"Volledig mee eens" zou moeten verboden zijn in alle scholen.
In een school in Seraing is verboden om een trolley nog langer als boekentas te gebruiken. Niet alleen zijn de tassen op wieltjes vaak veel groter dan een gewone boekentas, ze veroorzaken ook problemen in de schoolgangen.
'Ouders investeren in zulke trolleys om te vermijden dat hun kinderen rugklachten krijgen door een te zware boekentas. Maar de trolleys zijn vaak drie keer de grootte van een gewone boekentas', aldus een moeder.
Volgens de school heeft het verbod meer te maken met het grote aantal leerlingen in de school: 'Weldra is er in de gangen geen doorkomen meer aan, de trolleys zijn immers erg moeilijk weg te bergen.'
Voor de te zware boekentassen ligt de oplossing voor de hand: boeken en dikke mappen mogen op school blijven doorheen de week. 'Het enige wat de leerlingen heen en weer moeten brengen, zijn hun papieren', aldus de school. (standaard)
Zonnepanelen: De combinatie van overheidssubsidies en garanties van de leveranciers maken van zonnepanelen een hele goede investering en een prima manier om zelf groene stroom op te wekken.
· Zonneboiler: Ook hiervoor geeft de overheid subsidies. Een boiler is bovendien goedkoper dan zonnepanelen. De boiler warmt het water in huis via groene energie op.
· Goede beglazing: Enkel en zelfs dubbel glas laat vrij veel energie uit je woning ontsnappen. Opteer daarom het liefst voor hoogrendementsglas, dat isoleert twee tot drie keer beter dan dubbel glas en tot vijfmaal beter dan enkel glas.
· Goede dakisolatie: Een slecht geïsoleerd dak laat veel energie verloren gaan. Een goede dakisolatie is met andere woorden onontbeerlijk.
· Opletten voor elektronische toestellen: Veel toestellen hebben een digitale display of een lampje dat blijft branden. Dat verbruikt enorm veel energie. Daarom is het aangewezen om de stekker van elektronische apparaten uit te trekken wanneer je ze niet nodig hebt. (nieuwsblad tch).
Deze week krijg je hier nog meer ecotips te lezen.
'Puzzeltapijten' of 'vloerpuzzels' voor kinderen, vaak met cijfers of met het alfabet erop, zitten vol met giftige stoffen.
Tot die conclusie komt Test-Aankoop na controle van negen verschillende puzzels. 'Ze bevatten gevaarlijke solventen en geven die ook af', zegt T-A. De puzzels zijn gemaakt van een rubberachtige, elastische kunststof.
Om ze elastisch te maken en om de slechte geur ervan te verdoezelen, gebruiken fabrikanten chemische stoffen. Die zijn irriterend en giftig, in sommige gevallen zelfs kankerverwekkend en gevaarlijk voor de voortplantingsorganen.
Test-Aankoop raadt aan de puzzels veertien dagen te laten verluchten voor je kind ze mag gebruiken. 'We vragen de producten uit de rekken te halen', zegt Ivo Mechels. (nieuwsblad)
Welk drankje geef je mee aan je kind? Als alternatief voor frisdrank, wordt fruitsap al eens in de boekentas gestoken. Niet dus, fruitsapjes bevatten evenveel suikers als frisdranken en maakt je kind even dik. Enkel water hoort in een gezonde boekentas.
Natuurlijke suikers Heel wat kinderen krijgen een 'gezonder' fruitsapje mee naar school. Vruchtendrankjes zijn in het hoofd van heel wat ouders een gezonder alternatief omdat de suikers zogezegd 'natuurlijker' zijn. De vruchtensuiker uit fruit is echter niet beter of slechter dan de zoetmakers bij frisdranken. De toegevoegde suiker uit cola is zelfs even goed of slecht als de natuurlijke suiker uit vruchtensap of de toegevoegde suiker uit de drinkyoghurts.
Tanden Fruitsappen bevatten bovendien citroenzuur, vergelijkbaar met het fosforzuur uit cola, wat de tanden kan aantasten. Wat het vitamine C gehalte betreft van fruitsappen, is dat zeer gering. Een kind dat normaal eet, heeft geen tekort aan vitamine C en hoeft bijgevolg geen extra's. Appelsap en druivensap bevatten zelfs nauwelijks vitamines.
Water Idem met de ijsthee. Ook dat is geen gezonder alternatief en bevat evenveel suiker en zuren als andere frisdranken. Water, en dat mag ook leidingwater zijn, is het enige gezonde drankje. Ook een calorie-arm lightdrankje kan af en toe. Willen je kinderen toch fruitsap, geef het dan bij het ontbijt of het vieruurtje. Een vers stuk fruit verdient echter alle voorkeur. (lvl)
Ingrediënten voor 2 personen: 2 peren (guyot) 150 g boter 150 g bruine suiker 150 g mascarpone amandelschilfers, even geroosterd in een droge pan
Bereidingswijze: Wrijf de peren even af met een stuk keukenpapier, halveer ze en verwijder het klokhuis.
Bestrijk een ovenvaste schaal met 2/3 van de boter. Strooi de suiker erin, maar houd 2 el achter. Meng de rest van de boter met de suiker, verdeel over de uithollingen van de peren en leg ze met het snijvlak omlaag in de schaal.
Zet ca. 30 min. in een voorverwarmde oven op 180 °C of tot ze gaar zijn.
Serveer met het uitgelopen vocht en de mascarpone. Werk af met amandelschilfertjes.
Geen Halloween zonder lichtgevende pompoenen met gemene oogjes en een grijnzende glimlach.
Met de nieuwe decoratieverf van Histor breng je deze griezelige maar gezellige najaarsfeer zo in huis. 'Perfect Finish Glow in the dark' licht op in het donker en zorgt voor een geelgroen gloei-effect. Sterren en pompoenen De nieuwe verf gaat, na voldoende blootstelling aan licht, 30 tot 45 gloeien. Bijzonder inspirerend met Halloween voor de deur: van griezelige pompoenen tot enge spoken die 's nachts tot leven komen. Bij kleinere rebels schilder je een sterrenhemel aan de muur: wedden dat de kleine beter slaapt? Ondergronden Perfect Finish Glow in the dark is bedoeld voor toepassing binnenshuis en geschikt voor behandelde ondergronden zoals beton, gipsplaat, gipskarton, goed vastzittend glasvezelbehang en ondergronden die al behandeld zijn met een muurverflaag.
Verkrijgbaar in verpakking van 1 liter, goed voor 5 tot 7 m2 lichtgevend oppervlak. Prijs bedraagt 33,45 euro/liter. (lvl)
De finalisten van het programma "K2 zoekt K3" zijn bekend.
Terwijl het programma op vtm pas vanavond werd uitgezonden, kregen onze Nederlandse buren gisteren al de primeur. De nieuwe zangeres van K3 heet Josje, Noa of Madelon.
Belgische gaat door De Vlaamse kandidate Noa Tamara Opdebeeck blijft dus in de race om Kathleen bij K3 te vervangen. Op de Nederlandse zender SBS6 was te zien dat Anne Deliën de finale net niet haalde. De andere twee finalisten komen uit Nederland. Madelon van der Poel speelde al in de musicals Anatevka, Fame en Grease. Josje Huisman, de jongste van de drie, danste onder meer bij de ArenA-concerten van de Toppers.
Finale De finale van K2 zoekt K3 wordt op zaterdag 3 oktober rechtstreeks uitgezonden op VTM en SBS6. Kijkers en de jury sturen dan nog een kandidaat weg, waarna de huidige K3-zangeressen Kristel Verbeke en de zwangere Karen Damen uit de twee overgebleven kandidaten hun nieuwe collega kiezen. Het nieuwe groepslid zal niet lang van haar overwinningsroes kunnen genieten, want de nieuwe zangeres moet onmiddellijk op tournee en nieuwe nummers instuderen. (anp/gb)
Philiipe Gilbert knap zesde De Australiër Cadel Evans heeft in een prangend slot de wereldtitel gegrepen. Hij haalde het solo voor de Rus Kolobnev en de Spanjaard Rodriguez. Philippe Gilbert werd na een knappe race eerste Belg op de zesde plaats.
Nerveus begin Onder een onverhoopte Zwitserse herfstzon ging het gevecht om de wereldtitel van start, met de Italiaanse en Spaanse legioenen in een favorietenrol. Na een openingsaanvalletje van de Duitser Marcus Sieberg, was het echter de beurt aan de Japanner Yukiya Arashiro, die tot twee maal toe een ontsnappingspoging op poten zette. Tweede keer goede keer voor de Aziaat, die vier weinig zeggende namen en een andere Duitser, André Greipel, met zich mee kreeg.
In het peloton werd af en toe nerveus gereageerd, maar er kon nog slechts een enkele noemenswaardige aanval genoteerd worden. Een kwartet rennners, waaronder de Sloveen Gorazd Stangelj, kon aansluiting vinden waardoor een tiental koplopers de kloof konden beginnen uit te breiden. In het pak werd niet of nauwelijks gereageerd, waardoor de tien verschillende nationaliteiten voorin een maximumvoorsprong van om en bij de elf minuten bij elkaar fietsten.
Hoge Landen versus het Zuiden Met nog iets meer dan honderd kilometer voor de boeg, kwam er dan toch reactie vanuit het peloton, dat het tiental vanaf dan aan niet meer uit zijn greep zou laten komen. Een Italiaanse aanval van Michele Scarponi, Giovanni Visconti en verdedigend wereldkampioen Alessandro Ballan was de wake-up call voor het peloton, dat reageerde via onder andere de Belgen Francis De Greef en Greg Van Avermaet en de Nederlander Johnny Hoogerland.
Verder terug in de koers kwam een tweede groep vluchters tot stand met daarin sterkhouders Tom Boonen en Bert De Waele, die mee zorgden voor de aansluiting met de andere ontsnapten. Zo kwam het tot een samensmelting van een dertigtal renners waarin de vier Belgen het moesten opnemen tegen de Italo-Spaanse overmacht. Het tactische geschuif was een feit en de toeschouwer kon zich beginnen opmaken voor de nakende finale.
Verkrampt Wat hierna volgde, was een opeenvolging van aanvallen, ingezet door José Rujano. De dynamische Venezolaan zorgde voor de eerste schifting in de groep achtervolgers, maar kon zijn vlucht niet staande houden. Ook een poging van de Colombiaan Leonardo Duque werd verijdeld door een alerte Boonen en Van Avermaet. Die laatste besloot dan maar zelf een poging te ondernemen, maar ook onze landgenoot kende geen succes. Ondertussen moesten de overgebleven koplopers zich ook gewonnen geven aan de sterk jagende achtervolgers, die ook het peloton steeds meer op afstand konden fietsen.
Met nog twintig kilometer voor de boeg werd duidelijk hoeveel krachten de ontsnappers in hun aanvallen hadden moeten stoppen. Ook de vier Belgen vooraan zaten door het beste van hun krachten heen en moesten de rest laten gaan. Het peloton zag zijn kans en zorgde voor een algemene hergroepering, die weliswaar meteen ongedaan werd gemaakt. Een verscheurende aanval van de Zwitserse sprintbom Fabian Cancellara reet het samengevallen peloton weer helemaal aan flarden, tot ongenoegen van tientallen renners die op hun tandvlees zaten.
Geen Italianen De grote climax nabij kon nog slechts een twintigtal renners het helse tempo in de slotronden aan. Opvallend feit: de Italianen konden steeds minder hun stempel op de wedstrijd drukken, terwijl de Belgen ook nog maar op één man konden rekenen, Philippe Gilbert. Dankzij uitstekend werk van zijn ploegmaats, kon de Waal de laatste ronde met goede hoop op een podiumplaats aanvatten.
Die laatste dertien kilometer zou Gilbert zich echter aan geen enkel cadeau moeten verwachten. Na een strakke aanval van oude bekende Alexandre Vinokourov, schoot alweer Fabian Spartacus Cancellara er als een speer vandoor en zorgde hij zo voor de definitieve schifting richting de eindstreep. Negen namen maakten nog kans op de wereldtitel, waaronder Belgische kopman Gilbert, thuisspeler Cancellara, topfavoriet Damiano Cunego, Alejandro Valverde en Cadel Evans.
Down Under heerst boven Zes kilometer voor de aankomst volgde dan de definitieve afscheiding. Geen Italiaan, geen Spanjaard, maar een ontketende Australiër trok het laken zonder pardon naar zich toe. Er stond geen rem op Cadel Evans, de Man from Down Under, die moederziel alleen de laatste meters richting wereldtitel mocht afleggen. Met een blik vol ongeloof reed Evans over de streep, kuste zijn trouwring en liet zijn tranen de vrije loop. Een onverhoopt succes voor Australië, dat volgend jaar het WK zelf organiseert. Ongetwijfeld het begin van een lange feestnacht op het zuidelijke halfrond.
In de strijd om de podiumplaatsen spurtte de Rus Alexandr Kolobnev naar de tweede plaats, nipt gevolgd door de Spanjaard Joaquin Rodriguez. Geen Azzurro in de top drie dus, na drie jaar op rij een Italiaans lauraat in het wereldkampioenschap. Landgenoot Philippe Gilbert zag zijn knappe wedstrijd bekroond met een verdiende zesde plaats. Vidoebeelden overwinning. (nieuwsblad Gerry Klompers)
Laura Omloop uit Berlaar heeft haar favorietenrol gisteravond helemaal waargemaakt. Kijkend Vlaanderen viel massaal voor haar vrolijke jodelklanken en stuurt haar dus naar het komende Junior Eurovisie Songfestival in Kiev.
De voorbije drie weken ging Eén op zoek naar het beste liedje om ons land te vertegenwoordigen op het zevende Junior Eurovisie Songfestival dat op 21 november plaatsvindt in Kiev in Oekraïne. Zes finalisten bleven over, maar vorige zaterdag was het eigenlijk al een beetje duidelijk: de 10-jarige Laura Omloop stak er met kop en schouders bovenuit met haar loepzuivere stemmetje en vooral haar aanstekelijke jodelklanken.
In Man bijt hond werd Laura prompt gebombardeerd tot het nieuwe boegbeeld van de jodelrevival in Vlaanderen, ondanks stevige concurrentie van Deborah De Ridder die sinds enkele weken de sterren van de hemel jodelt in de Vlaamse versie van de musical The sound of music.
Ook in de verschillende internetpolls die de voorbije week liepen stond Laura steevast afgetekend aan de leiding. Was de finale dan niet meer spannend? Toch wel, want Laura was een beetje verkouden en met een hese stem jodelen is niet gemakkelijk. Toch nog een sprankeltje hoop dus voor de andere finalisten Tune, Manou, T&T, Sep n Sigi en Thomas. Die maakten volgens de vakjury, Kathleen Aerts en Walter Grootaerts, stuk voor stuk een goede beurt, maar het was de kijker die mocht beslissen. Zoals verwacht werd het pleit dus beslecht in het voordeel van Laura.
Bij Eén waren ze alvast blij met de keuze van de kijker. We vonden alle finalisten sterk, maar met Zo verliefd hebben we weer een deuntje dat blijft hangen, zoals de Tidididi van Thor twee jaar geleden. Dat is in zon liedjeswedstrijd altijd een voordeel, aldus woordvoerder Björn Verdoodt.
En Laura zelf? Die zat er nog een beetje beduusd bij nadat Oliver, de winnaar van vorig jaar, haar het ticket naar Kiev overhandigd had. Het meisje dat nog vijf oudere broers en zussen heeft, besefte nog niet goed wat haar allemaal overkwam. Ik had het helemaal niet verwacht, maar ik ben superblij. Ik ga nu lekker feestvieren en maandag op school zal het ook wel heel leuk worden. Ik ga in Kiev heel veel bijleren.
Mama Marie-Anne en papa Serge waren helemaal de kluts kwijt. Wij zijn nuchtere mensen en we hadden het wel een heel klein beetje gehoopt, maar we hadden nooit gedacht dat dit ons zou overkomen. We gaan zeker mee naar Kiev, het zal een heel avontuur worden.
Ex-K3-meisje Kathleen Aerts, die in de vakjury zat, is in elk geval overtuigd van de kansen van Laura: Ik denk echt dat we ginder gaan winnen. (nieuwsblad Jan Ruysbergh)
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen. Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit de vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek.
Plots komt er een man, de terreinbeheerder langs met zijn boot. Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?' 'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk ?')
U bent in een "Verboden Te Vissen zone' informeert hij haar. 'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen' ' Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'.
'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw. 'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man. 'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ', zegt de vrouw.
'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok.
MORAAL: Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
Greg Van Avermaet en co willen vanaf 10,30 uur Italianen en Spanjaarden zoveel mogelijk ambeteren.
Terwijl de vrouwen zich aan het glibberige WK-parcours waagden, trokken Gilbert en co er op uit voor een laatste oefengalopje. Ondertussen zag nationaal coach Carlo Bomans in de andere regenboograces de achterdeur nadrukkelijk open staan. 'Die van ons moeten maar zien dat ze de voordeur nemen.'
De manschappen van Carlo Bomans werkten op routine het laatste etmaal voor hun WK-race af, zonder dat daar veel over te noteren viel. 'Rustig, op het gemak', aldus de Limburger. 'Philippe Gilbert verkoos om zowat drie kwartier achter de wagen te rijden. Iets wat hij altijd doet op de vooravond van een belangrijke afspraak. De anderen bleven een uur of twee weg, waarin ze samen een zestigtal kilometers maalden om de spieren los te gooien.'
Musketiers
De rest van de dag maakten ze vol met de gebruikelijke prullaria als muziek luisteren of televisie kijken. 's Avonds volgde dan nog een tactische bespreking. Veeleer een ultieme samenvatting van alles wat de voorbije dagen al werd gezegd. Voorin fietsen maar ondertussen geen trap te veel geven blijft de boodschap. 'De wedstrijden die we al zagen, bevestigden wat we al vermoedden', beaamt Bomans. 'De achterdeur zal wijd open staan en het wordt zaak om die aan de voorkant te nemen om aan boord te blijven.'
'Eén voor allen, allen voor één.' De musketiers zijn in Mendrisio met negen. Eén uitgesproken kopman en acht anderen. Loutere helpers als De Weert, De Waele, De Greef, Wynants en Monfort en dan nog een trio dat er een beetje tussen zweeft en een sprankeltje ambitie in het voorvriesvak mag houden. Het is echter niet de bedoeling om die in allerijl naar de microgolf te verhuizen.
Dat beseft ook Greg Van Avermaet, wiens selectie her en der werd gecontesteerd. 'Heel even heb ik er zelf aan getwijfeld', bekent de Zoggenaar. 'Ondertussen is het goed gevoel echter onvoorwaardelijk terug en hoor ik er gewoon bij in deze selectie. Of hadden we dan zoveel op overschot misschien?'
Van Avermaet kent hoe dan ook zijn rol. 'Ik reken er op om iets te betekenen voor het team. Eén ding weet ik echter zeker: het zal niet zijn door zelf wereldkampioen te worden. Ik zie me veeleer een ambetanterik te zijn voor de favoriete blokken uit Italië en Spanje. Vorig jaar mocht ik me in Varese sparen voor de laatste twee ronden. Nu word ik vroeger op de barrikaden verwacht om mee te springen waar het nodig is. Ik heb daar geen problemen mee. Integendeel zelfs. Door er vaak al ver van de aankomst in te vliegen maakte ik tenslotte voor het eerst naam als renner. Ik doe dat graag. Met dat verschil dat ik deze keer mee moet zijn zonder te rijden. Op die manier hou ik nog wat over voor een volgende keer en kan ik nog iets doen voor Philippe Gilbert.'
Het lijkt een beetje tegen de natuur van Greg. Er in vliegen met de handrem op. 'En ik dan?', vult bondscoach Carlo Bomans aan. 'Ik ben absoluut geen defensieve speler. Ik hou van koers maken en spektakel. Volgend jaar kunnen we het daar in Australië misschien over hebben, maar niet nu, op dit parcours. Hier is het zeker niet aan ons om de koers te maken. Zelfs Cunego zal er niet meer op vier ronden van het einde aan beginnen, zoals hij dat vorig jaar in Varese nog deed. Onze renners beschikken zeker over kwaliteiten maar anderzijds sturen we geen vier of vijf Italianen op pad, hé. Op papier hebben we er met Gilbert slechts eentje en daar moeten we zuinig op zijn.'
Om daar zijn hele aandacht aan te kunnen wijden, staat Carlo alvast het stuur van de volgwagen af aan zijn collega Ludwig Willems en stuurt híj zijn manschappen van op de passagierszetel. (nieuwsblad Paul De Keyser in Mendrisio)
Het leven is niet ontsnappen aan het onweer maar dansen in de regen.
Tussen alle moppen en de humor, zijn er soms die een belangrijke boodschap inhouden. Deze wil ik delen met jullie. De gelukkigste mensen hebben niet steeds het beste van alles, ze trekken hun plan met wat ze hebben.
Op een morgen, het moet zon 8 uur geweest zijn, komt er een oude man van in de 80 om de draadjes uit zijn duim te laten verwijderen. Hij zei dat hij gehaast was want hij had een afspraak om 9 uur. Ik heb hem toen uitgenodigd om plaats te nemen wetende dat het meer dan één uur in beslag zou nemen.
Ik zag hem steeds naar zijn uurwerk kijken en daar ik met geen andere patient bezig was, heb ik besloten zijn wonde na te zien. Na het onderzocht te hebben zag ik dat alles goed geneesde en toen heb ik met een dokter gesproken en heb het nodige gedaan om de draadjes te verwijderen om zo de wond te verlichten.
Terwijl ik bezig was met zijn wond heb ik hem gevraagd of hij een afspraak had met een andere dokter diezelfde morgen. De man zei van neen maar dat hij naar een andere instelling moest gaan om met zijn echtgenote te ontbijten. Ik heb hem gevraagd naar haar gezondheid. Hij heeft me gezegd dat ze daar al enige tijd verbleef en de ziekte van Alsheimer had.
Bij het praten vroeg ik hem of ze kwaad zou zijn mocht hij te laat zijn. Hij antwoorde dat ze niet meer wist wie hij was, dat ze hem sinds 5 jaar niet meer herkende. Ik was verbaasd en heb hem gevraagd: « En u gaat er nog elke morgen heen, zelfs wanneer ze niet meer weet wie je bent?»
Hij glimlacht en tikt even op mijn hand al zeggende: ze herkent me niet, maar ik weet nog wie zij is. Ik had het moeilijk om mijn tranen te bedwingen toen hij vertrok en was er helemaal kapot van. Toen dacht ik: dit is het soort liefde dat ik in mijn leven wil.
De ware liefde, niet lichamelijk en niet romantisch. De ware liefde is het aanvaarden wat is, wat geweest is en wat nog zal zijn.
WK Mendrisio. Het Parcours (op de foto geeft VDB wat tips aan Philippe Gilbert)
Achtendertig jaar nadat Eddy Merckx er zijn tweede wereldtitel veroverde, vormt Mendrisio opnieuw het decor voor de regenboogstrijd.
Het parcours van Mendrisio is niet te onderschatten. In Varese viel er vorig jaar 3.405 meter hoogteverschil te overbruggen, zondag zijn er dat 4.655. Er moeten dan ook 19 lokale rondjes worden afgewerkt, tegenover tien op het parcours van 2008.
'Het zijn niet de hellingen die het lastig maken in Mendrisio', verduidelijkt selectieheer Carlo Bomans, 'het is vooral de opeenvolging. je bent snel rond op een parcours van amper 13,8 km. Kan je die beklimmingen uitsmeren over een parcours van 20 km, dan heb je tijd om te recupereren. Dat is nu niet het geval en dat scheelt meer dan één slok op de borrel.'
Iemand die meer dan 12 miljoen albums verkoopt, zoals Helmut Lotti, moeten we je uiteraard niet voorstellen. Wij ontmoetten echter zijn alter ego: Helmut Lotigiers. Die bekende ons dat hij verliefd was op Tante Riekje, onthult dat hij ooit een roman schreef en beweert dat Arnon Grunberg een psychopaat is. Maak kennis met de duistere kantjes van de master of swing.
Kreeg je als kind al veel cultuur mee? Ik ben niet zo cultureel opgevoed. Ik kom uit een familie van kleine middenstanders. Mijn moeder reed rond met soep en ijs. Mijn stiefvader ging met mijn broers en mij wel eens naar een historisch museum met dinosaurussen. Of naar Bokrijk, het Bijlokemuseum of een tentoonstelling van Panamerenko. Ook als we met de school naar musea of toneel gingen, vond ik dat wel leuk en interessant. Toen ik onlangs mijn boeken heb ingepakt voor mijn verhuis, kwam ik redelijk wat jeugdboeken tegen: van Belle en Sebastiaan en Met Heintje op de plassen tot de reeks Jan zonder Vrees van Karel Verleyen of de boeken van René Swartenbroeckx. Die heb ik als kind allemaal gelezen. Maar al bij al was ik tijdens mijn jeugd meer gefocust op de wielersport dan op cultuur.
Welke culturele herinnering is blijven hangen? Toen ik vijf jaar was, mocht ik in de Opera in Gent, waar mijn grootvader directeur was, een figurantenrol spelen in de operette Frederika van Franz Lehar. Ik moest samen met mijn theaterzusje een trap afhollen en Tante Riekje! roepen. Zij ging dan op haar schoot zitten, ik ernaast, en dan begon Tante Riekje te zingen. Ik weet nog dat ik dat gezang erg potsierlijk en onnozel vond, maar ik was wel verliefd op Tante Riekje. Tijdens de première liep het mis: ik heb het meisje weggeduwd, omdat ik vond dat het mijn beurt was om op haar schoot te zitten. En toen begon ik mee te zingen met Tante Riekje. Het publiek moest lachen en de muzikanten stopten met spelen en klopten op hun instrument om te applaudisseren (lacht)
Heb je naast je muzikaal talent nog een andere artistieke gave? Op mijn 13de heb ik met de hand een boek geschreven en heb het zelfs ingebonden. Ik had van een paar uiteen gevallen jeugdboeken gezien hoe dat moest. Het ging over de ridder Ronald, die een ruimteschip had. Het was echt om te lachen, hoewel het serieus bedoeld was. Na 53 paginas vond ik wat ik aan het schrijven was echter niet mooi meer en dan heb ik het boek weggegooid. Ik had graag kunnen schrijven zoals Tom Lanoye of Arnon Grunberg, of piano spelen zoals Jef Neve. Dat je met je vingers mensen aan het huilen kunt krijgen, lijkt me een ongelooflijke gave.
Maar jouw roman blijft onafgewerkt? Zeker nu ik een literair lief heb, durf in niet meer schrijven! Ik schrijf wel liedjesteksten, maar dat is een heel ander metier: die teksten moeten rijmen en in een cadans passen. Dat is niet te vergelijken met literair werk.
Welke kunst ligt je wel en waar heb je het moeilijker mee? Dans vind ik geweldig, zowel klassiek ballet als moderne dans. Het is ongelooflijk wat dansers vertellen met hun lichaam. Theatervoorstellingen in het beschaafd Nederlands geven mij snel het gevoel dat het niet naturel is. Ook met film kan ik dat ervaren. Ik heb onlangs De Vlaschaard teruggezien. Dat is wel een mooie film, maar tegelijk werkt het op mijn lachspieren als een boer op zijn kar staat en roept: Kom we gaan!. Ik hoor hem liever zeggen: How, we zinne wegh! (lacht)
Ook met fotografie heb ik minder voeling. Ik weet niet goed wanneer een beeld niet langer louter een mooie foto is en overgaat in kunst.
Als je op een vrije avond drie artiesten zou uitnodigen voor een etentje, wie zijn dan de uitverkorenen? Ik denk dat ze eerder slachtoffer dan uitverkoren zijn, hoor, aangezien ik niet zoveel verstand heb van kunst. (lacht) Ik zou graag met Arnon Grunberg aan tafel willen zitten om de psychopaat in hem te leren kennen.
Grunberg is volgens jou een psychopaat? Er zit een donker kantje aan hem, anders kan je zon boek als Tirza niet schrijven. Ik kan niet zeggen dat ik sympathie voelde voor het ultraconformistische hoofdpersonage, maar ik begreep hem wel en herkende mezelf zelfs in hem. Hij probeert zijn schaduw te negeren. Ik heb van mijn vader ooit het boek Ontmoeting met je schaduw gekregen. Je moet je schaduw aanvaarden in plaats van die krampachtig weg te stoppen. Ik denk dat ik met Grunberg hierover wel een filosofisch en psychologisch boompje zou kunnen opzetten.
Jullie kunnen samen misschien op zoek gaan naar de psychopaat in Helmut Lotti? Die is er niet! Dat is net de bedoeling van Helmut Lotti. Ik heb mezelf afgesplitst, omdat Helmut Lotigiers misschien wel de psychopaat is Maar je moet niet bang zijn: ik ben niet schizofreen. En ik ook niet. (lacht)
Wie mag er nog aan tafel zitten? Wim Vandekeybus. Ik vraag me af waar hij zijn inspiratie vandaan haalt, hoe je zon indrukwekkende choreografieën in mekaar zet en vooral hoelang je moet oefenen om rechtop te komen door tegen iemand aan te duwen.
En de aanwezigheid van acteur en regisseur Woody Allen lijkt me ook wel leuk.
Om de komische noot tijdens de avond te garanderen? Hij maakt grappige films, maar Tirza was ook komisch, hoor, of eerder: gitzwarte humor. Ik wil te weten te komen hoe zij naar de wereld en vooral naar zichzelf kijken. Om zon boeken te schrijven, zon rollen te spelen of zon dans te choreograferen moet er een zwart kantje in hen zitten. Hoe gaan ze daarmee om?
Bij welk moment in de kunstgeschiedenis had je aanwezig willen zijn? Das een makkelijke: de opname door Elvis van Thats allright mama in de Sun Studios. Naar het schijnt had hij net een oninteressante opnamesessie vol foute ballads met slechte filmsterren achter de rug en is hij uit frustratie in zijn kleedkamer beginnen jammen. De deur stond open, het nummer werd opgenomen en als single uitgebracht en hij scoorde er zijn eerste hit mee. Ik had erbij willen zijn om te zien of het verhaal niet aangedikt is.
Wie of wat wil je aantreffen in de hemel? Weer Elvis, in die boksring in 1968, in zijn zwart leren pak. Daar zou ik zonder mij te vervelen naar kunnen blijven kijken.
En misschien meedoen? Ja! Een duetje!
Ook het pleidooi door Al Pacino in de film A devils advocate mag daar op repeat staan. Hij doet in die film een uitleg waarom hij als advocaat zo nuttig is en waarom je voor hem moet kiezen. Dat is zo sterk!
Wat er zeker in de hemel mag staan, is het mooie gebouw dat ik samen met mijn lief gekocht heb in Zurenborg, Antwerpen. Het huis uit 1912 heet De aarde en is van architect Josef Bascourt. Beam me up, Scotty, met huis en al. Dan kan ik in de hemel in ons eigen huis blijven wonen. Handig! (lacht)
Welke artiest mag voor jou vereeuwigd worden in een standbeeld? Hugo Claus, omwille van zijn allround kunstenaarschap. Die man was regisseur, schilder, poëet, schrijver en ook nog niet onbelangrijk - een levenskunstenaar. Vele mensen van deze generatie zijn hem schatplichtig. (uit in Vlaanderen)
Twee jaar na hun eerste comeback hebben de Spice Girls het plan opgevat voor een nieuwe reünie.
Het was Mel B die op haar Twitter-pagina de geruchten bevestigden. Die staken de kop op nadat de meiden enkele weken geleden samen waren gaan dineren. Alleen Posh Spice Victoria Beckham ontbrak op de afspraak.
Mel B ontkent wel dat de reünie zal plaatsvinden op het WK voetbal. Over het verdere wanneer en waarom is verder niks duidelijk.
De vraag is ook of Victoria Beckham dit keer geen verstek laat gaan. Zij zet alles in op haar modecollectie, die eindelijk lijkt aan te slaan. (story)
Jo Lemaire staat dit jaar dertig jaar op de planken. Dat viert ze met een nieuwe toernee die vanavond wordt afgetrapt in CC Den Blank van Overijse. Na dertig jaar heeft Lemaire er nog het volste vertrouwen in: 'Ik overloop mijn carrière en laat sfeerbeelden en retrofoto's zien. Ik durf de confrontatie aan want ik ben niet erg verouderd."
Van Rockikoon tot chansonnière De titel van de toernee luidt 'Van rockicoon tot chansonnière'. Lemaire heeft in die drie decennia inderdaad vele hoeken van de artistieke kamer gezien. Het begon met een cover van een Italiaans nummer, 'Tintarella di luna' van Bob Azzam. Het was haar eerste hit en eerste tv-optreden in Vlaanderen. In 1982 stond ze op Torhout-Werchter.
Klassiek, pop, rock, chanson en de meer heavy stijlen: blues, jazz. Lemaire heeft ze allemaal gezongen. Risico's schuwt ze naar eigen zeggen niet: 'Dat is de rol van de artiest. In het Frans zeggen ze: 'Je ne veux pas m'encroûter'. Ik wil geen korstjes krijgen op mijn huid, ik wil lucht voelen op m'n vel."
Rolmodel voor tweetalig België Lemaire heeft ook vaak in het buitenland gezongen. 'In Hongkong heb ik gezongen in een superdeluxe club, in Rwanda in een lugubere zaal, in New York in een poepsjiek hotel. In Canada heb ik een fantastische zomer meegemaakt, drie maanden mooi weer en opgetreden in Québec en Montréal met eigen materiaal en Canadese muzikanten. In Liverpool heb ik gewerkt met Engelse muzikanten. Ik doe ook bedrijfsfeesten want zingen is mijn broodswinning, een zanger is gemaakt om te zingen, niet om te glimlachen zoals een tapijtenverkoper', vertelt ze in Het Belang van Limburg.
Dat die krant en zusterkrant Gazet van Antwerpen een bijzondere interesse vertonen voor Jo Lemaire mag geen verrassing heten. Destijds verkaste de Waalse naar Limburg en tegenwoordig woont ze in Bonheiden. Ze is ook het prototype van een Waalse die zich zonder faciliteiten maar met veel goede wil heeft geïntegreerd en zich het Nederlands eigen heeft gemaakt. Lemaire spreekt prachtig Nederlands met een charmant accent en mag bijgevolg een rolmodel genoemd worden voor (het ideale beeld van) een perfect tweetalig België.
Melodieuze Franse chansons met symfonisch orkest Jo Lemaire houdt het niet alleen bij een muzikale terugblik op de voorbije dertig jaar, ze kijkt ook vooruit. 'Met Dirk Brossé ga ik melodieuze Franse chansons zingen met een symfonisch orkest. We hebben dit project 'Paris s'éveille' genoemd. Dat is voor het seizoen 2010-2011', belooft ze.
'Gilbert zal me bedanken als hij een medaille pakt'
VDB mee op het (lastige) WK-parcours met de Belgische ploeg
De mannen van Carlo Bomans maalden gisterenmiddag hun eerste rondjes op het circuit van Mendrisio en deden er na drie toertjes nog een lusje bij richting hotel. Samen goed voor een kleine negentig kilometer. Uiteraard was uw gelegenheidsreporter er bij en peddelde - min of meer moeiteloos - mee.
'Carlo Bomans nam me even apart vooraleer we er op uit trokken met de fiets. Ik zou onderweg toch het zotteke niet uithangen? Uiteraard niet! Ik was daar om te helpen, niet om te storen. Overigens begreep ik de opmerking van Carlo wel. In zijn plaats had ik het ook gedaan, want tenslotte is hij verantwoordelijk voor zijn renners.'
'Ik vond het echt super om een paar uurtjes samen te zijn met die mannen. Vooral omdat ik voelde dat ik welkom was en dat hun attenties oprecht waren. Een mens voelt dat. Eigenlijk was dat nog mijn grootste voldoening. Ik denk dat ik toch een klein steentje heb bijgedragen in hun aanloop naar het wereldkampioenschap en dat ze dat hebben geapprecieerd. Ze hingen aan mijn lippen. Met Philippe Gilbert en Maxime Monfort, maar ook met De Weert, De Greef en Van Avermaet had ik een zeer aangenaam contact. Mijn raad omtrent de keuze van de versnellingen werd gretig aanhoord. Alleen Monfort hield vast aan zijn eigen visie, maar hij is dan ook een beetje meer klimmer. Greg vroeg me wat hem volgens mij te doen stond. Wààr en wanneer. Ik ben echter geen tovenaar. Een klasbak als hij moet zelf voelen, zelf kijken en anticiperen. En dan geen trap te veel geven. Mannen als Bruseghin, Chavanel, Voeckler, Moerenhout; die moet hij beschouwen als zijn concurrenten.'
Bruine Put
'Ik heb Philippe Gilbert kunnen overtuigen om eens te koersen zoals het moet voor een man met zijn kwaliteiten. Nu al durf ik zeggen dat we van hem geen attaque zullen zien. Hij moet aanklampen zo lang hij dat kan en doen wat niemand van hem verwacht: louter volgen. Zou ik niet eens proberen demarreren in de laatste ronde?, stelde hij voor. Nee! Hij mag nooit bij de eerste zes rijden! Behalve in de laatste kilometer, als er een prijs te rapen valt. 't Is waar, begreep hij. Ik zal aanklampen tot ik dood val. Het is mijn enige kans. Als hij dat waar maakt en een medaille pakt, komt hij me wel bedanken, daar ben ik zeker van. Ik heb hem immers doen geloven dat het mogelijk is, zolang hij het maar op de juiste manier aanpakt.'
'Toen we een laatste rondje reden over het parcours heb ik met hem in het spoor eens flink doorgetrokken op de tweede helling, die ik durf vergelijken met de Bruine Put. Voordien waren we al stevig naar beneden gedoken op de eerste klim, voor zover het verkeer het toeliet.
Phil had me dat gevraagd om het juiste traject te helpen bepalen. Eén bepaalde bocht kan daar immers het verschil maken. Hij volgt op een u-bocht en draait 30-35 graden naar links. Heel smal en gevaarlijk! Je komt er snel in en het wegdek hobbelt er een beetje. Een specialist als Samuel Sanchez kan daar in de slotronde een slag slaan.'
A la Rolf Sörensen
'Wie zich perfect kan plaatsen beschikt in Mendrisio over een geweldig voordeel. Zoals Rolf Sörensen vroeger. Die was er een echte meester in om altijd op de juiste manier in de voorwacht van het peloton te blijven met twee tandjes minder. Ik heb de Belgen aangeraden om dat ook te doen en zich ronde na ronde te blijven opladen om voorin te zitten. Daarvoor moet je natuurlijk kunnen sturen en wringen, zonder aan de remmen te komen. Als ik het over positioneren heb, dan bedoel ik dat je iedere helling bij de eerste twintig begint, op reserve naar boven rijdt om aan de voet van de volgende klim weer netjes bij die eerste twintig te zitten zonder een versnelling te hoeven plaatsen. Het vergt natuurlijk concentratie, een hele dag lang. Als twintigste rij je hier echter een stuk meer op het gemak dan in de staart van het peloton.'
'Een wereldkampioenschap wordt bijna altijd gewonnen in de laatste twee ronden. Weet je, dit parcours was echt op mijn maat geweest. Iets minder zwaar weliswaar dan ik vooraf had gedacht, maar nog altijd meer dan lastig genoeg. Die laatste helling met de grote plateau naar boven, puur op de macht. Man, ik was daar nogal eens op gevlogen! Wie daar boven komt met tien meter voorsprong heeft gewonnen spel. Wat blijft dan nog? Een beetje bergaf en de rechte lijn naar de streep. Daar pakken ze je niet meer, want als je op die ultieme klim de anderen kan losgooien, ben je gewoon de beste. Ik denk dat het ook zo zal gebeuren.' Nieuwsblad.
Philippe Gilbert over WK: 'Een medaille zou al magnifiek zijn'
Een kwarteeuw geleden is het dat Wallonië met Claude Criquielion in Montjuich nog eens WK-goud pakte. 'Ooit wil ik wereldkampioen worden', zegt Philippe Gilbert. 'Met mijn profiel is dit het allerhoogste. Al zou een medaille hier ook al magnifiek zijn.'
Daar waar Italia geruisloos overgaat in de bergen van Ticino moet het gebeuren voor Philippe Gilbert. Van op het terras van het Colorado hotel in Lugano heeft de Ardense Monegask uitzicht op Paradiso, een plaatsje aan het feeërieke Lago di Lugano. Pakt hij zondag goud op de Via Campagna Adorna, dan is Mendrisio echter voor eeuwig het paradijs van deze Ardense jager.
Eigenlijk ben je al voor de tweede keer in drie jaar tijd de kopman. Twee jaar geleden werd je achtste in Stuttgart.
'Het was niet meteen een topresultaat, maar die dag toonde ik dat ik het kon als ik er moest staan. Ik ben al jaren gek van de regenboogstrijd. In 1993 zag ik live de beelden van het WK in Oslo, waar Lance Armstrong won.
Sindsdien droom ik van zo'n trui. Ik monsterde onlangs nog Alessandro Ballan in de Vuelta. Die vijf horizontale strepen op dat hagelwitte shirt beroeren iedereen. Zelfs Spanjaarden die niets van wielrennen kennen, staan langer stil bij zo'n trui. Ballan is opnieuw niet kansloos en kan de eenheid rond Cunego breken. Ik zou het graag zien gebeuren.'
Franco Ballerini, de Italiaanse succescoach is onder de indruk van wat je in de Vuelta deed.
'Dat streelt mijn ijdelheid. Ze praten over mij. Dat geeft je erkenning, maar geen extra stress. Ik had een droomvoorbereiding in de Vuelta. De laatste vijf dagen zat ik al bij Mendrisio en probeerde ik in de eerste plaats niet ziek te worden en een val te vermijden. Ik reed er wel lek, maar troostte me met de gedachte dat het beter daar gebeurde dan hier.'
Het kopmanschap geeft wel extra druk?
'Vind je? Ik heb daar nooit last van. Het is uiteindelijk maar sport. Er schuilen weinig belangrijke zaken achter. Als je een fout maakt, dan gaat er niemand dood. Ik zal tevreden zijn indien ik foutloos rijd. Zo'n omloop liegt niet. Blijkt dat er drie wegrijden op de laatste helling en ik kan ze niet volgen, dan moet ik me bij de feiten neerleggen. Dit is beestig lastig. Op een schaal van tien geef ik Mendrisio acht of negen.'
In vergelijking met de Spanjaarden en de Italianen wegen we veel lichter.
'Toch voor zo'n parcours. Ik zag de beelden van vorig jaar. Marzio Bruseghin nam drie keer de helling voor zijn rekening, tien minuten aan een stuk door. Tosatto deed het in Varese twee keer. Bruseghin is amper nummer drie van de squadra. Ik zag ook dat Cunego vorig jaar al op tachtig kilometer zijn neus een eerste keer aan het venster stak. Hadden we zondag een Cunego bij, dan zouden we het ook zo doen. Spanje heeft met Valverde, Sanchez en Rodriguez ook drie speerpunten, al kende Alejandro niet bepaald de goede voorbereiding. Maar ik houd ook rekening met Edvald Boasson Hagen, of Fabian Cancellara. De Noor is een fenomeen en de manier waarop de Zwitser tijdritgoud pakte, was terriblement. De vraag is of hij recupereerde van de inspanningen, zowel fysiek als mentaal, want dat vreet toch aan jou. Hij heeft er alle belang bij dat het WK-begin rustig is. Ik beschouw ook de Australische thuisrijder Cadel Evans bij de favorieten, alleen is hij niet zo snel als Cunego en Valverde. Ik weet niet of hij zondag mijn ploegmaat zal zijn. Ik houd ook rekening met jongens als Fédrigo en Chavanel die ertussen kunnen glijden.'
'Mijn opdracht is heel simpel: ik probeer met minimale inspanningen aan de laatste twintig kilometer te beginnen. Dit WK wordt een fysieke slag, veel eerder dan een tactische koers.'
Lissabon was zogezegd ook loodzwaar, maar Freire won in de spurt.
'Ik geloof niet dat het een spurt met twintig wordt. Het zal zijn zoals vorig jaar. Ineens begin je aan de laatste twee ronden, je kijkt achterom en ziet dat je slechts nog met een vijftigtal renners bent.'
Wat vermag Tom Boonen dan op dit parcours?
'Ik vind zijn aanwezigheid meegenomen. Tom heeft ontzettend veel ervaring. Hij is nooit in paniek en weet hoe we als ploeg moeten reageren in een bepaalde situatie. Hij heeft een goede visie, zelfs al stelt hij halfweg vast dat hij niet honderd procent is bijvoorbeeld. Hij kan ook veel werk opknappen voor mij. Een beetje zoals ik de debatten opende in zijn WK van Madrid 2005.'
Kan je leven met de andere namen in de Belgische ploeg?
'Ik had misschien Johan Vansummeren meegenomen. Hij trok speciaal nog op hoogtestage naar Sankt Moritz. Ik denk dat hij in de Amstel Gold Race bewees hoe hard hij op een geaccidenteerd parcours kan gaan. Ik ben ook geen renner die veel helpers in de buurt moet hebben. Ik vraag Francis De Greef voor het begin en Maxime Monfort voor het laatste derde van de wedstrijd. Mendrisio is nu niet meteen mijn droomparcours, maar er komen er wel nog aan. Zoals Melbourne 2010 bijvoorbeeld en Valkenburg 2012. ' (nieuwsblad Hugo Coorevits in Mendrisio)
Heb je last van overmatige gas- en zuurproductie, een opgeblazen gevoel, winderigheid of diarree? Dan kan je lactose-intolerant zijn. Heel vervelend, maar gelukkig kun je het met een goed dieet onder controle houden.
Lactose is een natuurlijke melksuiker. Het komt voor in de volgende melkproducten
Volle, halfvolle, magere melk en karnemelk.
Geitenmelk, schapenmelk, paardenmelk en ezelinnenmelk.
Zachte geiten- en schapenkaas (bijvoorbeeld feta).
Chocolademelk, yoghurtdrink en fruitzuiveldranken.
Smeltkaas, smeerkaas, buitenlandse kaas, verse kaas, cottage cheese en hüttenkäse.
Yoghurt, kwark en melkkefir.
Vla, pap, pudding en mousse.
Slagroom, zure room en crème fraiche.
In Nederlandse harde kaas, zoals Goudse kaas, komt geen lactose voor. Lactose splitst zich in je darmen op in suikers, die door het hele lichaam kunnen worden opgenomen.
Om lactose te verteren, is lactase nodig. Lactase splitst lactose in de suikers glucose en galactose, die je lichaam gebruikt als bouwstenen of energie.
Lactose-intolerantie
Lactose-intolerantie wil zeggen dat lactose in je darmen niet wordt afgebroken tot verteerbare suikers. Dit leidt tot verschijnselen als overmatig gas- en zuurproductie, opgeblazen gevoel, winderigheid en diarree.
Dit komt doordat het enzym lactase in onvoldoende mate of helemaal niet aanwezig is. Of klachten optreden, hangt onder meer af van de hoeveelheid lactase die je lichaam nog aanmaakt.
Het hangt ook af van de samenstelling van de voeding en de soorten bacteriën die in je darmen leven. Schiet de aanmaak van lactase tekort, dan verteert de lactose uit de voeding onvoldoende.
Het lichaam kan onverteerde lactose niet opnemen. Dit heet 'lactosemalabsorptie'. Lactosemalabsorptie geeft niet altijd klachten. Waarschijnlijk hebben veel mensen een lactasetekort zonder dat zij hier iets van merken. (gezondheidsnet)
Gorki-voorman Luc De Vos ging donderdagavond even naakt tijdens de avant-première van het theaterstuk De Alpenzusjes, waarin de zanger een rolletje speelt. De Vos deed dat, nadat hij van één van de twee Alpenzusjes (de actrices Dahlia Pessemiers en Nele Bauwens) het bevel kreeg een andere onderbroek aan te trekken. Medewerker Jan Vens zat in de zaal van De Vieze Gasten, waar het stuk in avant première ging. Zaterdag is er de première in het NT Gent, en daarna toert het stuk door Vlaanderen.
Het is niet de eerste keer dat De Vos een uitstapje naar het theater doet: hij deed dat eerder al in Antwerpen, waar hij in de productie Kaatje is verdronken samen met Tom Pintens ook een muzikale inbreng had.
Ook bij De Alpenzusjes zorgt De Vos, hoog vanop een stelling, voor de muziek, maar hij heeft ook een klein rolletje.
'Ik hou wel van een uitstapje naar het theater. Vooral omdat ik er in tegenstelling tot bij Gorki, op de achtergrond blijf. Ik ga er geen Hamlet neerzetten', vertelt De Vos in een interview in De Gentenaar van vrijdag.
Tips voor een energiezuiniger huis
'Puzzeltapijten' of 'vloerpuzzels' voor kinderen, vaak met cijfers of met het alfabet erop, zitten vol met giftige stoffen. 
Welk drankje geef je mee aan je kind? Als alternatief voor frisdrank, wordt fruitsap al eens in de boekentas gestoken. Niet dus, fruitsapjes bevatten evenveel suikers als frisdranken en maakt je kind even dik. Enkel water hoort in een gezonde boekentas. 
Ingrediënten voor 2 personen:
Laura Omloop uit Berlaar heeft haar favorietenrol gisteravond helemaal waargemaakt. Kijkend Vlaanderen viel massaal voor haar vrolijke jodelklanken en stuurt haar dus naar het komende Junior Eurovisie Songfestival in Kiev.
Op een morgen, het moet zon 8 uur geweest zijn, komt er een oude man van in de 80 om de draadjes uit zijn duim te laten verwijderen. Hij zei dat hij gehaast was want hij had een afspraak om 9 uur. Ik heb hem toen uitgenodigd om plaats te nemen wetende dat het meer dan één uur in beslag zou nemen.
Kreeg je als kind al veel cultuur mee?
Op mijn 13de heb ik met de hand een boek geschreven en heb het zelfs ingebonden. Ik had van een paar uiteen gevallen jeugdboeken gezien hoe dat moest. Het ging over de ridder Ronald, die een ruimteschip had. Het was echt om te lachen, hoewel het serieus bedoeld was. Na 53 paginas vond ik wat ik aan het schrijven was echter niet mooi meer en dan heb ik het boek weggegooid.
Als je op een vrije avond drie artiesten zou uitnodigen voor een etentje, wie zijn dan de uitverkorenen?
Das een makkelijke: de opname door Elvis van Thats allright mama in de Sun Studios. Naar het schijnt had hij net een oninteressante opnamesessie vol foute ballads met slechte filmsterren achter de rug en is hij uit frustratie in zijn kleedkamer beginnen jammen. De deur stond open, het nummer werd opgenomen en als single uitgebracht en hij scoorde er zijn eerste hit mee. Ik had erbij willen zijn om te zien of het verhaal niet aangedikt is.
Twee jaar na hun eerste comeback hebben de Spice Girls het plan opgevat voor een nieuwe reünie.
Jo Lemaire staat dit jaar dertig jaar op de planken. Dat viert ze met een nieuwe toernee die vanavond wordt afgetrapt in CC Den Blank van Overijse. Na dertig jaar heeft Lemaire er nog het volste vertrouwen in: 'Ik overloop mijn carrière en laat sfeerbeelden en retrofoto's zien. Ik durf de confrontatie aan want ik ben niet erg verouderd."
Vandaag zaterdag première in NTGent 
