Feestdagen zoals Kerstmis en Nieuwjaar zouden, welja, een feest moeten zijn. In theorie althans. In de praktijk gaat het vaak gepaard met stress, veel stress. Dit heeft dikwijls te maken met de hoge verwachtingen die we zelf en/of anderen creëren.

Het diner moet niet minder dan verrukkelijk zijn, de cadeaus op het lijf gegoten en die vervelende schoonzus zal zich dit jaar eindelijk eens amuseren. Kortom, de eindejaarsperiode lijkt telkens weer een eindexamen in kookkunsten, gastvrijheid en psychologisch inzicht.
Andersom kan ook natuurlijk. Je bent quasi verplicht om mee te gaan naar die familiebezoeken waar elk jaar weer dezelfde flauwe moppen worden verteld, hetzelfde eten op tafel staat en je hetzelfde cadeau krijgt met, weliswaar, een ander motiefje.

De oplossing: schud die verplichtingen van je af en relativeer. Laat je niet te veel leiden door wat er van je verwacht wordt. Het is geen eindexamen en feesten komen er nog genoeg. Je kan misschien niet helemaal onder die familiebezoekjes uit, maar hoe je ermee omgaat, daar kan je wel iets aan doen.

Als je zelf kookt, kies dan een recept waarvan je weet dat het werkt. Een ingewikkeld nieuw recept levert veel extra stress op, en is bijna gedoemd om te mislukken. Als je een recept neemt dat je al kent, sta je zelfverzekerd achter het fornuis.

Probeer een deel van de dag voor jezelf te houden. Vertrek niet te vroeg. Wanneer je er even genoeg van hebt, muis er dan tussenuit voor een wandeling.

Stel eens een originele activiteit voor. Quizzen en raad-je-plaatje kunnen leuk zijn natuurlijk, maar waarom trek je er niet met zijn allen op uit voor een leuke wandeling. Een frisse neus halen bevordert de spijsvertering of scherpt de appetijt aan. Doe vooral dingen waar je op dat moment zin in hebt. Sommige gasten moeten misschien wat aangepord worden maar uiteindelijk zullen ze een origineel initiatief wel appreciëren.

Laat het komen zoals het komt, que sera sera. Loopt er iets mis, dan is het zo. Laat de feestdagen terug een feest worden voor jezelf. (doe je mee)