Ilse Van Hoecke (34) beleeft eindejar intenser dankzij haar zonen.

(Nina) Hoe heb je kerst beleefd, als kind?
Wat ik me vooral herinner, is het magische moment waarop papa thuiskwam met de kerstboom. Nooit was die kerstboom groot en breed genoeg, in mijn ogen. Ik hield van de sfeer in huis tijdens die donkerste dagen van het jaar.
 
Zet je zelf ook een grote boom, nu?
Ik heb dat een aantal jaar niet gedaan, maar nu met de kinderen (Lars is 3, Lou tien maanden, red.) weer wel. Ze vinden dat fantastisch. Al moet ik opletten voor Lou: die kruipt en kan de kerstballen zo uit de boom graaien.
 
Hoort er ook een kerststal bij?
Thuis niet, maar vorig jaar ben ik met Lars naar de levende kerststal geweest, in de basiliek van Koekelberg. Hij vond dat fantastisch. Ik ben er niet op 'katholieke' wijze mee bezig, maar ik hou wel van het verhaal van kindje Jezus in zijn wiegje, ja.
 
Beleef je kerst intenser dankzij je zonen?
Absoluut. Als ik zie hoe zij ernaar uitkijken, kan ik niet anders dan ervan genieten. Al heb ik wel een grondige hekel aan het shopping gedoe. Warenhuizen die ontploffen van het volk, overal lange rijen aan de kassa's. Brr.
 
Ben je zo'n mama die zich volledig laat gaan, met cadeautjes?
Helemaal niet. Drie jaar geleden ben ik de week voor Kerstmis in de Filippijnen geweest, voor 11.11,11. Ik heb daar zó'n armoede gezien. Ik heb met eigen ogen vastgesteld hoe kinderen daar kerst beleven: zonder cadeaus, zonder boom, of simpelweg op de vuilnisbelt. Schrijnend. Als je dán terug thuiskomt, en ziet hoe kinderen hier soms amper oog hebben voor hun cadeaus, hoe ze overladen worden met speelgoed, dan weet je: dat is niet goed. Die overdaad is onverantwoord.
 
Leg dat maar eens uit aan gulle suikertantes en grootouders.
0, maar ik rem dat af, hoor, Daar zijn prima afspraken over gemaakt. Trouwens, bij ons in de familie zijn er wel meer dan twee kleinkinderen. Het moet ook financieel haalbaar blijven, hé.
 
Wat koop je dit jaar voor je liefste?
Eum ... niks, denk ik. Tenzij ik per toeval nog iets tegenkom. De laatste jaren leggen wij geen verrassingen meer voor elkaar onder de boom. We boeken al sneller eens een weekendje weg, of zo. Al komt het voor dat ik tóch iets heb voor hem, of hij voor mij - en dat de andere er zonder iets zit. That's part of the game.
 
Ben je de georganiseerde of lastminute-shopper?
Met mijn strak werkschema en druk leven ontbreekt me de tijd om om een nieuw paar schoenen te gaan. Laat staan dat ik al kerstcadeaus in huis heb gehaald. Het wordt vreselijk erg  weer iets voor de dag zelf, Ik weet nu al dat ik heel hard ga vloeken.

Dé definitie van kerststress.
Daar zeg je wat. Al proberen we dat dit jaar echt te beperken. Wij vieren kerstavond bij de schoonfamilie en kerstdag bij mijn familie: als iedereen voor iedereen moet kopen, wordt het gewoon té veel. Dit jaar hebben we de afspraak dat iedereen één cadeau koopt voor één ander iemand.

Handig: beperkt de kans op een 'fout cadeau.
Ik heb nog nooit iets foeilelijks gekregen, omdat we werken met 'verlanglijstjes'. En ook omdat we vaak alles gekocht hebben voor onszelf, en dat dan bij aankomst rap-rap onder de kerstboom leggen. Toegegeven: dat neemt de charme van de verrassing wel wat weg. (lacht)

Wat geef jij iemand graag cadeau?
Wel, het is grappig, maar mijn kerstcadeaus zijn altijd nogal 'nuttig': onderbroeken, kousen, handschoenen of mutsen. Terwijl ik het als kind verschrikkelijk vond, als ik de zoveelste pyama kreeg.
 
Wat doe je met oudejaarsavond?
Nog geen idee eigenlijk. Meestal vieren we dat met vrienden, maar er zijn dit jaar nogal wat baby'tjes geboren in de vriendenkring. Dus misschien blijven we wel gewoon thuis met ons vieren. Laten we iets lekkers komen. Ik heb absoluut geen zin om ergens te gaan dansen of om de stad in te trekken: die tijd is voorbij,
 
Stemt de eindejaarsperiode je somber?
Niet echt. Lars en Lou leiden me zodanig af, dat er geen tijd is om terug te blikken. Al verwacht ik dit jaar toch meer emoties dan anders. Het is de eerste kerst zonder mijn meme. Mijn grootmoeder het meest fantastische mens op deze aardbol is in maart gestorven. Ze was 90 en genoot er elk jaar van om met Kerstmis samen te zijn met al haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Echt, in mijn 34 levensjaren heb ik niet één kerst zonder haar gevierd, Dat wordt even slikken, zeker weten.

Einde van hoe vieren we kerst van drie toffe Madammen. ( De locatie van de opnames waren in de Koninklijke Muntschouwburg).
 
Catherine viert Kerst met nieuw lief,
Anja met haar nieuw samengesteld gezin