Nieuwjaar was. Omdat je zo dronken was? (lacht) "Nee gij, omdat het niet belangrijk was. Plezier mag je niet forceren, dat gebeurt vanzelf. Ben je iemand die er al eens durft 'in te vliegen', eigenlijk? Als we met oudjaar bij vrienden thuis gingen eten, werd er altijd goed doorgedronken. En de dag erna vóélde ik dat wel, zeg maar. Maar sinds Anna-Julia doe ik dat echt niet meer. Zo'n kind weet niet dat mama en papa oudejaarsavond gevierd hebben, de dag erna om zes uur 's morgens.
Is er iets datje dit jaar hooptte krijgen van Fred? Mm. Hét moment om hem een tip te geven. (denkt na) Ik ben altijd gelukkig met een weekendje weg. Maar eigenlijk weet Fred me altijd te verrassen. Zelf ben ik daar zo ongelooflijk slecht in. Ik wil hem altijd het allermooiste geschenk geven, maar wat? Aaargh. Stressi!
Wordt vervolgd hoe viert Radiostem 3 Ilse Van Hoecke van de Madammen eindejaar? Voor Catherine Vandoorne, (39) is het haar eerste kerst met nieuw lief.
|